เรื่องสั้นรักต้องกาลเวลา

รั ก ต้ อ ง ก า ล เวลา ไ ม ตี ยิ ม 184 ถนนเพชรเกษม ก รุ ง เ ท พ 1 0 1 1 0 081-234-5678

เขาวา่ กันวา่ ในหม่ขู องวยั รุ่นนีเปนวยั ทมี ีความร้อน แรงอยูพ่ อตัว เปนบุคคลทรี ักง่ายหนา่ ยเร็ว จะรักกร็ ักสุดๆจะทงิ ก็ ทงิ ไปงา่ ยๆโดยไมส่ นใจคนรักของตนเลย รักแล้ว เลิกราซงึ เปนความรักทไี ม่ยังยนื ทังผู้หญิงและ ผูช้ าย อาจเปนเพราะวา่ อยใู่ นวยั ทดลองตวั ของตวั เอง หรอเรยกงา่ ยๆก็คอื อยากรู้ด้วยตนเองมากกวา่ คาํ แนะนําของคนอืน ๆ อยากจะเจอเหตุการณต์ ่าง ๆดว้ ยตวั เอง แตก่ ย็ ังไม่พร้อมอายุยงั น้อยความคดิ ความอา่ นยงั เปนเด็กอยู่ จะอ่อนไหวง่ายจะเชอื คนง่ายหรอเชอื เพอื นมากกวา่ บคุ คลอืน ๆ แมจ้ ะเปนบคุ คลใกลช้ ิดก็ไมอ่ ยากจะ เชือฟง เพราะคิดวา่ ไม่มีคนเข้าใจเราหรอก

ตอนนมี นั เปนคนละยคุ คนละสมัยกนั แล้วจะเหมอื น กันไปทกุ อยา่ งก็คงเปนไปไมไ่ ด้ ซึงอกี แงม่ มุ หนงึ ของความรัก มที งั การรักพอ่ แม่ รักเพือน รักคนทีเรารัก และรักตนเองถา้ เกิดวา่ เปนคณุ ...? คุณจะเลือกรัก ใครมากกวา่ กนั ...? ซึงความรักทงั หมดนีกส็ าํ คญั และอยากรักหมดนนั แหละแต่ตอ้ งเรยงลาํ ดับความ สําคญั ก่อนหลงั เทา่ นนั เอง รักพ่อแมก่ ็เปนการแสดงความกตญั ตู ่อทา่ น รักเพอื นกเ็ พราะเราอยู่ดว้ ยกันมานานจนเปนถงึ เพอื นสนิทใหค้ ําปรกษาทีดตี อ่ เราเปนเพอื นร่วมเปน ร่วมตายกบั เรามานาน

การรักคนทเี รารักหรอแฟนทีวยั รุ่นเรยกกนั นนั ก็ เหมอื นเราทมุ้ เททังกายทังใจ เอาหัวใจส่วนหนึงไปใหเ้ ขาแลว้ และอยากให้เขาคนนนั รักและดูแลเราเหมือนทีเรา ดูแลเขาและรักเขา คนรักทีเรารักนนั ก็จะร่วมฝาฟนปญหาไปดว้ ยกบั เรา ให้กาํ ลังใจซงึ กนั และกนั ยามท้อแท้ สว่ นการรักตวั เองนนั กค็ อื การรู้จกั ใชช้ ีวตทดี ี ระวงั ตัวเองอย่เู สมอ อยากดูดีทีสุดตลอดเวลา และการรักษาตนเองไมใ่ ห้ พลาดพลงั ในชวี ตนันเอง มนั จะเปนสิงทีมีคณุ ค่าทีสุดสาํ หรับเวลาทเี ราเจอ กบั เนอื คูข่ องเรา

แล้วเราก็จะมอบให้เขาในเวลาทสี มควรและเหมาะ สม ทุกสงิ ทีกล่าวมานันสําคัญมากเลยทีเดียว แต่ก็อย่ทู วี า่ อนั ไหนทคี ณุ คิดวา่ เปนสิงทสี าํ คญั ทีสุด ในชีวตของคณุ ?ในเรองราวของความรักของแตล่ ะ คน ก็ตา่ งกนั ไปในวยั หนมุ่ สาว คอื ความรักแบบผูช้ ายกับผู้หญงิ ,ผู้ชายกบั ผู้ชาย ,ผหู้ ญงิ กบั ผู้หญิง มันแล้วแตว่ า่ คนเราจะเลือกรัก แบบไหน มันอยทู่ ีจติ ใจของแต่คน วา่ มคี วามจรงใจต่อกัน และกนั ไหม ไม่วา่ จะเปนความรักแบบไหนความรักเหล่านนั ก็ ต้องใช้เวลาเปนเครองพสิ จู น์อยูด่ ี



แนะนาํ ตัวละคร 1. “เอ็ม”เดก็ ผชู้ ายทีอารมณ์ดี มุง่ มัน แต่จติ ใจโลเลในบางเรอง…! 2. “ตูน” เด็กผหู้ ญิงคนเดียวทกี ลา้ อยู่กบั เอม็ นิสัยหา้ ว แตช่ อบในเรองราวของความรัก…! 3. “แจน”เดก็ ผูห้ ญิงทเี ก่ง นา่ รักนิสยั ดี พูดคําไหนคาํ นัน…! 4. “หนิง” เดก็ ผู้หญงิ ทใี ห้ความหวงั แก่คนอืน สนุกสนาน เฮฮา…!

ในชวงเวลาเปิดเทอมใหมหลงั จากสอบเขาเรียนชนั้ ม.๔ ก็มเี อ็มและ ตนู ซ่งึ เป็นเพ่ือนรักกนั มานาน ไดสอบติดอยูห องเดียวกัน ทาํ ใหทัง้ สอง คนดีใจมาก! ทัง้ สองสอบอยหู อ งแนวหน าของโรงเรียน และไมนานเอม็ และตนู ก็ไดเจอกบั เพ่ือนใหม คือ แจนกบั หนิง และรูจักกันเป็นอยางดีจนเป็นเพ่ือนทีส่ นิทสนมกันมาก อยมู าวัน หน่ึง ตูน,แจน และหนิงกว็ ิพากษว จิ ารณกนั ในเร่ืองราวความรกั ดูเหมอื นวาทงั้ สามเหมอื นจะเคยมีความรักมากอน ทัง้ สามพูดกนั อยางสนุกสนานหวั เราะมีความสขุ กนั ใหญ แตเ อ็มก็นัง่ เงียบไดแตฟังอยา งเดยี วเร่ืองอ่ืน ๆ เอม็ สามารถพดู คยุ ไดตลอดยกเวน เร่อื งความรกั เพราะเอม็ ไมเคยมคี วามรักเลย ถึงแมว าเอ็มจะดหู ลอหน าตาดีเป็นสุภาพบรุ ษุ มีสาวๆจบี มากมายแตเ อ็มก็ไมเ คยสนใจใครไดเรยี นอยางเดยี วไม เคยสนใจผหู ญิงคนไหนเลย เพ่อื นผชู ายคนอ่นื ๆคิดวาเอ็มเป็นเกย เพราะอยกู บั ตูนซ่ึงเป็นทอม เวลาผานไปเนินนานข้ึนทาํ ใหเอม็ ใจโลเล และสบั สนใจในตวั เอง เอ็มพยายามไมคิดถงึ เร่อื งนัน้ แตเพ่ือนผูชายก็ลอ เอ็มอยูเสมอ

ทําใหเ อ็มเกบ็ กด และทนเก็บไวในใจไมไหว เพราะเอม็ เก็บมานาน พอสมควร เลยตดั สนิ ใจไปปรกึ ษาตนู เพ่อื นรกั ฟัง ตูนเลยบอกวา “เธอลองเป็น อยางอ่นื ท่ีเขาวาดสู ”ิ ถาเกิดมันไมใชต ัวตนที่แทจ รงิ ของเธอแลว เธอคงเจอกบั สิ่งทใ่ี ช สาํ หรับเธอ แตยังไงเอม็ ก็ไมเขา ใจในคําพูดของตูนอยูดี จนมาถึงวนั หน่ึงเอม็ ไป หาแจนกบั หนิง แตว า ดวยความรีบเรงของเอ็มกเ็ ลยสดดุ ทีข่ าโตะ โผลเขาไปกอด แจนจงั ๆ เม่อื สัมผัสตวั แจนความรูสกึ ของเอ็มเปลี่ยนไป เอม็ ทําอะไรไมถูก เลย พดู กต็ ิดๆขดั ๆ แลว เดินออกไปนอกหองเรียนทนั ที แลว กม็ ีอาการทค่ี ิดกับแจนทันที ดว ยสญั ชาตญาณของความเป็นผูชาย วนั ตอมาเอ็มก็เลยตัดสิน เขา ไปถามแจนวา “แจนเราคิดกบั แจนเป็นอยางอ่นื ทีน่ อกเหนือจากเพ่อื นอะนะ แจ นรับรักเราไดไ หม” หลังจากนัน้ ทาทางของแจนก็เมินเฉยตอ เอ็มทนั ที แตหนิงกเ็ ขา มา ปลอบใจเอ็ม เอ็มกท็ ําใจเป็นปกตไิ ด แตใ นตอนนี้เอม็ รแู ลววาตัวเองเป็นผชู ายจริง ๆไมไดเป็นอยางที่เพ่ือนผูช ายลอเลย ทาํ ใหเอม็ โลเลแบบวาแอบรักทัง้ แจน และหนิง กเ็ ลยไปปรึกษาตนู ที่ สวนหยอม

เอม็ เลา ทุกอยางใหต ูนฟั ง ตนู กบ็ อกวา “เอม็ เธอคงรักหนิงไป แลว ไมใชแจน” พอเอม็ ไดฟั ง เอ็มก็ตัดสนิ ใจทนั ที วา ตวั เองคงจะรักหนิง เหมือนท่ตี นู บอก ไมน านหนิงกเ็ ขา มาหาเอม็ กบั ตนู เอ็มตัดสินใจเลยพดู วา “ฉัน รักเธอนะหนิ ง” เป็ นแฟนเรานะหนิง! เอ็มก็ตอื้ ไมเ ลิกลาอยนู านกวาหนิงจะ ตอบตกลงเป็ นแฟนก็หลายเดอื นเม่อื หนิงตอบวา “ตกลง”ใหเอ็มดใี จมาก เอม็ ก็เลยมคี นรักคนแรกคือหนิง บร รดาสาวๆท่จี บี เอม็ ก็ อกหกั ไปตามๆกัน เอม็ และหนิงไปไหน มาไหนกไ็ ปดว ยกัน ถงึ แมจะเป็ นคนรกั กนั กจ็ รงิ แตก ็มีตนู กับแจนไปดวยทุกท่ี และไมล ะทงิ ้ การเรยี นในขณะท่ี มีความรกั

เวลาเนิ่นนานผานไปเม่ือเอ็มไปเจอกบั หนิงอยกู บั เพ่อื นผูชาย จงึ เกิดการทะเลาะววิ าทกับผชู ายคนนัน้ เพราะเอ็มหึงและโกรธมาก แลวหนิงก็งอนเอ็มอยูนาน เอม็ งอเทา ไหร หนิงก็ไมส นใจ อยูม าวนั หน่ึงหนิงบอกใหเ อ็มพิจารณาตัวเอง เพราะคดิ วาความขีห้ งึ ของเอม็ อาจจะทาํ ใหไปกนั ไมรอด หนิงอยากใชเวลาพิสูจนความรกั ของเอ็มทม่ี ตี อหนิงอีกครงั้ หน่ึง จนทงั้ สองก็แนใจแลววาไปกนั ไมร อดแนนอน จึงเลกิ เป็นแฟนกัน ในวันนัน้ นัน่ เอง เอ็มพดู ตอ หน า ตูน, แจน และหนิง วา “เราเป็นเพ่อื นกันเถอะ เป็นเพ่อื นทร่ี ักและสนิทกนั เหมือนเดิมดกี วานะ” หนิงตอบ “ตกลงกบั เอ็ม” และดูเหมือนจะไมมอี ะไรเกิดข้นึ ระหวา ง เขาทัง้ สองคน และทัง้ สค่ี อื เอ็ม,ตูน,แจน และหนิงกไ็ ดมาเป็นเพ่ือนรกั กนั เหมือนเดิมตัง้ หน าตงั้ ตาเรียน หนังสืออยางมงุ มัน่ ทาํ ใหความผกู พันทงั้ สีค่ นเหนียวแนนมากข้นึ ทัง้ ส่คี นไปไหนก็ไป ดวยกนั ทุกท่ีโดยมเี อ็มคอยปกป องเสมอ อยมู าวนั หน่ึงในขณะท่ที งั้ ส่ีเดนิ ไปตามถนน เอม็ ก็พดู ข้ึนมาวา “เม่อื ถึงเวลาคงเจอกับคนที่รักเราจรงิ ๆ ความรกั นัน้ ตอ งการเวลา ในการพิสูจนระหวา งคนสองคน แตอยาลืมนะเพ่ือนๆตอนนี้เรามีหน าทีเ่ รียน ตอ งตงั้ ใจเรยี นหนังสือ อยางไรกต็ ามเร่อื งเรยี นกม็ ากอ นอยดู ี การเรียนจะเป็นตัววดั คุณภาพของตัวเราเอง เร่ืองความรกั นัน้ เป็นรอง ความรกั ตอ งการเวลาพสิ ูจนตัวบคุ คล คอ ยๆเป็นคอยๆไป แตอยางไรก็ตามเราทัง้ สีค่ นจะเป็นรกั กนั ตลอด ไป.