บทที่ ๒ อิทธิพลของภาษาต่างประเทศในภาษาไทย

บทที่ ๒ อิทธพิ ลของภาษาตา่ งประเทศในภาษาไทย ภาษาเป็นส่วนหน่ึงของวัฒนธรรม ซึ่งมีการถ่ายทอดจากและแลกเปล่ียนกัน จึงทําให้ภาษาเกิดการ ปะปนกันเป็นอย่างมาก ลักษณะของการปะปนกันของภาษาทําให้ภาษาเกิดการเปลี่ยนแปลงไปตามอิทธิพล ของภาษาที่ยืมมาใช้ การเปลี่ยนแปลงน้ีไม่มีกฎเกณฑ์ที่แน่นอน โดยอาจมีการเปล่ียนแปลงทางด้านเสียง รูป ศัพท์ โครงสร้าง ประโยค ตลอดจนสํานวนโวหารตา่ งๆ การที่มีภาษาต่างประเทศต่าง ๆ ท้ังภาษาตะวันออกและภาษาตะวันตก เข้ามาปะปนอยู่ใน ภาษาไทยเป็นจํานวนมาก การรับคําภาษาต่างประเทศเข้ามาใช้ส่ือสารในภาษาไทย และคนไทยได้เรียน ภาษาต่างประเทศตรงมากข้ึนจึงมี การฝึกอออกเสียงตามเสียง ของคําในภาษาต่างประเทศ ทําให้เกิดการ เปลย่ี นแปลงตอ่ การ ใชภ้ าษาไทยในการสอ่ื สารหลายประการ ลักษณะการยืมคําภาษาต่างประเทศมาใช้ ได้พยายามปรับปรุงแก้ไขลักษณะบางประการของภาษาท่ี ยืมคํามาใช้ และก็พยายามปรับปรุงภาษาของเราเองให้เหมือนหรือใกล้เคียงกับภาษานั้นๆท่ียืมมาใช้ ลักษณะ ของการปะปนและยมื มาน้ัน การเปล่ียนแปลงทางภาษาทเี่ กิดขนึ้ ในภาษาไทย การยืมคําภาษาต่างประเทศเข้ามาปะปนอยู่ในภาษาไทย ซึ่งมีการเปล่ียนแปลงตามกฎแห่งทฤษฎีทั้ง ๒ ทฤษฎี คือ ทฤษฎี Superstratum และ ทฤษฎี Substratum อิทธิพลของการยืมคําต่างประเทศเข้ามาใช้ จึงทาํ ให้ลกั ษณะของภาษาไทยไม่เปลย่ี นแปลงไปจากลักษณะเดน่ ดง้ั เดิม ดงั น้ี คอื ๑. คํามีพยางค์เพ่ิมขึ้น ซ่ึงแต่เดิมนั้นภาษาไทยหรือภาษาตระกูลไทหรือตระกูลไทย จัดเป็น ภาษาคําโดด (Isolating Language) คําพยางค์เดียวส่วนมาก เม่ือมีการยืมคําภาษาต่างประเทศมาใช้ ทําให้ ภาษาไทยเปลยี่ นไปมมี ากพยางค์ ซง่ึ สามารถจําแนกโครงสร้างพยางค์ในภาษาไทยได้ ๔ ลักษณะ ดังน้ี ๑.๑ โครงสร้างคําพยางค์เดียว (Monosyllabic Structure) เช่น กา ตา หมา เดิน เสียง เมือง เดือน ดาว เปน็ ตน้ ๑.๒ โครงสร้างคําสองพยางค์ (Disyllabic Structure) เช่น มารดา บิดา มาตรา สามารถ ราชา ถนน วชิ ยั เป็นต้น ๑.๓ โครงสร้างคําสามพยางค์ (Trisyllabic Structure) เช่น ปรารถนา โทรทัศน์ โทรเลข โทรศัพท์ กรณี ศาสตรา พาหนะ จักรยาน เปน็ ต้น ๑.๔ โครงสร้างคํามากพยางค์ (Polysyllabic Structure) เช่น สาธารณะ พลานามัย มหาวิทยาลัย เปน็ ตน้ จากตัวอย่างโครงสร้างพยางค์ทั้ง ๔ โครงสร้าง ก็สามารถมองเห็นการเปลี่ยนแปลงได้อย่างชัดเจน ซ่ึง โครงสร้างคําในตัวอย่างแรกเป็นคําโดดและเป็นคําภาษาไทยด้ังเดิม ส่วนตัวอย่างที่ ๒, ๓ และ ๔ เป็นการ เปลี่ยนแปลงโครงสร้างคํามากพยางค์ซ่ึงเป็นผลมาจากอิทธิพลของคํายืมจากภาษาต่างประเทศน่ันเอง ซึ่งคํา เหลา่ นน้ั มรี ะบบการสร้างคาํ โดยอาศัยวธิ ีทางดา้ นภาษาของตระกูลน้นั เช่น วิธีการสนธิ สมาส เปน็ ต้น





๓๑ ๑. สาเหตทุ างด้านภมู ศิ าสตร์ ประเทศไทยมีอาณาเขตติดต่อกับประเทศอ่ืน หลายประเทศ ทําให้มีความจําเป็นต้องติดต่อ สัมพนั ธก์ นั จนมีการยมื คาํ ในภาษามาใชซ้ ง่ึ กันและกนั ๒. สาเหตทุ างดา้ นประวัติศาสตรแ์ ละการสงคราม ในการทําสงคราม เมื่อฝ่ายใดชนะก็มักจะกวาดต้อนผู้คนของเมืองท่ีแพ้กลับไปยังเมืองอ่ืน จึงเกิด การอพยพกนั ขึน้ ทําใหก้ ารปะปนกันของภาษาเกิดข้นึ ๓. สาเหตทุ างด้านการเมืองและการทําสัมพนั ธไมตรกี บั ต่างชาติ ประเทศไทยมีสมั พนั ธไมตรีกบั นานาประเทศอยเู่ สมอ ดงั ทปี่ รากฏอย่ใู นประวัติศาสตร์ ส่งผลทําให้ เปน็ ผลดีต่อความม่ังคงทางการเมอื ง มีการนาํ คาํ ภาษาต่างประเทศเขา้ มาใช้ในภาษาไทย ๔. สาเหตดุ ้านศาสนา ประเทศไทยมีการรับเอาศาสนาพุทธเข้ามาเป็นศาสนาประจําชาติ ทําให้ได้รับภาษาบาลีและ สันสกฤตเข้ามาใช้และยังเปิดโอกาสให้ศาสนาอ่ืน เข้ามาเผยแพร่ศาสนาในประเทศไทยได้จึงส่งผลให้มี ภาษาตา่ งประเทศภาษาตา่ งๆ เข้ามาปะปนอยใู่ นภาษาไทย ๕. สาเหตุทางด้านการค้า ประเทศไทยมีการติดต่อค้าขายกับประเทศต่างๆมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยและอยุธยา จนถึงปัจจุบันมี การค้าขายกบั ชาวตา่ งชาตอิ ยู่เสมอ ทาํ ใหต้ ้องติดต่อส่ือสารกันและมีภาษาต่างประเทศเข้ามาในภาษาไทย เพ่ือ ใช้ในการโฆษณา ภาษาเหล่านัน้ จึงถา่ ยทอดมาอยู่ในภาษาไทยด้วย ๖. สาเหตทุ างด้านศลิ ปวัฒนธรรม และขนบธรรมเนยี มประเพณีตา่ งๆ อทิ ธิพลทางดา้ นวฒั นธรรมตา่ งๆไดถ้ ่ายทอดมายงั ประเทศไทยเปน็ เวลานาน ทาํ ให้ได้รับวัฒนธรรม เชน่ วรรณคดี การแสดง ท่ีมีอิทธิพลของภาษาอ่นื เสมอ ท้ังจากประเทศตะวนั ออกและประเทศตะวันตก ๗. สาเหตดุ ้านการศกึ ษาและวชิ าการ เนื่องจากคนไทยได้มีการเดินทางไปศึกษาสรรพวิทยาการในศาสตร์สาขาวิชาด้านต่างๆยัง ต่างประเทศ ทาํ ให้ไดร้ ับคําท่ใี ชใ้ นการอธิบายวทิ ยาการ ศาสตรเ์ หล่านน้ั เข้ามาใช้ในภาษาไทยเป็นจาํ นวนมาก ผลดแี ละผลเสียของการนาํ คาํ ภาษาต่างประเทศเข้ามาใชใ้ นภาษาไทย การนําคําภาษาต่างประเทศเข้ามาใช้ในภาษาไทยน้ัน มีท้ังผลดีและผลเสีย แต่ภาษาอื่น เช่น ภาษา บาลี ภาษาสันสกฤต ภาษาเขมร และภาษาจีน มักไม่ค่อยมีปัญหานัก หากจะมีปัญหาก็เป็นด้านการอ่าน การ เขียนคาํ แตท่ เ่ี ป็นปัญหาสําคัญในปัจจุบันกลับกลายเปน็ ภาษาองั กฤษมากกวา่ เพราะมจี ํานวนคาํ ภาษาอังกฤษ ในภาษาเพมิ่ มากขน้ึ รวมไปถงึ คําทบั ศัพทแ์ ละการบญั ญตั ิศพั ท์ขึ้นใช้อีกด้วย การนําคําภาษาต่างประเทศเข้ามา ใช้นนั้ จึงมีท้งั ผลดแี ละผลเสยี ดงั ตอ่ ไปนี้ ๑. ผลดขี องการรบั ภาษาต่างประเทศเขา้ มาใช้ในภาษาไทย การนําคําภาษาต่างประเทศเข้ามาใช้ในภาษาไทยมีข้อดีท่ีเห็นได้ชัดเจนคือ การมีจํานวนคําใช้ใน การสือ่ สารเพม่ิ มากขึ้น เพื่อจะไดส้ ามารถเลอื กสรรคํามาใช้ได้อย่างถกู ต้องโดยเฉพาะ ๑.๑ ใช้เป็นคําราชาศัพท์ ซึง่ สว่ นใหญ่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น ภาษาเขมร เชน่ พระขนง พระเขนย พระกรรแสง เสวย เสด็จ เป็นตน้ ภาษาบาลี สนั สกฤต เช่น พระเศียร พระนลาฏ พระหัตถ์ พระบาท เป็นต้น ภาษาบาลกี ับภาษาไทย เช่น พระอู่ พระที่นงั่ พระเตา้ เป็นตน้ ภาษาบาลกี บั สนั สกฤตกับภาษาอน่ื เชน่ พระศอ พระเก้าอ้ี พระปราง เปน็ ตน้





๓๔ นอกจากน้ยี งั มีคําภาษาต่างประเทศท่ีมกั เขียนผิด เชน่ โคด้ มกั เขียนผดิ เปน็ โคต๊ แฟบ้ มกั เขียนผิดเป็น แฟ๊บ,แฟ็บ โนต้ มักเขยี นผิดเปน็ โนต้ สมั มนา มกั เขียนผิดเป็น สมั มนา ปั จ จุ บั น ภ า ษ า ไ ท ย มี ก า ร เ ป ล่ี ย น แ ป ล ง เ ป็ น อ ย่ า ง ม า ก เ น่ื อ ง ม า จ า ก ไ ด้ รั บ อิ ท ธิ พ ล จ า ก ภาษาต่างประเทศ ท้ังในด้านภาษาพูดและภาษาเขียน ภาษาเปรียบเสมือนส่ิงมีชีวิต และเป็นวัฒนธรรมอย่าง หนึ่งซ่ึงต้องมีการเปล่ียนแปลง แต่หากเกิดการเปลี่ยนแปลงไปมากเกินไปจะทําให้หมดคุณค่าหรือ ลักษณะเฉพาะของภาษา ดังน้ันเราในฐานะเจ้าของและผู้ใช้ภาษาควรรักษาวัฒนธรรมของเราไว้ให้ถูกต้อง เหมาะสม มิฉะนั้นภาษาไทยของเราอาจมีการเปลยี่ นแปลงและอาจจะไม่มลี ักษณะเปน็ ภาษาไทยอีกตอ่ ไป