Doksiri দকচিৰি দ্বিভাষিক ই আলোচনী ৰঙালী বিহু (এপ্ৰিল) সংখ্যা ২০২২ Anu Mé:lod, Anu Lékor

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা অপেক্ষা লেভেনদাৰ অংকু ৰিতা ফু কন দিক্ষীত কু মাৰ দাস আমাৰ আকাশত জিলিকি থাকক কলবাৰী আনে নেদেখা সূৰুয এটি পোহৰপথাৰত প্ৰাণ পাওক তুমি বিহীন যেন মোৰ জীৱন অৰ্থহীন বিশ্বাসৰ অমোঘ বীজ মোৰ হৃদয়ৰ পথাৰ খনি, এতিয়া শুকাই ফাট মেলিব ধৰিছে৷ মই আৱৰি ৰাখোঁ তোমাক এতিয়া অপেক্ষা মাথোঁ তোমাৰ কোনেও চাব নোৱাৰাকৈ যেতিয়াই তুমি বৰষুণ হৈ আহিবা, তুমি সামৰি থোৱা মোক তোমাৰ এটোপ এটোপ টোপালে বিয়পি পৰিব নোৱাৰাকৈ মোৰ হৃদয় খন সজীৱ কৰিব৷ মোৰ ৰিক্ত বুকুখন পুনৰ এই যে আমাৰ এজাৰবুলীয়া প্ৰেম জীয়াই তুলিব৷ বাট মাত প্ৰকৃতি অতিক্ৰমী আশাৰ কঠীয়া বোৰ পুনৰ চকুৰে মনিব পৰালৈকে আমাৰ নতুন পৃথিৱী লহপহকৈ বাঢ়িব৷ উৰিব পৰালৈকে এখন আকাশ মুকলি আৰু এদিন শইচ সোণোৱালীৰ দৰে হৃদয় খন জিলিকি উঠিব৷ মোৰ বাবে তুমি এখন সাগৰ সুখে দলিচা পাৰি দিব বহিবলৈ, তোমাৰ বাবে মেঘ মই দুটি মন এক হ’ব৷৷ তুমি কল্লোলিত তৰঙ্গ প্ৰৱাহমান মই একে দিশে তুমি উজলাই থৈছা নিজক ময়ো জিলিকিছো তোমাৰ স'তে তোমাৰ অব্যক্ত প্ৰেম মোৰ সমুখত উন্মুক্ত মোৰো অনুৰাগ ঠিক তোমাৰ দৰে এই যে আমাৰ এজাৰবুলীয়া প্ৰেম বাট মাত প্ৰকৃতি অতিক্ৰমী জগতে বুজক আমি দুয়ো দুয়োৰে পৰিপুৰক আমাৰ বাবে আমি জীৱনৰ পথপ্ৰদৰ্শক… Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৫১

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা অসভ্য সভ্যতাৰ কোলাহল গৌতম মালাকাৰ কৰিমগঞ্জ ইতিহাসৰ পৃষ্ঠা কণ্ঠস্থ কৰোঁতে কেতিয়াও হৃদয়ঙ্গম কৰা নাছিলো যুদ্ধৰ বিভীষিকাময়ী প্ৰহৰৰ বাস্তৱিকতা... প্ৰতিটো বাৰুদে বৰষিছে দুঃসময়! বিস্ফোৰণৰ অট্টহাস্যত বাংকাৰৰ কঠোৰতাও কঁপি উঠিছে, ৰৈ ৰৈ উচুপি উঠিছে মৃত্যু দূতৰ অহংকাৰী হুংকাৰত! আজি আকাশৰ আসুৰিক আস্ফালন, পলে পলে প্ৰোৎসাদন শ্ৰীমন্ত সৃষ্টিৰ... মুহূৰ্ত্তে মুহূৰ্ত্তে মৃত্যু কাষ চাপি আহে, কাৰোবাৰ বাবে নিমিষতে ৰাম নাম সত্য হয় আৰু আন কাৰোবাৰ ডায়েৰীত লিপিবদ্ধ হয় হিয়া থকাসৰকা কৰা ভয়ংকৰ যন্ত্ৰণাৰ অভিজ্ঞতা! প্ৰতিটো ক্ষণত মৃত্যু প্ৰত্যক্ষ কৰিব পৰাকৈ মৰিশালিত মাৰিব খোজা বিজয়ৰ হাঁহিৰ মই মোৰ হৃদয়ক অৰ্থ বুজিব পৰাকৈ কঠিন শিলৰ চোলা পিন্ধাব‌পৰা নাই, মই জ্ঞান আহৰণ কৰিব পৰা নাই। দুখৰ বোজা কিমান গধূৰ(?) এই ধ্বংস, এই বিচ্ছেদ, এই যন্ত্ৰণা... এতিয়াও সঠিককৈ বুজিব পৰা নাই! সহিব পৰাকৈ সাহসী হোৱাৰ প্ৰেৰণা মোৰ বিবেকে কাহানিও বিচৰা নাই। জীয়াই থকাৰ অংক কিমান(!) জটিল মোক শান্তি লাগে, সেয়া মৰ্মে মৰ্মে উপলব্ধি কৰিছোঁ, মোক হাঁহি লাগে, জীৱন মূল্যহীন ঠিক নিষ্পাপ-নিৰ্মল শিশুবোৰৰ দৰে... নে জীৱনৰ মূল্য অপৰিসীম ? পৰ্যালোচনা কৰিব বিচাৰিছোঁ পুনঃ পুনঃ ... Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৫২

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা বিষন্নতা ভাল দিন সঞ্চিতা বৰা লক্ষী প্ৰসাদ ৰেগন নগাঁও ভাল দিন ভাল সময় ফুল ফল হৈ পকী সৰি গ'ল। এতিয়া আছে মাথোঁ আজি কালি কথা কম কওঁ গছজোপা আলেঙে আলেঙে এনে নহয় কথা কম কাম বেছি কৰোঁ তুমি মই পলমকৈ আহিলোঁ কেতিয়াবা ইচ্ছা কৰিয়েই গাঠি লগাওঁ পৃথিৱীৰ দুখবোৰ বুকু পাতি ল'বলৈ। এতিয়া কি কৰোঁ বস্তুস্থিতিত জঁট ভাঙি ব্যস্ত থাকোঁ সময়বোৰ একে আছে। দিনৰ পাছত ৰাতি অনৰ্থক ৰাতিৰ পাছত দিন মাজতে প্ৰৱেশ ঘটিছে সময়বোৰ আউল লগোৱা- সময়ৰ দিনৰ পোহৰ কমি আহিলেই ৰাতিহে হয় সেয়ে সমস্ত সময়ৰ লঘু লাঞ্ছনা আজি আবেলিবোৰ নিৰুদ্দেশ দাঁতত বিষ এতিয়া মোক ক'ব পাৰিবা না তোমাক ক'ব পাৰোঁ হাতত বিষ আমিতো একেখন নাঁৱৰে সহযাত্ৰী দাঁত লৰে হাত কঁপে ইজনে সিজনক অনুভৱ কৰি অপেক্ষা কৰোঁ আহা হুমুনিয়াহটোত এটা ভাল দিনৰ। য'ত নাথাকিব আতঙ্কৰ ঢৌ ভিতৰখনক বাহিৰ দেখুৱাই আকৌ সুমুৱাই থওঁবিষন্নতা -সঞ্চিতা বৰা আজি কালি কথা কম কওঁ দিনৰ পোহৰ কমি আহিলেই ৰাতিহে হয় এনে নহয় আবেলিবোৰ নিৰুদ্দেশ কথা কম কাম বেছি কৰোঁ দাঁতত বিষ কেতিয়াবা ইচ্ছা কৰিয়েই গাঠি লগাওঁ হাতত বিষ বস্তুস্থিতিত দাঁত লৰে জঁট ভাঙি ব্যস্ত থাকোঁ হাত কঁপে অনৰ্থক হুমুনিয়াহটোত ভিতৰখনক বাহিৰ দেখুৱাই আকৌ সুমুৱাই থওঁ Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৫৩

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা শূন্য আৰু সংখ্যা অ’ মোৰ ধুনীয়া কপৌফু ল পিংকু জিৎ দীপ হেষ্টিংছ বৰি হয়-হুজুৰকৈ কোনে হৰণ কৰিলে কথা শুনি-মানি চেনেহীৰ মুখৰ মাত অৱশেষত মই এটা শূন্য হৈ পৰিলোঁ ৰূপ দিলেও নালাগে সোণ দিলেও নামানে মই কোৱা কথাবোৰো মৰম দিলেও নাভাগে ঠেঁহ এটা এটা শূন্য হৈ হাইড্ৰ'জেন ভৰ্তি বেলুনৰ দৰে ক’ত পাওঁ যুৰীয়া কপৌফুল উৰি থাকিল পাহৰ বগাব পৰাকৈ নহ’লো পালোৱান অতদিনে এনেকৈ হাবি ভাঙিব পৰাকৈ নহলো শক্তিমান যিবোৰ বেলুন উৰুৱাই আছোঁ কেনেকৈ বিচাৰি আনোগৈ কপৌফুল সঁচাকৈয়ে সেইবোৰক সকলোৱে শূন্য বুলি শুদ্ধকৈয়ে বুজি আছে কেনেকৈ ফুচুলাওঁ তোক অ’ লাহৰি এৰি গুচি নাযাবি শূন্যকথাৰ বেলুন উৰুৱাই উৰুৱাই তেজকে দিম কাৰোবাক মই মানুহবোৰক আশা তোৰ মৰহিব নিদিওঁ দেখিছোঁ--- গুজি দিম লাহৰী খোপাত ধুনীয়া কপৌফুল এপাহি.. ওপঙা একোটা সংখ্যাৰ দৰে তেওঁলোকে বাৰে বাৰে মোক টানি নি নিজৰ নিজৰ পিঠিত বহুৱাই ল'ব খোজে! Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৫৪

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা মই ধিক্কাৰ এই জীৱন ধন দাস চিন্ময় ডেকা ১) টংলা, ওদালগুৰি একো ক'ব নালাগে এনেকৈয়ে ভাল লাগিছে ! পঢ়ি শুনি বৰ মানুহ নহ'ল তুমি তুমি , মই মই জানোঁছা সৰু মানুহ তুমি তোমাৰ, মই মোৰ তেনেই নগণ্য কৰ্ম কৰি অথচ সপোন এটা ধুই আছো একেলগে জীৱনত আগবাঢ়িবলৈ যত্ন কৰিব সহজ মৌনতাৰে …… কিন্তু তাতেই, পাই জীৱনত অজস্র বাধা ২) নিয়তিৰ কি যে, খেলা। বৰষুণৰ শোকসভাত অসহনীয় মৌনতাৰ পৰিভাষা এদিন কবিতা পাঠ কৰিম এয়াই হয়টো দৰিদ্ৰ লোকৰ বেদনা ধিক্কাৰ.......? কান্দোন এসোতা তিতি থাকিব এই জীৱন বোধ হেৰুৱাই সুধিম তোমাক দুদিনীয়া জীৱন ব্যস্ততাত মৌনতাবোৰ কেনে আছে … এনেদৰেই জীয়াই আছোঁ আৰু থাকিব লাগিব নিজস্বতাৰ জৰিয়তে ব্যাকুলতাৰ স্পন্দনত উজাৰি কটাই, ৰাতিৰ দুভাগ নিশা পাই নতুনত্বৰ সপোনৰ নান্দনিক দৃশ্যপটৰ আশা। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৫৫

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা যোদ্ধা সমীপেষু ইলামণি শইকীয়া যোদ্ধা--পকা বেলিটো মূৰত লৈ তোমালোক মাজ পথত ঠিয় হৈ থাকা তোমালোকৰ হাতত বহুতৰ জীৱন আৰু হাঁহিৰ ফল্গুধাৰা৷ বহুজন উভতি আহে যোৱাৰ বাটেৰে মাজ পথত তোমালোকৰ চল্‌চলীয়া চকু উভতি নহাৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰে বহুজন গুছি যায় মাজৰাতি চুৰিত ওলমা শেষ ক্ষণ তোমালোক ৰৈ থাকা উজাগৰী বাটত- কাৰোবাৰ তৈলমৰ্দনত বিলম্ব হেতু গুৰু দণ্ড ৰাতিৰ সময় সাক্ষী৷ তোমালোক যোদ্ধা --হাড়ক পানী কৰা খোৱা পাতত শিল-হালধীয়া পানীৰ মিশ্ৰণ৷ যোদ্ধা-তোমালোকৰ বাবে মাজৰাতি সিহঁত গুছি যায়-নদীৰ পাৰলৈ, অৰণ্যৰ মাজলৈ যোদ্ধা--তোমালোকৰ চাবুকৰ কোব পিঠিৰ সলনি বুকুত প্ৰাপ্তিত উজ্জ্বলে সিহঁতৰ মুখ পৰিলে তোমালোক অতন্দ্ৰ প্ৰহৰী-শ্ৰান্ত-ক্লান্ত স্তব্ধ হৈ যায় সত্য, বিশ্বাস বতাহে বুজে-এজোলোকা আশীৰ্বাদ গালে-মুখে পৰে৷ পোহৰবোৰে বাট বিচাৰি হুমুনিয়াহ কাঢ়ে তোমালোকৰ দুচকুত জুই ফুল ফুলিলে মোৰ দেশৰ মানুহে বাট বুলি অবাটত খোজ দিলে মাটি ফুটি লুকাই বেইমান শোষক তুমি সঁকিয়াই দিয়া-বাটে বাট পোৱালি দিয়ে ভ্ৰষ্টাচাৰৰ পোষক৷ সত্য বাটৰ খোজ সত্য৷ মোৰ দেশৰ মানুহে অমৃত বুলি গৰলত মুখ দিলে যোদ্ধা- সাধাৰণ জনতাৰ তুমি জীৱনক বাজী লগাই মৃত্যুৰ হাতত হাত মিলালে হাড়ে-হিমজুৱে সোমাই থকা ছয় ফুট মাটিত সোমাবলৈ ছয় যুগৰ বস্তু গোটালে শেষ হৈয়ো শেষ নোহোৱা তুমি শাসক হৈ উঠা,তুমি নায়ক হৈ উঠা বিশ্বাসৰ আস্থা৷ মাটিৰ মানুহে তোমালৈ মূৰ তুলি চায়,চালাম ঠুকে৷ (উচৰ্গা - যিসকল আৰক্ষী বিষয়াই এতিয়াও বন্ধকত তোমালোক এই পৃথিৱী, এই আকাশ,জীৱন থোৱা নাই বিবেক-তেওঁলোকৰ হাতত অপৰিসীম এই পোহৰ, এন্ধাৰ আৰু সপোনৰ ৰক্ষক৷ কৃতজ্ঞতাৰে মোৰ অনুভৱখিনি অৰ্পণ কৰিলোঁ--কবি) তোমালোক উচুপি উঠিলে জানিবা সময়--ঈশ্বৰ গৃহত বন্দী অসত্য ক্ষণ৷ Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৫৬

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ দুখ কবিতা অশোক কু মাৰ দলে গুৰুৰ প্রতি মানুহৰ দৰে অমৰজিৎ কু মাৰ পঠক গছবোৰৰো থাকে গভীৰ দুখ হে শ্রদ্ধাপদ ! প্রেমৰ ফুলেৰে গাঁথিব নোৱাৰিলোঁ মালাধাৰ মানুহে মুখত এমোকোৰা হাঁহি লৈ তোমাৰ বৰনৰ; কবিতাৰে নো কিদৰে বৰিম ? মনৰ মোনাত একুকি দুখ লৈ ফুৰাৰ দৰে চকুলো তোমাৰ চকুতে শুকায় গছবোৰেও দুখ সহি হালি-জালি থাকে মৰম কোমল ভাষাবোৰ কণ্ঠতে হেৰায়। অগ্নিবৰষা ভাষাৰ আঁৰত ফুলে ইজন-সিজনক দুখৰ ইতিহাস বিবৰি চেনেহৰ ফুল; কোনেও নেদেখাকৈ। মানুহে পাতলাই মনৰ দুখ বাস্তৱৰ কঠোৰতাত নীৰৱে জঁয় পৰা গছবোৰে ভাৰ জুখি পাতলাব নোৱাৰে নানাৰঙী ফুলবোৰ সামৰি-সুতৰি থোৱা হৃদয়ৰ কোণত দুখ সঁচাকৈয়ে, পদুলি মূখৰ পৰা দেখা নাযায় ঘৰৰ পিচফালে পতা ফুলনিখন। দুখৰ ভৰ জুখি ল'ব পাৰে বাবেই মানুহৰ দুখৰ উপৰি দুখ শিক্ষাৰ নিয়াৰিত গঢ়ি-পিতি মানুহ গঢ়া তুমি সুদক্ষ কর্মকাৰ; জ্ঞানৰ হাতুৰীৰে মগজুত খুন্দিয়াই তুমি দূৰ কৰা অমানৱীয়তাৰ কলীয়া আন্ধাৰ। শিক্ষকতাই তোমাৰ কৰ্ম পবিত্রতাই তোমাৰ বর্ম। মানৱ ফুলনিৰ তুমি যে মালী মানৱতাই তোমাৰ ধর্ম। তোমাৰ চেতনায় উজ্জীৱিত হয় বৈক্ষম্যহীন, প্রেমময় এখন সুস্থিৰ সমাজ। আপোচহীন বিপ্লবী তুমি আকাশ আৰু দিগন্তই ঢুকি পোৱা আপোন পৃথিৱীখনক তোমাৰ মহত্বৰ ভাৱনাবে উদ্ভাসিত কৰি তোলাৰ অবিৰত প্রয়াস। জীৱন-মৃত্যু আৰু মৰম-নিষ্ঠুৰতাৰ ৫৭ দ্বন্দৰ মাজতো বিৰাট মানৱতাৰ লুপ্তভাণ্ডাৰ সন্ধানী দৃষ্টিৰে তোমাৰ দীর্ঘ পথ পৰিক্রমা। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ চিৰসত্য কবিতা নন্দেশ্বৰ মিলি শিল ভঙা ছোৱালী মৃত্যুতো হ'বই এদিন আমাৰ এইটো শাশ্বত..চিৰসত্য অনসূয়া বৰঠাকু ৰ যদি এতিয়াই তাৰ বাবে কৰি থাকোঁ শোক-বেদনা জ'ৰথাং, দক্ষিণ ছিকিম কিবা থাকিব জানো জীৱনৰ অৰ্থ। পাহাৰী ছোৱালীৰ মামৰে ধৰা আঙুলিত এদিন যাবই লাগিব সংগ্ৰামৰ তানপূৰা! তুমি-মই -আমি সকলোৱে অজান-অজ্ঞান সেই দেশলৈ টুক টুক টুক টুক... য'ত নাথাকিব কোনো ভাঙে পথৰ শিল, আন্ধাৰ-পোহৰ ৰ'দে চেলেকি যায়, য'ত নাথাকিব আমাৰ সুমথিৰা ওঁঠৰ তিল। সুখ-দুখৰ বিচাৰ। কিহৰ তাড়নাত? তাৰ আগতে আমি ভোকৰ এই বিশাল বসুধাৰ বুকুত নে শোকৰ ৰুই যাব লাগিব নে জোকৰ ? ভালপোৱা-বিশ্বাসৰ কঠীয়া ক'বলৈ নিশিকিলে তাই। য'ত লহপহকৈ বাঢ়ি আহিব মানৱতাৰ বিৰিখ। 'দেৱাচ্চেন'ৰ এহাল দেৱী-দেৱতাই, উচুপি থাকিলেও শুনোতা নাই! ঘাট-মাউৰী, অঘৰী ছোৱালীৰ জিভাৰ গাঁঠি খোলোঁতা নাই!! শিল ভঙা পাহাৰী ছোৱালীৰ বুকুৰ শিল ভাঙোতা নাই!! টোকা: 'দেৱাচ্চেন' ছিকিমিজ (ভুটীয়া) - স্বৰ্গ Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৫৮

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা 'মই'ৰ পৰা 'আমি'লৈ... ৰাতিৰ শ্লগান অনুস্মিতা ফু কন স্বপ্নম জ্যোতি কলিতা বঙাইগাঁও গোলাঘাট কিমান অপেক্ষাত থাকিলে কালি আকাশ এখন দূৰত্ববোৰ এটা যুগৰ যেন লাগে খহি পৰিছিল মূৰত কিমান আশা কৰিলে গোটেই ৰাতি জুৰুলি-জুপুৰি সময়বোৰ চুটি হৈ গৈ থাকে চিকুণ পুৱা হৰি হৰি ইমান আৰ্তবেদনা ! 'মই' বোৰ আত্মকেন্দ্ৰিক য'ত 'আমি'ৰ বাবে ঠাইয়ে নাথাকে জিলিৰ মাতে কঁপাই আছিল 'মোৰ' পৰা 'আমি'লৈ যাত্ৰা কৰিবলৈও মাজনিশাৰ নিৰৱতা মনৰ সাঁকোখন পাৰ কৰিব লাগে সৰা ফুলৰ পাহি জীৱনৰ প্ৰতিটো পথেই বৰ দীঘলীয়া অথচ সুখ-দুখ,প্ৰাপ্তি-অপ্ৰাপ্তিৰ ৰভাথলীত শিলতকৈ কঠিন অকল নিজক উজ্জ্বলাই ৰাখিবলৈ কোনোবাই কৈছিল হৃদয় দিয়া এক‍ান্ত নিজৰ যুঁজখনৰ দৰেই । - ফুলৰ বিচ্ছেদ,আক্ষেপ কিম্বা হুমুনিয়াহ সেই ধূলি-ধুমুহা , ক'লা-কোলাহল আটাইয়ে পাৰ কৰে গিলিপ তিতাই পেলোৱা বহু উজাগৰি নিশা যেন উৰুৱাই এই নিম এই নিম তথাপি পথৰ দাঁতিৰ জুই বহুজনৰ পৰা আৰম্ভ হৈ এটা নিৰ্দিষ্ট বিন্দুত যাত্ৰা কৰা পথছোৱা সঁচাকৈয়ে বৰ অকলশৰীয়া । আকৌ জানো জ্বলিব নুমাই যোৱা বুৰঞ্জী মাটিৰ মমতাত পাত-চোত নাইকিয়া চেঁচুকত ফুলি উঠা বগা ফুলপাহ মৰ্মতকৈ তাতো কি আনন্দ আছে অশতিপৰ ৫৯ বিৰহ বিচ্ছেদে নিচুকাই থকা অথিৰ সন্ধিয়াত ইমান সৰল এই শোক ! Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা সেউজীয়া হ'ব খোজা মানুজন অনুভৱ প্ৰিয়ম মিৰি সেউজীয়াৰ সন্ধান বিচাৰি সেউজীয়া হ'ব খোজা মানুহজন তেওঁ সেউজীয়া হ'ব খোজে এদিন সেউজীয়া হৈছিল অথচ তেওঁ সেউজীয়া হ'ব পৰা নাই বটবৃক্ষৰ দৰে ছাঁ দিছিল সেউজীয়া হ'ব নোৱাৰাৰ দুখত তেওঁৰ ছাঁত বহুজনে জিৰণি লৈছিল তেওঁ মনে মনে উচপে ছাঁৰ সেউজীয়া উম লৈ লৈ বহুজনে সেউজীয়া হৈছিল সেউজীয়া হোৱাৰ ভৰপক সন্ধিক্ষণত বাৰিষাৰ বানে বুৰাই পেলায় এদিন হঠাৎ কাল ধুমুহাই বর্ষামুখৰ দুয়োপাৰ চিৰদিনৰ বাবে উভালি থৈ গ'ল বানে সেউজীয়াবোৰ শুহি শুহি খায় সেউজীয়া বটবৃক্ষক ! চকুৰ আগতে উটুৱাই লৈ যায় ঘৰৰ সকলো সেউজীয়া সুখৰ ঠিকনা জলডুবা খেতিবোৰ চাই চাই বানত সপোন হেৰুৱা মানুহৰ দৃশ্য চাই চাই সেউজীয়া হ'ব খোজা মানুজন দুখত মৰ্মাহত হৈ পৰে বান আৰু দুখবোৰ নেওচি সেউজীয়া হ'ব খোজা মানুজন ৰাতিৰ লতা হৈ বগাই সহায় কৰে বানপীড়িতক ক্ৰমশঃ বান শুকাইছিল বর্ষামুখলৈ আগমন হৈছিল শৰৎ হেমন্ত সৰিয়হ ফুলবোৰ ফুলি উঠিছিল খেতিয়কৰ পথাৰে পথাৰে সুখত হাঁহিবোৰ সেউজীয়া হৈছিল খেতিয়কৰ মুখে মুখে.... Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬০

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা হালধীয়া দুপৰ প্ৰেমৰ কবিতা গুনোজীৎ দাস পৰাগজ্যোতি মহন্ত জানিছিলোঁ প্ৰেমত পৰি প্ৰথমে আমি নিজকে হেৰুৱাব লগা হয় এদিন হালধীয়া হৈ সৰিব দুপৰ গন্তব্যৰ গইনা লৈ গৈ থাকোঁ চাল কোমোৰাৰ পিঠি বগোৱা দুপৰ প্ৰেমত পৰাৰ পিছত আমি হৈ উঠোঁ একোজন আৱিষ্কাৰক পানীপোটাৰ চকু নিয়া দুপৰ নিজৰে তৰপে তৰপে বিচাৰি থাকোঁ নিজকে ৰাতি ৰাতি নিগনীটোক মাটিছোঁ প্ৰেমত পৰাৰ পিছৰে পৰা আমি এই কথা জনা হওঁ টোপনিত সি এৰি গল ৰ'দত তিতা হালধীয়া আইনা যে প্ৰেমতেই ঘূৰি আছে পৃথিৱী প্ৰেমৰ কাৰণেই জিলিকি উঠে কত নক্ষত্ৰ কত কি ! আইনাত দেখিছোঁ ওভতনিৰ হেজাৰটা প্ৰতিবিম্ব লুটি বাগৰ দি থকা সৰাপাতৰ পৰাই এই কথা প্ৰেমত পৰাৰ পিছৰে পৰা আমি জানিবলে’ লওঁ উভটিছে নিগনীবোৰ আৰু নিজকে নিৰাওঁ,ছাঁ দিওঁ প্ৰেমত পৰিলে নিজকে এখন আইনাৰ আগত থিয় কৰাই খুঁটিয়াই চাওঁ প্ৰতিবেশী দন্ত ডক্তৰ শৰীৰ গৱেষণাগাৰত পৰীক্ষণ,উদ্ভাৱন গুৰি দাঁত কুটি খোৱা দুয়োৰে দুটা নিগনী সূত্ৰ নিতউ নতুন ইটোৱে সিটোক নেদেখি বাটৰ খেজুৰ বাটত মজিল ভাবি ভাবি পৃথিৱীৰ সমস্ত ভাবনাক নিজৰ কৰোঁ,যতনাওঁ নিজকে ৰাতি ৰাতি ঘৰৰ নিগনীবোৰ খেদি ভাগৰি পৰা আৰু পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ ধুনীয়া বুলি নিজকে পতিয়ন নিয়াওঁ দন্ত চিকিৎসক, কবিৰ দুপৰৰ আইনাত হালধীয়াৰ পৃথিৱী নামৰ ঘূৰণীয়া গোলকটোৰ সমতলৰ কোনো প্ৰান্তীয় প্ৰতিফলন চহৰত মেলি ধৰোঁ নিজৰ ভিতৰতে জাগি থকা সকলো চেতনাক জানিছিলোঁ এদিন হালধীয়া হৈ সৰিব দুপৰৰ পহৰাদাৰ দন্ত্য দ এটিৰ দৰে শুই পৰিছে ঘৰে চোতালে বিস্তাৰিত নিগনিৰ দাঁতে কুটিছে কাল, দুপৰৰ চোতাল দন্ত্য দ'ৰ সকাম পাতি দুপৰ টেঙাৰ ৰ'দ চেপি টোপনিত টোপনিয়াই থাকিল জুশালৰ অঘৰী জীউ উৰি গ'ল নিগনি চকু এটাৰ হালধীয়া দুপৰ Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬১

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা 'আই' এচ শোভানা ৰহমান (কভিডত সন্তান হেৰুৱা 'আই'মাতৃৰ নামত) আই মোৰ মাত আহো বুলি মাতষাৰ নলগা কৈয়ে গুচি আহিলো তাৰ বাবে ক্ষমা মাগিছো।পিছদিনা সিহঁতৰ উক্ মুকনিত মই সকলো পাহৰি গ'লো, বৈতৰণীৰ কোবাল সোঁতত অদৃশ্য নাৱৰ টিঙত বহি আই আই বুলি আস্ফালন কৰিছিলোঁ মোৰ সেই হিয়া ভৰা আৰ্তনাদ তুমি নশুনিলা মই ভাগৰি পৰিছিলো সেইদিনা যে মোৰ অহা কথা নাছিল কাৰণ শৰীৰীপোছাকৰ ৰং মোৰো বৰ প্ৰিয় আছিল সিহতে মোক প্ৰকৃত ঠিকনা দেখুৱালে শেষত মৰণৰ পাটীত শান্ত হৈ পৰা উপায়হীন কাৱৈ মাছটোৰ দৰে ম ই শান্ত হলো। এই মৰণৰ আঁচুকাঠত সকলো বন্দী আমি আই , তুমি বাৰু ইমান কান্দি আছা কিয় তোমাৰ চকুপানীৰ ভৰ সহিব নোৱাৰি মোৰ বুকুখনে বাৰে বাৰে তোমাৰ স্নেহ উপকূলত গৈ খুন্দা মাৰে তেতিয়া মোৰ বৰ কষ্ট হ'য় অ'ভাৰৰ আই দুখৰীয়া ছবিবোৰ মচি পেলোৱা মোলৈ সা‌ঁচি ৰখা সপোনবোৰ বসতি সাৰা প্ৰাণাতুৰ শিশু বোৰৰ দেহত সানি সজীৱ কৰি তোলা সিহঁতৰ জীৱন বাট তেতিয়া তুমি বুকুত হাত থৈ অনুভৱ কৰিবা তোমাৰ প্ৰতি উশাহতে ম ই আছো আই, তুমি ধীৰতাৰ প্ৰতীক তুমি সৃষ্টিৰ বাহক তোমাৰ অভিধা দিয়াটো বৰ কঠিন অ' আই পৃথিৱীয়ে তোমাক বিচাৰিছে মই কুশলে আছো তুমি য'ত আছা সেয়াই পত্ৰ আৰু ম ই য'ত আছো সেয়া চিৰসত্য আহিম বুলি মাতষাৰ নলগা কৈয়ে গুচি আহিলো ইতিত্ তোমাৰ হিয়া Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬২

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কবিতা এঅঁৰা স্তৱক ব'হাগ ৰূপজ্যোতি গগৈ ৰেখা বৰকটকী যোৰহাট (১) ব'হাগ আজিৰ সন্ধিয়াৰ আৰতি ব'হাগ কালিৰ. বোধৰ উন্মেষ আহিব লগা ব'হাগ বুদ্ধত্বৰ স্বপ্নীল অন্বেষণ নে কিবা যেন আচহুৱা জীৱন জীজ্ঞাসাৰ পানীৰঙী দাপোন! অচিনাকী সুবাস! (২) পাহৰণিৰ গৰ্ভত ব'হাগ চ'তৰ বতাহত আধুনিকতাৰ ধামখুমীয়াত গুণগুণাই বৈ আহে সৰাপাতৰ বনৰীয়া ঘ্ৰাণ হাবু-ডুবু খোৱা ব'হাগ ধূলিয়ৰি জীৱন আইতা- ককাহঁতৰ ধূলিতে সপোন ধূলিতে অন্তিম শয়ন স্মৃতিৰ ব'হাগ ! জানিও নাজানি বাসন্তী কুসুমলৈ অতৃপ্ত আবেদন। কুলিজনীয়ে নাপাহৰে বিনাবৰ উচিত সময় (৩) কপৌ - ভাটৌ ফুলে ৰঙা শিমলুৱে ফুচফুচাই কি কথা ক'লে নাপাহৰে ফুলাৰ সময় দেহে-প্ৰাণে বিয়পিল সেউজৰঙী জেতুকাপাত বৰষুণৰ সেন্দুৰীয়া বৰণ যন্ত্ৰনাৰে দগ্ধ! আহ! কি যে মিঠা! কি যে কোমল! দোকানে দোকানে তেজৰঙী \"টিউৱ\" যে উপলব্ধ ... (৪) যাওঁ বুলিয়েই গুচি যায় আজিৰ প্ৰজন্মই মাখিয়তীক নাজানে আলসুৱা অনুভৱী সময় জানে জানো বৰহমথুৰিৰ মহত্ব? হিয়াৰ অতলত থৈ যায় দেউতাৰ পদূলিত গোন্ধাবনে মাধুৰী শূন্যতা, পূৰ্ণতা নে মাটি-মিঠা ঝংকাৰিত হৃদয়! কেতেকী মলমলাব? Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬৩

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কথা কবিতা ব'হাগ মাথোঁ এটি ঋতু নহয় ৰিণ্টু টায়ে ড° ভূপেন হাজৰিকাতকৈ বেছি ভালকৈ ব'হাগ মাহটোক উপলব্ধি কৰিব পৰা কোনোবা দ্বিতীয় এগৰাকী ব্যক্তি ওলাব বুলি মোৰ মনে নধৰে। এই বাবে মোৰ লেখনিৰ শিৰোনামটো তেখতৰ বিখ্যাত এটি গীতৰ শিৰোনামকে ধাৰ কৰিলো। ফাগুনৰ মতলীয়া বা লাগি তল সৰে গছৰ হালধীয়া পাত। এপাহি কপৌফুলে পলাশ ,শিমলু,মদাৰে ৰঙীণ দলিচা ল'লে লঠঙা দেহাত । কাণে কাণে ভোমোৰাক ক'লে, চাওঁতে চাওঁতে ফাগুনে বিদায় মাগিলে হঠাৎ ক'লেঃ এ' মই ফুলিলোঁ হে ' শুনিলো কুলিৰ মাত (মোৰ) পাটগাভৰুৰ মন চ'তৰ এই প্ৰথম পুৱাত । কুমলীয়া মই একোকে নাজানো নুশুহিবা মধুকণ ।\" ঢোলৰ গুম গুমনি মনৰে আমনি বিহুৰে আখৰা চলে , ব'হাগ মানে ডেকা গাভৰুৰ মেট্ৰিকৰ দেওনা আৰু নাথাকিব ইচাৎ বিচাৎ মন ! এন. ই .পি. বলবৎ হ'লে প্ৰকৃতি নৱ ৰূপ শেষবাৰ পৰীক্ষাৰ্থী (তুমি) ভাবিলে -গুণিলে কুঁহিপাতৰ কোমল স্বৰূপ ভুলতো নোৱাৰা যাব এইবাৰ মৃদু বতাহত বেলিৰ হাঁহি বিহুৰে আখৰা তলীলে, জীৱনৰ সোণালী কিৰণ ।। দেউতাৰ কাঢ়া শাসন চলে! ব'হাগতে পাওঁ সম্প্ৰীতিৰ ৰূপ ৰেখা, ব'হাগ আহি পালেহি বেছি দিন নাই, আনকালে কোনদিনে নেদেখা ; কুলিৰ মাতে সোঁৱৰালে ইনাই বিনাই! গৰু, গুৰু উভয়কে ভক্তিৰ এনাজৰীৰে ব'হাগ মানে কি? এটি মিঠা অনুভৱ! বান্ধিব খোজা ই যে আমাৰ পৰম্পৰা । ডেকা গাভৰুৰ প্ৰেম প্ৰণয়ৰ ভেটা ভঙা বান নে কনিষ্ঠই জেষ্ঠক সেৱা কৰা, কপৌফুলৰ নিচান , জেষ্ঠজনে কনিষ্ঠজনক আশীৰ্বাদ দিয়া, প্ৰকৃতিৰ শোভা যৌৱনা গাভৰুৰ গান ? হিয়া উজাৰি ইজনে সিজনক মৰম যাচিবলে আমাক ব'হাগ লাগে। সেইবাবেই হয়তোবা এদিন সুধাকণ্ঠই নিগৰালে ব'হাগ আমাক কিয় লাগে ? \" ব'হাগৰ প্ৰথম পুৱা সুধাকণ্ঠৰ মতে, নকৈ গাভৰু হোৱা \" ব'হাগ মাথোঁ এটি ঋতু নহয়, Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬৪

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ নহয় ব'হাগ এটি মাহ Lígang dírbí du:tímílo অসমীয়া জাতিৰ ই আয়ুস ৰেখা Mising réngam du:tíyépé গণ জীৱনৰ ই সাহ। Lígang dírbé du:tímílo Misíng a:ngo Katíyépé ব'হাগ মাথোঁ বিহুতলী নহয় Mímbír ya:mé:lol নহয় ই নিশা ফুলা ফুল Asin agom lunanéko. ব'হাগেই আনি দিয়ে সমদল গতি নেওচি জাতি-কুল এয়াই বহাগৰ অনুভৱ। ই প্ৰভেদক কৰেহি নাশ।। \" ঠিকনা - শৈক্ষিক পৰামৰ্শদাতা , কৃষ্ণকান্ত মিচিং ভাষাত কণ্ঠশিল্পী সুৰুয কুমাৰ পাতিৰিয়ে মিচিং সন্দিকৈ জনগোষ্ঠীক সোঁৱৰালে ৰাজ্যিক মুক্ত বিশ্ববিদ্যালয় সোণাৰি Lígang émnamsé মহাবিদ্যালয় অধ্যয়ন কেন্দ্ৰ। Po:lo amino:komang দূৰভাষ- ৭০০২৭৬১৬১৮ Lígang émnamsé Bírdug aminno:komang Mising réngamlok sé Asin a:pígé Takam Misinglok sé Asin a:ngé Sé ligangsé Asin mé:tinsunanéko Mé:dírra du:yémílo Asin mé:ponanéko Gumrag So:mandé Asin agom lunanéko. ব'হাগ মানে অদম্য শক্তি সুন্দৰৰ আৰধনা আৰু সংস্কৃতি , বিষাদৰ চিন-চাপ সমূলি পাহৰি ৰঙালী চৌদিশে দেহে মনে সকলো আগুৰি এইয়া বহাগ মাথোঁ সম্প্ৰীতি আৰু সময়ৰ ৰথ নতুনৰ আৱহন মিলনৰ মধুৰ ক্ষণ, সংস্কৃতিৰ নিবিচাৰে কোনো স্খলন। তাকে সোঁৱৰাবলৈ সুৰুয কুমাৰ পাতিৰিয়ে এইদৰে মিচিং ভাষাত নিগৰালে Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬৫

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ অনুবাদ কবিতা কোনো কাৰো বাবে নহয় অপৰিচিত ভাৱানুবাদঃ ৰমেন কু মাৰ গগৈ (Written By James Kirkup) প্ৰশ্নবোৰঃ ১ কোনো মানুহ নহয় অপৰিচিত মূল: পাবলো নেৰুডা মনত ৰাখিবা, কোনো কাৰো বাবে নহয় অপৰিচিত অনুবাদঃ কিশোৰ কু মাৰ দাস কোনো দেশ কাৰো বাবে নহয় আজৱ সকলো এক নলবাৰী সকলো ভাই-ভনী একেই আকাশ একেই পৃথিৱী কিয় উৰি নুফুৰে আকাশীযানবোৰ তেওঁলোকৰ সতি- যʼত আমাৰ বসতি। সন্ততিবোৰৰ চৌপাশে? সকলোৱে প্ৰিয় সূৰ্য বতাহ আৰু পানী কোনটো হালধীয়া চৰায়ে নিজৰ বাঁহ ভৰ্তি কৰে শীতৰ জঠৰতাৰ আগতেই সামৰিব বিচাৰে বছৰৰ ফচল নেমুটেঙাৰে? কৰ্মঠ হাতবোৰো একেই, হাতে হাতে জিলিকে পৰিশ্ৰমৰ একেই দাগ। সকলো শ্ৰমিক এই জগতৰ। মনত ৰাখিবা, আনৰো একেই চকু ওঁঠোতে কিম্বা শোঁওতে কিয় নিশিকায় তেওঁলোকে হেলিকপ্টাৰবোৰক সূৰ্য্যৰ সেই একেই শক্তিৰে জিনিব বিচাৰে - অবিনাশী প্ৰেমৰ ৰশ্মিৰ পৰা মৌ শুহি ল'বলৈ? এই মাটি, যি সকলোৰে শেষ ঠিকনা। কথাষাৰ মনত ৰাখিবা, বুজিবা। পূৰ্ণ চন্দ্ৰটোৱে এই ৰাতিখন ক'তনো এৰি আহে ঘেঁহুৰ মোনাখন? মনত পেলোৱা, কোনে কেতিয়া কৈছিলা বৰ্ণবাদৰ সূত্ৰৰে ঘৃণা কৰিবলৈ আমাৰ ভাই-ভনীক। (যদিও সকলোৰে তেজৰ ৰঙ ৰঙা) আমিয়েই সেইবোৰ যি পঢ়াইছিলো চলনা, শঠতা আৰু বিভেদতা। মনত পেলোৱা, কোনে তুলিছিলা শত্ৰুতাৰ অস্ত্ৰ ইজনে সিজনৰ প্ৰতি আমি মানৱ, আমিয়ে লেতেৰা কৰোঁ আমাৰ পৃথিৱী আমাৰ আসুৰিকতাত জ্বলে শত সহস্ৰ আপোনজন বতাহত তাৰ পোৰা পোৰা গন্ধ মনত ৰাখিবা কোনো মানুহ নহয় অপৰিচিত কোনো দেশ নহয় আজৱ। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬৬

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ কে কেৰিয়াৰ হিচাপে নাৰ্ছিং ৰি ড° বুলজিৎ বুঢ়াগোহাঁই য়া নাৰ্ছিং (বেচিক) [B.Sc. Nursing(Basic)], বি ৰ এছ চি নাৰ্ছিং (পোষ্ট বেচিক) [B.Sc. Nursing(Post Basic)], এম এছ চি নাৰ্ছিং বৰ্তমান ভাৰতবৰ্ষত নাৰ্ছিং (Nursing) এটা (M.Sc. Nursing) , এম.ফিল. ইন নাৰ্ছিং (M.Phil. In Nursing), পি.এইচ.ডি. ইন নাৰ্ছিং আকৰ্ষণীয় কেৰিয়াৰ । চিকিৎসালয়, নাৰ্ছিং হোম আদিত (Ph.D in Nursing) , ডিপ্লো’মা ইন ছাইকেট্রিক নাৰ্ছসকলে ৰোগীসকলক শুশ্ৰূষা কৰে । ভাৰতবৰ্ষৰ অন্য নাৰ্ছিং (Diploma in Psychiatric ৰাজ্যৰ লগতে অসমতো চৰকাৰী তথা ব্যক্তিগত খণ্ডৰ Nursing) , ডিপ্লো’মা ইন ক্ৰিটিকেল কেয়াৰ নাৰ্ছিং চিকিৎসালয় বৃদ্ধি হোৱাৰ ফলত কেৰিয়াৰ হিচাপে (Diploma In Critical Care Nursing), নাৰ্ছিঙৰ গুৰুত্ব বাঢ়িব ধৰিছে । চৰকাৰী চিকিৎসালয় পোষ্ট বেচিক ডিপ্লো’মা (Operation Room আৰু ব্যক্তিগত খণ্ডৰ নাৰ্ছিং হোম, ক্লিনিক, ডায়েগন'ষ্টিক Nursing, Cardio Thoracic Nursing, চেণ্টাৰ, লেবৰেটৰী আদিৰ সংখ্যা বৃদ্ধি হোৱাৰ ফলত Neurology Nursing, Midwifery নাৰ্ছৰ আৱশ্যকতা বৃদ্ধি পাব ধৰিছে । নাৰ্ছিঙৰ বিভিন্ন Nursing, Psychiatric Nursing, পাঠ্যক্রম আছে , যেনে - অক্সিলিয়াৰি নাৰ্ছিং এণ্ড Critical Care Nursing, Emergency & মিডৱাইফৰি (এ এন এম) [Auxiliary Nursing Disaster Nursing, Oncology and Midwifery(ANM)], জেনেৰেল নাৰ্ছিং এণ্ড Nursing, Ortho and Rehabilitation মিডৱাইফৰি (জি এন এম) [General Nursing Nursing, Geriatric Nursing, and Midwifery(GNM)], বি এছ চি নাৰ্ছিং Neonatal Nursing, Forensic (বেচিক) [B.Sc. Nursing(Basic)], বি এছ চি Nursing, Haematology Burn & Reconstructive Surgery Nursing – Residency Programme) আদি । দেশৰ বিভিন্ন স্থানৰ লগতে অসমতো নাৰ্ছিঙৰ শিক্ষা গ্রহণ কৰিব পৰা শিক্ষানুষ্ঠান আছে । নাৰ্ছিঙৰ স্নাতক (B.Sc. Nursing) আৰু স্নাতকোত্তৰ (M.Sc. Nursing) পাঠ্যক্রম পঢ়াৰ সুবিধা থকা তথা অসম চৰকাৰৰ চিকিৎসা শিক্ষা সঞ্চালকালয়ৰ (https://dme.assam.gov.in) অধীনৰ কেইখনমান শিক্ষানুষ্ঠানৰ বিষয়ে তলত উল্লেখ কৰা হ’ল গুৱাহাটীত অৱস্থিত আঞ্চলিক নাৰ্ছিং মহাবিদ্যালয়ত স্নাতক পাঠ্যক্রমত আসনৰ সংখ্যা ৬০ খন আৰু স্নাতকোত্তৰ পাঠ্যক্রমত আসনৰ সংখ্যা ২৫খন । নাৰ্ছিঙৰ Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬৭

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ স্নাতকোত্তৰ পাঠ্যক্রম অধ্যয়ন কৰিব পৰা বিষয়বোৰ Bordoloi Regional Institute of হ'ল - Medical Surgical Nursing, Mental Health Obstetrics and Gynecology (http://www.lgbrimh.gov.in) ত নাৰ্ছিঙৰ Nursing, Child Health (Pediatric স্নাতকোত্তৰ(M.Sc. in Psychiatric Nursing), Mental Health Nursing) পাঠ্যক্রমত আসনৰ সংখ্যা ১২ খন আৰু (Psychiatric)Nursing আৰু ডিপ্লো’মা [Diploma in Psychiatric Community Health Nursing । Nursing (DPN)] পাঠ্যক্রমত আসনৰ সংখ্যা ৩০ ডিব্রুগড় নাৰ্ছিং মহাবিদ্যালয়ত নাৰ্ছিঙৰ স্নাতক খন । এই শিক্ষানুষ্ঠানত নাম ভৰ্তিৰ সবিশেষ তথ্য পাঠ্যক্রম পঢ়াৰ সুবিধা আছে আৰু আসনৰ সংখ্যা ৬০ জানিবৰ বাবে শিক্ষাৰ্থীসকলে ৱেবছাইটত চাব পাৰে । খন । ব্যক্তিগত খণ্ডৰ শিক্ষানুষ্ঠানতো নাৰ্ছিঙৰ স্নাতক শিলচৰ নাৰ্ছিং মহাবিদ্যালয়ত নাৰ্ছিঙৰ স্নাতক (B.Sc. Nursing) আৰু নাৰ্ছিঙৰ পাঠ্যক্রম পঢ়াৰ সুবিধা আছে আৰু আসনৰ সংখ্যা ৬০ স্নাতকোত্তৰ(M.Sc. Nursing) পাঠ্যক্ৰম অধ্যয়ন খন । কৰিব পৰা সুবিধা আছে । । এই মহাবিদ্যালয়কেইখনত নাৰ্ছিঙৰ স্নাতক (B.Sc. অসম চৰকাৰৰ অধীনত “জেনেৰেল নাৰ্ছিং এণ্ড Nursing) পাঠ্যক্ৰমত নাম ভৰ্ত্তিৰ বাবে এটা বাছনি মিডৱাইফৰি (জি এন এম)”ৰ ট্ৰেইনিং স্কুল কামৰূপ পৰীক্ষা হয় আৰু এই বাছনি পৰীক্ষা “শ্রীমন্ত শংকৰদেৱ (মহানগৰ), ডিব্ৰুগড় , কাছাৰ, যোৰহাট , বৰপেটা , চিকিৎসা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ (http://ssuhs.in)”য়ে শোণিতপুৰ, নলবাৰী, নগাঁও , পৰিচালনা কৰে । এই বাছনি পৰীক্ষাৰ বাবে লখিমপুৰ,শিৱসাগৰ,ধুবুৰী, ধেমাজি, তিনিচুকীয়া, আবেদনকাৰী প্ৰাৰ্থীগৰাকী মহিলা হ'ব লাগিব , গোলাঘাট, গোৱালপাৰা, মৰিগাঁও, কৰিমগঞ্জ, এইখিনিতে এটা কথা উল্লেখ কৰা ভাল হ'ব যে নাৰ্ছিঙৰ হাইলাকান্দি , দৰং , কাৰ্বি আংলং আৰু কোকৰাঝাৰ পাঠ্যক্রমৰ বাবে কিছুমান শিক্ষানুষ্ঠানত পুৰুষ প্ৰাৰ্থীয়েও জিলাত আছে । ইয়াৰ উপৰিও আমাৰ ৰাজ্যৰ ব্যক্তিগত আবেদন কৰিব পাৰে । প্ৰাৰ্থীগৰাকীৰ উচ্চতৰ মাধ্যমিক খণ্ডৰ কেইবাখনো শিক্ষানুষ্ঠানত জেনেৰেল নাৰ্ছিং এণ্ড (বিজ্ঞান শাখা) চূড়ান্ত পৰীক্ষাত ইংৰাজী এটা বিষয় মিডৱাইফৰি (জি এন এম) পাঠ্যক্ৰম অধ্যয়ন কৰিব হিচাবে থাকিব লাগিব আৰু পদাৰ্থ বিজ্ঞান , ৰসায়ন পৰা সুবিধা আছে আৰু এই শিক্ষানুষ্ঠানবোৰ নাম বিজ্ঞান আৰু জীৱ বিজ্ঞানত নূন্যতম ৫০ শতাংশ জানিবৰ বাবে শিক্ষাৰ্থীসকলে অসম নাৰ্ছিং পৰিষদ নম্বৰসহ উত্তীৰ্ণ হ’ব লাগে । অনুসূচিত জাতি আৰু (http://assamnursingcouncil.in)ৰ জনজাতিৰ প্রাৰ্থীয়ে নূন্যতম ৪০ শতাংশ নম্বৰসহ উত্তীৰ্ণ ৱেবচাইট চাব পাৰে । জেনেৰেল নাৰ্ছিং এণ্ড মিডৱাইফৰি হ’ব লাগে । পৰীক্ষা অনুষ্ঠিত হোৱা বৰ্ষৰ ৩১ ডিচেম্বৰত (জি এন এম) হ'ল চাৰে তিনি বছৰীয়া ডিপ্লো’মা প্রাৰ্থীৰ বয়স ১৭ বছৰৰ পৰা ২৪ বছৰৰ ভিতৰত হ’ব পাঠ্যক্রম আৰু নাম ভৰ্ত্তি বৰ্ষৰ ৩১ ডিচেম্বৰত প্রাৰ্থীৰ লাগে । অনুসূচিত জাতি আৰু জনজাতিৰ প্রাৰ্থীৰ বাবে বয়স ১৭ বছৰৰ পৰা ৩৫ বছৰৰ ভিতৰত হ’ব লাগে । তিনি বছৰ বয়সৰ ৰেহাই আছে। এই পাঠ্যক্রমত নাম ভৰ্ত্তিৰ বাবে প্ৰাৰ্থীগৰাকীয়ে উচ্চতৰ আঞ্চলিক নাৰ্ছিং মহাবিদ্যালয়, গুৱাহাটীত নাৰ্ছিঙৰ মাধ্যমিক (বিজ্ঞান শাখা) চূড়ান্ত পৰীক্ষাত ইংৰাজী , স্নাতকোত্তৰ(M.Sc. Nursing) পাঠ্যক্ৰমত নাম পদাৰ্থ বিজ্ঞান , ৰসায়ন বিজ্ঞান আৰু জীৱ বিজ্ঞানত ভৰ্ত্তিৰ বাবেও এটা বাছনি পৰীক্ষা হয় আৰু এই বাছনি নূন্যতম ৪০ শতাংশ নম্বৰসহ উত্তীৰ্ণ হ’ব লাগে ,উচ্চতৰ পৰীক্ষা “শ্রীমন্ত শংকৰদেৱ চিকিৎসা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ মাধ্যমিক কলা শাখাত নূন্যতম ৪০ শতাংশ নম্বৰসহ (http://ssuhs.in)”য়ে পৰিচালনা কৰে। উত্তীৰ্ণ হ’ব লাগে অথবা অক্সিলিয়াৰি নাৰ্ছিং এণ্ড তেজপুৰৰ Lokopriya Gopinath মিডৱাইফৰি (এ এন এম) পাঠ্যক্রমত ৪০ শতাংশ Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬৮

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ নম্বৰসহ উত্তীৰ্ণ হ’ব লাগে । নাৰ্ছিঙৰ যিকোনো পাঠ্যক্রম অধ্যয়ন কৰি এক নিশ্চিত ব্যক্তিগত খণ্ডৰ শিক্ষানুষ্ঠানতো নাৰ্ছিঙৰ “জেনেৰেল নিয়োগৰ সুবিধা আশা কৰিব পাৰি । চৰকাৰী চিকিৎসালয় আৰু ব্যক্তিগত খণ্ডৰ নাৰ্ছিং হোম, ক্লিনিক, নাৰ্ছিং এণ্ড মিডৱাইফৰি (জি এন এম)” পাঠ্যক্ৰম ডায়েগন'ষ্টিক চেণ্টাৰ, লেবৰেটৰী আদিৰ সংখ্যা বৃদ্ধি অধ্যয়ন কৰিব পৰা সুবিধা আছে । হোৱাৰ ফলত নাৰ্ছৰ আৱশ্যকতা বৃদ্ধি পাব ধৰিছে । নাৰ্ছিঙৰ শিক্ষাগত অৰ্হতা আৰু অভিজ্ঞতাৰ ওপৰত ভিত্তি অসমৰ চৰকাৰৰ অধীনত “অক্সিলিয়াৰি নাৰ্ছিং এণ্ড কৰি নিযুক্তি লাভ কৰিব পাৰে, যেনে- চৰকাৰী মিডৱাইফৰি (এ এন এম)”ৰ ট্ৰেইনিং স্কুল কামৰূপ চিকিৎসালয় , ব্যক্তিগত খণ্ডত নাৰ্ছিং হোম, ক্লিনিক, (মহানগৰ),ডিব্ৰুগড় , যোৰহাট,নগাঁও , মৰিগাঁও ডায়েগন'ষ্টিক চেণ্টাৰ, লেবৰেটৰী , শিক্ষানুষ্ঠান , ,লখিমপুৰ ,দৰং , ধুবুৰী, কোকৰাঝাৰ, ডিমা উদ্যোগ , অনাথাশ্ৰম , বৃদ্ধাশ্রম তথা চিকিৎসা বিষয়ৰ হাছাও,কাৰ্বি আংলং ,শিৱসাগৰ,শোণিতপুৰ, লগত জড়িত ৰাষ্ট্রীয় আৰু আন্তঃৰাষ্ট্রীয় পৰ্যায়ৰ NGO বৰপেটা,নলবাৰী, গোৱালপাৰা, কৰিমগঞ্জ আৰু বোৰেও নাৰ্ছ নিযুক্তি দিয়ে । নাৰ্ছিঙৰ শিক্ষানুষ্ঠানত হাইলাকান্দি জিলাত আছে । ইয়াৰ উপৰিও আমাৰ শিক্ষক হিচাপেও কেৰিয়াৰ আৰম্ভ কৰিব পাৰে । ইয়াৰ ৰাজ্যৰ ব্যক্তিগত খণ্ডৰ কেইবাখনো শিক্ষানুষ্ঠানত উপৰিও নাৰ্ছ এগৰাকীয়ে ইচ্ছা কৰিলে স্বাধীন ভাবে অক্সিলিয়াৰি নাৰ্ছিং এণ্ড মিডৱাইফৰি (এ এন এম)ৰ নাৰ্ছিঙৰ সেৱা আগবঢ়াব পাৰে । পাঠ্যক্ৰম অধ্যয়ন কৰিব পৰা সুবিধা আছে আৰু এই শিক্ষানুষ্ঠানবোৰ নাম জানিবৰ বাবে শিক্ষাৰ্থীসকলে ড° বুলজিৎ বুঢ়াগোহাঁই অসম নাৰ্ছিং পৰিষদ কেৰিয়াৰ পৰামৰ্শদাতা তথা (http://assamnursingcouncil.in)ৰ মুৰব্বী, যান্ত্রিক অভিযান্ত্রিক বিভাগ, অসম ডনবস্ক’ ৱেবচাইট চাব পাৰে । অক্সিলিয়াৰি নাৰ্ছিং এণ্ড বিশ্ববিদ্যালয় মিডৱাইফৰি (এ এন এম) হ'ল দুবছৰীয়া ডিপ্লো’মা ফোন: ৯৪৩৫১৮৮৬৩০ পাঠ্যক্রম আৰু নাম ভৰ্ত্তি বৰ্ষৰ ৩১ ডিচেম্বৰত প্রাৰ্থীৰ ই-মেইল: [email protected] বয়স ১৭ বছৰৰ পৰা ৩৫ বছৰৰ ভিতৰত হ’ব লাগে । www.buljit.com এই পাঠ্যক্রমত নাম ভৰ্ত্তিৰ বাবে প্ৰাৰ্থীগৰাকীয়ে উচ্চতৰ মাধ্যমিকৰ কলা বা বিজ্ঞান শাখাত চূড়ান্ত পৰীক্ষাত বি.দ্র. কেৰিয়াৰ বিষয়ৰ বিভিন্ন কথা কোনো আগ্ৰহী উত্তীৰ্ণ হ’ব লাগে । শিক্ষাৰ্থীয়ে জানিব বিচাৰে ,তেন্তে প্ৰত্যেক শনিবাৰে বিয়লি ৬-৯ বজাৰ ভিতৰত ফোন(৯৪৩৫১৮৮৬৩০)ত অসম তথা ভাৰতৰ অন্যান্য ৰাজ্যৰ কোনো যোগাযোগ কৰিব পাৰে । শিক্ষানুষ্ঠানত নাৰ্ছিঙৰ বিভিন্ন পাঠ্যক্রমত নামভর্তি কৰাৰ পূর্বে শিক্ষানুষ্ঠানবোৰৰ বৈধতা/ডিগ্রীৰ মর্যাদা/ব্যৱস্থা/ স্বীকৃতিপ্রাপ্তিৰ মর্যাদা আদিৰ বিষয়ে জানি ল’ব লাগে । এই তথ্যবোৰৰ অসমৰ চৰকাৰৰ চিকিৎসা শিক্ষা সঞ্চালকালয় (http://dmeassam.gov.in) , শ্রীমন্ত শংকৰদেৱ চিকিৎসা বিশ্ববিদ্যালয় (www.ssuhs.in), অসম নাৰ্ছিং পৰিষদ (http://assamnursingcouncil.com) আৰু ভাৰতীয় নাৰ্ছিং পৰিষদ (http://www.indiannursingcouncil. org) আদিৰ ৱেবচাইটৰ পৰা শিক্ষাৰ্থীসকলে লাভ কৰিব পাৰে। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৬৯

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ Do:déng KARSOI Mg.Bhobo Dole: oméséméi bipakpé ? Aoko yamnéko la:bipé? Émdoloi Maglu:bí agom -asog luma:pé kungke:dém gépaklíkto.Ru:nébí du:la tani:né:do gégaptomang.Karsoibí pe: pe: émpé kutoném bí gi:la gipakkang. Miksi ditung ditu:labi Maglu:kolopé kangge:la ludung-maurésin bomka:ma:namé .Tí:la tingkesula sipénélé.No Migomké abba no ro: lokké sidaggom miksi apirko yumélo:pé tí:nam-donamdém dílígge:mang.Tupouka.... mépaktobo.Édémo:pé ajuka:pé domí- Tunggé:do tetsangge:kula lékoda tí:mílo nokké ukumé yogye,tani:dé \"budmah\"dém Karsoibí tipu:dungku. Aí ékéré ésa:ma:ye.Dumsung migmo kare:- aidé agom lula lula.Bídín-badanpé agom ka:tagye.Asinang onmé lula du:dardo do:lu:dok ma:m Lapídoibí kakuma:ye.Kétpagla du:daggom gíadung.Kapikan yigna aí aidé agom so:sa:né kaku:ma:ye.Takir sukkamge:la lula du:n? Uyu kokki luposudu:ne ? giyekuémna Karsoibí \"bhutmah\" dém Okokki...? O ma:mobiso:lo, gisa:to ... títu: títu:la Maglu:mé ludung.Yerung Tunggé:do tedadoloi karsoibí kaman tani: émpé tatmang ka:ma:pé lusangkang- Ma:ma oko ru:nébí botoldok potikang pilen pilenna tí:la ru:tosong ngolum.Ngolukké miksi do:dí dung. Lékoda Karsoibi ludung- dítér katomang.Miksi-tanyob yonnusula Ommangé mímbir ya:me éddiko apin doyen ? Yumé-ro:pé tíngge: ka:bo.Bulugom tingge:la méntomilo ? Gétér géter anyisudagma:lang.Apongém tí:daggom gétomílo ngo kapé turyen? O ma:mom apo:dém tíngkosumam tatmangéida.O:ko lagika:n ? Lagimang aimang.Tayummap la:néko pa:mílo ,serekidémna kopongkapé gídu:né? Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭০

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ Ngolukkém lumangéibo.Kapé iyeji - tukkulo tulang yonsula iskulsopé iyepébo:pé émna ru:nékotopé tolíktung gípaye.Yampokolokké giyebon ? émge:la ma:modé darobla Ko:kang appí:dé giyebo émna gídakku.Karsoibí típu:nam \"budmah\" toriksudung.Odokké budmahdém ako kídí:dém soriyangkolo jí:ligge:la galug- akopé orge:la mo:rum ni:tom (rastiya gasor géma:né ko:kang kídì:dém yampo songgit)moge:la méligdungku.Bí:sin rokopé iskul (ICDS)do:pé gilangka okumpé gípí:dokulo Maglu:bí ngom émna goggo:dung.Amír i:dné ngomaila bhumurang béngkampé bé:la néngémsin goggo:dung. Migomé binam dung.Éi méyumké tíngo:dé okola:n? ainé donamém domilo mogoj aido.Tani: Lomna la:leteiku? Édém andannai ésa:la du:dag.ko:kang goggo:la du:doloi Karsoibí sorya:dé tunggé:do do:nyi allé létogla kémmo lé:sa:lígge:la tule:bari ara:do agom-asog angkang.Kémokokki mimag monam luma:pé ing ganggo:la du:dodo Karmiké léga:pé to:dílok sarakiko gasumdok murko:dé ri:bínbomkang. ba:noddung.Ommang kídí:dé:sin Karsoibí tubor oyi:dém giangamdungku.Apin-oying yi:ledge:la osa:bomge:kula ra:ligdung.Alo-mírsí doangardolo Maglungbi tingirsuge: la kígdubge: la jonte:danna omékumsudé giadakku. Éi ngomyam mirémyan se:ko doge:la amikolo a:m garrésukappé du:n ? Bí ngok tatkolo béttép gidag.Atér aodé metrikdém pa:sge:la lupénékon? Melok pelu kídí:dé ngolum poraila:ma:la sennaibo ager gerkapé apong tí:yoké. Ti: la siddi dinko gínamé po:lo pumko ika:bo.Léko léko ti:tobo.Su:pak tí:yoké ?.....Yungkér- amik mobile ki phune yungér,data-damala ko:ba:dém modakku.Karsoibi lo:dípé gomka:- gonggabla yuppakang.Karsoibi saraki yekang tadla léko léko sibídgom aiyyé rulenbomna ao-ommangé émna mé:dag.Ommang kídí sém otér jo:bomnangkula soyardo yummodung. otér oge:la turnam bélamko Odokké..... Do:nyi dongkong do:lendolo léngkanma:pé sinan lambém budmah soriya:dém bomna iskulpé léngkannammém ka:pa:dung émna mé (ICDS)pé gidung.Bím ka:dange:la la gídolo mirém érang arigém galug-gasor géma:né ommang kídi:dé gibaddungngaboi.Mé:dír-mé:song tangar ku:nam rokomdo appí:dé omé kumsudé minné a:mé dukkumsukang.Bí odo bulum ludung- réngug gédopé, Péyyi-pétta: nolu lo:dípé iskulso:pé gípa:ye. Lo:dípé dé:taksudopé kabaném kabdung.Kumri- donamémsin dopa:ye.Émpige:la ko:ri agig rignèsin dagdí:la sémpémang ? Kangkanpé kangapkang.Anékumsudok miksi ursuge:la,kangkanné galug-gasor abungé ari a:mém jungab moto. Do:nyi bomge:la,lesin-laksin lotpu:suge:la, kidusudolo tukkudo. ísingko odokké Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭১

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ lambélok oyingko magobomnangkula Agomdé arron émna Karsoimė ukumpé gipí:dakku. taddung.Odo bí apong ti:namdé arro Do:nyi allé létogla mo:píso kémmo émbito.Nokol murko: monamdé aropé adolo pérogé rog-rogaidung,so:bo ombe: lagimang.Bi ngok pa:nam murko:dém ombe: émna gídakku,kéno:la ege koye: moríd morídla bomnamdé arro.Ngoluk koye émna kaptagdolo Karsoibí ukum nappa:lo:pé ka:la siloképé mélíkpoteiku pí:toku. Tangar ku:junam attar kídi:dém sa:ra.Maglu:mé né:dok kangkolo léko langage:la méramdo ími pargabdolo tang émdopé pige:la silokolkké apong Maglu:mé pulice é mala giado.Bí oddar tí:yen tí man émna taudolo Maglu:bi yungké yungérla ti:ma:bo satra émna yeru bisula lébi giadungngakui.Okkosin emmoma:pé tumdung.OC dẻ odo ludung né:dok gari:do répsaligla nappa:do pé.odokké.gaoburasé togė:la gibokangku.Tadgo:nammé bi gésuné mélíktungku.Gikangku émge:la lékoda murko: (nokoli)monné émna pipaklíkto. Maglu:bi pétu appun ye:bomkangku émna do:lung musubdé ka:sudung.Agom-asog luma:pé appí:dé kinmoto.Kaisoiké nappa:lok agomé gilendungku. yokpakkang.Aki:bo assé a:tokumang. Po:lo lédulokké Maglu:bí apongém Yumé yumbu:do omé kumsudé mé:dír ti:ropkangku.Ti:ligge:la né:démsin a:nélo banggo:la amigéméi démbomkangku. Ommang kídí:dok migjémnatomang.Buluk amigé po:ladla amen aodé porina ima:pé ukumlo dung.Ardané rokpo pérokkídí:dé ki ki ri dunga:ma:pé ikang.Abin ko:dé kiri émna urrobdung.Ardan mímbíré- Mumbaibo du:pagnammé ditag yaméngé tung tung tangtang émna tangngoko ika:bo.Édilai édilai murko: donamém ila do:nyi dongkongém apir-pirnyiko biligdungngakui. Su kumríksudung.Tangar ku:junam édémsin biliktokumang émna Karsoibi lambédok minné a:mém é:butsula am ami tatkolo ludung.Yumékolo Maglu:bi gadné gada:dung. Mé:pon mímbiré oi tí:batsula lamtékolo kétkakkang. ni:tomko, mé:dírné kabanko kabla Kédgo:douém luri:kolo arígém ir modung.Karsoibi milbo:dok ketkepkang.Tani:gísum giri:kangku légangé do:lucru:tum (gaubura)dém Rongngam-pésamné tangar ku:pomnam gibola gínamléga:pé goksudung Mamug yumédo kétpakla dung.Karsoibí toda sudange:la annyidé thanapé todage:la apin doge:la yubdolo:pé lendung.ka:namé éddín síkírdo giangkuma:la omédém gibola métungko tani:yegum ara:lo tumna lé:tung.Pe:gu o kidgo: kidgo:la mala gidag. Apong koné c dém luposudolo bí nokol poisang takamdém urrob urrobla taddung.Akedé odokké apongé aipé tí:la dungkéng- lubidung ngokkosokké koyubo yekeng dunggu:ma:pé idung émdag. gikangngku.Akondé ludung okolai Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭২

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ li:runglo okepsula du:pé. Karsoibí tedla du:dodo kerang érangké ko:dé édémpé lambé ru:nyi ru:nyi:dém penggo: penggo:la madung.Mabo- kangko:la ludung.Ko:dém mayatsula ukum mapi:dungku.Pegom- peyomna magema silo sika:langka mélíktokuma:néi ma:ma? Boliyan émna:sin luge:la kérang éra:dok ya:me ko:dém urrobla mabodung. Ka:namé ommangém ola sémpin ba:lagem Bapungké di:bang ba:lu:dok luri:do okepla sipakla dung.Karsoibí ki ki émpé pa:dung émna aí aidé lusudung.Éddíko kula kabropkang.Bik kamnamki kurí- dorí.kinsu amkang. Pérogégom ki ki ri murkong oklok pa:yen? kiri émna koksangkang. Tani: gikum- gipa:sula Maglu:mé yupakto.Dodgang Karsoibí jéngko:la ludung.Murkongko émsin pupakto.Dodgang puro:dok léduloi atér omédésin amilo du:mílo bisupoi aso aso:pé dukpakkang. Maglu:ké sirodokké do:lu:rongngamdung. Urrad ko:lad bilatkupé.Agomdém tadla yigo kakuma:la do:lungésin mé:po po:lung lu:dungku. Migomdé Karsoikodo:pé giko:dung. Abbu:démpé pagla sa:dung otér Karsoiké miksi dínamdém ka:la murko: aodé.Draks tingge:la amiké motor saikelém dukté:lokké dugla tani: five thousand ko bipé Émna duglomduksomna dugloddag. Édém ka:la takaméi lubomdung aima:pé togésukang.Édémodagom bomna lukikai idu:bong émna lurobdung.Longékoném aodé tani: duktabla allém émna Migommé gíbola pe:gu o c dém duksotto.Duksodnam tani:dé thanalo ko:dém kes bito. Pulis mago:bomna luposukapé gídoloi go:rum (jel)pé duksila du:namé po:lo pékéngko idolo pulis edgapto. Karsoiké turnyi:do yakan mélíkto.Akkéng po:lo lédulo mélígyeku mukkangé yingkomoyangkang.Miksi sibugé buktikang.Ko:dém la:lenkunan émna pe:gu o c dé lubikang.Karsoibí lambé katokumang. Émdaggom émna O C dém luka:la ka:dolo bi lukang ten mé:dír ga:nédo banggong thousanko murko: bipa:ye. Édépag bím mélígyeku.Karsoibí okkosin émma:pé banggo:dung.Miksi díjinna ukumpé tupta pilíksula gidungku.Tunggé:do pí:langkula tunggé:do agom-asok luma:pé dung.Édémpé aki:bo apin a:ma:pé, alí:lo así a:ma:pé du:namé lo:níd ko ika:bo.Tani:né:dé gi:sisilo:la ipagdung.Édílai édilai Migombí Karsoiké do:mir asin yingkomnammém morongkapé gídag. Do:mír yi:lubné mé:dírdo karsoibí kédbutsula dung.Longéla yummé lékodung.Bik nappa:dok Koyemna yirnamko tatpa:tokumang. Po:lo pum lodulo mě:dír mé:nyoksula agomoué lendungakui. Apiném dolangkula ajjouko jí:sa:dungngakui.Mikkorok korogné amigde migjardungku.Ligangém okyabné singgi gipuné lí:jíg jigdodo réngam mé: poko mé:podolo thana dok Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭৩

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ pulisko Karsoimé mala gídung.Bí sé লেখা আহ্বান Karsoiké ukumdéi ? Bi ing মিচিং আৰু অসমীয়া ভাষাৰ মাহেকীয়া দ্বিভাষিক ই আলোচনী DOKSIRI দকচিৰি ৰ বাবে নিম্নোক্ত émsidung.Odokké ludung -atér aomé শিতান সমূহৰ লেখা বিচৰা হৈছে – mélíktungkunéi ? Pulisdé ludung ma, মিচিংশিতান:- GOMSAR, MÉTOM, DO:DÉNG, DO:MIG, DO: YAR, Karmug émna nokké aoko Mumbaibo DO:SOG ATÍ ATÍ du:néi? Karsoibí mé:pola- ing dung? Bí অসমীয়া শিতান :- প্ৰৱন্ধ, কবিতা, গল্প, অণুগল্প, গ্রন্থ আলোচনা, কেৰিয়াৰ, অনুভৱ, নীলা খামৰ চিঠি, ভ্ৰমণ gidungkunéi ? Pulisdé lubidung কাহিনী, উপন্যাস, সাক্ষাৎকাৰ আদি । gidungku.Émpige: la agom asog লেখক লেখিকাসকললৈ অনুৰোধ: luma:pé kampon gasor tagrumsula ১/ লেখা পঠিয়াওঁতে নিজৰ নাম ঠিকনা, ফোন নম্বৰ লগতে লেখনিৰ শিতান শিৰোনাম আদি উল্লেখ gidungku. Okko émge:la Karsoibi কৰিবলৈ নাপাৰিব। kabbomdung.Pulisdok lukampé motor ২/ লেখা সমূহ আমাৰ সুবিধার্থে DOC'S FORMAT নতুবা ইউনিকোডত TEXT কৰি আমাৰ saikel éla:truk tummunsula WHATSAPP নম্বৰ 8638681884 নাইবা sikang.Kumpani tani: sima:dém la আমাৰ ই মেইল murko: (sek)- lak aumko bige:la [email protected] gikangku.Postmorton ige:la nolum পঠিয়াব। ৩/ লেখা সমূহ সর্বাধিক ১৫০০ শব্দৰ ভিতৰত পঠিয়াব লাগিব। simang émna murkong bigabyeku. Ngo লেখা প্ৰেৰণৰ অন্তিম দিনঃ প্রতি মাহৰ ২০ তাৰিখ lupangkapé gídung émge:la gíkangku.Karsoiké angké:do pítapakné ilíngko gégablíkto. Bí ngala:ma:pé ikang.Sakki sakkíla du:dolo do:lungé ospitalpé dugbomdolo lambédo sipakkang. Simang anni:dém lottado jo:píbomtoku. Réngamé o c dém lupa:to-go:rumlok du:né atér ao dém gogge:kula simangé yupagye.Réngam lukampé pulisé atér ao dém gibolangkula anédémna kaidém yupakto.Usi iro: lédulo bím gorum (jel) pé pulis gíbokangku.Odokké..... Mising Agom kébangké 2003 dítagdo \"Do:ying\" émnam potindok lenné Karsoi émnam do:dé:dém moyinsula attenkunamé. Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭৪

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ Édémíngpé longé akonkolo angu Do:míg bepariko attar bomla kokapé lang MOYIN migomém ríksukapé lento.Bímsin Someswar Medak lambédo mendarikoné dugríto. Bí asindé mé:dírkang ; émpidaggom gínamdé ayye émma kínggísula gìbomto. Adído bí migomém tomsag bito. Migomé ayrùpé mé:pokang, tanidém aín- murkong,génam- bomnamrébbílíkbito. Mo:rumdo bím attar komoto,ager germoto. Mé:pola okumlo gíalangkula néng-ommangém donam-tí:nam, doboto, K uruketoro mimag arado, Gita génam-bomnam géru-bomrusomola , arado Sri Krishnobí atai Orjunmé longékoné do:yingko kíbito. miremla dungkang. Bí:sin ondobissaslla ayné ayir tokala dungamílo , lupapo:nam taniéngdémpé opan- ki:panla \" lekelo bepari akoné longékolo kopé du:pakya:pé. Édéna ngolu gílen- gíayem émna apí-a:ye bomla méromém ta:to- mendarié dugríyem ayma émnamdém ya:yobulum kumsuge:la lento. Lambédo o:rípé singala ka:mílo aydo. Édéna bím mendariko dugríto. Odo bí okumpé lekelok aymané agomékké okodé gíladlangkula ayné ayir réngam légapé okoloksin kabomaji toyala du:to. Asindé airupé mé:dírkang. édémpiné ondobissasné agomém Lédudo ayné ayir émna lékosin moyinsumílo:pak réngam,yelam ayyepé. lentoku.Lambédo gílenla ka:to,odo \" bíkké gínapénané ga:ridé dukpakkang. Adìdo migombí apí-a:ye pa:mala airupé aglíng sangkang. Migomé édé beparidém mo:rumdo attarém komotoma. Odo bí ayrùpé mé:dírkang. Okumdo a:langkula néng ommangém ge:mín- pamínsuto.Néngdésin odolo a:ng géla abu okumpé ommangkídarém gípakbokangku. Édé appíng aymang agerkìdardém ondobissasné amidé mendaridépak émna mé:bomto. Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭৫

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ বিশ্বাসৰ অপমৃত্যু গল্প মিনাক্ষী কলিতা নলবাৰী খবৰটোৱে নিমিষতে স্তব্ধ কৰি পেলাইছে ঘৰখনক। জীৱন উদযাপন কৰিবলৈ গৈয়ে জীৱনটো শেষ কৰি পেলালে নিধিয়ে। প্ৰেমেৰে জীৱন উদযাপনৰ সপোন মাক বাপেক হালটো একেবাৰে জঠৰ হৈ গৈছে। মানুহ দেখি নিধি বন্দী হ'ল প্ৰেমৰ মায়াজালত। কিন্তু প্ৰেমৰ নহয় যেন দুয়ো একো একোটুকুৰা শিলহে। নামত সিহঁতে কৰিলে দেহ উপভোগ। কমখন মৰম তথা বিশ্বাস কৰিছিল নে মাক একেখন ঠাইতে ঘৰ ভাড়া কৰি থকা প্ৰেমিক নিভানৰ বাপেকহালে তাইক। কোঠালৈ নিধিৰ চলিল নিতৌ আহ যাহ। অভাৱে আৱৰা ঘৰখনত আন সকলো বস্তুৰ অভাৱ আচলতে প্ৰতিদিনে ইজনে সিজনৰ দেহৰ সোৱাদ হ'লেও কিন্তু তাইৰ প্ৰতি মাক দেউতাকৰ মৰমৰ অভাৱ লোৱাটো যে দুয়োৰে বাবে এক অভ্যাসত পৰিণত হ'ল। কোনোদিনে হোৱা নাছিল। এনেকৈয়ে নিধি এদিন অন্তঃসত্ত্বা হ'ল। মানুহহালৰ মনত জীয়েকৰ প্ৰতি যিদৰে আছিল অপৰিসীম মৰম আদৰ একেদৰে জীয়েকৰ ওপৰত কথাটো গম পোৱাৰ পিছতে মুৰৰ ওপৰত আকাশখন দুয়োৰে আছিল অগাধ বিশ্বাস। ঘঁহি পৰা যেন অনুভৱ হ'ল নিধিৰ। লগে লগে তাই ফোন লগালে প্ৰেমিক নিভানলৈ। তাইৰ ওপৰত থকা বিশ্বাসৰ ভিত্তিতেটো তাইক ইমান কিন্তু.... দূৰলৈ পঢ়িৱলৈ পঠিয়াইয়ো মানুহ হাল নিশ্চিন্ত হৈয়ে :এইটো সন্তানটো যে মোৰে সেয়া মই কেনেকৈ বিশ্বাস আছিল। কৰিম! কিন্তু.... যিজনে ছোৱালীয়ে মই এবাৰ বিচৰা মাত্ৰকে মোৰ ৰুমলৈ দৌৰ মাৰে সেইজনী ছোৱালী যে মই নথকাত মাক দেউতাকৰ বিশ্বাসক বুঢ়া আঙুলি দেখুৱালে তাই। আনৰ ওচৰলৈ নাযাব তাৰ কি মানে আছে! তাই মানে নিধিয়ে। নিভানৰ কথাখিনিত নিধিৰ অকল মুৰৰ ওপৰৰ আনৰ ঘৰে ঘৰে দিন হাজিৰা কৰি হলেওঁ তাইৰ আকাশখন খহি পৰাই নহয়... ভৰিৰ তলৰ মাটিখিনিয়ো সপোন পূৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা মানুহহালৰ যেন নোহোৱা হৈ গ'ল। সপোনবোৰ ভৰিৰে গচকি শেষ কৰি অৱশেষত নিজৰ প্রাণটোকো শেষ কৰি পেলালে নিধিয়ে। অৱশেষত আত্মহত্যাকে জীৱনৰ চৰমপন্থা গ্ৰহণ সৰুৰে পৰা গাঁওৰ ৰক্ষণশীল পৰিবেশত ডাঙৰ হোৱা কৰিলে নিধিয়ে। নিধি মহানগৰ পায়ে হয়তো অনুভৱ কৰিছিল নিজকে সঁজাৰ পৰা মুক্ত হোৱা এটা পক্ষীৰূপে। নিধিয়ে যি বিশ্বাসত নিভানৰ ওচৰত নিজক সপি সেয়ে তাই নিজৰ জীৱনৰ লক্ষ্যক মাক দেউতাকৰ দিছিল সেই বিশ্বাস নিভানে নৰখাৰ ফলস্বৰূপে তাই সপোনক পিছলৈ থৈ নামি পৰিছিল জীৱন উদযাপনত। লোৱা পন্থাই একেলগে হত্যা কৰিলে মাক দেউতাকৰ তাইৰ ওপৰত থকা বিশ্বাসখিনিকো। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭৬

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ গল্প শশীনি সুশান্ত দাস শিৱসাগৰ ( এক‌নিৰ্যাতিতা আত্মাৰ কাহিনী ) বাস কৰিছিল,আৰু গাঁৱখনৰ এটা ডাঙৰ ঘৰ আছিল সেইটোৱেই আছিল গাঁৱৰ মুখীয়াল পিপ্লিধৰ এজনী নিৰ্যাতিতাৰ সংগ্ৰামৰ কাহিনী যাৰ মৃত্যুৰ কোঁচৰ,,আৰু তেওঁলোকৰ ঘৰৰ চোতালখনত আছিল এজোপা প্ৰকাণ্ড গছ এজুপি যি জোপা নিজেই এক সাঁথৰ পাছতো আত্মাই সম্পূৰ্ণৰূপে শান্তি নাপালে।।মই আছিল,,আৰু বিচিত্ৰ আছিল ।। গছজোপাত চাৰিবিধ ফল কাহিনীটো কল্পজগতত নামিহে লিখিছোঁ কিন্তু লাগিছিল আম,কমলা, মধুৰী আৰু আঙুৰ।।গাঁৱৰ কাহিনীটোৰ দ্বাৰা দেখুৱাব খুজিছোঁ যে নিৰ্যাতিতা মানুহবোৰে তালৈ যাব ভয় কৰিছিল,কাৰণ আছিল এগৰাকীয়ে কেনেদৰে সংগ্ৰাম কৰে।। কেইটামান সৰু গছজোপাৰ বিষ্ময়াদিবোধক চৰিত্ৰ।। গাঁৱৰ মানুহবোৰৰ ল’ৰা-ছোৱালীৰ প্ৰচেষ্টাত এই আত্মাক কেনেকৈ শান্তি দৰে মুখীয়ালেও ভয় কৰে আৰু ঘৰৰ পিছফালেদিহে দিলে সমূহ কথা বৰ্ণোৱা হৈছে।আশা কৰোঁ আদৰি লব। যায়।। মুখীয়ালজন ভাল আৰু বেয়া দুয়োটা চৰিত্ৰৰেই অধিকাৰী আছিল।। তেতিয়া গাঁৱৰ কিন্তু আকাল বহু দিনৰ আগৰ কথা। এখন গাঁৱত আকালে দেখা একেবাৰেই হোৱা নাছিল।। মুখীয়ালৰ ঘৰৰ ওচৰত এটা দিছিল।। সেই গাঁৱৰে বাসিন্দা আছিল জোনাক আৰু তাৰ সৰু পজা আছিল।।তাত এহাল দম্পতি আছিল, পৰিয়ালটো।।।জোনাক চতুৰ্থ শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ।। সি ভাল লৰা তেওঁলোকৰ কেইদিন মানৰ পাছত এজনী কন্যা সন্তান লগতে পঢ়া-শুনাটো ভাল। কিন্তু দুৰ্ভিক্ষৰ জালত সিহঁত জন্ম হল।।সন্তানটি দেখাত যেন চন্দ্ৰৰ তুল্য,কিন্তু বাপেকে বন্দী।। তেতিয়া শিক্ষাৰোঁ ইমান গুৰুত্ব নাছিল।।কাৰণ নামটো ৰাখিছিল শশীনি,বৰ আশয্যকৰ নহয়নে!কিন্তু আগৰ ধাৰণাবোৰ অবৈজ্ঞানিক তত্ত্বৰ উপৰত প্ৰতিষ্ঠিত তাইক সকলো গাঁওবাসীয়ে ৰূপা বুলি মাতিছিল।।তাই আছিল।। ভূত ওলোৱাৰ কথা আছিল স্বাভাৱিক।।গাঁৱৰ সৰুৰে পৰা নাচ-গানত পাকৈত আছিল।।তাইক বয়োজেষ্ঠ সকলে আকালৰ কাৰণ কৈছিল “গাঁৱৰ আগৰ সকলোৱে বহুত ভাল পাইছিল।। তাই আকৌ সেই মুখীয়াল ঘৰটো আৰু তাৰ চোতালত থকা সেই অদ্ভুত ৰহস্যময় গছজোপালৈ যাবলৈ ভয় নাছিল,তাই নিতৌ বিটপী(গছ) জুপি“।। কিন্তু ভূত থকাটো সঁচা আছিল।।এই তাত গৈ বহে ,ফল খাই,আৰু কথাও পাতে।।ৰূপাই এটা কথাটো সকলোৱে গুৰুত্ব সহকাৰে লৈছিল;কাৰণ ইয়াৰ সম্বন্ধ গঢ়ি লৈছিল বৃক্ষ জোপাৰ লগত।।এদিনৰ কথা আঁৰত লুকাই আছিল এটা ডাঙৰ সত্য কাহিনী।। জোনাকে গাঁৱত আনন্দ মেলা অনুষ্ঠিত কৰিছিল।। তাই তাত নৃত্য আইতাকৰ ওচৰলৈ গৈ সুধিলে যে গাঁৱৰ সকলোৱে কৈ প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।।গাঁৱৰ বুঢ়া মুখীয়াল পিপ্লিধৰে তাইৰ আছে যে এই ভূতৰ কথা এইটো সঁচা নেকি? কোৱাচোন ৰূপ দেখি বিমোহিত হৈছিল।। ৰাতি তাই গছজোপাৰ আইতা,,আইতাকে কথাটো ক‘বলৈ সংকোচ কৰিছিল তলত বহি থকা সুযোগত তেওঁ তাইক সাৱটি ধৰাৰ কিন্তু সি বাৰে বাৰে সুধি থকাৰ কাৰণে কব লগা হল।। দুৰ্সাহস কৰিলে আৰু অকথ্য নিৰ্যাতন চলালে সেই আইতাকে আৰম্ভ কৰিলে:“ দহ বছৰৰ আগৰ কথা। সময়ত তাইৰ মুখখন কাপোৰেৰে বান্ধি লৈছিল,,কিন্তু আমাৰ গাওঁখন সোণৰ দৰে জিলিকিছিল, স্বৰ্গপুৰী সদৃশ তাই যিকোনো প্ৰকাৰে সেই বান্ধ খুলি চিঞৰাত তাইক আছিল। আমি তেতিয়া সৰু সৰু। গাঁৱত সকলো সুখেৰে পাথৰেৰে মৰিয়াই হত্যা কৰিলে।মৰাৰ আগমূৰ্হূৰ্তত তাই এটা শাপ দি গল যে “ যি জোপা গছৰ তলত তাইক Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭৭

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ হত্যা কৰিছে,তাই তাতে থিতাপি ল'ব আৰু মুখীয়ালৰ গাঁৱৰ সকলো আহি ঘৰত পুলিছ কেইজন উঠা নাই বুলি পৰিয়াল ৰহস্যজনক ভাবে মৰিব আৰু তাই মৰা শোকত মাতিব ধৰাত কোনো মাত নাপালে আৰু উভতি গ’ল গাঁৱত লাহে লাহে আকালে দেখা দিব”- সেই বুলি কৈ এইবুলি ভাবি যে ভয়ত তেওঁলোক পলাই গ‘ল।।কিন্তু ৰূপা মৰিল। মুখীয়ালে তাইক সেই গছৰ তলত পূতি গাঁৱৰ ৰাইজৰ মাজত বিহ্বলতাই যেন চানি ধৰিলে।। তাৰ পৰা মুখীয়াল লৰা-লৰিকৈ পলাই গ'ল।।পাছদিনা কেইদিমানৰ পাছত এজন ব্যৱসায়ী সেই জঙ্ঘলৰ মাক বাপেকে ৰূপাক বিচাৰি হাবাথুৰি খালে কিন্তু তাইক মাজেদি যাওঁতে সেই মৃতদেহ কেইটা উলমি থকা দেখি নাপালে আৰু দুখ মনেৰে গাওঁ এৰি গুচি গ'ল।।ৰূপাৰ ত্ৰাহি মধুসূদন! বুলি দৌৰি গাঁৱৰ ৰাইজক কথাখিনি শাওপাত কিন্তু পৰিয়ালে,, দুদিন মানৰ পাছত মুখীয়াল বিৱৰি ক‘লে।। গাঁৱৰ ৰাইজে নামঘৰৰ হৰিধ্বনি দিলে জনৰ তেজ বমি কৰি মৃত্যু হল।।এমাহ মানৰ পাছত আৰু সকলো ভয়ৰ বক্ষত থকা দি থাকিল।। প্ৰায় সকলো সদস্যৰ ৰহস্যজনকভাৱে মৃত্যু হল,কিন্তু এবছৰৰ পাছত গাঁৱত লাহে লাহে আকালে দেখা দিব গাঁওবাসীয়ে ভয়তে পেঁপোৱা লাগি ৰ'ল।। প্ৰায়ে এবছৰৰ ধৰিলে, মাটি বোৰৰ উৎকৃষ্টতা নাইকীয়া হৈ হল মুখীয়াল ঢুকুৱা কিন্তু কোনো পুলিছে তদন্ত কৰিবলৈ আহিল,খেতি নোহোৱা হল আৰু বহুতো সংকটে দেখা অহা নাছিল,,এদিন হঠাৎ আঠজনীয়া এটা পুলিছৰ দল দিব ধৰিলে,,আৰু এতিয়া সেইবোৰ বেছি হব ধৰিছে”।। আহি সেই ঘৰত সোমাল।।কিন্তু একো নাপালে কাৰণে এইবুলি আইতাকে কাহিনীটো সামৰণি মাৰিলে আৰু যাব উলাইছিল সেইসময়তে গাঁওবাসীয়ে ক‘লে: ইয়াত জোনাকক ক‘লে এতিয়া যি পৰিস্থিতি হৈছে সেইয়া ভূত থাকে আমাৰ বহুত ভয় লাগে আপোনালোকে ইয়াৰ ৰূপা মৰাৰ পাছৰ পৰাই হৈ আহিছিল কিন্তু এতিয়া বেছি পৰা ভূত আঁতৰাই থৈ যাওঁক।।এইবুলি পুলিছ কেইজন হব ধৰিছে কাৰণ ৰূপাৰ আত্মাই সম্পূৰ্ণৰূপে শান্তি এৰাতি থাকিবলৈ মান্তি হল।। পুলিছ কেইজন আছিল পোৱা নাই;এতিয়া তুমি যোৱা পঢ়াগৈ আমাৰ গাঁওখনক এজনী নাৰীৰ ধৰ্ষণকাৰী,কিন্তু কোনো সত্যাসত্য বচাব লাগিব ।।এইবুলি আইতাক উঠি গল।।কিন্তু নুলোৱাত সিহঁত বাচি গৈছিল।কিন্তু ৰূপাই সকলো কথা জোনাকে কথাবোৰ বিশদভাৱে ভাবিলে আৰু তাৰ বন্ধু- গম পোৱাত এজনী নিৰ্যাতিতা হিচাপে তাইৰো প্ৰতিশোধ বান্ধৱীৰ সৈতে আলোচনা কৰিলে।।সকলোৱে ভয় খালে ল’বৰ বাবে তাই খঙত নিশা হোৱাৰ সময়লৈ বহি কিন্তু সিঁহতৰ সাহসী মনে এটা সিদ্ধান্তত উপনীত হল থাকিল।। নিশা নামি আহিল! সকলো গাঁওবাসী ঘৰে যে: সিহঁতে ৰাতি বাৰ বজাত সেই ঘৰটোৰ চোতালত ঘৰে সোমাল।।পুলিছ কেইজনে মুখীয়ালৰ উৱলি যোৱা থকা গছ জোপালৈ যাব আৰু ৰুপাক কাকুতি-মিনতি ঘৰত থাকিব গ’ল।। পুলিছ কেইজনে বিলাসী সুৰা আনি কৰিব ইয়াৰ পৰা যাবলৈ কাৰণ তাই গাঁওখনৰ দুৰাৱস্থা থৈছিল,, তেওঁলোকে সুৰাপান কৰি উন্মক্ত হৈ নাচিব চাব নোৱাৰে যিহেতু এই গাঁওখনৰ মানুহবোৰে তাইক ধৰিলে।।তেতিয়া ৰূপাৰ শান্তি নোপোৱা আত্মাই সিহঁতক ভাল পাইছিল আৰু তাইক মৰম কৰিছিল,,তাইও সেই গছৰ ওপৰৰ পৰা চাই আছিল।। ৰূপা খঙত বহি ভাবি মৰমৰ মূল্য দিব লাগিব।। এইবুলি সিহঁতি ঘৰা ঘৰি গল আছিল সিহঁতক মৃত্যুৰ ঘৰত থ’বলৈ।। তেনেতে দুজন আৰু ৰাতিলৈ অপেক্ষা কৰিলে।। লাহে লাহে নিশা নামি পুলিছৰ প্ৰস্ৰাৱ কৰিব লগাত ওলাই আহিল আৰু ইজনে আহিল আৰু সিহঁতৰ উদ্বিগ্নতা বাহি আহিল।।ৰাতিৰ সিজনক কৈ আহিছিল ইয়াত দেখোন একো ভূতেই নাই আহাৰ গ্ৰহণ কৰি সকলো নিদ্ৰা দেৱীৰ কোলাত শুই আমি এনেই থাকিলো।। সিহঁতি সেই ৰূপা বহি থকা গছৰ পৰিল।।কিন্তু গাঁৱৰ সেই জোনাক আৰু তাৰ লগৰীয়া তলতে প্ৰস্ৰাৱ কৰিলে,, আৰু ৰূপা খঙত অগ্নিশৰ্মা হৈ বোৰ জাগি আছিল কাৰণ সিহঁতি আজি এটা ডাঙৰ কাম সিহঁতক মাৰি পেলালে,,মাত্ৰ এটা ডাঙৰ উৎকট চিঞৰ! কৰিব ওলাইছে।। বাৰ বাজো বাজো হল সকলো হাতত আৰু এটি হাহি‍ঁ! নৈঃশব্দ্যতাই বিৰাজ কৰিল।। পাছত এডাল মমবাতি লৈ নজলোৱাকৈ উঠি আহিল আৰু ৰূপাই এটা এটাকৈ পুলিছক মাৰিলে আৰু জঙ্ঘলৰ গাঁওৰ মাজ মধ্যত আহি ৰ’ল।।সকলোৱে মাক- মাজৰ এজোপা গছত ওলোমাই ৰাখিলে।। পাছদিনা দেউতাকৰ আশীৰ্বাদ শুই থকা অৱস্থাতে লৈ আহিছে।। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭৮

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ সকলো সেই মুখীয়ালৰ পুৰণি ঘৰটোলৈ আগবাঢ়ি গল।। আনন্দ মেলা বহিল।।সকলো আনন্দৰে থাকিব ল’লে।। সেই সময়তে সিহঁতক বিহ্বলতাই আমনি কৰিছিল কিন্তু ভাৱকচোন শশীনিৰ দৰে আৰু কিমান নিৰ্যাতিতাৰ সিহঁতে ভয়ক কাতি কৰি সাহসেৰে বাট বুলিলে।।সেই আত্মাই এনেকৈ শান্তি লাভ কৰা নাই।। গতিকে নাৰী ঘৰটো আৰু গছজোপাৰ ওচৰ পাও পাও অৱস্থাত ধৰ্ষণ কিমান এটা ডাঙৰ অপমান নাৰী জাতিৰ বাবে! জোনাক আৰু লগৰীয়া বোৰে ভগৱন্তক চিন্তা কৰিব ধৰিলে।।সেই সময়ত হেনো ভূত বোৰ সক্ৰিয় হয় অৰ্থাৎ উপলদ্ধি: আচলতে কাহিনীটো মই কল্পনা কৰা।।কিন্তু বাৰ বজাত।। ৰূপাও নিশ্চয় সক্ৰিয় আছিল।। সিহঁতি গৈ সেই শশীনিৰ দৰে কিমান নিৰ্যাতিতাই এনেকৈ সংগ্ৰাম দেখিলে যে শান্ত পৰিৱেশ যেন তাহাঁতৰ উশাহ লোৱা কৰি আছে কোনে জানে! সেই শিশু কেইজনৰ কাৰুণ্য শব্দও শুনিছেঁ আৰু সেই বাদুলীৰ পাখিৰ অস্তিত্বই যেন বচন শুনিহে তাই শান্তি পালে,কিন্তু এনেকুৱা শিশু জানো সিহঁতক আৰু ভয় লগাই দিছে,কিন্তু জোনাক আৰু আছে এতিয়া। হলেও অসমৰ নাৰী ধৰ্ষণ কাৰ্যবোৰ বাঢ়ি লগৰীয়াবোৰ আগবাঢ়ি গছজোপাৰ কাষ চাপিল আৰু গৈ আছে কিয়? নাৰীৰ প্ৰতি ইমান অশ্লীল ভাৱ ৰখাৰ জুমিয়ে ক‘বলৈ ধৰিলে যে: হে ৰূপাৰ শান্তি নোপোৱা প্ৰয়োজন কিহৰ? অসমত নাৰী ধৰ্ষণ বন্ধ কৰিব লাগে।। আত্মা! তোমাৰ সন্ত্ৰাসত আমি ৰাতি বাহিৰ ওলাব অসমত নাৰীৰ পবিত্ৰতা অক্ষুণ্ণ ৰখাৰ চেষ্টা কৰিব লাগে।। নোৱাৰা হৈছোঁ,পেটতে হাত ভৰি লুকাই; আমাৰ চৰকাৰে ইয়াৰ সঠিক ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিব বুলি গাঁওখনত আকালে দেখা দিছে আৰু তুমি এইবোৰ অসমবাসী ৰাইজ আশাবাদী।। ইমান দিন কেনেকৈ সহ্য কৰি আছা?আমিটো তোমাৰ একো কৰা নাছিলোঁ সেই বুঢ়া মুখীয়াল জনেহে,, কিন্তু Lutad যি কৰিলে সেইয়া হয়তো ঠিক নহল,,তুমি শান্তি লভিলা তেওঁৰ পৰিয়ালক মাৰি এতিয়া আমাক এৰি দিয়া।। আমি Po:lo Po:lolo Annyi Agomlok তুমি যি যি ভাবিছিলা সকলো কৰিম গাঁওখন সুন্দৰ কৰি তুলিব চেষ্টা কৰিম আৰু দ্বিতীয় পিপ্লিধৰ যাতে উৎপত্তি Lenné 'Doksiri দকচিৰি' i নহয় তাৰ ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিম।। তুমি এতিয়া সিপুৰী গমন কৰা তোমাৰ এই বলিদান আমি সদায় স্মৰণ Lusardopé Nokké Aíé কৰিম,আমি সৰু কিন্তু তোমাক এইটো কথা দিলোঁ যে গাঁওখন আমি সুন্দৰ কৈ ৰাখিম।।এতিয়া তুমি যোৱাগৈ।। Mé:lensunam Mé:tom, এইবুলি কৈ জুমি নিশব্দ হৈ ৰ’ল।।অলপ পাছত ৰূপাৰ শান্তি নোপোৱা আত্মা পৰলৌকিক ক্ৰিয়াৰ ফলত সিপুৰী Do:déng, Do:míg, Gomsar, যাব ওলাল আৰু কৈ গল “হয় মই গাওখনক কষ্ট দিলোঁ এতিয়া মই উপলব্ধি কৰিলোঁ এতিয়া মই যাব Tauluposunam atí atíé Adnam ওলাইছোঁ,,তোমালোক ভালকৈ থাকিবা গাওঁবাসীক সুখেৰে ৰাখিবা,,,,” এইবুলি ৰূপা গুচি গ’ল।। Panamém Kéíkké Binam জোনাকহতেঁ তেতিয়াহে স্বস্তিৰ নিশ্বাস গ্ৰহণ কৰিলে; আৰু ঘৰা ঘৰি গল।। এনেদৰেই শশীনিৰ আত্মাই শান্তি Luposukodo mélíglaye. লাভ কৰিলে।।এজনী নিৰ্যাতিতাৰ অসহ্য যন্ত্ৰণাৰ এনেদৰেই অৱসান ঘটিল,,গাঁওখনৰ পৰা আকাল দূৰ WhatsApp: 8638681884 হল।।সকলো সুখে-শান্তিৰে বসবাস কৰিব ললে, email: মুখিয়ালৰ ঘৰটো গাওঁবাসীয়ে ভাঙি পেলালে।। গাঁৱত [email protected] Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৭৯

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ গল্প চিনাকি চোতাল অচিনাকি সুবাস জুৰিতি মিলি পেগু তিনিচুকীয়া মেঘালীয়ে জীয়েক পাৰ্চীক গা-পা ধুৱাই-মেলি স্বামী এগৰাকী কাৰ্য্যালয়ৰ ব্যস্ত বিষয়া,সেয়েহে স্বামী নীহাৰক আমনি নকৰাকৈ তাই মন গলেই শাহুমাকৰ আজৰি হৈ ঘৰৰ আগফালৰ বাৰাণ্ডাতে চকীত অলসভাৱে ঘৰলৈ বা মাকৰ ঘৰলৈ বাছেৰে পাৰ্চীক লৈ অকলে গুছি বহি পৰিল। পাৰ্চীক গা ধুৱাই থাকোঁতে তাই চাৱাৰৰ গৈছিল। ঠিক তেনকুৱাএটা দিনতে মাকৰ ঘৰলৈ পানীৰে তাইক মূখ কুল-কুলাবৰ বাবে কওতে তাই আহিছিল তাই।বাছ আস্থানৰপৰা মাকৰ ঘৰলৈ দুই কৈছিল-মা,মই হলে পানীখিনি নিগিলো দেই,মোৰ কিলোমিটাৰ দূৰ।তেতিয়া অটৰিক্মা বা ৰিক্মাৰ ব্যৱস্থা বাথৰুমৰ পানী খাবলৈ ভাল নালাগে।আৰু যে মোক হোৱা নাছিল । সেয়ে খোজ-কাঢ়ি অহা-যোৱা কৰিব লগা হাত-মূখ ধোৱা বেচিনৰ পানী খিনিও খাবলৈ নকবা হৈছিল। তাই পাৰ্চীক লৈ খোজকাঢ়ি আহি থাকোঁতে কেতিয়াও। তাই একে উশাহেৰে কথাখিনি কলে। ৰদজাক সিহঁতৰ মূৰৰ ওপৰতে পৰিছিল।গৰমদিনৰ মেঘালীয়ে মাথোঁ কলে- ঠিক আছে নকওঁ চুনিমুনি প্ৰশৰ ৰদ,পাৰ্চীয়ে গৰম সহিব নোৱাৰি অসস্তি প্ৰকাশ মাইনাটো । পাৰ্চী মেঘালীৰ দৰেই বৰ পৰিপাতি,লেতেৰা কৰিছিল। ছাটিটো ননাৰ বাবে নিজৰ ওপৰতে খং এটাই একেবাৰে সহিব নোৱাৰে । মনে-মনে তাইৰ হাঁহি ও উজাই আহিছিল মেঘালীৰ মনত। তাই কি কৰোঁ-নকৰোঁ উঠিল, লগতে চাৰি-পাঁচ বছৰৰ আগৰ কথা এটা মনত ভাবি থাকোঁতেই গীতিকা খুৰীৰ ঘৰটো দেখি তাইৰ পৰি গ'ল। তেতিয়াৰ পৰাই তাইৰ বুকুত অবুজ সেমেকা মনটো ভাল লাগি গৈছিল।পাৰ্চীক লৈ তাই ৰদজাক বতাহ এচাতিয়ে চুই আছে। ফৰকাল আকাশত হঠাৎ কমালৈকে খুৰীৰ ঘৰতে জিৰণি লয় লব বুলি সোমাই মেঘে চানি ধৰাৰ দৰেই তাইৰ বুকুখন সেমেকিয়ে ৰল। গৈছিল।সিহঁতক দেখা পাই খূৰীয়ে আথে-বেথে বাৰাণ্ডাতে বহুৱালে।ভাল-বেয়াৰ খা-খবৰ লোৱাৰ পাছত তেতিয়া পাৰ্চী চাৰি বছৰীয়া।আজিৰ দৰে কৰণা খুৰীয়ে কৈ উঠিছিল যে সিহঁতে বৰ বেয়া দিনত আহি ভাইৰাছৰ উপদ্ৰৱবোৰ নাছিল। নিৰ্ভয়ে যলৈকে যাবলৈ ওলালেহি কাৰণ খূৰীৰ তেতিয়া মাহেকীয়া চলি আছিল। মন যায় বাছেৰে অহা-যোৱা কৰিব পাৰিছিল। তাইৰ মাহেকীয়া চলি থাকোঁতে খূৰীয়ে পৰাপক্ষত ঘৰৰ কোনো বস্তুৱে নুচুৱে।পাকঘৰত ৰন্ধা-বঢ়া কৰাতো দূৰৰে কথা।মেঘালীয়ে জানিছিল খূৰীয়ে অন্ধ ভাবে বৰ নিয়মবোৰ মানি চলে। পাৰ্চীয়ে ৰদৰ তাপ সহিব নোৱাৰাৰ বাবেহে অসময়ত আমনি দিলোঁ বুলি তাই খুৰীয়েকক বুজাই দিলে।অলপ দেৰি বহাৰপাছত পাৰ্চীয়ে লগত লৈ অহা কেচা বাৰ মিছল চানাৰ টোপোলাৰপৰা চানা খাই থাকোঁতে জলকীয়াৰ টুকুৰা চুবাই পালে ছাগৈ। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৮০

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ তাই সেহাই-সেহাই লগত লৈ অনা বটলৰ পানী খাই কৰা নাছিল । সেই বোৰ তাইৰ এতিয়া সপোনৰ দৰে শেষ কৰিলে। পাৰ্চী অলপ শান্ত হৈছিলগৈ।তাৰ অলপ লাগে। বৰ্তমান খুৰীহঁতৰ ধুনীয়া পকাঘৰ হল, ফলে-গছে দেৰিৰ পাছত পাৰ্চীৰ আকৌ পিয়াহ লাগিল।মেঘালীয়ে বাৰী উপচি পৰিল,বাবলি-মাইনাহঁত ডেকা-গাভৰু হ'ল। খূৰীয়েকৰপৰা পানী অলপ খুজিলে।কিন্তু খুৰীয়েকে আনফালে মেঘালীৰ মা-দেউতাৰ বাৰীখন আগৰ দৰে তাইক ফিলতাৰৰ পানী নিদি হাত-মূখ ধোৱা বেচিনৰ নোহোৱা হল।সময়ে সকলো পৰিৱৰ্তন কৰে,গতিকে টেপৰপৰাই বটলটোত পানী ভৰাই লবলৈ কলে।য'ত চিনাকি আপোন মানুহৰ মন পৰিৱৰ্তন হোৱাটো একো নেকি থু-খেকাৰ পেলাই মূখ ধোৱা হয়,মেঘালী বাকশূণ্য ডাঙৰ কথা নহয়। হৈ পৰিল। কাৰণ তাই দেখিলে বেচিন থকা কোঠালিটোত গিলাছ আৰু পানীৰ জাৰেৰে সজাই ৰখা তাই কিমান সময় তেনেকৈ ভাবোক হৈ বহি আছিল ডাইনিং টেবুলখন ।তাইৰ এনে লাগিল এয়া চিনাকি গমেই নাপালে।পাৰ্চীয়ে মা মা কৈ ওচৰলৈ আহি চিঞৰি আপোন বুলি ভবা ঘৰখন নহয়,এয়া এক অচিনাকি। দিয়াতহে তাই সাৰ পোৱা মানুহৰ দৰে খকমকাই সাৰ ইফালে পাৰ্চী য়ে পানীৰ কাৰণে কান্দি-কান্দি হাহাকাৰ পাই উঠিল।তাই টাবত ৰুৱা সৰু গছবোৰলৈ চকু কৰি উঠিছিল।তাইৰ ফিলতাৰ নকৰা বেচিনৰ পানী খিনি ফুৰালে।তাৰে এটা টাবত তাইৰ চকু লবলৈ মন নাছিল যদিও পাৰ্চীৰ কান্দোন দেখি ৰবলৈ পৰিল,কেইদিনমানৰ আগতে তাই এই টাবটোত পিয়াঁজ নোৱাৰিলে ।তাই বিনা প্ৰতিবাদে নিৰুপায় হৈ পানীখিনি দুটা ৰুই দিছিল।এতিয়া লহপহীয়াকৈ পুলি দুটা ওলাই লৈ পাৰ্চীক খুৱাই দিলে। পাৰ্চীয়ে তেতিয়া নাজানিছিল আহিছে।তাকে দেখি মেঘালীৰ বুকুত ছানি ধৰা বিষাদৰ ভাল-বেয়াৰ কথা,মাথোঁ জানিছিল সকলোখিনিয়েই কুঁৱলী ফালি ফৰকাল ৰদজাক ওলাই আহিল। নিষ্পাপ তাইৰ দৰে। গীতিকাখূৰীৰপৰা তেনেকুৱা অৱহেলাৰ স্পৰ্শ এটা পাম বুলি তাই সপোনতো কল্পনা কৰা নাছিল। খূৰীৰ লগত মেঘালীহঁতৰ তেজৰ সম্পৰ্ক নাছিল যদিও এসময়ত বৰ আত্মিক সম্পৰ্ক আছিল।নতুনকৈ বিয়া পাতি খূৰা-খূৰী বেলেগ এখন গাঁৱৰ পৰা সিহঁতৰ গাঁৱত মাটি কিনি ঘৰ সাজি থাকিবলৈ লৈছিল।প্ৰথম চিনাকিতে মেঘালীৰ ঘৰৰ মানুহে তেওঁলোকক আপোন কৰি লৈছিল।মেঘালীহঁতৰ ঘৰলৈ আহিলে মেঘালী আৰু ভনীয়েকে বৰ আগ্ৰহেৰে বিধে-বিধে ৰান্ধি খুৱাইছিল। মাক-দেউতাকে ও বাৰীত হোৱা সকলো বস্তুৰেই টোপোলা দি পঠিয়াইছিল ।মেঘালীহঁতকো বৰ মৰম কৰিছিল।খুৰীৰ যেতিয়া লৰা-ছোৱালী দুটা হৈছিল মেঘালীহঁতেও মাজে-মাজে কোঁচত ডাঙি লৈ ফুৰাইছিল,বহুত মৰম কৰিছিল। তাইৰ আজিও ভালকৈ মনত আছে বাবলি-মাইনাৰ এবাৰ জ্বৰ ভাল হোৱাৰ পাছত মেঘালীৰ ভণ্টি ভিতালীৰ হাতৰ বনোৱা পিঠা খাবলৈ মন যোৱা বুলি জানি সিহঁত দুয়ো জনীয়ে খুৰীৰ পাকঘৰত পিঠা ভাজি খুৱাইছিল।কিমান যে আহ-যাহ আছিল।তেতিয়া টো জাতি-ধৰ্মৰ পাৰ্থক্যৰে অস্পৃশ্য জ্ঞান Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৮১

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ প্রাপ্তি বিশ্বেশ্বৰ মজুমদাৰ গল্প প্রধান শিক্ষক দক্ষিণ বেলতলা মধ্য ইংৰাজী বিদ্যালয় আস্! প্রচণ্ডভাৱে বুকুখন বিষাই উঠাত বিৰাজ বুলি মানুহে তেওঁক ইতিকিং কৰি হাঁহে! মাজত মাথো আৰু এমাহ ... তাৰ পাছত আৰু তেওঁ বৰুৱাই বুকুখন হেঁচা মাৰি ধৰি বিচনাত পৰিল। কাষতে শুই থকা পত্নী মাধৱীয়ে খক্‌মক্‌কৈ সাৰ পাই উঠি আৰু তেওঁ হৈ নাথাকিব ... তেওঁ বাৰু বিস্মৃতি হৈ পৰিব বৰুৱালৈ পানী এগিলাচ আগবঢ়াই দিলে। ভয়াত নেকি... আস্। মানুহৰ মাজৰ মানুহ তেওঁ... মানুহৰ মনৰ চাৱনিৰে বিৰাজ বৰুৱালৈ চাই লাহে লাহে বুকুখন পিহি পৰা আঁতৰাই পঠিয়ালে তেওঁৰ অস্তিত্ব ক’ত থাকিব....! পিহি কৈ উঠিল – হেৰি কি হৈছে আপোনাৰ? ভাল পাইছেনে এতিয়া? পুৱা কিছু পলমকৈ সাৰ পালে বিৰাজ বৰুৱাই। ইতিমধ্যে পত্নী মাধৱীয়ে পুৱাৰ কামবোৰ কৰি শেষ চমুকৈ হমম বুলি কৈ তেওঁ পুনৰ বিচনাত দীঘল দি কৰিলেই। বৰুৱাই লৰালৰিকৈ গৈ বাথৰূমত সোমাই পৰিল। বৰ্তমান ঘৰত বৰুৱা আৰু পত্নীহে। একমাত্র পুত্ৰ কাপোৰ সাজ পিন্ধি ডাইনিং টেবুলত বহিল। বৰুৱাৰ গৌৰবে বাংগালুৰুত মেকানিকেল ইঞ্জিনিয়াৰিং পঢ়ি সম্প্ৰতিভ ৰূপ দেখি বিমলাই স্বস্তিৰ নিঃশ্বাস এৰিলে। আছে। বেছিকৈ গা-বেয়া লাগিলে হস্পিতাললৈ নিবলৈও তেঁৱো ঘৰুৱা কাপোৰ সাজ সলাই স্কুললৈ যাবলৈ সাজু ড্ৰাইভাৰ অৰুণৰ ঘৰৰ যথেষ্ট দূৰত। কথাবোৰ বেছিকৈ হ’ল। ওচৰৰে এল.পি. স্কুলখনৰ তেওঁ প্ৰধান শিক্ষয়িত্ৰী। নাভাবো বুলি ভাৱিও পুনৰ তেওঁৰ দুচকুৰে বহুত দায়িত্ব। বৰুৱাতকৈ ৫ বছৰৰ পাছতহে তেওঁৰ অৱসৰৰ সময় আহিব। দুয়ো একেলগে চোতাললৈ দুধাৰি চকুলো ওলাই আহিল। আন্ধাৰতে মচি ল'লে আহিল। ঘৰুৱা ড্রাইভাৰ অৰূপে প্ৰথমে বৰুৱানীক স্কুলত তেওঁৰ পত্নীয়ে দেখে বুলি। বৰুৱাই মনৰ কথাবোৰ কাক নমাই বৰুৱাক স্কুলত থৈ আহিবগৈ। বৰুৱাৰ স্কুলখন ক’ব? ক'লেও যদি এই বয়সত এইবোৰ কি কেঁচুৱামি Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৮২

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ ঘৰৰ পৰা প্ৰায় ২০ কিলোমিটাৰ দূৰত। এটা মুখ্য কাৰণ আছিল তেওঁৰ আপোচহীন ব্যক্তিত্ব। ৯ : ছাৰ পালেহি। বাজি ১৫ মিনিটৰ ভিতৰত শিক্ষক শ্ৰেণীকোঠাত উপস্থিত চদীকাৰ পৰেশে দুহাত ঘুৰি বিনয়ী ভারত বৰুৱাক হ'ব লাগিব মানে লাগিবই। ২ মিনিট পলম হ'লেই সেই আগবঢ়াই নিলেহি। বৰুৱাই মন কৰিছে বিদ্যালয়ৰ শিক্ষক বা শিক্ষয়িত্ৰী গৰাকীক দিনটোৰ বাবে কোনো সকলোৱে এইকেইদিন তেওঁৰ প্ৰতি যেন বেছি সম্ভ্রম ক্লাছলৈ নপঠিয়াই ‘অলপ আৰাম কৰি লওঁক' বুলি ব্যৱহাৰ, বিনয়ীভাৱ প্ৰদৰ্শন কৰিছে। অফিচ কমত দিনটো কমন ৰূমত বহুৱাই ৰাখিছিল। তেওঁৰ এই সোমাই ফাইলত মূৰ গুজি থকাতকৈ কিছু সময় বাহিৰত নিয়মানুবর্তিতা তথা নেতৃত্ব দিব পৰা গুণৰ বাবেই অকলে থকাৰ কথাহে ভাৰিলে তেওঁ। যিটো কাম বিগত বিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলেও পৰীক্ষাত ভাল ফল দুকুৰি বছৰে কৰিবলৈ তেওঁ সময় উলিয়াব নোৱাৰিলে। দেখুৱাবলৈ সক্ষম হৈছিল খেলা-ধূলা, ৷ গান-নাচ, সময় উলিয়াব হয়তো পাৰিলেহেঁতেন কিন্তু সম্ভৱত আবৃত্তি আদিতো আগৰণুৱা আছিল। অৱশ্যে তেওঁৰ তেওঁৰ ইচ্ছাৰহে অভাৱ আছিল তেতিয়া। তেওঁ স্কুল খঙতো খেৰৰ জুইৰ দৰে আছিল এই ভমক্‌কৈ দপ্‌দপাই ঘৰটোৰ পিছফালৰ বাৰীখনলৈ সোমাই গ'ল... জ্বলি উঠিছিল আৰু অলপ সময়ৰ ভিতৰতে নুমাই ছাই সৌজোপা বগীজামুকৰ গছ, শিক্ষক দিৱসত তেওঁ হৈ শীতল হৈ পৰিছিল। কাৰোবাৰ যিকোনো বিপদত নিজহাতে বোপণ কৰিছিল। নিমগছ, কেইজোপামান সাহস, ভৰসা বিচাৰি সকলো তেওঁৰ কাষেই চাপিছিল। জাহাজী কলৰ গছ, নৰসিংহ, বগৰী, জলফাই, কঁঠাল, তামোল গছ দুজোপামান, শিলিখা, সোণাক, আমলখিৰ এইবাৰ গেটখনৰ ঠিক কাষতে থকা ইউকেল্পিটাছ দৰে মূল্যৱান গছেৰে ভৰপূৰ হৈ আছে বাৰীখন প্রত্যেক জোপাক প্রায় সাৱটি ধৰাৰ দৰে কৰিলে বৰুৱাই। এদিন জোপা গছতে তেওঁ লাহে লাহে হাত ফুৰাই দিলে। যেন এই জোপাৰ দৰে ওখ সপোন এটা লৈ তেওঁ ২৫ বছৰ সন্তানক শেষ বিদায়হে জনাইছে তেওঁ। শোক এটা বুকুৰ বয়সত এই বিদ্যালয়ত শিক্ষক হিচাপে প্রবেশ কৰিছিল। পৰা চকুলৈ উজাই আহিল। দুটোপাল চকুপানী তুলসী বুকুত ভৱিষ্যতৰ নাগৰিক গঢ়াৰ দৃঢ় সপোন আৰু জোপাৰ ওপৰতে পৰিল। আৰু এমাহৰ পাছত এইখন ল'ৰাটোক মানুহ কৰাৰ স্বাৰ্থত মহাজনৰ পথাৰত বাৰীত তেওঁৰ উপস্থিতি অপ্ৰাসংগিক হৈ পৰিব। হালবাই থাকোতেই কষ্টৰ ফলত মূৰ ঘূৰাই পৰি একাংগী উস্.....তহঁতে পাহৰি নাযাবি অ' মোক। তহঁত মোৰ বৰ হৈ পৰ৷ দেউতাকৰ পথাৰৰ প্ৰাণঘোলা হাঁহিটো ঘূৰাই আপোন। মোৰ সপোনৰ বিদ্যালয়খনৰ হেঁপাহৰ ফচল অনাৰ স্বপ্ন। তহঁত। তাৰ পৰা ধীৰে ধীৰে পৰা ওলাই আহি এইবাৰ : ছাৰ তেওঁ স্কুলগৃহৰ সন্মুখৰ ডাঙৰ বাগিচাখনৰ মাজলৈ হঠাতে কাৰোবাৰ মাতত তেওঁ মুৰ তুলি দেখিলে দুজন সোমাই গ'ল ... যত ছাত্রছাত্রীসকলে খেলিবৰ বাবে ভব্য-গব্য ডেকা ল'ৰা তেওঁৰ পৰা কিছু আঁতৰত তিনিখন ঝুলনাও আছে। অপৰাজিতা, জবা, পাতাবাহাৰ, নমস্কাৰসহ এক বিনয়ী ভংগীত ঠিয় দি আছে। তেওঁ বহু নাৰ্জি, নয়নতৰা আদি ফুলৰ লগতে বেঙেনা, ৰহৰ দালি যত্ন কৰিও ল’ৰা দুজন কোন মনত পেলাব নোৱাৰিলে। আদি গছবোৰে সগৌৰৱে মুৰ তুলি ঠিয় দি আছে। : ছাৰ ভালে আছে? গছবোৰ চাই চাই, চুই চুই দুখৰ মাজতো তেওঁৰ এটা হুমম............ভাল মোৰ কিন্তু তোমালোক? কথা ভাবি হাঁহি উঠি গ'ল৷ কোনোবাই ফুলবোৰৰ অলপ ৪ ছাৰ আমি আপোনাৰ ছাত্ৰ আছিলো ....আজিৰ পৰা হানি-বিঘিনি ঘটালে অলপ খঙ উঠিছিল নে তেওঁৰ। ১৫ বছৰৰ আগত ইয়াতেই পঢ়িছিলো। মোৰ নাম এবাৰ কোনোবাই নাৰ্জি ফুলৰ বুঢ়া গুটিবোৰ ছিঙি নিয়াৰ ৰোহিত আৰু ই মনোজ। বাবে তেওঁৰ হুলস্থুলৰ কোবত সকলো শিক্ষক-শিক্ষয়িত্রী : মনত পেলাবলৈ কিছু সহায় লাগিব বুজিছা। আৰু ভয়তে তাপ মাৰিছিল। সহকর্মীসকলে তেওঁক সমীহ কোৱাচোন কি কৰা এতিয়া, ক’ত থাকা তোমালোক? কৰাৰ এটা কাৰণ তেওঁ প্রধান শিক্ষক আছিল যদিও আন : ছাৰ, মই মুম্বাইত থাকো। মেকানিকেল ইঞ্জিনিয়াৰ আৰু ই ৰোহিত বেংগালুৰুত থাকে গাইন 'কল'জিষ্ট। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৮৩

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ বিৰাজ বৰুৱাৰ বুকুখন আনন্দত উত্থালি উঠিল ...চৰকাৰী স্কুলৰ পৰা ক’তনো ডাক্তৰ, ইঞ্জিনিয়াৰ ওলাব বুলি সততে শুনি থকা ইতিকিং সুচক কথাষাৰ মিছা প্ৰমাণ হোৱা দেখি তেওঁ চকুহাল চল্‌চলীয়া হৈ উঠিল। : ছাৰ ...আপোনালৈ সদায় মনত পৰে, লগৰবোৰৰ লগত ফোনত কথা পাতিলেই আপোনাৰ জ্ঞান গভীৰ কথাবোৰ, খঙৰ আঁৰত লুকাই থকা মৰম আৰু দায়িত্ববোধৰ কথাবোৰ মনত পেলাওঁ... প্রতিদিনে আপোনাৰ প্রতি কৃতজ্ঞাবোধ বঢ়াই তোলে। ছাৰ, আপোনাৰ ছাগে মনত নাই.....মই স্কুলত বৰ দুষ্টামি কৰি ফুৰিছিলো। দেউতাই বাছত হেণ্ডিমেনৰ কাম কৰিছিল, ৰাতিপুৱাই ওলাই যায়। মায়ে ৰাতিপুৱাই মোক গৰম ভাত মুঠি দি স্কুললৈ যাবলৈ কৈ দিনটোৰ বাবে মানুহ এঘৰত কেঁচুৱা ৰখা-মেলা কৰে। মা-দেউতাই মোক একো শিকার নোৱাৰে.. দিনটো মা-দেউতা নথকাৰ সুবিধাতে ডাঙৰ ল'ৰাবোৰ লগত আড্ডা পিটি গুট্খ‌া খোৱা, চুলি দীঘলকৈ ৰখা, ফুলি পিন্ধা ইত্যাদি য’র্তমানে বেয়া অভ্যাস গঢ় লৈ উঠিছিল। কিন্তু এদিন আপুনি মোক বান্দাত আঁঠুকঢ়াই এজাৰণ দিছিল ক্লাছ এইটত থাকোতে। তাৰ পাছত আপুনি মোক এঘণ্টামান আপোনাৰ অফিচ ৰূমত বহুৱাই এষাৰ কথা কৈছিল। ... বুজিছ সকলোৱে নিজৰ ভাগ্য লগত লৈ আহে কোনেও কাৰো ভাগ্য গঢ়ি দিব নোৱাৰোঁ। তই এতিয়া নিজে চিন্তা কৰি ল – কেইবছৰমান ভালকৈ পঢ়ি তই তোৰ ভাগ্যখন সুন্দৰকৈ গঢ়িবি নে কেইবছৰমান হাঁহি ধেমালি, দুষ্টামি কৰি গোটেই জীৱন দুর্ভাগ্য কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিবি ছাৰ, তাৰ পাছত আমি হাইস্কুলত পঢ়িবলৈ আহিলো... কিন্তু আপোনাৰ সুভাগা গঢ়া কিপিটটোও লগতে লৈ আহিলো আৰু পাছৰবোৰ নকওঁ আৰু ছাৰ বহু দীঘলীয়া কাহিনী হ’ব এটা কথাই কওঁ আপোনাৰ কষ্টৰ ফচল আমিবোৰ। এমাহৰ পাছত আপোনাৰ ৰিটায়াৰমেণ্ট হ'ব বুলি লগৰ ৰাতুলে এদিন ক’লে। ছাৰ আমি সেইদিনাই আপোনাৰ নামত বিদ্যালয়ৰ খেলপথাৰৰ এটা কোণত এটা পুথিভঁৰাল আৰম্ভ কৰাৰ কথা ভাবিছো.. আপোনাৰ দৰে জ্ঞানৰ পূজাৰী গৰাকীৰ নামত প্ৰজন্মৰ পাছত প্ৰজন্মই জ্ঞানৰ সাগৰত সাঁতুৰিব পাৰিব। এতিয়া ছাৰ আপোনাৰ অনুমতি লাগে। উস্... ইমান সুখ তেওঁ ক'ত ৰাখে... বুকুখন উপচি পৰিছে আজি তেওঁৰ। কোনোবা আছে নেকি চালে তেওঁৰ আশে- পাশে ইমান প্রাপ্তি তেওঁ অকলে গ্রহণ কৰিব নোৱাৰে। তেওঁ দেখিলে সমস্ত বিদ্যালয়খনেই তেওঁৰ কাষত ভিৰ কৰি আছেহি ৰোহিতে কথাবোৰ কৈ থাকোতেই মনোজে শিক্ষক ছাত্র-ছাত্রীসকলোকে তালৈ মাতি আনিলে। তেওঁ ওপৰলৈ মূৰ তোলাৰ লগে লগে সমস্বৰে সকলোৱে হাত চাপৰি বজাই উঠিল। বিৰাজ বৰুৱাই মন কৰিলে তেওঁৰ বুকুত শিলটো এতিয়া নাই.... মানুহবোৰে তেওঁক স্মৃতিৰে জীয়ন দি ৰাখিব। Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৮৪

\"ৰঙালী বিহু\" সংস্কৰণ সমূহ অসমবাসীক বাপতি সাহন ৰঙালী বিহুৰ হিয়া ভৰা ওলগ যাচিলো Agomémyang Ageré Kínggí:yadag. Appíngé Pola Ka:bila Aipé Mé:pokang ধন্যবাদ Doksiri দকচিৰি ।। এপ্ৰিল, ২০২২ ৮৫