นิทานเรื่อง น้องภีเยือนอยุธยา (สอนเรื่องอักษรคู่)

เอ่อ เออ เอิงเอย ชะเอิงเงย เอิ๊งเง๊ย เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ…้ ตวั ผมน้ีช่อื น้องภี อายุน้ีคือเลขหา้ ปดิ เทอมใหญใ่ จจดจ่อ ได้มาบ้านพ่ออย่อู ยธุ ยา (เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ้)

เลยแตง่ ตวั สุดหลอ่ เดนิ ไปบอกพอ่ ผมหวิ หนกั หนา น่ังรถได้พักหนึง่ จนมาถงึ ร้านกว๋ ยเตีย๋ วห้อยขา (เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ)้

แม่จึงสง่ั ฉูฉ่ ่ี สว่ นพส่ี ่งั ตม้ ข่า พอ่ ขอขนมใสไ่ ส้ แถมผดั ไทยรสโอชา (เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ)้

นง่ั รถเชา่ แสนสนุก คือรถตกุ๊ ตุ๊กดเู ฮฮา มองโดยรอบเห็นนกกระยาง สองข้างทางมีแต่ทุ่งนา (เฮ้ เอ้า เฮ้ เฮ)้

มาถึงวดั ไชย เห็นต้นไผ่ร่มร่ืนชื่นอุรา เมือ่ เท่ยี วจนเหนด็ เหน่อื ย จึงมาพกั เมอื่ ยท่ีริมทา่ (เฮ้ เอ้า เฮ้ เฮ)้

มองเห็นชาวบา้ นทอดแห มเี รือมีแพเต็มธารา จากนน้ั จงึ ข้ามสะพาน น่ังรถมองผา่ นเหน็ วดั กษัตรา (เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ้)

พอ่ เล่าใหฟ้ ังในอดตี วถิ ีชีวติ ของปู่ย่า ต่นื เช้าแตไ่ ก่โห่ จงึ จงู โคไปไถนา (เฮ้ เอ้า เฮ้ เฮ)้

มันต่างจากสมัยนี้ ลองดูซีลกู ลูกจ๋า ในนามแี ตร่ ถไถ ตามบ้านกใ็ ชแ้ ตไ่ ฟฟ้า (เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ)้

เดนิ ทางมาถงึ ท่ีสดุ ทา้ ย จงึ เลีย้ วซ้ายไปตลาดอโยธยา แมจ่ ึงซอื้ ก้งุ เผา น้องภีรีบเขา้ ไปช่วยถอื มา (เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ)้

พอ่ ซ้ือโรตีสายไหม เพ่อื เอาไปฝากปู่ยา่ เดินทางจนใกล้ค่ำ เห็นชาวบ้านทำต๊กุ ตา (เฮ้ เอ้า เฮ้ เฮ)้

น้องภีทำหน้าเศร้าใจ พอ่ ซือ้ ให้รปู เรอื สนิ ค้า สว่ นพช่ี ายยิม้ สดใส พ่อซื้อให้รปู เด็กเดนิ กะลา (เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ)้

เห็นตุ๊กตาพนี่ ้องภีเลยโกรธ ร้องไห้โฮและโทษพอ่ ท่ีรักพหี่ นักหนา น้องภีจงึ โยนลงพ้นื ดนิ ตุ๊กตาโดนหินพังไม่เป็นทา่ (เฮ้ เอ้า เฮ้ เฮ)้

น้องภีก็รอ้ งอยากได้ใหม่ ทำไมพไี่ ดต้ วั ทีส่ สี วยกวา่ แมท่ ำท่าไม่พอใจ เลยส่ังใหข้ อโทษพ่ีอย่ารอชา้ (เฮ้ เอ้า เฮ้ เฮ)้

แมจ่ งึ ดุนอ้ งภี หากทำแบบนจ้ี ะไม่มเี งนิ ตรา นอ้ งภีจึงกล่าวขอโทษ พ่อแม่พห่ี ายโกรธกอดกนั ยิ้มรา่ (เฮ้ เอ้า เฮ้ เฮ้)

นิสัยแบบนอ้ งภไี ม่ดนี กั เพอ่ื นจะไมร่ กั ไม่กล้าคบหา ลองคิดดูนะหนูหนู ส่งิ ทีม่ ีอยนู่ นั้ คอื คุณค่า (เฮ้ เอา้ เฮ้ เฮ)้

เมือ่ รู้ถึงส่งิ ท่ีดี ตวั น้องภชี วนมาช่วยรกั ษา มรดกโลกเมอื งอยุธยา เลอคุณคา่ รกั ษาเถดิ เอย (จบ)

คติสอนใจ สอนให้เห็นคุณคา่ ของเงนิ และพึงพอใจในส่งิ ท่ตี นเองมอี ยู่