Storyboard

เริ่มจากช่วงก่อนเข้ามหาลัยเป็ น ช่ วงที่ เครียดที่ สุ ดในชี วิตแล้วล่ะ เราต้องทำอะไรมากมายเช่น อ่านหนั งสือสอบ ติว เตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัย ตอนนั้ นยังจำได้ดีว่า ร้องไห้ หนั กมากเพราะเราสอบไม่ติดสักที่ ทำให้ตัวเองเครียด หนั กกว่า จนแบบอยากเลิกเข้าละอ่ะ แต่มีแม่ที่เขาคอย ซัพพอร์ตเราอยู่ตลอด เขาตั้งเป้ าหมายไว้กับเรา มัน เลยทำให้ตัวเองเริ่มมาสู้อีกครั้ง โดยเริ่มอ่านหนั งสือ และมีวินั ยในการจัดการเวลาอ่านหนั งสือกับเวลาส่วนตัว แยกเวลาขัดเจน จนถึงรอบที่ 2 โควต้า เราได้ยื่นเกรด และสัมภาษณ์ และหลังจากนั้ นได้เข้ามหาลัยสวนดุสิต

หลังจากที่เราได้เข้ามหาลัยแล้ว เรา รู้สึกสึกโล่งใจ และดีใจที่มีที่เรียน แล้ว และเราได้เตรียมตัวสำหรับการ เข้ามหาลัย เช่น การจัดของเข้าหอ การไปเจอเพื่อนใหม่ หาข้อมูลเกี่ยว กับวิชาที่เราจะได้ไปเรียน เตรียมตัว ให้พร้อม ช่วงเวลานั้ นเราสนุกกับมัน พอสมควรเพราะ เราต้องไปเจอ สังคมใหม่ ผู้คน สภาพแวดล้อมที่ต่าง จากบ้าน และวันที่จะได้ไปหอ เรา รู้สึกตื่นเต้น และวุ่นกับการเตรียม ของสุ ดๆ

พอเราได้มาอยู่หอจริงๆ เริ่มแรกเรายังไม่ปรับตัวไม่ได้หรอก แต่พออยู่ มาสั กพักเราก็ได้ลองพูดคุยกับเพื่อนๆเรา แต่เราก็รู้สึกคิดถึงบ้าน มันเป็ นปกติของ เราเพราะ เราต้องห่างจากบ้าน รู้สึกสนุกไปกับเพื่อนและได้ไปเที่ยว ได้ แชร์ความคิดเห็นกันในแต่ละเรื่อง ซึ่งช่วงแรกๆก็มีร้องไห้บ้าง แต่เราจัดการ กับมันได้ เพราะ เราใช้ เวลาอยู่คนเดียวหรือไปพูดคุยกับ เพื่อน ดูหนั ง และโทรคุยกับแม่ หลังจากนั้ นก็ทำให้เราดีขึ้น มากๆ เพราะช่วงนั้ นใกล้จะได้ กลับบ้านพอดี ทำให้เรามีความ สุ ขที่ จะได้ กลับบ้าน

เซึด่เอ็งรกแมาาัหหนมถ่ึญากงทิ็ัรบจงช้ทเะีาใ่อเคนิจรนอมอายยาช่กมอางาบแปรไอมลว่้รเอรัปบ็ดอนหภัผรยู้ืใอหททุ้ำทกุคกรอั้งย่เารงาแจกะ่กลับบ้าน พอกลับมาถึงบ้าน เราก็ได้พูดคุยกับแม่ พี่ชาย

ซึ่งมันเป็ นอะไรที่ เราคิดถึงมาก การที่เราได้ กลับบ้านมาเจอกัน คุยกัน กินข้าวด้วยกันแค่นี้ ก็มีความสุขแล้วจริงๆ ช่วงเวลาที่เรากลับบ้าน มันเป็ นอะไรที่ฮีลใจเร าได้ดีมาก แเลระาชช่อวงบเวคลือาทีก่ ไาดร้ มไปาอหยูา่บเ้สาื้ นอผ้เารมืาอก็สไอด้งทำมอาะขไายรที่

ตก้็มอมีซึีเง่งคงขยิเิเนวา่รรงมยาืามาใเอมัชกหรน็หสสอเาุมญลอบรไีข่ืโยองดมแแ้กเหทาตลซงอึ่้กำ่าดวงงาัอสขตชิมง่่ัคอะงวแวาทไงแวมีใถ่นราเัาสคว้ร่่มทนกบมเา้ำัสอวอาุ่นเางขนรยคงมืขาีาอชคอก่กอางทาบกเเำัรรขบซแืไาา้อคเขปไ่รขานมีหา้อย่จกางเ็ำสเสพืุสเ้ือด้ปออ็ผๆ้นผา้าถ้ามา

นางสาวอมรรัตน์ คำแสน รหัส 022