คู่มือสำหรับผู้ป่วยบาดเจ็บไขสันหลัง

§§ กนิ อาหารใหพ้ อเพยี งกบั ความตอ้ งการของ รา่ งกาย เชน่ เนอื้ สตั วห์ รอื ถว่ั ทเ่ี สรมิ สรา้ งกลา้ มเนอ้ื และซอ่ มแซมผวิ หนัง §§ หลกี เลย่ี ง การสบู บหุ ร,่ี การดมื่ ของมนึ เมา แผลกดทบั ป้ องกนั ได้ หากระมดั ระวงั มวี นิ ยั และมพี ฤตกิ รรมทเี่ หมาะสม กรณีใชว้ ลี แชร์ ตอ้ งใช ้เบาะรองนง่ั เพอื่ ลดความเสยี่ งตอ่ การ เกดิ แผลกดทบั ทบ่ี รเิ วณป่ มุ กระดกู กน้ และกน้ กบ เบาะฟองน�ำ้ เชน่ เบาะฟองน้�ำอัดแข็งเป็ นฐาน และ ฟองน้�ำนมิ่ อยดู่ า้ นบน สามารถลดแรงกดไดร้ ะดบั หนง่ึ แตอ่ ายุ การใชง้ านสนั้ เมอ่ื ฟองน�้ำเสอื่ มสภาพ จะยบุ ตวั เพยี งกดเบา ๆ กย็ บุ แลว้ ฟองน�้ำนุ่มใหม่ ฟองน�้ำใชแ้ ลว้ ยบุ ตวั มาก การประเมนิ งา่ ย ๆ วา่ เบาะเสอ่ื มแลว้ หรอื ยงั ท�ำไดโ้ ดย เอามอื สอดใตเ้ บาะ หากกน้ ชนมอื แสดงวา่ เบาะเสอ่ื มแลว้ หรอื เอาตุม้ น�้ำหนักวางบนเบาะแลว้ เบาะยุบตัวมากสมควรเปลยี่ น เบาะใหม่ ขอ้ สงั เกต เบาะฟองน�้ำมอี ายใุ ชง้ านสนั้ ประมาณ 6 เดอื น 092 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไี่ ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

เบาะรองนง่ั น�ำเขา้ เชน่ เบาะลม, เบาะเจล กระจาย และลดแรงกดทป่ี ่ มุ กระดกู ไดด้ ี แตร่ าคาแพง ขอ้ สงั เกต §§ เมอื่ นั่งบนเบาะลมแลว้ กน้ ควรอยู่สูงกว่าทรี่ องนั่ง ประมาณหนงึ่ นวิ้ มอื หรอื ถา้ เอามอื วางใตเ้ บาะ แลว้ สามารถงอปลายนว้ิ มอื ได ้ หากกน้ อยชู่ ดิ พน้ื หรอื งอนวิ้ ไมไ่ ด ้แสดงวา่ ลมใน เบาะนอ้ ยไป หากกน้ ลอยสงู แสดงวา่ อดั ลมมากเกนิ การน่ังบนเบาะลม อาจรสู ้ กึ โคลงเคลง §§ เบาะเจลมนี ้�ำหนักมาก §§ เบาะลมและเบาะเจลอายใุ ชง้ านสนั้ กวา่ ทคี่ ดิ §§ เบาะฟองน�้ำความหนาแน่นสูง และ เบาะ ยางพารา ลดแรงกดไดด้ เี ชน่ กัน แตร่ าคาถูกกวา่ เบาะลมและเบาะเจล §§ ไมแ่ นะน�ำน่ังบนยางในรถจักรยานยนต์ เพราะแรงกด ตรงจุดสัมผัสอาจสูงมาก ท�ำใหเ้ ลอื ดเขา้ ไปเลย้ี ง ผวิ หนังและเนอ้ื เยอ่ื ลดลง และหากมแี ผลทก่ี น้ แผล อาจหายชา้ 093บทท่ี 11 ผวิ หนังและแผลกดทบั

การนอนบนทน่ี อน ยังมคี วามเสย่ี งตอ่ การเกดิ แผลกดทับ ดังนัน้ เพอ่ื ชว่ ยลดแรงกดทป่ี ่ มุ กระดกู อาจใชห้ มอนหรอื แผน่ รองตวั ชนดิ ลมพองสลบั ลกู วางทบั บนทนี่ อนอกี ที §§ การนอนบนทน่ี อนสท่ี อ่ นเวน้ ช่วง หรือ หมอน หลายใบเรยี งเวน้ ช่วง ท�ำใหป้ ่ ุมกระดูกลอย ลด ความเสยี่ งในการเกดิ แผลกดทับ และท�ำใหแ้ ผล กดทบั หาย ขอ้ ควรระวงั เมอื่ นอนนาน ๆ หมอนยบุ ตวั ท�ำใหก้ น้ สมั ผสั ทนี่ อน จงึ ตอ้ งมนั่ ปรับหรอื เปลย่ี นหมอนเป็ นระยะ ๆ 094 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

§§ การนอนบนแผ่นรองตวั ชนดิ ถงุ ลมพองสลบั ลกู ท่ี วางซอ้ นทับบนที่นอนอีกที หนึ่ง ช่วยลดแรงกดท่ีป่ ุม กระดกู ได ้โดยขณะใชง้ าน ถงุ ลมตอ้ งพองสลับลกู ไมพ่ อง คา้ ง และไมพ่ องแข็งเกนิ ไป ควรหมนั่ ตรวจสอบเป็ นระยะ ๆ การรกั ษาแผลกดทบั ใหห้ าย ไมง่ า่ ยเหมอื นกบั การเกดิ แผลกดทบั §§ หากแผลเล็กและตนื้ และไมถ่ กู กดทบั แผลหายได ้ ดว้ ยการท�ำแผลทป่ี ัจจบุ นั มสี งิ่ แตง่ แผลหลายชนดิ ที่ ชว่ ยใหแ้ ผลสมานเร็ว หลกี เลยี่ งการนั่งทบั แผล และ งดใชว้ ลี แชรช์ ว่ั คราว อาจนอนอยกู่ บั เตยี ง หรอื ใช ้ เปลส�ำหรับนอนคว�่ำ จนกว่า แผลจะหาย §§ หากแผลลกึ เป็ นโพรง ตอ้ งผา่ ตดั ปิ ดแผล โดย โยกผวิ หนังหรอื ผวิ หนังและกลา้ มเน้ือทดี่ มี าปิดทับ ป่ มุ กระดกู 095บทที่ 11 ผวิ หนังและแผลกดทบั

การผา่ ตดั ปิ ดแผลกดทบั มหี ลายวธิ ี ทงั้ น้ี หมอผา่ ตดั จะ เป็ นผพู ้ จิ ารณาวา่ วธิ ใี ดเหมาะสม แผลกดทบั ทปี่ ่ มุ กระดกู ขา้ งสะโพก ตอ้ งโยกผวิ หนังและกลา้ มเนอื้ ดา้ นขา้ งสะโพกมาปิด แผลกดทบั บรเิ วณกระดกู ใตก้ ระเบนเหน็บ ตอ้ งโยกผวิ หนังและกลา้ มเนอื้ จากสะโพกขวามาปิด แผลกดทบั เกดิ ตรงรอยแผลผา่ ตดั เดมิ ตอ้ งโยกกลา้ มเนอื้ ตน้ ขาดา้ นหลงั มาปิด 096 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

หลงั การผา่ ตดั ปิ ดแผลกดทบั มขี นั้ ตอนทต่ี อ้ งปฏบิ ตั เิ พอื่ ให ้ แผลสมาน ผวิ หนังแข็งแรงและไมก่ ลบั เป็ นแผลซ้�ำ ดงั น้ี §§ นอนคว�ำ่ หรอื ตะแคงเพอื่ เลยี่ งการกดแผล §§ หลงั ผา่ ตดั 2-3 สปั ดาห์ และดงึ ทอ่ ระบายเลอื ดออก แลว้ จงึ ขยบั ขอ้ ใกล ้ ๆ แผล §§ หากแผลไมต่ งึ เรม่ิ จากลกุ น่ัง 5 นาที §§ ถา้ แผลไมแ่ ยก จงึ น่ังนานขนึ้ และใชเ้ วลาประมาณ 10 วนั จนน่ังไดน้ าน 2 ชวั่ โมง เพอื่ ป้ องกนั การกลบั เป็ นซ�ำ้ §§ หมอ ส�ำรวจภาวะโภชนาการ และใหค้ �ำแนะน�ำเกย่ี ว กบั อาหาร §§ นกั กจิ กรรมบำ� บดั ตรวจสอบสภาพเบาะเดมิ หาก เบาะชำ� รดุ เปลยี่ นเบาะใหม่ §§ นกั กายภาพบำ� บดั ทบทวนวธิ เี คลอื่ นยา้ ยตวั และ วธิ ลี ดการกดทบั ขณะนั่ง §§ พยาบาล ทบทวนวธิ กี ารดแู ลผวิ หนัง และการจดั การ การถา่ ยปัสสาวะ-อจุ จาระ §§ ชา่ งกายอปุ กรณ์ ซอ่ มวลี แชรห์ รอื เปลย่ี นอะไหลท่ ี่ ช�ำรดุ หากซอ่ มไมไ่ ด ้ ตดิ ตอ่ หน่วยงานทเ่ี กย่ี วขอ้ ง เพอ่ื จัดหาวลี แชรใ์ หม่ ตามสทิ ธิ์ ทส่ี ำ� คญั ผปู้ ่ วย และ/หรอื ผดู้ แู ล ตอ้ งใหค้ วามรว่ มมอื กบั หมอและทมี ฟื้ นฟู และปฏบิ ตั ติ ามคำ� แนะน�ำอยา่ งเครง่ ครดั 097บทท่ี 11 ผวิ หนังและแผลกดทบั

12. การปรบั สภาพแวดลอ้ ม ในอดตี เราคนุ ้ เคยกบั ค�ำวา่ ปจั จยั ส่ี ไดแ้ ก่ อาหาร, ทอี่ ยอู่ าศยั , เครอื่ งนุ่งหม่ และยารักษาโรค ลา่ สดุ องคก์ ารอนามยั โลกจัด สง่ิ แวดลอ้ มรอบตวั ที่ มคี วามส�ำคญั ตอ่ การด�ำรงชวี ติ ออกเป็ น 5 กลมุ่ ดงั น้ี §§ ผลติ ภณั ฑแ์ ละเทคโนโลยที ใี่ ชใ้ นชวี ติ ประจำ� วนั เชน่ ™ อาหาร, ยา, เสอื้ ผา้ ™ ทอี่ ยอู่ าศยั , สถานทส่ี าธารณะ, หอ้ งน้�ำ-หอ้ งสขุ า ™ โทรศพั ท,์ เครอื่ งคอมพวิ เตอร์ ™ วลี แชร,์ รถยนต์ ™ ทรัพยส์ นิ , เงนิ ทอง §§ ธรรมชาตแิ ละสง่ิ ทมี่ นษุ ยส์ รา้ งขนึ้ เชน่ ™ สภาพอากาศ, แผน่ ดนิ ไหว, น�้ำทว่ ม ™ มลภาวะในอากาศ, หมอกควนั §§ ความชว่ ยเหลอื และความสมั พนั ธ์ ของ ™ คนในครอบครัว, ญาติ ™ เพอื่ น, เจา้ นาย, เพอื่ นรว่ มงาน ™ บคุ ลากรทางการแพทย์ ™ สตั วเ์ ลย้ี ง §§ ทศั นคติ ของบคุ คลทอี่ ยรู่ อบตวั ดงั กลา่ วขา้ งตน้ รวม ทงั้ ของผดู ้ แู ล, ผชู ้ ว่ ย และสงั คม 098 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

§§ บรกิ าร, ระบบ และนโยบาย ทเ่ี กยี่ วกบั ™ การบรโิ ภค/ความเป็ นอยู่ ™ การกอ่ สรา้ งอาคารสถานที่ ™ สาธารณูปโภค น้�ำ, ไฟฟ้า, โทรศพั ท์ ™ การขนสง่ มวลชน ™ ขา่ วสาร, โทรทศั น,์ วทิ ยุ ™ ประกนั สงั คม, การรักษาพยาบาล ™ การศกึ ษา ™ การจา้ งงาน เป็ นตน้ สงิ่ แวดลอ้ มดังกลา่ วอาจเป็ นไดท้ ัง้ สง่ิ เกอื้ หนุน หรอื อปุ สรรค ตอ่ การด�ำรงชวี ติ เหมอื นเหรยี ญทมี่ สี องดา้ น หากสงิ่ แวดลอ้ มใดเกอ้ื หนุ่น ตอ้ งสนับสนุนใหม้ ีเพมิ่ ขน้ึ แต่หากสงิ่ แวดลอ้ มใดเป็ นอปุ สรรค ตอ้ งก�ำจัดหรอื ท�ำใหล้ ดลง ในทน่ี ขี้ อกลา่ วถงึ เฉพาะสง่ิ แวดลอ้ มทจ่ี �ำเป็ นสำ� หรบั ผทู ้ ่ี มกี �ำลังกลา้ มเนอ้ื บกพรอ่ ง ทส่ี ง่ ผลใหก้ ารเคลอ่ื นไหวถกู จ�ำกดั และจ�ำเป็ นตอ้ งใชว้ ลี แชร์ กรณีใชว้ ลี แชร์ หลายสง่ิ หลายอยา่ งภายในบา้ นหรอื อาคาร สถานทต่ี า่ ง ๆ เป็ นอปุ สรรค เชน่ ประตแู คบ, พนื้ ต่างระดับ, บนั ได, สว้ มชนดิ น่ังยอง เป็ นตน้ ดังนัน้ เพื่อท�ำใหค้ วามเป็ นอยู่สะดวกสบายขนึ้ ผูใ้ ช ้ วลี แชรม์ คี วามสามารถเต็มตามศักยภาพ จงึ จ�ำเป็ นตอ้ งขจัด อปุ สรรคและปรับสงิ่ แวดลอ้ มใหเ้ ออื้ ตอ่ การอยอู่ าศยั เชน่ §§ ปรับพน้ื ใหเ้ ป็ นระดบั เดยี วกนั §§ ขยายประตใู หก้ วา้ งขนึ้ อยา่ งนอ้ ย 90 ซม. 099บทที่ 12 การปรับสภาพแวดลอ้ ม

§§ เปลยี่ นลกู บดิ หรอื หวั กอ็ กเป็ นชนดิ กา้ นโยก §§ เปลย่ี นโถสว้ มเป็ นชนดิ น่ังราบ §§ เพมิ่ ทางลาดทม่ี คี วามชนั ไมเ่ กนิ 1:12 §§ เพม่ิ ราวบนั ได ทมี่ เี สน้ ผา่ ศนู ยก์ ลาง 3-4 ซม. และสงู จากพนื้ 80-90 ซม. §§ เพม่ิ ลฟิ ท์ หากเป็ นอาคารหลายชนั้ ตวั อยา่ ง หอ้ งน�ำ้ -หอ้ งสว้ ม §§ พน้ื ทว่ี า่ งภายใน กวา้ งไมน่ อ้ ยกวา่ 1.5 เมตร พน้ื ภายในและภายนอกระดบั เดยี วกนั §§ บานประตู กวา้ ง 80-90 ซม. เปิดออกสภู่ ายนอก และเปิดคา้ งได ้ไมน่ อ้ ยกวา่ 90 องศา หรอื เป็ นชนดิ บานเลอื่ น §§ โถสว้ มชนดิ นง่ั ราบ อยหู่ า่ งจากผนังดา้ นหนง่ึ ไม่ นอ้ ยกวา่ 45 ซม. แตไ่ มเ่ กนิ 50 ซม. และมรี าวจับท่ี ผนัง §§ อา่ งลา้ งมอื สงู จากพนื้ ไมน่ อ้ ยกวา่ 75 ซม. แตไ่ ม่ เกนิ 80 ซม. และมที วี่ า่ งเพอื่ ใหว้ ลี แชรส์ อดเขา้ ใต ้ อา่ งลา้ งมอื ได ้ โถสว้ มชนดิ น่ังราบ มรี าวจับอยทู่ ผี่ นัง 100 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

ทนี่ ่ังอาบน�้ำ วางครอ่ มโถสว้ มได ้ เครอื่ งแตง่ บา้ นและของใชอ้ น่ื ๆ ภายในบา้ น ควรถกู ปรบั ใหเ้ หมาะกบั สภาพและความสามารถของผใู ้ ชว้ ลี แชร์ เชน่ เตยี ง นอนพรอ้ มทน่ี อนมรี ะดบั ความสงู ใกลเ้ คยี งกบั ระดบั ทน่ี ั่งวลี แชร์ เพอื่ ท�ำใหเ้ คลอ่ื นยา้ ยตว้ ไดส้ ะดวก เป็ นตน้ กรณีชว่ ยเหลอื ตนเองไดน้ อ้ ย ตอ้ งพงึ่ ผดู ้ แู ลหรอื ผชู ้ ว่ ย และควรมสี งิ่ อ�ำนวยความสะดวกเพอื่ ทนุ่ แรง เชน่ §§ เตยี งปรบั ระดบั สงู -ตำ�่ ได้ ปรบั ลกุ นง่ั ได้ และมรี าว ขา้ งเตยี ง เพ่ือท�ำกิจวัตรประจ�ำวัน ลุกนั่งและ พลกิ ตวั ไดง้ า่ ยขนึ้ §§ ทน่ี อน, หมอน หรอื แผน่ รองตวั ชนดิ ลมพองสลบั ลกู เพอื่ ลดแรงกดทับขณะนอน ทนุ่ แรงในการชว่ ย พลกิ ตวั §§ แผน่ ไมผ้ วิ หนา้ ลนื่ ชว่ ยเคลอื่ นยา้ ยตวั §§ อปุ กรณเ์ ปิ ด-ปิ ดเครอ่ื งไฟฟ้ า ทค่ี วบคมุ จากระยะ ไกล เชน่ รโี มทเ์ ปิด-ปิดโทรทศั น์ บทท่ี 12 การปรับสภาพแวดลอ้ ม 101

ความพรอ้ มดา้ นทอี่ ยูอ่ าศยั เป็ นประเด็นทที่ มี ฟื้ นฟใู ห ้ ความสำ� คญั เพราะสงิ่ แวดลอ้ มทเี่ กอื้ หนนุ หรอื เออ้ื อำ� นวย จะเพม่ิ ระดบั ความสามารถใหส้ งู ขนึ้ เต็มตามศกั ยภาพได ้ ดังนัน้ สภาพบา้ นควรถูกปรบั และของใชท้ จี่ �ำเป็ น ถูกจดั ใหม้ พี รอ้ มกอ่ นทผี่ ูป้ ่ วยจะกลบั บา้ น เพอ่ื สรา้ งความ มน่ั ใจในการกา้ วไปขา้ งหนา้ ใหแ้ กผ่ ทู ้ มี่ คี วามพกิ าร อีกประเด็นหนึ่งที่ส�ำคัญไม่นอ้ ยกว่าสงิ่ อ�ำนวยความ สะดวกคอื ทศั นคตขิ องคนในครอบครวั ตอ่ ผูท้ ส่ี ภาพและ ความสามารถเปลยี่ นไปจากเดมิ 102 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

13. สมั พนั ธภาพในครอบครวั ครอบครวั มคี วามส�ำคัญตอ่ การด�ำรงชวี ติ ไมว่ า่ คนนัน้ จะเป็ น คนโสดหรอื แตง่ งานแลว้ , เป็ นเด็กหรอื ผสู ้ งู อายุ องคก์ ารอนามัยโลกไดจ้ ัดให ้ ทศั นคต,ิ ความช่วย เหลอื และสมั พนั ธภาพ (ของคนในครอบครวั ) เป็ นปัจจัย แวด ลอ้ ม ที่มีค วาม ส� ำคัญไม่นอ้ ยไปกว่าผลิตภัณฑ์และ เทคโนโลยสี ง่ิ อ�ำนวยความสะดวกเพอื่ ความเป็ นอยู่ ขณะฟ้ื นสภาพในโรงพยาบาล ผปู ้ ่ วยทกุ คนฝากความ หวงั และชวี ติ ไวก้ บั หมอและทมี ฟื้นฟู และทส่ี ำ� คญั ตอ้ งการกำ� ลงั ใจและความชว่ ยเหลอื จากคนในครอบครัว เมอ่ื ผา่ นกระบวนการบ�ำบดั รักษาและฟ้ืนสภาพแลว้ §§ หลายคน... มสี ภาพรา่ งกาย และระดบั ความสามารถ ตา่ งไปจากเดมิ §§ หลายคน... ตอ้ งพงึ่ พาคนในครอบครัว §§ หลายคน... มีความวติ กกังวลว่าคนใกลช้ ดิ จะรับ สภาพเชน่ นี้ของตนไดห้ รอื ไม่ และมที ัศนคตติ อ่ ตน เปลย่ี นไปหรอื ไม่ ดงั นัน้ ทกุ คนตอ้ งหนั หนา้ เขา้ หากนั , พดู คยุ กนั , ปรับตวั และถนอมน�้ำใจกนั เพราะเราคอื ครอบครวั เดยี วกนั การอาศยั อยใู่ นชายคาเดยี วกนั นอกจากนั่งกนิ ขา้ วดว้ ยกนั , ดโู ทรทศั นด์ ว้ ยกนั และอกี กจิ กรรมหนง่ึ ทส่ี ำ� คญั คอื การมสี มั พนั ธภาพแบบลกึ ซงึ้ ของชวี ติ คู่ หรอื อกี นัยหนง่ึ คอื ความสมั พนั ธท์ างเพศ 103บทที่ 13 สมั พันธภาพในครอบครัว

ความสมั พนั ธท์ างเพศ มกั ถกู พดู ถงึ นอ้ ยในระยะฟ้ืนสภาพ แตไ่ มไ่ ดห้ มายความวา่ ประเด็นนถี้ กู ละเลย กอ่ นอนื่ ทกุ คนตอ้ ง เขา้ ใจใหถ้ ูกตอ้ งวา่ ผูท้ ม่ี คี วามพกิ ารทางกายยังมคี วามสนใจ และความตอ้ งการทางเพศเหมอื นคนทวั่ ไป หลังบาดเจ็บความวติ กกังวลเรื่องสุขภาพและความ พกิ ารท�ำใหค้ วามสนใจทางเพศลดลง ตอ่ มาภายหลงั เมอื่ ความ สามารถฟื้นกลบั มาระดบั หนงึ่ แลว้ และปรับตวั ไดม้ ากขน้ึ การมี หรอื การสรา้ งความสัมพันธท์ างเพศจงึ เป็ นประเด็นทคี่ นส่วน ใหญต่ อ้ งการ แตข่ าดความมน่ั ใจ เพอ่ื ความเขา้ ใจ บางคนอาจตอ้ งท�ำความรจู ้ ักกบั อวยั วะ ในบรเิ วณนที้ สี่ �ำคญั อวยั วะสบื พันธเุ์ พศหญงิ (ทา่ นอนหงาย) อวยั วะสบื พันธเุ์ พศชาย 104 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไี่ ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

สว่ นหนง่ึ มเี พศสมั พนั ธแ์ ละท�ำใหค้ ขู่ องตนมคี วามสขุ ทางเพศได ้ แมก้ ารตอบสนองทางเพศไมเ่ หมอื นเดมิ เชน่ องคชาตแข็งตวั ไมน่ าน โดยการปรับเทคนคิ วธิ แี ละทา่ รว่ มเพศใหเ้ หมาะสมกบั สภาพรา่ งกาย เชน่ §§ การสมั ผัสกระตนุ ้ จดุ เรา้ อารมณท์ างเพศ §§ การใชย้ าเพอ่ื ท�ำใหอ้ งคชาตแข็งตวั นานเพยี งพอ §§ การใชป้ ากเสรมิ การใชอ้ งคชาตรว่ มเพศ เป็ นตน้ ทา่ รว่ มเพศ 105บทท่ี 13 สมั พันธภาพในครอบครัว

อปุ สรรคขณะรว่ มเพศ เชน่ อาการเกร็งกระตกุ , ปัสสาวะ- อจุ จาระออกโดยไมต่ ัง้ ใจ, เอ.ด.ี (ความดันเลอื ดสงู ฉับพลัน) แกไ้ ขได ้ เชน่ กนิ ยาลดเกร็ง, สวนปัสสาวะ-อจุ จาระออก กอ่ นมี เพศสมั พันธ์ เป็ นตน้ ขอ้ สงั เกต §§ หลายคนทัง้ ชายและหญงิ กลัวเป็ นหมัน หรือให ้ ก�ำเนดิ ลกู ไมไ่ ดห้ ลงั เป็ นอมั พาต แมอ้ ัมพาตไขสนั หลังท�ำใหส้ มรรถภาพทาง เพศบกพรอ่ ง เชน่ องคชาตไมแ่ ข็งตวั , การหลงั่ น�้ำ อสจุ บิ กพรอ่ ง แตย่ งั สามารถใหก้ �ำเนดิ ลกู ได ้ §§ ผูห้ ญงิ ที่เป็ นอัมพาตแต่อยู่ในวัยเจรญิ พันธุ์ย่อมมี ความรสู ้ กึ และความตอ้ งการทางเพศ ™ บางคนคดิ ว่าสภาพของตนเองเปลี่ยนไป, ไม่ ดงึ ดดู ทางเพศ ™ บางคนสงสยั วา่ ตนจะใหก้ �ำเนดิ ลกู ไดห้ รอื ไม่ จรงิ อยู่สภาพร่างกายเปล่ียนไป แต่ไม่ใช่ อปุ สรรคทแี่ ทจ้ รงิ หากเปลยี่ นความคดิ ได ้ ชวี ติ จะ เปลยี่ น ปญั หาเหลา่ นมี้ คี ำ� ตอบและแกไ้ ขได้ ปรกึ ษาหมอเพอื่ รบั คำ� แนะน�ำทถี่ กู ตอ้ งเหมาะสม 106 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไี่ ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

14. วถิ ชี วี ติ ในชุมชนและสงั คม ชุมชนและสงั คม เป็ นส่วนหนึ่งของชวี ติ เราทุกคนต่างมี บทบาทหนา้ ทต่ี า่ งกนั ในสงั เคม ขนึ้ กบั ความตอ้ งการ, ทกั ษะและ ความสามารถ เชน่ เป็ นเกษตรกร, เป็ นพอ่ คา้ , เป็ นเจา้ หนา้ ท่ี ของรัฐ, เป็ นลกู จา้ งบรษิ ัท เป็ นตน้ เราพงึ ตระหนักวา่ หนงึ่ ในสามของเวลาในแตล่ ะวนั เรา ใชช้ วี ติ อยนู่ อกบา้ น-อยใู่ นชมุ ชน เชน่ ไปโรงเรยี น, ไปท�ำงาน, ไปพบปะเพอื่ นฝงู , ไปตลาด, ไปวดั เป็ นตน้ ดงั นัน้ กจิ กรรมที่ ควรฝึกกอ่ นออกจากโรงพยาบาลคอื ทกั ษะการออกสชู่ ุมชน หรอื การเขา้ สงั คม เพอ่ื ใหเ้ ราท�ำไดเ้ หมอื นอยา่ งทเี่ คยท�ำ ทผี่ า่ นมา หลายคนอยแู่ ตใ่ นบา้ น ไมอ่ อกไปไหน อา้ งวา่ มอี ปุ สรรคหรอื มขี อ้ จ�ำกดั เพราะเดนิ ไมไ่ ด,้ ขบั ขพี่ าหนะไมไ่ ด ้ และหากจะใชร้ ถรบั จา้ งสาธารณะกม็ คี า่ ใชจ้ า่ ยสงู อปุ สรรคเหลา่ นี้จงึ เป็ นตัวขัดขวางการกลับเขา้ สชู่ มุ ชนและการมสี ว่ นร่วมใน สงั คม แต.่ .. ทุกปญั หามที างออก หากเรายอมรบั ความ จรงิ วา่ การไมย่ อมรบั ความพกิ ารเป็ นอปุ สรรค บอ่ ยครัง้ ทท่ี ศั นคตขิ องเราเป็ นตวั ขดั ขวาง เพราะเรามกั กลวั สายตาคนอน่ื และคดิ วา่ คนอน่ื รังเกยี จ แทจ้ รงิ แลว้ เขาอาจ ไมไ่ ดค้ ดิ อยา่ งทเ่ี ราคดิ หากเราเปลย่ี นความคดิ ชวี ติ จะเปลยี่ น 107บทที่ 14 วถิ ชี วี ติ ในชมุ ชนและสงั คม

การเตรยี มความพรอ้ มกอ่ นกลบั สูช่ ุมชน เป็ นอกี ทกั ษะทที่ มี ฟ้ืนฟใู หค้ วามส�ำคญั เชน่ §§ การใชว้ ลี แชรใ์ นชุมชน เชน่ การขนึ้ ลงบนั ไดหรอื บนั ไดเลอื่ น, การไปตลาด เป็ นตน้ §§ การขบั ขพ่ี าหนะ เชน่ จกั รยานยนต,์ รถยนต์ เป็ นตน้ §§ การขน้ึ -ลง รถรบั จา้ ง เป็ นตน้ เมอ่ื รา่ งกายและจติ ใจพรอ้ ม อาจตอ้ งใชเ้ วลาฝึกทกั ษะ ดงั กลา่ ว 3-5 วนั หรอื นานกวา่ นัน้ การขน้ึ ทางลาด การลงทางลาด การยนั ตวั เมอื่ วลี แชรห์ งายหลงั การขน้ึ บนั ไดพรอ้ มวลี แชร์ 108 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

ขอ้ สังเกต ความสามารถเคลอ่ื นยา้ ยตัวจากวลี แชรไ์ ป โถสว้ มสมั พันธก์ บั ความสามารถขจ่ี ักรยานยนตด์ ดั แปลง การเคลอื่ นยา้ ยตวั จากวลี แชรไ์ ปโถสว้ ม การขน้ึ และขบั ขรี่ ถจักรยานยนตด์ ดั แปลง การขนึ้ และขบั รถยนต์ 109บทท่ี 14 วถิ ชี วี ติ ในชมุ ชนและสงั คม

การขนึ้ รถรับจา้ ง การจา่ ยตลาด ขอ้ สงั เกต §§ ความสามารถทเ่ี พม่ิ ขน้ึ ท�ำใหค้ วามมน่ั ใจกลบั คนื มา §§ สง่ิ แวดลอ้ มทเ่ี กอ้ื หนุน ท�ำใหศ้ กั ยภาพสูงขน้ึ ปัจจบุ นั สถานทร่ี าชการและสาธารณะสว่ นใหญม่ ที าง ลาด, หอ้ งสุขาส�ำหรับผูส้ ูงอายุและคนพกิ าร ลด อปุ สรรคในการด�ำรงชวี ติ ในชมุ ชน §§ การกลบั ไปทำ� งานประกอบอาชพี ได้ เป็ นสง่ิ ทท่ี กุ คนภูมใิ จ แต่ตอ้ งตระหนักว่าสภาพร่างกายท่ีไม่ เหมอื นเดมิ มคี วามเสยี่ งทจี่ ะเกดิ ภาวะแทรกซอ้ น เชน่ แผลกดทับจากการนั่งนาน, ปัสสาวะตดิ เชอ้ื เพราะ ละเลยการสวนปัสสาวะ เป็ นตน้ §§ การรูจ้ กั ดูแลสุขภาพตนเอง - ปฏิบัติตามค�ำ แนะน�ำ, กลับมาพบหมอตามนัดเพอื่ ตรวจสขุ ภาพ ประจ�ำปี และขอรบั ค�ำแนะน�ำและบ�ำบดั รกั ษาเมอ่ื เรมิ่ มปี ัญหา จะทำ� ใหส้ ขุ ภาพดแี ละอายขุ ยั ของเราไมต่ า่ ง จากคนทว่ั ไป 110 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

15. กฬี า ๆ เป็ นยาวเิ ศษ กฬี า ถกู น�ำมาใชเ้ ป็ นวธิ กี ารหนงึ่ ในการฟื้นสภาพผปู ้ ่ วยบาดเจ็บ ไขสนั หลงั ตงั้ แตเ่ มอื่ 60 ปีกอ่ นในสหราชอาณาจักร (ประเทศ อังกฤษ) เพราะกฬี าท�ำใหช้ วี ติ ของผพู ้ กิ ารบาดเจ็บไขสนั หลัง เปลยี่ นไปมาก หลายคนไดเ้ ห็นศกั ยภาพของตนเอง และพสิ จู น์ ใหค้ นอน่ื เห็นวา่ คนทกุ คนรวมทงั้ คนทมี่ คี วามพกิ ารสามารถเลน่ หรอื การแขง่ กฬี าได ้ ระยะฟ้ื นสภาพ เป็ นระยะทหี่ มออนญุ าตใหผ้ ปู ้ ่ วยลกุ ออกจาก เตยี ง และออกก�ำลงั กายเพอ่ื ลดสภาวะถดถอยจากการนอน และฟื้นสมรรถภาพรา่ งกาย จากการศกึ ษาในอดตี พบวา่ คนทวั่ ไปทนี่ อนอยกู่ บั เตยี ง นาน 20 วนั ตอ้ งใชเ้ วลาฝึกออกกำ� ลงั กาย 55 วนั สภาพรา่ งกาย จงึ จะกลบั มาเหมอื นเดมิ ดงั นัน้ หากตอ้ งการใหส้ มรรถภาพกลบั คนื มา ตอ้ งออก ก�ำลงั กาย ผูป้ ่ วยส่วนใหญ่เป็ นผูช้ ายวัยกลางคนทเี่ คยมสี ุขภาพ แข็งแรง และส่วนหนึ่งเคยเล่นกีฬามาก่อน ดังนั้น การน�ำ อุปกรณ์กฬี ามาใชใ้ นการออกก�ำลังกายจงึ เป็ นกา้ วแรกของ การน�ำกฬี ามาเป็ นเครอ่ื งมอื บ�ำบดั และฟ้ืนสภาพ บทท่ี 15 กฬี า ๆ เป็ นยาวเิ ศษ 111

การเลน่ กฬี ามปี ระโยชน์ ดงั น้ี §§ ระบบไหลเวยี นเลอื ดมปี ระสทิ ธภิ าพ สง่ ผลใหร้ า่ งกาย ทนทานตอ่ การออกก�ำลงั กาย §§ กลา้ มเนอ้ื มคี วามทนทานตอ่ การลา้ §§ กลา้ มเนอ้ื มกี �ำลงั มแี รงมากขนึ้ §§ ขอ้ ตา่ ง ๆ มกี ารเคลอื่ นไหวคลอ่ งตวั §§ กระดกู แข็งแรงมากขน้ึ §§ รา่ งกายเคลอ่ื นไหว-เคลอื่ นที่ รวมทงั้ สามารถทรงตวั ไดด้ ขี น้ึ §§ มวี นิ ัยตอ่ ตนเองและควบคมุ ตนเองไดด้ ขี น้ึ §§ กลา้ มปี ฏสิ มั พันธก์ บั คนอน่ื §§ เป็ นทยี่ อมรับของคนอนื่ ๆ และสงั คม หลงั ผา่ นกระบวนการฟ้ื นสภาพแลว้ บางคนมโี อกาสแสดง ศกั ยภาพเชงิ กฬี าของตนเอง น่ันคอื ไดเ้ ลน่ กฬี าเพอื่ การแขง่ ขนั เชน่ กฬี าคนพกิ ารแหง่ ชาต,ิ และความฝันสงู สดุ ของหลายคน คอื พาราลมิ ปิ คเกมส์ กฬี าทผ่ี พู ้ กิ ารอมั พาตไขสนั หลงั เขา้ รว่ มแขง่ ขนั ได ้เชน่ วลี แชรบ์ าสเกตบอล, ควอดรักบ,ี้ วลี แชรเ์ รสซง่ิ , ฟันดาบ, ยก น�้ำหนัก, วา่ ยน�้ำ, ปิงปอง, เทนนสิ ทงั้ น้ี มกี ารจัดกลมุ่ ประเภท และระดับความพกิ ารเพอ่ื ขจัดความไดเ้ ปรยี บ-เสยี เปรยี บ และ นักกฬี าไดร้ ับความยตุ ธิ รรม หากพรอ้ ม อยา่ ลงั เลใจ ออกมาเลน่ กฬี ากนั เถอะ 112 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

ภาคผนวก หนว่ ยงาน/องคก์ ร/กลมุ่ ทใ่ี หก้ ารสงเคราะห์ และบรกิ ารฝึ กอาชพี แกค่ นพกิ าร ภาคเหนอื มลู นธิ สิ งเคราะหค์ นพกิ ารเชยี งใหม่ ในพระราชปู ถัมภข์ องสมเด็จ พระเทพรัตนร์ าชสดุ าฯ สยามบรมราชกมุ ารี ทตี่ งั้ อาคารหน่วยเครอ่ื งชว่ ยคนพกิ าร โรงพยาบาลมหาราชนครเชยี งใหม่ โทร. 0-5394-6322 ศนู ยฟ์ ้ืนฟอู าชพี คนพกิ ารหยาดฝน ทตี่ งั้ อ�ำเภอแมแ่ ตง จังหวดั เชยี งใหม่ โทร. 0-5347-1327 ศนู ยฟ์ ื้นฟสู มรรถภาพคนงานประจ�ำภาคเหนอื ทต่ี งั้ อ�ำเภอแมร่ มิ จังหวดั เชยี งใหม่ โทร. 0-5301-6850 เครอื ขา่ ยคนพกิ ารบาดเจ็บไขสนั หลงั ภาคเหนอื เฟสบคุ๊ Northern SCI Network อเี มล ์ [email protected] บา้ นทองอยเู่ ชสเชยี รเ์ ชยี งใหม่ ทตี่ งั้ ต�ำบลสนั ผเี สอื้ อ�ำเภอแมร่ มิ จังหวดั เชยี งใหม่ โทร. 053-110549, 053-110570 113ภาคผนวก

ภาคกลางและกรงุ เทพมหานครฯ มลู นธิ สิ ริ วิ ฒั นาเชสเชยี ร์ ในพระบรมราชปู ถมั ภฯ์ ทตี่ งั้ เขตปทมุ วนั กรงุ เทพฯ โทร. 0-2252-6432 ศนู ยฟ์ ื้นฟอู าชพี คนพกิ ารพระประแดง ทตี่ งั้ อ�ำเภอพระประแดง จังหวดั สมทุ รปราการ โทร. 0-2462-5008, 0-2462-6636 ศนู ยบ์ รกิ ารสวสั ดกิ ารสงั คมเฉลมิ พระชนมพรรษา 5 รอบฯ จังหวดั ลพบรุ ี ทตี่ งั้ อ�ำเภอชยั บาดาล จังหวดั ลพบรุ ี โทร 0-3646-1555 มลู นธิ อิ นุเคราะหค์ นพกิ ารในพระบรมราชปู ถมั ภฯ์ ทต่ี งั้ อ�ำเภอปากเกร็ด จังหวดั นนทบรุ ี โทร. 0-2586-9596 สมาคมพกิ ารแหง่ ประเทศไทย ทตี่ งั้ ถนนตวิ านนท์ จังหวดั นนทบรุ ี โทร. 0-2951-0445 ศนู ยส์ ริ นิ ธรเพอ่ื การฟื้นฟสู มรรถภาพทางการแพทยแ์ หง่ ชาติ ทต่ี งั้ ถนนตวิ านนท์ จังหวดั นนทบรุ ี โทร. 0-2591-3748 114 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไี่ ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

ส�ำนักงานสง่ เสรมิ และพฒั นาคณุ ภาพชวี ติ คนพกิ ารแหง่ ชาติ (พก.) ทต่ี งั้ กรมประชาสงเคราะห์ เขตราชวถิ ี กรงุ เทพ แหลง่ ขอ้ มลู http://www.nep.go.th ภาคตะวนั ออกเฉยี งใต้ โรงเรยี นอาชวี ะมหาไถ่ พัทยา ทต่ี งั้ เมอื งพัทยา จังหวดั ชลบรุ ี โทร. 0-3871-6247-9 ภาคตะวนั ออกเฉยี งเหนอื ศนู ยฟ์ ้ืนฟอู าชพี คนพกิ ารขอนแกน่ ทตี่ งั้ อ�ำเภอน้�ำพอง จังหวดั ขอนแกน่ โทร. 0-4324-6080 ศนู ยฟ์ ื้นฟอู าชพี คนพกิ ารจังหวดั หนองคาย ทตี่ งั้ อ�ำเภอเมอื ง จังหวดั หนองคาย โทร 0-4240-7478 ศนู ยฟ์ ้ืนฟอู าชพี คนพกิ ารบา้ นทองพนู เผา่ พนัส ทต่ี งั้ อ�ำเภอเมอื ง จังหวดั อบุ ลราชธานี โทร. 0-4525-4092 115ภาคผนวก

สถานฟ้ืนฟสู มรรถภาพคนพกิ าร ภาคตะวนั ออกเฉียงเหนอื จังหวดั อบุ ลราชธานี ทต่ี งั้ อ�ำเภอเมอื ง จังหวดั อบุ ลราชธานี โทร 0-4528-5469 ภาคใต ้ ศนู ยฟ์ ้ืนฟอู าชพี คนพกิ ารภาคใต ้ ทต่ี งั้ อ�ำเภอทา่ ศาลา จังหวดั นครศรธี รรมราช โทร. 0-7537-5254-5 116 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไี่ ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

ดรรชนี - ภาวะแทรกซอ้ น, 71 การเคลอ่ื นทด่ี ว้ ยวลี แชร,์ 44-55 กระดกู การเคลอ่ื นยา้ ยตวั , 61, 62, 109 - คอหกั เคลอื่ น, 4, 5 การเคาะปอด, 31 - แทรกในเนอื้ เยอื่ ลกึ รอบขอ้ , 19 การจัดการกบั ปัญหา, 10 -สนั หลงั , 1 การจัดทา่ ระบายเสมหะ, 32 กระบวนการ การจา่ ยตลาด, 110 - เตรยี มสภาพรา่ งกาย, 33 การฉีดยาสะกดประสาท, 20 - ฟื้นสภาพ, 9 การใชว้ ลี แชรใ์ นชมุ ชน, 108 กระเพาะปัสสาวะ การใชห้ มอนยนั ปลายเทา้ , 19 - การผา่ ตดั ขยาย, 70 การใชห้ ลอดสวนปัสสาวะ, 75 - โป่ งพองเกนิ , 15 การดแู ลตนเอง, 56, 110 - หดคา้ ง, 72 การตดิ ตามผลการรักษา, 78 กลนั้ อจุ จาระไมอ่ ย,ู่ 84-85 การถา่ ย กลา้ มเนอ้ื หดเกร็งกระตกุ , 17, 18 - ปัสสาวะ, 65-69 กอ้ นอจุ จาระอดั แน่น, 15 - อจุ จาระ, 79-83 กายบรหิ าร, 17, 22-29 การนอนบนทนี่ อน, 94 - ดว้ ยตมุ ้ น้�ำหนัก, 26-28 การนั่ง - ดว้ ยแถบยางยดื , 25 - กนิ ขา้ ว, 57 - ยดื กลา้ มเนอ้ื , 18, 29 - บนเตยี ง, 57 การกระตนุ ้ ดว้ ยไฟฟ้า, 18, 23 การประคบรอ้ น, 14 การกรดี ผา่ หรู ดู ทอ่ ปัสสาวะ, 70 การปรับสภาพแวดลอ้ ม, 98-102 การกลบั ไปท�ำงาน, 110 การฝึ ก การขบั ขพ่ี าหนะ, 108, 109 - เคลอื่ นยา้ ยตวั บนเตยี ง, 60 การขนึ้ -ลงรถรับจา้ ง, 108, 110 การคาหลอดสวนโฟเลย,์ 71 117ดรรชนี

- เดนิ ดว้ ยหนุ่ ยนตช์ ว่ ยเดนิ , 42 - ตกเมอ่ื ลกุ นั่ง/ยนื , 57 - เดนิ นอกราวค,ู่ 40-42 - สงู ฉับพลนั , 14 - เดนิ ในราวค,ู่ 38-39 ความวติ กกงั วล, 8, 10 - ทรงตวั ทา่ น่ัง, 58 ความสมั พันธท์ างเพศ, 104 - ทกั ษะวลี แชรข์ นั้ พน้ื ฐาน, 49 คอกระเพาะปัสสาวะกรอ่ น, 72 - ลม้ และลกุ , 51 เครอื่ งชว่ ยพยงุ เดนิ - หงายหลงั ลม้ , 52 - ชนดิ มลี อ้ , 41 การยดื เอ็นรอ้ ยหวาย, 18 - สข่ี า, 40 การยนื เดนิ , 33-43 ชวี พษิ โบทลู นิ ัม, 20, 70 การรับมอื กบั ปัญหา, 8 ต�ำแหน่งป่ มุ กระดกู , 88 การลกุ จากนอนเป็ นนั่ง, 61 ทอ้ งผกู , 84 การสวนทวาร, 83 ทอ่ ปัสสาวะมที างทะล,ุ 72 การสวนปัสสาวะ ทกั ษะ - การใชว้ ลี แชรข์ นั้ สงู , 50 ดว้ ยเทคนคิ สะอาด, 76-78 - การออกสชู่ มุ ชน, 107 การสวมใส-่ ถอดเสอื้ กางเกง, 63 ทา่ รว่ มเพศ, 105 การอาบน�้ำ-ท�ำความสะอาด ทมี ฟ้ืนฟ,ู 9 ทพุ พลภาพ, 8 หลงั ถา่ ย, 64 เนอ้ื ตายสเี หลอื ง, 87 กจิ กรรมยามวา่ ง, 16 เบาะรองน่ัง, 92-93 กฬี า, 111-112 ปวดขอ้ ไหลบ่ า่ และสะบกั , 13 เกา้ อล้ี อ้ ส�ำหรับน่ังถา่ ย-อาบน�้ำ, 53 ปัสสาวะไหลออกโดยไมต่ งั้ ใจ, 71 ขอ้ ยดึ ตดิ , 21 ผา้ ออ้ ม, 85 ขอ้ ไหลเ่ สอ่ื ม, 54 ผวิ หนัง, 86 ไขสนั หลงั , 1, 2 - แชย่ ยุ่ , 85 ครอบครัว, 10, 103 ความดนั เลอื ด 118 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

- พองไหม,้ 14, 20 เสน้ ประสาทถกู กดอดั แผน่ รองตวั , 95 ในอโุ มงคข์ อ้ มอื , 54-55 แผลกดทบั , 85, 86-97 - การผา่ ตดั , 96-97 หนังตายลอ่ น, 87 - การรักษา, 95 หลอดสวนปัสสาวะ, 66, 73, 75 - ปัจจัยเสยี่ ง, 89-90 - ภาวะแทรกซอ้ น, 73-75 - พฤตกิ รรมปัองกนั , 90-91 หอ้ งน�้ำ-หอ้ งสว้ ม, 100 พกิ าร, 8 ออกก�ำลงั กาย, 17 ภาวะรเี ฟล็กซป์ ระสาทอตั โนมตั ิ ออโตโนมกิ ดสี รเี ฟล็กเซยี ผดิ ปกต,ิ 14 (เอ.ด.ี ), 14 ภาวะลม่ิ เลอื ด อมั พาต-อมั พฤกษ์, 8, 17, 23, 24 - หลดุ อดุ หลอดเลอื ดปอด, 32 อาการเจ็บปวด, 12-16 - อดุ หลอดเลอื ดด�ำ, 32 อาหาร, 17, 81 ไมย้ นั , 42 อจุ จาระ ยา, 11, 16, 20, 69, 81 - ออกโดยไมต่ งั้ ใจ, 84 ระบบประสาท, 1 - ลกั ษณะ, 81 รากประสาทไขสนั หลงั ถกู กดอดั , 12 อบุ ตั เิ หต,ุ 1 รเี ฟล็กซป์ ระสาทอตั โนมตั ิ อปุ กรณพ์ ยงุ , 5, 35 อปุ สรรค ผดิ ปกต,ิ 73, 83-84 - ขณะรว่ มเพศ, 106 รเู ปิดล�ำไสใ้ หญท่ ห่ี นา้ ทอ้ ง, 85 - ตอ่ การออกก�ำลงั กาย, 30 วธิ ชี ว่ ยขบั /ระบายเสมหะ, 31 เอ็นรอ้ ยหวายยดึ , 21 วลี แชร,์ 44-48, 52 สมั พันธภาพ, 103 สง่ิ เรา้ ทรี่ ะคาย, 14, 15 สง่ิ แวดลอ้ มรอบตวั , 98-99 119ดรรชนี

บนั ทกึ ขอ้ มลู สำ� คญั ชอ่ื โรงพยาบาล/ศนู ย ์ เลขทโี่ รงพยาบาล สาเหต/ุ วนั ทบี่ าดเจ็บ ระดบั กระดกู สนั หลงั ที่ หกั /เคลอื่ น ระดบั ความรนุ แรงของ ไขสนั หลงั ทบ่ี าดเจ็บ การรักษากระดกู สนั หลงั ระดบั ความสามารถ ดแู ลตนเอง และ การเคลอื่ นท ี่ ยา เวชภณั ฑ์ และอปุ กรณ์ ทไี่ ดร้ ับ/จ�ำเป็ น แพทย/์ บคุ ลากรทาง การแพทย์ และ หมายเลขโทรศพั ท ์ อนื่ ๆ 120 คมู่ อื สำ� หรบั ผปู้ ่ วยบาดเจ็บทไ่ี ขสนั หลงั อภชิ นา โฆวนิ ทะ

Aĉ)?52;3+9\"$AĊ#Ą/*\":DK\"=LH 29!3-9 \"9\"#+9\"#+@+9M=L 5 IISSBBNN 997788--661166--336611--777755--00