งานนำเสนอทักษะการพูด

การพฒั นาทักษะการพูดภาษาอังกฤษ ของนกั เรยี นชนั มธั ยมศึกษาปที 5 ด้วยวธิ แี สดงบทบาทสมมุติ Developing English Speaking Skills of Grade 11 Students through Role Play Activities ศนั สนะ มลู ทาดี ทวศี กั ดิ์ ขนั ยศ ชนมชกรณว รอนิ ทร

บทคัดยอ่ การวจิ ยั ในครงั นมี จี ุดประสงค์เพอื 1) เปรยี บเทียบทักษะการพูดภาษาอังกฤษก่อนและ หลังการทดลองดว้ ยวธิ แี สดงบทบาทสมมุติ 2) เพอื ศึกษาความพงึ พอใจของนกั เรยี นทีมตี ่อการ เรยี นดว้ ยการแสดงบทบาทสมมุติ ของนกั เรยี นชนั มธั ยมศึกษาปที 5 โรงเรยี นนา้ หนาววทิ ยาคม กล่มุ ตัวอยา่ งเปนนกั เรยี นชนั มธั ยมศึกษาปที 5 ประจา้ ภาคเรยี นที 2 ปการศึกษา 2557 โรงเรยี น นา้ หนาววทิ ยาคม อ้าเภอนา้ หนาว จงั หวดั เพชรบูรณ์ จา้ นวน 20 คน ซงึ เรยี นวชิ าภาษาอังกฤษ เพมิ เติม ใชร้ ะยะเวลาในการทดลอง 8 สปั ดาหส์ ปั ดาหล์ ะ 2 ชวั โมง รวม 16 ชวั โมง เครอื งมอื ทีใช้ ในการทดลองและเก็บรวบรวมขอ้ มูล คือ แผนการเรยี นรทู้ ีเนน้ กิจกรรมบทบาทสมมุติ จา้ นวน 8 แผน แบบประเมนิ ทักษะดา้ นการพูดภาษาอังกฤษก่อนและหลังการทดลอง แบบประเมนิ ทักษะ ดา้ นการพูดภาษาอังกฤษระหวา่ งการทดลอง และแบบประเมนิ ความพงึ พอใจในการเรยี นดว้ ยวธิ ี แสดงบทบาทสมมุติ สถิติทีใชใ้ นการวเิ คราะหข์ อ้ มูลคือ ค่าเฉลีย ค่าความเบยี งเบนมาตรฐาน และ สถิติทดสอบแบบไมเ่ ปนอิสระจากกัน (t-test for dependent samples) วเิ คราะหข์ อ้ มูล โดยใช้ คอมพวิ เตอรโ์ ปรแกรมประมวลผลสา้ เรจ็ รปู การวจิ ยั พบวา่ 1. ทักษะในการพูดภาษาอังกฤษดว้ ยวธิ แี สดงบทบาทสมมุติของผเู้ รยี น หลังการทดลองสงู กวา่ ก่อนการทดลอง อยา่ งมนี ยั สา้ คัญทางสถิติทีระดบั .05 2. ผเู้ รยี นมคี วามพงึ พอใจในการเรยี นดว้ ยวธิ แี สดงบทบาทสมมุติ ในระดบั มาก คาํ สําคัญ: การพฒั นา ทักษะการพูดภาษาองั กฤษ การแสดงบทบาทสมมตุ ิ

บทนาํ สงั คมโลกปจจุบนั เปนสงั คมขอ้ มูลขา่ วสาร ความก้าวหนา้ ความเคลือนไหวและการ เปลียนแปลงทางดา้ นเศรษฐกิจ และวฒั นธรรม มผี ลกระทบทัวถึงอยา่ งรวดเรว็ บุคคลในสงั คมต้อง ติดต่อพบปะเพอื ดา้ เนนิ กิจกรรมทางสงั คมหรอื เศรษฐกิจเพมิ ขนึ ภาษาต่างประเทศจงึ กลายเปน เครอื งมอื อันสา้ คัญยงิ ในการสอื สาร ความรสู้ กึ นกึ คิดเพอื ใหเ้ กิดความเขา้ ใจกันและกันในการศึกษาหา ขอ้ มูลความรแู้ ละถ่ายทอดวทิ ยาการต่างๆ แก่กัน ในดา้ นเศรษฐกิจ ภาษามคี วามจา้ เปนยงิ ขนึ ในการ เจรจาต่อรองดา้ นการค้าและการประกอบอาชพี อยา่ งมปี ระสทิ ธภิ าพ ดงั นนั การเรยี นรู้ ภาษาต่างประเทศจะชว่ ยสรา้ งสมั พนั ธภาพอันดรี ะหวา่ งชนชาติไทย เพราะมกี ารเขา้ ใจในวฒั นธรรมที แตกต่างกันของแต่ละเชอื ชาติ ท้าใหส้ ามารถปฏิบตั ิตนต่อกันไดอ้ ยา่ งถกู ต้องและเหมาะสมมากขนึ (กรมวชิ าการ, 2550) ในการเรยี นการสอนภาษาอังกฤษนัน ทักษะการพูดนับวา่ เปนทักษะทีสา้ คัญทีสดุ และ จา้ เปนอยา่ งยงิ เนืองจากเปนทักษะเบอื งต้นทีใชใ้ นการสอื สาร (สมุ ติ รา อังวฒั นกลุ , 2537: 167) ทักษะการพูดจงึ เปนทักษะทีนักเรยี นต้องได้รบั การพฒั นามากทีสดุ ซงึ เออร(์ Ur, 1998) ได้ให้ ความคิดเกียวกับเหตผุ ลทีต้องพฒั นาทักษะการพูดของผเู้ รยี นวา่ ทักษะการพูดเปนทักษะทีสา้ คัญ ทีสดุ ในบรรดาทักษะทังหมด เพราะทักษะการพูดเปนทักษะทีแสดงเหน็ วา่ ผพู้ ูดมคี วามรทู้ างภาษา และชว่ ยใหผ้ เู้ รยี นเรยี นรูท้ ักษะอืนได้ง่ายขนึ สา้ หรบั ประเทศไทยวชิ าภาษาอังกฤษได้ก้าหนดให้ จดั การเรยี นการสอนในลักษณะภาษาต่างประเทศ นักเรยี นแทบไมม่ โี อกาสไดพ้ ูดหรอื ใชภ้ าษาอังกฤษ ในชวี ติ ประจา้ วนั นอกจากเวลาเรยี นภาษาอังกฤษในหอ้ งเรยี นเท่านัน ทังนีปญหาดงั กล่าว ชูมนิ (Shumin, 1997: 8) ได้ใหค้ วามเหน็ เกียวกับการสอน การพูดวา่ การพูดภาษาอังกฤษเปนสงิ ทียากยงิ สา้ หรบั ผเู้ รยี น ผเู้ รยี นมกั พูดภาษาอังกฤษได้ไมด่ ี ขาดความคล่องแคล่วในการใชโ้ ครงสรา้ งภาษาและ สา้ นวนต่างๆ เนืองจากผเู้ รยี นไมไ่ ด้อยูใ่ นสงิ แวดล้อมทีมกี ารใชภ้ าษาอังกฤษเพอื การสอื สาร ตลอดจน การขาดความเขา้ ใจในสภาพความเปนจรงิ ทางวฒั นธรรมของเจา้ ของภาษา

ปญหาทีผวู้ จิ ยั ประสบในการสอนภาษาอังกฤษในโรงเรยี นคือ ผสู้ อนมกั เน้นโครงสรา้ ง ทางภาษามากกวา่ การฝกพูด นักเรยี นไมก่ ระตือรอื รน้ ทีจะพูด ไมก่ ล้าแสดงออก และไม่ สามารถน้าเรอื งทีเรยี นไปประยุกต์ใชใ้ นการพูดสอื สาร ท้าใหน้ ักเรยี นไมส่ ามารถใชภ้ าษา ในการพูดได้อยา่ งเหมาะสมตามโอกาสและสถานการณ์ เออร(Ur, 1998) กลาววาสาเหตุท่ีทาใหผูเรียนภาษาที่สองไมประสบความสาเร็จในการพูด ภาษาที่สอง นั้นมีหลายประการเชน มีการกังวลวาจะพูดผิดกลัวเสียหนา ไมรูวาจะพูดอยางไรหรือ อะไร และมักจะใชภาษาแม (Mother Language) แทนที่จะใชภาษาเปาหมาย (Target Language)ในขณะฝกพูดในชั้นเรียน เอลลิส และจอหน สนั (Ellis, 1994; Johnson, 1994) กลา ววา การจดั กิจกรรรมในชั้นเรียน เปนสงิ่ สา คญั ในการพัฒนาทกั ษะภาษาอังกฤษ ซ่งึ เปน การเปด โอกาสใหผเู รียนเกดิ ปฏสิ ัมพนั ธ ฝกให ผเู รียนสามารถสอ่ื สารไดอยา งมปี ระสทิ ธภิ าพและเปนการเตรียมความพรอมในการพดู ในสถานการณ จริง เพ่อื ใหเ กดิ ความมัน่ ใจในการพดู ภาษาอังกฤษทั้งน้กี ิจกรรมท่ีเปนข้ันตอนจะสามารถทา ใหฝกได อยา งมปี ระสิทธิภาพดยี งิ่ ขึ้น ลาดสั (Ladousse, 1987: 5) ไดก ลา ววา กิจกรรมบทบาท สมมตุ ิเปน กจิ กรรมฝก ทักษะการพูดท่สี นกุ ชว ยใหนกั เรียนมปี ฏสิ มั พนั ธกับเพอ่ื นในชน้ั เรียน และมโี อกาสฝก พฤตกิ รรมหลากหลายรปู แบบ ทาใหนกั เรียนกลาแสดงความรูสึกท่ีซอนอยู ใหโ อกาสนักเรียนทไี่ มก ลาแสดงความคิดเหน็ และเปน แรงจงู ใจนา ไปสกู ารเรยี นรโู ดยอัตโนมัติ

จากปญหาดงั กล่าวผวู้ จิ ยั เหน็ วา่ การใช้ กิจกรรมการแสดงบทบาทสมมุติสามารถพฒั นา ทักษะการพูดภาษาอังกฤษ ทีผวู้ จิ ยั รบั ผดิ ชอบในการสอน อีกทังเพอื เปนการเตรยี มความพรอ้ มสู่ ประชาคมเศรษฐกิจอาเซยี นในป 2558 ซงึ เนน้ การพูดภาษาอังกฤษ ผวู้ จิ ยั ในฐานะผสู้ อนภาษาอังกฤษ จงึ มงุ ศึกษาเก่ียวกบั การพฒั นาทกั ษะการพูดภาษาองั กฤษ วตั ถปุ ระสงค์ 1. เพอื เปรยี บเทียบทักษะการพูดภาษาอังกฤษก่อนและหลังการสอนดว้ ยวธิ แี สดงบทบาท สมมุติ 2. เพ่อื ศึกษาความพึงพอใจของนักเรยี นทมี่ ตี อ การเรียนดวยวธิ แี สดงบทบาทสมมุติ

ขอบเขตการวจิ ยั เพอื ใหก้ ารวจิ ยั ในครงั นเี ปนไปตามวตั ถปุ ระสงค์ทีก้าหนดไว้ ผวู้ จิ ยั ไดก้ ้าหนดขอบเขตของ การวจิ ยั ไวด้ งั นี ประชากร ประชากรทีใชใ้ นการวจิ ยั ในครงั นคี ือ นกั เรยี นชนั มธั ยมศึกษาปที 5 โรงเรยี นนา้ หนาว วทิ ยาคม อ้าเภอนา้ หนาว จงั หวดั เพชรบูรณ์ ทีเรยี นวชิ าภาษาอังกฤษเพมิ เติม (อ 30202) กล่มุ ตัวอยา่ ง กล่มุ ตัวอยา่ งในการวจิ ยั ในครงั นคี ือ นกั เรยี นมธั ยมศึกษาปที 5 ทีก้าลังศึกษาในภาคเรยี น ที 2 ปการศึกษา 2557 จา้ นวน 20 คน โรงเรยี นนา้ หนาววทิ ยาคม อ้าเภอนา้ หนาว จงั หวดั เพชรบูรณ์ ทีเรยี นวชิ าภาษาอังกฤษเพมิ เติม (อ 30202) ในภาคเรยี นที 2 ปการศึกษา 2557 ตัวแปรทีศึกษา ตัวแปรทีศึกษามดี งั นคี ือ ตัวแปรต้น ไดแ้ ก่ วธิ สี อนทักษะการพูดภาษาอังกฤษดว้ ยวธิ กี ารแสดงบทบาทสมมุติ ตัวแปรตาม ไดแ้ ก่ 1. ทักษะการพูดภาษาอังกฤษ 2. ความพงึ พอใจของนกั เรยี นทีมตี ่อการเรยี นดว้ ยวธิ กี ารแสดงบทบาทสมมุติ

กรอบแนวคิดในการวจิ ยั ในการวจิ ยั ในครงั นี ผวู้ จิ ยั ต้องการเปรยี บเทียบทักษะการพูดภาษาอังกฤษก่อนและหลัง เรยี นโดยใชว้ ธิ สี อนแบบการแสดงบทบาทสมมุติ และความพงึ พอใจของนักเรยี นระดบั ชนั มธั ยมศึกษาปที 5 ทีมตี ่อการเรยี นวชิ าภาษาอังกฤษเพมิ เติม (อ 30202) โดยใชก้ าร แสดงบทบาท สมมุติ ซ่งึ มีกรอบแนวคดิ ในการวิจยั ดงั นี้ ตัวแปรต้น ตัวแปรตาม วธิ ีสอนดวยการแสดง 1. ทักษะการพูดภาษาอังกฤษ 2. ความพงึ พอใจของนกั เรยี น บทบาทสมมุติ ทีมตี ่อการ เรยี น ดวยวธิ แี สดงบทบาท สมมุติ

วธิ ดี ําเนินการวจิ ยั การด้าเนินการทดลอง ใชร้ ะยะเวลาในการทดลอง 16 ชวั โมง ซงึ มขี นั ตอนการทดลอง คือ ประเมนิ ทักษะการพูดของนักเรยี นก่อนการทดลอง โดยใชแ้ บบประเมนิ ทักษะการพูด ใชเ้ วลา 2 ชวั โมง จา้ นวน 4 สถานการณ์ แล้วท้าการสอนตามแผนการจดั การเรยี นรูท้ ีสรา้ งขนึ จา้ นวน 8 แผน ระหวา่ งการทดลอง นักเรยี นประเมนิ การพูดภาษาอังกฤษของตนเองหลังจากใชก้ ิจกรรม บทบาทสมมุติ จา้ นวน 4 ครงั โดยใชแ้ บบเกณฑ์การประเมนิ ทักษะด้านการพูดภาษาอังกฤษระหวา่ ง การทดลอง และประเมนิ นักเรยี นหลังการทดลอง เวลา 2 ชวั โมง ทังนีแบบประเมนิ ทักษะการพูด ก่อนและหลังการทดลอง ใชผ้ ปู้ ระเมนิ 2 คน ได้แก่ ผวู้ จิ ยั และครูทีสอนในระดับมธั ยมศึกษาตอน ปลายจา้ นวน 1 คน เปนผตู้ รวจใหค้ ะแนนการพูด โดยใชเ้ กณฑ์ประเมนิ การพูด ทีดัดแปลงมาจาก แนวคิดของ Foreign Service institute (Clark, 1972) จากนันน้าคะแนนทีไดจ้ ากแบบประเมนิ ทักษะการพูดก่อนและหลังการทดลอง มาวเิ คราะหห์ าค่าสถิติพนื ฐาน ค่าเฉลีย และค่าเบยี งเบน มาตรฐาน และเปรยี บเทียบคะแนนก่อนและหลังการทดลอง ด้วยค่าสถิติ t–test dependent samples หลังจากนันน้าแบบประเมนิ ความพงึ พอใจในการเรยี นภาษาอังกฤษด้วยวธิ แี สดงบทบาท สมมุติมาใหน้ ักเรยี นท้าการประเมนิ โดยแบง่ ออกเปน 3 ด้าน ได้แก่ ดา้ นกิจกรรม ดา้ นเนือหา และ ด้านประโยชน์การน้าไปใช้ เปนแบบมาตรฐานสว่ นประมาณค่า (Rating Scale) แบง่ ระดับความ พึงพอใจออกเปน 5 ระดับ ไดแก มากท่ีสุด มาก ปานกลาง นอยและนอยท่ีสุด

ผลการวิจยั จากการศึกษาผลการใชก้ ิจกรรมบทบาทสมมุติ เพอื พฒั นาทักษะดา้ นการพูดภาษาอังกฤษ ของนกั เรยี นชนั มธั ยมศึกษาปที 5 โรงเรยี นนา้ หนาววทิ ยาคม อ้าเภอนา้ หนาว จงั หวดั เพชรบูรณ สรปุ ผลดงั นี 1. ทักษะดา้ นการพูดของนกั เรยี นหลังการทดลองสงู ขนึ กวา่ ก่อนการทดลองอยา่ ง มนี ยั สา้ คัญทางสถิติทีระดบั 0.5 2. นกั เรยี นมคี วามพงึ พอใจในการเรยี นดว้ ยวธิ แี สดงบทบาทสมมุติ ทีค่าเฉลีย 3.87 แสดง วานักเรียนมีความพึงพอใจในการเรียนดวยวิธีแสดงบทบาทสมมุติในระดับมาก

สรุปและอภปิ รายผล นักเรยี นชนั มธั ยมศึกษาปที 5 ทีได้รบั การพฒั นาทักษะพูดภาษาอังกฤษโดยใชก้ ิจกรรม บทบาทสมมุติมที ักษะในการพูดระหวา่ งการทดลองสงู ขนึ โดยล้าดับ โดยทักษะหลังการทดลอง สงู กวา่ ก่อนการทดลองอยา่ งมนี ัยสา้ คัญทางสถิติทีระดับ 0.05 ซงึ ผลสา้ เรจ็ ดังกล่าวมปี ระเด็นที สามารถน้ามาอภิปรายได้ดังนี 1. กิจกรรมบทบาทสมมุติทีผวู้ จิ ยั ได้จดั ไวม้ ี ความหลากหลายรวม 8 กิจกรรม คือ การพูด บอกทิศทาง (giving directions) การพูดบรรยายลักษณะบุคคล (describing people) การพูด เพอื ขอและใหค้ ้าแนะน้า (asking for and giving advice) การพูดนัดหมาย (making an appointment) การพูดเพอื ขอและแสดงความคิดเหน็ (asking for and giving opinions) การพูด ต่อรองราคา (bargaining the price) การพูดเพอื เชอื เชญิ (levitating) และการพูดเพอื สรา้ ง ทางเลือก (making choices) ซงึ ได้มาจากหลักสตู รสถานศึกษาและการจดั เรยี งล้าดับกิจกรรมบทบาท สมมุติใชก้ ารจดั เรยี งจากง่ายไปยาก กิจกรรมบทบาทสมมุติดงั กล่าวเปนกิจกรรมทีเปนจรแิ ละเกิดขนึ ในชวี ติ ประจา้ วนั ของนักเรยี น เน้นใหน้ ักเรยี นได้ฝกการใชใ้ นการพูด โดยนักเรยี นมี โอกาสในการเลือกใชภ้ าษาใหถ้ กู ต้องและเหมาะสม และสามารถน้าความรูท้ ีได้ไปประยุกต์ใชใ้ น สถานการณ์จรงิ นอกจากนีกิจกรรมบทบาทสมมุติเปดโอกาสใหน้ ักเรยี นพูดภาษาอังกฤษไดม้ ากขนึ ดังเหน็ ได้จากคะแนนผลการประเมนิ ทักษะการพูดภาษาอังกฤษก่อนและหลังการทดลองทีพบวา่ นักเรยี นมพี ฒั นาการด้านการพูดภาษาอังกฤษเพมิ ขนึ (ตาราง 1) และเมอื พจิ ารณาจากแบบ ประเมนิ ความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษระหวา่ งการทดลองของตนเองทัง 4 ครงั พบวา่ นักเรยี นมพี ฒั นาการด้านการพูดภาษาอังกฤษเพมิ ขนึ เชน่ เดียวกัน (ตาราง 3) ซงึ ตรงกับความคิด ของ เออร(์ Ur, 1998) ทีวา่ ครูควรคัดเลือกกิจกรรมทีดงึ ดดู ความสนใจของผเู้ รยี น โดยค้านึงถึง พนื ฐานประสบการณ์ ความสนใจ ความสามารถของผเู้ รยี นเพอื เปดโอกาสใหผ้ เู้ รยี นได้ฝกใชภ้ าษา และมสี ว่ นรว่ มในบทบาทจะท้าใหม้ กี ารพฒั นาไดม้ ากทีสดุ

2. กิจกรรมบทบาทสมมุติทกุ กิจกรรมมกี ารก้าหนดเปาหมายในการพูดภาษาอังกฤษ เพอื การสอื สารอยา่ งชดั เจน ทบทวนโครงสรา้ งของหน้าทีทางภาษา ก่อนท้ากิจกรรมท้าใหน้ กั เรยี นเขา้ ใจ การใชโ้ ครงสรา้ งของแต่ละหน้าทีทางภาษา นอกจากนีก่อนการท้ากิจกรรมบทบาทสมมุติผวู้ จิ ยั ได้ สาธติ การท้ากิจกรรมในแต่ละครงั ด้วย โดยในครงั แรกผวู้ จิ ยั จะตรวจสอบความเขา้ ใจในการท้า กิจกรรมบทบาทสมมุติ เพอื ยา้ ความมนั ใจของนักเรยี นวา่ ในแต่ละกิจกรรมบทบาทสมมุติจะต้องพูด อะไรบา้ ง ดังปรากฏในขอ้ มูลจากแบบประเมนิ ตนเองระหวา่ งเรยี น ทีระบุวา่ ขา้ พเจา้ สามารถพูด ครอบคลมุ เนือหาหรอื หวั ขอ้ ทีก้าหนดได้ทังหมด มคี ่าเฉลียดีขนึ ตามล้าดับ คือ 2.75, 2.80, 3.50 และ 3.70 ตามล้าดับ (จากตาราง 3) ซงึ สอดคล้องกับ มอรโ์ รว์ (Morrow, 1981: 59-66) ทีกล่าววา่ ผสู้ อนควรบอกใหน้ ักเรยี นทราบถึงจุดประสงค์ในการท้ากิจกรรมต่างๆ คือ ต้องรวู้ า่ ก้าลังท้าอะไร เพอื ทีตนเองจะสามารถท้าใหบ้ รรลจุ ุดมุง่ หมายทีทีต้องการ 3. กิจกรรมบทบาทสมมุติเปนกิจกรรมทีสนุกสนาน ในลักษณะเรยี นปนเล่น ชว่ ยท้าให้ นักเรยี นได้เรยี นรูก้ ารพูดภาษาอังกฤษได้อยา่ งไมเ่ ครยี ด ท้าใหน้ ักเรยี นได้เรยี นรูภ้ าษาอังกฤษอยา่ งมี ความสขุ ตรงตามผลการประเมนิ ตนเองระหวา่ งการทดลอง และผลการประเมนิ ความพงึ พอใจของ นักเรยี นในระดับดี ซงึ ตรงกับค้ากล่าวของ เมนทส์ (Ments, 1986: 25) และทิศนา แขมมณี(2550: 7) ได้กล่าวไวว้ า่ การใชบ้ ทบาทสมมุติเปนกิจกรรมในลักษณะเรยี นปนเล่น นักเรยี นจะได้รบั ความ สนุกสนานเพลิดเพลิน ผอ่ นคลายความตึงเครยี ด มคี วามเปนตัวของตัวเองมากทีสดุ และมโี อกาสได้ แสดงออกหลายบทบาทอีกด้วย ซงึ ผลการวจิ ยั ในครงั นีสอดคล้องกับงานวจิ ยั ของ วไิ ล พงั สอาด (2542: 45-46) ทีได้ศึกษาผลของการใชบ้ ทบาทสมมุติและการใชเ้ ทคนิคแมแ่ บบทีมตี ่อพฤติกรรม กล้าแสดงออกของนักเรยี นชนั มธั ยมศึกษาปที 2 ผลการศึกษาพบวา่ นักเรยี นมพี ฤติกรรมกล้าแสดงออกมากขนึ หลังจากได้รบั การใชบ้ ทบาทสมมุติ และนักเรยี นมคี วามพงึ พอใจในการเรยี นภาษาอังกฤษอยูใ่ นระดับมาก

4. การประเมนิ น่าเชอื ถือโดยผวู้ จิ ยั ได้ท้าการทดลองการใหค้ ะแนนก่อนการทดลอง ระหวา่ งผปู้ ระเมนิ 2 คน กับกล่มุ ทดลองอืนทีไมใ่ ชก่ ล่มุ ตัวอยา่ งการใชจ้ รงิ ดังนันเครอื งมอื จงึ มี ความ เชอื ถือได้ คะแนนจะมลี ักษณะทีไปในทางเดียวกัน ใกล้เคียงกัน สมั พนั ธก์ ันในลักษณะค่ขู นาน เนืองจากก่อนการน้าแบบทดสอบกิจกรรมการพูดภาษาอังกฤษโดยใชก้ ิจกรรมบทบาทสมมุติไปใช้ ผวู้ จิ ยั และผปู้ ระเมนิ อีก 1 คน ได้ศึกษาและตกลงรว่ มกันเกียวกับเกณฑ์การใหค้ ะแนนก่อน โดยมี ความเขา้ ใจทีตรงกัน 5. การประเมนิ ความพงึ พอใจต่อการเรยี นด้วยวธิ แี สดงบทบาทสมมุตินัน ผวู้ จิ ยั ได้ท้าการ ประเมนิ หลังจากผเู้ รยี นได้เรยี นการพฒั นาทักษะการพูดภาษาอังกฤษด้วยวธิ แี สดงบทบาทสมมุติ เปนทีเรยี บรอ้ ยแล้ว ตามจา้ นวนแผนการจดั การเรยี นรู้ ทัง 8 แผน จา้ นวน 16 ชวั โมง ผลการ ศึกษา พบวา่ เนือหา ภาษา รูปแบบตรงกับความสนใจและความต้องการของผเู้ รยี น และบทบาท บทสนทนาสามารถน้ามาประยุกต์ใชใ้ นการพฒั นาทักษะการพูดได้ สรุปได้วา่ การใชก้ ิจกรรมบทบาทสมมุติสามารถพฒั นาผเู้ รยี นในด้านทักษะการพูด ภาษาองั กฤษไดแ ละผเู รยี นมีความพงึ พอใจในการเรยี นดวยวิธีแสดงบทบาทสมมุตเิ ชน กัน

จัดทาํ โดย นางสาว ขวญั ภิรมย์ ผดงุ ครี นางสาว ชวลั พัชร นมิ รองนาม