คัมภีร์วิถีเซียน ภาคแดนเซียน(บทเกิ่นนำ2บท)

ม เ ยน ภาคแดนเ ยน แปลโดย กตนch ึฝู้ผ ีซีซีถิว์รีภัค

คมั ภี วิถเี ซยี น ภาคแดนเซยี น บทเกรนิ่ น ท่ี 1 “ า อยหานลี่ เพงิ่ โบยบินขน้ึ มาจากโลกวิญญาณ นค่ี งเ นแ นเฟย เซยี นที่ ลอื กัน! นอกจากสหายนกั พรต านแ ว ดเู หมือน า จะไ มี ใดอกี ” หานล่ีใ มือ างหนง่ึ กดลงไปบนผิว ในสระเบา ๆ คราหนึ่ง แ วลอยตวั เหนิ ขน้ึ จากสระ ประกายสี เงินวาบหนงึ่ เป งแสงขึ้นบน าง จากนน้ั บน างกไ็ มีคราบ หลงเหลืออ แ แ หยดเดยี ว ในเวลานี้ หานล่ีพบ าสมบตั วิ ิเศษทง้ั หมด เ น ขวดลขิ ติ สวรร า ขนุ เขาบรรพกาลน้ันปลอดภยั ไ อันตรายอ ภายใน างของตนเอง แ โ กวงและคนอืน่ ๆ ที่ อนกายอ ในถุงสัต อสูรวิญญาณกลบั ไ มีการ ตอบสนองแ อ างใด สถานทีแ่ งนด้ี ไู ปแ ว เ นเพียงแ นสงู ทดี่ ูเรยี บ ายธรรมดาอ างยง่ิ นอกจากสระ ทอ่ี ตรงกลางแ ว รอบแ นทงั้ สี่ าน วนปกคลุมไป วย านแสงสี เงิน ภายนอก านแสงสามารถมองเหน็ ไ อ างเลือน ราง า มหี ิมะหนาหนักโปรยปรายไปท่วั อง าราวกับขน าน ภายนอก เ นโลกหมิ ะ แขง็ ทีเ่ นประกายโป งใสราวกบั ผลึก เกาเซงิ ที่เดมิ ทขี มวดค้วิ อ พลนั ก าวออกมา วย เสยี ง อนคลาย ไ ใ ใจ “ทแี่ คอื สหายนักพรตหาน พูดถงึ โลกวิญญาณ ตอนนค้ี ง นวายไ อยกระมงั ? โลกเบอ้ื ง างทาง านนัน้ อ าง อย องมสี อง สาม วนในสบิ วนที่ วนเ นเ นนี้ างเถอะ าจะลงทะเบียนใ าน ่ท้ห้ข่ช่ช็ป้ล่ส่ส้ต้น่ย้ด่ล้น่มุ่ว้ท่ส่ม่ผำ้น้ด่ลู่ย ่ร็ปำ้น็ป่ห้ฟ้ท่ว่ย้ด่มำ้น่ม้ด้ล้ด่ท้ลู่ยำ้น่ย่ง่ท็ป้ล่ห ่ย่ต่ม์วู่ย่ซ่ม่ต่รู่ย้ร้ห์ค่ช่ว ่ต้มู่ยำ้น่ม่ร่ร่ลำ้น้ลำ้น้ข้ชู้ผ่ม่ว้ล่ทำ่ร่ท็ป้น้ข ำ ์ร

อนก็แ วกนั ถึงอ างไร เบือ้ งบนพวกนนั้ กไ็ อยมาตรวจสอบเรือ่ ง เ นนก้ี นั เ าใดนัก” จากนั้นเกาเซงิ พลันใ มอื ทงั้ สอง างค าจบั ไปบนอากาศ ในมอื ของ เกาเซิงพลนั ปรากฏคมั ภี หยกเป งประกายสกุ ใสที่เ ดไ ห าหนึ่งและ กนั ยัก สีเงินยวงขนึ้ มา จากน้ันจงึ รีบเขียนบางอ างลงไปบนนนั้ แ าในใจของหานลี่จะ สกึ ประหลาดใจไ อย แ กไ็ ไ แสดงสหี า ออกมา กลบั ยนื ดกู ารกระท ของอกี ายอ างเงียบ ๆ หลงั จาก านไปค หนึ่ง มอื ท้งั สองของเกาเซงิ กเ็ ป งประกายขึน้ วาบ หน่งึ คมั ภี หยกและ กนั ยัก พลนั เลือนหายไปพ อมกนั และถูกแทนที่ วย ายหยกเล็ก ๆ เป งประกายสี วงทอง ายหน่ึง จากน้นั จงึ ย่นื มอื มอบใ หานลี่ วยรอยยม้ิ เ ยมไมตรีบนใบห า “นค่ี อื ?” หานลไี่ ไ หยิบมนั ขน้ึ มาทนั ที แ ถาม วย เสียงสขุ มุ “น่คี ือ ายเซยี นของ าน หลงั จากลงทะเบียนแ ว ทสี่ เรจ็ เ นเซียน โบยบินข้นึ มาทุกคน วน องไ รบั ายนี้ วยสิง่ นี้ านสามารถเ า นครเซียนอันยิ่งให ไ โดยไ องมกี ารตรวจสอบอันใด ทง้ั ยัง สามารถเ า สถานทพี่ เิ ศษบางแ งไ โดยไ องเสยี าธรรมเนียมใด ๆ อกี วย า า น่เี นสิทธิพิเศษท่ีมีใ เฉพาะ ทีส่ เร็จเ นเซยี น โบยบนิ ขนึ้ มา แดนเซยี นเ านั้นถึงจะไ รับ ท่ีเ นเซียนแ จริงอ าง า ยงั ไ ไ รบั การปฏิบัตเิ นน้เี ลย” เกาเซิงอธบิ าย วย เสยี งอิจฉา อ างยิง่ “ อ! เหตใุ ดถงึ เ นเ นนัน้ ?” ในทส่ี ดุ หานล่กี แ็ สดงความประหลาดใจ ออกมา เกาเซิงอธบิ าย วยรอยยิม้ “แดนเซยี นนน้ั แ จรงิ แ วก างให ไพศาล ไ ที่สนิ้ สุด ท่เี นเซียนแ จรงิ นั้นมอี หลาย อย านคน แ ท่ีส เรจ็ ำู้ผ่ต้ล้รู่ย้ท็ปู้ผ้ร่ญ้ว้ล้ท้ด ่ช็ป้อ ่ยำ้น้ด่ช้ด่ม้ข่ย้ท็ปู้ผ้ด่ทู่ส็ปำู้ผ้ห็ป่ฮ่ฮ้ด่ค้ต่ม้ด่หู่ส้ข้ต่ม้ด่ญู่ส้ข่ท้ด้ป้ด้ต้ล็ปำู้ผ้ล่ท้ป ำ้น้ด่ต้ด่ม ้น่ีป้ด้ห้ป่ม่ล้ป้ด้ร์ษู่พ์ร่ลู่ร่ผ ่ย่ฝำ้น้ด่ม่ต้น่มู้ร่ว้ม ่ย์ษู่พ้น้วิป่ล์ร้ว้ข้ช ่ท่ช่ค่ม่ย้ล่ก

เ นเซยี นโบยบินขึ้นมาจากโลกเบ้ือง าง วยพลงั ของตนเองน้นั กลับ มี อยเสยี ย่ิงก า อย แ ในบรรดาเซียนระดบั สูงของแ ละดินแดน เซยี นน้ัน จ นวนของเซยี นทีโ่ บยบินขึ้นมาและเซยี นแ จรงิ นัน้ กลับไ แตก างกนั มากนกั นหี่ มายถงึ เร่อื งอนั ใด สหาย านสมควรกระ าง แ งแ ใจเ นอ างด”ี “ทแี่ เ นเ นน้ี ามีความเ าใจบาง วนแ ว ในเมอ่ื แดนเซยี นมกี ฎเ น นี้ าเ นนน้ั ากจ็ ะไ เกรงใจแ ว” หานลี่พลนั เ าใจเรอื่ งราวขน้ึ มาบาง วน พยกั ห าตอบรบั คราหนง่ึ จากนนั้ จงึ ยน่ื มอื ไปหยิบ ายหยกข้ึนมา เม่ือ มลงมองดู ก็เหน็ ภาพเต็มตัวของตนเองประทับอ บน ายหยก ภาพดูสมจรงิ ราวกบั มีชวี ิต าน างภาพยงั สลกั ชือ่ ของตนเองเอาไ ท้ังยังสลกั อักษรสีทองอีกหลายตวั เ น “ส เร็จเ นเซียน” เอาไ วย หานลส่ี ะบัดแขนเส้ือคราหน่ึง ายหยกพลนั หายไปในพรบิ ตา หานล่ี ถาม วยรอยยม้ิ : “ งจาก เสยี งของพเี่ กา แดนเซียนนีด้ ูเหมือนจะ อน างสงบ เรียบ อยไ อย แ ไ ทราบ าท่ี านพดู ถงึ เบือ้ งบนน้นั คอื ...” เกาเซงิ ไ ก าวอันใดออกมา เพยี งยื่นมอื โยนผลึกศิลาสี เงินไปใ หานลี่ “เรือ่ งน้พี ห่ี านไ จ เ น องถามใ มากความ ขอเพียง าน าน ส่งิ ทบ่ี ันทึกไ ในศลิ าบันทึกความทรงจ น้ี านก็จะเ าใจเรื่องราวโดย รวมของแดนเซียนแ ว” “ าเ นนัน้ ากข็ อขอบคุณมากแ ว” หานล่คี าจบั ผลึกศลิ าไ วย สีห าแสดงความขอบคณุ หลงั จากน ผลกึ ศลิ าไปตดิ ไ ทห่ี าผาก เพ่อื ท ความเ าใจวิธีการใ งานผลึกศิลานี้ เมอ่ื เ ดใ งานไปค หนึ่ง หานลี่กก็ ระ นปราณวิญญาณดิ่งลกึ ลงไปในผลกึ ศลิ า ุ้ตู่ร้ชิป้ช้ขำ้น้วำ้น้ด้ว้ว้ล้ข่ช้ถ ้ล้ข่ทำ้ว่อ่ท้ห้ต็ปำ่ม้หำ้น่ล่ม ่ท่ว่ม่ต้น่ม้ร้ข่คำ้นัฟ ้ด้ป ้ด้ว็ปำ่ช้ว้ข้ด้ปู่ย้ก ้ป้น่ส้ข้ล่ม้ข่ช้ถ่ช้ล่ส้ข้ข่ช็ป้ท ่ย็ป่ก้จ่จ่ท่ต่ม้ทำ่ต่ต้น่ว้น้ด่ล็ป

หลงั จาก านไปหนึ่ง วยชา หานลีก่ ถ็ อนหายใจออกมาแ วเบา หยบิ ผลึกศิลาออกจากห าผาก พูด วย เสยี งเนิบ า: “ทแี่ เ นเ นน้ี แดนเซียนในตอนนถี้ ูกแ งแยกแตก อยออกเ นดนิ แดน าง ๆ มากมายนับไ วน แ ละดินแดนเซียน างอ ภายใ การควบคมุ ดแู ล ของต หนักเซยี นแ ละแ ง น่ี อน าง าสนใจไ อย เพียงแ ดูแล แ ไ ปกครอง?” เมื่อไ ยนิ ค พดู ของหานลี่ เกาเซิงจึงถามออกมา วยสีห าประหลาด มลี บั ลมคมใน “สหาย านเ นคนที่เ าใจสถานการ อ างแ จริง เมอื่ เ นเ นน้ี ใ าอธบิ ายใ านไ ทราบถึงสถานการ ทว่ั ไปใน จจุบนั ของแดนเซียน ไ ทราบ า านสนใจที่จะรับ งสักห อยหรอื ไ !” หานลปี่ ระสานมือขอบคุณ วยสีห าจริงจังเลก็ อย “ขอพ่ีเกาไ โปรด ชี้แนะ วย” เกาเซงิ ก็ไ พิร้พี ิไร อไป พดู กบั หานล่ี วย าทีมาดม่นั ตรงไปตรงมา “สหายนักพรตหาน านไ องเกรงใจมากมารยาท สถานการ ของ แดนเซียนโดยพฤตนิ ยั และนติ นิ ยั อน างแตก างกันอ างมาก แ า ดินแดนเซยี นแ ละแ ง ในนาม วนมี อาวุโสของต หนกั เซียนเ น ดูแล แ ในความเ นจริงแ ว แ ละดินแดนเซียน วนมีขมุ ก ลงั ที่ แขง็ แก งทรงพลงั จ นวนมากเ นของตนเอง ไ ไ อ ภายใ อ นาจ ของต หนกั เซียน ในบางครัง้ ดินแดนเซยี นที่มีขุมก ลงั เ มแข็งแก ง ก ามากเ นพเิ ศษยงั สามารถบดขยตี้ หนักเซยี นจน อง มศรษี ะใ เพียงแ เห าประมุขเ าบรรพกาลทกุ าน วน องการรกั ษาความ สงบสุขเรยี บ อยใ กบั แดนเซยี น เพ่อื หลีกเลย่ี งความ นวายโกลาหล คร้งั ให ท่ีอาจท ใ ยาก อการจัดการ จึงเหน็ ชอบ วมกันใ ดินแดน เซียนทกุ แ ง องอ ภายใ การดแู ลแ เพียงในนามของต หนักเซยี น ำ่ต้ตู่ย้ต่ห้ห่ร่ต้หำ่ญุ่ว้ห้ร้ต้ล่ท๋ต่ล่ต้ห้ก้ตำ็ป้ล่ร้ขำำำ้ตู่ย้ด่ม็ปำ่รำ้ล่ต้ล็ป่ตู้ผ็ปำู้ผ้ล่ห่ต่ว้ม่ย่ต้ข่ค์ณ้ต่ม่ท่ท้ด่ต่ม ้ด้ด้น้น้ด ่ม่นัฟ่ท่ว่มัป์ณ้ด่ท้ห้ข้ห่ช็ป้ท่ย์ณ้ข็ป่ท้น้ดำ้ด ่ม่ต่ค้น่ม่น้ข่ค่ห่ตำ้ตู่ย่ต่ต้ถ่ม่ต็ป่ย่บ่ช็ป้ท้ชำ้น้ด้น่ผ้ถ่ผ

แ นอน า ต หนักเซียนเห าน้กี ็มขี มุ ก ลงั ท่เี มแขง็ ทรงพลงั เ นเดยี ว กบั ดนิ แดนเซยี นอ่ืน ๆ หาไ แ วคงไ สามารถไ รับความเกรงใจจาก ดินแดนเซยี นเห านั้นไ แ วต หนกั เซยี นเห านี้ วนให มีความ เ าใจในเกมการเมืองเ นอ างดแี ละ วงดลุ อ นาจ วยความสุขุม รอบคอบมาโดยตลอด ยามปกติพวกเขา าง อยที อยอาศยั กัน ไ ไป ส างความ น องหมองใจแ อ่นื และขุมก ลงั ท่แี ขง็ แก งทดั เทียม กบั ตนเองโดยใ เหตุ ดังน้นั แดนเซยี นใน จจุบันจงึ ถอื ไ าสงบสุข ขอ เพียงไ ไ ละเมิดกฏ อ ามบางประการของแดนเซยี น านก็สามารถ ใ ชวี ิตอ างอิสระเสรีไ ในแดนเซียนแ งนี้ ยิ่ง านเ นเซียนทโี่ บยบนิ ขน้ึ มา สถานการ ของ าน อมแตก างจากเซียนแ จรงิ อ าง แ าเซียนทเ่ี พ่งิ โบยบินขึ้นมาไ านการช ระ างจาก านเคราะ สาย า ท ใ วิญญาณแรกก เนดิ ภายใน างเกดิ การเปลี่ยนแปลงไป จนสามารถดูดซบั ปราณเซยี นไ แ วก็ตาม แ การเปลยี่ นแปลงจน เสรจ็ สมบูร นนั้ เกรง าคง องใ เวลานานหลาย อย หาก า อย เ นสหาย าน ะก็ คง องพิจารณาคัดเลือกดนิ แดนเซียนสักแ งเพือ่ ใ การดูแล วยเหลอื จนก าวิญญาณแรกก เนิดภายใน างจะ เปลยี่ นแปลงไปจนเสร็จสมบรู จากนัน้ อยพิจารณาถึงเรื่องอน่ื อ ไป หาไ แ วสหาย านที่ยงั ให อแดนเซียน เพยี งแ การใ ผลึก วญิ ญาณเซียนในแ ละวนั เกรง าคง องใ เ นจ นวนไ อยแ ว” ระห างท่เี กาเซิงก ลังอธบิ ายอ น้นั หานล่ีทางหนึ่งรับ ง อีกทางหนง่ึ กค็ นคดิ ตามไป วย เมือ่ รบั งจบแ ว หานลีพ่ ลันถามขึ้นอ างยิ้ม แ ม “ขอบคณุ พเี่ กาอ างยิง่ ทใ่ี ค แนะน งจากทเี่ ามาแ ว าน คงไ ใ คนของต หนักเซยี นกระมงั ” ำ่ช่ม่ท้ล่ลัฟำำ้ห่ย้ย่ย้ลัฟ้ดุ่รัฟู่ยำ่ว ้ล้น่มำ็ป้ช้ต่ว่ต้ช่ค่ต่ม่ท้ล่ม่ต่ค์ณ่รำ่ว่ช้ห่ห้ต่ล่ท็ป้น้ขีป้ร้ช้ต่ว์ณ่ต้ล้ด่รำ้หำ้ฟ์ห่ด้ลำ่ผ้ด่ว้ม้บู่ย้ท่ต่ย่ท์ณ็ป่ท่ห้ด่ย้ช่ท้ห้ข้ด่ม่ว้ดัป่ช่รำู้ผ่ก้ขุ่ข้ร่ม้ถ้ถ่ต้ดำ่ถ่ย็ป้ข่ญ่ส่ลำ้ล้ด่ล้ด่ม้ล่ม่ช้ขำ่ลำ่ว่น

เกาเซิงถงึ กบั หัวเราะออกมาพ อมทงั้ ตอบกลบั โดยไ ดบงั “สหาย นกั พรตหานเ าใจถูกแ ว แ จรงิ แ ว า อยไ ใ คนของต หนักเซียน แ เ นคนของวิหารเซยี นสือจี เหตุที่มาปรากฏตัวยงั ท่แี งน้ี กเ็ พยี ง เพ่อื จัดการธุระบางอ างที่ต หนกั เซียนมอบหมายใ กบั วิหารเซยี น เ านน้ั หากสหาย านยินดีเ า วมกบั วหิ ารเซียนของ า ะก็ แ เกา อมยินดี อนรับเ นอ างย่ิง วิหารเซยี นสอื จีไ เพยี งแ สามารถ ใ การดูแล วยเหลอื านไ เ นเดียวกบั ขมุ ก ลังให อ่นื ๆ เ านั้น แ ายังสามารถตัดสนิ ใจอนุญาตใ านเลอื กสรรเคลด็ วชิ าบ เพญ็ เซียน ระดบั สงู ของแดนเซียนในหอสรรพวชิ าของวหิ ารเซยี นไ ตามใจชอบอีก วย” ****************** ้ด้ดำ่ท้ห้ข่ต่ท่ญำ่ช้ด่ท่ช้ห่ต่ม่ย็ป้ต่ย่ซู้ผ่ล้ข่ร้ข่ท่ท้หำ่ย่ห็ป่ตำ่ช่ม้น้ข้ล้ท้ล้ขิป่ม้ร

บทเกริน่ น ที่ 2 หานลีห่ รีต่ าลง พลางถามกลบั “เคลด็ วชิ าแดนเซียน?” เกาเซิงราวกบั เหน็ ความสงสัยในใจของหานลี่ จึงอธบิ ายเพมิ่ เตมิ “เคลด็ วชิ าแดนเซียนเ นเคล็ดวชิ าทสี่ างขึ้นมาโดยเฉพาะ ส หรับ บ เพญ็ เซยี นระดับเซียนเหรนิ หรอื สูงก า มเี พียงการ กฝนบ เพญ็ เซียน วยเคลด็ วชิ าเห านีเ้ านน้ั ท่จี ะสามารถ มเพาะเสรมิ ส างพลัง ปราณเซียนไ อ างแ จรงิ ท ใ เซยี นเหรนิ ระดบั าวขึ้น เซียนเห รนิ ระดับสงู ขึน้ ไปทีละขน้ั อ างไรก็ตาม เมอ่ื กฝนเคลด็ วชิ าแดนเซียน ระดบั และระดับกลางจนส เรจ็ แ ว วนให บ เพญ็ เซยี นสามารถ ามระดับไปไ เพียงหนง่ึ หรอื สองระดับเ านน้ั ถงึ ตอนน้ันก็ อง เลอื กสรรเคล็ดวชิ าระดับสูงอ างอื่น เพื่อเร่ิม น กฝนบ เพ็ญเซียน อกี ครั้ง เพียงแ เคลด็ วิชาแดนเซียนระดับสูงเห านั้น วนให วนตก อ ในมอื ของขุมก ลงั ให ท้ังหลาย ไ อยไ เผยแพ ออกไปภายนอก ท้ังยังหวงแหนไ ใ เฉพาะเซียนเหรนิ ท่ีมพี รสวรร และความสามารถ สงู งอ างแ จริงเ านั้น อยมากที่จะหลุดรอดออกไปภายนอก ามี กเ็ นเพยี งเคล็ดวิชาธรรมดาสามัญเ านนั้ ” หานลถี่ าม อ วย เสยี งเนบิ า “ อ! ไ มหี นทางโดยตรงท่ีจะบรรลุ มรรคผลเ า ขอบเขตระดบั เ าบรรพกาลเลยหรือ?” เกาเซิงมีสีห าแปลกประหลาด หลังจากหัวเราะ า าแ ว กอ็ ธิบายเพม่ิ เตมิ ้ล่ฮ่ฮ้น ๋ตู่ส้ข่ม้อ้ชำ้น้ด่ต ่ท็ป้ถ้น่ท้ท่ย่ส์ค้ห้ว่ร้ด่ค่ม่ญำู่ย้ล่ญ่ส่ล่ตำึฝ้ต่ย้ต่ท้ด้ขำู้ผ่ญ่ส้ลำำ่ตึฝ่ยู่ส้กำ่ต้หำ้ท่ย้ด้ร่บ่ท่ล้ดำึฝ่วำู้ผำ้ร็ป ำ

“เ าบรรพกาล? า า ความใ นอันสูง งของสหายนกั พรตหาน างเลิศ เกนิ ก าทคี่ นธรรมดาจะจินตนาการไ แ าเสียดาย แ า จะมีคัมภี ศักด์สิ ทิ ธ์ไิ ก่ีเ มที่ ลือกันในแดนเซยี น แ ก็ไ มีเ มใด สามารถ กฝนบ เพ็ญเซียนจนบรรลุมรรคผลเ นเ าบรรพกาลไ โดยตรง ประมขุ เ าบรรพกาลหลาย อย านทม่ี ีชอื่ เสียงเ นที่ จักใน แดนเซยี นน้นั วนแ วแ ประสบกับภยั พิบัติหายนะมานบั ครง้ั ไ วน ท้งั ยงั องอดทน อเคราะ กรรมทไ่ี อาจจนิ ตนาการไ ก าจะบรรลุ ถงึ ระดบั นีไ้ ในทส่ี ดุ แ แ เคล็ดวชิ าระดบั สูงสุดและเ นลับที่สดุ ของ แดนเซียน กส็ ามารถ กฝนบ เพญ็ เซียนไ แ ระดบั โพธิญาณ ซึง่ ยัง ก าเ าบรรพกาลอ หน่งึ วงให หาก องการบ เพ็ญเซยี นใน ระดบั ท่สี งู ก าน้ี มเี พียง องพึ่งพาโชควาสนาของตนเองเ านน้ั แ ว” เมอ่ื หานลี่ไ ยนิ เ นน้นั ใบห าก็ไ ไ แสดงความประหลาดใจออกมา เพียงพยกั ห า จากน้ันจึงถามอีกครง้ั “ดูไปแ ว การบรรลถุ งึ ระดบั เ า บรรพกาลคงเ นเร่อื งท่ไี อาจคาดหวังไ ! ไ ทราบ า ระดบั ข้ันท่ี ก าเ าบรรพกาลยงั มรี ะดบั บ เพ็ญเซียนอกี ก่ีระดับกัน” เกาเซงิ ตอบโดยไ องหยุดคิดแ แ อย “แ าพวกเราจะถกู คนที่ โลกเบื้อง างเรยี กขานโดยรวม าเ นเซยี นแ จรงิ แ ความจรงิ แ ว เห าเซยี นแ จรงิ ในแดนเซียน วนให เ นเพยี งเซยี นแ จริงระดบั กลางและระดับ เ านนั้ นอกจากระดบั ท่ไี ก าวไปแ ว ยังมอี ีกสอง สามระดับ ไ แ ระดับเซียนทอง ระดบั สจั ญาณและระดับโพธญิ าณ เนน การ กฝนบ เพ็ญเซยี นในแ ละระดับน้ัน องใ เวลา กฝนบ เพญ็ เซยี นอ างวริ ยิ ะอุตสาหะมากก า าน ดังนน้ั ในแ ละระดบั จึงมกี าร แ งออกเ นหลายข้ัน อย แ าจะมรี ะดบั บ เพ็ญเซียนอ ในระดับ ู่ยำ่ว้ม่ย็ป่บ่ตีป้ล่ว่ยำึฝ้ช้ต่ตำึฝ ้ต็ป่ก้ด้ล่ล้ด่ทำ่ต้ท็ป่ญ่ส้ท่ล้ล่ต้ท็ป่ว่ลู้ผ่ว้ม้น่ต้ม้ต่ม ำ๋ต่วำ่ต่ว่ม้ด่ม็ป๋ต้ล้น้ด่ม้น่ช้ด ้ล่ท้ต่วำ้ต่ญ่ชู่ย๋ต่วำ่ต่ค้ดำึฝ้ร่ต้ม้ด่ว้ด่ม์ห่ต้ต้ถ่ม่ต้ล้ลู้ร็ป่ท้ร๋ต้ด๋ต็ปำึฝ่ล่ม่ตำ่ร่ล่ม์ร่ว้ม่น่ต้ด่วำ้ล่ช่สัฝ่ฝ่ฮ่ฮ๋ต

เดยี วกัน แ หากมรี ะดับขัน้ อยแตก างกันแ ว ะก็ ความแข็งแก ง ของพลังฤทธ์ิ อมแตก างกันราว ากับดนิ ” หานลถี่ าม วยสีห าค นคิด “ตอนนพี้ เ่ี กาอ ในระดับใดหรือ” เม่ือไ ยินค ถามของหานลี่ เกาเซงิ จงึ ยมิ้ ออกมาอ างขมขน่ื “พูดไป แ วก็ละอายใจยิ่งนัก าตดิ างอ ในระดบั เซยี นแ จรงิ ข้ันสูงมาหลาย าน แ ว ไ อาจ าว ามข้ึนไปไ หากไ มีโชควาสนาอืน่ ใด ช่วั ชีวิตนก้ี ็ คงอ เพยี งระดับนี้แ ว” เมื่อไ ยินเ นนี้ สหี าของหานล่แี ปรเปล่ียนไปเล็ก อย ตนเองไ สามารถมองทะลุถงึ ระดบั บ เพญ็ เซียนของอีก ายไ คาดไ ถึง า จะ อ เพียงระดับเซยี นแ จรงิ เ านนั้ จากนัน้ จงึ พดู พมึ พ ถึงตนเอง “หาก เ นเ นท่ีก าวมา เซียนเหรนิ ทีเ่ พ่งิ โบยบนิ ขน้ึ มาให เ น า สมควรอ ในระดับเซียนแ จรงิ ข้นั เพยี งเ าน้นั แ ว” เกาเซงิ ตอบ วยรอยยิม้ “ขน้ั ? ยังไ ถงึ ขนั้ นัน้ หรอก! พลงั ปราณ เซยี นของสหาย านยังไ ไ เปลี่ยนแปลงไปอ างสมบรู ถอื ไ า เ นเพียงก่ึงเซียนเ านน้ั ยงั อง านการช ระขัดเกลาไปอกี หลาย อย จงึ สามารถถือไ า บรรลเุ า ระดับเซยี นแ จรงิ ขั้น ไ ” หลังจากไ ยนิ ค พูดของเกาเซงิ หานลี่พลันเงยี บงนั ไ วาจาอ พกั หนงึ่ อนท่ีจะเ ยถามอกี ครง้ั : “ งจาก เสียงของพเี่ กาแ ว ในแดน เซยี นนี้ นอกจาก าและเซียนแ จริงคนอื่นแ ว คงมี บ เพญ็ เซยี น ทว่ั ไปอกี ไ อยกระมัง” “ในแดนเซยี นนยี้ ังมี บ เพญ็ เซยี นท่มี ีระดับ ก าเซียนแ จรงิ อ วย แ าเซียนอ างพวกเราจะมีพลงั ฤทธิ์ทย่ี งิ่ ให เพยี งใด แ ก็ไ สามารถรบั ประกนั ไ า ลูกหลานของพวกเราจะสามารถ กฝน บ เพญ็ จนบรรลุเ นเซียนไ เ นเดียวกนั เนื่องจากคนเห านไ้ี ่ม่ล่ช้ด็ปำึฝ่ว้ด่ม่ต่ญ่ย่ว้ม้ดู่ย้ท่วำ่ตำู้ผ ้น่มำู้ผ้ล้ท้ข้ลำ้นัฟ่อ่กู่ย้รำ้ด ้ดำ่ต้ทู่ส้ข่ว้ดีป้รำ่ผ้ต่ท็ป่ว้ด์ณ่ย้ด่ม่ท่มำ่ต้ด ้ล่ทำ่ต้ทู่ย้ข่ช่ม่ล่ช็ปำ่ท้ทู่ย่ว่ม้ด่ฝำ่ม้น้น่ช้ด ้ลู่ย่ม้ด้ข้ก่ม้ลีป้ล้ทู่ย้ค้ข้ล่ยำ้ด ู่ยุ่ร้น้ด ้ฟ่ต่ย่ร่ล้ล่ต่ย่ต

สามารถดดู ซบั พลงั ปราณเซยี นไ อายุขยั จงึ มจี กดั ท ไ เพยี ง แ งงานมบี ุตรเ าน้ัน ทงั้ ยังใ ก เนดิ ลกู หลานเ นมนษุ ธรรมดาออก มาเ นจ นวนมาก ภายใ วฏั ฏะสงสารเ นนี้ ไ องบอกก็จนิ ตนาการ ไ า จะมีจ นวนประชากรมนษุ มากมายเพียงใด” เหน็ ไ า เกาเซงิ ไ อยพอใจ อการมีอ ของมนุษ ธรรมดาเห าน้ีเ าใดนกั หานลพี่ ยักห า เรม่ิ พจิ ารณาถงึ เรื่องนข้ี ึ้นมา “ทีแ่ เ นเ นนีเ้ อง! ดู เหมือน า เคลด็ วชิ าแดนเซียนระดับสงู จะมคี วามส คญั อ างยิง่ ยวด ส หรับ าและเห าเซียนแ จรงิ ทั้งหลาย” “วหิ ารเซียนสอื จขี องเรา อน างใ ความส คัญกบั เซียนเหรนิ ที่โบยบิน ข้ึนมาเ นอ างมาก ขมุ ก ลงั อืน่ กค็ งไ เสนอเงือ่ นไขท่ีดีไปก านีม้ าก นกั ยงิ่ ก านัน้ ตอนนี้สหาย านสามารถรับเชญิ ไปเ นอาคันตุกะ าย นอกของวหิ ารเซยี นไป อนก็ไ หาก านไปสองสาม อย แ ว าน สกึ า วหิ ารเซียนแ งน้ีไ เหมาะสมกบั านอ างแ จริงแ ว ะก็ ขอ เพยี ง านน ส่งิ ของที่ทดั เทยี มกับเคลด็ วิชาแดนเซียนที่ านไ เลือก กฝนบ เพ็ญเซยี นมาทดแทน ก็สามารถถอนตวั จากไปไ โดยทท่ี าง วหิ ารเซียนจะไ ร้ัง านไ แ แ อย” เมอื่ เหน็ หานลี่มี าทลี งั เลไ แ ใจ เกาเซิงจึงเ ยปากโ ม าวเ นนอี้ อกมา ดวงตาของหานลเ่ี นประกาย ตัดสนิ ใจไ ท่สี ุด “ในเม่ือมีเง่อื นไขเ นน้ี ตกลง! เงอ่ื นไขที่พ่ีเกาพดู มานัน้ ไ เลวเลย าเ นนนั้ าขอไปเยยี่ มชม วิหารเซยี นอันทรงเกียรติ วยตาของตนเองดูสักห อย” อ างท่ีอกี ายพดู ออกมา ส่ิงส คญั ทส่ี ดุ ส หรบั ตนในตอนนี้ กค็ ือการ ช ระขดั เกลาพลังปราณเซียนใน างของตนเองใ สมบรู เพอ่ื บรรลุ ระดับเซยี นแ จรงิ อไป ่ต้ทู่ส์ณ้ห่รำำำ่ฝ่ย ่น้ด้ข่ช้ถ่ม่ช้ด็ป ่ช้น้น่อ่น่ม่ท้น่ต้ม้ว่ท่ม้ดำึฝ้ด่ทำ่ท่ล้ล้ท่ย่ท่ม่ห่วู้ร่ท้ลีป้ร่ผ้ด่ก่ฝ็ป่ท่ว่ว่มำ่ย็ปำ้ห้ข่ค ้ท่ล้ขำ่ยำ่ว่ช็ป้ท้น ่ท่ล์ยู่ย่ต่ค่ม่ว้ด์ยำ่ว้ด้ต่ม่ช้ตำ็ป์ย็ปำ้ห่ท่ต้ดำำ้ด

ภายใ สถานการ เ นนี้ การที่เ า วมกับขุมก ลังขนาดให อน จากนน้ั จงึ อย ๆ ท ความเ าใจสถานการ โดยรวมของแดนเซียน จึง นบั เ นทางเลอื กท่ีไ เลวส หรบั ตนเองในขณะน้ี เมอื่ เกาเซิงไ ยินค ตอบรบั ของหานลี่ กด็ ใี จเ นอ างย่ิง หลังจากพดู า หานลีจ่ ะไ มวี ันเสียใจท่ตี ดั สนิ ใจเ นนแ้ี ว จงึ โบกแขนเสื้อ าย เวท ค หนง่ึ เงาเลือนราง างหนงึ่ พลนั ปรากฏขึน้ ที่ านหลงั ของเกา เซิง หลังจากนนั้ ไ นาน มนั ก็กลายเ น \"เกาเชงิ \" อกี คนทสี่ วมเส้ือสเี งิน “เ ามาท ห าทีแ่ ทน าสักค าจะพาสหายนกั พรตหานไปทวี่ หิ าร เซยี นสอื จี อน” “ าเ นนน้ั าน องรีบไปรีบกลบั ะ หาก ตรวจการ ในพ้นื ท่ีนมี้ าถงึ าคง ด งใ านไ ไ ไ นานนัก” เกาเซงิ เส้ือสีเงนิ พูด วยสีห า เฉยชา “เ าไ องกงั วลถึงเรอื่ งน้ัน แ นเฟยเซยี นน้ีตั้งอ ในสถานที่ างไกล เ นน้ี ตรวจการ จะมาท่ีนี่อ าง ายดายไ อ างไร ครงั้ สุด ายที่มา ปรากฏตวั ก็เมื่อหลาย อย อน นอกจากน้ี าเพยี งแ ไป งคน อ าง เรว็ สองสามวนั อ าง าคร่ึงเดือน ากก็ ลบั มาแ ว” เกาเซงิ พดู วย เสียง อนคลาย “เ า ก็ดแี ว ถงึ ตอนน้ันอ ามาลาก าเ าไปเกี่ยว อง วยกแ็ วกัน” เกาเซงิ เสอ้ื สีเงินไ ไ พูดอนั ใดอีก เดนิ สองสาม าวไปท่ีขอบสระ แ ว น่งั ขดั สมาธิ หลบั ตาเ า สมาธิไป เมอ่ื เหน็ ฉากน้ี หานลก่ี ็แสดงสหี าประหลาดใจออกมา “ท ใ พี่หาน องเหน็ เรือ่ ง าหวั อแ ว นีค่ ือ างอวตารของ าทเ่ี กดิ จากการขับของเสียออกมาขณะบ เพ็ญเซียน แ าความแข็งแก งจะ ไ เทียบเ ากับตวั า แ ก็มากเกินพอทจ่ี ะจัดการกบั เซยี นแ จรงิ ระดับ ้ท่ต้ข่ท่ม่ร่ว้มำ้ข่ร้ล่ร่น้ต้หำ ้น ู่ส้ข้ล้ก้ด่ม้ล้ด้ข้ข้ข่ย้ลู้ร้จ ่ผำ้น้ด้ล้ข้ช่ย่ย่ส่ค้ข่กีป้ร้ท่ย้ด่ง่ย์ณู้ผ่ช่หู่ย่ท้ต่ม้จ ้น้ด่ม้ด้ว่ท้หัปิป้ข์ณู้ผ่ล้ต่ท่ช้ถ ่ก้ขู่ร้ข้นำ้จ ็ป่ม้ด่รำ์ย่ร้ล่ช่ม่วำ้ย่ย็ปำ้ด ำ่ม็ป์ณ้ขำ่ค่ก่ญำ่ร้ข่ช์ณ้ต

ไ เม่ือมีเขาท ห าที่อ ทน่ี ่ี ากจ็ ากไปไ อ างสบายใจ ไปกันเถอะ าจะไป ง านที่วิหารเซยี นสอื จ”ี เกาเซิงทางหนึง่ อธบิ าย วยรอยยิม้ อีกทางหนง่ึ ก็ดีดนวิ้ ายเวท ไปท่ี านแสงทีค่ รอบแ นเฟยเซียนอ “ ง” านแสงเ ดออกเมือ่ ไ ยนิ เสียง เผยใ เห็น องทางเดินทรงกลมที่มี ความสงู เ ากบั ตวั คนสายหนึง่ เกาเซงิ สาวเ า าวออกไปอ าง รวดเร็ว วนหานลี่ก็เดินตามหลังไปอ างกระชั้นชิด เม่อื หานลีเ่ ดินออกมาจาก านแสง จงึ มองเห็นหมิ ะหนาหนักโปรยปราย ทั่ว อง า ในขณะเดียวกันลมหนาวเย็นยะเยอื กอ างแปลกประหลาด พลันพดั านเ ามา แ จะมี างกายทแ่ี ขง็ แก งทนทาน แ หานล่ีก็ยัง อดขมวดคว้ิ เล็ก อยไ ไ เกาเซิงทอ่ี าน าง เม่ือเหน็ ฉากน้ีแ ว ใบห ากอ็ ดแสดงความ ประหลาดใจออกมาไ ไ น่ันเ นเพราะดินแดนเซียนเ ยหานนนั้ ไ รบั การตงั้ ชอ่ื ตามค า \"หาน\" ทีแ่ ปล า หนาวเย็น โดยปกตแิ วอณุ หภูมิ ภายนอกจะหนาวเยน็ เยอื กแขง็ อ างหาท่ีเปรียบไ ไ ยงิ่ หากเจอวันที่มี หิมะตกหนักเ นนี้ อมสามารถจินตนาการไ ถึงพลังความหนาวเหนบ็ เย็นเยือกอ างแปลกประหลาดทอี่ วลอ ในอากาศไ แ แ พวกเซยี นระดบั ท่ีเกิดและเตบิ โตในแดนเซียนแ งนี้ ยัง อง สวมอปุ กร องกนั ความหนาวเยน็ ท่ี านการหลอมส างเ นพเิ ศษ อ าง อยหนงึ่ หรือสองช้ิน อนท่จี ะก าเผชิญห าโดยตรงกบั อง าท่เี ต็มไป วยหมิ ะเ นนี้ แ หานล่ีท่เี พ่งิ โบยบินขึน้ มายังแดนเซยี น กลับสามารถเผชิญห ากับ หิมะไ โดยห าไ เปล่ยี นสี ราวกับไ มีอนั ใดเกดิ ข้ึน เรอื่ งนจ้ี ะไ ท ใ เกา เซงิ แอบตกใจไ อ างไร     ่ย้ด้หำ่ม่ม่ม้น้ด้น่ต ่ช้ด้ฟ้ท้น้ล่ก้น่ย็ป้ร่ผ้ป์ณ้ต่หำ่ต่ต้ม ้ดู่ย่ย้ด่ย่ช้ด่ม่ย้ล่ว่วำ้ด่ป็ป้ด่ม้น้ล้ข้ดู่ย ้ด่ม้น่ต่ร่ร้ม้ข่ผ่ย้ฟ้ท่ม ่ย่ส่ย้ก้ท่ท่ช้ห้ดิป่ม ๊ิป ู่ย่ท่ม์ย่ร้ด่ท่ส้ข่ย้ด้ขู่ย้นำ้ดำ่ต

แ ในใจจะ สึกสับสน นวาย แ มือกย็ ังเคลื่อนไหวไ หยดุ เพยี งเหน็ เกา เซงิ ายเวท ลงไปบนพื้น จากนน้ั จึงไ ยนิ เสยี งสดใสกังวานดังมาจาก พ้นื ดินใ ชน้ั หมิ ะหนาหนกั าน าง ามกลางเกลด็ หมิ ะโปรยปราย นกยูงหิมะยกั สองตวั พลัน งออกมา จากใ พนื้ หมิ ะ “สหาย เชญิ !” เกาเซิงเหยียบ างขน้ึ ไปบนศรษี ะนกยงู หิมะตัวหนึ่ง จากนั้นจงึ ผายมือ ไปท่อี ีกตวั หนึ่ง ก าวเชือ้ เชิญหานลี่ วยรอยย้ิม หานลี่เพยี งยิ้มเลก็ อย างพลนั หายวบั ไปปรากฏตวั บนศรีษะของนก ยูงอีกตัวในพริบตา หลงั จากเกาเซงิ ออกค ส่งั วย เสยี ง ม คราหนึ่ง นกยงู ยกั ทง้ั สองพลนั สยาย กและบนิ ขนึ้ อง าเผชิญห ากบั เกล็ดหิมะโป งใสท่ี โปรยปรายอ เตม็ อง า นคี่ อื จดุ เรม่ิ นในการเดนิ ทางของหานลี่ ณ แดนเซียนแ งนี้ ่ห้ต ้ฟ้ทู่ย่ร้น้ฟ้ทู่สีป์ษำ่ตุ้ทำ้น้ดำ ่ร้น ้ด่ล่ย ้ตุ่พ์ษ่ท ่ล้ด้ต้ด์ย่ร่ม่ตุ่วู้ร้ม