เรียงร้อยคำกวี1

เรยี งรอ้ ย คำกวี วรรษมล ชุมขนั ธ์ คณะศึกษาศาสตรแ์ ละศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่

การอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ จดั ทาโดย นางสาววรรษมล ชุมขนั ธ์ สาขาวชิ าภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศิลปะศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั หาดใหญ่

ถ้อยแถลงบรรณาธิการ เรียงร้อยคากวี เล่มน้ี เป็ นหนงั สือรวมบทกวีของผูเ้ ขียนจากการ เรียนรายวิชาการอ่านและการเขียนร้อยกรองเชิงสร้างสรรค์ (604-205) ผูส้ อนโดยผูช้ ่วยศาสตราจารย์พิชญา สุวรรณโน สาขาวิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่ จดั ทาข้ึนเพื่อ เรียบเรียงบทประพนั ธ์ประเภทโคลง ฉนั ท์ กาพย์ กลอน และร่าย เน้ือหาในเล่มประกอบดว้ ยบทกวี 3 ภาค ไดแ้ ก่ ภาคต้น : บทกวี… เดียว เป็ นบทกวีที่ดิฉันไดป้ ระพนั ธ์ข้ึนเพียงผูเ้ ดียว มีจานวน 7 เรื่อง ไดแ้ ก่ กาพยย์ านี 11, กลอนคละ, กลอนสักวา , โคลงส่ีสุภาพ , โคลงสาม สุภาพ, อินทรวิเชียรฉันท์ และกลอนเปล่า ภาคต่อ : บทกวี… ร่วมกับ สมาชิกในห้อง TH3/62 เป็นบทกวีท่ีดิฉนั ไดป้ ระพนั ธ์ร่วมกนั กบั สมาชิก ในหอ้ ง TH3/62 ท้งั เป็นคู่และกลุ่ม มีจานวน 5 เร่ือง ไดแ้ ก่ กาพยย์ านี 11, กาพยฉ์ บงั 16 , กาพยส์ ุรางคนางค์ 28 , กาพยส์ ุรางคนางค์ 32 , และนิทาน ร่ายโบราณ ภาคเติม : บทกวี…วรรณรูป เป็ นบทกวีที่สร้างสรรคเ์ ป็ น วรรณรูปโดยใชก้ ลอนเปล่า จานวน 1 เรื่อง ผูจ้ ัดขอขอบคุณอาจารย์ประจาวิชา ผูช้ ่วยศาสตราจารย์พิชญา สุวรรณโน และผมู้ ีส่วนเก่ียวขอ้ งท่ีร่วมสร้างสรรคห์ นงั สือเลม่ น้ี

ดว้ ยความหวงั อย่างเต็มเปี่ ยมว่าจะเอ้ือประโยชน์ต่อวงการศึกษาและ สังคมแห่งการเรียนรู้ สายสืบทอดศิลปะการประพนั ธ์บทกวี อนั เป็ น ผลงานแห่งความภาคภูมิใจอยา่ งยงิ่ วรรษมล ชุมขนั ธ์

สารบญั 1 2 ภาคต้น : บทกว…ี เดยี่ ว 3 สายน้าไม่ไหลกลบั 6 เกาะหนูเกาะแมวเมืองสงขลา 7 คิดก่อนเปย์ 8 ในหลวงของปวงชน 9 ครูสอนศิษย์ 10 สาวเมืองลงุ พลดั ถ่ิน 11 เจบ็ ไม่จา 12 13 ภาคต่อ : บทกว…ี ร่วมกบั สมาชิกในห้อง TH3/62 14 ฉนั ชอบ 15 ฉนั เกลียด…ฉนั กลวั วนั น้ี วนั หนา้

นิทานร่ายโบราณ นิทานอีสป หมากบั เงา 16 เน้ือเรื่องหมากบั เงา 17 ภาคเตมิ : บทกว…ี วรรณรูป 18 วรรณรูป 19 กลอนเปล่าวรรณรูป 20



ภำคต้น : บทกวี…เดยี่ ว

2 สายนา้ ไม่ไหลกลบั ภาพถ่ายสถานที่จริง : วรรษมล ชุมขนั ธ์ สายชลชวนหลงใหล เพลิดเพลินใจดูมจั ฉา ใครเห็นกช็ ่ืนตา สุขอุราพาผอ่ นคลาย ธารน้าธารชีวิต ชวนใหค้ ิดถึงความตาย ครุ่นคิดยามเมื่อสาย ไม่ไหลทวนหวนกลบั มา ( กาพยย์ านี 11)

3 เกาะหนู เกาะแมว เมืองสงขลา ภาพถา่ ยจากสถานที่จริง ทะเลสาบสมิหลา จงั หวดั สงขลา กลอนสี่ ทอ้ งฟ้าสีคราม สวยงามเหลือหลาย ท้งั หญิงและชาย มองสายฝนพร่า

4 กลอนหก คานึงคิดถึงความหลงั ฉนั นง่ั ลงบนขนา แม่ทกั ฉนั ตวั จ้าม่า ฉนั จาวนั น้นั ติดตา กลอนเจ็ด แม่เล่าต่อวา่ มีตานาน เลา่ ขานที่แหลมสมิหลา เกาะหนูเกาะแมวเมืองสงขลา แต่นมนานมาถึงบดั น้ี กลอนแปด แถบทิวสนยาวไกลสบายตา เสียงลมพดั ผา่ นมาช่ืนชีวี นามสิงขรสุดตาเขียวขจี มองดีดีติดกบั มหรรณพ

5 กลอนเก้า แสงเรืองรองสวยอร่ามพาสุขสนั ต์ เธอกบั ฉนั เราสองคนอาจจะพบ คนที่รักพสิ มยั จนไดค้ บ โชคชะตาพามาจบท่ีสงขลา (กลอนคละ)

6 คดิ ก่อนเปย์ ท่ีมา: https://www.sanook.com สักวาถา้ ใครโอนไวเกิน โดนสาวเมินชิ่งหนีหลอกเงินหาย กอ๊ ปรูปหลอกคนอ่ืนจนวอดวาย เสียเงินกนั มากมายไม่หลาบจา ทุกวนั น้ีมีข่าวโกงจนยงุ่ เหยงิ บุคคลอ่ืนร่าเริงมวั แต่ขา เตือนสติทุกทุกการกระทา ปัญญานาก่อนเปยห์ นุ่มหนุ่มเอย (กลอนสกั วา)

7 ในหลวงของปวงชน ที่มา: https://www.thebangkokinsight.com รัชกาลท่ีเกา้ ทรงงาน ถึงห่างไกลกนั ดาร ไม่ทอ้ มองแผนท่ีชานาญ ในถิ่น ไกลนา ทรงไม่เคยตดั พอ้ ร่าใหส้ กั ครา (โคลงส่ีสุภาพ)

8 ครูสอนศิษย์ ภาพถา่ ยจากสถานที่จริง: วรรษมล ชุมขนั ธ์ ครูเปรียบดุจแสงเทียน นาเดก็ เรียนนอกหอ้ ง สอดส่องอบรมนอ้ ง เพอื่ ใหพ้ ากเพียร สอนฝึ กเขียนวิชา หาคาตอบร่วมได้ ครูช่วยแนะแนวให้ บ่อยคร้ังกบั ศิษย์ (โคลงสามสุภาพ)

9 สาวเมืองลุงพลดั ถิ่น ภาพถ่ายจากสถานท่ีจริง: วรรษมล ชุมขนั ธ์ อนั ความฉลาดล้า สตินาและปัญญา ชื่อวรรษมลหนา เสนาะใสมิขดั หู จากพทั ลงุ มา เพราะจะมุ่งริเรียนรู้ มาเรียนวิชาครู บ่ มิไกล ณ หาดใหญ่ เรียนอยจู่ ะปี สี่ จะแนะช้ีน่ะครูไทย เป็นคนขยนั ใฝ่ อภิรมยฤ์ ทยั ดี (อินทรวเิ ชียรฉนั ท)์

10 เจ็บไม่จา ทาไมตวั เธอ ถึงจากฉนั ไป ทาไมไม่นึก ถึงวนั แรกเจอ ทาไมลืมเลือน ถึงเรื่องของเรา ทาไมตวั เธอ ถึงคิดมีเขา ทาไมเราสองคน ถึงงตอ้ งห่างเหิน ทาไมความรัก ถึงเป็ นเช่นน้ี ทาไมน้าตา ถึงไดไ้ ร้ค่า ทาไมโชคชะตา ถึงกลน่ั แกลง้ ฉนั (กลอนเปล่า)

ภำคต่อ : บทกวี…ร่วมกับสมำชิก ห้อง th3/2

12 ฉันชอบ ฉนั ชอบกินชาบู ฉนั ชอบดูคนกินเน้ือ ฉนั ชอบชมผีเส้ือ ฉนั ชอบเสือน่ากลวั ดี ฉนั รักเพื่อนของฉนั เป็นเพอ่ื นกนั อยา่ งไมตรี ชวนกนั ทาความดี สร้างสุขีไปดว้ ยกนั (กาพยย์ านี11) ประพนั ธ์โดย ซอฟะอ์ , นูรฮูดา , วรรษมล และนูรเดียนี

13 ฉันเกลยี ด…ฉันกลวั ฉนั เกลียดโควดิ สิบเกา้ ทาใหค้ นเศร้า เสียคนรักไปหลายคน ฉนั กลวั เวลามีฝน กลวั เป็นไขจ้ น ติดโควิดสิบเกา้ เอย (กาพยฉ์ บงั 16) ประพนั ธ์โดย ซอฟะอ์ , นูรฮูดา , วรรษมล และนูรเดียนี

14 วนั นี้ วนั น้ีวนั วา่ ง ซ้ือของใชก้ นั ฉนั ไปเดินหา้ ง กบั อาของฉนั ไปซ้ืออเส้ือผา้ มีความสุขเอย หลากหลายสีสนั (กาพยส์ ุรางคนางค2์ 8) ประพนั ธ์โดย ซอฟะอ์ , นูรฮูดา , วรรษมล และนูรเดียนี

15 วนั หน้า วนั หนา้ ไปเรียน อ่านเขียนหนงั สือ ถา้ วา่ งไปซ้ือ ของใชเ้ หมือนเคย ไปซ้ือทุกวนั ไม่ทนั ใชเ้ ลย ซ้ือเส้ือผา้ เอย สีสวยมากมี (กาพยส์ ุรางคนางค3์ 2) ประพนั ธ์โดย ซอฟะอ์ , นูรฮูดา , วรรษมล และนูรเดียนี

16 นิทานร่ายโบราณนิทานอสี ป เรื่อง หมากบั เงา วนั หน่ึงมีสุนขั มกั เดินหาของกิน คุย้ ดินดว้ ยความหิว แลว้ เดินชิว ไปพลาง ริมทางเจอเน้ือดี ไม่รีรอเดินไป ควา้ เน้ือในทนั ที ว่ิงหนีไปตาม ทางพอถึงกลางสะพาน เดินลนลานไปเจอ เงาเร่ิมเบลอเห็นหมา กาลงั มา อีกตวั มวั มองเน้ือในปาก จากเงาของมนั เอง แกว่งโตงเตงอย่นู ั้น จึงด้ือ ร้ันจนเกิด เตลิดเพราะความโลภ ละโมบเพราะความอยาก อา้ ปากเห่า กรรโชก ชะโงกดูเน้ือตาม เพราะวู่วามแทแ้ ท้ แมม้ ีกอ้ นเน้ือใหญ่ ไม่ทนั คิดเสียจริง หมายแย่งชิงเน้ือน้ัน คร้ันกว่าจะสานึก ลึกลึกก็เสียดาย แต่ สายเกินไปแลว้ สุดทา้ ยแห้วเพราะอยาก โลภมากมกั ลาภหาย คนท้งั หลายจงจา โปรดนาไปปรับใช้ ใหเ้ กิดประโยชนเ์ ถิด เพ่ือนเอย (ร่ายเล่าเรื่องจากนิทานอีสป “หมากบั เงา”) ประพนั ธ์โดย วรรษมล ชุมขนั ธ์ และ นุสอามาลี เหยบ็ หนุด

17 เนื้อเร่ือง นิทานอสี ป เร่ือง หมากบั เงา หมาตวั หน่ึงคาบกอ้ นเน้ือวิ่งขา้ มสะพานมา เม่ือถึงกลางสะพานก็ กม้ มองลงไปในน้าเบ้ืองลา่ งเห็นหมาตวั หน่ึงกาลงั คาบเน้ือชิ้นใหญ่กวา่ \" โอโ้ ห! เจา้ หมาน่ีมนั ไดเ้ น้ือมาจากไหนนะชิ้นใหญ่กว่าเราเสียอีก \" เจา้ หมาคิดในใจดว้ ยความละโมบ จึงอา้ ปากเห่ากรรโชกหมายจะแยง่ เอาเน้ือกอ้ นน้นั มาครอง ทนั ทีท่ีอา้ ปาก เน้ือที่คาบอยกู่ ร็ ่วงหลน่ ลงน้า กวา่ จาสานึกไดห้ มา กบั กอ้ นเน้ือที่เห็นคือเงาของตวั เองในน้ากส็ ายเกินไปเสียแลว้ นิทานเรื่องนีส้ อนให้รู้ว่า:“ความโลภมากอยากไดท้ ุกสิ่ง...จะทาใหส้ ูญเสีย ทุกสิ่งไป” และผูท้ ่ีอยากได้ในสิ่งที่ไม่เหมาะสมกบั ตน สมควรที่จะ สูญเสียส่ิงที่ตนมีอยู่ ถา้ จะพูดแบบไทยๆก็เป็นดงั่ สุภาษิตท่ีว่า ”โลภมาก ลาภหาย”นน่ั เอง ท่ีมา: http://www.kalyanamitra.org

ภำคเติม: กวีวรรณรู ป



20 ทาไมตวั เธอ ถึงจากฉันไป ทาไมไมน่ ึก ถึงวนั แรกเจอ ทาไมลืมเลือน ถึงเร่ ื องของเรา ทาไมตวั เธอ ถึงคิดมีเขา ทาไมเราสองคน ถึงงตอ้ งหา่ งเหิน ทาไมความรกั ถึงเป็นเชน่ น้ี ทาไมน้าตา ถึงไดไ้ รค้ า่ ทาไมโชคชะตา ถึงกลน่ั แกลง้ ฉัน (กลอนเปลา่ ) เรื่องเจบ็ ไม่จา วรรษมล ชุมขนั ธ์

21 เกยี่ วกบั ผู้เขยี น นางสาววรรษมล ชุมขนั ธ์ 229 หมู่ 4 ตาบลฝาละมี อาเภอปากพะยนู จงั หวดั พทั ลงุ 93120 การศึกษา กาลงั ศึกษาอยชู่ ้นั ปี ท่ี 3 สาขาวชิ าภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์และศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลยั หาดใหญ่