กาลครั้งหนึ่ง ณ หมู่บ้านที่แสนอบอุ่น มีเด็กหญิงหน้าตาน่ารักนั่งเล่นดูคุณแม่ ทำอาหารอยู่ในครัว เพื่อนบ้านทุกคนต่างพากันเรียกเธอว่า \"หนูน้อยหมวกแดง\" ตามสี ของหมวกทเ่ี ธอใส่เปน็ ประจำ และวนั น้เี ธอกไ็ ด้รบั คำสัง่ จากคุณแม่ ใหน้ ำอาหารและขนม ไปเยี่ยมคุณยายซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านข้าง ๆ เอาตะกร้านี้ไปส่งให้ถึงมือคุณยายนะจ๊ะ แล้วก็รีบไปรีบกลับ อย่าไปเที่ยวเล่น เถลไถลที่ไหนไกล อย่าพูดคุยกับคนแปลกหน้าด้วย ล่ะ เข้าใจไหม ?\" คุณแม่คนสวยกำชับด้วยความเป็นห่วง ลูกสาวตัวน้อยก็ตอบรับและ สัญญา แล้วออกจากบ้านไปอยา่ งรา่ เริง
ระหว่างทางไปบ้านคุณยาย บังเอิญมีหมาป่าเจ้าเล่ห์เดินมาพบกับหนูน้อยหมวกแดง จึง เขา้ ไปทกั ทายหวงั จบั เดก็ หญงิ ทำเปน็ อาหารมือ้ เยน็ \"สวสั ดจี ะ้ สาวนอ้ ย มาทำอะไรในปา่ ตรงนค้ี น เดียวเหรอจ๊ะ ? \"หนูกำลังไปเยี่ยมคุณยายที่หมู่บ้านใกล้ ๆ นี้เองค่ะ\" หนูน้อยหมวกแดงตอบ อย่างเป็นมิตร แต่กลับทำให้เจ้าหมาป่าคิดอุบายหลอกล่อ หวังจับคุณยายของเธอมาเป็นเหย่ือ ด้วยอีกคน \"แต่ว่าสาวน้อย.. เอาตะกร้าเล็ก ๆ ไปแค่นี้ คุณยายเสียใจแย่เลย ฉันว่าเราไปเก็บ ดอกไม้สวย ๆ มาเป็นของขวัญเพิ่มกันเถอะ\" หมาป่าชักชวนให้หนูน้อยหมวกแดงออกนอก เสน้ ทาง มนั จะได้รีบตรงไปจบั คุณยายกนิ ก่อน แล้วดักรอหนูนอ้ ยหมวกแดงทบี่ ้านนน้ั เลย\"
โชคไม่ดีที่หนูน้อยหมวกแดงหลงเชื่อคำชวน แล้วหันไปเก็บดอกไม้ และเดินเล่น อย่างเพลิดเพลินจนลืมทั้งเวลา ทั้งคำตักเตือนของคุณแม่ไปหมดสิ้น กระทั่งเจ้าหมาปา่ เดินทางไปถงึ หมู่บ้านข้าง ๆ แล้วจับตัวคุณยายซ่อนเอาไวใ้ นตู้ ก่อนนำเสื้อผ้ามาใส่ เพื่อ ปลอมตัวเป็นคุณยายนอนป่วยอยู่บนเตียง รอให้หนูน้อยหมวกแดงมาถึงแล้วจับกินทั้ง ยายทั้งหลานพรอ้ มกนั ทีเดียว
เมื่อหนูน้อยหมวกแดงรู้ตัวว่าทำผิดคำสั่งคุณแม่ ก็รีบวิ่งไปหาคุณยายที่บ้านทันที แตก่ ลบั พบว่าคณุ ยายของเธอนั้นมที า่ ทางและหนา้ ตาแปลกประหลาดไปจากเดิม \"คุณยายคะ ทำไมคุณยายต้องนอนคลุมโปงด้วยล่ะคะ ?\" หนูน้อยถามด้วยความ สงสัย \"ยายเปน็ ไขไ้ ม่สบาย ยายเลยหนาวจ้ะหลาน\" หมาป่าดดั เสียงตอบ \"คณุ ยายคะ ทำไมเสยี งของคุณยายแปลกจังเลยคะ ?\" หนูนอ้ ยถามอกี คร้งั \"ยายเจบ็ คอ ไอหนกั มาก เสยี งเลยเพีย้ นไปหนอ่ ยจะ้ หลาน\" หมาป่าตอบพรอ้ มแกลง้ ทำเป็นไอคอ่ กแค่ก ทำให้หนนู ้อยหมวกแดงสังเกตเหน็ เข้ียวแหลมในปาก \"คุณยายคะ ทำไมคุณยายถึงมีเขี้ยวยาวขนาดนั้นล่ะคะ ?\" หนูน้อยหมวกแดงถาม แล้ว คอ่ ย ๆ เดนิ ถอยออกมา เพราะเรมิ่ ร้สู กึ ไมป่ ลอดภัย \"ก็เพราะยายมเี ขย้ี วไว้จับหลานกนิ ไงล่ะ เจ้าหนนู ้อย !!\" คราวนหี้ มาปา่ ไมแ่ สรง้ ทำตวั ใจดีอีกต่อไป พร้อมกระโจนมาตะครุบตัวหนูน้อยหมวกแดงอย่างเกรี้ยวกราด แต่โชคดีท่ี เสียงกรี๊ดของหนูนอ้ ยดงั ไปถึงนายพรานหนุม่ สองคนทผ่ี า่ นมาพอดี
ปัง ปัง ปัง !!! เสียงปืนดังขน้ึ สามนัด พรอ้ มกับรา่ งของหมาป่าด้นิ รนอย่างเจ็บปวด นายพราน หนุ่มบุกเข้ามาช่วยชีวิตหนูน้อยหมวกแดง และพาคุณยายออกจากตู้เสื้อผ้าได้อย่างปลอดภัย หนูน้อย หมวกแดงสารภาพความผิด และขอโทษคุณยายทต่ี วั เองเถลไถลจนไดร้ บั อันตรายกนั ท้งั คู่ \"ยายไมโ่ กรธอะไรหรอกจะ้ แค่หนไู มเ่ ปน็ อะไรก็พอแลว้ แตต่ ้องสญั ญากบั ยายกอ่ นนะวา่ จะไมเ่ ชอื่ ฟังคนแปลกหน้า ไม่เล่นซนจนลืมเวลาแบบคราวนี้อีก\" หนูน้อยหมวกแดงพยักหน้ารับคำ พอคุณยาย เห็นดังนั้นก็ยิ้มรับ แล้วเลี้ยงอาหารมื้ออร่อยให้นายพรานแทนคำขอบคุณ ก่อนทั้งสองจะพาหนูน้อย หมวกแดงกลบั ส่อู ้อมกอดของคณุ แม่ทบ่ี ้านโดยสวสั ดภิ าพ..
นิทานเรอ่ื งนส้ี อนใหร้ วู้ า่ : เด็ก ๆ ควรมีวินัยในตนเอง และเชือ่ ฟังคำสั่งสอน รวมถึงคำแนะนำของ คุณพ่อคณุ แม่ ถ้าไดร้ บั อนญุ าตให้ออกไปขา้ งนอกแลว้ ก็ไม่ควรเถลไถลไปไหนไกลจนมืดคำ่ และควรกลับบ้านให้ตรงเวลาที่กำหนด ที่สำคัญต้องพยายามหลีกเลี่ยง ไม่พูดคุย หรือรับ ของจากคนแปลกหนา้ โดยเดด็ ขาด เพราะพวกเขาอาจเปน็ คนไมด่ ที ห่ี วงั ขโมยทรพั ยส์ นิ เงนิ ทอง หรือทำร้ายร่างกายแล้วเป็นอันตรายต่อชีวิต เหมือนกับหมาป่าจอมเจ้าเล่ห์ ที่คิดวางแผนกินหนูน้อยหมวกแดงเป็นอาหาร แต่ถ้าเผลอทำตัวผิดไป ก็ต้องรู้จักขอโทษ เอาความผิดพลาดมาเปน็ บทเรียน แล้วอยา่ กลบั ไปทำผดิ ซ้ำสองอกี
Search
Read the Text Version
- 1 - 10
Pages: