สรุปเห็นแก่ลูกและชนิดของประโยค

สรุป เร่ือง เห็นแก่ลูก และชนิดของประโยค ม.3 คณุ ครนู ฤมล นนลือชา

บทละครพดูระดับชั้นมธั ยมศึกษาปที ่ี 3 เรื่อง เหน็ แก่ลกู

พระราชนพิ นธโ์ ดย พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจา้ อย่หู วั (รัชกาลท่ี ๖) ลักษณะคาประพนั ธ์ : เป็นบทละครพดู ขนาดส้นั

บทละครพดู ? บทละครพดู คอื บทละครท่ีใช้ศลิ ปะการพดู ในการดาเนินเร่อื ง แสดงท่าทางไปตามธรรมชาติ มกี ารเปล่ียนฉากไปตามท่องเร่อื ง เร่ืองท่ี แสดงอาจมกี ารดดั แปลงมาจากวรรณกรรมเร่ืองต่าง ๆ ก็ได้ เรม่ิ มีข้ึนครั้งแรก ในสมยั รชั กาลท่ี 5 เรม่ิ แรกให้ผแู้ สดงเปน็ ชายลว้ นเพราะบางคร้ังต้องมี การสมั ผัสใกล้ชิด แต่ในสมัยต่อมาเมอื่ สังคม เข้าใจในเรือ่ งศิลปะมากข้ึน จึงเรมิ่ มผี หู้ ญงิ รว่ มแสดงในปี พ.ศ. 2463

ฉากและบรรยากาศ เปน็ ละครฉากเดยี วจบ ฉากในเร่ือง คือ ห้องหนังสอื ในบา้ นของพระยาภกั ดนี ฤนารถ

ตวั ละคร มตี วั ละครในการดาเนนิ เรอ่ื ง เพยี ง 4 คน คอื พระยาภกั ดีนฤนารถ “ พอ่ เลยี้ งของแม่ลออ เปน็ คนมีเมตตา ซึ่งรักแม่ลออดว้ ยความจริงใจ อยากให้มีความสุข ได้แตง่ งานกบั คนดมี สี กุล จงึ ไมย่ อมใหน้ ายลา้ ยุ่งเกีย่ วกบั แม่ลออ“

ตัวละคร นายล้า ทพิ เดชะ “ พอ่ แท้ ๆ ของแม่ลออ เปน็ คนไมซ่ ือ่ สตั ย์เพราะ เคยโกงเงินของราชการจนติดคกุ และตดิ สรุ า ไม่รบั ผิดชอบครอบครัว แตส่ ดุ ทา้ ยกเ็ หน็ แก่ ความสขุ ของลกู เม่ือทราบความรู้สึกของลูกว่ารกั และเทิดทนู พอ่ วา่ เป็นคนดี “

ตวั ละคร แมล่ ออ “ เปน็ คนออ่ นโยน สภุ าพ เรียบร้อย และมมี ารยาทงาม เปน็ ลกู แท้ ๆ ของนายล้า “

ตวั ละคร นายคา “ คนรับใช้ของพระยาภกั ดนี ฤนารถ ไม่ไว้ใจคนแปลกหน้าอยา่ งนายลา้ “

เนือ้ เรอื่ งย่อ บทละครพูดเร่อื งเห็นแกล่ กู เป็นเร่อื งของชายสองคน คือ นายล้าและ พระยาภกั ดนี ฤนารถ ท้งั สองเคยเป็นเพือ่ นรักกันและหลงรกั ผหู้ ญงิ คนเดียวกัน คือ แม่นวล ซึ่งนายลา้ ไดแ้ ต่งงานกับแม่นวลและมีบุตรสาวคนหนึง่ ช่ือ แม่ลออ แตน่ ายล้าต้องโทษจาคุก ๑๐ ปี ฐานประพฤติทจุ รติ เม่อื แมล่ อออายุได้เพยี ง ๒ ปี แม่นวลได้เสียชีวิตลง พระยาภกั ดีนฤนาถจงึ อปุ การะแมล่ ออ โดยบอก แม่ลออวา่ บดิ ามารดาท่เี สียชีวติ ไปแล้วน้ันเปน็ คนดี

เนอื้ เรือ่ งย่อ เมอื่ นายล้าออกมาจากคกุ เขาคดิ จะมาพงึ่ พาพระยาภกั ดนี ฤนารถ โดยพระยาภักดนี ฤนารถไม่ให้นายลา้ ยุ่งเกีย่ วกับแม่ลออ แต่เมอ่ื นายลา้ ได้ พดู คุยกับแมล่ ออและรวู้ ่าเธอชืน่ ชมบดิ าที่แทจ้ รงิ วา่ เป็นบรุ ษุ ผแู้ สนดี ความเห็นแกต่ วั ของนายลา้ จงึ หมดไป นายล้าไม่อาจแสดงตนเปน็ พอ่ ทแ่ี ท้จรงิ ของแม่ลออได้ เขาปรารถนาใหแ้ ม่ลออมคี วามสุขกับอนาคตข้างหนา้

ศลิ ปะการใช้ถอ้ ยคาและสานวนโวหาร การใช้ถ้อยคา ใชถ้ ้อยคาที่อา่ นแลว้ เขา้ ใจง่าย เพราะเปน็ ภาษา ที่ใช้สนทนาในชวี ิตประจาวนั เน่อื งจากแต่งขน้ึ ในสมยั รชั กาลที่ 6 จึงมกี ารใช้ภาษาตา่ ง การใชส้ รรพนาม จากปัจจบุ ัน เช่น การเรยี กพระยาภกั ดีฯ ว่า “เจ้าคณุ ” เรียกสรรพนามบุรุษท่ี 3 แทนแมล่ ออว่า “หลอ่ น”

ศิลปะการใช้ถอ้ ยคาและสานวนโวหาร เชน่ เกลอ (เพ่อื น) อาญาจักร (อาญาแผ่นดิน) การใชค้ าท่ีไม่ปรากฏ เหน่ยี วใจ (อดใจ) หมอความ (ทนายความ) การใชใ้ นปจั จุบัน เกนิ เวลา (สายเกนิ ไป) จาคนแน่ (จาคนเม่น) สาแดง (แสดง) รบั ประทานโทษ (ขอโทษ) อนิ งั (เอาใจใส)่ ชง่ั (มาตราเงนิ สมยั โบราณ ๑ ชัง่ มคี า่ เทา่ กับ ๘๐ บาท)

- จบ -

ไปเรื่องตอ่ ไปกนั เลยคะ่

ชนิดของประโยค คุณครนู ฤมล นนลอื ชา บรรทัดฐานภาษาไทย เลม่ 3

ความหมาย ประโยค คอื หน่วยทางภาษาทปี่ ระกอบด้วยคาหรือคาหลายคา เรียงตอ่ กัน คาเหลา่ นน้ั ตอ้ งมีความสมั พันธก์ นั ทางไวยากรณ์ อย่างใดอยา่ งหนึง่ ประโยคเป็นหน่วยทางภาษาที่สามารถสอ่ื ความได้ ว่าเกดิ อะไรขึน้ หรอื อะไรมีสภาพเปน็ อยา่ งไร โดยทัว่ ไปประโยคประกอบด้วยสว่ นสาคัญ ๒ ส่วน คือ นามวลีกบั กรยิ าวลี

ส่วนประกอบของประโยค โดยทวั่ ไปประโยคประกอบดว้ ยสว่ นสาคญั ๒ สว่ นคือนามวลที าหนา้ ทีเ่ ปน็ ภาคประธานกบั กริยาวลีทาหนา้ ทีภ่ าคแสดง ดงั ตัวอย่างตอ่ ไปน้ี นามวลี นามวลี ภาคประธาน ภาคแสดง พ่อ เหนื่อย พ่อของผม เหน่ือยมาก คนไทย ควรมีวนิ ัย คนไทยรนุ่ ใหม่ ควรมวี ินัยในการใช้จ่าย

แบง่ ตามโครงสรา้ งได้เป็น ๓ ชนดิ ไดแ้ ก่ ๑. ประโยคสามัญหรือประโยคพนื้ ฐาน ๒. ประโยคซอ้ น ๓. ประโยครวม

แบง่ ตามโครงสร้างไดเ้ ปน็ ๓ ชนิด ไดแ้ ก่ ๑. ประโยคสามญั หรอื ประโยคพื้นฐาน คอื ประโยคท่ีประกอบด้วยนามวลที าหนา้ ท่ปี ระธาน กับกริยาวลีทาหนา้ ที่ ภาคแสดง ประโยคสามัญตอ้ งไม่มีอนุประโยคเปน็ สว่ นขยายและไมม่ ี คาเชอ่ื มกริยา คาเชือ่ มกรยิ าวลหี รอื คาเช่อื มประโยค เเบ่งออกเป็น ๒ ชนิด

แบ่ง ตามโครงสร้างได้เป็น ๓ ชนิด ได้แก่ ๒. ประโยคซอ้ น คือประโยคทีป่ ระกอบด้วยประโยคหลกั กบั อนุประโยค - ประโยคหลกั หรือมุขยประโยค คอื ประโยคทม่ี อี กี ประโยคหนง่ึ เป็นส่วนหนงึ่ ของประโยค ไดแ้ ก่ เป็นประธาน เปน็ หนว่ ยเติมเต็ม หรอื เปน็ สว่ นขยาย - อนปุ ระโยค คือ ประ โยคที่ข้ึนต้นดว้ ยคาเชอื่ มอนปุ ระโยค ทาหน้าที่ได้ อย่างนามวลี คอื เป็นประธาน กรรม หนว่ ยเติมเตม็ หรือขยายสว่ นใดสว่ นหน่ึง ของประโยค หรอื ทาหนา้ ที่อยา่ งวิเศษณ์วลี คือ ทาหน้าทข่ี ยายกริยาวลี

แบ่ง ตามโครงสร้างไดเ้ ป็น ๓ ชนดิ ได้แก่ ๓. ประโยครวม คอื ประโยคย่อยตั้งแต่สองประโยคขน้ึ ไปมารวมเข้าเป็น ประโยคเดยี วกนั ประโยคย่อยนั่นอาจเป็นประโยคสามญั หรอื ประโยคซอ้ นกไ็ ดแ้ ละตอ้ งมคี าเช่อื มสมภาค และ ก็ แต่ ทว่า แต่ทว่า หรือ ทาหน้าทเ่ี ชื่อมประโยคยอ่ ยทีม่ ารวมกนั

แผนผงั สรุป ประโยคสามัญกริยาเดียว กรยิ าตวั เดียว ประโยค สามญั ประโยคสามัญหลายกริยา กริยาเรยี ง หลายตัว

แผนผงั สรปุ เพจภาษาไทยไม่จั๊กเดยี ม ประโยค ประโยคซอ้ น หนา้ ท่ี นามานปุ ระโยค เหมือน ซ้อน ท่ีนาวม่า ทวี่ า่ ให้ ประโยคซอ้ น ขยายนาม คณุ านปุ ระโยค ที่ ซึ่ง อัน ประโยคซ้อน วเิ ศษณานปุ ระโยค ขยายกริยา ซึ่ง ถ้า เพราะ เมือ่

แผนผงั สรปุ ประโยค คาเช่ือมสมภาค กบั แต่ และ หรอื รวม

Thanks!