งานนำเสนอ อ อ้วน 1

ซเู ฟี ย สามะ

คานา หนงั สืออิเล็กทรอนกิ ส์ (E-book) เร่ือง ภาพฝันบทกวีเป็ นส่วนหนึง่ ของรายวิชา การอ่าน และการเขียนรอ้ ยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ 604-205ของนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์และ ศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่จัดทาขึ้นเพื่อเรียบเรียงบทประพันธ์ประเภทโคลง ฉนั ท์ กาพย์ กลอน และรา่ ย ซ่ึงผเู้ ขยี นไดร้ วบรวมบทประพนั ธท์ ง้ั หมดจานวน 11 ครงั้ โดย ประพันธท์ ้ังงานเดียวและงานกล่มุ ซึ่งงานที่ประพันธร์ ่วมกบั ผเู้ ขยี นได้ระบชุ ่ือผแู้ ตง่ ไวด้ า่ น ลา่ งของบทประพนั ธ์ ผูเ้ ขียนหวังว่าหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ (E-book)เรื่อง ภาพฝันบทกวีจะเป็ น ประโยชนแ์ กผ่ ฟู้ ังอยา่ งย่ิง หากมขี อ้ แนะนาประการใด ผเู้ ขยี นขอนอ้ มรบั คาตชิ มอยา่ งเต็มใจ ขอขอบคณุ ผชู้ ว่ ยศาสตราจารยพ์ ิชญา สวุ รรณโน อาจารยท์ ่ีปรึกษาประจาวิชา การอ่านและการเขียนรอ้ ยกรองเชิงสรา้ งสรรค์ ผใู้ หค้ วามรแู้ ละแนวทางในการแต่งบท ประพนั ธ์ เป็ นผลใหห้ นงั สอื อิเล็กทรอนกิ ส์ (E-book) เลม่ นม้ี คี วามสมบรู ณม์ ากยิ่งขนึ้ จดั ทาโดย นางสาวซเู ฟี ย สามะ

สารบญั กาพยย์ านี 11 ดอกกระเทียมเถาร์ ฉนั ชอบฉนั รกั กาพยฉ์ บงั 16 ฉนั เกลียด กาพยส์ รุ างคนางค์ 28 วนั นว้ี นั หนา้ กลอนคละ บวั ลอยของหวาน กลอนสกั วา ความรกั

โคลงสามสภุ าพ เด็กนอ้ ยนา่ รู้ โคลงส่ีสภุ าพ โอวาทพอ่ หลวง รา่ ยโบราณ หมาป่ ากบั ลกู แกะ วิชชมุ มาลาฉนั ท์ ๘ ซเู ฟี ย กลอนเปลา่ ความรกั วรรณรปู

กาพยย์ านี 11 ดอกกระเทียมเถาร์ ผกาแลสวยแจ่ม เผยกลีบแยม้ นา่ หลงไหล กล่ินหอมชวนตดิ ใจ ประดบั ไวใ้ หช้ นื่ ชม ชอ่ื วา่ กระเทียมเถาร เล้ือยขนึ้ เสาเป็ นพ่มุ กลม ชอ่ื มว่ งสลบั ชม ไดเ้ ชยชมประดบั ตา ซเู ฟี ย สามะ

ฉนั ชอบฉนั รกั ฉนั ชอบผดั กระเพรา ชอบเกาเหลาขา้ วมนั ไก่ กงุ้ ชบุ ไกย่ ดั ไส้ ซปุ เยื่อไผไ่ ขพ่ ะโล้ ฉนั รกั ครสู รา้ งความรู้ ฉนั รกั เลา่ เรียนรู้ ฉนั รกั ในอาชพี ครู ฉนั รกั การหมนั่ สู้ ซเู ฟี ย สามะ ดยิ านามาเต นชติ า นาราวนั

กาพยฉ์ บงั 16 ฉนั เกลยี ด ฉนั เกลียดทเ่ี ธอรกั เขา เธอไมร่ กั เรา เฝ้ าคดิ ถึงจนละเมอ เขา้ ใจเสมอ ฉนั กลวั ท่ีจะตอ้ งเจอ ว่าเราไมค่ คู่ วรกนั ซเู ฟี ย สามะ ดยิ านา มาเต นชติ า นาราวนั

กาพยส์ รุ างคนางค์ 28 วนั นวี้ นั หนา้ วนั หนา้ อย่างไร ไมอ่ าจรไู้ ด้ เป็ นของพรงุ่ น้ี ใหฉ้ นั สขุ ใจ แคห่ วงั เพียงว่า ขอฟ้ าบอกที่ นาทางชแ้ี นะ เกดิ มาครงั้ เดยี ว ใชใ้ หค้ มุ้ คา่ ทาสิง่ ใดใด วนั นลี้ มื ตา ตามกาลเวลา อยากทาคน้ หา เรื่องรา้ ยปลอ่ ยผา่ น

กลอน 53% บวั ลอยของหวาน บวั ลอยเขม้ ขน้ ลอยปนไขห่ วาน ชวนรบั ประทาน ละมนุ ลน้ิ เรา ปั้นแป้ งกลมมสี ีหลาก เสร็จส้ินแลว้ ตม้ ชมเฝ้ า ทามากกอ้ นนอ้ ยคอ่ ยเอา ลอยไขบ่ นนา้ ที่เชอ่ื มหวาน รวมเคลา้ กะทิท่ีกวน หอมแลว้ กลิ่นโชยก็โรยชวน 6%ไมน่ านก็สกุ ทกุ สดั สว่ น เคี่ยวกะทิใหแ้ ตกแซกมนั เขม้ เมอ่ื พรอ้ มเสร็จพกั ไวใ้ หเ้ มยี งมอง รสลว้ นเลิศลิ่มใหช้ มิ ลอง • จดั จานแลว้ ก็แนว่ แนแ่ กอ่ าหาร คือไขห่ วานราดบวั ลอยที่คอยควง แลว้ เตมิ เต็มเกลอื แกงแฝงใหพ้ รอ่ ง ฉลองตกั ใสใ่ นถว้ ยตวง เป็ นของหวานวางตบทา้ ยหลายคนหวง อิ่มทอ้ งหนว่ งหนกั พงุ ยอ้ ยอร่อยจริง 4% ซเู ฟี ย สามะ

กลอนสกั วา ความรกั สกั วาดว้ ยแรงแห่งความรกั เหน็ดเหนอื่ ยอกหักหา้ มมถิ ามหา เมอื่ ความรกั หลอกหลวงขมอรุ า ตอ้ งบอกลา่ หา้ มรกั เพราะหนกั ใจ ปลอ่ ยฤทยั วาบหวามใหเ้ ลื่อนหาย เจตนาบอกดว้ ยชว่ ยขานไข หลงสาวงามงมงายในคราใด อา้ ยถึงไดห้ นกั ใจ ละหมนุ่ เอย ซเู ฟี ย สามะ

โคลงสามสภุ าพ เด็กนอ้ ยชอบเลา่ เรียน สอนเขยี นอย่างไดค้ ลอ่ ง ซเู ฟี ย สามะ เรียนไวต้ อ้ งขนั แขง่ ไมส่ ศู้ ึกษา จงอยา่ ไดท้ อ้ ถอย หาความรคู้ า่ เชา้ มงุ่ มนั่ แหล่งชวี า ไมช่ า้ ถึงฝัน

โคลงส่สี ภุ าพ โอวาทลว้ นค่าลา้ พรพ่อ ซเู ฟี ย สามะ พ่อหว่ งประชากร จ่ึงให้ ทรงทาอย่างพ่อสอน ทวั่ ถ่ิน (ไทยงาม) ทรงปรีชาญลา้ ศาสตร์ ทวั่ หลา้ (แผน่ ดนิ )

ร่ายนทิ าน หมาป่ าพาลกินแกะ ชาแหละฉีกกดั ชวิ เพราะหิวจึงเป็ นเหตุ ท่ีเขตลาธารไหล วา่ แกะไปทานา้ นวั ไมเ่ ห็นหัวตวั เรา แกะตอบเบาใชห่ รือ บนนา้ คือทา่ นเห็น จะขนุ่ เป็ นไดอ้ ยา่ งไร ดว้ ยใจท่ีหยาบคาย หาอบุ ายกินเนอื้ หาความเอ้ือตนเอง นกั เลงอนั ธพาล ทกุ ประการเหตผุ ล ใหต้ นไดก้ นิ เนอ้ื ดัง่ ใจ ตวั นา ซเู ฟี ย สามะ

วิชชมุ มาลาฉนั ท์ ๘ เฟี ยคือชอ่ื ฉนั แมน่ น้ั ตง้ั ให้ รปู ร่างอว้ นใหญ่ ย้ิมแยม้ แจม่ ใส่ ชอบกนิ ไอตมิ มชี วี ิตจิตใจ มนี า้ ชอื่ ใบ ชอบบ่นทกุ เชา้ นา่ เท่ียวหลากหลาย บา้ นอยตู่ านี ชอบแวะมาคยุ มเี พ่ือนชอ่ื เดยี วนั หวานทงั้ กาย เลา่ เรื่องแกงเพอ่ื น ตวั ฉนั สขุ ใจ เพื่อนพอ้ งพาสขุ ซเู ฟี ย สามะ

กลอนเปลา่ ทกุ ยามกา้ วมนั คิดถึง ทกุ ยามกา้ วเธอรอคอย ทกุ ยามกา้ วสคู่ วามหวงั ทกุ ยามกา้ วหัวใจบอกใหไ้ ปตอ่ ซเู ฟี ย สามะ

วรรณรปู

ขอพระคณุ คะ่ จดั ทาโดย นางสาวซเู ฟี ย สามะ 6206510021