เมืองหลวงประเทศอาเซียน

เมืองหลวงของประเทศในอาเซี่ยน จดั ทาโดย 1.นายณฐั วฒุ ิ ธารงรกั ษ์ ช1/1 เลขท่ี 17 เสนอ คร ู ทวีศกั ด์ิ หนทู ิม

กมั พชู า พนมเปญ เมอื งหลวงของประเทศกมั พชู า ตง้ั อย่รู มิ ฝัง่ แมน่ า้ โขง มพี น้ื ที่ 678 ตารางกิโลเมตร มีประชากรราว 2,250,000 ลา้ นคน นบั วา่ มากทสี่ ดุ ใน กมั พชู า และเป็ นแหลง่ เศรษฐกจิ ทีส่ าคญั ทส่ี ดุ ของประเทศอีกดว้ ย สาหรบั ประวตั ิกรงุ พนมเปญ กอ่ ตง้ั เม่อื ปี ค.ศ. 1372 (พ.ศ. 1915) และ เป็ นเมอื งหลวงของกมั พชู า กอ่ นท่จี ะยา้ ยเมอื งไปยา้ ยเมอื งมา เนอ่ื งจากถกู รกุ รานจากอาณาจกั รกรงุ ศรีอยธุ ยาและเวียดนามสลบั กนั โจมตี กระทงั่ กมั พชู า เป็ นอาณานคิ มของฝรงั่ เศส ทาให้ ค.ศ. 1865(พ.ศ. 2408) ในยคุ ของพระเจา้ นโรดมที่ 1 กรงุ พนมเปญจึงถกู ตงั้ เป็ นเมอื งหลวงอีกครง้ั

บรไู น บนั ดาร์ เสรี เบกาวนั เมอื งหลวงของประเทศบรไู น กอ่ ตง้ั เมอื่ คริสต ศตวรรษท่ี 8 (พทุ ธศตวรรษท่ี 13) ตง้ั อยทู่ างตอนเหนอื ของแมน่ า้ บรไู น มพี นื้ ท่ี 1,395 ตารางกิโลเมตร มปี ระชากรประมาณ 1.4 แสนคน โดยมชี าวบรไู นกบั มาเลยเ์ ป็ นประชากรหลกั และมชี าวจีนอาศยั เป็ นชนกลมุ่ นอ้ ย ดา้ นสถานท่ที อ่ งเทย่ี วทสี่ าคญั ของเมืองบันดาร์ เสรี เบกาวนั มีมากมาย หลายแนว แยกเป็ นสถานท่ีสาคญั ทางศาสนาก็ตอ้ งไปที่ มสั ยิดสลุ ตา่ น โอมาร์ อาลี ไซฟัดดนิ ซึ่งเป็ นมสั ยิดทองคาสไตลอ์ ติ าลี หรือถา้ หากตอ้ งการชมวิถีชวี ิต คนที่น่ี ก็ตอ้ งไปที่ หมบู่ า้ นริมนา้ Kampong Ayer ตดิ แมน่ า้ บรไู น ยาวกว่า 8 กิโลเมตร ทแ่ี ห่งนน้ี บั วา่ ถกู บรรจเุ ป็ นมรดกโลก มีผอู้ าศยั กว่า 3 หม่นื ครวั เรือน และอายมุ ากกวา่ 1 พนั ปี แลว้

มาเลเซีย กรงุ กวั ลาลมั เปอร์ เมอื งหลวงของมาเลเซีย กอ่ ตงั้ ประมาณ ค.ศ. 1850 (พ.ศ. 2393) มีเนอ้ื ทปี่ ระมาณ 243 ตารางกิโลเมตร มปี ระชากรราว 1.6 ลา้ น คน ซ่ึงถือว่าเป็ นเมอื งทม่ี ีประชากรมากสดุ ของประเทศ เมอื่ มองทางดา้ นเชอ้ื ชาติ ของผอู้ าศยั ในกรงุ กวั ลาลมั เปอร์ พบวา่ เป็ นชาวมาเลยแ์ ละชาวจีนเป็ นสว่ นใหญ่ ขณะท่ชี าวอินเดียมีเพยี งเล็กนอ้ ยเทา่ นน้ั สาหรบั สญั ลกั ษณย์ คุ ใหมข่ องกรงุ กวั ลาลมั เปอร์ ทใ่ี คร ๆ ก็รจู้ กั คงหนี ไมพ่ น้ ตกึ แฝดเปโตรนาสอย่างแนน่ อน