40YearsChemEngUP

2015: στο foyer ο 10 Συνέδριο Χημικής Μηχανικής 301

2015: στο προαύλιο 10 Συνέδριο Χημικής Μηχανικής ο 302

2015: με το laptop ο 10 Συνέδριο Χημικής Μηχανικής 303

2015: οι εθελοντές 10 Συνέδριο Χημικής Μηχανικής ο 304

2015: οι εθελοντές Σπύρος Λευτέρης Κατερίνα Γιώργας Αμανατίδης Μιχαηλίδη Κωνσταντίνος Βασιλική Παπαγεωργίου Γιώργος Ματθαίου Αλέξανδρος Λίνα Μακρυγιώργος Τάκης Κατσαούνης Αλεξάκη Δώρα Παρασκευά Σπύρος & Τζούνιορ Αργυροπούλου Τσόλας 305

2015: η ορκωμοσία του Ιουνίου Σειρά 2010-2015 306

2015: προς την ανάγνωση του όρκου Σειρά 2010-2015 307

2015: εργαστήριο στατιστικής θερμοδυναμικής και μακρομορίων 308

2015: εργαστήριο στατιστικής θερμοδυναμικής και μακρομορίων Παναγιώτης Δημήτρης Κατερίνα Μανώλης Παναγιώτης Γιώργος Αλατάς Τσαλίκης Καραδήμα Σκούντζος Μερμίγκης Παπαδόπουλος Λίνα Ιωάννα Βλάσσης Άρτεμις Δημήτρης Φλώρα Αλεξάκη Τσιμούρη Μαυραντζάς Χαραλαμπίδου Μάλλιος Τσούρτου 309

2015: ορκωμοσία μεταπτυχιακών 310

2016: η viral photo Ο Σωτήρης Τσάτσος φωτογραφίζει την πιο viral photo στην σύγχρονη ιστορία του Τμήματος Σειρά: 2011- 2016 311

2017: η ένορκη υπόσχεση Σειρά: 2012- 2017 312

2016: το δίπλωμα Σειρά: 2011- 2016 313

2016-7: ορκωμοσίες μεταπτυχιακών 314

2017: Το Πανεπιστήμιο Τιμά τον Κ. Βαγενά 315

2017: ορκωμοσία Ιουνίου Σειρά: 2012-2017 316

2017: χέρια ψηλά Σειρά: 2012-2017 317

2017: μεσ’ την χαρά Σειρά: 2012-2017 318

2017: η κοπή της Βασιλόπιτας 319

2017: CheerUP 320

2017: υποδοχή πρωτοετών 321

2017: εργαστήριο σχεδιασμού και βελτιστοποίησης εργοστασίων 322

2017: εργαστήριο σχεδιασμού και βελτιστοποίησης εργοστασίων Αθηνά Πρεβενίου Ιωσήφ Παππάς Γιώργος Ελέηνη Endrit Dheskali Προύντζος Μουτουσίδη Μαρία Νικολοπούλου Χρήστος Πατήλας Κατερίνα Νίκος Μπονάτσος Μαγδαληνή Αρωνιάδα Μιχαηλίδη Σοφία-Μαρία Έλενα Νάτση Πέτρος Παπαδόπουλος Ιωαννίδου 323

2017: αλλαγή σκυτάλης Καθηγητής Καθηγητής Δημήτρης Ματαράς Δημήτρης Βαγενάς Απερχόμενος Νέος Πρόεδρος Πρόεδρος Τμήματος, Τμήματος Νυν Κοσμήτορας Πολυτεχνικής Σχολής 324

2018: scale up 1992 2018 1992: ο νεαρός Δημήτρης Βαγενάς, Υποψήφιος Διδάκτορας, κάνει τα πρώτα του πειράματα 2018: ο Καθηγητής Δημήτρης Βαγενάς, Πρόεδρος του Τμήματος, παράγει τεχνολογία 325

2018: short courses 326

2018: short courses 1: Αντωνία Ιωάννου 2: Ιωάννα Μπεσίρη 3: Φαλιά Σαραβάνου 4: Βλάσης Μαυραντζάς 5: Δημήτρης Κουζούδης 6: Sandra Ηoffman 7: Βασιλική Μαυροζούμη 8: Rudy Koopmans 9: Κώστας Τσιτσιλιάνης 10: Γιάννης Τσαμόπουλος 11: 12: 13: 14: Ελένη Χουσά 15: Δημήτρης Τσαλίκης 16: Χαρά Αλεξίου 17: Βλάσης Μήτσουλας 18: Γιώργος Μακρυγιώργος 19: Δημήτρης Ζαγοραίος 20: Παντελής Μοσχόπουλος 100 21: Ιωάννα Τσιμούρη 37 22: Κατερίνα Καραδήμα 32 36 40 23: 31 33 34 39 24: Τάκης Μερμίγκης 35 38 25: Φλώρα Τσιμούρτου 23 24 25 26 27 29 30 26: 22 28 27: Στέλιος Κακαβάς 28: Ελένη Μουτουσίδη 11 16 20 29: Χρήστος Πατήλας 12 13 14 15 17 18 19 21 30: Γιώργος Μάνθος 31: Θάνος Φίλης 32: Δημήτρης Μιντής 33: 34: Μανώλης Σκούντζος 35: Κωστής Γιαννοκώστας 36: Διονύσης Πέττας 37: Αλέξανδρος Συράκος 38: Αντώνης Μαρούσης 39: 40: 100: Γιώργος Μαυραντζάς 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 327

2018: το επετειακό newsletter 328

2018: η αφίσα 329

2018: το 1 συμπόσιο αποφοίτων ο Η θύμηση μιας «μεγάλης» τάξης που αποφοιτά … Εἰς το ἐπανιδεῖν ! 330

2018: 2 ημέρες - 350 απόφοιτοι 2018 331

2018: Summer School Επιστροφή στο Μέλλον: Μαθητές της 2ας τάξης Λυκείου από διάφορα Σχολεία της Πάτρας συμμετέχουν στο Θερινό Σχολείου του Τμήματος με την καθοδήγηση της Σουζάνας 332

2018: Summer School 333

2018: φως μες το σκοτάδι Όποια ώρα της ημέρας και αν βρεθείς στο ChemEngUP σίγουρα θα βρεις νέους ερευνητές να χαράσσουν την προσωπική ερευνητική τους πορεία και μαζί το μέλλον του Τμήματος. 334

2018: ο δρόμος προς το μέλλον Από φέτος το Τμήμα εισέρχεται η στην 5 δεκαετία λειτουργίας του. Οι προκλήσεις του μέλλοντος ίσως περισσότερες ίσως λιγότερες από αυτές του 1978, σίγουρα όμως μεγαλύτερες. Το Τμήμα αντιπαλεύεται το ένδοξο παρελθόν του και μαζί την σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα της Ελλάδας. 335

Ήταν ανάμεσά μας 40 years 336

Δημήτρης Παπαμαντέλος υπηρέτησε 1977-2002 Ο Δημήτρης Παπαμαντέλος ήταν Μηχανικός. Μεταλλίων - Μεταλλουργός ΕΜΠ, Dr.- Ing. RWTH - Aachen σιδηρουργία, Privatdozent TU-Berlin. Διετέλεσε διευθυντής Μεταλλουργικών ∆εργασιών Maximillianshuette GmbH (1973-1977). Εξόριστος (1967-1974) συμμετέχει στην αντίσταση κατά της δικτατορίας, συναγωνιστής και προσωπικός φίλος του Ανδρέα Γ. Παπανδρέου. Επιστρέφει στην Ελλάδα (1977). Καθηγητής Μεταλλογνωσίας και ∆ιευθυντής Εργαστήριου Πολυτεχνικής Σχολής Παν/μιου Πατρών (1977-2003). ∆ιοικητής ∆ΕΗ (1981-1986), Προέδρος ∆.Σ. ΛΑΡΚΟ (1986- 1989), αποκρατικοποίηση Σκαλιστήρη (1994- 1996). Ειδικός Γραμματέας ΥΠΕΠΘ επί ευρωπαϊκών θεμάτων και ΚΠΣ (1995). Σύμβουλος της Ε.Ε. επί θεμάτων χάλυβα (1995-2008) και Εθνικός Εκπρόσωπος στις ευρωπαϊκές επιτροπές χάλυβα (1995-2008). Σύμβουλος των Georgsmarienhuette GmbH (GMH), ΛΑΡΚΟ. Προέδρος ∆.Σ. Ελληνικού Κέντρου Έρευνας Μετάλλων, ΕΛΚΕΜΕ (2003-). Ο Δημήτρης Παπαμαντέλος απεβίωσε το 2015. 337

Αναστάσιος Ντόντος υπηρέτησε 1978-2001 O Αναστάσιος Ντόντος ήταν μαζί με τον Δημήτρη Παπαμαντέλο οι δύο πρώτοι Καθηγητές Έδρας του Τμήματος. Υπηρέτησε το Τμήμα από αυτή την βαθμίδα κατά την περίοδο 1977-2002. Το 1957 έλαβε πτυχίο από το τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία. Απέκτησε Δίπλωμα Ανωτέρων Σπουδών από το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου το 1961. Εν συνεχεία έλαβε 2 διδακτορικούς τίτλους, Doctorat 3eme cycle το 1962 και Doctorat d’Etat το 1964 από το ίδιο πανεπιστήμιο. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του εντοπίζονταν στο πεδίο των πολυμερών και πιο συγκεκριμένα ειδικευόταν στην σύνθετη και την ρεολογία υδατοδιαλυτών πολυμερών. Ηταν ιδρυτής ενός από τα πρώτα Εργαστήρια στο Τμήμα, του εργαστηρίου Πολυμερών. Υπήρξε προσωπικός φίλος του νομπελίστα Pierre-Gilles de Gennes. Αξίζει να αναφερθεί ότι το 1970 ανέλαβε χρέη Υφηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απεβίωσε το Νοέμβριο του 2012 όντας ενεργός ερευνητικά και διδακτικά Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματός μας. 338

Γρηγόρης Μπότσαρης υπηρέτησε 1979-1983 Ο Γρηγόρης Δ. Μπότσαρης, Ομότιμος Καθηγητής Χημικής και Βιολογικής Μηχανικής του Πανεπιστημίου Tufts, απεβίωσε στις 25 Σεπτεμβρίου 2014 περιστοιχιζόμενος από την οικογένεια και τους στενούς φίλους του. Ο καθηγητής Μπότσαρης ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές σπουδές του στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έλαβε τρείς μεταπτυχιακούς τίτλους από το M.I.T., συμπεριλαμβανομένου ενός Διδακτορικού Διπλώματος στη χημική μηχανική. Αφού ολοκλήρωσε το διδακτορικό του το 1965, έγινε μέλος του Τμήματος Χημικών Μηχανικών της Σχολής Μηχανικών του Πανεπιστημίου Tufts ως επίκουρος καθηγητής. Προήχθη στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή το 1969 και σε εκείνη του Καθηγητή το 1975. Κατά τη διάρκεια της άδειάς του από το Tufts το 1978, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών στην Ελλάδα. Στο Πανεπιστήμιο Πάτρας υπηρέτησε από το 1979 έως το 1983. Με την επιστροφή του στην Αμερική, έτος1983, και έως το 1993, διετέλεσε πρόεδρος του τμήματος του Πανεπιστημίου του Tufts. Μετά την αποχώρησή του το 2004, ανακηρύχθηκε Ομότιμος Καθηγητής. 339

Αλκιβιάδης Παγιατάκης υπηρέτησε 1981-2009 Ο Αλκιβιάδης Χ. Παγιατάκης απεβίωσε στις 29 Νοεμβρίου 2009 μετά από γενναία αλλά άνιση μάχη με την επάρατη νόσο., όντας ενεργός καθηγητής του Τμήματος και Διευθυντής του ΙΤΕ. Σπούδασε στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. αποφοιτώντας το 1968. Εκπόνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στις Η.Π.Α. και έλαβε Διδακτορικό Δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Syracuse έως 1973. Στη συνέχεια εργάστηκε ως ερευνητής στην Brunswick Corp. στο Illinois για ένα έτος και ύστερα ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον στο Τέξας όπου παρέμεινε έως το 1981. Κατά την περίοδο 1999-2006 ήταν διευθυντής του ΙΤΕ/ΕΙΧΗΜΥΘ και την περίοδο 2005-2009 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. ΙΤΕ και Διευθυντής Κεντρικής Διεύθυνσης ΙΤΕ. Υπήρξε καθηγητής του τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών την περίοδο 1983-2009. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονταν, μεταξύ άλλων, τα φαινόμενα μεταφοράς μάζας και ενέργειας, η φυσικοχημική και υδροδυναμική ανάλυση πορωδών μέσων, η βελτιωμένη εξόρυξη πετρελαίου, οι μέθοδοι διήθησης αερίων και υγρών και οι μέθοδοι διαχωρισμού 340

Προσέφεραν Στο Τμήμα 40 years 341

Παναγιώτης Νικολόπουλος υπηρέτησε 1978-2009 Έλαβε το Δίπλωμα τού Φυσικού (Dipl. Phys.) από το Πολυτεχνείο της Karlsruhe (σήμερα KIT) το 1969 και εν συνεχεία το Διδακτορικό Δίπλωμα του Μηχανικού (Dr.- Ing.) από το ίδιο Πολυτεχνείο το 1974. Τα έτη 1969 – 1974 ανήκε στο επιστημονικό προσωπικό του «Ινστιτούτου Ερεύνης Υλικών» του «Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών Karlsruhe». Το 1976 εξελέγη Επιμελητής στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Υπήρξε από τους πρώτους διδάσκοντες στο ΤΧΜ (1978) στο οποίο εντάχθηκε επίσημα το 1982. Στην συνέχεια από τις διάφορες βαθμίδες εξέλιξης με τελική αυτήν του Καθηγητού (1996) και διευθυντού του «Εργαστηρίου Κεραμικών και Σύνθετων Υλικών» δίδαξε, σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, τα μαθήματα που σχετίζονται με την «Επιστήμη των Υλικών», ιδιαίτερα τα ανόργανα υλικά. Η ερευνά του, η οποία πραγματοποιήθηκε με χρηματοδότηση μέσω ανταγωνιστικών προγραμμάτων Ελληνικών και Ευρωπαϊκών, αφορούσε: α) τα φαινόμενα διαβροχής και αλληλεπιδράσεις κατά την επαφή κεραμικών με ρευστές μεταλλικές φάσεις με στόχο την συνένωση υλικών καθώς και βιοκεραμικών με βιολογικά υγρά, β) φαινόμενα συσσωμάτωσης και συσχετισμός δομής - ιδιοτήτων και γ) χρήση παραπροϊόντων βιομηχανικών διεργασιών στην τσιμεντοβιομηχανία και κεραμοποιία. Κατά την διάρκεια της μακροχρόνιας παρουσίας του στο Πανεπιστήμιο υπήρξε επί σειρά ετών μέλος της Συγκλήτου, μέλος του Τεχνικού Συμβουλίου, Μέλος του Εκτυπωτικού Κέντρου. Στο ΤΧΜ υπήρξε μέλος όλων σχεδόν των επιτροπών, αντιπρόεδρος του Τμήματος και για πολλές διετίες Διευθυντής του Τομέα «Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών». Επίσης υπήρξε μέλος των διοικητικών συμβουλίων των εταιριών «Αργιλομάζα Α. Ε.» και «ΕΚΕΠΥ Α. Ε.». 342

Γιώργος Σαραντόγλου υπηρέτησε 1978-2011 O Γεώργιος Σαραντόγλου υπηρέτησε ως Λέκτορας το Τμήμα Χημικών Μηχανικών για περισσότερο από τρεις δεκαετίες. Αρχικά ως ειδικό επιστημονικό προσωπικό του Εργαστηρίου Μεταλλογνωσίας. ‘Ελαβε πτυχίο Φυσικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1973. και απέκτησε Διδακτορικό Δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Πατρών το 1983. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα συνίσταντο στη μελέτη της διάβρωσης μετάλλων και κραμάτων. 343

Γιώργος Παπαθεοδώρου υπηρέτησε 1981-2006 Ο Γ. Παπαθεοδώρου είναι Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματός μας και Διακεκριμένο Μέλος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας. Απόφοιτος του Χημείας ΕΚΠΑ το 1962. Έλαβε Ms. Sc. (1988) στη Χημείο-φυσική και Ph.D. στη Φυσικοχημεία (1969) από το Πανεπιστήμιο του Chicago. Για 12 χρονιά εργάστηκε ως ερευνητής στα National Laboratory of USΑ έως το 1981 όπου επέστρεψε στη Ελλάδα ως Τακτικός Καθηγητής. Εργάστηκε ως Καθηγητής στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών από το 1981-2006 και ήταν ο πρώτος εκλεγμένος Προέδρος του Τμήματος 1982-83 . Μαζί με τους Κώστα Βαγενά, Άλκη Παγιατάκη, ήταν οι ιδρυτές και βασικοί θεμελιωτές του ΙΤΕ/ΙΕΧΜΥ, στο οποίο διετέλεσε ως πρώτος Διευθυντής από το 1984-1999. Ο Γ. Παπαθεοδώρου ανέλαβε πολλές θέσεις ευθύνης σε πολλούς κρατικούς και ερευνητικούς φορείς. Χαρακτηριστικά, την διετία 1988-1989 ήταν Γενικός Γραμματέας Ε.Τ. στο Υπουργείο Ανάπτυξης και τη περίοδο 1996-2002 Προέδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αντικατοπτρίζονται στο ευρύ φάσμα των δημοσιεύσεών του σε διάφορα εθνικά και διεθνή περιοδικά.. Ο ερευνητικός του τομέας είναι η φυσικοχημεία ανόργανων υλικών. Ειδικεύεται στη Φασματοσκοπία δόνησης / ηλεκτρονικής απορρόφησης ανόργανων ατμών υψηλής θερμοκρασίας, τηγμένων αλάτων και γυαλιών καθώς και σε εφαρμογές φασματοσκοπιών σκέδασης φωτός. 344

Δημήτρης Ραπακούλιας υπηρέτησε 1984-2010 Ο Δημήτρης Ραπακούλιας διετέλεσε καθηγητής του Τομέα Υλικών του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών από το 1984 έως και το 2010, όταν συνταξιοδοτήθηκε. Το γνωστικό αντικείμενο που υπηρέτησε ο Δ. Ραπακούλιας τα 40 χρόνια της καριέρας του ήταν οι φυσικοχημικές διεργασίες πλάσματος και η χημική εναπόθεση και η τροποποίηση επιφανειών προηγμένων υλικών με πλάσμα χαμηλής πίεσης. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Έρευνας και Τεχνολογίας από το 1982 έως το 1985 και Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Ινστιτούτου PASTEUR από το 1988 έως το 1994. Από το 1995 έως και το 2007 υπήρξε προσκεκλημένος καθηγητής της Σχολής Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Παρισιού. 345

Παναγιώτης Λιανός υπηρέτησε 1984-2015 Ο Παναγιώτης Λιανός είναι Ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών από το 2015. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Φυσικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίόυ Θεσσαλονίκης, απ’ όπου αποφοίτησε το 1970. Έλαβε Διδακτορικό Δίπλωμα Φυσικής από το Πανεπιστήμιο του Tennessee το 1978. Αρχικά εργάστηκε ώς ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Louis Pasteur στη Γαλλία μέχρι το 1982. Τα επόμενα 2 έτη κατείχε θέση λέκτορα στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στην Πάτρα ώς αναπληρωτής καθηγητής στο Γενικό Τμήμα της Πολυτεχνικής Σχολής έως το 1992, όταν έλαβε τη θέση Καθηγητή. Το 2012 εντάχθηκε στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών, στο οποίο προσέφερε διαρκώς τα προηγούμενα χρόνια ως μέλος του Γενικού Τμήματος. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνουν τη μελέτη κολλοειδών και επιφανειών, τη φωτοφυσική καθώς και την ανάπτυξη υλικών και συσκευών. 346

Γιώργος Στάικος υπηρέτησε 1987-2017 Ο Γ. Στάικος υπήρξε καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών έως το 2017. Έλαβε πτυχίο Χημείας από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1973 και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο P. & M. Curie , όπου απέκτησε D.E.A. στη φυσικοχημεία Μακρομορίων (1984). Στη συνέχεια έλαβε Διδακτορικό Δίπλωμα στη Χημική Μηχανική στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών το 1986. Τελειώνοντας τις σπουδές του, εργάστηκε ως μεταδιδάκτορας στο Τμήμα και εν συνεχεία ως Λέκτορας, σταδιακά αποκτώντας τον τίτλο του Καθηγητή. Από το 2018 ο Γ. Στάικος είναι Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνουν τη μελέτη διαλυμάτων πολυμερών, υδατοδιαλυτών πολυμερών, πολυηλεκτρολυτών και κολλοειδών νανοσωματιδίων. 347

Δημοσθένης Τσάχαλης υπηρέτησε 1988-2011 Ο Δήμος Τσάχαλης σπούδασε στο Τμήμα Μηχανολόγων & Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ε.Μ.Π. απ’ όπου έλαβε το δίπλωμά του το 1971. Εν συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από το Ε.Μ.Π. το 1972 στην Αεροδιαστημική Μηχανική. Μετακινήθηκε στις Η.Π.Α. για τις διδακτορικές του σπουδές στο Κρατικό Πανεπιστήμιο και Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Virginia απ’ όπου αποφοίτησε το 1974. Κύριο ερευνητικό πεδίο της εργασίας του ήταν η Μηχανική Ρευστών. Ύστερα εργάστηκε ως ερευνητής μηχανικός στη Shell Development Company μέσω του Πανεπιστημίου του Χιούστον στο Τέξας έως το 1986, συμπληρώνοντας 12 έτη. Την περίοδο αυτή μετακινήθηκε στην Ολλανδία ώστε να αναλάβει χρέη διευθυντή στο ερευνητικό τμήμα υπεράκτιων δομών και σωληνώσεων της Royal Dutch/Shell. Το 1988 γίνεται καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και ιδρύει το εργαστήριο Μηχανικής Ρευστών και Ενέργειας (LFME). Εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο Πατρών έως το 2011 και στη συνέχεια ίδρυσε στην Αθήνα το οργανισμό “Learning Foundation in Mechatronics”. 348

Γιώργος Δάσιος υπηρέτησε 1989-2013 Ο Γιώργος Δάσιος εισήχθη στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1965, από όπου πήρε το πτυχίο του το 1970 και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αμερική. Του απονεμήθηκε το Master of Science το 1972 και το Διδακτορικό το 1975 στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο του Illinois στο Chicago. Το 1977 μετακινήθηκε στην τότε Δ! Έδρα Γενικών Μαθηματικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου το 1980 αναγορεύθηκε Υφηγητής στην επιστημονική περιοχή των Μερικών Διαφορικών Εξισώσεων. Το 1981 εκλέχθηκε καθηγητής στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Πάτρας και το 1989 αποδέχθηκε μετάκλησή του στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Σήμερα είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών και Επίτιμος Ερευνητής του Ελληνικού Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας. Είναι επίσης μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και Πρόεδρος της Επιτροπής των Πανελληνίων Εξετάσεων. 349

Δώρος Θεοδώρου υπηρέτησε 1991-2002 Ο Δώρος Θεοδώρου έλαβε δίπλωμα Χημικού Μηχανικού από το Ε.Μ.Π. το 1981. Το Σεπτέμβριο του 1981 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Μ.Ι.Τ. στις Η.Π.Α., απ’ όπου έλαβε δίπλωμα Master of Science το 1983 και Διδακτορικό το 1985. Ξεκίνησε την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία ως Assistant Professor στο University of California, Berkeley των Η.Π.Α και ταυτόχρονα ήταν συνεργαζόμενος καθηγητής στο Center for Advanced Materials του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Berkeley (LBL) των Η.Π.Α. Τον Οκτώβριο του 1989, ο Δώρος Θεοδώρου εκλέχθηκε Αν. Καθηγητής στο Τμήμα με αντικείμενο «Φυσικές Διεργασίες και Θερμοδυναμική». Ανέλαβε υπηρεσία τον Ιανουάριο του 1991 και εξελίχθηκε σε Καθηγητή το 1994. Υπηρέτησε στο Τμήμα έως το 2002.. Από το 2002 είναι Καθηγητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Ε.Μ.Π. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνουν τη μαθηματική μοντελοποίηση φαινομένων σε πολλαπλές κλίμακες με έμφαση στις μοριακές προσομοιώσεις, τη μελέτη πολυμερών καθώς και τα διεπιφανειακά φαινόμενα. Το ερευνητικό του έργο έχει λάβει αρκετές διακρίσεις, όπως ενδεικτικά το Presidential Young Investigator Award της National Science Foundation των Η.Π.Α. (1988-1992), το Allan P. Colburn Memorial Lectureship του Πανεπιστημίου Delaware (1993), και το D. Medema Award του Ολλανδικού PTN (Polymer Technology in the Netherlands, 2009). Το 2015 έγινε μέλος του National Academy of Engineering of USA. 350