โวหารการเขียน การเขียน การเขยี น คอื การสื่อสารเรือ่ งราว ความตอ้ งการ ความคิดเห็น หรือความรสู้ กึ ไปสู่ผูอ้ ่าน เพอ่ื ให้เกิดความรู้ ความเขา้ ใจ ตามท่ผี ู้เขียนต้องการ โวหารการเขยี น การใช้ถ้อยคาท่ีเรียบเรยี งเปน็ อยา่ งดี มวี ธิ ีการ มชี ้นั เชิง ลัมีศลิ ปะในการเขยี น (การใชส้ านวนและลีลาในการ เขยี น) สามารถสื่อสารได้อยา่ งแจม่ แจง้ ชดั เจน และลึกซ้ึง
โวหารการเขียน บรรยายโวหาร พรรณนาโวหาร เทศนาโวหาร บอกเล่าเรื่องราว แนะนาสั่งสอน เล่าเรื่องให้เห็นภาพ เกดิ จินตนาการตาม
โวหารการเขยี น สาธกโวหาร อปุ มาโวหาร การเปรียบเทยี บ ยกตวั อย่าง
โวหารการเขียน บรรยายโวหาร โวหารที่ใช้บอกกล่าวเร่ืองราว อธิบาย หรือบรรยายเรื่องราว เหตุการณ์ ตลอดจนความรู้ต่าง ๆ อย่าง ละเอยี ด เพอ่ื ใหผ้ ู้รบั สารเข้าใจเนื้อหา สาระอย่างแจ่มแจ้งชัดเจน เร่ืองทมี่ กั ใชบ้ รรยายโวหารในการเขียน การเขยี นตารา รายงาน บทความ เร่ือง เลา่ จดหมาย บันทึกต่าง ๆ ตานาน เหตกุ ารณ์ จดหมายเหตุ หรือรายงานขา่ ว เป็นตน้
โวหารการเขียน หลักการเขียนบรรยายโวหาร ๑) เรื่องท่ีเขียนต้องเป็นเรื่องจริง ผู้เขียนควรมีความรู้เกี่ยวกับเร่ืองที่จะเขียนเป็นอย่างดี (โดยอาจรู้มาจากประสบการณ์ หรอื การค้นควา้ กไ็ ด)้ ๒) เลอื กเขยี นเฉพาะสาระสาคัญ ไม่เนน้ รายละเอียด แตเ่ ขียนตรงไปตรงมาไมอ่ อ้ มคอ้ ม ๓) ใช้ภาษาใหเ้ ข้าใจงา่ ย ๔) เรยี บเรยี งความคิดใหต้ ่อเน่อื ง และสัมพันธ์กนั
ตัวอย่าง ตัวอย่างบรรยายโวหาร “ … ทุก คร้ังทีพ่ ่อไปเมืองนอก พ่อหาโอกาสไปดูสถานท่ีน่าสนใจและดูความเปล่ียนแปลง ความก้าวหน้าของชาติต่าง ๆ อยู่เสมอ และพ่อจะกลับมาเล่าให้ฟังอย่างมีระบบและละเอียดลออ พร้อมท้ังของฝากท่ีน่าสนใจ ครั้งหน่ึงพ่อซ้ือตุ๊กตามาฝากจุ๊ เป็นตุ๊กตาประหลาด เพราะมันหลับตา และลืมตาได้ สวยจนเราแทบไม่กล้าจับ แต่จี๊ดสนใจมาก จนอยากรื้อออกมาดูว่ามีกลไกอะไรที่ทาให้ มนั หลับตาได…้ ” จากเรอ่ื ง “ พ่อเลา่ ” ของ จารณุ ี สตู ะบุตร
โวหารการเขียน พรรณนาโวหาร การใชถ้ อ้ ยคาในการถา่ ยทอดเรื่องราวหรอื เหตกุ ารณจ์ ากความรู้สกึ อารมณ์ หรือจินตนาการของผู้เขียน โดยเน้นให้ผู้อ่านเห็นภาพและรายละเอียดของส่ิงที่ต้องการถา่ ยทอด รวมถึงได้รับความซาบซึ้ง ประทับใจ หรือเกิด ความรู้สึกคลอ้ ยตาม จงึ มกั ใช้การเล่นคา เล่นเสยี ง ใช้ภาพพจน์และเต็มดว้ ยสานวนโวหารทีไ่ พเราะ
โวหารการเขยี น หลกั การเขยี นพรรณนาโวหาร ๑) ตอ้ งใช้คาดี หมายถงึ การเลือกสรรถอ้ ยคาทใ่ี ห้ความหมายชดั เจน ๒) ต้องมีใจความดี แม้จะพรรณนายืดยาว แต่ใจความต้องมุ่งให้เกิดภาพ และอารมณ์ความรู้สึกสอดคล้องกับ เน้อื หาทก่ี าลงั พรรณนา ๓) อาจต้องใช้อุปมาโวหาร คือ การเปรียบเทียบเพื่อให้ได้ภาพชัดเจน และการใช้ภาพท่ีแจ่มแจ้ง อ่านแล้วเกิด จนิ ตนาการและความร้สู กึ คลอ้ ยตาม ๔) ในบางกรณอี าจตอ้ งใช้สาธกโวหารประกอบด้วย คอื การยกตวั อยา่ งเพอ่ื ให้เกิดความแจ่มแจ้ง
ตวั อยา่ ง ตวั อยา่ งพรรณนาโวหาร “ … จิวยนื อยหู่ า่ งจากเตา่ นนั้ เลก็ น้อย เขาน่งุ กางเกงขาสน้ั สีน้าเงินเข้ม ทอ่ นบนของรา่ งกายเปล่าเปลือยผิวขาวจัด ของเขาถูกไอรอ้ นของน้ามันทเ่ี ดือดพล่านอยูใ่ นกระทะรมเสียจนข้ึนสีแดงระเร้ือ และเหงื่อท่ีพรง่ั ผุดออกมาตามขุมขนสะท้านกับ เปลวไฟทแี่ ลบเลยี อยขู่ อบกระทะเป็นเงาวับ เขากาลังใชต้ ะหลิวด้ามยาวคนกวนชั้นมนั หมูที่กาลังถกู เคี่ยวลอยฟ่องอย่บู นกระทะ อยา่ งขะมักเขม้น สองมือของเขากาอยทู่ ี่ด้ามตะหลิวท่อนแขนทีค่ ่อย ๆ กวนตะหลิวไปมาน้ันเกร็งเล็กน้อย จนแลเห็นกล้ามเน้ือ ขนึ้ เป็นลอน เมอ่ื มองผ่านมายงั ลาตวั ของเขา หลอ่ นก็ประจักษ์ถงึ ความล่าสันแขง็ แรงของแผงอก แม้จะไม่กายาผายกว้าง แต่ก็ มีมัดกลา้ มข้ึนเป็นลอนดูทรงพลังหน้า ทอ้ งราบเรียบบ่งบอกว่าทางานออก กาลังอย่เู ป็นนิจ เอวค่อนขา้ งคอดเป็นรปู สวยรับกบั ท่อนขาที่ยาวแบบคนสูงเม่ือเขายืนแยกขาออก ห่างจากกันเพ่ือได้รับน้าหนักได้เหมาะสมด้วยเช่นน้ี แลดูเหมือนเสากลมเรียว สองต้นท่ีประสานลาคา้ จนุ ร่างกายของเขาอยา่ งมน่ั คง… ” จาก “กตญั ญูพิศวาส” ของ หยก บรู พา
โวหารการเขยี น เทศนาโวหาร โวหารที่มุ่งโน้มน้าวใจให้เกิดความรู้สึกคล้อยตาม เป็นการกล่าวในเชิงอบรม แนะนาส่ังสอน หรือ โน้มน้าวชักจูงใจ โดยยกเหตุผล ตัวอยา่ ง หลกั ฐาน ข้อเท็จจรงิ คติธรรมตา่ ง ๆ มาประกอบ
โวหารการเขียน หลักการเขียนเทศนาโวหาร การเขียนเทศนาโวหารต้องใช้โวหารประเภทต่าง ๆ มาประกอบ เพอื่ ให้ใจความชัดเจนแจ่มแจ้งแสดงความคิดเห็น ควรอธิบายท้ังด้านท่ีเป็นประโยชน์และโทษ การเขียนเทศนาโวหาร ผู้เขียนต้องมีความรู้เก่ียวกับเรื่องท่ีเขียนเป็นอย่างดี สามารถอธบิ ายอยา่ งชดั เจน ตอ้ งร้จู ักใชเ้ หตุผลและหลักฐานสนบั สนนุ ความคิดเห็นท่ตี นเสนอด้วย รูปแบบงานเขียนท่ีควรใช้เทศนาโวหารคือ งานเขียนประเภทบทความชักจูงใจ หรือบทความแสดงความคิดเห็น ความเรยี ง เปน็ ต้น
ตัวอยา่ ง ตัวอยา่ งเทศนาโวหาร การอบรมสั่งสอนลกู เคร่งครัดมากเกินไป ก็อาจเป็นผลรา้ ยไดเ้ หมือนกนั เพราะฉะน้ันวิธีเลี้ยงลูกท่ีดี กค็ ือเดินตามทางสายกลาง อยา่ ให้ตงึ หรอื หยอ่ นเกนิ ไป ควรเปิดโอกาสใหเ้ ด็กหรือลูกได้ใช้ความคิด ได้ทดลอง ได้มปี ระสบการณต์ า่ ง ๆ ได้รู้วธิ ีชว่ ยตวั เอง ไดฝ้ กึ แกป้ ญั หาของตัวเองให้มาก ส่วนที่จะควบคุมกนั ควรเป็นแต่ เร่ืองกรอบของกฎหมายและศีลธรรมเท่านั้น การสอนให้เขาได้ทากิจกกรมท่ีเป็นประโยชน์ท่ีเขาพอใจให้มาก ย่อมดีกวา่ การตง้ั แต่ข้อห้าม หรือการให้ทาตามคาส่งั แต่ฝ่ายเดียว จากเรื่อง “ เหมือนๆ จะแพ้แต่ไมแ่ พ้ ”ของธรรมจักร สรอ้ ยพกิ ุล
โวหารการเขียน สาธกโวหาร โวหารที่มุ่งให้ความชัดเจนโดยการยกตัวอย่างหรือเรื่องราวประกอบการอธิบาย เพ่ือสนับสนุน ข้อคิดเห็นต่าง ๆ ให้มีความหนักแน่นและสมเหตุสมผล ทาให้ผู้อ่านเข้าใจเน้ือหาสาระอย่างแจ่มแจ้ง ชัดเจน และทาให้งานเขียนมีความน่าเชอ่ื ถอื มากข้ึน
โวหารการเขยี น หลักการเขียนสาธกโวหาร ๑) การเขียนสาธกโวหารจะเขียนควบคูก่ ับเทศนาโวหาร หรอื บรรยายโวหาร โดยการยกตวั อยา่ งประกอบ ๒) ตัวอย่างที่ยกมาประกอบต้องสอดคลอ้ งสมั พนั ธ์กับเนอื้ ความในเทศนาโวหารหรอื บรรยายโวหาร ๓) ต้องยกตัวอย่างให้ชัดเจนใช้ถ้อยคาที่เข้าใจง่าย และควรสรุปหลังจากยกตัวอย่างประกอบแล้ว ให้เห็น ความสัมพนั ธข์ องเทศนาโวหารกับสาธกโวหารหรอื บรรยายโวหารกับสาธกโวหาร
ตัวอย่าง ตวั อยา่ งสาธกโวหาร ในเรอ่ื งน้า เรามองวา่ ประเทศไทยมนี า้ เยอะแยะ เราไมเ่ คยคิดว่าจะใช้น้าให้คุม่ ค่าท่สี ุดได้อย่างไร เชน่ นา้ ท่เี หลือจากการ ซกั ล้าง เรากค็ วรจะเอาไปรดนา้ ต้นไม้ ความประหยดั เป็นจุดหนึ่งของการลดความต้องการท่ีเพมิ่ ข้นึ ตัวอยา่ งเช่นการท่ีเราต้องการ พืน้ ที่การเกษตรปลูกผลิตผลให้มากขึน้ ถ้าเรารู้จักประหยัดเราก็จะไม่ต้องการเพ่ิมพ้ืนท่ีเพาะปลูกมากขึ้น เรอ่ื งอาหารก็จะลดลงไป อยา่ งเช่นการดื่มกาแฟในการประชมุ หลายแห่ง แม้แตก่ ารประชมุ นานาชาติ ผมไม่รู้ว่ากาแฟเททิ้งกนั เท่าไหร่ แล้วกาแฟมาจากไหน กม็ าจากป่าเขตร้อนป่าเขตรอ้ นท่ีโดนทาลายไปเพราะคนพ้ืนเมอื งต้องการทาลายป่าเพื่อขยายพื้นทป่ี ลูกกาแฟ เพราะกาแฟราคาดี มนั มผี ลถงึ กันหมด สุรพล ดวงแข : นิตยาสาร “สาระคดี” ฉบับท่ี ๖๕ ปีที่ ๖ กรกฎาคม ๒๕๓๓
โวหารการเขยี น อุปมาโวหาร โวหารท่ีกล่าวเปรียบเทียบ เพื่อให้ผู้รับสารเข้าใจความหมาย อารมณ์คสามรู้สึก หรือเห็นภาพ ชัดเจนยิ่งข้ึน มักใช้ประกอบโวหารชนิดอ่ืน เช่น เทศนาโวหาร บรรยายโวหาร โดยเฉพาะพรรณนาโวหาร เพราะจะทาใหร้ สของถอ้ ยคาและรสของเน้อื ความไพเราะสละสลวยยิ่งข้ึน
โวหารการเขียน หลักการเขยี นอปุ มาโวหาร ๑) เปรียบเทยี บของสิง่ หน่ึงเหมือนสง่ิ หนึ่ง จะมคี าว่า เหมอื น ราวดจุ ว่า เช่น ดัง เปน็ ตวั เชอ่ื มขอ้ ความ เชน่ - หญิงสาวสวยเหมอื นบวั ทวี่ างอยูก่ ลางบึง - เขาเป็นคนดุรา้ ยราวกับเสอื - เดก็ ๆ เปน็ ผู้บรสิ ุทธส์ิ ะอาดประดุจผ้าขาวท่ไี ม่มีรอยเปอ้ื น ๒) เปรยี บเทยี บโดยโยงความคดิ ผู้อา่ นไปสู่ส่งิ หนึ่ง เช่น ชวี ิตเหมือนนวนยิ าย เปน็ ตน้
ตวั อย่าง ตวั อย่างอุปมาโวหาร ดังนขี้ ้าพเจา้ จะเห็นไดว้ ่าเมียทพี่ อ่ จดั ให้มีตระกูล สมชาติ สมเชอื้ กนั ดี เพราะตระกลู ของเรามั่งมี มีคน นับหน้าถือตา ญาติพี่น้องทั้งสองฝ่ายบิดา มารดาของนางก็บริบูรณ์ รูปร่างงามหาตาหนิมิได้ ผมดาราวกับ แมลงผึ้ง หน้าเปล่งปล่ังด่ังดวงจันทร์ เนตรประหนึ่งตากวาง ฟันเทียบไข่มุก ริมฝีปากเพียรผลตาลึงสุก เสียง หวานปานนกโกกิลา ขาคอื ลากล้วย เอวเหมาะจาไม่อว้ นเกนิ เวลายา่ งเดินแคล่วคล่องมสี ง่าเสมอช้างทรงพลัง เพราะฉะน้ันเจ้าจะหาทางตาหนิขัดขอ้ งมิได้เลย จากเร่ือง “กามนติ ” ของเสถยี รโกเศศ
โวหารการเขียน ลองทาดู
โวหารการเขยี น ข้อความตอ่ ไปนี้เป็นโวหารประเภทใด อากาศยามเช้าในสวนของคฤหาสน์บดินทราช... ดูสดใส ผีเส้ือแสนสวย กรีดปีกระยับใน สายแดดอ่อนยามเช้า จากดอกหน่ึงไปท่ีดอกไม้นานาพันธ์ุอีกหลาย ๆ ดอก สีของกุหลาบปักกิ่ง ... แดงสดสว่างจ้าตัดกับสีเขียวสดของสนามหญ้า ประกายของน้าค้างต้องแดดวาววับราวกับอัญมณี เรยี่ รายอยู่บนพืน้ สนาม” จากเร่ือง ซอยเดียวกนั ของวาณิช จรุงกจิ อนันต์ ตอบ............................
เฉลย ข้อความตอ่ ไปนี้เปน็ โวหารประเภทใด อากาศยามเช้าในสวนของคฤหาสน์บดินทราช... ดูสดใส ผีเส้ือแสนสวย กรีดปีกระยับใน สายแดดอ่อนยามเช้า จากดอกหนึ่งไปที่ดอกไม้นานาพันธุ์อีกหลาย ๆ ดอก สีของกุหลาบปักก่ิง ... แดงสดสว่างจ้าตัดกับสีเขียวสดของสนามหญ้า ประกายของน้าค้างต้องแดดวาววับราวกับอัญมณี เรย่ี รายอยบู่ นพื้นสนาม” จากเร่ือง ซอยเดยี วกนั ของวาณิช จรุงกิจอนันต์ ตอบ...พรรณนาโวหาร....
โวหารการเขยี น ขอ้ ความตอ่ ไปนี้เป็นโวหารประเภทใด “หล่อนนึกถงึ บ้านริมสวนในวยั เด็กท่ีมักจะชวนเพื่อน ๆ มุดรั้วลวดหนามเข้าไปเล่นในสวนเล็ก ๆ แห่ง นั้น เก็บชมพู่ มะปราง หรือละมุดสีดาท่ีติดกิ่งเรี่ย ๆ กินกันเพลิดเพลิน บางทีก็ลุยลงไปจับปลาเข็มหางแดงหรือ ปลาหัวตะกว่ั ในท้องร่องสวน หรือไม่เช่นน้ันกน็ ่ังทอดหุ่ยกนั ที่ริมคลอง คอยดูเรือกาแฟบีบแตรลมปู๊นแป๊นท่ีมีขนม แหง้ ๆ อย่างถั่วตัดหรือตุ๊บตั๊บ ไม่กข็ นมขแ้ี มวสมี ่วงแดง สชี มพอู ยใู่ นขวดโหล” จากเร่อื งไฟ ของประภสั สร เสวิกุล ตอบ............................
เฉลย ขอ้ ความตอ่ ไปน้ีเป็นโวหารประเภทใด “หล่อนนึกถึงบ้านริมสวนในวัยเด็กท่ีมักจะชวนเพื่อน ๆ มุดร้ัวลวดหนามเข้าไปเล่นในสวนเล็ก ๆ แห่ง น้ัน เก็บชมพู่ มะปราง หรือละมุดสีดาท่ีติดกิ่งเรี่ย ๆ กินกันเพลิดเพลิน บางทีก็ลุยลงไปจับปลาเข็มหางแดงหรือ ปลาหัวตะก่วั ในท้องร่องสวน หรือไม่เช่นนั้นก็น่ังทอดหุ่ยกันท่ีริมคลอง คอยดูเรือกาแฟบีบแตรลมปู๊นแป๊นท่ีมีขนม แหง้ ๆ อย่างถัว่ ตดั หรอื ตุบ๊ ตับ๊ ไมก่ ข็ นมขแ้ี มวสมี ่วงแดง สชี มพูอยใู่ นขวดโหล” จากเรอื่ งไฟ ของประภสั สร เสวกิ ุล ตอบ...บรรยายโวหาร....
โวหารการเขยี น ข้อความตอ่ ไปนเ้ี ป็นโวหารประเภทใด “เราคิดว่าทุกคนท่ีเกิดมาอย่างไม่มีอะไรติดตัวมาเลยแม้แต่ผ้านุ่งห่มสักผืนหน่ึง เวลาจากไปก็นาเอาไป ไม่ได้ จะเป็นทรัพย์สมบัติแท้ ๆ ที่ใกล้ชิดที่สุดก็ต้องฝังหรือเผาเปล่ียนสภาพไป เมื่อ ฐานะที่แท้ จริงของมนุษย์คือ การไม่อาจถือกรรมสิทธิ์ในอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินหรือชีวิต เลือดเน้ือของตนเช่นนี้ การที่เราจะมาน่ังเศร้า โศกกับสิ่งท่ีเราไม่สามารถจะมีสิทธิ์ครอบครองได้จริงจังน้ัน จะต่างอะไรกับคนที่เวียนดีใจเมื่ออาทิตย์ขึ้น และเสียใจ เมอ่ื อาทิตย์ตก ซ้าแล้วซ้าเลา่ อยู่ทุกเมอ่ื เช่ือวัน” จากเรือ่ งเชิงผาหมิ พานต์ ของสชุ ีพ ปุญญานุภาพ ตอบ............................
เฉลย ขอ้ ความต่อไปนเ้ี ปน็ โวหารประเภทใด “เราคิดว่าทุกคนที่เกิดมาอย่างไม่มีอะไรติดตัวมาเลยแม้แต่ผ้านุ่งห่มสักผืนหน่ึง เวลาจากไปก็นาเอาไป ไม่ได้ จะเป็นทรัพย์สมบัติแท้ ๆ ที่ใกล้ชิดท่ีสุดก็ต้องฝังหรือเผาเปล่ียนสภาพไป เม่ือ ฐานะท่ีแท้ จริงของมนุษย์คือ การไม่อาจถือกรรมสิทธิ์ในอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินหรือชีวิต เลือดเนื้อของตนเช่นน้ี การที่เราจะมาน่ังเศร้า โศกกับส่ิงท่ีเราไม่สามารถจะมีสิทธิ์ครอบครองได้จริงจังนั้น จะต่างอะไรกับคนท่ีเวียนดีใจเม่ืออาทิตย์ขึ้น และเสียใจ เมอ่ื อาทติ ย์ตก ซา้ แล้วซา้ เล่าอยทู่ กุ เม่อื เช่ือวนั ” จากเร่อื งเชงิ ผาหมิ พานต์ ของสชุ ีพ ปญุ ญานุภาพ ตอบ...เทศนาโวหาร....
โวหารการเขยี น ขอ้ ความต่อไปน้เี ปน็ โวหารประเภทใด ถ้าเธอไม่อยากอยู่กับฉันจริงจริง ยินยอมทุกส่ิงให้เธอท้ิงไป ฉันขอแค่เพียงให้เวลาหน่อยได้ไหม อยาก เล่านิทานให้ฟัง ชาวนาคนหนึ่งมีชีวิตลาพังไปเจองูเห่ากาลังใกล้ตายสงสาร จึงเก็บเอามาเลี้ยงโดยไม่รู้สุดท้ายจะ เป็นอย่างไร คอยดูแลด้วยความจริงใจ ห่วงใย และคอยให้ความรักเป็นกังวลว่ามันจะตาย เฝ้าคอยเอาใจทุกอย่าง แต่สุดท้ายชาวนาผู้ชายใจดี ด้วยความท่ีเขาไวใ้ จ น่าเสียดายกลับต้องตายด้วยพิษงู นิทานมันบอกให้ยอมรับความ จริง วา่ มีบางสิ่งไมค่ วรไวใ้ จอะไรบางอย่างทที่ าดีซักแคไ่ หน ไมเ่ ชื่อง ไม่รัก ไมจ่ รงิ จากเร่ืองชาวนากับงูเห่า ของสฟี า้ ตอบ............................
เฉลย ขอ้ ความต่อไปนเี้ ปน็ โวหารประเภทใด ถ้าเธอไม่อยากอยู่กับฉันจริงจริง ยินยอมทุกส่ิง ให้เธอท้ิงไป ฉันขอแค่เพียงให้เวลาหน่อยได้ไหม อยาก เล่านิทานใหฟ้ งั ชาวนาคนหนึ่งมีชวี ิตลาพงั ไปเจองเู ห่ากาลงั ใกล้ตายสงสาร จึงเกบ็ เอามาเล้ียงโดยไม่รู้สุดท้ายจะเป็น อย่างไร คอยดูแลด้วยความจริงใจ ห่วงใย และคอยให้ความรักเป็นกังวลว่ามันจะตาย เฝ้าคอยเอาใจทุกอย่าง แต่ สุดท้ายชาวนาผู้ชายใจดี ด้วยความท่ีเขาไวใ้ จ น่าเสียดายกลับต้องตายด้วยพิษงู นิทานมันบอกให้ยอมรับความจริง ว่ามีบางส่ิงไม่ควรไวใ้ จ อะไรบางอย่างท่ีทาดีซักแค่ไหน ไมเ่ ชื่อง ไม่รัก ไม่จรงิ จากเรือ่ งชาวนากบั งูเหา่ ของสฟี า้ ตอบ...สาธกโวหาร....
โวหารการเขยี น ข้อความต่อไปนี้เปน็ โวหารประเภทใด …ถ้าแม้เจ้าอาลัยอยู่ด้วยลูกจริงๆ เหมือนวาจา ก็จะรีบกลับเข้ามาแต่ว่ีวันไม่ทันรอน เออนี่เจ้าเท่ียว พเนจรนอนตามสนุกใจ ชมนกชมไม้ในไพรวันสารพันก็มี ท้ังฤๅษีสิทธิวิทยาธร คนธรรพ์ เทพารักษ์ผู้มีพักตร์อัน เจริญเห็นแลว้ กน็ า่ เพลดิ เพลนิ ไม่เมนิ ได้ หรือเจา้ ปะผลไม้ประหลาดรสสดสุกทรามเสวยไม่เคยกนิ เจ้าฉวยชมชอบ ลิ้นก็หลง ฉันอยู่จ่ึงช้าอุปมาเสมือนหน่ึงภุมรินบินวะวนว่อน เท่ียวซับซาบเอาเกสรสุคนธมาเลศ พบดอกไท้อัน วเิ ศษตอ้ งประสงคห์ ลงเคล้าคลึงรสจนลืมรัง เข้าเถอ่ื นเจ้าลืมพรา้ ได้หน้าแล้วลืมหลังไม่แลเหลยี วเทย่ี วทอดประทับ มากลางทาง จากเรือ่ งมหาเวสสนั ดรชาดก กณั ฑ์มทั รี ของเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ตอบ............................
เฉลย ข้อความตอ่ ไปนีเ้ ปน็ โวหารประเภทใด …ถ้าแม้เจ้าอาลัยอยู่ด้วยลูกจริงๆ เหมือนวาจา ก็จะรีบกลับเข้ามาแต่วี่วันไม่ทันรอน เออน่ีเจ้าเที่ยว พเนจรนอนตามสนุกใจ ชมนกชมไม้ในไพรวันสารพันก็มี ท้ังฤๅษีสิทธิวิทยาธร คนธรรพ์ เทพารักษ์ผู้มีพักตร์อัน เจรญิ เหน็ แลว้ กน็ ่าเพลดิ เพลนิ ไม่เมินได้ หรือเจ้าปะผลไม้ประหลาดรสสดสุกทรามเสวยไม่เคยกิน เจ้าฉวยชมชอบ ล้ินก็หลง ฉันอยู่จ่ึงช้าอุปมาเสมือนหน่ึงภุมรินบินวะวนว่อน เท่ียวซับซาบเอาเกสรสุคนธมาเลศ พบดอกไท้อัน วเิ ศษตอ้ งประสงคห์ ลงเคลา้ คลงึ รสจนลืมรงั เขา้ เถ่อื นเจา้ ลมื พรา้ ได้หน้าแล้วลืมหลังไม่แลเหลียวเท่ียวทอดประทับ มากลางทาง จากเรื่องมหาเวสสนั ดรชาดก กณั ฑ์มัทรี ของเจ้าพระยาพระคลงั (หน) ตอบ...อปุ มาโวหาร....
Search
Read the Text Version
- 1 - 31
Pages: