นิทานเรื่อง เจ้าชายกบ

นทิ านเรื่อง เจ้าชายกบ จัดทำโดย นางสาวปยิ กลุ วิเชยี รชยั รหสั 61181480025 สาขาเคมแี ละวทิ ยาศาสตร์ท่วั ไป

กาลคร้งั หนง่ึ นานมาแลว้ มเี จา้ หญงิ องค์หนง่ึ ชอบเล่นโยนลกู บอลเพียงลำพงั ใน ปราสาท วนั หนึ่งเธอโยนลูกบอลขนึ้ ไปแต่รบั พลาด ลูกบอลกระเดน็ ตกลงไปในสระนำ้

เจา้ หญงิ เสียพระทยั มากทรงตรสั วา่ ถา้ ผใู้ ดเกบ็ ลูกบอลมาคนื ไดจ้ ะตอบแทนให้ ดว้ ยสง่ิ ท่ีมีค่าทสี่ ดุ เจ้ากบนอ้ ยตวั หน่ึงได้ยินกเ็ ขา้ ไปอาสา “ถ้าหม่อมฉนั รบั อาสาเอา ลูกบอลทองขึ้นมาให้ เจา้ หญงิ จะต้องรับหมอ่ มฉันไว้เปน็ เพอ่ื นสนทิ ใหน้ ัง่ คโู่ ต๊ะเสวย และนอนเคียงกบั เจา้ หญงิ ได้ไหม” ดว้ ยความอยากได้ลกู บอลทองคนื เจ้าหญงิ จงึ รับปากตอบตกลงทันที เสร็จแลว้ เจา้ กบน้อยก็รีบดำลงไปในนำ้ สกั พกั ใหญ่ ก็โผล่ ข้นึ มา ปากคาบลกู บอลทองสง่ ใหเ้ จา้ หญงิ เจา้ หญงิ รบั ลกู บอลทองแล้วกเ็ ดินจากไป

พอตกถึงเวลาเย็น ขณะเจ้าหญิงน่งั อยทู่ ีโ่ ต๊ะเสวย รว่ มกบั พระราชาและพระ ราชนิ ี ทันใดนน้ั กม็ ีเสียงดังกึกๆ มาหยุดทห่ี น้าประตู แล้วกม็ เี สยี งเคาะทป่ี ระตู เรยี กชอื่ เจา้ หญิง แตเ่ จา้ หญงิ ทรงนิ่งเฉย เสียงที่หนา้ ประตูดังขน้ึ อกี “เจ้าหญิงโปรด เปิดประตรู ับหม่อมฉนั ด้วย” เจ้าหญิงทรงเดนิ ไปเปิดประตู เหน็ กบตัวท่พี บในสวน เจ้าหญงิ จึงทำเฉยแลว้ ปดิ ประตู แลว้ กลบั ไปนง่ั โตะ๊ พระราชาทรงฉงนพระทัยมาก รับส่งั ถามเจา้ หญิงว่า มีอะไรท่หี น้าประตู ยงั ไม่ทันทเี่ จ้าหญิงจะตอบว่าอยา่ งไร กม็ ี เสยี งเคาะประตอู กี และมเี สียงพดู วา่ “โปรดเปิดประตูรับหม่อมฉันดว้ ย เจ้าหญงิ สัญญาวา่ จะรับหมอ่ มฉันไวเ้ ป็นเพอื่ นสนทิ หมอ่ มฉนั มาถงึ แล้ว โปรดเปิดประตรู ับ หม่อมฉันด้วย”

พระราชาและพระราชนิ ไี ด้ยินดังนน้ั กไ็ ตถ่ ามเรอื่ งราวที่เกิดขึ้น เจ้าหญิงทรง เลา่ เรอ่ื งราวทัง้ หมดใหฟ้ งั และกลา่ ววา่ “ลกู ไม่คดิ วา่ กบจะทง้ิ สระขึน้ มาอยูบ่ นบกได้ จึงไดใ้ หส้ ัญญา” พระราชาพดู ว่า “ถ้าลูกได้สญั ญาไว้เชน่ นั้นแลว้ กต็ อ้ งทำตาม สญั ญา จงไปเปิดประตรู บั กบเข้ามา” เจ้าหญงิ ทรงทำตามคำสั่ง ฝ่ายกบเมอื่ เขา้ มาใน หอ้ งได้แลว้ ก็กระโดดขน้ึ นง่ั บนเก้าอ้ี นัง่ คู่กบั เจ้าหญิง กนิ อาหารในจานอย่าง เอร็ดอร่อย

เมื่อกบกินอาหารเสรจ็ แล้ว ก็พดู ข้ึนวา่ “งว่ งนอนจรงิ คราวน้เี จ้าหญิงจะต้อง พาหมอ่ มฉนั ขึ้นไปนอนบนเตยี งด้วยละ” เจา้ หญิงทรงเสยี พระทยั มาก ถึงกบั รอ้ งไห้ ออกมาดว้ ยเสยี งอนั ดงั พระราชาได้รับสั่งวา่ “ลูกได้ใหส้ ญั ญาไวอ้ ยา่ งนนั้ จะตอ้ งทำ ตามสัญญา จงพากบขน้ึ ไปนอนบนเตียงของลกู เด๋ียวน้”ี เจา้ หญิงไดพ้ ากบขึ้นไป ขา้ งบน เมอ่ื เข้าไปในหอ้ ง เจา้ หญงิ ทำทา่ จะโยนกบไปที่มมุ ห้อง แตก่ บร้องขึ้นว่า “เจา้ หญงิ ตอ้ งทำตามสัญญา” พูดแลว้ กบก็กระโดนขึน้ ไปนอนบนเตยี งของเจ้าหญิง เจา้ หญิงรู้สกึ รงั เกยี จมาก

กบพดู อกี ว่า “ถ้าเจา้ หญิงไม่ยอมให้หมอ่ มฉนั นอนบนเตยี ง หม่อมฉนั จะไป กราบทูลให้พระราชาทรงทราบวา่ เจ้าหญงิ ไมท่ ำตามสญั ญา” เจ้าหญิงไดย้ นิ ดังนัน้ ทรงโกรธมาก จับกบเหวี่ยงไปมมุ ห้อง กบก็เลยต้องลงไปหงายทอ้ งนอนแผ่สองสลึง สลบแน่นิง่ อยูต่ รงนั้นในทันทีทนั ใด….. เจา้ หญงิ เมอื่ เหน็ กบนอนสลบแนน่ ิง่ ไม่ไหวติง เข้าดังนัน้ ก็ตกพระทยั เป็นอย่างมาก ทรงตรงเข้าไปที่ใกล้ ๆ แลว้ เออื้ มพระหัตถไ์ ป แตะตามร่างกายของมนั แล้วยิง่ เจ้าหญงิ ไม่เหน็ วา่ มนั หายใจ และขยบั เขยอ้ื นเข้าให้ อย่างนน้ั … เจ้าหญิงจงึ ไดส้ ำนกึ ผิดวา่ น่เี ราคงจะทำโหดร้ายกบั มนั มากเกินไปเสยี แลว้ …” ฉนั ขอโทษ…ฉนั ไมไ่ ดต้ งั้ ใจ…อย่า เพิง่ ตายนะ…ไดโ้ ปรดลุกขึ้นมาเถิดเจา้ กบ นอ้ ยเอ๋ย… “ พูดจบน้ำตาอนั ใสสะอาดจากดวงพระเนตรของพระองค์ก็เออ่ ล้น ร่วง หล่นลงไปสมั ผสั เอาเขา้ กบั ร่างของเจา้ กบ

ทนั ใดน้นั เอง กเ็ กดิ สิ่งมหศั จรรย์ กบทีม่ รี ูปร่างนา่ เกลียดไดก้ ลายเปน็ เจา้ ชาย หนมุ่ รปู งาม เจ้าชายทรงเล่าใหเ้ จ้าหญงิ ฟงั วา่ “หมอ่ มฉนั คอื เจา้ ชายทีถ่ ูกแมม่ ดสาป ให้กลายเป็นกบ และสง่ิ ท่ีจะถอนคำสาปไดก้ ม็ แี ตห่ ยาดน้ำตาอันบรสิ ทุ ธ์แิ ละมีเมตตา ของพระองคเ์ ท่านัน้ พระเจ้าขา้ ” มีแต่เจ้าหญิงองคเ์ ดยี วเท่านน้ั ทจ่ี ะแกค้ ำสาปได้

พระราชาและพระราชนิ ที รงดีพระทัยมาก ทรงทราบเร่อื งท่เี กดิ ข้ึน ทงั้ สอง พระองค์ทรงจัดพิธแี ตง่ งานใหแ้ กเ่ จา้ ชายและเจ้าหญงิ อย่างใหญโ่ ตมโหฬาร ในพธิ ี แต่งงานมชี าวเมอื งเปน็ จำนวนมาก พากันโห่ร้องแสดงความยนิ ดี ใหแ้ กเ่ จา้ ชายและ เจา้ หญงิ ดว้ ยความพงึ พอใจดีใจเปน็ อยา่ งมาก .

คติสอนใจทีเ่ หมาะกับนทิ านเร่ืองนี้ กม็ อี ยู่ทวี่ า่ ... คนเราควรคดิ กอ่ นพูดและสัญญา เพราะหลงั จากนั้นแล้ว เราจะตกเปน็ ทาสของมนั เพราะ ถา้ เราไมท่ ำตามคำพดู และสัญญาน้ันแลว้ เราก็จะกลายเป็นคนท่ตี ระบดั สตั ย์ อยา่ งไรทำนองนนั้ .... จบการนำเสนอ