แฟ้มที่ 3 จรรยาบรรณวิชาชีพ

รำยงำน ผลกำรปฏบิ ตั งิ ำนกำรเตรยี มควำมพรอ้ มและพัฒนำอยำ่ งเขม้ กำรปฏบิ ตั ติ น ตำแหน่ง ครผู ชู ้ ว่ ย ครัง้ ที่ 2 จรรยำบรรณวชิ ำชพี นางตสาาแวหวนนั ง่ วสคิ ราผู ชูน้ ว่กั ยสอน โรงเรยี นวดั โคศภุ ราช(รฐั ราษฎรบ์ ารงุ ) สงั กดั สำนักงำนเขตพน้ื ทก่ี ำรศกึ ษำประถมศกึ ษำอำ่ งทอง สงั กดั สำนักงำนคณะกรรมกำรกำรศกึ ษำขนั้ พน้ื ฐำน กระทรวงศกึ ษำธกิ ำร





PREFACE ผูร้ กั และศรทั ธาในวชิ าชีพครูดำรงวิชำชพี ครูอย่ำงมี ควำมหมำย เป็ นทัง้ ผูใ้ ห ้ และแบบอยำ่ งทด่ี มี ่งุ ใหก้ ำรอบรม ส่ังสอน และ พั ฒน ำ เย ำ ว ช นใ ห เ้ จริญ ก ำ้ ว หน ำ้ ตึก ใ หญ่เ ป็ น ม นุ ษ ย์ที่ส ม บูร ณ์ ตำ ม มำตรฐำนสำกลทัง้ เก่ง ดี มปี ัญญำ มคี ุณธรรมและอยู่ร่วมในสังคมอย่ำงมี ควำมสขุ ครูจงึ เป็ นผูเ้ คร่งครัดในกำรปฏบิ ัตติ นตำมระเบยี บ วนิ ยั คณุ ธรรมจรยิ ธรรมและจรรยาบรรณวชิ าชพี โดยยดึ ถอื กำรปฏบิ ัตติ น ตำมกฎ กตกิ ำ มำรยำทขนบธรรมเนียม และแบบแผนอันดงี ำมของสังคม มคี วำมซอ่ื สัตย์ สุจรติ ปฏบิ ัตหิ นำ้ ทด่ี ว้ ยควำมขยัน อดทนเพรำะอทุ ศิ เวลำ ใหแ้ กร่ ำชกำร ยนื หยัดในสงิ่ ทถี่ ูกตอ้ งเป็ นธรรม และยดึ ม่ันในกำรปกครอง ตำมระบอบประชำธปิ ไตยอนั มพี ระมหำกษัตรยิ ท์ รงเป็ นพระประมขุ พรอ้ มน้ีไดด้ ำรงชีวิตอย่ำงเหมำะสมกับมัธยัสถ์ละเวน้ อบำยมขุ และสง่ิ เสพตดิ รักษำกำรศกึ ษำคน้ ควำ้ รเิ รมิ่ สรำ้ งสรรคน์ ำองคค์ วำมรู ้ ใหม่ๆนวัตกรรมเทคโนโลยมี ำใชพ้ ัฒนำวชิ ำชพี ใหเ้ จรญิ กำ้ วหนำ้ เอำใจใส่ ตดิ ตำมดแู ลชว่ ยเหลอื และใหบ้ รกิ ำรผเู ้ รยี นอยำ่ งเตม็ ควำมสำมำรถสมำ่ เสมอ เทำ่ เทยี มกนั กำรปฏบิ ัตงิ ำนเพื่อพัฒนำตนสู่ครูท่เี ก่งดมี สี ุขผูส้ อนจงึ ได ้ บันทกึ และเก็บรวบรวมเอกสำรหลักฐำนไวใ้ นแฟ้ มประวัตนิ ้ีใหป้ รำกฏเป็ น รอ่ งรอยหลักฐำนสำหรับเป็ นขอ้ มลู รับกำรตรวจสอบหรอื รับกำรประเมนิ ตำม หลักเกณฑข์ องทำงรำชกำรสบื ไป นางสาววนั วสิ า นกั สอน

INTRODUCE MY SELF ชอ่ื -สกลุ : นำงสำววนั วสิ ำ นักสอน ชอื่ เลน่ : มด อำยุ : 40 ปี เกดิ เมอ่ื : 29 พฤษภำคม พ.ศ.2523 ชอ่ื บดิ ำ : นำยนัฐวฒุ ิ นักสอน ชอ่ื มำรดำ : นำงลำพงึ นักสอน ศำสนำ : พทุ ธ สญั ชำติ : ไทย เชอื้ ชำติ : ไทย ทอี่ ยู่ : 43 หมู่ 1 ต.บำ้ นแห อ.เมอื ง จ.อำ่ งทอง 14000 โทร : 080-6075702 E-MAIL : [email protected] คตปิ ระจำใจ : “อปุ สรรค คอื หนทำงแหง่ ควำมสำเร็จ”

Education ED : ประวัตกิ ำรศกึ ษำ ระดบั ชน้ั ประถมศกึ ษา โรงเรยี นอนุบำลวัดอำ่ งทอง ระดบั ชนั้ มธั ยมศกึ ษาปี ที่ 1-3 โรงเรยี นสตรอี ำ่ งทอง ระดบั ชนั้ มธั ยมศกึ ษาปี ท่ี 4-6 โรงเรยี นเบญจมรำชำนุสรณ์ ระดบั ปรญิ ญา ศกึ ษำศำสตรบ์ ณั ฑติ สำขำกำรศกึ ษำปฐมวัย มหำวทิ ยำลัยสวนดสุ ติ

EXPERIENCE ประสบการณ์การทางาน ปี พ.ศ. 2559-2563 : ปฏบิ ตั หิ นำ้ ทจี่ ัดประสบกำรณก์ ำรเรยี นรู ้ ในระดับปฐมวัย ศนู ยพ์ ัฒนำเด็กเลก็ โรงเรยี นเทศบำล 3 วัดชยั มงคล ปี พ.ศ. 2563-ปจั จบุ นั : ปฏบิ ัตกิ ำรสอนระดบั ปฐมวัย โรงเรยี นวัดโคศภุ รำช (รัฐรำษฎรบ์ ำรงุ )

Responsibility หนา้ ทที่ ไ่ี ดร้ บั มอบหมาย ครปู ระจาชนั้ อนบุ าลปี ที่ 3 นำงสำววันวสิ ำ นักสอน ตำแหน่งครผู ชู ้ ว่ ย ปฏบิ ัตกิ ำรหนำ้ ทค่ี รู ประจำชนั้ อนุบำลปี ที่ 3 โรงเรยี นวัดโคศภุ รำช(รัฐรำษฎรบ์ ำรุง) สังกัดสำนักงำน เขตพนื้ ทก่ี ำรศกึ ษำประถมศกึ ษำอำ่ งทอง ในปี กำรศกึ ษำ 2564 และจัดกำร ประสบกำรณ์เรียนรู ้ 6 กจิ กรรม โดยกำรปฏบิ ัตงิ ำนยดึ หลักกำรปฏบิ ัตติ นแก่ ผเู ้ รยี น ใหก้ ำรดแู ลโดยเทำ่ เทยี มกัน เมอื่ ผเู ้ รยี นมปี ัญหำสำมำรถขอคำแนะนำ ไดต้ ลอดเวลำ รับผดิ ชอบตอ่ กำรสอน สอนผเู ้ รยี นใหส้ ำมำรถมปี ระสบกำรณ์กำร เรียนรู ้ ใชค้ วำมรักควำมเมตตำในกำรสอนเสมอ ยดึ หลักควำมเท่ำเทยี มและ ควำมเสมอภำคของผูเ้ รยี นทุกคน ตดิ ต่อกับผูป้ กครองในกำรแกป้ ัญหำที่เกดิ ขน้ึ กับผูเ้ รยี นจนสำเร็จลุล่วงไปดว้ ยดี และไดร้ ับมอบหมำยหนำ้ ทพ่ี เิ ศษตำม ระเบียบสำนั กงำนคณะกรรมกำรกำรศึกษำขัน้ พื้นฐำน ว่ำดว้ ยกำรบริหำร สถำนศกึ ษำ พ.ศ.2552 หมวด 1 หนำ้ ทแี่ ละกำรบรหิ ำรงำนของสถำนศกึ ษำ

Responsibility หนา้ ทที่ ไ่ี ดร้ บั มอบหมาย งานบรหิ ารงานบคุ คล ขำ้ พเจำ้ ปฎบิ ัตงิ ำนเป็ นเจำ้ หนำ้ ทบ่ี คุ ลำกร มคี วำม รับผดิ ชอบ ตดิ ตำมงำนดำ้ นบคุ ลำกรของสถำนศกึ ษำใหเ้ ป็ นไป ตำมระเบยี บของทำงรำชกำร ตลอดจนสง่ เสรมิ กำรพัฒนำ ตนเองของบคุ ลำกร

การปฏบิ ตั ติ น 3.จรรยาบรรณ วชิ าชพี

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พเจำ้ ปฏบิ ัตติ นเหมำะสมกับควำม เป็ นครู มบี ุคลกิ ภำพที่ดี มคี ุณธรรม มีลักษณะ ของครทู ด่ี กี บั นักเรยี นตำมจรรยำบรรณ วชิ ำชพี ครู แ ล ะ มีก ำ ร พั ฒ น ำ ต น เ อ ง ใ ห เ้ ป็ น ท่ีย อ ม รั บ ใ น สถำนศึกษำว่ำเป็ นผูม้ ีควำมประพฤติ ปฏิบัติตน ตำมจรรยำบรรณวชิ ำชพี

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พเจำ้ ปฏบิ ัตติ นเหมำะสมกับควำม เป็ นครู มบี ุคลกิ ภำพที่ดี มคี ุณธรรม มีลักษณะ ของครทู ดี่ กี บั นักเรยี นตำมจรรยำบรรณ วชิ ำชพี ครู แ ล ะ มีก ำ ร พั ฒ น ำ ต น เ อ ง ใ ห เ้ ป็ น ที่ย อ ม รั บ ใ น สถำนศึกษำว่ำเป็ นผูม้ ีควำมประพฤติ ปฏิบัติตน ตำมจรรยำบรรณวชิ ำชพี

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พเจำ้ ปฏบิ ัตติ นเหมำะสมกับควำม เป็ นครู มบี ุคลกิ ภำพที่ดี มคี ุณธรรม มีลักษณะ ของครทู ดี่ กี บั นักเรยี นตำมจรรยำบรรณ วชิ ำชพี ครู แ ล ะ มีก ำ ร พั ฒ น ำ ต น เ อ ง ใ ห เ้ ป็ น ที่ย อ ม รั บ ใ น สถำนศึกษำว่ำเป็ นผูม้ ีควำมประพฤติ ปฏิบัติตน ตำมจรรยำบรรณวชิ ำชพี

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำร ปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ มุ่งหวังควำมเจรญิ กำ้ วหนำ้ โดยกำรกำหนด เ ป้ ำ ห ม ำ ย ก ำ ร ป ฏิบัติง ำ น โ ด ย มีก ำ ร ติด ต ำ ม ข่ำ ว ก ำ ร เคลอ่ื นไหวทำงกำรศกึ ษำ โดยกำรกดตดิ ตำมเพจศกึ ษำธกิ ำร ทเี่ กยี่ วขอ้ งกับนโยบำยต่ำงๆ ทกี่ ระทรวงศกึ ษำธกิ ำรกำหนด ข้ึน ม ำ เ พื่ อ จ ะ ไ ด น้ ำ ม ำ ว ำ ง แ ผ น แ ล ะ ป รั บ ตั ว เ พ่ื อ ควำมกำ้ วหนำ้ ในวชิ ำชพี และเพ่ือยกระดับกำรศกึ ษำของ ประเทศไทยใหด้ ีย่ิงๆขน้ึ ไป และติดตำมข่ำวเศรษฐกิจ กำรเมอื ง สงั คม ในชอ่ งทำงตำ่ ง ๆ เชน่ Internet Facebook line ฯ

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ เหน็ คณุ คำ่ และควำมสำคญั ของ กำรเป็ นครทู ด่ี ี ปฏบิ ัตหิ นำ้ ทรี่ ำชกำรดว้ ยควำม ซอื่ สตั ย์ สจุ รติ และเทย่ี งธรรม ปฏบิ ัตหิ นำ้ ทต่ี ำม กฎหมำย ตัง้ ใจปฏบิ ัตหิ นำ้ ทร่ี ำชกำร และรักษำ ผลประโยชนข์ องทำงรำชกำร

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ มคี วำมเชอื่ มน่ั ในเรอื่ งของกำร เรยี นรู ้ มนุษยท์ กุ คนสำมำรถพัฒนำตนเองได ้ จำกกำรเรยี นรู ้ และมนุษยแ์ ตล่ ะคนมคี วำม แตกตำ่ งในกำรเรยี นรู ้ ขำ้ พเจำ้ มงุ่ ม่นั ทจ่ี ะ สง่ เสรมิ ใหผ้ เู ้ รยี นเกดิ กำรเรยี นรสู ้ งู สดุ โดยคำนงึ ถงึ ควำมแตกตำ่ งระหวำ่ งบคุ คล โดยกำรจัดกจิ กรรม ทห่ี ลำกหลำยและผลติ สอื่ ทกี่ ระตนุ ้ ควำมสนใจ ของผเู ้ รยี น

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ มคี วำมเชอื่ มน่ั ในเรอื่ งของกำร เรยี นรู ้ มนุษยท์ กุ คนสำมำรถพัฒนำตนเองได ้ จำกกำรเรยี นรู ้ และมนุษยแ์ ตล่ ะคนมคี วำม แตกตำ่ งในกำรเรยี นรู ้ ขำ้ พเจำ้ มงุ่ ม่นั ทจ่ี ะ สง่ เสรมิ ใหผ้ เู ้ รยี นเกดิ กำรเรยี นรสู ้ งู สดุ โดยคำนงึ ถงึ ควำมแตกตำ่ งระหวำ่ งบคุ คล โดยกำรจัดกจิ กรรม ทห่ี ลำกหลำยและผลติ สอื่ ทกี่ ระตนุ ้ ควำมสนใจ ของผเู ้ รยี น

วนิ ัยและกำรรักษำวนิ ัย กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พเจำ้ เขำ้ รว่ มกำรประชมุ / อบรม ที่ เกยี่ วขอ้ งกบั กำรศกึ ษำอยเู่ สมอ เพอื่ นำควำมรมู ้ ำ ปรับใชใ้ นจัดกจิ กรรมเสรมิ ประสบกำรณก์ ำรเรยี นรใู ้ ห ้ มปี ระสทิ ธภิ ำพมำกยง่ิ ขนึ้

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ เขำ้ รว่ มกำรประชมุ / อบรม ท่ี เกยี่ วขอ้ งกบั กำรศกึ ษำอยเู่ สมอ เพอ่ื นำควำมรู ้ มำปรับใชใ้ นจัดกจิ กรรมเสรมิ ประสบกำรณก์ ำร เรยี นรใู ้ หม้ ปี ระสทิ ธภิ ำพมำกยง่ิ ขนึ้

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พเจำ้ เขำ้ รว่ มกำรประชมุ / อบรม ที่ เกยี่ วขอ้ งกบั กำรศกึ ษำอยเู่ สมอ เพอ่ื นำควำมรมู ้ ำ พัฒนำวชิ ำชพี ใหม้ ปี ระสทิ ธภิ ำพยงิ่ ขน้ึ

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ข ำ้ พ เ จ ำ้ มีค ว ำ ม รั ก เ ม ต ต ำ เ อ ำ ใ จ ใ ส่ ช่วยเ หลือ ส่งเ ส ริม ใ หก้ ำลังใจ แก่ศิษย์ แล ะ ผูร้ ับบรกิ ำร ตำมบทบำทหนำ้ ท่ีโดยเสมอภำคเท่ำ เทียมกัน ช่วยเหลือนักเรียนอย่ำงสุดควำมสำมรถ คอยเป็ นผสู ้ นับสนุนใหผ้ เู ้ รยี นเป็ นคนเกง่ คนดี และ มคี วำมสขุ ในกำรเรยี นและกำรใชช้ วี ติ ประจำวนั

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ดำรงตนดว้ ยควำมสภุ ำพ ออ่ นนอ้ ม สำรวมในกริ ยิ ำมำรยำท และกำรแสดงออกดว้ ย ปิยวำจำ แตง่ กำยสะอำด เรยี บรอ้ ย และถกู กำลเทศะ ชว่ ยทำงำนสว่ นรวมอยำ่ งเต็มใจ

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ดำรงตนดว้ ยควำมสภุ ำพ ออ่ นนอ้ ม สำรวมในกริ ยิ ำมำรยำท และกำรแสดงออกดว้ ย ปิยวำจำ แตง่ กำยสะอำด เรยี บรอ้ ย และถกู กำลเทศะ ชว่ ยทำงำนสว่ นรวมอยำ่ งเต็มใจ

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ปฏบิ ัตติ นจรรยำบรรณวชิ ำชพี ครู อยำ่ งเคร่งครัดโดยไม่ปฏบิ ัตติ นอันเป็ นผลท่ีไม่ดี แก่ผูเ้ รียนและสังคม ประเทศชำตไิ ม่กระทำตน เป็ นปฏิปั กษ์ต่อควำมเจริญทำงกำยสติปั ญญำ จติ ใจอำรมณแ์ ละสงั คมของศษิ ย์ และผรู ้ ับบรกิ ำร

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ปฏบิ ัตติ นจรรยำบรรณวชิ ำชพี ครู อยำ่ งเคร่งครัดโดยไม่ปฏบิ ัตติ นอันเป็ นผลท่ีไม่ดี แก่ผูเ้ รียนและสังคม ประเทศชำตไิ ม่กระทำตน เป็ นปฏิปั กษ์ต่อควำมเจริญทำงกำยสติปั ญญำ จติ ใจอำรมณแ์ ละสงั คมของศษิ ย์ และผรู ้ ับบรกิ ำร

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ปฏบิ ัตงิ ำนตำ่ งๆทที่ ำงโรงเรยี น มอบหมำยใหค้ วำมรว่ มมอื กบั คณะครใู นกำรทำ กจิ กรรมตำ่ งๆดว้ ยควำมเต็มใจ

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ปฏบิ ัตงิ ำนตำ่ งๆทที่ ำงโรงเรยี น มอบหมำยใหค้ วำมรว่ มมอื กบั คณะครใู นกำรทำ กจิ กรรมตำ่ งๆดว้ ยควำมเต็มใจ

จรรยำบรรณวชิ ำชพี 3.10 การใชค้ วามรคู้ วามสามารถทมี่ อี ยนู่ าใหเ้ กดิ ความเปลย่ี นแปลงในทางพฒั นาใหก้ บั ผเู้ รยี น โรงเรยี นหรอื ชมุ ชนในดา้ นใดดา้ นหนง่ึ กำร ปฏบิ ตั ิ ข ำ้ พ เ จ ำ้ ป ฏิบั ติต นต ำ ม ก ฎ หม ำ ย แ ล ะ กระทำตนใหเ้ ป็ นประโยชนท์ ัง้ ตอ่ ตนเองและสังคม ปร ะ พฤติต นใหอ้ ยู่ในกร อบ ของจร ร ยำบ ร ร ณ วชิ ำชพี ครู ตระหนักถงึ บทบำทหนำ้ ท่ีท่ีครูตอ้ ง รับผดิ ชอบตอ่ สงั คม

จรรยำบรรณวชิ ำชพี กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ มคี วำมจงรักภักดตี ่อสถำบันชำติ ศำสนำและ พร ะ มหำ กษั ต ริย์ ยึด ม่ั นในกำร ป กคร อ งร ะ บ อ บ ประชำธปิ ไตยโดย โดยมพี ระมหำกษัตรยิ เ์ ป็ นประมุข ป ร ะ พ ฤ ติต นใ ห เ้ ป็ นส ม ำชิก ที่ดีข อ ง สัง ค ม มีจิต สำธำรณะ มคี วำมรับผดิ ชอบตอ่ สงั คม

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

โรงเรยี นวดั โคศภุ ราช(รฐั ราษฎรบ์ ารงุ ) สงั กดั สำนักงำนเขตพนื้ ทกี่ ำรศกึ ษำประถมศกึ ษำอำ่ งทอง สงั กดั สำนักงำนคณะกรรมกำรกำรศกึ ษำขนั้ พน้ื ฐำน กระทรวงศกึ ษำธกิ ำร