กระต่ายน้อยเจ้าปัญญา

นทิ าน เรอ่ื ง กระต่ายน้อยเจา้ ปัญญา

มแี ม่กระต่ายตวั หน่ึงอยู่ในป่ ากบั ลูก เลก็ ๆ สองตวั ช่ือ ก๊กุ กกิ๊ กบั ป๊ ุกปิ๊ ก ต่าง ช่วยกนั ทามาหากนิ อย่างมคี วามสุข

แต่...แล้ววนั หนึ่งแม่กระต่ายป่ วยหนัก ลูกกระต่ายจงึ ปรึกษากนั เพ่ือจะพาแม่ไปรักษาตวั

พอดมี สี ุนัขจงิ้ จอกตวั หนึ่งเดนิ ผ่านมา ได้ยนิ เรื่องทล่ี ูกกระต่ายปรึกษากนั

สุนัขจงิ้ จอกรับอาสาจะช่วยพาแม่กระต่ายไปหาหมอซึ่งอาศัยอยู่ในถา้ ในป่ า ลูกกระต่ายดใี จมากทม่ี คี นมาช่วยเหลือ ดงั น้ันสุนัขจงิ้ จอกจงึ พาแม่กระต่าย ก๊กุ กกิ๊ และ ป๊ กุ ปิ๊ ก ไปท่ถี า้ แห่งหนึ่ง

\" พวกหนูๆ รออยู่นอกถา้ น่ีแหละ ลงุ จะ พาแม่ของหนูเข้าไปหาหมอในถา้ \" สุนัขจงิ้ จอกบอกกบั ลูกกระต่ายท้งั สอง แล้ว ตวั เองกพ็ าแม่กระต่ายเข้าไปในถา้

สักครู่หนึ่ง.. ลูกกระต่ายได้ยนิ เสียงแม่ร้อง ขอความช่วยเหลือ \" เสียงแม่นี่ ! \"ก๊กุ กก๊ิ พดู อย่างตกใจ แล้ว ชวนน้องเข้าไปแอบดู กพ็ บว่าแม่กาลงั ถูก สุนัข จงิ้ จอกทาร้าย.......

ลูกกระต่ายท้งั สองพากนั วงิ่ ออกมาจากถา้ \"จะทายงั ไงกนั ดนี ี่\"ลูกกระต่าย ท้งั สองต่างมองหน้าปรึกษากนั แต่คดิ อะไรยงั ไม่ออก \"เอาอย่างนีด้ กี ว่า\"ป๊ กุ ป๊ิ กพดู ขนึ้ \"ทาอย่างไรดลี ่ะ\" ก๊กุ กก๊ิ ถาม ป๊ ุกปิ๊ กจงึ ออกอุบายได้ความคดิ ให้กบั ก๊กุ กก๊ิ

ลูกกระต่ายท้งั สองจงึ แกล้งส่งเสียงร้อง แบบดงั ๆ พร้อมๆ กนั เจ้าสุนัขจงิ้ จอกได้ยนิ เข้า ตกใจ จงึ ออกมาดู \"แผ่นดนิ ถล่มฟ้าทลายหรือไงหา พวกเจ้า\" สุนัขจงิ้ จอก ถามด้วยความโมโหยงิ่ นัก \"หากพวกเจ้าขืนส่งเสียงดงั กนั แบบนี้ หมอกร็ ักษาแม่ของพวกเจ้าไม่ได้แน่ๆ\"

\" คือ พวกเราอยากได้ดอกบวั ทอ่ี ยู่ตรงโน้นนะ\" ก๊กุ กก๊ิ พดู แบบอ้อนๆ พร้อมชี้ขาหน้าไปทล่ี าธารไม่ไกล จากถา้ มากนัก \"เวลาทแี่ ม่หายดแี ล้ว พวกหนูจะได้มี ของมาฝากแม่ พาหนูไปเกบ็ ดอกบวั หน่อยนะจ๊ะ คุณลงุ ใจดรี ูปหล่อ\"

\"ยุ่งจริงเชียว\" เจ้าสุนัขจงิ้ จอกบ่น แต่กเ็ ดนิ นาหน้าไปถึงกลางสะพานข้าม ลาธาร \"หนูอยากได้ดอกโน้นจ๊ะลงุ \" ก๊กุ กก๊ิ แกล้งชี้ไปยงั ดอกบวั ทอี่ ยู่ไกลๆ \"ดอกใหญ่ดจี ังเลย\"

สุนัขจงิ้ จอกพยายามย่ืนหน้าออกไป เพ่ือจะงบั ดอกบวั จนสุดตวั ตามท่ี ก๊กุ กกิ๊ ต้องการ ลูกกระต่ายได้โอกาส จงึ กดั ขาหลงั ของสุนัขจงิ้ จอกอย่างรุนแรง สุนัขจงิ้ จอกท้งั ตกใจและเจบ็ จงึ พ่งุ ตวั ไปข้างหน้าตามสัญชาตญิ าณ ตกลง ไปในนา้ สุนัขจงิ้ จอกว่ายนา้ ไม่เป็ น นา้ ท้งั ลกึ ท้งั หนาวมนั จงึ จมนา้ ตายไปในทส่ี ุด

ก๊กุ กกิ๊ และ ป๊ ุกปิ๊ ก ช่วยกนั พยาบาลแม่ กระต่ายจนอาการดขี นึ้ และในทส่ี ุดกห็ าย เป็ นปกตแิ ม่กระต่ายและลูกๆ จงึ อยู่ด้วยกนั อย่างมคี วามสุขอกี คร้ัง

นิทานเร่ืองนี้สอนให้รู้ว่า ผ้ทู คี่ ดิ ไม่ดกี บั คนอื่น สุดท้ายอาจจะ ต้องได้รับผลกรรมท่ีตนเองก่อข้นึ อย่างเช่นเจ้าสุนัขจงิ้ จอก