บทที่ 5 สวรรค์สดุ ทา้ ย ขา่ วเกยี่ วกับรฐั Kentucky แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว Danielมีการวางแผนการตั้งถ่ินฐานท่ีนั่น แต่นักธุรกิจคน หน่ึงตอ้ งการซ้อื ทด่ี ินทั้งหมด Danielตระหนักได้ว่าเขาจะต้องเร็วกว่านี้ เขาต้องกลับไปรัฐKentucky และเรียกร้องสิทธ์ิใน ท่ีดิน มิฉะน้ันจะเสียที่ดินทั้งหมดไป Rebeccaตกลงขายฟาร์มในทางเหนือของรัฐCarolina ภายในเดือนกันยายน พ.ศ. 2316(ค.ศ.1773) Boone และอีก 5 ครอบครัวพร้อมท่ีจะย้ายออกไป แม้กระนั้นมันไม่ง่ายท่ีจะไป ซาร่าแม่ของDanielอายุมากแล้ว เธอแก่เกินกว่าที่จะเคล่ือนไหว Daniel เข้าใจ เลยวา่ ถ้าเขาจากไปเขาจะไมม่ ีวันได้พบเธออกี ภายหลงั จากน้ันพวกเขาเป็นชาวอินเดียซึ่งเป็นไปตามข้อจากัดของ สนธสิ ญั ญา Kentucky แต่ Daniel รูส้ ึกวา่ ถ้าสรา้ งบา้ นและปลูกพืชทดี่ ิน
ที่น่ีจะเป็นของเขาไม่ว่าสนธิสัญญาจะระบุอย่างไรก็ตาม Kentucky คือโอกาสสาหรับอนาคตที่ สดใส Danielตอ้ งจากผเู้ ปน็ แม่ด้วยดว้ ยความเจ็บปวด ดังที่เพื่อนบ้านเพื่อนบ้านคนหนึ่งพูดว่า “พวกเขาโอบกอดและน้าตารินไหลอย่างไม่ขาดสาย” จากนน้ั Danielก็จากไป
DanielออกไปจากหุบเขาYadkin กลุ่มเขาประกอบด้วยผู้สารวจประมาณ 50 คน ทุกครอบครัวต่างบรรทุก ข้าวของเครื่องใช้บนหลังม้า เส้นทางกว้างพอสาหรับม้า 1 ตัวเท่าน้ันในการว่ิง เพ่ือความปลอดภัยของเด็กและสัตว์เลี้ยง จงึ ใส่อยู่ในตะกร้าติดกับอานม้า แม้จะมีอันตรายจากการจู่โจมจองชาวอินเดีย การเดินทางจึงเป็นไปอย่างช้าๆพวกเขา ยงั ไปไมถ่ งึ ช่องวา่ งของCumberland Gap Daniel ตระหนักถงึ บางสิ่ง อาหารกาลังจะหมดในไม่ชา้ นี้
Daniel จึงคอ่ ยๆหยดุ ฝีเทา้ เขาจงึ ส่งกลมุ่ ของผูช้ าย ใหก้ ลบั ไปเอาเสบียงมาเพม่ิ หนงึ่ ในนนั้ มี James ลูกชายวัย 16 ปีของเขาดว้ ย ในคนื น้ัน James และบรรดาผู้ชายได้ตั้งที่พัก ในระหว่างที่พักนั้น เขาได้ยินฝูงหมาป่าได้หอน มันเป็นการบอกลางร้ายอย่างหน่ึง คืนนั้นกลุ่ม ชาวอินเดียได้มีการโจมตีJamesและคนอ่ืนๆ ทาให้มีการต่อสู้ พวกเขาด้วย ความกลา้ หาญและไม่มีความเมตตาให้ และทาลายสนธสิ ญั ญา
James ถูกยิงและ ถูกแทงจนเสียชีวิต เหลือเพียง 2 คนเท่านั้นที่สามารถหนีรอดกลับไปหา Daniel และคนอนื่ ๆ เม่ือ Daniel ฟังข่าวการเสียชีวิตของลูกชาย ก็เสียใจมากที่ตัดสินใจส่งลูกชายของเขาออกไปRebecca เองกร็ สู้ กึ เช่นนั้น แต่กระน้ันเขาตัดสินใจแนว่ แนแ่ ลว้ ว่าจะไมเ่ ปลย่ี นแปลงแผนการ คนอ่ืนๆที่รู้สึกกลัวก็ล่าถอยและ เดินทางกลับไปยังหุบYadkin นน่ั ทาให้เราเหลือ Boone ให้โดดเดยี่ วปราศจากบา้ น พวกเขาจาเป็นต้องใช้เวลาช่วง ฤดูหนาวท่ีกระท่อมเพอื่ นของเขาทางทิศตะวันตกของVirginia ในปี พ.ศ. 2317 (ค.ศ.1774) รัฐKentuckyได้เปิดทาการอย่างถูกกฎหมายการต้ังถ่ินฐาน ชายคนหนึ่ง ผู้มีอานาจมีช่ือว่า Richard Henderson เขาได้ซื้อที่ดิน 200,000 ไร่ Hendersonยื่นข้อเสนอให้Daniel ถ้าเขา อยากจะสร้างถนนสู่ท่ีดินแดนของHenderson เขาจะแนะนากลุ่มผู้ต้ังถิ่นฐานและช่วยพวกเขาสร้างเมือง เมื่อทา ทงั้ หมดสาเร็จแลว้ HendersonจะใหD้ aniel 2,000 ไร่ Danielเหน็ ด้วยในขอ้ ตกลง
Henderson ได้ซื้อที่ดินจากCherokeeชาวอินเดีย เขา โน้มน้าวให้พวกเขา ขายท่ีดิน 2,000หรือ 3,000 ดอลลาร์ (61,220.00บาท หรือ 91,833.00 บาท) มมี ลู ค่าเทา่ กับเสื้อผ้า ปืนและสรุ า อย่างไรกต็ ามบรรดาผู้กล้า พวก เขาเขาไม่มีความสุข พวกเขาเช่ือว่ามันคือความหายนะ ผู้ชายผิวขาว ท้ายที่สุดก็เอาดินแดนของพวกเขาไป ลูกชาย ของหัวหน้าเผ่าโกรธมาก เขาเขาบอกพูดกับ Daniel ว่า คุณซื้อที่ดินเปล่า, มีเมฆลอยอยู่เหนือ คุณจะพบกับถ่ินฐานที่ มดื และหนาวเหนบ็ Danielไม่สนใจ เขาหมดหวังที่จะกลับไปเพ่ือ ท่ีจะเป็นนักสารวจไปแล้ว และดินแดนของเขาในเดือน มีนาคม พ.ศ. 2318 (ค.ศ.1775) Danielนาพรรคพวกประมาณ 30 คนออกจากรัฐ Tennesseeไปสู่เส้นทางนักรบที่ ยิ่งใหญ่ ท่ีนน่ั ภเู ขาทม่ี หี มิ ะและหบุ เขาที่มีโคลน .แต่กระน้ันไม่สามารถหยุดพวกเขาจากการสร้างถนน การตัดต้นไม้และ พมุ่ ไม้ พวกเขาขยายเส้นทางจนเกวยี นสามารถขา้ มได้
พวกเขาสามารถสร้างสะพานเช่ือมและยกระดับทางเส้นทางท่ีพวกเขาสร้างขึ้น และตั้งช่ือมันว่า The Wilderness ลูกเรือเชื่อถือในตัว Daniel “เขาคือนักบินของเราและผู้นาทางฝ่ายถ่ินทุรกันดาร” แต่ละวันเขาทา เครื่องหมาย เสน้ ทาง
เม่ือออกไปล่าอาหารในเวลากลางคืน ทางตะวันตกของภูเขา เขาทิง้ ทางเก่าของเขาไว้ขา้ งหลงั และเดินตามรอยท่ี ควายเดมิ ที่ทาให้เป็นที่ราบ ในเมษายนกลมุ่ ของนักสารวจ ได้มาถึงใจกลางของรัฐKentucky ถนนท่ีรกร้างแห่งนี้สามารถเป็นไปได้สาหรับผู้ บกุ เบิกตดั สนิ ไกลออกไปทางทิศตะวันตกมากกว่าท่ีเคย ในปีต่อมา,ผู้คนมากกว่า 300,000 คนเดินทางไปตามถนนเพื่อไป ยัง Kentucky และอื่นๆ Daniel รู้เก่ียวกับป่าและวิสัยทัศน์ของนักสารวจที่กล้าหาญของเขาทาให้มันเกิดขึ้นและไม่น่า แปลกใจ เขาเปน็ ทีร่ ้จู กั ในฐานะผู้บุกเบกิ คร้ังหนึ่งในรัฐKentuckyลาดับแรกของธุรกิจคือการสร้างป้อม จุดที่Daniel เลือกคืออยู่ใกล้แม่น้า Kentucky เขาเชื่อว่าน้าที่โหมกระหน่าและกาแพงสูงจะปกป้องผู้ตั้งถ่ินฐานจากการโจมตีของอินเดีย แต่เม่ือต้นไม้ถูกตัดลงและที่ดิน ถูกกาจัดDanielไม่ไดห้ ลอกตัวเองเกย่ี วกับอันตรายอนั ยิง่ ใหญ่ท่ีจะเกิดขึ้น
เขารู้ เผา่ จะไมม่ ีวนั ยอมแพ้สวรรค์ง่ายๆ พวกเขามีการสร้างป้อมปราการซ่ึงเป็นไปอย่างช้าๆ ใช้เวลา 3 ปี กว่าทุกอย่างจะสมบรู ณ์ มันถูกออกแบบเหมือนบลอ็ ก ภายในมีกระท่อมเป็นที่พักอาศัย มีหอสังเกตการณ์ที่เฝ้าระวัง พร้อมที่จะยิงอาวุธ ห้องเก็บของรังกระสุน อาวธุ ที่ครอบครอง
ทุกคนในกลุ่มอาศัยอยู่ในป้อมปราการในปีแรก แต่ประชาชนอยากได้ท่ีดินของตัวเองคืน พืชท่ีปลูก กระจายออกไปทงั่ เมือง Kentuckyกลายเปน็ บา้ นของพวกเขาแล้ว และตอ่ มาได้มีการต้ังช่ือเมอื งว่า เมอื ง Boone ในเดือนมิถุนายน,Daniel กลับไปหาครอบครัวของเขา โดยในเดือนกันยายน เขานาพวกของเขาข้ามถนนสาย ใหมไ่ ป ยงั Kentucky เขากอ็ ายเุ กือบ41ปี และในท่ีสดุ เหมือนความฝนั ของเขาจะเปน็ จริง
บทที่ 6 ลักพาตวั Daniel สร้างกระท่อมหลังใหม่ด้วยตัวของเขาเอง ซึ่ง กระท่อมหลังน้ีมีลักษณะเป็นพ้ืนไม้และมีหน้าต่างกระจกท่ีให้ ความรู้สึกราวกับว่าเป็นบ้านจริงๆ หน้าต่างท่ีทามาจากกระจกไม่ได้ เห็นกันง่ายๆมากนักในป่า เพราะว่าการแบกแก้วเดินบนเส้นทางบน ภเู ขาหลายกโิ ลเมตรน้นั ลาบากมาก แต่กระนั้น ถึงแม้ว่าบ้านจะสะดวกสบายมาก แต่ สภาพแวดล้อมรอบๆบ้านยังลาบากและอันตราย Boonesborough เป็นพ้ืนท่ีๆเปล่าเปลี่ยว ผู้อาศัยใน Kentucky ส่วนมากจะเป็นเด็ก หนุ่มผู้ชายท่ียังไม่มีครอบครัว และผู้หญิงที่นั้นก็มีอยู่น้อยนิด Rebecca มีเพ่ือนแค่ไม่กี่คน แต่ไม่ใช่ทุกคนท่ีเธอจะเล่าทุกอย่างให้ ฟังได้
Boonesborough เป็นพ้ืนทๆ่ี อนั ตราย ชาว Cherokee และ Shawnee ได้ตัดสินใจเข้า ร่วมกองกาลงั ตอ่ ต้านการต้ังถน่ิ ฐาน “ตายอยา่ งอาจหาญดกี วา่ ตายไปโดยไม่แม้จะทาอะไรเลย” หน่ึง ใน Shawnee Chief อธิบาย Boonesborough จะถูกโจมตีเมื่อไหร่ก็ได้ เพราะที่น่ันมีเพียงแค่เด็ก หนมุ่ ที่อาศัยวัย 18 ปีเทา่ น้นั ท่ีจะปกป้อง Boonesborough และยังมีบางส่วนที่ยงั เดก็ อยู่
ช่วงบ่ายวันอาทิตย์ท่ีเหงาหงอยในฤดู ร้อนปีพ.ศ.2319 (ค.ศ.1776) ชาวอินเดียบุกเข้า โจมตี นักรบของ Cherokee และ Shawnee ได้ แอบเข้าไปในป้อม และพวกเขาได้ลักพาตัวหญิงสาว 3 คนท่ีอยู่บนเรือแคนูในแม่น้า Kentucky หนึ่งใน หญิงสาวเหล่าน้ันเป็นลูกของ Daniel เธอมีชื่อว่า Jemima อายุ 18 ปี
Daniel ที่กาลังหลับอยู่ได้ยินเสียงเอะอะข้างนอก เขารีบกระโจนออกมาจากเตียงและเร่งฝีเท้าออกจากบ้าน ทันใด น้ันเมอ่ื เขาร้ขู า่ วว่าลกู สาวของเขาและเพือ่ นๆถูกลักพาตัวออกไป เขาก็ออกจากท่ีน่ันทันทีและตามหลังพวกอินเดียออกไป เขารู้ดี ว่าเขาจะเสียเวลาไม่ได้เด็ดขาด เขาไม่แม้จะกลับไปเอารองเท้า หนัง ส่วนผู้ชายคนอื่นๆก็ช่วยกันค้นหาพวกหญิงสาว พวกเขา ตอ้ งหาพวกหญิงสาวใหเ้ จอก่อนที่พวกนักรบจะกลับไปที่หมู่บ้าน ของพวกมัน มิฉะนั้นพวกเขาอาจจะต่อสู้กับชาวอินเดียจานวน มากที่นั่น และเหล่าหญิงสาวก็อาจจะกลับมาไม่ไดอ้ กี เลย
Jemima เป็นวัยรุ่นท่ีกล้าหาญและเธอก็สนิทกับพ่อของเธอมาก เธอได้ เรยี นรเู้ ส้นทางในเขตชายแดนจากพ่อ เธอให้กาลังใจและปลอบขวัญเพ่ือนๆ พร้อมท้ัง อธบิ ายว่า ชาว Shawnee เชอื่ วา่ การทาร้ายเชลยเป็นเร่อื งทผี่ ิด พวกเธอถูกลักพาตัวก็ จริงแต่พวกเธออาจจะไม่ถูกฆ่า Jemima มั่นใจว่าพ่อของเธอจะตามหลังพวกเธอมา แต่พอ่ จะรไู้ ด้ยงั ไงว่าพวกเธอจะถูกพาไปทีไ่ หน Jemima ได้วางแผนไว้กับพวกหญิงสาว พวกเธอได้ท้ิงรอยเท้า กิ่งไม้ท่ีหัก และดงึ เถาวลั ย์ขึ้น อีกทง้ั ยังฉีกกระโปรงเปน็ ชน้ิ เลก็ ๆท้งิ ไวต้ ามทาง Daniel และพวกผู้ชายตามหาพวกหญิงสาวเป็นเวลา 2 วัน จนกระท่ังมี ผชู้ ายคนหน่งึ พบแคมปข์ องพวกนกั รบทีเ่ คยต้ังอยขู่ ้างหนา้ ไม่มีร่องรอยของพวกเขาใน ป่าทึบ Daniel พิจารณาเส้นทาง เขาสังเกตเห็นสัญลักษณ์บางอย่างท่ี Jemima และ พวกเพื่อนๆได้ทิ้งเอาไว้ แค่นี้ก็ย่ิงทาให้มั่นใจมากพอแล้ว ในวันท่ี 3 Daniel เห็นควัน ไฟอย่ขู า้ งหน้า แน่นอนพวกเขากาลังไล่ตามพวกอินเดยี ทันแล้ว
แคมป์ของพวกนักรบตงั้ อยูข่ ้างหน้า เมอื่ มองลอดผา่ นต้นไม้นี้ไป Daniel เห็นพวกอินเดีย 4 คน กาลังกอ่ ไฟและเตรียมท่ีจะทาอาหาร Daniel หมอบลงกับพ้ืนจากนั้นเขาก็คลานไปยังพวกน้ัน “บนหนา้ อกของพวกเขาเหมือนกบั งูเลย” Jemima พูดขน้ึ มาหลังจากที่เธอสบตากับพ่อของเธอ แต่ เขาส่งสญั ญาณให้เธอเงียบๆเอาไว้ เพราะเขาวางแผนทจ่ี ะบุกโจมตีโดยไมใ่ หพ้ วกอินเดียรตู้ วั
ทันใดน้ันเสียงปืนไรเฟิลก็ดังขึ้น หนึ่งในพวกนักรบท่ีได้รับบาดเจ็บล้ม ลง “พ่อของฉัน” Jemima ตะโกน พวกหญิงสาวท้ังหมดน้าตาไหลและแก้มือที่ โดนมดั ออก จากนั้นพวก อินเดียได้หนีไป Daniel ก็ได้ลูกสาวคืนกลับมา เขาบอก พวกผชู้ ายว่า “ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า ทุกคนตอนนี้หญิงสาวทั้งหมดปลอดภัยแล้ว ทุกคนเข้ามาน่ังใกล้ๆพวกเธอแล้วก็ร้องไห้ให้พอ” จากน้ัน Daniel ก็ดึง Jemima มากอดไว้ แตน่ ่นั กย็ งั ไมใ่ ช่จดุ สน้ิ สดุ ของภยั อนั ตราย หลังจากน้ันพวกชนเผ่าและ ผู้อาศัยได้ต่อสู้กันหลายคร้ังเพ่ือหาว่าใครกันแน่ท่ีมีสิทธ์ิครอบครองที่ดินผืนนี้ แต่ ในความจรงิ แลว้ การตอ่ ส้รู ะหว่างพวกเขานับวันยงิ่ โกลาหนขึน้ เรื่อยๆ
แต่น่ันก็ยังไม่ใช่จุดสิ้นสุดของภัยอันตราย หลังจากน้ันพวกชนเผ่าและผู้อาศัยได้ต่อสู้กันหลายครั้งเพ่ือหาว่าใครกันแน่ท่ีมี สิทธ์คิ รอบครองท่ดี ินผนื น้ี แตใ่ นความจรงิ แล้ว การตอ่ สู้ระหวา่ งพวกเขานบั วันยง่ิ โกลาหนข้ึนเร่อื ยๆ ในปพี .ศ.2319 (ค.ศ.1776) อเมริกาไม่ตกอยู่ใต้อาณานิคมของอังกฤษอีกต่อไป พวกเขาปรารถนาท่ีจะเป็นประเทศท่ีอิสระ ต่อมาชาวอเมริกนั ไดเ้ กดิ การปฏิวตั ิ ตอนน้ชี าวองั กฤษและอเมริกนั เป็นศตั รกู ัน ชาวอังกฤษสนับสนุนชาวอินเดียให้บุกโจมตีผู้อาศัยท่ีตก อยใู่ นเมอื งขนึ้ และมีรางวลั ให้กับคนที่ได้จบั ตวั ชาวอเมรกิ นั ได้ ในทางกลับกนั ผู้ท่อี าศัยอยใู่ นเมอื งข้ึน ตา่ งเกลียดชงั และหวาดกลัวการแผ่ ขยายของชาวอนิ เดยี แมว้ า่ ชาวอนิ เดยี บางคนทตี่ อ้ งการความสงบและความสนั ตสิ ขุ กต็ อ้ งถูกสังหาร Daniel ไม่ไดค้ ดิ ถงึ เรื่องการปฏิวตั ขิ องชาวอเมริกัน น่ีอาจจะดูน่าประหลาดใจสาหรับผู้ท่ีปกป้องชายแดน แต่ไม่ใช่ผู้ท่ีอยู่ใต้ อาณานิคมท้ังหมดต้องการทาสงคราม สาหรับ Daniel แล้ว การปฏิวัติเป็นสงครามที่ยืดยื้อ พ้ืนท่ีการต่อสู้ของชาวอเมริกันยังคง ห่างไกลจากท่ๆี Daniel อาศัย Daniel เคยต่อสู้กับชาวอินเดีย มีเพื่อนคนหนึ่งพูดเกี่ยวกับ Daniel ว่า “เขาไม่ชอบการเอาชีวิตเขาไปเส่ียงและเขาจะเล่ียง การต่อสู้เท่าที่เขาจะเลี่ยงได้” แต่ถึงอย่างไร เขาก็ต้องการพ้ืนที่ของพวกอินเดียเพ่ือตัวเขาเองและก็เพื่อผู้อาศัยคนอ่ืนๆ เขาช่วยดูแล พ้ืนทปี่ า่ ให้ห่างไกลจากเผา่ พื้นเมอื ง ซึ่งไมเ่ หมอื นกับผู้อาศัยคนอนื่ ๆ ส่วนตัวเขาก็ไม่ได้เกลียดพวกอินเดียหรอก พ่อแม่ Quaker ของเขา ได้สอนเขาว่าให้เคารพผู้อ่ืน ในฐานะคนป่า เขาได้ล่าด้วยความกล้าหาญ เขาเรียนรู้เก่ียวกับป่าจากพวกอินเดีย เขาช่ืนชม ขนบธรรมเนียมและยกยอ่ งคณุ ค่าของพวกเขา
แต่ถึงอย่างไร ในปีพ.ศ.2320 (ค.ศ.1777) Daniel ได้นา พวกผู้ชายเข้าร่วมการต่อสู้ต่อต้านพวกอินเดีย Shawnee เม่ือพวก นักรบกรูกันเข้ามาที่ Boonesborough Daniel ตะโกนบอกว่า “ทุก คน เราต้องสู้แล้ว” เขานาทัพด้วยตัวของเขาเอง และในที่สุดพวก อินเดียก็เป็นฝ่ายล่าถอยไป แต่กระน้ัน Daniel ก็ยังโดนยิงท่ีข้อเท้า กระสุนทาใหเ้ ขากระดกู หกั Boonesborough รอดมาไดน้ ่เี ป็นเพยี งแคบ่ ททดสอบใหญ่ คร้ังแรกเท่านั้น แต่ที่ผ่านทั้งหมดน้ีมาได้ก็เป็นเพราะ Daniel เขาเป็น ผนู้ าโดยธรรมชาติ แม้ว่าบางคร้ังเขาดูขี้อายและห่างเหิน เขาเป็นคนใจ เยน็ ที่มีแรงบันดาลใจในความเช่ือมั่น ไม่เคยแม้จะคุยโม้โอ้อวด เขาเป็น คนเงียบๆไม่โมโหง่าย อีกทั้งยังซ่ือสัตย์ ผู้คนจึงให้ความเคารพ ความ สภุ าพและความชานาญของเขา พวกเขาเชือ่ มั่นในตวั ของ Daniel ตอนนี้ Daniel และ Boonesborough กาลังจะเผชิญกับ ความท้าทายทีใ่ หญ่ท่สี ุดของพวกเขา
บทที่ 7 การลอ้ ม ภายในเดือน มกราคม พ.ศ. 2321 ค.ศ. 1778) แทบจะไม่มีอาหารเหลืออยู่เลย เหลอื อยเู่ พียงแค่เนื้อสัตว์ แต่ผู้ต้ังถิ่นฐานแทบจะ หมดเกลือและหากไม่มีเกลือเน้ือสัตว์จะไม่อร่อย ในไม่ช้าพวกเขาทั้งหมดก็จะ หิวโหย Daniel มีความคดิ ทจ่ี ะชว่ ยพวกเขาแตม่ นั มีความเสี่ยง เขารู้วา่ มนี า้ พุเกลอื อยู่ท่แี มน่ ้า Licking
หากมีกลมุ่ หนง่ึ ต้ังแคมป์ท่ีนั่น พวกเขาสามารถใช้กาต้มน้า ต้มน้าให้เดือดแล้วขูดเกลือออกมา ผู้ชายจานวน 24 คนจะต้องไปทาภารกิจนี้ ซึ่งขั้นตอนนี้ใช้เวลาหลายสัปดาห์ Boonesborough จะถูกทิ้งไว้โดยไม่มีการป้องกัน ชาว อินเดียแดงอาจมาโจมตีอีกครั้ง ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่มีทางเลือก พวกเขาจะต้องไปหาเกลือ Daniel นากลุ่มขึ้นสู่ แม่น้า เม่ือสัปดาห์ที่ผ่านมาดูเหมือนว่าการเส่ียงโชคจะได้รับค่าตอบแทน มีเกลือมากมายท่ีจะนากลับไปที่ Boonesborough
วันหน่ึงที่หิมะตกหนักในเดือนกุมภาพันธ์ Daniel ไปล่าควายเพื่อเล้ียงลูกเรือ ทันใดนั้น ชาวShawnee 4 คนก็ ปรากฏตัวข้นึ ในพรบิ ตา เขาวง่ิ ฝา่ หิมะ
เขาอายุ 43 ปี เขาจึงว่ิงไม่ได้เร็วเท่ากับนักรบหนุ่ม ชาว Shawnee จับตัวเขา ไดภ้ ายในครึง่ ไมล์ (805 เมตร) เขาไม่สามารถทาอะไรได้นอกจากยอมจานน เพื่อแสดงว่า เขาต่อสู้ เขาเอนปืนไรเฟิลของเขาไปยังต้นไม้ Daniel Boone ผู้ย่ิงใหญ่ตอนนี้กลายเป็น นกั โทษของชาวShawnee ชาวShawneeไม่ได้ฆ่าDaniel พวกเขาจะเดินทางสามไมล์ (4.83 กิโลเมตร) ถึงค่ายของพวกเขา Blackfish หัวหน้าคนสาคัญอยู่ที่นั่นและมีนักรบ 120 คนที่เป็นผู้ทา สงคราม Daniel ไม่รเู้ ลยวา่ จะเกิดอะไรขึ้นตอ่ ไป Blackfish มแี ผน เขารู้ว่า Daniel เป็นหัวหน้าของ Boonesborough จะเกิด อะไรข้ึน ถา้ Daniel เข้าร่วมเผ่า ถา้ เขาทาเช่นนั้นผู้ตั้งถิ่นฐานรายอื่นก็จะเข้าร่วมด้วย คน ผวิ ขาวจะเขา้ มาแทนท่ีนักรบชาวShawneeที่เสียชีวิตในสนามรบ และBoonesborough จะหายไป
เมือ่ Danielไดย้ ินแผนของหวั หน้าเขาก็ไมท่ ารู้วา่ ตอ้ งทาอะไร อะไรคือวิธีท่ีดีที่สุดในการช่วยเหลือ Boonesborough Daniel หมดหวัง ดังน้ันเขาจึงบอกหัวหน้าว่า เขา จะพาคนที่แม่นา้ Lickingมาให้ยอมจานน พวกเขาจะเข้าร่วมเผ่า ถ้าชาวShawneeสัญญาว่าจะไม่ฆ่าใคร จากน้ันในฤดู ใบไม้ผลิ Danielกจ็ ะกลับไปทB่ี oonesboroughและโนม้ น้าวผตู้ ั้งถนิ่ ฐานกลายเป็นชาวShawneeด้วย
ตอนท่ี 8 บา้ นหลงั ใหม่ Daniel ย้ายออกจาก North Carolina เพ่ือกลับมารวมตัวกับครอบครัว Rebecca บอกเขาว่าเธอลังเลท่ีจะกลับไปยัง Kentucky เพราะความขัดแย้งกับพวกอินเดียนแดงทาให้เธอรู้สึกไม่ดี กลัวว่าจะมีการโจมตีเกิดขึ้นอีกมากมายและเธอรู้วาผู้คนใน เมือง Boonesborough ไม่ใช่เพื่อนของพวกเขาอีกต่อไป แต่ Daniel ไม่สามารถจินตนาการถึงการอยู่ท่ีอ่ืนได้นอกจาก Kentucky เขายงั ติดค้างท่ีดนิ 2000 ไรท่ ่จี ะสร้าง Boonesborough เลยทาใหเ้ ขาควรท่ีจะกลับไปยังที่น่ัน น่ันคอื สง่ิ ที่ Boones สร้างข้ึน ในปี พ.ศ.2322 (ค.ศ.1779) แต่พวกเขาไมเคยกลับไปยังกระท่อมหลังเก่าน่ันเลย พวกเขา ไมต่ อ้ งการที่จะอาศยั อย่ใู นกลุ่มคนทไี่ ม่มคี วามเชอ่ื ใจในครอบครัวของพวกเขา ดังนั้น Daniel และ Rebecca ก่อตั้งสถานีบูนส์ข้ึนมา ซง่ึ ห่างออกไป 10 กโิ ลเมตร (6ไมล์)
โชคไมด่ ที ่ีชีวติ ของพวกเขาไม่ได้มีความสงบสขุ ไปกว่าใน Boonesborough ปถี ัดไปกเ็ ปน็ อีกปีท่ีหนักหนาเช่นกัน Daniel สูญเสียกรรมสิทธิ์ที่ดินท่ีได้สัญญากับ Hendersonไว้ เขาพบว่าเขาได้ต่อสู้กับนักรบ Shawnee อีกคร้ัง Edward พี่ชายของเขาถูก ตัดหัวโดยนักรบ Sahwnee Israel ลูกชายของเขาตายไปต่อหน้าต่อตา สวรรค์อยู่แห่งหนใด Daniel ฝันถึงมันเมื่อเขาจะต้องข้าม ภเู ขาอกี หลายลูกในปีทผ่ี ่านมา ปี พ.ศ.2326 (ค.ศ.1783) การปฏิวตั ขิ องชาวอเมริกาจบลง หน่งึ ประเทศเกิดใหม่ คือ สหรฐั อเมรกิ า
ใน Kentucky สงครามชาวอนิ เดียจบจง โดยได้เอาชนะและทาให้ชนเผ่าต้องย้ายออกไปทางทิศตะวันตก คน ผวิ ขาวหลายพนั คนเรม่ิ ท่ีจะเขา้ มาสู่อาณาเขตน้ี พวกเขาติดตามมากับ Daniel ตลอดเส้นทาง เศรษฐีซื้อที่ดินและขายมัน ในราคาสูง Daniel มองดคู รอบครวั ของผู้บกุ เบิกอย่างน่าสงสาร ท่พี วกเขาตอ้ งสูญเสียส่ิงท่ีเป็นของพวกเขาเช่นเดียวกับท่ี ชาวอนิ เดยี เคยมี มนั เปน็ ความร้สู ึกท่ีขมขื่นท่ีเขาได้เปดิ ดนิ แดนนใี้ หก้ บั คนผิวขาว แต่ตัวเขาเองท่ีเป็นเจ้าของกลับไม่ มีมัน แน่นอนว่าเขาหมดตัว แต่ที่เลวร้ายไปกว่านั้น Kentucky พื้นที่ท่ีเขารักท่ีสุดกลายเป็นพื้นที่ที่ไม่มีใคร อาศัยอยู่ นกั ลา่ สขี าวหายไปจากป่าแหง่ น้ี ป่าที่ไม่ใชท่ ี่ของผบู้ กุ เบิกอกี ต่อไป ตอนน้ี Daniel อายุใกล้จะ50 เพื่อที่หาเงิน ครอบครัวเขาจึงย้ายไปยัง Limestone, on Ohio River Rebecca เปดิ ร้านเหล้าเลก็ ๆ ณ ท่ีแห่งนั้น เธอไมไ่ ด้ทามนั คนเดยี ว ยงั มีพนักงานอกี 7คน
ทกุ วันนีช้ าวอเมริกาทางานกนั เยี่ยงทาส การถือครองโดยมนุษย์ เป็นอาชญากรรมท่ีน่ากลัว แต่ในสมัยของ Daniel มหี ลายคนท่เี ห็นดว้ ยและยอมรบั กับมนั พวกเขาคานงึ ถงึ ความสามารถของคนงาน และไม่ได้สนว่าใครมาจากฐานะใดบ้าง พวก ชาวนาผทู้ ่เี ปน็ เจา้ นายของตนเองก็สามารถเก็บเงินไดเ้ ยอะ คนงานไมเ่ คยได้รบั ค่าจ้างจากงานของพวกเขา พวก Quakers ยังคงต่อต้านต่อการทางาน ไม่มีใครรู้ว่าทาไม Daniel และ Rebecca ถึงยอมรับมัน และอะไรคือ ส่ิงที่นักประวัติศาสตร์รู้ ในปี พ.ศ.2243 (ค.ศ.1700) ยังคงมีแค่พวก Quakers จาก Pennsylvania ท่ีเป็นนายจ้างของตนเอง การทางานเย่ียงทาสเป็นเร่ืองทั่วๆไปใน North Carolina, Virginia และ Kentucky ดังนั้นไม่ว่าที่ใดท่ี Daniel และ Rebecca ไปพวกเขาก็จะเห็นแรงงาน(ทาส)และรู้ว่าใครคือเจ้านายของพวกเขา มันไม่ได้ดูเป็นเรื่องผิดปกติสาหรับพวกเขา ครอบครัว Boone ยังเป็นเจ้านายตัวเองจนกระท่ังปี พ.ศ.2408 (ค.ศ.1865) สงครามกลางเมืองจบลงและการสู้รบที่น่าสะพรึงกลัวก็ได้ เสร็จสน้ิ อยา่ งสมบูรณ์
ใน Limstone, Daniel มองหางานเป็นผู้รังวัดท่ีดิน ซึ่งหมายถึงมีหน้าที่วัดขนาดท่ีดิน ระบุเขตแดน งานนี้ทาให้เขาได้รับค่าตอบแทนที่สูงและท้ายสุดเขาได้เรียกร้องสิทธิท่ีดินของเขาคืน แต่งานของเขาก็ไม่ได้ดีเสมอไป ลูกค้าท้ังหมดต่างก็ฟ้องเขา บอกว่าเขาไม่ได้วัดที่ดินอย่างถูกต้อง หลายคนตา่ งก็เสนอกันในศาล เขาเกือบจะแพอ้ ยู่ตลอดเวลาเพราะเขาไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของนักธุรกิจ และนักกฎหมาย Daniel ตกอยูใ่ นสภาพท่ีนา่ เบอ่ื หนา่ ยของชีวติ และไม่มีอะไรที่สามารถช่วยเขาออกมาได้ ในปี พ.ศ.2327 (ค.ศ.1784) หนังสือ “The Adventures of Col. Daniel Boon” ทาให้เขา กลายเป็นตานานทง้ั ในอเมรกิ าและยโุ รป (นามสกลุ สะกดผดิ ) นั่นไมไ่ ด้ชว่ ยในทางการเงินของเขาเลย 1 ปีผ่านไป ปัญหาทางการเงินของเขาแย่ลงเรื่อยๆ ปี พ.ศ.2335 (ค.ศ.1792) Kentucky กลายเป็น รัฐ ซง่ึ มนั ไม่ได้แตกตา่ งไปจากความคาดหวงั ของเขา
ปี พ.ศ.2339 (ค.ศ.1796) มีเพยี งส่งิ เดียวท่ที าใหเ้ ขาตดั สนิ ใจจะจากไป ไม่สาคญั ว่าตอนน้ีเขาอายุเกือบจะ 65 ปีแล้ว Missouri ทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกา กาลังเรียกหา มันเป็นพ้ืนที่ที่รกร้างจริงไม่เหมือนกับ Kentucky ซ่ึงตอนน้ีมันได้รับ การแกไ้ ขแล้ว ปี พ.ศ.2342 (ค.ศ.1799) ตระกลู Boones ก็เคลือ่ นย้ายอีกคร้ังหน่ึง ประกอบด้วย Daniel และ Rebecca ลูกชาย 3คนและภรรยาของเขา ลูกสาว2คนและสามีของเขา หลานอีก 17 คน และผทู้ ่เี กีย่ วข้องท้ังหลาย
แดเนียลและคนลกั พาตัว ชว่ งเวลาท่ี Daniel ยา้ ยไปยัง Missouri นักรบ Sahwnee ก็ใช้ชีวิตอยู่ อยา่ งดี เขาไปเยี่ยมหมู่บ้านของเขาบ่อยมาก มักออกไปล่าสัตว์ด้วยความกล้าหาญ ทกุ ๆครง้ั นักรบ Shawnee จะมาเยย่ี มเขาที่บ้าน และในหมู่พวกเขามีบางคนเป็นผู้ ลักพาตัว Daniel ไปในปี พ.ศ.2321 (ค.ศ.1778) Daniel นั่งรอบกองไฟหน้า กระท่อมกับพวก Shawnee และพูดเก่ียวกับช่วงเวลาท่ีท่ีเขาได้ใช้ชีวิตอยู่กับพวก Shawnee ในฐานะบุตรบุญธรรม ผู้กล้าคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “แดน คุณจาได้ ไหมเมื่อตอนท่ีเราจับคุณเป็นนักโทษ” หลานๆของ Daniel มาน่ังรวมกันและ เรอ่ื งราวก็ไดเ้ ร่มิ ตน้ ขนึ้
สาหรับการเดินทางไปยัง Missouri พวกเขาได้สร้างเรือแคนูและบรรจุของทุกส่ิงลงไปข้างใน Daniel และทาสของเขาต้อนฝูงสัตว์ไปตามแม่น้า และพายเรือจาก Ohio River ไปยัง Mississippi ระหวา่ งทาง ใครคนหนึ่งเรียกและถาม Daniel ว่าทาไมพวกเขาต้องไปจากท่ีนี่ “แออัดเกินไป” คือคาตอบ ของเขา “ฉันต้องการท่ที สี่ ามารถขยบั ตัวไดม้ ากกว่านี้” ตระกูล Boone มาถึง St. Louis และมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมือง ในปี พ.ศ.2343 (ค.ศ.1800) Daniel ได้รับที่ดินผืนใหญ่เป็นของตัวเอง ท้ายที่สุดเขาก็ได้รับอิสระในล่าสัตว์และ เที่ยวเร่ร่อนไปเร่ือย ในป่าMissouri มีทาสหนุ่มคนหน่ึงที่กลายมาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา คนท่ีอาศัยอยู่ บรเิ วณห่างไกลรสู้ กึ เหมอื นได้กลับบ้านอีกคร้ัง สุดท้ายแล้วทุกอย่างจะจบลงด้วยความยากลาบากเหรอ ไม่ แขนของ Daniel ได้รับบาดเจ็บ เนื่องจากโดนกับดักเหล็กและเขาเกือบจะต้องตายจากการตกลงไปบนธารน้าแข็งใน Missouri River เป็น อีกคร้งั ทีท่ าให้เขามองเหน็ ภาพลกู สาวของเขาตายไปด้วยโรคและการสญู เสยี ดนิ แดนทั้งหมดของเขา
แต่พ้ืนท่ียังไม่ได้รับการพัฒนายังคงต้องการเขา เมื่ออายุ70 เขาออกเดินทางไปยังทางทิศตะวันตกท่ี ไกลที่สดุ ท่ที เ่ี ขาเคยไป-Yellowstone,ใน Wyoming ใชเ้ วลานานถึง 6 เดือน ต่อมาในปี พ.ศ.2356 (ค.ศ.1813) Daniel เจอกับมรสุมชีวิตที่เขาไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้ น่ัน คือการที่ Rebecca เสียชีวิตหลังจากท่ีเธอป่วยมาสักพัก เธออายุได้ 74 ปี ด้วยความเศร้าโศกทาให้ Daniel ทา ตัวไมถ่ กู นงั่ อยู่คนเดียวกอดปนื ไรเฟลิ อยู่เปน็ สัปดาห์
Daniel เพ่ือนรกั ลูกชายของ Daniel ที่เจ้านายของ Derry Coburn เขาคือ คนป่าที่ทักษะเหมือนๆกับ Daniel ภรรยาและลูกของ Derry ถือเป็น ส่วนหน่ึงของครอบครัว Daniel ในปี พ.ศ.2344 (ค.ศ.1801) Daniel และ Derry ออกไปลา่ สตั ว์ด้วยกนั และมันพสิ จู น์ให้เห็นพวกเขาเป็นคู่หูท่ี สมบูรณ์แบบ สมาชิกคนหน่ึงในครอบ Boone พูดกับ Derry ว่า Derry เป็นผู้ชายคนหน่งึ ที่มบี คุ ลิกคล้ายกับ Daniel Boone ที่ไม่ใช่เป็นเป็นคน ชา่ งพูด แต่ในความสบายๆนั้นดเู หมือนว่าพวกเราจะรู้ถึงความคิดของกัน และกัน ในการล่าสัตว์ Daniel จะเป็นคนล่าและ Derry จะเป็น ทาอาหาร เขาจัดเตรียมเน้ือกวางที่ Daniel ชอบกบั พริกแดงสด
สาหรบั ชีวติ ทเี่ หลือของเขา เขาอาศัยอยู่กับลูกๆและ รู้สึกว่าทุกอย่างใกล้จะจบลงแล้ว Daniel สร้างโลงศพของเขา เองและยืนยืนที่เก็บมันไว้ในบ้านลูกชายของเขา จากตอนน้ันถึง ตอนน้ีเขาดูแล เช็ด ถูเป็นอย่างดี แม้กระทั่งนอนลงในน้ัน เขา บอกวา่ อยา่ งน้อยก่อนตายเขาก็ได้พักผ่อนเป็นอย่างดีในนั้น และ สดุ ทา้ ยความตายก็พราก Daniel ไป
บทที่ 9 ผู้บกุ เบกิ ทีย่ ่ิงใหญ่ มชี าวอเมรกิ าแค่ไมก่ ีค่ นที่รกั ในพน้ื ทป่ี ่ารกรา้ งวา่ งเปล่าได้อยา่ งลกึ ซึ้งเท่า Daniel Boone อีกแลว้ เขาเป็น คนท่มี ีชื่อเสียงที่อาศัยอยใู่ นบรเิ วณหา่ งไกลมากทสี่ ดุ ในเวลาน้ัน เขาไมเ่ คยมีที่ปักหลักที่แน่นอน ชีวิตของเขาส่วนใหญ่ ใชเ้ วลาในการล่าสัตว์หรอื การสารวจ ไม่มีคนผิวขาวคนไหนท่ีรู้จักดินแดนได้ดีเท่า Daniel เขาสามารถสร้างเส้นทาง ผา่ นของปา่ ได้ , แกะรอยของสัตว์ได้และสามารถทนอยู่กับสภาพอากาศที่ย่าแย่ได้ ไม่ว่ามีภัยต่าง ๆ เข้ามา เขาได้ใช้ ทักษะและความกล้าที่จะเปิดรัฐ Kentucky ให้กับประชาชนในอาณานิคม นอกเหนือจากนั้นยังมีดินแดนตะวันตก อนั กว้างขวาง และสหรฐั อเมริกาที่เจรญิ เติบโตขยายตวั อยา่ งกว้างขวาง ต้องขอบคณุ Daniel ในส่วนน้ี
ในยคุ ของ Daniel การตั้งรกรากของชายแดนหมายถึงการยึดครองดินแดนจากชาวอินเดียแดงคนแรก ศพนับ พันหลังจากสงครามได้ส้ินสุดลง ชาวอินเดียและผู้ตั้งถิ่นฐานก็เหมือนกัน แม้ว่าเขาจะเคารพและเรียนรู้มากมายจากชาว อินเดีย Daniel คิดว่าเขามีสิทธิในดินแดนท่ีพวกเขาเคยได้ เขาได้สารภาพว่าเขาเป็นทาส แต่เพื่อนสนิทของเขา Derry เป็นทาสของลูกชายของเขา มันเป็นเรอื่ งที่ยากท่จี ะเขา้ ใจได้ แต่โลกของ Daniel มันช่างแตกต่างจากโลกของพวกเรามาก ดงั นั้นความคดิ ของเขาก็มที ั้งทีถ่ กู ต้องและผิดเหมือนกัน , Daniel ถือว่าเป็นตัวแทนวีรบุรุษคนแรกของอเมริกาจากวันน้ัน จนถึงทุกวันนี้และยังเป็นผู้บุกเบิกที่สาคัญที่สุด ผู้บุกเบิกที่ดีช่วยให้สหรัฐอเมริกาเจริญก้าวหน้าและเป็นประเทศ สหรัฐอเมริกาได้ในจนถงึ ทุกวันน้ี
Search
