สามก๊ก ๒๒ กวนอูไปรับราชการกับโจโฉ
โจโฉ เล่าป่ี ซุนกวน
จงเตมิ ชอื่ ตวั ละครใหส้ อดคลอ้ งกบั ขอ้ ความต่อไปน้ี ......... ๑. ผูห้ ยงั่ รดู้ นิ ฟ้ ามหาสมุทร ......... ๒. ผูไ้ ม่ยอมใหโ้ ลกทรยศ ......... ๓. ผูถ้ กู แช่งทง้ั สบิ ทิศ ......... ๔. ผูพ้ นมมือใหแ้ ก่ทุกคน ......... ๕. ผูถ้ ่มนา้ ลายรดฟ้ า ......... ๖. เทพเจา้ แห่งความสตั ยซ์ อื่ ......... ๗. อศั วินหวั สงิ ห์ ......... ๘. สภุ าพบุรษุ จากเสยี งสาน
มาดเู ฉลยกัน .ข..ง..เ.บ..ง.้ ๑. ผูห้ ยง่ั รดู้ นิ ฟ้ ามหาสมุทร
.โ..จ..โ.ฉ... ๒. ผูไ้ ม่ยอมใหโ้ ลกทรยศ ..ต..งั๋..โ.ต..ะ๊ ๓. ผูถ้ ูกแช่งทง้ั สบิ ทิศ
..เ.ล..่า..ป.ี่. ๔. ผูพ้ นมมอื ใหแ้ ก่ทุกคน ..จ..วิ ..ย..ี่ . ๕. ผูถ้ ่มนา้ ลายรดฟ้ า
.ก..ว..น..อ..ู ๖. เทพเจา้ แห่งความสตั ยซ์ อื่ ..ล..โิ..ป.้ .. ๗. อศั วินหวั สงิ ห์
..จ..ูล..่ง... ๘. สภุ าพบรุ ษุ จากเสยี งสาน
ลกั ษณะคำประพนั ธ์ - ไดร้ บั ยกย่องจากวรรณคดสี โมสรในรชั กาลที่ ๖ ว่าเป็ นยอดของความเรยี งเรอ่ื งนทิ าน จุดประสงค์ในกำรแต่ง - เพอื่ เป็ นตาราสาหรบั ศกึ ษากลอบุ ายทาง การเมืองและการทาสงคราม
กำรใช้ภำษำ สามก๊กเป็ นเร่ืองท่มี สี านวนเฉพาะตัว ได้รับการยกย่องว่ามีสานวนโวหารดเี ย่ยี ม ทงั้ ในการเรียบเรียงถ้อยคาท่สี ละสลวย และ การใช้โวหารอุปมาอุปไมย บรรยายโวหาร จนถอื เป็ นแบบอย่างการเขียนร้อยแก้วท่ีดี ถ้อยคาสานวนต่างๆล้วนเป็ นสานวนท่ตี ิดใจ คนอ่านทกุ ยุคทุกสมัย
แหล่งท่มี า สามกก๊ ฉบบั จนี คอื จดหมายเหตุเรอ่ื งสามกก๊ ทเ่ี รยี กกนั วา่ “สามกก๊ จ”่ี ซง่ึ เป็นประวตั ศิ าสตรจ์ นี ตอนหน่ึงทข่ี า้ ราชการชอ่ื ตนั ซว่ิ ได้ บนั ทกึ และเรยี บเรยี งข้นึ ในสมยั ราชวงศจ์ ้นิ (ราวปลายพุทธศตวรรตที่ ๙) โดยแบ่งเน้อื หาเป็ น ๓ เรอ่ื ง คือ ๑. จดหมายเหตกุ ก๊ วุ่ย โจโฉ ๒. จดหมายเหตกุ ก๊ จก๊ เล่าปี่ ๓. จดหมายเหตุกก๊ ง่อ ซนุ กวน
เจ้ำพระยำพระคลงั (หน) • เกดิ ในสมยั กรุงศรีอยุธยำตอนปลำย ในแผ่นดนิ สมเดจ็ พระเจ้ำอย่หู ัวบรมโกศ • เข้ำรับรำชกำรในรัชกำลสมเดจ็ พระเจ้ำตำกสินมหำรำช เป็ นหลวงสรวชิ ิต • ในสมยั พรบำทสมเดจ็ พระพุทธยอดฟ้ ำจุฬำโลกมหำรำช เป็ นพระยำพพิ ฒั ์โกษำ และเป็ นเจ้ำพระยำพระคลงั เสนำบดจี ตุสดมภ์กรมท่ำ • ถึงแก่อสัญกรรมปี พ.ศ. ๒๓๔๘ ในสมยั ร. ๑
ขอ้ ความท่ีคมคาย เป็ นขอ้ คดิ ที่ดี ๑. “ข้าพเจ้าเหน็ ว่าม้าเท้งไม่แจ้งเนื้อความทงั้ นีก้ จ็ ะเข้ามา จงึ จับฆ่าเสียกจ็ ะได้โดยง่าย เทยี หยก พูดกับ โจโฉ หมายถงึ ไม่รู้เร่ืองราวความเป็ นไป
ขอ้ ความที่คมคาย เป็ นขอ้ คดิ ที่ดี ๒. เล่าป่ี นัน้ เป็ นคนมีสตปิ ัญญา ถ้าละไว้ช้ากจ็ ะมีกาลังมากขนึ้ อุปมา เหมือนลูกนกอันขนปี กยังไม่ขนึ้ พร้อม แม้เราจะน่ิงไว้ให้อยู่ในรัง ฉะนี้ ถ้าขนขนึ้ พร้อมแล้วกจ็ ะเดนิ ไปทางไกลได้ โจโฉ พูดกบั เทยี หยก หมายถงึ ลูกนกท่ขี นยงั ขนึ้ ไม่สมบูรณ์ถ้าขนขนึ้ เตม็ ตวั เม่ือใดก็แสดงว่าโตแล้วสามารถบนิ ได้ คล่องแคล่วและไปได้ไกล
ขอ้ ความท่ีคมคาย เป็ นขอ้ คดิ ที่ดี ๓. เหน็ ทหารทงั้ ปวงยังไม่พร้อมเป็ นใจเดียวกัน ครัน้ น่ิงไว้ทหารกจ็ ะ เป็ นใจประนอมกันเข้า ขอให้เร่งยกกองทัพไปตเี มืองซีจ๋วิ เสียก่อน กยุ แก พดู กบั โจโฉ หมายถงึ คิดเหน็ ตรงกัน
ขอ้ ความที่คมคาย เป็ นขอ้ คดิ ที่ดี ๔. ท่านเป็ นใหญ่อยู่หวั เมืองฝ่ ายเหนือ เหตุใดท่านมาคดิ ย่อท้อจะตีตวั ตายก่อนไข้นัน้ ไม่ควร เตียนห้อง พูดกบั อ้วนเสี้ยว หมายถงึ ตตี นก่อนไข้ กังวล ทกุ ขร้อนหรือ หวาดกลัวในเร่ืองท่ยี งั ไม่เกดิ ขึน้
๕. น้องเราแต่ก่อนมาเหน็ ว่าไม่มีความคดิ มีแต่ฝี มือรบพ่งุ กล้าหาญ เล่าป่ี พูดกับ เตยี วหยุ หมายถงึ เตยี วหุยเป็ นคนไม่ค่อยใช้ ความคดิ ชอบใช้แต่กาลัง
๖. ครัง้ นีข้ ้าพเจ้าจะขอกินนา้ สบถอยู่ทาการด้วยท่านกว่าจะสาเร็จ เล่าป่ี พดู กับ อ้วนเสีย้ ว หมายถงึ ด่มื นา้ สาบาน จะไม่ทรยศต่อกัน
๙.ตวั เรากม็ ิได้รักชวี ติ อนั ความตายอุปมาเหมอื นนอนหลับ กวนอู พูดกับ เตยี วเลยี้ ว หมำยถงึ ควำมตำยเหมอื นกำรนอนหลบั มิได้ เจ็บปวดทรมำนแต่ประกำรใดจงึ ไม่มีควำมหวำดกลวั ต่อ ควำมตำย ๑๐. ถงึ มาตรว่าท่านจะได้ความลาบากก็ อุปมาเหมือนหน่ึง ลุยเพลิงอนั ลุกแลข้ามมหาสมุทรอนั กว้างใหญ่ เตยี วเลยี้ ว พูดกับ กวนอู หมายถึง การฝ่ าฟันอุปสรรคท่ียากและลาบาก
ขอ้ สญั ญาที่กวนอเู สนอ ๓ ขอ้ ๑. ตอ้ งถอื กวนอเู ป็ นขา้ พระเจา้ เห้ียนเต้ ไม่ใช่ ขา้ โจโฉ ๒. กวนอตู อ้ งควบคุมดแู ลพส่ี ะใภ้ โดยผูใ้ ดจะเขา้ มากลา้ กรายถงึ ท่ีอยูไ่ ม่ได้ ๓. รขู้ ่าวเล่าป่ี ยงั มีชวี ิตอยู่เมื่อใดกจ็ ะไปโดยไม่ฟังคาทดั ทานหา้ มปราม ลา่ ลาเลย
สาเหตุแห่งการยนิ ยอมของโจโฉ ๑. กวนอเู ป็ นขา้ พระเจา้ เห้ียนเต้ กเ็ หมือนเป็ นบ่าวโจโฉผูเ้ ป็ นมหาอปุ ราช ๒. อย่าว่าแต่ภรรยาเล่าป่ี เลยถงึ เป็ นภรรยาผูน้ อ้ ย โจโฉมิไดท้ าหยาบชา้ และเพมิ่ เบ้ยี หวดั ของเล่าป่ี ใหท้ วีข้นึ เพอ่ื ใหแ้ ก่พสี่ ะใภข้ องกวนอดู ว้ ย ๓. อนั นา้ ใจกวนอนู น้ั ถา้ โจโฉทานบุ ารงุ ใหถ้ งึ ขนาดเหมือน อเิ ยยี ง ซง่ึ มี ความจงรกั ภกั ดตี ่อคิกเป๊ กผูช้ บุ เล้ยี งใหเ้ ป็ นขุนนางที่ปรกึ ษา หลงั จากฆ่า ตง๋ หางตาย (เตียวเล้ยี วผูก้ ล่าวแนะนาโจโฉ)
๑๑. คนทงั้ ปวงจะครหานินทาว่าได้ใหม่แล้วลืมเก่า กวนอู พดู กับ โจโฉ หมายถงึ เหน็ คุณค่าของใหม่มากกว่าของเก่า ๑๒. “บดั นีพ้ ่สี ะใภ้ทงั้ สองร้องไห้รักกนั อย่ดู ้วยเหตสุ ่งิ ใดมิได้แจ้ง” หญงิ รับใช้ พูดกับ กวนอู หมายถงึ ร้องไห้ด้วยความรักใคร่ห่วงใยกัน
๑๓. “ธรรมดาเกดิ มาเป็ นผู้ชายให้รู้จักท่หี นักท่เี บา ถ้าผู้ใดมิได้รู้จักท่ี หนักท่เี บา คนทงั้ ปวงกจ็ ะล่วงตเิ ตยี นว่าผู้นัน้ หาสตปิ ัญญาไม่” เตยี วเลยี้ ว พูดกับ กวนอู หมายถงึ ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์
ข้อคดิ ทไ่ี ด้จำกเรื่อง ๑.การมีความซ่อื ตรงและการรักษาสัตย์เป็ นคุณสมบัตขิ อง นักรบท่จี ะนามาซ่งึ เกียรตยิ ศช่ือเสียง ๒.การให้ความสาคัญกบั ทหารหรือผู้ร่วมงาน ถอื เป็ น คุณสมบตั ทิ ่สี าคัญของแม่ทพั และหวั หน้า ๓.การเสียสละของคนชัน้ หวั หน้า ย่อมเป็ นแนวทางให้ ผู้น้อยได้เหน็ นา้ ใจ มีกาลังท่จี ะเสียสละมากย่งิ ขนึ้
Search
Read the Text Version
- 1 - 48
Pages: