หนังสือนิทานอีสป

ณ หมู่บา้ นแห่งหนึง มีเด็กเลียงแกะคนหนึง ทําหน้าทีต้อนฝูงแกะออกไปกินหญา้ ทีเนินเขาเปนประจําทุกวนั

และเขาก็ ต้ องนั งเฝาเหล่ าฝู งแกะ พร้อมคอยปกปองดู แลไม่ ให้ หมาปา เ ข้ า ม า ทํา ร้ า ย แ ก ะ ข อ ง เ ข า ไ ด้

จ น วัน ห นึ ง เ ด็ ก ช า ย รู้สึ ก เ บื อห น่ า ย ที ต้ อ ง นั ง เ ฝ า ฝู ง แ ก ะ เ ป น เ ว ล า น า น จึ ง ไ ด้ คิ ด ห า เ รือ ง ส นุ ก ๆ ทํา

เขาจึงได้แกล้งรอ้ งตะโกนออกไป ว่า \"ช่วยด้วยจ้า ช่วยด้วยจ้า หมาปามากินแกะของผมแล้ว\"

พรอ้ มกับวิงหนีอย่างตืนตระหนก เข้าไปในหมู่บ้าน

พ ว ก ช า ว บ้า น ไ ด้ ยิ น ว่า มี ห ม า ป า ม า กิ น แ ก ะ ก็ พ า กั น ล ะ ทิ ง า น ก า ร ที ทํา อยู่

แ ล ะ รีบ ห ยิ บ อ า วุ ธ ต่ า ง ๆ ทั ง จ อบ มี ด แ ล ะ ข ว า น เ พื อ อ อ ก ม าช่ ว ย ไ ล่ ห ม า ป า

แ ต่ เ มื อ พ ว ก เ ข า วิง ไ ป ที เ นิ น เ ข า ก็ พ บ ว่า ฝู ง แ ก ะ กํา ลั ง กิ น ห ญ้ า อ ย่ า ง ส บ า ย ใ จ แ ล ะ ไ ม่ เ ห็ น ว่า จ ะ มี ห ม า ป า อ อ ก ม า กิ น แ ก ะ สั ก ตั ว

เ จ้ า เ ด็ ก เ ลี ย ง แ ก ะ เ ห็ น เ ห ล่ า ช า ว บ้ า น วิง ก ร ะ หื ด ก ร ะ ห อบ ม าที เ นิ น เ ข า ก็ หั ว เ ร า ะ เ ย า ะ แ ล ะ พู ด ว่า \" ฮ่ า ๆ ๆ ไ ด้ แ ก ล้ ง ห ล อก ค น นี มั น ส นุ ก จ ริง ๆ \"

แ ต่ พ ว ก ช า ว บ้ า น ที โ ด น ห ล อก ต่ า ง รู้สึ ก โ ม โ ห เ ป น อย่ า ง ม า ก ที ถู ก เ ด็ เ ลี ย ง แ ก ะ ห ล อก

แ ล ะ ด้ ว ย ค ว า ม ส นุ ก ส น าน คึ ก ค ะ น อ ง เ ด็ ก เ ลี ย ง แ ก ะ จึ ง ยั ง แ ก ล้ ง ห ล อก แ บ บ เ ดิ ม อี ก

ล ะพว ก ช า ว บ้า น ก็ วิง ออกมา ช่ ว ยทุ ก ค รัง แ ต่ ก็ พบ ว่า เ ป นเพี ยง แ ผ นข อง เด็ ก เลี ยง แ ก ะเ ท่ านั น

จนมาวันหนึ งได้ มี หมาปาออกมาทําร้าย และไล่ กิ นฝู งแกะของเขาจริง ๆ

เ ด็ ก เ ลี ย ง แ ก ะ ต ก ใ จ ม า ก รีบ วิง อ อ ก ไ ป ต า ม ช าว บ้าน

พ ร้อ ม กั บ ร้อ ง ต ะ โ ก น ว่า \" ช่ ว ย ด้ ว ย จ้ า ช่ ว ย ด้ ว ยจ้ า ห ม า ป า กํา ลั ง กิ น แ ก ะ ข อ ง ผม \"

เ ข า ร้อ ง ต ะ โ ก น ใ ห้ ค น ม า ช่ ว ย จ น เ สี ย ง แ ห บ เ สี ยง แ ห้ ง

แต่ ก็ ไม่ มี ชาวบ้านคนไหนยอม ออกไปช่วยเด็ กเลี ยงแกะเลย สั กคน

ทั ง ยั ง ต อ บ เ ข า ก ลั บ ไ ป ว่า \" ค ร า ว นี เ จ้ า ห ล อ ก พ ว ก ข้า ไ ม่ ไ ด้ อี ก แ ล้ ว ล่ ะ ไ ม่ มี ใ ค ร เ ชื อ เ จ้ า อี ก ต่ อ ไ ป แ ล้ ว \"

เ ด็ ก เ ลี ย ง แ ก ะ รู้สึ ก เ สี ย ใ จ ม า ก ที ไ ม่ มี ใ ค ร เ ชื อ เ ข า เ ล ย ทําใ ห้ ฝู ง แ ก ะ ข อ ง เ ข า ถู ก ห ม า ป า กิ น จ น ห ม ด ฝู ง

พ ร้อ ม กั บ พู ด ว่า \" เ พ ร า ะ ข้ า ช อ บ พู ด โ ก ห ก แ ต่ สุ ด ท้ า ย ก า ร พู ด โ ก ห ก ข อง ข้ า ก ลั บ ทํา ใ ห้ ข้ า เ ดื อ ด ร้อ น เ สี ยเ อง \"

นิ ทานเรืองนี สอนให้ รู้ว่า : คนที ชอบพู ดโกหกเปนประจํา เมื อถึ งคราว ที พู ดความจริงก็ จะไม่ มี ใครเชือ เมื อต้ องการความช่วยเหลื อ ก็ จะไม่ มี ใคร ให้ ความช่วยเหลื อเรา ดั งเช่นเรืองราวใน นิ ทานอี สปเรืองนี ค่ ะ

จบแล้ วค่ ะ