แฟ้มที่ 4 การดำรงชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง

รำยงำน กำรปฏบิ ัตติ น ผลกำรดำเนนิ งำนชมุ ชนเรยี นรทู ้ ำงวชิ ำชพี ตำแหน่ง ครผู ชู ้ ว่ ย ครัง้ ที่ 2 การดารงชวี ติ ตาม หลกั ปรชั ญาของเศรษฐกจิ พอเพยี ง นางสาววนั วสิ า นกั สอน ตาแหนง่ ครผู ชู้ ว่ ย โรงเรยี นวดั โคศภุ ราช (รฐั ราษฎรบ์ ารงุ ) สงั กดั สำนักงำนเขตพน้ื ทก่ี ำรศกึ ษำประถมศกึ ษำอำ่ งทอง สงั กดั สำนักงำนคณะกรรมกำรกำรศกึ ษำขนั้ พนื้ ฐำน กระทรวงศกึ ษำธกิ ำร





PREFACE ผูร้ กั และศรทั ธาในวชิ าชพี ครูดำรงวิชำชพี ครูอย่ำงมี ควำมหมำย เป็ นทัง้ ผูใ้ ห ้ และแบบอย่ำงทดี่ มี ุ่งใหก้ ำรอบรม ส่ังสอน และ พัฒนำ เยำ ว ชนใ หเ้ จริญ ก ำ้ วหนำ้ ตึกใ หญ่เ ป็ นม นุ ษย์ที่ส ม บูร ณ์ ตำ ม มำตรฐำนสำกลทัง้ เก่ง ดี มปี ัญญำ มคี ุณธรรมและอยูร่ ่วมในสังคมอยำ่ งมี ควำมสขุ ครูจงึ เป็ นผูเ้ คร่งครัดในกำรปฏบิ ัตติ นตำมระเบยี บ วนิ ยั คณุ ธรรมจรยิ ธรรมและจรรยาบรรณวชิ าชพี โดยยดึ ถอื กำรปฏบิ ัตติ น ตำมกฎ กตกิ ำ มำรยำทขนบธรรมเนียม และแบบแผนอันดงี ำมของสังคม มคี วำมซอ่ื สัตย์ สจุ รติ ปฏบิ ัตหิ นำ้ ทดี่ ว้ ยควำมขยัน อดทนเพรำะอทุ ศิ เวลำ ใหแ้ กร่ ำชกำร ยนื หยัดในสงิ่ ทถี่ กู ตอ้ งเป็ นธรรม และยดึ มั่นในกำรปกครอง ตำมระบอบประชำธปิ ไตยอนั มพี ระมหำกษัตรยิ ท์ รงเป็ นพระประมขุ พรอ้ มนี้ไดด้ ำรงชีวิตอย่ำงเหมำะสมกับมัธยัสถ์ละเวน้ อบำยมุขและสงิ่ เสพติดรักษำกำรศกึ ษำคน้ ควำ้ ริเรม่ิ สรำ้ งสรรค์นำองค์ ควำมรใู ้ หมๆ่ นวัตกรรมเทคโนโลยมี ำใชพ้ ัฒนำวชิ ำชพี ใหเ้ จรญิ กำ้ วหนำ้ เอำ ใจใส่ตดิ ตำมดูแลชว่ ยเหลอื และใหบ้ รกิ ำรผูเ้ รียนอย่ำงเต็มควำมสำมำรถ สมำ่ เสมอเทำ่ เทยี มกัน กำรปฏิบัตงิ ำนเพื่อพัฒนำตนสู่ครูทเี่ ก่งดมี ีสุขผูส้ อนจึงได ้ บันทกึ และเก็บรวบรวมเอกสำรหลักฐำนไวใ้ นแฟ้ มประวัตนิ ี้ใหป้ รำกฏเป็ น รอ่ งรอยหลกั ฐำนสำหรับเป็ นขอ้ มลู รับกำรตรวจสอบหรอื รับกำรประเมนิ ตำม หลักเกณฑข์ องทำงรำชกำรสบื ไป นางสาววนั วสิ า นักสอน

INTRODUCE MY SELF ชอื่ -สกลุ : นำงสำววนั วสิ ำ นักสอน ชอ่ื เลน่ : มด อำยุ : 40 ปี เกดิ เมอื่ : 29 พฤษภำคม พ.ศ.2523 ชอื่ บดิ ำ : นำยนัฐวฒุ ิ นักสอน ชอื่ มำรดำ : นำงลำพงึ นักสอน ศำสนำ : พทุ ธ สญั ชำติ : ไทย เชอ้ื ชำติ : ไทย ทอ่ี ยู่ : 43 หมู่ 1 ต.บำ้ นแห อ.เมอื ง จ.อำ่ งทอง 14000 โทร : 080-6075702 E-MAIL : [email protected] คตปิ ระจำใจ : “อปุ สรรค คอื หนทำงแหง่ ควำมสำเร็จ”

Education ED : ประวตั กิ ำรศกึ ษำ ระดบั ชน้ั ประถมศกึ ษา โรงเรยี นอนุบำลวดั อำ่ งทอง ระดบั ชน้ั มธั ยมศกึ ษาปี ที่ 1-3 โรงเรยี นสตรี อำ่ งทอง ระดบั ชน้ั มธั ยมศกึ ษาปี ท่ี 4-6 โรงเรยี นเบญจมรำชำนุสรณ์ ระดบั ปรญิ ญา ศกึ ษำศำสตรบ์ ัณฑติ สำขำกำรศกึ ษำปฐมวยั มหำวทิ ยำลยั สวนดสุ ติ

EXPERIENCE ประสบการณก์ ารทางาน ปี พ.ศ. 2559-2563 : ปฏบิ ตั หิ นำ้ ทจี่ ัดประสบกำรณ์กำรเรยี นรู ้ ในระดับปฐมวัย ศนู ยพ์ ัฒนำเด็กเล็ก โรงเรยี นเทศบำล 3 วัดชยั มงคล ปี พ.ศ. 2563-ปจั จบุ นั : ปฏบิ ตั กิ ำรสอนระดับปฐมวัย โรงเรยี นวัดโคศภุ รำช (รัฐรำษฎรบ์ ำรงุ )

Responsibility หนา้ ทที่ ไ่ี ดร้ บั มอบหมาย ครปู ระจาชนั้ อนบุ าลปี ท่ี 3 นำงสำววันวสิ ำ นักสอน ตำแหน่งครผู ชู ้ ว่ ย ปฏบิ ตั กิ ำรหนำ้ ทคี่ รู ประจำชนั้ อนุบำลปี ที่ 3 โรงเรยี นวัดโคศภุ รำช(รัฐรำษฎรบ์ ำรงุ ) สังกัดสำนักงำน เขตพนื้ ทกี่ ำรศกึ ษำประถมศกึ ษำอ่ำงทอง ในปี กำรศกึ ษำ 2564 และจัดกำร ประสบกำรณ์เรียนรู ้ 6 กจิ กรรม โดยกำรปฏบิ ัตงิ ำนยดึ หลักกำรปฏบิ ัตติ นแก่ ผเู ้ รยี น ใหก้ ำรดแู ลโดยเทำ่ เทยี มกัน เมอ่ื ผเู ้ รยี นมปี ัญหำสำมำรถขอคำแนะนำ ไดต้ ลอดเวลำ รับผดิ ชอบตอ่ กำรสอน สอนผเู ้ รยี นใหส้ ำมำรถมปี ระสบกำรณ์กำร เรยี นรู ้ ใชค้ วำมรักควำมเมตตำในกำรสอนเสมอ ยดึ หลักควำมเท่ำเทยี มและ ควำมเสมอภำคของผูเ้ รยี นทุกคน ตดิ ต่อกับผูป้ กครองในกำรแกป้ ัญหำที่เกดิ ขนึ้ กับผูเ้ รียนจนสำเร็จลุล่วงไปดว้ ยดี และไดร้ ับมอบหมำยหนำ้ ทพี่ เิ ศษตำม ระเบียบสำนั กงำนคณะกรรมกำรกำรศึกษำขัน้ พ้ืนฐำน ว่ำดว้ ยกำรบริหำร สถำนศกึ ษำ พ.ศ.2552 หมวด 1 หนำ้ ทแ่ี ละกำรบรหิ ำรงำนของสถำนศกึ ษำ

Responsibility หนา้ ทท่ี ไี่ ดร้ บั มอบหมาย งานบรหิ ารงานบคุ คล ขำ้ พเจำ้ ปฎบิ ัตงิ ำนเป็ นเจำ้ หนำ้ ทบ่ี ุคลำกร มี ควำม รั บ ผิด ชอบ ติด ต ำมงำนด ำ้ นบุค ลำกร ข อง สถำนศกึ ษำใหเ้ ป็ นไปตำมระเบียบของทำงรำชกำร ตลอดจนสง่ เสรมิ กำรพัฒนำตนเองของบคุ ลำกร

การปฏบิ ตั ติ น 4. การดารงชวี ติ ตาม หลกั ปรชั ญาของ เศรษฐกจิ พอเพยี ง

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรชั ญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ัติ ข ำ้ พ เ จ ำ้ ยึด ม่ั น ก ำ ร ป ก ค ร อ ง ร ะ บ อ บ ประชำธิปไตยอันมีพระมหำกษั ตริย์ทรงเป็ นพระ ประมุข และปลูกฝั งใหผ้ ูเ้ รียนเห็นควำมสำคัญของ สถำบนั พระมหำกษัตรยิ ์

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรชั ญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำร ปฏบิ ตั ิ ขำ้ พ เจ ำ้ นำหลักปรั ชญำเศ ร ษฐ กิจ พอเพยี งมำสอดแทรกในกำรเรยี นกำรสอนโดยโดย ปลกู ฝังใหน้ ักเรยี นมกี ำรออมเงนิ และใหแ้ งค่ ดิ ในกำร ใชเ้ งินอย่ำงมีเหตุผล ซง่ึ ตรงกับหลักของควำม พอเพยี ง พอประมำณ มเี หตผุ ล มภี มู คิ มุ ้ กนั ทดี่ ใี น ตัว บนเงื่อนไขของควำมรูค้ ู่คุณธรรม ผูเ้ รีย น สำมำรถนำไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นชวี ติ ประจำวนั ได ้

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรัชญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พ เ จ ำ้ นำหลักปรั ชญำเศร ษฐ กิจ พอเพยี งมำสอดแทรกในกำรเรยี นกำรสอนโดยโดย ปลกู ฝังใหน้ ักเรยี นมกี ำรออมเงนิ และใหแ้ ง่คดิ ในกำร ใชเ้ งินอย่ำงมีเหตุผล ซ่ึงตรงกับหลักของควำม พอเพยี ง กำรประหยดั กำรใชว้ สั ดตุ ำ่ งๆใหเ้ กดิ ควำม คมุ ้ คำ่ เชน่ กำรประดษิ ฐส์ ง่ิ ตำ่ งๆจำกเศษวสั ดเุ หลอื ใช ้ หรอื วสั ดธุ รรมชำติ

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรัชญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พ เ จ ำ้ นำหลักปรั ชญำเศร ษฐ กิจ พอเพยี งมำสอดแทรกในกำรเรยี นกำรสอนโดยโดย ปลกู ฝังใหน้ ักเรยี นมกี ำรออมเงนิ และใหแ้ งค่ ดิ ในกำร ใชเ้ งินอย่ำงมีเหตุผล ซึ่งตรงกับหลักของควำม พอเพยี ง พอประมำณ มเี หตผุ ล มีภมู คิ มุ ้ กนั ทด่ี ใี น ตัว บนเงื่อนไขของควำมรูค้ ู่คุณธรรม ผูเ้ รีย น สำมำรถนำไปประยกุ ตใ์ ชใ้ นชวี ติ ประจำวนั ได ้

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรชั ญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ัติ ข ำ้ พ เ จ ำ้ น ำ ห ลั ก ป รั ช ญ ำ เ ศ ร ษ ฐ กิจ พอเพียงมำสอดแทรกในกำรเรียนกำรสอนโดยโดย ปลูกฝั งใหน้ ั กเรียนใหแ้ ง่คิดในกำรใชช้ ีวิตอย่ำงมี เ ห ตุ ผ ล ผู เ้ รีย น ส ำ ม ำ ร ถ น ำ ไ ป ป ร ะ ยุ ก ต์ใ ช ใ้ น ชวี ติ ประจำวันได ้ ฝึ กทักษะกำรชวี ติ ประจำวัน ใหม้ ี พอเพยี ง มภี มู คิ มุ ้ กนั ทด่ี ใี นตัว บนเงอื่ นไขของควำมรู ้ คคู่ ุณธรรม สำมำรถชว่ ยเหลอื แบ่งเบำภำระของผปู ้ ก ตรองไดเ้ หมำะสมตำมวยั

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรัชญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ตั ิ ข ำ้ พ เ จ ำ้ น ำ ห ลั ก ป รั ช ญ ำ เ ศ ร ษ ฐ กิจ พอเพียงมำปรับประยุกต์ใชใ้ นกำรใชใ้ นกำรจัดกำร เรยี นรูใ้ นสถำนกำรณ์กำรแพร่ระบำดของโรคโควดิ 19 โดยมกี ำรจัดทำสอื่ และใบงำนใหต้ รงกบั ควำมตอ้ งกำร ของเด็กแต่ละบุคคล เพื่อลดภำระ ค่ำใชจ้ ่ำยของ ผูป้ กครอง เช่น กำรทำใบงำนประจำหน่วย สำหรับ ผูเ้ รียนและผูป้ กครองที่มำสำมำรถศกึ ษำเรียนรูผ้ ่ำน ชอ่ งทำงออนไลนไ์ ด ้

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรชั ญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ัติ ข ำ้ พ เ จ ำ้ น ำ ห ลั ก ป รั ช ญ ำ เ ศ ร ษ ฐ กิจ พอเพียงมำปรับประยุกต์ใชใ้ นกำรใชใ้ นกำรจัดกำร เรียนรูใ้ นสถำนกำรณ์กำรแพร่ระบำดของโรคโควดิ 19 โดยมกี ำรจัดทำสอื่ และใบงำนใหต้ รงกบั ควำมตอ้ งกำร ของเด็กแต่ละบุคคล เพื่อลดภำระ ค่ำใชจ้ ่ำยของ ผปู ้ กครอง เชน่ กำรทำเป็ นคลปิ วดี โี อแตล่ ะหน่วยกำร จัดประสบกำรณ์ ผูเ้ รยี นและผูป้ กครอง สำมำรถเลือก เปิดดไู ดต้ ำมเวลำทสี่ ะดวก

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรัชญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พเจำ้ ดำเนนิ ชวี ติ โดยยดึ หลกั ปรัชญำ ของเศรษฐกจิ พอเพยี งมำเป็ นแนวทำงในกำร ทำงำนใหม้ ปี ระสทิ ธภิ ำพหลกั คณุ ธรรมในกำร ทำงำน

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรัชญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พเจำ้ ดำเนนิ ชวี ติ โดยยดึ หลกั ปรัชญำของ เศรษฐกจิ พอเพยี งมำเป็ นแนวทำงในกำรทำงำนใหม้ ี ประสทิ ธภิ ำพหลักคณุ ธรรมในกำรทำงำน

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรัชญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ัติ ขำ้ พเจำ้ ใชช้ วี ติ ประจำวนั โดยยดึ หลัก ปรัชญำเศรษฐกจิ พอเพยี งเป็ นแนวในกำรใชช้ วี ติ อยำ่ งมเี หตมุ ผี ลรจู ้ ักพอประมำณมภี มู คิ ุม้ กนั ทดี่ ี จำกควำมโลภ

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรัชญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ใชช้ วี ติ ประจำวนั โดยยดึ หลัก ปรัชญำเศรษฐกจิ พอเพยี งเป็ นแนวในกำรใชช้ วี ติ อยำ่ งมเี หตมุ ผี ลรจู ้ ักพอประมำณมภี มู คิ ุม้ กนั ทด่ี ี จำกควำมโลภ ความหมายของเศรษฐกจิ พอเพยี ง เศรษฐกจิ พอเพยี ง หมายถึง ปรชั ญาที่พระบาทสมเด็จพระเจา้ อยูห่ ัวทรงช้ีแนะแนวทางการ ดาเนนิ ชวี ิตและการปฏิบตั ิแกป่ ระชาชน โดยยึดหลกั “ทางสายกลาง” ทา่ มกลางมรสุม เศรษฐกจิ ทตี่ อ้ งเผชญิ อย่ใู นปจั จบุ ัน สรุป ความหมายเศรษฐกจิ พอเพียง ดงั นี้ 1.ความมเี หตผุ ล คอื ตดั สนิ ใจกระทาสิง่ ตา่ ง ๆ เพื่อให้เกิดความพอเพยี งตอ้ งใชเ้ หตุผล และ พจิ ารณาด้วยความรอบคอบ 2.ความพอเพยี ง คอื รจู้ ักพอประมาณ พออยู่ พอมี พอกนิ พอใช้ ประหยดั และไม่ เบียดเบียนตนเอง และผู้อ่ืน 3.การมภี มู คิ มุ้ กนั ทด่ี ี คอื เตรียมใจใหพ้ ร้อมรบั ผลกระทบและความเปลย่ี นแปลงทจี่ ะ เกิดขนึ้ ในอนาคต 4.การมคี วามรู้ คือ นาความรู้มาใชใ้ นการวางแผนและดาเนินชีวิต 5.การมคี ณุ ธรรม คือ มคี วามซือ่ สตั ย์สุจรติ สามัคคี และช่วยเหลือซึง่ กันและกนั

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรชั ญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำร ปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ยดึ หลกั ปรัชญำของเศรษฐกจิ พอเพยี งไป ใชใ้ นกำรดำรงชวี ติ ใชด้ ำรงชวี ติ ไปดว้ ย ควำมพอดี ไมฟ่ ่ มุ เฟือย ใชเ้ งนิ เป็ นสดั สว่ น มเี งนิ ออมไวใ้ ชย้ ำมฉุกเฉนิ

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรชั ญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำร ปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ยดึ หลักปรัชญำของเศรษฐกจิ พอเพยี งไปใชใ้ น กำรดำรงชวี ติ ใชด้ ำรงชวี ติ ไป มคี ณุ ธรรม รจู ้ ักกำร แบง่ ปัน กำรชว่ ยเหลอื ผอู ้ นื่ เชน่ กำรแบง่ ปันขอ้ มลู เอกสำร หรอื รำยละเอยี ดขอ้ มลู ในกำรอบรม ตำ่ งๆ

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรชั ญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง กำรปฏบิ ตั ิ ข ำ้ พ เ จ ำ้ ยึด ห ลั ก ป รั ช ญ ำ ข อ ง เ ศ ร ษ ฐ กิจ พอเพียงไปใชใ้ นกำรดำรงชวี ติ ใชด้ ำรงชวี ติ ไป ด ว้ ย ค ว ำ ม ร อ บ ค อ บ ร ะ มัด ร ะ วัง ไ ม่ป ร ะ ม ำ ท ยอมรับควำมเปลย่ี นแปลง ปรับและเปลย่ี น เรยี นรู ้ ชวี ติ วถิ ใี หม่ (New Normal) เชน่ กำรใสห่ นำ้ กำก อนำมัย กำรเวน้ ระยะห่ำง ทัง้ น้ีเพ่ือตนเองแล ะ ควำมรับผิดชอบต่อสังคม และประพฤตเิ พ่ือเป็ น แบบอยำ่ งทด่ี ใี หแ้ กผ่ เู ้ รยี น

กำรดำรงชวี ติ ตำมปรชั ญำ เศรษฐกจิ พอเพยี ง การปฏบิ ตั ิ ขำ้ พเจำ้ ยดึ หลกั ปรัชญำของเศรษฐกจิ พอเพยี งไป ใชใ้ นกำรดำรงชวี ติ ใชด้ ำรงชวี ติ ไปดว้ ยควำมพอดี มี ระเบยี บ วนิ ัย และคอยอบรมนักเรยี น และปลกู ฝัง ระเบยี บ วนิ ัยทดี่ ใี หก้ บั ผเู ้ รยี น หลกั ควำมมเี หตผุ ล เป็ นตน้

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

ใบประกำศเกยี รตบิ ตั ร

โรงเรยี นวดั โคศภุ ราช(รฐั ราษฎรบ์ ารงุ ) สงั กดั สำนักงำนเขตพนื้ ทก่ี ำรศกึ ษำประถมศกึ ษำอำ่ งทอง สงั กดั สำนักงำนคณะกรรมกำรกำรศกึ ษำขัน้ พน้ื ฐำน กระทรวงศกึ ษำธกิ ำร