เชา้ ตรวู่ นั หนงึ ลกู แกะหลงฝงู ยนื ดมื นําอยบู่ รเิ วณรมิ ฝัง ลําธารในป่ า ในเชา้ วนั เดยี วกนั นันเอง หมาป่ าหวิ โซกย็ า่ งกายลงมา จากตน้ นําเพอื ลา่ เหยอื ไมช่ า้ ไมน่ านมนั ก็เหน็ เจา้ แกะ นอ้ ยตวั นัน
ตามกฎแหง่ หมาป่ า มนั จะตอ้ งเขมอื บอาหารโอชะ เชน่ นไี มใ่ หเ้ หลอื แมแ้ ตก่ ระดกู ทวา่ เจา้ แกะชา่ งดไู ร ้ ทางสอู ้ ักทังดไู รเ้ ดยี งสาจนเจา้ หมาป่ ารสู ้ กึ วา่ มนั สมควรตอ้ งมขี อ้ อา้ งเพอื ปลดิ ชวี ติ มัน \"เจา้ กลา้ ดอี ยา่ งไรถงึ ยําไปทวั ลาํ ธารของขา้ และ กวนเอาโคลนขนึ มา\" มนั ตะโกนเกรยี วกราด \"เจา้ สมควรตอ้ งถกู ลงโทษอยา่ งหนกั จากความ คกึ คะนองของเจา้ \"
\"แต.่ ..นายทา่ น\" เจา้ แกะผสู ้ นั กลัวตอบ \"อยา่ ไดโ้ กรธขา้ เลย ถงึ อยา่ งไรขา้ ก็กวนนําที ทา่ นกาํ ลงั ดมื ใหข้ นุ่ ไมไ่ ดห้ รอก อยา่ ลมื สวิ า่ ทา่ น อยตู่ น้ นํา สว่ นขา้ อยปู่ ลายนํา\" \"เจา้ ทาํ ใหม้ นั ขนุ่ !\" หมาป่ าตะคอกใส่ \"นอกจากนี ขา้ ยงั ไดย้ นิ มาวา่ เจา้ กเุ รอื งโกหก เกยี วกบั ตวั ขา้ เมอื ปี กลาย\" \"ขา้ จะทําอยา่ งนนั ไดอ้ ยา่ งไร\" เจา้ แกะออ้ นวอน \"ขา้ เพงิ เกดิ ปี นเี อง\" \"ถา้ หากไมใ่ ชเ่ จา้ ก็ตอ้ งเป็ นพชี ายของเจา้ \"
\"ขา้ ไมม่ พี ชี าย\" \"เออ่ ถา้ อยา่ งนนั \" เจา้ หมาป่ าคําราม \"ก็ตอ้ งเป็ นใครสกั คนในครอบครวั ของเจา้ นนั แหละ แตไ่ มว่ า่ มนั จะเป็ นใคร ขา้ ก็ไมป่ รารถนาที จะคยุ กบั อาหารเชา้ ของขา้ อยแู่ ลว้ \" เจา้ หมาป่ าเลกิ พดู พรําทําเพลง มนั จัดการขยํา แกะนอ้ ยผนู ้ ่าสงสารแลว้ ลากมันเขา้ ป่ าไป :: นทิ านเรอื งนสี อนใหร้ ูว้ า่ :: อนั ธพาลมักหาขอ้ อา้ งใหก้ บั การทําชัวของตวั เองได ้ เสมอ พวกอธรรมยอ่ มไมฟ่ ังเหตผุ ลของผไู ้ รค้ วามผดิ
Search
Read the Text Version
- 1 - 6
Pages: