สถานที่ท่องเที่ยวใน BRASIL

ร◌ิโอเดจา เนโร มคี วามหมายวา แมนา้ํ เดอื น มกรา หรือเรยี กซึ่งยังเปนเมอื งหลวงส้ันๆวา รีโอ ของรฐั รโิ อ เดจาเนโล ประเทศบ ราซลิ

เปนสนามฟุตบอลทใี่ หญทสี่ ุดของบราซิลและยังมคีวามสาํ คญั ในประวตั ิศาสตรฟ ุตบอล ตงั้อยทู เี่ มอื งรโิ อ เดอ จาเนโร กอ สรา งตัง้ แตป 1948 และเรม่ิ ใชงานในป1950 โดยสรางขึ้นเพอ่ืเปน สนามรองรบั การแขง ขนั ฟุตบอลโลกในป1950 และในป 2014สนามมาราคานายังถูกเลอื กใหเ ปนสนามสาํ หรับนดั ชงิ ชนะเลิศอกี ดวย

เมอื งเซาเปาลตู งั้ อยทู างตะวนั ออกเฉียงใตของ ประเทศ เซาเปาลูไมเ พียงแตเ ปนเมืองใหญท ่ีสุดของ ประเทศเทานนั้ แตย ังเปน หนง่ึ ในเมอื งใหญท่ีสดุ ใน โลกตามจาํ นวนประชากรอกี ดวย เมืองน้ขี ึน้ ชื่อดา นตกึ ระฟา อาหารเลศิ รส และวฒั นธรรมท่ีโดดเดน โดยมผี ูคนจากท่วั โลกมาอยูอ าศยั ในเมอื งแหง น้ี ซงึ่ รวมถงึชาวญป่ี ุน ทม่ี าตัง้ รกรากจนกลายเปนชุมชนชาวญ่ปี นุ ใหญท ี่สุดนอกประเทศบานเกดิ ดวย

กรงุ บราซีเลยี ไดรับการกอตั้งเปน เมืองหลวงแทนรโี อเดจาเนโรเมอ่ื ป 1960 ในยุคของอดีตประธานาธบิ ดีฌูเซลนี ู กูบีแชก ซงึ่ ส่ังใหมกี ารวางแผนและพฒั นากรุงบราซีเลียในแบบ “ดินแดนในอุดมคติ” เมืองหลวงแหงใหมน้ีมรี ูปรา งคลา ยเครอื่ งบิน โดยแตละสว นของเมืองมหี นาท่แี ตกตา งกนั อยางการเปน ท่ตี งั้ ของหนวยงานรัฐ ภาค ธรุ กิจ ทีอ่ ยูอาศยั และดา นวฒั นธรรม

ฟอรต าเลซาเปน เมืองหลวงของรัฐเซอารา (Ceará)ทางตะวนั ออกเฉียงเหนอื ของประเทศ เมอื งมขี น้ึ ช่อื ดา น ชายหาดที่งดงาม สถานทชี่ อ ปปง และวฒั นธรรมท่ีมีชวี ติ ชวี า โดยชายหาดทีไ่ ดร ับความนิยมมากท่สี ุดมชี อ่ื วา พราเอียโดฟทู ูโร

เมอื งโอลิงดาตั้งอยูตามชายฝงแอตแลนติกทางตะวันออกเฉยี งเหนอื ของรัฐเปรน ัมบกู ู โอลงิ ดาเปน หนง่ึ ในเมืองซึง่ เคยเปนอาณานิคมของประเทศอืน่ มากอนท่ีไดร ับการอนุรักษไวเปนอยางดี โดยภายในใจกลางเมอื งจะไดส ัมผสั กับโบสถในยคุ อาณานคิ ม บา นเกาแกห ลากสสี ัน รานอาหาร พิพธิ ภัณฑ และสตูดิโอของชางศลิ ปจํานวนมาก โอลิงดาจัดคารน วิ ัลเปนประจําทกุ ป แตสงิ่ ทต่ี า ง ออกไปจากคารนวิ ลั ของรีโอเดจาเนโร

ซลั วาดอรเ ปน เมอื งใหญทีส่ ุดอนั ดับสามของประเทศ เปน เมืองหลวงของรัฐบาเฮยี(Bahia) และยังเปน หนง่ึ ในเมืองเกาแกท ่สี ุดในทวปี อเมรกิ าใตอ ีกดว ย โดยตั้งอยตู าม ชายฝง ของอา วทไ่ี ดช่อื วา “อาวแหง นกั บญุ ทกุ องค”

นา้ํ ตกอกี วาซู (IguazuFalls) เปน หน่ึงในสิง่มหศั จรรยท างธรรมชาติอนั นาท่งึ ทีส่ ุดในโลกโดยประกอบดวยน้ําตกสดุ อลังการไหลเปนทอดๆ ตามแนวแมน าํ้ อีกวาซู(Iguazu River)บรเิ วณรอยตอพรมแดนระหวา งบราซิลกบัอารเ จนตนิ า ท่ีลอมรอบดว ยปาไมอันเขยี วชอุมและสตั วปา หลากหลายสายพันธุ การเขา ถงึน้าํ ตกแหง น้ีจากฝงบราซิลน้ันสามารถทําไดผานเมืองฟอสโดอกี วาซู

มาเนาสเปนเมืองหลวงของรัฐอา มาโซนัส (Amazonas) ทางตะวันออกเฉียงเหนอื ของประเทศ มาเนาสเ ปน จุดหมายปลายทาง ของนกั ทอ งเทีย่ วเน่ืองจากเปน ประตสู ูป าดิบชน้ื แอมะซอน สญั ลกั ษณข องเมอื งน้ีมีทั้งโรง อุปรากรมาเนาส (AmazonasOpera House) พระราชวงั รีโอ เนโกร (Rio Negro Palace) และแมนํา้ สองสี ปรากฏการณทางธรรมชาติที่นาํ้ จากแมน้ําริโอ นิโกร (Negro River) ไหล บรรจบกับแมนา้ํ โซลมิ อย (Solimões River) เปน ระยะทางมากกวา สามไมลโดยท่ีสขี อง แมน ํ้าทั้งสองสายแตกตางกนั อยางชดั เจน

เรซฟี ซ ง่ึ เปน เมอื งหลวงของรฐั เปรนัมบกู ู (Pernambuco) ทางตะวันออกเฉยี งเหนือของ ประเทศนนั้ ไดร บั ฉายาวา “เวนซิ แหงบราซลิ ” เนื่องจากมที างนาํ้ และสะพานเปน จํานวนมาก โดยภายในเมืองจะไดพ บกับยานเมอื งเกา ทย่ี งั สามารถพบเห็นอาคารบา นเรอื นซ่ึงสรางขนึ้ ในยุคอาณานิคมดัชทไ ดโ ดยทัว่ ไป เรซีฟยงั ขนึ้ ชื่อดา นชายหาดทีส่ วยงามและวฒั นธรรมทมี่ ชี ีวติ ชีวาดว ย โดยชายหาดทีเ่ ปนที่นิยมมากทสี่ ุดมีช่อื วา โบอาวีอาเจม (Boa Viagem) เนอ่ื งดว

Favelas (อานออกเสยี งวา “ฟาเวลาส”) เปน คาํ ภาษาโปรตเุ กสในบราซิลที่แปลวา ชุมชนแออัดทม่ี ักตง้ั อยตู ามเนินเขาภายใน หรือรอบเมอื งตา งๆในประเทศบราซลิ ซงึ่ สถานทีแ่ รกท่ไี ดร ับช่อื วา ฟาเวลานั้นคือชุมชนแออดั บนเนินเขา Providência (โพ รวเิ ดนเซยี )

ขยบั ห่างออกมาจากยา่ นทพี กั ในรโอ เดอ จาเนโรมาไมไ่ กล เราก็จะได้พบกับหนงึ ใน ปาในเมอื ง ทีใหญท่ สี ุดในโลก นันคอืTijuca National Park จากทนี ีหากเราเดินขึนไปจนถงึ ยอดเขาจะพบจุดชมววทีมองเห็นเมืองทังเมือง ไปจนจรดอ่าวGuanabara Bay นอกจากจดุ ชมววกม็ นี าตก CascatinhaWaterfall ทีนกั ทอ่ งเทยี วนิยมไปถ่ายรูปกัน

อยู่ไมไ่ กลจากย่านลากวั นัก เปนทตี งั ของสวนพฤกษชาติ JardimBotanico (Rio de Janeiro Botanical Garden) เต็มไปด้วยไม้ดอกไมป้ ระดบั และต้นไมก้ ว่า 8,000 สายพันธุ์ เปนทพี กั ผอ่ นหยอ่ นใจชันเยียมของชาวเมอื ง นอกจากนนั ยงั มรี ูปปน นาตก สวนญีปนุ สระนาและพพิ ิธภัณฑ์ด้วย เหมาะแก่การฆา่ เวลาเปนทสี ุด