เศรษฐกิจพอเพียง ในสถานศึกษา
เศรษฐกิจพอเพียง ในสถานศึกษา สมาชกิ กล่มุ นายธีรตั น์ คิงคา รหัสนักศึกษา 62003126003 นางสาวกัลยา ด่านกลอง รหัสนักศึกษา 62003126024 นายปกรณ์ ขา้ วหอม รหัสนักศึกษา 62003126031
01 เศรษฐกิจ พอเพียง ความหมาย ความสาคัญ ปรชั ญา เง่อื นไขที่ทาใหเ้ กิด คณุ ลักษณะ การนาไปใช้
เศรษฐกิจ พอเพียงคืออะไร? เ ศ ร ษ ฐ กิ จ พ อ เ พี ย ง เ ป็ น ปรัชญาชี้ถึงแนวการดารงอยู่ และ ปฏิบัติตนของประชาชนในทุกระดับ ต้ังแต่ระดับครอบครัว ระดับชุมชน จนถึงระดับรฐั ทั้งในการพฒั นา และ บ ริห า ร ป ร ะ เ ท ศ ใ ห้ ด า เ นิ น ไ ป ใ น ท า ง สายกลาง โดยเฉพาะการพัฒนา เศรษฐกิจเพ่ือให้ก้าวทันต่อโลกยุค โลกาภิวตั น์
ความพอเพี ยง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึงความจาเป็นท่ีจะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวท่ีดีพอสมควร ต่อการมี ผลกระทบใด ๆ อันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอก และภายใน ท้ังน้ี จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ และความระมัดระวงั อย่างย่ิง ใน การนาวชิ าการต่าง ๆ มาใช้ในการวางแผน และการดาเนินการทุกขั้นตอน และให้มีความรอบรูท้ ี่เหมาะสม ดาเนินชวี ติ ด้วยความอดทน ความเพียร มี สติ ปัญญา และความรอบคอบ เพ่ือให้สมดุล และพรอ้ มต่อการรองรบั การ เปล่ียนแปลงอย่างรวดเร็ว และกว้างขวางทั้งด้านวัตถุ สิ่งแวดล้อม และ วฒั นธรรมจากโลกภายนอกได้เปน็ อยา่ งดี
ความสาคัญของเศรษฐกจิ พอเพียง เศรษฐกิจพอเพียงจะทาให้เกิด ค ว า ม พ อ เพีย ง ต้ั ง แต่ ร ะ ดั บ บุ ค ค ล ครอบครัว หมู่บ้าน ตาบล อาเภอ จงั หวดั และประเทศ ซ่งึ จะนามาสู่ความ เข้มแข็งและมีภูมิคุ้มกัน ทั้งด้านวัตถุ นิยม บรโิ ภคนิยม เม่ือคนเข้มแข็งก็ จะเป็นจุดเรมิ่ ต้นให้สังคมเข้มแข็งและ ข ย า ย สู่ ร า ก ฐ า น อั น แข็ ง แ ร ง ข อ ง ประเทศต่อไป
ทางสายกลาง แผนภาพ พอประมาณ “ปรชั ญาของ มเี หตผุ ล มภี มู คิ มุ้ กัน เศรษฐกิจพอเพียง “ ที่ดีในตวั ป รัช ญ า ข อ ง เ ศ ร ษ ฐ กิ จ เง่อื นไขความรู้ เง่อื นไขคณุ ธรรม พอเพียง มีหลักพิจารณา อยู่ 5 ส่วน ดังน้ี ชวี ติ / เศรษฐกิจ / สังคม สมดุล / ม่นั คง / ย่ังยืน
กรอบ เ ป็ น ป รัช ญ า ที่ ช้ี แ น ะ แ น ว ท า ง ก า ร ดารงอยู่ และปฏิบัติตนในทางที่ควรจะ แนว เป็น โดยมีพ้ืนฐานมาจากวถิ ีชีวติ ดั้งเดิม ของสังคมไทย สามารถนามาประยุกต์ใช้ คดิ ได้ตลอดเวลา และเป็นการมองโลกเชิง ระบบท่ีมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา และเป็นการมองโลกเชิงระบบท่ีมีการ เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา มุ่งเน้นการ รอดพ้นจากภัย และวิกฤต เพ่ือความ มนั่ คง และความยั่งยืนของการพฒั นา
คุณลกั ษณะ เศรษฐกิ จพอเพียง สามารถนามาประยุกต์ใช้ กับการปฏิบัติตนได้ในทุก ระดับ โดยเน้นการปฏิบัติ บนทางสายกลาง และการ พฒั นาอยา่ งเป็นข้นั ตอน
คำนยิ ำม ความพอเพยี งจะต้องประกอบด้วย 3 คุณลักษณะ พรอ้ ม ๆ กันดังน้ี พอประมาณ มเี หตผุ ล มภี มู คิ ้มุ กัน ที่ดใี นตวั
พอประมาณ ห ม า ย ถึ ง ค ว า ม พ อ ดี (Dynamic Optimum) ท่ีไม่ มากหรอื น้อยเกินไปในมิติ ต่าง ๆ ของการกระทา 5 ประการ คือ ด้านจติ ใจ ด้านสังคม ด้านเศรษฐกิจ ด้านเทคโนโลยี ด้านทรพั ยากรธรรมชาติ และส่ิงแวดลอ้ ม
มเี หตผุ ล หมายถึง การตัดสินใจเก่ียวกับ ระดับของความพอเพยี งน้ัน จะต้อง เป็นไปอย่างมีเหตุผล โดยพิจารณา จากเหตุปัจจยั ที่เก่ียวข้องตลอดจน คานึงถึงผลที่คาดว่าจะเกิดข้ึนจาก การกระทาน้ัน ๆ อยา่ งรอบคอบ
มภี มู คิ ้มุ กนั ห ม า ย ถึ ง ก า ร เต รีย ม ตั ว ใ ห้ ทดี่ ใี นตัว พ ร้อ ม รับ ผ ล ก ร ะ ท บ แล ะ ก า ร เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง ด้ า น ต่ า ง ๆ ท่ี จ ะ เกิดข้ึนโดยคานึงถึงความเป็นไปได้ ของสถานการณ์ ต่าง ๆ ที่คาดวา่ จะ เกิดข้ึนในอนาคตท้ังใกล้ และไกล
เงือ่ นไขเพื่อให้เกิดเศรษฐกิจพอเพยี ง เง่อื นไขควำมรู้ เง่ือนไขคณุ ธรรม หมายถึง เคร่อื งอาศัย หมายถึง เคร่ืองอาศัย ข อ ง ก า ร ด า เ นิ น ง า น เ พ่ ื อ ใ ห้ ข อ ง ก า ร ด า เ นิ น ง า น เ พ่ ื อ ใ ห้ เ ป็ น ไ ป อ ย่ า ง ถู ก ต้ อ ง ด้ ว ย เป็นไปอย่างดีงาม ซ่อื ตรงต่อ ความรอบรู้ ประกอบด้วย ห น้ า ท่ี ก าร ง า น ต่ อ ต น เอ ง ค ว า ม ร อ บ รู้ ค ว า ม ร ะ ลึ ก รู้ และต่อผู้อ่ืน มีเจตนาบรสิ ุทธิ์ และ ความรชู้ ดั มคี วามเพยี ร ทาใหก้ ารดาเนิน งานรดุ หน้าเร่อื ยไปจนประสบ ผลสาเรจ็ และความรอบคอบ ระมดั ระวงั
คณุ ลักษณะของกจิ กรรมตามแนวทางเศรษฐกจิ พอเพยี ง ความพอประมาณ ความมีเหตมุ ีผล มีภูมิคมุ้ กนั ทดี ี พอเหมาะกับ รสู้ าเหตุ - ทาไม คานึงถึงการเปลี่ยนแปลง สภาพของตน รปู้ ัจจยั ที่เกี่ยวข้อง ในด้านต่าง ๆรเู้ ท่าทันและ (ปจั จยั ภายใน) วชิ าการ/กฎหมาย พอควรกับภูมสิ ังคม /ความเช่อื /ประเพณี เตรยี มความพรอ้ ม (ปจั จยั ภายนอก) (วางแผน/รอบคอบ/ รผู้ ลกระทบที่จะ (สมดลุ ) เกิดข้ึนในด้านต่าง ๆ เรยี นรู้ /พฒั นาตน (รอบร/ู้ สติ ปัญญา) ทาประโยชน์ใหก้ ับสังคม/ รกั ษ์สิ่งแวดลอ้ ม) (ไม่ประมาท)
กำรนำเศรษฐกิจพอเพยี งไปประยุกตใ์ ช้ ด้ำนเศรษฐกจิ ลดรายจา่ ย / เพม่ิ รายได้ / ใชช้ วี ติ อยา่ งพอควร / คิดและวางแผนอย่างรอบคอบ / มภี ูมคิ ุ้มกัน / ไม่ ด้ำนสังคม เสี่ยงเกินไป / การเผ่อื ทางเลือกสารอง ดำ้ น ชว่ ยเหลอื เก้ือกูล / รรู้ กั สามคั คี / สรา้ งความ ทรพั ยำกรธรรมชำติ เข้มแข็งใหค้ รอบครวั และชมุ ชน และสิ่งแวดล้อม รจู้ กั ใชแ้ ละจดั การอยา่ งฉลาดและรอบคอบ / เลอื กใช้ ด้ำนวัฒนธรรม ทรพั ยากรที่มอี ยูอ่ ยา่ งรคู้ ่าและเกิดประโยชนส์ ูงสุด / ฟ้ ืนฟูทรพั ยากรเพ่อื ใหเ้ กิดความยง่ั ยนื สูงสุด รกั และเหน็ คณุ ค่าในความเปน็ ไทย เอกลกั ษณ์ไทย / เหน็ ประโยชนแ์ ละค้มุ ค่าของภมู ปิ ญั ญาไทย ภมู ิ ปัญญาท้องถ่ิน / รจู้ กั แยกแยะและเลอื กรบั วฒั นธรรมอ่นื ๆ
02 เศรษฐกิจ พอเพียง ความเปน็ มา หลักปรชั ญาด้าน การศึกษา คณุ ลักษณะอนั พึง ประสงค์ แนวทางการนาไปใช้ ลักษณะของบุคคลตาม เศรษฐกิจพอเพียง บูรณาการ 8 กลุ่มสาระ
ความเปน็ มาการขบั เคลื่อนหลกั ปรชั ญาของเศรษฐกิจ พอเพียงด้านการศกึ ษา ก า ร ขั บ เ ค ล่ื อ น ห ลั ก ป รัช ญ า ข อ ง เศ ร ษ ฐ กิ จ พ อ เพีย ง ด้ า น การศึกษา หมายถึง การดาเนินการส่งเสรมิ และสนับสนุนให้บุคลากร ในภาคการศึกษาทุกระดับ น้อมนาหลักปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง มาใช้ในชีวติ ประจาวนั และการปฏิบัติภารกิจ เพ่ือที่ท้ายที่สุดแล้วเกิด กระบวนการปรบั เปลี่ยนวธิ คี ิดและวถิ ีปฏิบัติ จนเป็นวถิ ีชวี ติ เพ่อื ผลให้ เกิดการปลูกฝังและบ่มเพาะผู้เรยี น เด็ก และเยาวชน ให้มีจติ สานึกและ อปุ นิสัย “พอเพยี ง” (Sufficiency Mindset and Behavior) เพ่อื จะได้สามารถดารงตน และดาเนินชีวิตให้เจริญก้าวหน้าไปได้อย่าง สมดลุ และพรอ้ มรบั ต่อการเปล่ยี นแปลงต่าง ๆ
“...คนเราถ้าพอในความต้องการ ก็มี ค ว า ม โ ล ภ น้ อ ย เ ม่ื อ มี ค ว า ม โ ล ภ น้ อ ย ก็ เบียดเบียน คนอ่ืนน้อยถ้าทุกประเทศมี ความคิด ‘อนั นี้ไม่ใชเ่ ศรษฐกิจ’ มีความคิดวา่ ทา อะไรต้องพอเพียง หมายความวา่ พอประมาณ ไม่สุดโต่ง ไม่โลภอย่างมาก คนเราก็อยู่เป็นสุข พอเพยี งนี้อาจจะมีมาก อาจจะมีของหรหู ราก็ได้ แต่ ว่าต้ อ งไม่ไป เบียดเบียนค นอ่ืน ต้ อ งให้ พอประมาณตามอัตภาพ พูดจาก็พอเพียง ทา อะไรก็พอเพียง ปฏิบัติตนก็พอเพียง ฉะน้ัน ค ว า ม พ อ เ พี ย ง นี้ ก็ แ ป ล ว่ า ค ว า ม พอประมาณ และความมเี หตผุ ล...”
สรปุ ความเปน็ มาการขับเคลอื่ นหลกั ปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพยี งด้านการศกึ ษา
หลักปรชั ญำของเศรษฐกิจพอเพียงด้ำนกำรศึกษำ เรมิ่ มาจากหลกั สูตรการศกึ ษาขน้ั พ้นื ฐาน พ.ศ. 2544 ได้น้อมนา เน้อื หาเกี่ยวกับ “หลกั การปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง”ตามคานิยามท่ี สานักงานคณะกรรมการพฒั นาการเศรษฐกิจและสังคมแหง่ ชาติ (สศช.) ได้รบั พระราชทานเม่อื วนั ที่ 29 พฤศจกิ ายน พ.ศ. 2542 เข้าสู่ หลกั สูตร โดยระบุไวใ้ นมาตรฐานการเรยี นรขู้ องสาระการเรยี นรกู้ ลุ่ม สังคมศกึ ษา ศาสนาและวฒั นธรรม สาระเศรษฐศาสตร์ กาหนดให้ นักเรยี นทกุ ระดับชนั้ เม่อื จบการศึกษาตามหลักสูตรนแี้ ลว้ จะต้องเขา้ ใจ และสามารถบรหิ ารจดั การทรพั ยากรการผลติ และการบรโิ ภค การใช้ ทรพั ยากรท่ีมอี ยูอ่ ยา่ งจากัดได้อยา่ งมปี ระสิทธภิ าพและค้มุ ค่า รวมทั้ง เข้าใจหลักการของเศรษฐกิจพอเพยี งเพ่อื การดารงชวี ติ อยา่ งมดี ลุ ยภาพ ส่งผลใหเ้ กิดการจดั การเรยี นรเู้ กี่ยวกับ “หลักเศรษฐกิจพอเพยี ง” อยา่ ง แพรห่ ลายในโรงเรยี นทั่วไป
ใน ปี พ.ศ. 2549 คณะทางานขบั เคล่อื นปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง ด้านการศึกษา ภายใต้คณะอนุกรรมการขบั เคล่อื นเศรษฐกิจพอเพยี ง จงึ ได้ รว่ มมือกับกระทรวงศึกษาธกิ าร สานักงานคณะกรรมการการศึกษาขน้ั พ้นื ฐาน (สพฐ.) และโครงการวจิ ยั เศรษฐกิจพอเพยี ง สานักงานทรพั ย์สินส่วน พระมหากษตั รยิ ์ จดั การประชมุ อบรมเชงิ ปฏิบตั ิการเพ่อื จดั ทาตัวอย่างแผนการ จดั การเรยี นการสอนสาหรบั ครทู ่ีสอนแต่ละสาระการเรยี นรู้ และระดับชน้ั ต่างๆ เพ่อื นาไปใชเ้ ปน็ แนวทางในการจดั การเรยี นรใู้ หบ้ รรลตุ ามมาตรฐานตัวชว้ี ดั ท่ี กาหนดไวใ้ นหลกั สูตรการศึกษา โดยมคี ณะผู้เชยี่ วชาญ ผู้บรหิ าร และครจู ากท่ัว ประเทศรว่ มกันทางาน จนได้กรอบเน้ือหาในการจดั กิจกรรมการเรยี นรู้ “หลกั เศรษฐกิจพอเพยี ง” ของแต่ละชว่ งชนั้ และตัวอยา่ งแผนการจดั การเรยี นรทู้ ี่ บูรณาการ “ปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง” ทกุ ระดับชน้ั และทกุ สาระการ เรยี นรู้ โดยเผยแพรไ่ ปท่ัวประเทศเม่อื ต้นปี พ.ศ. 2550
ต่อมาสานักงานคณะกรรมการการศึกษาข้ันพ้นื ฐาน (สพฐ.) ได้ปรบั ปรงุ หลักสูตร การศึกษาข้ันพ้นื ฐาน พ.ศ. 2544 ใหม้ ีความชดั เจนในเป้าหมายและคณุ ภาพของผู้เรยี น และ สอดคล้องกับรฐั ธรรมนูญ พ.ศ. 2550 โดยประกาศใชห้ ลักสูตรแกนกลางการศึกษาข้ัน พ้นื ฐาน พ.ศ. 2551 ซ่งึ ได้กาหนด 1 ใน 5 เป้าหมายของหลักสูตร คือ “การพฒั นาผู้เรยี นให้ มีคณุ ธรรม จรยิ ธรรม และค่านยิ มท่ีพงึ ประสงค์ มีวนิ ัย และปฏิบัติตนตามหลักธรรมของ พระพุทธศาสนา หรอื ศาสนาท่ีตนนับถือ ยึดหลักปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง” และมี คณุ ลักษณะอนั พงึ ประสงค์ (Character) หรอื จดุ เน้นคณุ ภาพผู้เรยี น 8 ประการ ได้แก่ รกั ชาติ-ศาสน์-กษตั รยิ ์ ซ่อื สัตย์สุจรติ มีวนิ ัย ใฝ่เรยี นรู้ อยู่อย่างพอเพยี ง มุ่งม่ันในการทางาน รกั ความเปน็ ไทย มจี ติ สาธารณะ การกาหนดมาตรฐานตัวชว้ี ดั ในหลักสูตร พ.ศ. 2551 จงึ เปน็ ไปในทิศทางการปลูกฝังและบ่มเพาะผู้เรยี นใหย้ ึดหลักปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี งใน การคิด การวางแผน และการปฏิบัติตน พรอ้ มกับคุณลักษณะอ่นื ๆ ที่จาเป็นในการดาเนิน ชวี ติ ในศตวรรษท่ี 21
เศรษฐกิจพอเพียงส่สู ถานศกึ ษา
คณุ ลักษณอนั พึงประสงคต์ ามหลักปรัชญาของเศรษฐกจิ พอเพียง 1.มีความรู้ ความข้าใจ และตระหนักในความสาคัญของการดาเนินชีวิต ตาม ปรัชญาของเศรษฐกจิ พอเพียง • มคี วามรู้ ความข้าใจ ปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี งและความช่อื มโยง กับระบบเศรษฐกิจ สถานการณ์สังคม สิ่งแวดล้อม • มคี วามรคู้ วามเข้าใจในการดาเนนิ ชวี ติ ตาม ปรชั ญาของเศรษฐกิจ พอเพยี ง • เหน็ ประโยชน์ และความสาคัญ ในการดาเนินชวี ติ ตาม ปรชั ญาของ เศรษฐกิจพอเพยี งเพ่อื พฒั นาตนเอง ครอบครวั ชมุ ชน สังคม
2. มคี วามรู้ และทักษะพน้ื ฐานในการดาเนนิ ชีวติ ตาม ปรัชญาของ เศรษฐกจิ พอเพียง • มีศักยภาพและทางเลอื กอยู่ในการดารงชวี ติ และประกอบอาชพี เพ่อื ให้ พ่งึ ตนเองได้ระดับหน่ึง • ใชฟ้ ้ ืนฟู และอนุรกั ษท์ รพั ยากรธรรมชาติ & สิ่งแวดลอ้ ม ได้อยา่ งย่ังยนื • สืบสานวฒั นธรรม ศิลปะ ประพณี ปะวตั ิศาสตร์ ภูมปิ ญั ญา ภมู ิใจในความเป็น ไทย 3.ปฏิบัตติ นและตาเนินชวี ติ ตามหลกั ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง • รจู้ กั ประมาณตน • รจู้ กั ศักยภาพของตน ใชช้ วี ติ บนพ้นื ฐานความเปน็ จรงิ อย่างเปน็ เหตเุ ปน็ ผล • ดาเนินชวี ติ โดยใชส้ ติ ปญั ญา ความรอมรู้ ความรอบคอบ ไมป่ ระมาท • มีคุณธรรมเปน็ พ้นื ฐานของจติ ใจ ไม่ทาความชว่ั ส่ังสมความดี มีวนิ ัยและความ รบั ผิดชอบ
ตวั อยำ่ งกิจกรรม และหลักปฏบิ ตั ดิ ้ำนเศรษฐกจิ
ตวั อยำ่ งกิจกรรม และหลักปฏบิ ตั ดิ ้ำนเศรษฐกจิ
ตวั อยำ่ งกิจกรรม และหลกั ปฏบิ ตั ิดำ้ นสงั คม
ตวั อย่ำงกจิ กรรม และหลกั ปฏบิ ตั ิดำ้ นส่งิ แวดลอ้ ม
ตวั อยำ่ งกิจกรรม และหลักปฏบิ ตั ดิ ้ำนวฒั นธรรม
ตวั อยำ่ งกิจกรรม และหลักปฏบิ ตั ดิ ้ำนวฒั นธรรม
กำรนำปรัชญำเศรษฐกจิ พอเพียงไปใช้ ป รั ช ญ า เ ศ ร ษ ฐ กิ จ พ อ เ พี ย ง นี้ เ ป็ น ก ร อ บ แนวความคิดและทิศทางการพัฒนาระบบเศรษฐกิจ มหภาคของไทย ซ่ึงบรรจุอยู่ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 10 (พ.ศ. 2550-2554) เพ่ือมุ่งสู่การพัฒนาท่ีสมดุล ยั่งยืน และมีภูมิคุ้มกัน เพ่อื ความอยู่ดีมีสุข มุ่งสู่สังคมท่ีมีความสุขอย่างยั่งยืน หรอื ที่เรยี กวา่ สังคมสีเขียว (Green Society) ด้วย หลักการดังกล่าว แผนพฒั นาฯฉบับที่ 10 นี้จะไม่เน้น เร่อื งตัวเลขการเจรญิ เติบโตทางเศรษฐกิจ แต่ยังคงให้ ความสาคัญต่อระบบเศรษฐกิจแบบทวิลักษณ์ หรือ ระบบเศรษฐกิจท่ีมีความแตกต่างกันระหวา่ งเศรษฐกิจ ชมุ ชนเมืองและชนบท
ลักษณะของคนตำมปรัชญำเศรษฐกจิ พอเพียง แนวทำงกำร บริหำรจัดกำรตำมหลกั เศรษฐกจิ พอเพียงใน โรงเรียน คือกระบวนการในการสรา้ งคน ใหม้ วี ธิ คี ิด วธิ กี ารควบคมุ ตนเองในการตัดสินใจ ดาเนินชวี ติ หรอื ตัดสินใจใน กาหนดตนเอง การรว่ มสรา้ งและดาเนินกิจกรรมต่าง ๆ 5 ประการ คือ 1. จติ ใจ ต้องมจี ติ ใจเข้มแขง็ ฝึกควบคมุ ตนเองใหอ้ ดทนต่อสิ่งย่วั ยุใหต้ ้องใชจ้ า่ ยส่ิง ที่ไมจ่ าเปน็ มจี ติ สานกึ ที่ดี มแี นวคิดเชงิ บวก เปน็ คนใจกวา้ ง มจี ติ เอ้อื เฟ้ ือ สามารถ ประนีประนอมอย่างมีเหตผุ ล มจี ติ สาธารณะคานึงถึงประโยชน์ ส่วนรวมเปน็ หลกั โดย สรา้ งความตระหนกั ใหเ้ กิดข้นึ ในตัวครแู ละนักเรยี น 2. สงั คม พรอ้ มชว่ ยเหลอื เก้ือกลู รรู้ กั สามคั คีกับกลมุ่ คนในสังคม พรอ้ มสรา้ ง ความเขม้ แข็งใหค้ รอบครวั และ ชมุ ชน มีกระบวนการเรยี นรกู้ ารทางานเปน็ ทีม ทักษะการ ประสานงาน ประสานเครอื ขา่ ยสรา้ งความพรอ้ มที่จะทางาน ท่ี เกิดจากรากฐาน ทรพั ยากรที่มีในโรงเรยี นและในชมุ น
3. เศรษฐกจิ ฝึกใหด้ ารงชวี ติ อยูอ่ ย่างพอดี กิน พอดี ใชอ้ ยา่ งพอดี อยูอ่ ยา่ งพอดีตามอตั ภาพ และประกอบ อาชพี สุจรติ หรอื หารายได้อยา่ ง สุจรติ ด้วยความขยนั อดทนใชช้ วี ติ เรยี บงา่ ย ไม่ เบยี ดเบยี นตนเองและผอู้ ่นื พยายาม จดั ระบบ รายได้ท่ีมใี หส้ มดลุ กับรายจา่ ยอยา่ งมเี หตผุ ล ประหยดั เก็บออมเงนิ และแบ่งปันผูอ้ ่นื 4. เทคโนโลยี รจู้ กั ใชเ้ ทคโนโลยี และนวตั กรรม ภูมปิ ัญญาท่ีเหมาะสม สอดคลอ้ งกับ สภาพแวดลอ้ มใน โรงเรยี นและในชมุ ชน เรยี นรู้ ที่จะนาเอาภมู ปิ ัญญาท้องถ่ินมาพฒั นาใชใ้ หเ้ กิด ประโยชนต์ ่อตนเอง โรงเรยี นและสังคม
5. ทรพั ยากรธรรมชาตแิ ละสิ่งแวดล้อม จดั กระบวนการเรยี นรู้ ใหร้ จู้ กั ทั้งครแู ละนกั เรยี น ใหใ้ ชท้ รพั ยากร อยา่ งฉลาด สรา้ งสานกึ อนุรกั ษ์ สิ่งแวดล้อม เนน้ การคิดวเิ คราะหแ์ ละจดั การอยา่ งฉลาดรอบคอบ สามารถเลอื กใช้ ทรพั ยากรท่ีมอี ยูใ่ หเ้ กิดประโยชนส์ ูงสุด มวี ธิ คี ิดเชงิ กระบวนการในการดแู ลสิ่งแวดล้อม อยา่ งยงั่ ยนื
แผนภาพ แสดงลักษณะ ของคนตาม ปรชั ญา เศรษฐกิจ พอเพยี ง
แนวการขบั เคลื่อนหลกั ปรชั ญาเศรษฐกิจพอเพยี งดา้ นการศกึ ษา
องคก์ รหลกั ในกำร ขบั เคลอ่ื น แต่ละองค์กรมีแผนงาน หรือ แผนปฏิบัติงานของตนเอง และใช้ ทรพั ยากรของตนเอง ทุกองค์กร หลักรวมพลังกัน ขับเคล่ือน เพ่อื แลกเปลี่ยน เรียนรู้ เสริมพลัง ขยายผล กิจกรรม ร่วมมือกับ พัน ธ มิ ต ร น อ ก เ ค รือ ข่ า ย เพ่ือ ขยายผล สู่ ชมุ ชน สังคม
ภาษาตา่ งประเทศ สงั คมศกึ ษา ศาสนา และวฒั นธรรม ศลิ ปะ การบูรณาการ วทิ ยาศาสตร์ เศรษฐกจิ พอเพยี ง คณติ ศาสตร์ การงานอาชพี และเทคโนโลยี รว่ มกบั 8 กลมุ่ สาระการเรียนรู้ สขุ ศกึ ษา ภาษาไทย และพลศกึ ษา
สังคมศกึ ษา ศาสนา และวฒั นธรรม สาระท่ี ๑ : ศาสนา ศีลธรรม จรยิ ธรรม ยึดม่ันในหลักศีลธรรม การกระทาความตีมีดานิยมท่ีตีงาม การพัฒนาตน บาเพ็ญประโยชน์ต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม เพ่อื การอยู่รว่ มกันได้อย่างสันติสุข สาระท่ี ๒ : หนที่พลมอื ง วฒั นธรรม และการดาเนินชวี ติ ในสังคม การดารงชีวิตอยู่ร่วมกันในสังคมไทยและสังคมโลก อ ย่ า ง สั น ติ สุ ข วิถี ชีวิต ป ร ะ ช า ธิป ไ ต ย ( ค า ร ว ะ ธ ร ร ม สามัคคีธรรม ปัญญาธรรม) สาระที่ ๓ : เศรษฐศาสตร์ การบริหารจัดการทรัพยากรท่ีมีอยู่จากัดได้อย่างมี ประสิทธภิ าพ เศรษฐกิจพอเพยี งเพ่อื การดารงชวี ติ อย่างมี ดุลยภาพ
สงั คมศกึ ษา ศาสนา และวฒั นธรรม สาระที่ ๔ : ประวตั ิศาสตร์ ใชว้ ธิ กี าทางประวตั ิศาสตรบ์ นพ้นื ฐานของความเปน็ เหตุเปน็ ผล มาวเิ คราะหเ์ หตุการณ์ต่าง ๆ อย่างเป็นระบบวฒั นธรรมไทย ภูมปิ ัญญาไทย มคี วามภูมิใจและรกั ษาความเปน็ ไทย สาระที่ ๕ : ภมู ศิ าสตร์ ระบบธรรมชาติและความสัมพนั ธข์ องสรรพส่ิง ความสัมพนั ธข์ องมนุษยก์ ับสภาพแวดล้อมการสรา้ งสรรค์ วฒั นธรรมท่ีเกิดจกสภาพแวดล้อมทางกายภาพ จติ สานกึ อนุรกั ษ์ทรพั ยากรและสิ่งแวดล้อมเพ่อื การพฒั นาที่ย่ังยืน
วทิ ยาศาสตร์ • ชวี ติ กับส่ิงแวดลอ้ ม • การจดั การ ทรพั ยากรธรรมชาติ • ส่ิงแวดลอ้ มในท้องถ่ิน อย่างยั่งยืน
คณติ ศาสตร์ • ทักษะ/กระบวนการทาง • คณติ ศาสตร์ • การแก้ปญั หา • การใหเ้ หตผุ ล • เช่อื มโยงความรตู้ ่าง ๆ ทาง คณิตศาสตรก์ ับศาสตรอ์ ่นื ๆได้
ภาษาไทย • ฟงั พูด อา่ น เขยี น • สานวนไทย • การแสตงความคิดเหน็ • บทรอ้ ยแก้ว • คาขวญั • การคัตลายมอื • การสรปุ ใจความ • การทาหนังสือเลม่ เล็ก/ เลม่ ใหญ่
• เข้าใจและเหน็ คณุ ค่าของ ชวี ติ และมี ทักษะในการ ดาเนินชวี ติ สขุ ศกึ ษา และพลศกึ ษา
• ทักษะกระบวนการ การ จดั การ การทางานเป็นกลมุ่ การแสวงหาความรู้ การ แก้ไขปญั หา ฯลฯ • มคี ุณธรรม มจี ติ สานึกใน คารใชพ้ ลงั งานทรพั ยากร และส่ิงแวดลอ้ ม การงานอาชพี และเทคโนโลยี
ศลิ ปะ • คณุ ค่างานศิลปะที่เปน็ มรดกทางวฒั นธรรม ภูมปิ ัญญาไทยและภมู ิ ปญั ญาท้องถ่ิน
Search
