นิทานพินอคคิโอ

นทิ านเร่อื ง อีสปพนิ อคคิโอ น.ส.ปารชิ าติ โยธาทลู ปวส.1/1

นานมาแล้ว มชี ายชราผูห้ น่งึ เปน็ ช่างไม้ ช่ือว่า เจพเพทโต เขาอยู่ตัวคนเดียวในบา้ นไม้หลังเกา่ โดยไมม่ ที ้งั ภรรยาและลูก อยู่มาวนั หนึ่งเจพเพทโตรู้สกึ เหงา และนง่ั คดิ เล่น ๆ วา่ ถา้ มลี กู ชายสักคนก็คงจะดไี มน่ อ้ ย ดว้ ย เหตุนีเ้ ขาจงึ สร้างหุ่นกระบอกเด็กผ้ชู ายทที่ าจากไม้ขึน้ มาหนง่ึ ตัว “เจ้าชา่ งหนา้ ตาน่ารกั จรงิ ๆ ฉนั ขอตง้ั ชือ่ เธอวา่ พนิ อคคิโอ ก็แล้วกัน” เจพเพทโตพูดขึน้ มาดว้ ยความชื่น ชม

หลังจากน่งั ทาหุ่นไม้ทัง้ วนั จนเสร็จ ชายชรากเ็ ข้านอนด้วยความออ่ นเพลีย ทนั ใดนน้ั เอง มแี สงจากฟ้าลอย เขา้ มาในหอ้ งทางานของเขา และไม่นานกม็ ีหญงิ รปู งามที่มาในชุดสนี ้าเงนิ สวยสง่าปรากฏตัวขนึ้ กลางหอ้ ง เธอคือนางฟ้าสีนา้ เงนิ ผใู้ จดีนน่ั เอง “เจพเพทโต ดว้ ยความดขี องเจา้ ข้าจะขอมอบของขวัญทด่ี ที สี่ ดุ เพือ่ เป็นส่งิ ตอบแทน” นางฟา้ สีน้าเงนิ กลา่ ว

เม่ือพดู จบ นางฟ้าสนี ้าเงินก็เริ่มรา่ ยเวทมนตรแ์ ล้วเสกไปท่ีหุน่ ไม้ พินอคคิโอ จากนัน้ หนุ่ ไมก้ ค็ อ่ ย ๆ ลมื ตา ขึน้ มา พร้อมขยบั ตัวเพ่อื บิดข้ีเกียจ “ขา้ มอบชีวติ ใหมใ่ ห้กบั เจ้าแล้วนะ พนิ อคคิโอ ตอ่ ไปนี้เจา้ จะตอ้ งเปน็ เดก็ ดี หากวนั หนงึ่ เจา้ กลา้ หาญ และทา ความดี เจา้ จะได้เป็นเดก็ ผู้ชายเต็มตวั ” นางฟ้าสีนา้ เงินกล่าว พร้อมหายวบั ไปกับแสงสีฟ้า

เช้าตรู่วันตอ่ มา เจพเพทโตเดินเข้ามาในหอ้ งทางานเหมือนทกุ วนั แต่กลบั ตอ้ งตะลึง เพราะเห็นหนุ่ ไมพ้ ิ นอคคิโอของเขามีชีวติ เขาอุ้มพนิ อคคิโอกระโดดโลดเตน้ ไปรอบ ๆ หอ้ งด้วยความดีใจ “ตอ่ ไปนเ้ี ธอคอื ลูกชายของฉันนะ พินอคคิโอ เธอตอ้ งเป็นเด็ก และไปโรงเรียนดว้ ยนะ สัญญากบั ฉนั ไดไ้ หม” เจพเพทโตกล่าว พร้อมยม้ิ ดว้ ยความดีใจ “ครบั ผมสญั ญาวา่ จะเป็นเดก็ ดี และจะไปโรงเรยี นทุกวนั ” พนิ อคคิโอตอบรบั

วันรงุ่ ขนึ้ ในขณะที่พินอคคิโอกาลังเดินไปโรงเรยี น เขาก็ได้พบกบั หมาปา่ เจ้าเลห่ ์ตัวหนึ่งทก่ี าลังเชญิ ชวนให้ทุกคนไปดกู ารแสดงห่นุ กระบอก “เร่เขา้ มา ! เร่เขา้ มา ! การแสดงหุ่นกระบอกทส่ี ุดอลงั การมาเปิดแสดงท่ีนี่แล้ว ช้าอด ต๋ัว หมดไม่ร้ดู ้วยนะ” หมาป่าตะโกน พร้อมชตู ั๋วทีอ่ ยูใ่ นมือ พินอคคิโอเกดิ ความสนใจ จงึ เดนิ เขา้ ไปขอซื้อตั๋วหน่ึงใบเพื่อชมการแสดง แตท่ ว่าเขาไมม่ ี เงินเลยแม้แตบ่ าทเดยี ว จงึ ตอ้ งเดินคอตกออกมา หมาป่าเจา้ เลห่ ค์ ดิ แผนร้ายจะลักพาตัวพินอค คโิ อกลับไปให้เจา้ นาย จงึ รีบเดนิ ตรงเข้ามาหาพนิ อคคิโอ “เจา้ หนนู ้อยหุน่ กระบอก ถา้ อยากดูการแสดงกเ็ อาหนงั สอื เรียนของเจา้ มาแลกกับตว๋ั ของ ข้าสิจ๊ะ” หมาป่าเจา้ เลห่ ์กล่าว พร้อมย้ิมมุมปาก

พินอคคิโอรบี หยิบหนังสือส่งให้หมาป่าเจา้ เล่หท์ นั ที โดยลมื คาสัญญาทีใ่ หไ้ ว้กบั พ่อไปเลย เม่ือชม การแสดงเสร็จ หมาป่าเจ้าเลห่ จ์ งึ พาพนิ อคคิโอไปทาความรู้จักกับเจา้ ของคณะหนุ่ กระบอก แตย่ ังไม่ ทนั ไดเ้ อย่ คาทกั ทาย ชายรูปรา่ งสงู ใหญ่ก็จับพนิ อคคิโอขงั ไว้ในกรง เดก็ ชายหุ่นกระบอกตะโกนร้อง ขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่มีใครสนใจ “ปลอ่ ยผมออกไปนะ ผมอยากกลบั ไปหาพอ่ ฮือ ฮือ” พนิ อคคิโอตะโกนและรอ้ งไหด้ ว้ ยความ หวาดกลวั

จากน้นั เขากเ็ ผลอหลับไปด้วยความออ่ นเพลีย ทนั ใดนนั้ นางฟ้าสีน้าเงนิ กป็ รากฏตวั ข้ึน ทาใหพ้ นิ อคคิโอสะดุ้ง ตนื่ จากความฝนั “พนิ อคคิโอ ทาไมเจ้าถงึ มาอยทู่ ี่นี่” นางฟ้าสีนา้ เงินถาม “ผมถกู หมาป่าจบั ตวั มาฮะ” พนิ อคคิโอกลา่ ว เมอ่ื พูดจบ จมกู ของพินอคคิโอก็งอกยาวขน้ึ จนทะลกุ รงออกไปข้างนอก พรอ้ มหางที่งอกคลา้ ยกับลา ทาให้เขาตกใจมาก “รูไ้ หมท่จี มูกของเธอยาวขนึ้ และมีหางงอกออกมาแบบน้ี เป็นเพราะเธอกาลงั พดู โกหกอยนู่ ะจ๊ะ” นางฟ้าสนี ้าเงินกลา่ ว

นางฟ้าสีนา้ เงนิ หายวับไปต่อหนา้ ต่อตาพินอคคิโอ พร้อมประตูของกรงท่ีถูกเปิดออก เขารบี ปีน ออกจากกรงและวิง่ กลบั บ้าน แตเ่ มอื่ เปิดประตเู ข้าไปกลับพบเพียงความว่างเปล่า ในขณะเดยี วกนั ก็มี นกพริ าบตัวหนึง่ บินมาบอกวา่ พ่อออกเดินทางตามหาเขาจนถกู วาฬยกั ษก์ ลนื ลงท้อง เมื่อไดย้ นิ แบบน้ันพิ นอคคิโอจงึ รีบออกเดินทางไปชว่ ยพ่อทันที สดุ ทา้ ยเขาก็เข้าไปชว่ ยพ่อออกมาจากทอ้ งวาฬยกั ษไ์ ด้สาเรจ็ ด้วย ความดีและความกล้าหาญของพนิ อคคิโอ นางฟ้าสีน้าเงินจงึ เสกใหเ้ ขากลายเปน็ คนจรงิ ๆ และทั้งสองคนก็ อยดู่ ้วยกนั อย่างมคี วามสุขตลอดมา

นิทานเร่อื งนี้สอนให้รู้ว่า : หากพินอคคิโอเชื่อฟงั คาสัง่ และไปโรงเรยี นตามทส่ี ญั ญาไว้กบั พอ่ ก็คงไมโ่ ดน หมาป่าเจา้ เลห่ ห์ ลอกและถูกจบั ขังกรงไว้ เรอ่ื งนจ้ี ึงสอนใหร้ ้วู า่ เมอ่ื ประพฤติตวั ไม่ดีและไม่เชื่อฟงั ผู้ใหญจ่ ะ ได้รบั ผลร้ายตามมา อกี ทง้ั ไม่ควรพดู โกหกดว้ ย