๒๓. วดั หนา้ พระเมรุ มาจพอดทา่ หน้าวดั พระเมรุข้าม ริมอารามเรือเรียงเคยี งขนาน บ้างขนึ ้ ลอ่ งสองลาเลน่ สาราญ ทงั้ เพลงการเกีย้ วแก้กนั แซเ่ ซ็ง
๒๓. เจยด์ ภี เู ขาทอง ครัน้ รุ่งเช้าเข้าเป็นวนั อโุ บสถ เจพริญรสธรรมาบชู าฉลอง ไปเจพดีย์ทช่ี ื่อ ภเู ขาทอง ดสู งู ลอ่ งลอยฟ้ านภาลยั
๒๔. วดั อรณุ ประทบั ท่าหนา้ อรุณอารามหลวงป ค่อยสร่างปทรวงปทรงปไีลพระชินสีห์ นิราไเร่ืองปเมืองปเก่าของปเราน้ี ทวเ้ ป็ นท่ีโสมนสั ทไั นา
คณุ คา่ ดา้ นวรรณศลิ ป์ ๑. สมั ผสั สระ คอื คาทีใ่ ช้สระตวั เดียวกนั ๒. สมั ผสั อกั ษร คือ คาทม่ี ีอกั ษรคล้องจพองกนั ๓. การซา้ เสยี ง คือ การสมั ผสั อกั ษรอย่างหนงึ่ นบั เป็นการเลน่ คาท่ีทา ให้เกิดเสยี งไพเราะ การซา้ เสยี งจพะต้องเลือกคาท่ใี ห้จพินตภาพแก่ผ้อู า่ นอย่างแจพ่มชดั ด้วย ๔. การใช้กวโี วหาร คือ นิราศภเู ขาทองมีภาพพจพน์ตา่ งๆ ที่กวี เลอื กใช้ ทาให้ผ้อู า่ นได้เข้าถงึ ความคดิ ความรู้สกึ ของกวี ๕. ภาพพจพน์อปุ มา คอื โวหารทเี่ ปรียบเทียบของสองส่งิ ว่าเหมือนกนั มกั ใช้ คาวา่ เหมือน คล้าย ดจุ พ ดรู าว ราวกบั
๖. ภาพพจพน์กลา่ วเกินจพริง คอื การที่กวีอาจพกลา่ วมากหรือน้อยกวา่ ความเป็นจพริง เพอื่ สอื่ ให้เกิดความเข้าใจพและมองเหน็ ภาพในความคดิ คานึงได้ดขี นึ ้ ๗. การเลยี นเสียง คอื กวีทาให้เสยี งท่ีได้ยินมาบรรยายให้เกิด มโนภาพ และความไพเราะนา่ ฟังย่งิ ขนึ ้ ๘. การเลน่ คา คอื การใช้ถ้อยคาคาเดียวในความหมายตา่ งกนั เพอ่ื ให้ การพรรณนาไพเราะนา่ อา่ น และมคี วามลกึ ซงึ ้ ย่งิ ขนึ ้
คณุ ค่าดา้ นสงั คม นิราศภเู ขาทอง สะท้อนวธิ ีการดาเนินชีวิตรวมไปถงึ ขนบธรรมเนียมประเพณีและวฒั นธรรม ตลอดจพนเป็นการบนั ทกึ เส้นทางการ เดินทางในสมยั นนั้ และเป็นการบนั ทกึ ประวตั ิสถานท่ี ในเร่ืองนีส้ นุ ทรภ่ยู งั ให้ ข้อคดิ และคตธิ รรมทสี่ ามารถนาไปใช้ในชีวิตของคนอีกด้วย
ขอ้ คดิ จากนิราศภเู ขาทอง ๑. สุนทรภ่เู ปรียบชาวมอญท่ีแต่งปตวั ลกั ษณะคลา้ ยชาวททย เทียบว่า จิตใจคนเราเปลี่ยนแปลงปทดต้ ลอดเวลา เหมือนความรกั ท่ีทม่อาจรกั คน เดียวเสมอทป ใจคนเปล่ียนงป่าย “ โอส้ ามญั ผนั แปรทม่แทเ้ ท่ียงป เหมือนอย่างปเย่ียงปชายหญิงปท้ิงป วิสยั ท่ีจิตใครจะเป็ นหน่ึงปอย่าพึงปคิด ” นี่หรือจิตคิดหมายมีหลายใจ
๒. สอนเร่ืองปการพดู ว่าเป็ นสิ่งปสาคญั โดยคาพดู นน้ั สามารถทาใหค้ นรกั หือคน ชงั ปนนั้ ก็ย่อมทด้ คนท่ีพดู ดีก็จะมีแต่คนรกั คนเอ็นดู คนพูดทม่ดีก็จะมีคนคอยเหยียบย้า ซ้าเติม “ ถึงปบางปพดู พดู ดีเป็ นไรีไกั ดิ์ มีคนรกั รสถอ้ ยอร่อยจิต แมน้ พดู ชวั่ ตวั ตายทาลายมิตร จะชอบผิดในมนุษยเ์ พราะพดู จา ” ๓. เปรียบเทียบคนพาลว่าเหมือนผลมะเด่ือ คือรปู ลกั ษณภ์ ายนอกนน้ั ดดู ี แต่ ภายในนน้ั เลวทราม อย่าตดั สินคนจากแค่เปลือกนอก “ถึงปบางปเดื่อโอม้ ะเด่ือเหลือประหลาด บงั ปเกิดชาติแมลงปหวี่มีในทส้ เหมือนคนพาลหวานนอกย่อมขมใน อุปทมยเหมือนมะเด่ือเหลือระอา”
Search
