นิตยสารสัมภาษณ์066

X C. V I I I98 www.XCVIII.com XCVIII นำ พ า สี ใ ต้ ต า แ ล ะ ค ลื่ น ลู ก ท้ อ ม า ใ ห้ สัมภาษณ์การเรียนสถาปัตยกรรมผังเมือง www.XCVIII.com

นำ พ า สี ใ ต้ ต า แ ล ะ ค ลื่ น ลู ก ท้ อ ม า ใ ห้ “ง่วง” “เหนื่อย” “นอนเผื่อด้วยนะ” “ฝากซื้อเอ็มร้อยมาให้หน่อย” นางสาวสุวพัชร ชุมจันทร์ อายุ22 ปี5 สาขาสถาปัตยกรรมผังเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมืองและ นฤมิตศิลป์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เขามักจะมีโปรเจกต์ใหญ่หรือย่อยทำให้เห็นเสมอ การพักผ่อนที่ไม่เพียงพอของการเรียนสถาปัตยกรรม การผังเมือง นำพาใต้ตาคล้ำ อ่อนเพลียมาให้กับเด็กวัยรุ่นอายุยี่สิบต้นๆ วันที่ไปหา เหมือนทุกทีเลยถามออกไปว่าได้นอนบ้างไหม

“ตั้งแต่ขึ้นมหาวิทยาลัยมาบางวันไม่ได้นอน ปีที่คิดว่ากนักที่สุดปี 3 งานเยอะเ**ยๆเลยแทบจะไม่ได้นอน ทำงานส่งวันต่อวัน” พระอาทิตย์ ส่ อ ง ผ่ า น ผ้ า ม่ า น เ ข้ า ม า ต ก ก ร ะ ท บ ลงบนแป้ นคีย์บอร์ ด เป็ นสัญญาณของเช้าวัน ใหม่ เด็กคณะนี้ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นเยอะกว่า ใคร ที่รู้ ได้ลึกเพราะเคยมาตัดโมเดลช่วยตอนปี สองเทอมหนึ่ง มันหนักหน่วงและง่วงนอนจน ต้องยอมรั บเลยว่า งานเดือดคงจะเป็ นแบบนี้ และด้วยความสงสัยอีกแล้ว เลยถามไปอีกว่า ทำ ไ ม ถึ ง เ ลื อ ก เ รีย น ค ณ ะ นี้ “ความคิดตอนนั้น ก็คือชอบ ชอบดูบ้าน ดูตึกที่เขาดีไซน์สวยๆ แล้วคือรู้แค่ว่าอยากเรียน อะไรแบบนี้จริง ๆ อยากเรียนสถาปัตยกรรมหลักแหละ เพราะชอบออกแบบบ้านออกแบบ อาคารมากแต่คะแนนไม่ถึง ติดสถาปัตยกรรมผังเมืองแทน” “คือรู้แค่ว่าชอบจริงๆ แล้วแบบอยากเรียนอะ อยากมีบ้านหรือตึกอะไรสักอย่างที่เป็นคนออกแบบ เอง” เคยท้อไหม แบบเหนื่อยจนอยากลาออก มี ความคิดแบบนี้เข้ามาในหัวไหม “บ่นอยากลาออก ตั้งแต่ปี1 แต่ไม่กล้าทำจริงค่าา” “มันก็มีท้อบ้างแหละ ช่วงไหนมันคิดไม่ออก อยู่ๆ มันก็แบบนี่เรากำลังทำอะไรอยู่ มันใช่ที่ของเราไหม แต่มานั่งคิดอีกทีก็ชินกับมันอะ ถึงจะบ่นว่าท้อไม่ เอาไม่ทำแล้วจะลาออก สุดท้ายก็ไม่กล้าลาออก เพราะมันเป็นสิ่งที่ชอบอะ”