บทอาขยาน ม.ปลาย

อเิ หนา ตอนศึกกะหมงั กุหนิง (บทอาขยานสาหรบั นกั เรยี นชน้ั มธั ยมศกึ ษาตอนปลาย) วา่ พลางทางชมคณานก โผนผกจบั ไมอ้ งึ ม่ี เบญจวรรณจับวลั ย์ชาลี เหมือนวนั พี่ไกลสามสุดามา นางนวลจับนางนวลนอน เหมอื นพี่แนบนวลสมรจนิ ตะหรา จากพรากจบั จากจานรรจา เหมือนจากนางสการะวาตี แขกเต้าจับเต่ารา้ งร้อง เหมือนร้างห้องมาหยารัศมี นกแก้วจับแกว้ พาที เหมือนแก้วพท่ี ง้ั สามส่งั ความมา ตระเวนไพรรอ่ นร้องตระเวนไพร เหมือนเวรใดให้นิราศเสนห่ า เค้าโมงจับโมงอย่เู อกา เหมอื นพ่นี บั โมงมาเมือ่ ไกลนาง คับแคจับแคสนั โดษเดี่ยว เหมือนเปลา่ เปลย่ี วคับใจในไพรกว้าง ชมวหิ คนกไม้ไปตามทาง คะนงึ นางพลางรีบโยธี (พระบาทสมเดจ็ พระพุทธเลิศหลา้ นภาลยั )