พทุ ธศาสนสภุ าษติ
สากจฺฉาย ป ฺญา เวทิตพฺพา [คําอ่าน : สา-กัด-ฉา-ยะ, ปน-ยา, เว-ทิ-ตับ-พา] ความมีปญญา ย่อมรู้ได้จากการ สนทนา ก า ร ส น ท น า กั น นั น เ ป น สิ ง ที จาํ เ ป น สาํ ห รั บ ก า ร ใ ช้ ชี วิ ต ป ร ะ จํา วั น ค น เ ร า ทุ ก ค น อ ยู่ ร่ ว ม กั น ใ น สั ง ค ม ย่ อ ม ต้ อ ง มี ก า ร ส น ท น า กั น อ ยู่ เ ป น ป ร ะ จํา เ พื อ แ ล ก เ ป ลี ย น ค ว า ม รู้ ทํา ก า ร ต ก ล ง สื อ ส า ร ใ ห้ เ ข้ า ใ จ กั น เ มื อ มี ก า ร ส น ท น า กั น เ กิ ด ขึ น ย่ อ ม มี ก า ร แ ล ก เ ป ลี ย น ค ว า ม รู้ ค ว า ม คิ ด ป ร ะ ส บ ก า ร ณ์ ค ว า ม เ ห็ น มุ ม ม อ ง ชี วิ ต อ า ร ม ณ์ แ ล ะ อี ก ห ล า ย ๆ อ ย่ า ง เ ร า จ ะ รู้ จั ก ค น อื น ม า ก ขึ น ห รื อ ค น อื น จ ะ รู้ จั ก เ ร า ม า ก ขึ น ก็ ด้ ว ย ก า ร ส น ท น า นี เ อ ง ต อ น นี ก็ จ ะ ส า ม า ร ถ สั ง เ ก ต ไ ด้ แ ล้ ว ว่ า ใ ค ร มี ป ญ ญ า ใ ค ร ไ ม่ มี ป ญ ญ า ใ ค ร มี ป ญ ญ า ม า ก ใ ค ร มี ป ญ ญ า น้ อ ย ใ ค ร ดี ใ ค ร ไ ม่ ดี เ พ ร า ะ คํา พู ด ที อ อ ก ม า จ า ก ป า ก ค น นั น จ ะ เ ป น เ ค รื อ ง บ่ ง บ อ ก ไ ด้ อ ย่ า ง ดี เ ล ย ว่ า ค น ค น นั น มี ป ญ ญ า อ ยู่ ใ น ร ะ ดั บ ไ ห น
โยคา เว ชายเต ภูริ [คาํ อ่าน : โย-คา, เว, ชา-ยะ-เต, พู-ริ] ปญญา ย่อมเกิดขึน เพราะการฝกฝน ป ญ ญ า คื อ ค ว า ม ร อ บ รู้ รู้ ท า ง แ ห่ ง ค ว า ม เ สื อ ม รู้ ท า ง แ ห่ ง ค ว า ม เ จ ริ ญ แ บ่ ง เ ป น ๒ อ ย่ า ง คื อ ป ญ ญ า ท า ง โ ล ก กั บ ป ญ ญ า ท า ง ธ ร ร ม ป ญ ญ า ท า ง โ ล ก นั น มี ไ ว้ สาํ ห รั บ ใ ช้ ป ร ะ ก อ บ อ า ชี พ เ พื อ ทาํ ม า ห า กิ น เ ลี ย ง ชี วิ ต ต น เ อ ง เ ลี ย ง ค ร อ บ ค รั ว ส ร้ า ง ส ร ร ค์ ป ร ะ ดิ ษ ฐ์ คิ ด ค้ น สิ ง ใ ห ม่ ๆ ใ ห้ โ ล ก ม นุ ษ ย์ มี ค ว า ม เ จ ริ ญ ก้ า ว ห น้ า ท า ง ด้ า น วั ต ถุ
โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท [คาํ อ่าน : โก-ทัง, ทะ-เม-นะ, อุด-ฉิน-เท] พึงตัดความโกรธด้วยความข่มใจ ท ม ะ คื อ ค ว า ม ข่ ม ใ จ เ ป น ธ ร ร ม ที ใ ช้ ข่ ม ค ว า ม โ ก ร ธ ไ ว้ เ ป น ลาํ ดั บ แ ร ก คื อ เ มื อ ค ว า ม โ ก ร ธ เ กิ ด ขึ น ม า เ ร า ใ ช้ ท ม ะ ข่ ม มั น ไ ว้ ไ ม่ ใ ห้ มั น ลุ ก ล า ม ไ ม่ ใ ห้ มั น เ จ ริ ญ ขึ น ค ว บ คุ ม มั น ไ ว้ ใ ห้ อ ยู่ ใ น อาํ น า จ ข อ ง เ ร า ถ้ า เ ร า มี ท ม ะ ป ร ะ จํา ใ จ รู้ จั ก ข่ ม ใ จ ใ น เ มื อ ค ว า ม โ ก ร ธ เ กิ ด ขึ น เ ช่ น นี จ ะ ทํา ใ ห้ ค ว า ม โ ก ร ธ ค ร อ บ งํา จิ ต ใ จ ข อ ง เ ร า ไ ม่ ไ ด้ เ มื อ ค ว า ม โ ก ร ธ อ ยู่ ใ น ค ว า ม ค ว บ คุ ม เ ร า จ ะ มี ส ติ ป ญ ญ า พ อ ที จ ะ ใ ช้ ธ ร ร ม ะ ข้ อ อื น ๆ ม า กาํ ร า บ ค ว า ม โ ก ร ธ ใ ห้ เ บ า บ า ง ล ง ไ ด้ อี ก
ยํ กุทฺโธ อุปโรเธติ สุกรํ วิย ทุกฺกรํ [คําอ่าน : ยัง, กุด-โท, อุ-ปะ-โร-เท-ติ, สุ-กะ-รัง, วิ-ยะ, ทุก-กะ-รัง] ผู้โกรธจะผลาญสิงใด สิงนันทํายากก็ เหมือนทาํ ง่าย ธ ร ร ม ด า บุ ค ค ล ผู้ ที ถู ก ค ว า ม โ ก ร ธ ค ร อ บ งํา มี จิ ต ใ จ งุ่ น ง่ า น ห งุ ด ห งิ ด ย่ อ ม คิ ด แ ต่ จ ะ ทํา ล า ย เ พื อ ร ะ บ า ย อ า ร ม ณ์ เ ช่ น ทํา ล า ย ข้ า ว ข อ ง บ้ า ง ส ร้ า ง ค ว า ม เ สี ย ห า ย อ ย่ า ง อื น บ้ า ง ค น ที ถู ก ค ว า ม โ ก ร ธ ค ร อ บ งาํ เ มื อ จ ะ ทํา อ ะ ไ ร เ พื อ เ ป น ก า ร ร ะ บ า ย อ า ร ม ณ์ โ ก ร ธ ถึ ง แ ม้ ว่ า สิ ง นั น จ ะ ทํา ไ ด้ ย า ก เ ย็ น แ ค่ ไ ห น เ ข า ก็ ยั ง จ ะ ดั น ทุ รั ง ทาํ ป ร ะ ห นึ ง ว่ า เ ป น เ รื อ ง ง่ า ย ฉ ะ นั น เ พ ร า ะ ค ว า ม โ ก ร ธ ทํา ใ ห เ ข า ข า ด ส ติ ไ ป ชั ว ข ณ ะ เ ข า ย่ อ ม จ ะ พ ย า ย า ม ทาํ สิ ง ใ ด ก็ แ ล้ ว แ ต่ ที อ ย า ก จ ะ ทาํ เ พื อ เ ป น ก า ร ร ะ บ า ย ค ว า ม โ ก ร ธ โ ด ย ไ ม่ คาํ นึ ง ถึ ง ค ว า ม เ ป น ไ ป ไ ด้ เ มื อ เ ป น เ ช่ น นี ย่ อ ม มี ค ว า ม เ ป น ไ ป ไ ด้ ที จ ะ เ กิ ด อั น ต ร า ย แ ก่ ตั ว เ อ ง ไ ด้ ง่ า ย ๆ
ขโณ โว มา อุปจฺจคา [คําอ่าน : ขะ-โน, โว, มา, อุ-ปด-จะ-คา] อย่าปล่อยกาลเวลาให้ล่วงไปโดย เปล่าประโยชน์ คาํ ว่ า “ ข ณ ะ ” ห ม า ย ถึ ง เ ว ล า ค น เ ร า ทุ ก ค น มี เ ว ล า ใ น วั น ห นึ ง ๆ ๒ ๔ ชั ว โ ม ง เ ท่ า กั น แ ต่ ว่ า แ ต่ ล ะ ค น ส า ม า ร ถ ใ ช้ เ ว ล า ใ ห้ เ กิ ด ป ร ะ โ ย ช น์ ไ ด้ ไ ม่ เ ท่ า กั น บ า ง ค น ส ร้ า ง ป ร ะ โ ย ช น์ ไ ด้ ม า ก บ า ง ค น ส ร้ า ง ป ร ะ โ ย ช น์ ไ ด้ น้ อ ย นั น ก็ เ ป น เ พ ร า ะ ว่ า บ า ง ค น มี ป ญ ญ า ม อ ง เ ห็ น คุ ณ ค่ า ข อ ง เ ว ล า ไ ม่ ป ล่ อ ย ใ ห้ เ ว ล า สู ญ สิ น ห รื อ ผ่ า น ไ ป โ ด ย เ ป ล่ า ป ร ะ โ ย ช น์ ใ ช้ เ ว ล า ที มี อ ยู่ ใ ห้ คุ้ ม ค่ า ที สุ ด ส ร้ า ง ป ร ะ โ ย ช น์ ใ ห้ ไ ด้ ม า ก ที สุ ด แ ต่ บ า ง ค น ข า ด ป ญ ญ า ม อ ง ไ ม่ เ ห็ น คุ ณ ค่ า ข อ ง เ ว ล า จึ ง ป ล่ อ ย เ ว ล า ใ ห้ ผ่ า น ไ ป โ ด ย ไ ร้ ป ร ะ โ ย ช น์ ไ ม่ ส ร้ า ง ป ร ะ โ ย ช น์ อ ะ ไ ร เ ล ย เ ป น เ รื อ ง ที น่ า เ สี ย ด า ย ยิ ง นั ก ด ย เ ฉ พ า ะ อ ย่ า ง ยิ ง คื อ ก า ร บาํ เ พ็ ญ บ า ร มี ค น เ ร า ไ ม่ มี ใ ค ร รู้ เ ล ย ว่ า ต น เ อ ง จ ะ มี ชี วิ ต อ ยู่ ไ ด้ น า น แ ค่ ไ ห น ดั ง นั น ค ว ร เ ร่ ง รี บ บาํ เ พ็ ญ บ า ร มี ห มั น ทํา ท า น รั ก ษ า ศี ล เ จ ริ ญ ภ า ว น า อ ย่ า ใ ห้ ข า ด ต ร า บ ใ ด ที ยั ง มี ชี วิ ต อ ยู่ ถื อ ว่ า ยั ง มี เ ว ล า แ ล ะ ค ว ร ใ ช้ เ ว ล า ที มี อ ยู่ ใ ห้ คุ้ ม ค่ า ที สุ ด ด้ ว ย ก า ร บํา เ พ็ ญ บ า ร มี ใ ห้ ยิ ง ย ว ด
จัดทาํ โดย ด.ญ.กนกวรรณ บรรดาศักดิ ม.3/1 เลขที 7
Search
Read the Text Version
- 1 - 7
Pages: