นิทานเรื่อง หนูน้อยหมวกแดงแก้ไข

นทิ านเร่อื ง หนนู อ้ ยหมวกแดง

นทิ านเร่ือง หนูนอ้ ยหมวกแดง กาลคร้ังหน่ึง ณ หมู่บ้านทแ่ี สนอบอ่นุ มีเดก็ หญงิ หน้าตานา่ รกั น่งั เลน่ ดคู ณุ แมท่ าอาหารอยู่ในครวั เพอ่ื นบ้านทุก คนตา่ งพากันเรียกเธอว่า \"หนนู ้อยหมวกแดง\" ตามสีของหมวกทเี่ ธอใส่เปน็ ประจา และวันนี้เธอก็ได้รับคาสงั่ จากคุณแม่ ใหน้ าอาหารและขนมไปเยีย่ มคณุ ยายซงึ่ อาศยั อยู่ในหมูบ่ า้ นขา้ ง ๆ \"เอาตะกรา้ น้ีไปส่งให้ถึงมือคณุ ยายนะจ๊ะ แลว้ กร็ ีบไปรบี กลบั อยา่ ไปเทย่ี วเลน่ เถลไถลท่ไี หนไกล อยา่ พดู คยุ กับ คนแปลกหน้าดว้ ยล่ะ เข้าใจไหม ?\" คณุ แมค่ นสวยกาชบั ด้วยความเปน็ ห่วง ลูกสาวตวั น้อยก็ตอบรบั และสัญญา แลว้ ออกจากบา้ นไปอยา่ งรา่ เรงิ ระหวา่ งทางไปบ้านคุณยาย บังเอิญมหี มาปา่ เจ้าเล่หเ์ ดนิ มาพบกับหนนู ้อยหมวกแดง จึงเข้าไปทักทาย หวังจบั เด็กหญงิ ทาเป็นอาหารม้อื เย็น \"สวสั ดจี ะ้ สาวน้อย มาทาอะไรในป่าตรงนคี้ นเดียวเหรอจะ๊ ?\"

\"หนูกาลังไปเยย่ี มคณุ ยายท่ีหมูบ่ ้านใกล้ ๆ นเ้ี องคะ่ \" หนูนอ้ ยหมวกแดงตอบอยา่ งเป็นมติ ร แต่กลับทาใหเ้ จา้ หมา ป่าคดิ อบุ ายหลอกล่อ หวังจับคณุ ยายของเธอมาเปน็ เหย่ือดว้ ยอีกคน \"แตว่ ่าสาวน้อย.. เอาตะกร้าเลก็ ๆ ไปแค่นี้ คุณยายเสียใจแย่เลย ฉนั ว่าเราไปเก็บดอกไมส้ วย ๆ มาเป็น ของขวญั เพมิ่ กนั เถอะ\" หมาปา่ ชกั ชวนใหห้ นูน้อยหมวกแดงออกนอกเส้นทาง มันจะไดร้ บี ตรงไปจับคุณยายกิน กอ่ น แลว้ ดกั รอหนูน้อยหมวกแดงทบี่ า้ นน้ันเลย โชคไม่ดีที่หนูนอ้ ยหมวกแดงหลงเชอ่ื คาชวน แล้วหันไปเกบ็ ดอกไม้ และเดนิ เล่นอย่างเพลดิ เพลนิ จนลืมท้ังเวลา ท้งั คาตกั เตือนของคุณแมไ่ ปหมดส้นิ กระทง่ั เจา้ หมาปา่ เดินทางไปถึงหม่บู า้ นข้าง ๆ แลว้ จับตวั คณุ ยายซอ่ น เอาไว้ในตู้ ก่อนนาเสื้อผ้ามาใส่ เพ่อื ปลอมตวั เปน็ คณุ ยายนอนป่วยอยบู่ นเตยี ง รอใหห้ นนู ้อยหมวกแดงมาถึง แล้วจับกนิ ท้งั ยายท้งั หลานพรอ้ มกันทีเดียว เม่อื หนูน้อยหมวกแดงรตู้ ัววา่ ทาผิดคาสัง่ คณุ แม่ กร็ ีบว่งิ ไปหาคณุ ยายทบ่ี า้ นทนั ที แตก่ ลบั พบวา่ คณุ ยายของเธอ นนั้ มีทา่ ทางและหนา้ ตาแปลกประหลาดไปจากเดิม

\"คณุ ยายคะ ทาไมคุณยายต้องนอนคลุมโปงดว้ ยล่ะคะ ?\" หนูนอ้ ยถามดว้ ยความสงสยั \"ยายเปน็ ไขไ้ ม่สบาย ยายเลยหนาวจะ้ หลาน\" หมาปา่ ดดั เสียงตอบ \"คณุ ยายคะ ทาไมเสยี งของคุณยายแปลกจงั เลยคะ ?\" หนนู อ้ ยถามอีกครง้ั \"ยายเจ็บคอ ไอหนักมาก เสียงเลยเพ้ียนไปหนอ่ ยจ้ะหลาน\" หมาปา่ ตอบพรอ้ มแกล้งทาเป็นไอคอ่ กแคก่ ทาใหห้ นูน้อยหมวกแดงสังเกตเหน็ เขยี้ วแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทาไมคณุ ยายถึงมเี ขยี้ วยาวขนาดน้ันละ่ คะ ?\" หนนู อ้ ยหมวกแดงถาม แล้วคอ่ ย ๆ เดนิ ถอย ออกมา เพราะเร่มิ รูส้ ึกไมป่ ลอดภัย \"ก็เพราะยายมีเขีย้ วไวจ้ ับหลานกนิ ไงล่ะ เจา้ หนนู ้อย !!\" คราวนีห้ มาป่าไมแ่ สรง้ ทาตวั ใจดีอีกต่อไป พรอ้ ม กระโจนมาตะครุบตวั หนนู ้อยหมวกแดงอยา่ งเกรีย้ วกราด แต่โชคดีที่เสียงกร๊ีดของหนนู ้อยดงั ไปถึงนายพราน หนมุ่ สองคนทผ่ี ่านมาพอดี

ปงั ปัง ปงั !!! เสียงปนื ดังข้นึ สามนดั พรอ้ มกับร่างของหมาป่าดิน้ รนอยา่ งเจ็บปวด นายพรานหน่มุ บุก เขา้ มาชว่ ยชีวิตหนูนอ้ ยหมวกแดง และพาคณุ ยายออกจากต้เู สอ้ื ผ้าไดอ้ ย่างปลอดภัย หนูนอ้ ยหมวกแดง สารภาพความผิด และขอโทษคุณยายที่ตัวเองเถลไถลจนได้รบั อนั ตรายกันทง้ั คู่ \"ยายไมโ่ กรธอะไรหรอกจะ้ แคห่ นไู ม่เป็นอะไรก็พอแล้ว แต่ตอ้ งสญั ญากบั ยายก่อนนะว่าจะไม่เชอ่ื ฟงั คนแปลก หน้า ไม่เล่นซนจนลืมเวลาแบบคราวนีอ้ กี \" หนูนอ้ ยหมวกแดงพยกั หน้ารบั คา พอคุณยายเห็นดังนน้ั กย็ ิ้มรับ แลว้ เลีย้ งอาหารมื้ออรอ่ ยใหน้ ายพรานแทนคาขอบคณุ ก่อนท้งั สองจะพาหนูน้อยหมวกแดงกลบั สูอ่ อ้ มกอดของคุณ แม่ทบี่ ้านโดยสวัสดิภาพ.. นิทานเรอ่ื งนส้ี อนให้รู้วา่ : เดก็ ๆ ควรมวี นิ ัยในตนเอง และเช่ือฟงั คาส่ังสอน รวมถงึ คาแนะนาของคุณพอ่ คณุ แม่ ถ้าไดร้ ับอนญุ าต ให้ออกไปข้างนอกแลว้ ก็ไม่ควรเถลไถลไปไหนไกลจนมดื ค่า และควรกลบั บา้ นให้ตรงเวลาทกี่ าหนด ท่สี าคัญ ต้องพยายามหลกี เลีย่ ง ไมพ่ ดู คุย หรอื รับของจากคนแปลกหน้าโดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขาอาจเป็นคนไม่ดีท่ี หวังขโมยทรพั ยส์ ินเงนิ ทอง หรอื ทารา้ ยรา่ งกายแลว้ เป็นอนั ตรายต่อชวี ิต เหมือนกบั หมาปา่ จอมเจ้าเลห่ ์ ท่คี ิด วางแผนกนิ หนูนอ้ ยหมวกแดงเปน็ อาหาร แต่ถา้ เผลอทาตัวผดิ ไป กต็ อ้ งรู้จกั ขอโทษขอโพย เอาความผดิ พลาด มาเปน็ บทเรยี น แล้วอยา่ กลบั ไปทาผดิ ซา้ สองอกี นะคะ