นิทานหนูน้อยหมวกแดง

กาลคร้ังหน่ึง ณ หมู่บา้ นท่ีแสนอบอุ่น มีเดก็ หญิงหนา้ ตาน่ารัก นง่ั เล่นดูคุณแม่ทาอาหารอยใู่ นครัว เพือ่ นบา้ นทุกคนต่างพากนั เรียกเธอวา่ \"หนู นอ้ ยหมวกแดง\" ตามสีของหมวกที่เธอใส่เป็นประจา และวนั น้ีเธอกไ็ ดร้ ับ คาสงั่ จากคุณ \"เอาตะกร้าน้ีไปส่งใหถ้ ึงมือคุณยายนะจะ๊ แลว้ กร็ ีบไปรีบกลบั อยา่ ไปเที่ยวเล่น เถลไถลท่ีไหนไกล อยา่ พดู คุยกบั คนแปลกหนา้ ดว้ ยล่ะ เขา้ ใจ ไหม ?\" คุณแม่คนสวยกาชบั ดว้ ยความเป็นห่วง ลูกสาวตวั นอ้ ยกต็ อบรับและ สญั ญา แลว้ ออกจากบา้ นไปอยา่ งร่าเริงแม่ ใหน้ าอาหารและขนมไปเยย่ี มคุณ ยายซ่ึงอาศยั อยใู่ นหมู่บา้ นขา้ ง ๆ



ระหวา่ งทางไปบา้ นคุณยาย บงั เอิญมีหมาป่ าเจา้ เล่ห์เดินมาพบกบั หนูนอ้ ยหมวกแดง จึงเขา้ ไปทกั ทายหวงั จบั เดก็ หญิงทาเป็นอาหารม้ือเยน็ \"สวสั ดีจะ้ สาวนอ้ ย มาทาอะไรในป่ าตรงน้ีคนเดียวเหรอจ๊ะ ?\" \"หนูกาลงั ไปเยย่ี มคุณยายที่หมู่บา้ นใกล้ ๆ น้ีเองค่ะ\" หนูนอ้ ย หมวกแดงตอบอยา่ งเป็นมิตร แต่กลบั ทาใหเ้ จา้ หมาป่ าคิดอุบายหลอกลอ่ หวงั จบั คุณยายของเธอมาเป็นเหยอื่ ดว้ ยอีกคน



\"แต่วา่ สาวนอ้ ย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแคน่ ้ี คุณยายเสียใจแยเ่ ลย ฉนั วา่ เรา ไปเกบ็ ดอกไมส้ วย ๆ มาเป็นของขวญั เพิ่มกนั เถอะ\" หมาป่ าชกั ชวนใหห้ นู นอ้ ยหมวกแดงออกนอกเส้นทาง มนั จะไดร้ ีบตรงไปจบั คุณยายกินก่อน แลว้ ดกั รอหนูนอ้ ยหมวกแดงที่บา้ นน้นั เลย โชคไม่ดีที่หนูนอ้ ยหมวกแดง หลงเช่ือคาชวน แลว้ หนั ไปเกบ็ ดอกไม้ และเดินเล่นอยา่ งเพลิดเพลินจน ลืมท้งั เวลา ท้งั คาตกั เตือนของคุณแม่ไปหมดสิ้น



กระทงั่ เจา้ หมาป่ าเดินทางไปถึงหมู่บา้ นขา้ ง ๆ แลว้ จบั ตวั คุณยายซ่อน เอาไวใ้ นตู้ ก่อนนาเส้ือผา้ มาใส่ เพอ่ื ปลอมตวั เป็นคุณยายนอนป่ วยอยบู่ น เตียง รอใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงมาถึงแลว้ จบั กินท้งั ยายท้งั หลานพร้อมกนั ทีเดียว



เมื่อหนูนอ้ ยหมวกแดงรู้ตวั วา่ ทาผดิ คาสงั่ คุณแม่ กร็ ีบวงิ่ ไปหาคุณยายที่ บา้ นทนั ที แต่กลบั พบวา่ คุณยายของเธอน้นั มีท่าทางและหนา้ ตาแปลก ประหลาดไปจากเดิม



\"คุณยายคะ ทาไมคุณยายตอ้ งนอนคลุมโปงดว้ ยละ่ คะ ?\" หนู นอ้ ยถามดว้ ยความสงสยั \"ยายเป็นไขไ้ ม่สบาย ยายเลยหนาวจะ้ หลาน\" หมาป่ าดดั เสียงตอบ \"คุณยายคะ ทาไมเสียงของคุณยายแปลกจงั เลยคะ ?\" หนูนอ้ ย ถามอีกคร้ัง \"ยายเจบ็ คอ ไอหนกั มาก เสียงเลยเพ้ยี นไปหน่อยจะ้ หลาน\" หมา ป่ าตอบพร้อมแกลง้ ทาเป็นไอคอ่ กแค่ก ทาใหห้ นูนอ้ ยหมวกแดงสงั เกตเห็น เข้ียวแหลมในปาก \"กเ็ พราะยายมีเข้ียวไวจ้ บั หลานกินไงล่ะ เจา้ หนูนอ้ ย !!\" คราวน้ี หมาป่ าไม่แสร้งทาตวั ใจดีอีกตอ่ ไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตวั หนูนอ้ ย หมวกแดงอยา่ งเกร้ียวกราด แต่โชคดีท่ีเสียงกรี๊ดของหนูนอ้ ยดงั ไปถึง นายพรานหนุ่มสองคนที่ผา่ นมาพอดี



ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปื นดงั ข้ึนสามนดั พร้อมกบั ร่างของหมาป่ าดิ้นรนอยา่ ง เจบ็ ปวด นายพรานหนุ่มบุกเขา้ มาช่วยชีวติ หนูนอ้ ยหมวกแดง และพาคุณยาย ออกจากตูเ้ ส้ือผา้ ไดอ้ ยา่ งปลอดภยั หนูนอ้ ยหมวกแดงสารภาพความผดิ และ ขอโทษคุณยายท่ีตวั เองเถลไถลจนไดร้ ับอนั ตรายกนั ท้งั คู่ \"ยายไม่โกรธอะไรหรอกจะ้ แค่หนูไม่เป็นอะไรกพ็ อแลว้ แต่ตอ้ ง สญั ญากบั ยายก่อนนะวา่ จะไมเ่ ช่ือฟังคนแปลกหนา้ ไม่เล่นซนจนลืมเวลา แบบคราวน้ีอีก\" หนูนอ้ ยหมวกแดงพยกั หนา้ รับคา พอคุณยายเห็นดงั น้นั กย็ มิ้ รับ แลว้ เล้ียงอาหารม้ืออร่อยใหน้ ายพรานแทนคาขอบคุณ ก่อนท้งั สองจะพา หนูนอ้ ยหมวกแดงกลบั สู่ออ้ มกอดของคุณแม่ท่ีบา้ นโดยสวสั ดิภาพ..

นิทานเรื่องน้ีสอนใหร้ ู้วา่ เดก็ ๆ ควรมีวนิ ยั ในตนเอง และเช่ือฟังคาสง่ั สอน รวมถึงคาแนะนาของคุณพอ่ คุณแม่ ถา้ ไดร้ ับอนุญาตใหอ้ อกไปขา้ งนอกแลว้ กไ็ ม่ควรเถลไถลไปไหนไกลจนมืดค่า และ ควรกลบั บา้ นใหต้ รงเวลาท่ีกาหนด ท่ีสาคญั ตอ้ งพยายามหลีกเล่ียง ไม่พดู คุย หรือรับ ของจากคนแปลกหนา้ โดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขาอาจเป็นคนไม่ดีที่หวงั ขโมย ทรัพยส์ ินเงินทอง หรือทาร้ายร่างกายแลว้ เป็นอนั ตรายต่อชีวติ เหมือนกบั หมาป่ าจอม เจา้ เล่ห์ ที่คิดวางแผนกินหนูนอ้ ยหมวกแดงเป็นอาหาร แต่ถา้ เผลอทาตวั ผดิ ไป กต็ อ้ ง รู้จกั ขอโทษขอโพย เอาความผดิ พลาดมาเป็นบทเรียน แลว้ อยา่ กลบั ไปทาผดิ ซ้าสอง อีกนะคะ