คอลัมน์ : The journey in Turkey

01 “Working hard is important. But there is something that matters even more, believing in yourself.” - Harry Potter - “ ค ว า ม ข ยั น เ ป น สิ ง สํา คั ญ แ ต่ มี บ า ง อ ย่ า ง ที สํา คั ญ ม า ก ก ว่ า นั น คื อ ก า ร เ ชื อ มั น ใ น ตั ว เ อ ง ” HASIF SALIKA ERCIYES, KAYSERI ของขวัญทีหายไป วารสารสมาคมนกั เรยี นไทยในตรุ กีปที 7

“มนุษย์เราเกดิ มาพร้อมกับ “กล่องของขวญั ” ส่วนตัว จะสูงตํา ดําขาว หล่อสวย รวยจน ตา่ งกม็ ี “กลอ่ งของขวญั ” เปนของตวั เอง” . เด็กชายคนหนึงอายุ 15 ป ผู้มพี ่อสุดทรี กั เปนไอดอล เด็กชายคนนีเตบิ โตมากับคําชมเชยมากมาย “ก็คงรอดแู กไปเรอื ย ๆ ไมม่ อี ะไรแนน่ อน ชว่ งนแี กก็เรียน เขาเปนลูกของนักร้องโด่งดังคนหนงึ ชีวิตในชว่ งวัย หนกั ดว้ ย ผมอยากให้แกไปไดด้ ีทังสองทาง” และเขาก็เดิน เดก็ ของเดก็ คนนีเตม็ ไปดว้ ยเสียงเพลงและเสียง กลับบา้ น พรอ้ มกบั มอื ทลี ้นไปดว้ ยถุงขนม ส่วนชีวิตของ ดนตรี ทถี กู ผเู้ ปนพ่อได้ปลกู ฝงเอาไว้ชายผูม้ ีผม เด็กชายคนนันกเ็ ต็มไปด้วยการไปประกวดรอ้ งเพลงตงั แต่ หยกั ศกอายุ 30 ปลาย ๆ นันกค็ อื บดิ าของเดก็ คนนนั เดก็ จนเขาโต เขาได้รับคาํ ชมมากมาย “หนเู สียงดีมาก มี เอง เขายืนยิมจนหน้าเปนรอยพับ ณ ร้านขายของชาํ พรสวรรค์นะเนยี อยา่ งนีโตขนึ ต้องได้เปนนกั รอ้ ง” เปนคาํ เพราะก่อนทเี ขาจะเขา้ ร้าน ตลอดสองขา้ งทางทเี ขาเดนิ ชมทีได้รบั ตังแตเ่ ขายังเดก็ ทกุ เวทีทีเด็กชายคนนนั ไป ผา่ นนนั มีแต่คาํ พู ดหวาน ๆ ทีนา่ ชวนฟงเกียวกบั ยอ่ มตอ้ งมีพ่อผู้สนบั สนุนตามไปด้วย ลูกชายของเขา ในขณะทีเขากาํ ลังชาํ ระเงนิ หนา้ เคานเ์ ตอรเ์ จา้ ของรา้ นก็ได้พู ดขึนมาวา่ “ลูกคณุ นีมี พรสวรรค์ดา้ นการร้องเพลงจรงิ ๆ เลยฝกอกี ไมก่ ีป เดยี วก็ได้ดังเหมอื นคณุ พ่อสมยั หนมุ่ ๆ แน่เลย” คุณ พ่อยิมและตอบกลบั ไปวา่ Photo : Pinterest

แต่ใครจะไปร้ลู ่ะ... When nothing is sure, everything is possible. “ไม่มีอะไรแน่นอนจริง ๆ ” การไปร้องเพลงโดย ไม่มีพ่อคอยตามไป มนั สรา้ งความกดดันอย่างมาก เด็กชายทกี าํ ลงั จะขนึ มธั ยมปลาย ไม่มคี วามตงั ใจอยา่ ง อนื สําคัญไปกว่าการไดท้ ําทกุ สิงทุกอยา่ ง เพือให้พ่ออัน สุดทีรักทีนอนซมอยู่บนเตยี งกลับมามีชีวิตชีวาอีกครัง เดก็ ชายคนนันได้พูดกับพ่อของเขาว่า “ผมอยากร้อง เพลงทีพ่อเลน่ เปยโนให้คนอนื ๆ ไดฟ้ ง” เขาพูดกับ เสียงลมหายใจแผว่ เบาของชายทีเหมอื นวา่ จะไม่มวี ัน ได้เหน็ นวิ ทพี ลวิ ไหวบนแปนเปยโนอกี แลว้ เด็กชายคน นันก็ไดแ้ ตน่ ังคดิ ถึงคาํ พูดทีพ่อเคยบอกกับเขาไวว้ า่ “สงิ สาํ คัญทีจะทําใหล้ กู ไดเ้ ปนนกั รอ้ ง คือ ใจรกั และฝกฝนสมาํ เสมอ” Photo: Pinterest

เด็กชายได้แต่หวนคดิ ถงึ เสยี งและบรรยากาศ ท่ามกลางผคู้ นทีจบั จอ้ งและสง่ เสียงขึนมาบนเวทเี ด็ก การร้องเพลงบนเวทีครงั หนึงเปนครังแรก ชายตวั น้อยบนเวทที ีกาํ ลงั จะพู ดอะไรบางอยา่ ง แลว้ ของเขา เขาจําภาพได้ทุกอย่างแจม่ ชัดแม้ว่า เรมิ รอ้ งไห้ออกมา เวลาจะผ่านมาเปนสบิ ปแลว้ ก็ตาม “เออ่ หนคู รับ...ไมเ่ ปนไรครบั วันนคี ุณพ่ อบอกว่า หนูจะ มารอ้ งเพลงใชม่ ัยครับ” “ขนึ ไปเลยลกู ขนึ ไปเลย” ชายผมู้ ีผมสีนําตาล พิ ธีกรหนมุ่ ท่าทางดูเปนมติ รนังลงข้าง ๆ เด็กคนนัน หยกั ศกทีดูยงั หนมุ่ อุ้มเดก็ ชายตัวน้อย ๆ ที และปลอบเขา เด็กน้อยเริมหยดุ รอ้ งแล้วมองหาพ่ อ ใส่กางเกงขายาวเกินกว่าขาของตัวเอง เขาเห็นพ่ อนงั ยิมอยดู่ ้านหนา้ สุด พ่ อของเขากาํ ลงั ทํา “ชดุ การแสดงต่อไป เปนการรอ้ งเพลง Que ปากเพื อบอกอะไรบางอย่าง แล้วเขาก็อา่ นปากของพ่ อ sera sera ของนกั เรยี นชันอนบุ าลสามนะ ได้ พ่ อกําลงั บอกว่า “สู้ ๆ นะ” ครบั ” เสียงพิ ธกี รพู ดขึนมา เดก็ นอ้ ยผงกหวั แล้วเช็ดนําตาพร้อมทจี ะรอ้ งอีกครัง พ่ อของเขาตะโกนขึนมาว่า “ลูกผมอยากรอ้ ง เดก็ น้อยมองพ่ อของเขาทกี าํ ลงั ปรบมอื พร้อมกบั คน เพลงครับ” เขาอมุ้ เธอขนึ ไปบนเวที เดก็ นอ้ ย อนื ๆ ในงาน เขายมิ แล้วร้องมันออกมา ยืนอยบู่ นเวทีด้วยความงงและเริมกลวั “ดูนันสิ ใช่มือเปยโนวงเอบซี หี รือเปลา่ ” เสียง ผู้คนเรมิ พู ดคยุ มาจากด้านล่าง “ใช่แน่ ๆ เลย มีลกู แล้วหรือ”

“Que sera sera, Whatever will be, will be The future’s not ours to see….จบแลว้ ครับ” พิธีกรและทุกคนในงานปรบมอื ให้เขา แต่ปลายทางดเู หมอื นวา่ จะยงิ ไกล ทกุ คนตา่ งทึงในสิงทเี ขาแสดงออกมา ออกไป เมอื เวลาผ่านไปความผิดหวงั สกั ครู่ หลังจากทีเด็กนอ้ ยลงจากเวที ก็เริมกัดกนิ ความเชอื มันของเขา เขา ทุกคนต่างเขา้ มาชนื ชมและขอถ่ายรูป เหนือยและไม่มคี วามสขุ แตเ่ ขาอยาก เธอ จะสู้ เขาก็เรมิ ทอ้ แทแ้ ละเบือหนา่ ย ทุก เวทที ีไปเขา้ รว่ มการแข่งขันกไ็ มม่ ใี คร “หนูเสยี งดีมาก มพี รสวรรค์นะเนยี Photo: Pinterest บอกว่าเขามีพรสวรรคเ์ หมือนเมอื อยา่ งนีโตขึนตอ้ งไดเ้ ปนนักรอ้ ง” ก่อน เขาพ่ายแพ้และเจบ็ ซาํ เหมือน และนนั คือคําพู ดชายทกี ําลังกนิ ไกท่ อด ไมเ่ หลือใคร กบั เขาเมอื เดือนก่อน กเ็ ข้ามาแทรก ความทรงจําทซี ับซ้อนของเขา มนั หายไปไหนนะ! สงิ ทีทําให้เขารอ้ ง “อย่ารอ้ งไหน้ าํ ตามนั แกไ้ ขอะไรไม่ได้” เพลงได้ดี สงิ ทีทําให้เขามคี วามสขุ เขาถอื วา่ เปนคาํ สงั เสยี ของพ่อทีเปน ทางการทสี ุดและเขากไ็ ม่ไดร้ ้องไห้ออก มนั หายไป... มา การใช้ชีวิตของเขาหลงั จากนดี ู เหมือนวา่ จะมีอุปสรรคทีเพิมขนึ ทกุ วนั “ไมจ่ ริงสินะ ฉนั ไมไ่ ดม้ ีพรสวรรค์ เขาจะต้องฝกฝนอย่างหนกั ต้องทาํ ให้ สนิ ะ” เขารอ้ งไห้ออกมา ความทรงจํา ได้ เพราะนําตามันแก้ไขอะไรไมไ่ ด้ จาก ของเขามันกาํ ลงั ทาํ ให้รู้สกึ คดิ ถงึ และ นันเขาจึงได้แตฝ่ กฝน เศร้า...

.และแล้วทว่ งทาํ นองของเพลงหนงึ กด็ งั ขนึ มาในใจ มันเปน Photo: Pinterest เพลงทีมคี วามหมายและทําให้เขาคดิ ถึงแต่ความรู้สึกแรกทีทําให้ เขาอยากรอ้ งเพลง เขาเริมร้องมนั ออกมา หอ้ งทงั ห้องทีกําลงั บางคนมีพรสวรรคท์ ีใคร ๆ หลายคน รับฟงเดก็ ชายผ้นู อี ยู่ อจิ ฉาทีจะมี แมแ้ ต่ตัวนกั เขยี นเองก็อจิ ฉาไม่ ต่างกนั ทาํ ให้บางคนเลอื กทีจะฝกฝนหรอื “ฉนั ไมไ่ ด้ต้องการพรสวรรค์ ฉนั ต้องการคนทีเชอื มนั ในตัวฉนั ” เลือกทางลดั ทจี ะประสบความสาํ เรจ็ ในบางสิง บางอยา่ ง ซึงผลลัพธก์ ็แตกตา่ งจากการ นนั คอื เสียงสะทอ้ นกลับถงึ ตัวเอง ฉันกาํ ลังบอกเดก็ ผู้ชายคนนี ตัดสินใจของเราเอง แตม่ องจรงิ ๆ แล้ว ว่า สงิ ทีเขากําลงั ตามหาคอื อะไร เขาก็หยุดร้องไห้และเขากร็ วู้ ่า พรสวรรคย์ ังมเี พือนทีชอื วา่ “พรแสวง” พร พ่อพู ดถูก “นําตามนั แกไ้ ขอะไรไม่ได้” เขาก้าวขึนบนเวทีด้วย แสวงอาจไม่ไดเ้ ก่งเหมอื นพรสวรรค์ แต่เขาก็ ความร้สู กึ ใหม่ “ฉนั ไม่ใช่คนทีมีพรสวรรคห์ รอกนะ แตฉ่ นั กเ็ ลิก ทมุ่ เทฝกฝนทกุ วัน โดดเดน่ ไมแ่ พ้กัน เพราะ รอ้ งเพลงไม่ไดเ้ หมอื นกัน” เขาพู ดกับตวั เอง เขาคิดถงึ คนที ฉะนนั พรสวรรค์ คือของขวัญชนิ หนึงในชวี ิต กาํ ลงั รอฟงเสยี งของเขา “เพลงนีขอมอบเพือเปนกาํ ลังใจให้กับ แค่ถ้าเราไมม่ เี ราก็ฝกไป ทกุ คนเลยครับ” เขารอ้ งเพลงพรอ้ มนําตาทกี ําลังไหลไปดว้ ย แล้วเขากเ็ รมิ มองหาใครสกั คน เขาไมร่ วู้ า่ คิดไปเองหรือเปลา่ เขา แบล็ค เห็นชายผมสีนําตาลหยักศกคนหนงึ นังยิมอยู่ด้านหน้าสดุ คน ๆ นันกาํ ลงั ทาํ ปากจู๋ แล้วเขาก็อา่ นปากของผู้ชายคนนันได้ ทกี าํ ลัง บอกว่าเขาว่า “ส้ๆู ...” เขาผงกหัวแล้วเช็ดนําตา