งานนิยายหนึ่งหญิง สองชาย

ดัดแปลงจากวรรณกรรมเสภาขุนช้างขุนแผน ตอนขุนช้างถวายฎีกา รายวิชาภาษาไทย 6 (ท33102) ชั้นมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 6/8 กลุ่มB ปีการศึกษา 2564 เรื่อง หนึ่งหญิงสองชาย

โครงเรื่อง หนึ่งหญิง สองชาย ตัวละคร ท็อป,เวฟ,ลินดา,แท็ป(น้องชายลินดา),พ่อลินดา,พ่อเวฟ สถานที่ บริษัทของลินดา,บ้านของลินดา,สี่ย่าน ทาวน์มิท,สะพานคริสต์, วันปทุม,ส่าพระยี เนื้อเรื่องย่อ เรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กำลังจะถูกพ่อของเขาบังคับให้แต่งงานกับลูกชายของเพื่อนตัวเอง เพราะเหตุผล ทางธุรกิจ แต่ตัวหญิงสาวนั้นกลับมีคนที่ตนเองชอบอยู่แล้ว ทำให้เกิดเหตุขัดแย้งระหว่างสองครอบครัวขึ้น ชีวิตของหญิงสาวคนนี้จะเป็นอย่างไร? พ่อของฝ่ายชายจะรู้เรื่องนี้หรือไม่? ผู้ชายที่หญิงสาวชอบจะเป็นอย่างไร? เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามกันต่อไปครับ…

​“ฉันไม่ไหวแล้ววว ฉันไม่อยากทำอะไรแล้วฉันจะทำในสิ่งที่ฉันอยากทำ!!” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนออก มาอย่างดัง “ฉันจะทำในสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันเหลืออดแล้ว” 2​ เดือนก่อน.. ณ บริษัทแห่งหนึ่ง “บอสคะ ตารางงานนี้เรามีอีเวนท์อะไรจัดขึ้นอีกไหมคะ” “ไม่น่ามีแล้วนะ เพราะหลังจากวันที่คุณรับรางวัลก็หยุดยาวแล้ว” บอสขอลินดาพูด “จริงเหรอคะบอส ขอบคุณบอสมากๆนะคะ” ลินดาพูดอย่างน้ำเสียงดีใจ “ดิฉันขอตัวนะคะ” ขณะที่กำลังเดินกลับห้องทำงานเพื่อไปเก็บของนั้น ก็ได้ชนกับใครบางคนอย่างแรง จนแฟ้มเอกสารในมือตกหมด “ขอโทษค่ะ” เสียงลินดาขอโทษอย่างรู้สึกผิดแล้วก้มลงเก็บของ “เป็นอะไรรึเปล่าครับ เจ็บตรงไหนรึเปล่า”เสียงชายหนุ่มถามพร้อมกับช่วยลินดาเก็บของ เสร็จพอลุกขึ้น มาทั้งสองได้สบตากันแล้วลินดาก็ได้ตอบว่า “ไม่เป็นอะไรค่ะ แล้วคุณเจ็บตรงไหนรึเปล่าคะ” “ไม่เป็นอะไรเลยครับ” ชายหนุ่มตอบ ลินดาได้ขอโทษอีกครั้งนึง แล้วขอตัวกลับห้องทำงาน แล้วหนุ่มคนนี้ได้หันกลับมามองผู้หญิงคนนั้นที่เดินจากเขาไป เพราะเขาได้ชอบ ผู้หญิงคนนี้มาตั้งแต่เนิ่นนาน “ท็อปๆ มองใครอยู่หนะมาเก็บของได้แล้วจะได้รีบไปฉลองกัน” “ได้เพื่อน” ชายหนุ่มที่มีชื่อว่าท็อปได้เดินมาเก็บของหลังจากที่ได้มอง ลินดาที่กำลังเดินเข้าไปในห้องทำงานของเธอ ณ​ ห้องทำงานของลินดา

“โอ้ยยได้พักสักทีจะได้กลับไปกินข้าวฝีมือพ่อแบบสบายใจสักที” เสียงลินดาพูดอย่างดีใจ แล้วลินดาก็ได้เก็บของจนเสร็จแล้วเดินไปที่ลานจอดรถเพื่อที่จะขับรถกลับ บ้าน ลินดาได้ถึงบ้านพร้อมกับเข้ามากอดพ่อและน้องอย่างมีความสุข เพราะลินดาทำงานหนักมากจนแทบไม่ได้กลับบ้านเลยกลับคอนโดตลอด “เป็นยังไงบ้างลูก ทำงานหนักจนไม่ว่างกลับมาบ้านเลยเหรอ” พ่อถาม “ใช่ค่ะพ่อ ทำงานหนักมากๆเลยค่ะ แต่ตอนนี้หนูได้พักแล้ววว” เสียงลินดาพูดอย่างดีใจ “พี่จะได้เล่นกับผมสักที ผมดีใจมากๆเลยครับ” ท็อปน้องชายลินดาพูดออกมาอย่างดีใจ “เอ้อลูก พ่อมีคนมาแนะนำให้ลูกรู้จัก” “ใครเหรอคะพ่อ” เสียงลินดาถามอย่างประหลาดใจแล้วหันไปมองชายที่กำลังเดินเข้ามาหาตน “สวัสดีครับลินดา ผมชื่อเวฟนะครับ”เสียงชายหนุ่มที่มีรูปร่างดี ดูมีความสามารถทักทายลินดา “สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” ลินดาตอบพร้อมกับทำหน้า งงๆ พ่อเลยพูดว่า “มาๆกับข้าวเสร็จแล้วไปกินกัน จะได้ทำความรู้จักกันไปในตัวด้วย “ค่ะ ครับ” แท็ป ลินดา และ เวฟตอบ ขณะที่กำลังรับประทานอาหารอยู่นั้นทั้งสองก็ได้ทำความ รู้จักกัน แต่ภายในใจของลินดากลับไม่ได้สนใจเวฟเลย จนรับประทานอาหารกันเสร็จ เวฟก็ได้ ขอตัวกลับบ้านและลินดาก็ได้เดินออกไปส่งหน้าบ้านตามมารยาท “ไว้เรานัดออกไปข้างนอกกันนะครับลินดา” เวฟพูด ลินดาก็ได้พยักหน้าแล้วยิ้มให้

แล้วลินดาก็ได้ปิดประตูเดินกลับเข้าบ้านไปหาพ่อกับน้องที่เขารักอยากจะกลับมากอดแสนนาน ณ งานปาร์ตี้ ท็อปผู้ซึ่งมางานปาร์ตี้กับเพื่อนแต่กลับนึกถึงแต่หน้าลินดาจนนั่งเหม่อลอย จนเพื่อนเขาเห็นเลยได้ ถามว่า “เห้ย!ท็อปมัวแต่นึกแต่หน้าใครวะเพื่อน” “เปล่าซะหน่อยย” ท็อปตอบพลางอมยิ้มไป “จริงรึเปล่า” เพื่อนแซวต่อ ท็อปก็ได้ยิ้มแล้วหลังจากนั้นเสียงข้อความในโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พร้อมกับ เป็นข้อความของผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏขึ้นมา แล้วท็อปก็ได้ตอบข้อความอย่างคลั่งรัก แล้วเพื่อนของ ท็อปก็ได้เตือนท็อปว่า “เห้ยไอ้ท็อประวังนะเว้ยกฎหมายประเทศเรายิ่งไม่เหมือนที่ไหนอยู่” “กฎหมายอะไรวะ” ท็อปถาม “ก็กฎหมายที่ห้ามชู้สาวไงไอท็อปจำไม่ได้หรอ” “เออหวะ” ท็อปตอบด้วยความที่ตัวเองลืมอย่างสนิท ท็อปเป็นคนที่มีลักษณะภายนอกนิสัยดี ไม่มีพิษมีภัย แต่ภายในของท็อปนั้นแฝงไปด้วยความเจ้าชู้ อย่างมากมาย ด้วยความที่ท็อปหน้าตาดี และมีนิสัยที่เข้ากับคนอื่นได้ง่าย จึงทำให้เป็นที่รู้จักของ ใครหลายคน ซึ่งแตกต่างจากเวฟที่ถึงจะหน้าตาดีแต่เป็นคนที่รักเดียวใจ แต่ว่าด้วยความที่เวฟถูกเลี้ยงดูมาอย่าง ตามใจจึงทำให้ เขาค่อนข้างมีนิสัยเอาแต่ใจและก้าวร้าว และมีเล่ห์เหลี่ยม ณ บ้านของลินดา ลินดาได้ตอบแช็ตที่เวฟส่งมา ลินดาก็ได้ตอบไปอย่างเฉยชา

“วันไหนไปทานข้าวด้านนอกด้วยกันไหมครับ เวฟถามลินดาในข้อความ” “ได้ค่ะ วันไหนเหรอคะ” ลินดาถาม “วันพรุ่งนี้ไหมครับ” ลินดาคิดอยู่สักพักแต่ด้วยความที่ลินดาเป็นคนที่มองคนออกว่าเวฟเขาเป็นคนยังไง เลยตอบเวฟไปว่า “ได้ค่ะ เจอกันที่ไหนคะ” “เจอกันที่สี่ย่าน ทาวน์มิตรครับ” ณ สี่ย่าน ทาวน์มิตร “ดาอยากทานอะไรไหมครับ” เวฟได้ถามลินดาอย่างเอ็นดู “อะไรก็ได้ค่ะ แต่ขอกระเพรา ที่ไม่ใส่กระเพรานะคะ” ลินดาตอบ พร้อมกับเวฟได้ทำหน้า งง ตามไปด้วยแต่เวฟก็ได้ขำออกมา “งั้นร้านนี้ไหมครับ” เวฟถามพร้อมกับมองไปพบกับชายคนหนึ่งซึ่งชื่อท็อป ที่เป็นคู่กัดเก่ากัน ทำให้เวฟหัวเสียตั้งแต่ตอนที่เห็นเพราะเป็นโจทย์เก่า ลินดาเลยถามเวฟว่า “รู้จักด้วยเหรอคะ” เวฟตอบอย่างหัวเสียว่า “ไม่ครับเราไปร้านอื่นกันเถอะ” เวฟรีบตัดบทจากนั้นได้จูงมือลินดาไปที่ร้านอาหารร้านอื่นจนได้นั่งทานข้าว เวฟก็ได้เล่าเลยทำให้ลินดาได้รู้ว่าสองคนนี้เคยเป็นเพื่อนตั้งแต่เด็กแต่พอโตมาก็ได้ทะเลาะกัน จนทำให้สองคนนี้มองหน้ากันไม่ติด ลินดาได้กลับมาที่บ้านและได้รับข้อความใหม่ซึ่งเป็นข้อความจากเพื่อนร่วมงานของเขา ซึ่งคน นั้นก็คือท็อปได้ทักมาถามเขาว่า “ผมเห็นคุณมาที่สี่ย่านมาทำอะไรเหรอครับ” ลินดาก็แอบงงว่ามีอะไรถึงทักมาแล้วลินดาก็ได้ตอบไปอย่าง งงๆอีกว่า

“ใช่ค่ะเห็นด้วยเหรอคะ” “ใช่ครับ ผมเห็นมากับเพื่อนเก่าผมครับที่ชื่อเวฟ” ท็อปตอบ “รู้จักกันด้วยเหรอครับ” ท็อปถามต่อ “อ๋อใช่ค่ะ” ลินดาตอบ “อ๋อโอเครครับผม” “แล้วคุณลินดาจะมางานเลี้ยงของบริษัทไหมครับ” ท็อปถาม “อ๋อดิฉันต้องไปอยู่แล้วค่ะ เพราะดิฉันต้องขึ้นไปพูดบนเวทีค่ะ” ลินดาตอบ “อ๋อครับ งั้นเจอกันนะครับ” ท็อปตอบด้วยไมตรีจิต ณ วันงาน ลินดาได้ขึ้นไปรับรางวัล แล้วทุกคนก็ได้แสดงความยินดีในการับรางวัลพนักงานดีเด่นของลินดา หนึ่ง ในนั้นมีท็อปที่ยิ้มปลื้มปริ่มจากด้านล่างเวที แล้วได้มาแสดงความยินดีกับลินดา แล้วชวนลินดาไปคุยกันสองต่อสองด้วยนิสัยของท็อปนั้นเป็นคนที่ เอาใจเก่งคารมดี ลินดาเลยหลงคารมของท็อปจึงทำให้ลินดาใจสั่น ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เมื่อลินดากลับถึงบ้าน เวฟซึ่งทักมาหาลินดาแต่ลินดาพึ่งมาตอบด้วยความที่เวฟเอาแต่ใจเลยกระวนกระวายไปหาลินดาที่ บ้านแล้วลินดาก็ได้ออกมาถามเวฟว่า “มาทำอะไรเหรอคะ” “เธอไปไหนมาทำไมไม่ตอบข้อความเรา” เวฟตอบด้วยอารมณ์กึ่งเป็นห่วงกึ่งโมโห แต่ก็ไม่ได้ทำให้ลินดารู้สึกอะไรเลยแต่ลินดาก็มีใจให้เวฟเหมือนกันในที่นี้ คือเขาเป็นคนเอาใจใส่ และดูจริงใจแต่เขาเป็นคนที่ค่อนข้างจุกจิกลินดาเลยไม่ชอบ ลินดาเลยบอกว่า “เวฟเราไปงานบริษัทมาแล้วเวฟไม่ควรทำแบบนี้.

“ที่มาบ้านเราโดยที่ไม่บอกอะไรเลย แล้วมาตะโกนเสียงดังแบบนี้” เวฟหน้าเสียแล้วขับรถกลับบ้านไป ลินดาก็มานั่งคุยกับตัวเองว่าสรุปแล้วเราจะเอายังไงดีต่อผู้ชายที่ เข้ามาในชีวิตของเรา แต่ลินดาเลือกอยากจะอยู่กับท็อปมากกว่าเพราะเขาดูอบอุ่นเอาใจเก่ง ไม่เอาแต่ใจ แต่หารู้ไม่ว่าเขานั้นเจ้าชู้ ลินดาไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย ณ บ้านลินดา “ลินดาลูก พ่อจะให้ลูกแต่งงานกับเวฟนะ” “อะไรนะคะพ่อ!!” เสียงลินดาพูดอย่างน่าตกใจ “ทำไมละคะหนูยังไม่ทันได้รู้จักกับเขาดีเลยนะคะพ่อ” ลินดาพูดต่อ พ่อตอบว่า “มันจะกระทบต่อธุรกิจของเราอย่างมากเพราะพ่อของเวฟเขาเป็นเจ้าของธุรกิจรายใหญ่ที่ จะทำให้ธุรกิจของพ่อโอเครขึ้นด้วย” “ยังไงหนูก็ไม่ยอมแต่งนะคะพ่อ หนูไม่ยอม หนูไม่ได้รักเขาด้วยซ้ำ” ลินดาพูดออกมาแต่ในใจของเขากลับไม่เป็นอย่างที่เขาพูด เพราะในใจเขาอีกครึ่งหนึ่งเขาก็รู้สึกดีกับ เวฟอย่างบอกไม่ถูกเพราะที่คุยกับเวฟมา เวฟก็เอาใจใส่ดีอย่างบอกไม่ถูก “ยังไงลูกก็ต้องแต่ง ไม่งั้นธุรกิจของเราไปไม่สวยแน่” พ่อพูดมาอย่างหัวเสียหน่อยๆ พ่อของลินดากับพ่อของเวฟเป็นคู่ค้าธุรกิจรายใหญ่ด้วยกันเป็นหุ้นส่วนของกันและกัน ในที่นี้เพื่อเป็นการกระชับมิตรและทำให้งานราบรื่นกว่าเดิมเลยต้องให้ ลินดาแต่งงานกับเวฟ ซึ่งเวฟก็ดูชอบลินดาซะด้วย จู่ๆลินดานึกอะไรไม่ออก เลยโทรหาท็อปแล้วระบายให้ท็อปฟัง ท็อปเลยชวนลินดาออกมาเที่ยวนอกบ้าน

ลินดาก็ออกมาตามที่ท็อปได้นัดไว้ที่สะพานคริสต์ ทั้งสองก็ได้นั่งคุยกันปรับทุกข์ใจกัน จู่ๆใจลินดาก็เต้นแรงอย่างบอกไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้ๆท็อป ท็อปก็รู้สึกดีมานานแล้วเพราะว่าท็อปแอบชอบลินดามาตั้งแต่ที่บริษัทแล้ว “ลินดาครับรู้สึกโอเคขึ้นรึยังครับ” ท็อปถาม “รู้สึกดีขึ้นค่ะ โอเคขึ้นเยอะเลย” ลินดาตอบ ท็อปเลยถามลินดาต่อว่า “แล้วคุณอยากแต่งงานกับเวฟรึเปล่าครับ” “ก็ไม่ค่อยอยากเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันจะทำยังไง” ลินดาตอบ ท็อปก็เลยคิดว่าจะต้องทำให้ลินดาชอบเขาให้ได้ แต่ในที่นี้ท็อปก็ยังมีผู้หญิงที่คุยอยู่แล้วด้วย ท็อปก็เลย คิดจะปล่อยผู้หญิงคนนั้นไป แล้วท็อปก็ได้ไปส่งลินดาที่บ้าน พอถึงบ้านของลินดา พ่อของลินดาก็เห็นว่ามีคนมาส่งลินดา ด้วยความสงสัยพอลินดาเข้าบ้าน พ่อเลยถามว่า “คนที่มาส่งคือใครเหรอลูก” ลินดาเลยตอบว่า “เพื่อนที่ทำงานค่ะพ่อ” พ่อตอบว่า “อ๋อโอเค แต่อีกสองวันพ่อจะให้ลูกหมั้นกับเวฟแล้วนะ” “อะไรนะคะพ่อ หนูบอกว่าหนูไม่อยากหมั้น พ่อก็ยังอยากจะให้หนูหมั้นทั้งที่หนูไม่เคยคิดอยากจะ หมั้นเลย” ลินดาพูดออกมาอย่างโมโหแล้วได้ขึ้นกลับไปบนห้อง แล้วพ่อก็ได้ตะโกนขึ้นมาต่อว่า “ยังไงพ่อก็จะให้ลูกหมั้นกับเวฟไม่มีข้อแม้อะไรทั้งสิ้น” ลินดาได้แต่นั่งร้องไห้แล้วส่งข้อความหาท็อป “ท็อปเราไม่อยากอยู่แล้วหลังจากนี้เราจะไปอยู่คอนโด” “งั้นให้เราไปอยู่เป็นเพื่อนไหม”

“ก็ได้นะท็อป มาก็ดีเราจะได้ไม่คิดมากด้วย อยู่กับท็อปเราก็สบายใจเหมือนกัน” พอท็อปได้ยินแบบนั้นก็ได้รีบเก็บของในทันที “คอนโดอยู่แถวไหนครับ” “อยู่แถว วันปทุมค่ะ ใกล้ๆกับส่าพระยีค่ะ” ทางด้านของเวฟซึ่งรอลินดาตอบแชทอยู่นั้น ได้แต่นั่งยิ้มในใจว่าอีกสองวันเราจะได้หมั้นกับลินดาแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ลินดากับท็อปกำลังมี Something กันก็ได้แต่เพ้อฝันว่าอยากมี ลินดามาร่วมชีวิตด้วย จะได้มีทายาทสืบทอดธุรกิจของพ่อของตนต่อจากตนเอง ณ คอนโดของลินดา ท็อปกับลินดาได้แต่งห้องของลินดาและช่วยทำความสะอาดอย่างสนุกสนาน ทั้งสองได้ทำอาหารร่วมกัน จนทำให้ลินดารู้สึกหลงรักท็อปขึ้นมา อย่างไม่มีข้อแม้ เพราะลินดารู้สึกดีมากๆที่มีท็อปอยู่เคียงข้าง จนทำให้คืนนั้นเอง ท็อปกับลินดาได้นอนบนเตียงเดียวกัน ตอนแรกท็อปบอกจะนอนพื้น แต่ลินดาให้ท็อปมานอนเตียงด้วยกัน ลินดาพูดว่า ​“เราไม่เคยรู้สึกโอเคแบบนี้กับใครมาก่อนเลย” ในจังหวะนั้นเองหน้าของลินดาและท็อปก็ได้อยู่ใกล้กันมากๆ จนทำให้ทั้งสองได้ Kiss me more ต่อกัน ทำให้ทั้งสองรู้สึกดีต่อกันมากๆ และได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ณ วันหมั้นของลินดาและเวฟ เวฟแต่งตัวหล่อเหลาเอาการและต้อนรับแขกคนพิเศษมากมายที่มางานหมั้น แต่ทางพ่อของลินดารู้สึกกระวนกระวายว่า “ทำไมลินดายังไม่มาอีก” ทางพ่อของลินดาเลยโทรหาลินดา พอลินดารับสาย พ่อเลยถามลินดาอย่างใจร้อนว่า “ลูกทำไมยังไม่มาอีก คนมางานกันเยอะมากแล้วนะ”

หนูไม่ไป หนูมีคนที่ดีกว่านี้แล้ว” ลินดาพูดอย่างไม่คิด เพราะถ้าพ่อของเวฟรู้ จะทำให้พ่อของเวฟฟ้องครอบครัวของลินดาอย่างแน่นอน “ลินดาลูกอยู่ไหน รีบกลับมาเดี๋ยวนี้รู้ไหมว่าชู้แบบนี้มันผิดกฎหมายมากเลยนะ” “หนูรู้ค่ะจะให้หนูทำยังไงละคะให้หนูหมั้นกับเขาทั้งๆที่ยังไม่ได้รักเขาเลย” ลินดาตอบ ทำให้พ่อทำอะไรไม่ถูกเลยรับหน้าแขกไปก่อนและให้คนรับใช้ภายในบ้านไปตามตัวลินดาที่คอนโด เพราะต้องรู้แน่ว่าลินดาต้องไปอยู่กับ ผู้ชายคนนั้นที่คอนโดแน่ๆ แต่ก็สายไปเพราะเวฟสงสัยซะแล้ว “คุณพ่อครับลินดาอยู่ไหนเหรอครับ” เวฟถามพ่อของลินดา “อ๋อ เอ่อ อืม อยู่บนห้องหนะ ใช่ๆๆๆ อยู่บนห้องเอง” พ่อของลินดาตอบอย่างตะกุกตะกัก จึง ทำให้เวฟโมโหและวิ่งขึ้นไปดูลินดาบนห้องแล้วไม่เจอลินดาเลย เลยมาโมโหใส่พ่อของลินดา ว่า “ลินดาอยู่ไหน!!” ด้วยความที่พ่อกลัวมากเลยบอกไปว่า “อ๋อๆๆอยู่ๆๆคอนโดของเขาเอง” พ่อของลินดาตอบอย่าง กลัวมากๆ “เจอพ่อผมแน่!!” เวฟได้พูดออกมา เวฟขับรถออกไปด้วยความโมโห แต่ทางด้านของลินดายังคงมีความสุขกับท็อปอยู่ พอมาถึงคอนโดของลินดา เวฟขึ้นไปด้วยความโมโหแล้วเคาะประตู ลินดาเลยมาเปิด เวฟก็ได้เข้ามาต่อยท็อปอย่างจัง “อย่านะเวฟ! อย่านะๆ อย่าทำ!” ตะโกนอย่าง สิ้นเสียง ทางด้านเวฟก็ยังต่อยไม่หยุด “กูจะไม่ให้อภัยมึงไอ้ท็อป” ผู้ชายทั้งสองก็ได้ทะเลาะกัน จนคนของพ่อลินดาได้เข้ามาห้ามไว้ เรื่องได้ถึงหูของพ่อของเวฟ พ่อของเวฟเลยไม่พอใจมากๆ จึงได้ทำการฟ้องครอบครัวนี้จึงทำให้ ครอบครัวของลินดาล้มละลาย ท็อปและลินดาโดนไล่ออกจากบริษัทเเละโดนฟ้อง

ส่วนลินดาได้คิดว่าตัวเองได้เป็นต้นเหตุ ที่ทำให้ที่บ้านล้มละลายแล้วติดหนี้หลายล้าน ลินดาเลยโดนประณามว่าเป็นผู้หญิงสองใจจากสังคม จึงทำให้ลินดาได้ทำในสิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิด………….. จนมีเสียงผู้หญิงคนหนึ่ง “ฉันไม่ไหวแล้ววว ฉันไม่อยากทำอะไรแล้วฉันจะทำในสิ่งที่ฉันอยากทำ!!” เสียงผู้หญิงคน หนึ่งตะโกนออกมาอย่างดัง “ฉันจะทำในสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันเหลืออดแล้ว” ซึ่งนั่นเป็นเสียงของลินดาสาวที่เคยเรียบร้อย แต่กลับตอนนี้เขาได้กลายเป็นอีกคนที่ไร้ซึ่งคำปริยายย………. จบบริบูรณ์

รายชื่อกลุ่ม B ประธาน : ธนาดล ชุ้นฟ้ง เลขที่23 รองประธาน : ธีรดนย์ วงศ์ขวัญเมือง เลขที่36 ฝ่ายศิลป์ : ณัชพล เลาหไทยมงคล เลขที่32 ภูริพัฒน์ ดิษฐรักงาน เลขที่37 ฝ่ายเขียนบท : กฤติน ภาวนันทาพุฒิ เลขที่21 พีรพล พิมพ์เอี่ยม เลขที่ 30 รามิล ผมน้อย เลขที่ 34 สุริยะ โกตวัตร เลขที่ 39 กรรมการ : ธนัญชย์ ธีระดวงมณี เลขที่ 22 ธราเทพ ธรรมาจารย์ เลขที่ 24 นภัทร สุวรรณรัตน์ เลขที่ 25 นรภัทร ปินะการัง เลขที่ 26 รัฐ เพิ่มเกียรติ์ตระกูล เลขที่ 27 กษิดิศ พนันชัย เลขที่28 ณัฐกิตติ์ เพ็ชรคล้าย เลขที่ 29 บวรวิชญ์ พันธุ์นาค เลขที่ 31 ภาคินัย สมนาม เลขที่ 33 สรวิชญ์ อุ่นสุดคลอง เลขที่ 38 นำเสนอ ครู นพรัตน์ รัตนวิชัย