Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore Image

Image

Published by poonthanupran, 2021-05-30 13:15:17

Description: Image

Search

Read the Text Version

คุณครูแจกข้อสอบให้ชมัยพรซึ่งผลคะแนนออกมาไม่เป็นที่น่าพอใจสักเท่าไหร่

ชมัยพรเกิดความวิตกกังวลเป็นอย่างมาก

เมื่อชมัยพรกลับถึงบ้านเขาได้นำผลการสอบไปให้พ่อแม่ขอบเขาดู

ทันทีที่เขายื่นผลคะแนนสอบของเขาให้พ่อและแม่ เขาก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องและร้องไห้

เมื่อชมัยพรได้สติเขาจึงหาวิธีออกจากความทุกข์ของเขาด้วยการเล่มเกม

ผ่านไปสองชั่วโมง นายจำเริญเพื่อนของเขาได้โทรมาหาและชวนหนีออกจากบ้าน

เมื่อเดินเที่ยวเตร็ดเตร่มาสักพัก นายจำเริญก็พาเขาไปที่แหล่งอโคจร

พื้นที่บริเวณนั้นล้วนแล้วมีแต่ร้านขายเครื่องดื่มสุขาและของมึนเมา

นายจำเริญได้พาชมัยพรเข้าไปนั่งในร้านแล้วบอกกับชมัยพรว่าสิ่งที่เขากำลัง ทำอยู่นั้นเป็นทางออกของปัญหาที่ดีที่สุดแล้ว

หลังจากนั้น นายจำเริญได้ชวนชมัยพรเล่นการพนัน

ในขณะที่นายจำเริญเดินไปเข้าห้องนำ้สักพัก ชมัยพรก็เกิดอาการมึนเมาหลังจากดื่ม เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ เขาก็เดินออกไปนอกร้านและเที่ยวจีบหญิงที่เดินอยู่ข้างทางไปทั่ว

เมื่อนายจำเริญเดินออกมาจากห้องนำ้ เขาก็รีบตามหาชมัยพรจนไปพบ เขาที่สถานที่แสดงการร่ายรำหรือการละเล่นไทยในสมัยโบราณ

ทั้งสองคนมีความสุขและสนุกสนานขณะเที่ยวดูการละเล่นเป็นอย่างมาก

ทันใดนั้น เสียงนกหวีดก็ดังขึ้นมาทางด้านหลังของเขา

เมื่อนั้น ทั้งสองคนก็ถุกจับกุมตัวและเดินทางไปที่รถของตำรวจ โดยผู้คนรอบ ข้างมากมายต่างก็แอบมองมาที่ทั้งสอง ด้วยสายตาที่ชวนให้ฉงน

ชมัยพรและจำเริญพยายามขัดขืนและอธิบายเหตุผลที่ทั้งสองคนเที่ยวดูการละเล่น ทั้งสองคนพูดอธิบายเหตุผลทั้งนำ้ตา ตำรวจยอมปลดมืออกจากพวกเขาทั้งสอง

ทั้งสองคนคนรีบยกมือขอบคุณตำรวจและแยกย้ายกันกลับบ้านในทันที

เมื่อชมัยพรเดินทางมาจนใกล้ถึงบ้านของเขา เขาก็เห็นเงาลางๆอยู่หน้าบ้าน เมื่อเขาเดินเช้าไปใกล้ๆ เขากลับพบว่าเงาที่เขาเห็นนั้นคือพ่อและแม่ของเขาเอง

พ่อและแม่ของเขารีบเข้ามากอดชมัยพรแล้วถามถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด เมื่อ ชมัยพรเล่าให้ฟังเสร็จ เขาก็เผลอร้องไห้ออกมาอีกรอบแล้วสัญญากับพ่อและ แม่ชองเขาว่าจะไม่ทำอีก

หลังจากนั้น พ่อและแม่ของเขาก็ลูบศีรษะของชมัยพรด้วยความห่วงใยและ อบรมสั่งสอนชมัยพรด้วยถ้อยคำที่ไพเราะและฉะฉานว่า พ่อของเขาก็รีบแทรกขึ้นมาว่า

พ่อและแม่ของเขาต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอบายมุข 6 เป็นสิ่งที่ไม่ดีและ ทำให้หมดค่าความเป็นคนได้ ซึ่งชมัยพรก็เข้าใจในสิ่งที่พ่อและแม่ของเขาสั่ง สอนและปฏิบัติตามเป็นอย่างดี

นับแต่นั้นมา ชมัยพรก็ใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขด้วยการปล่อยวางและการ ละเว้นอบายมุข6เหล่านั้น






Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook