นางวสาว วลัยลักษณ์ เพ็ชรศรี ปวส1_14 เลขที่1

อาหารนานาชาติ

อาหารญปี ุน

บะหมี 1.1) โซบะ (Soba) : ทําจากบักวตี เสน จะมีสีนาํ้ ตาลบาง ผคู นนิยมทานโซ บะกันมากทีส่ ดุ เพราะตดิ ใจในแปง บกั วตี โดยเฉพาะรสชาตทิ อี่ รอยของ เสน ท่ีไมผ สมแปง ชนิดอน่ื ลงไปมากนกั โดยท่ัวไปโซบะจะเสิรฟพรอ มวาซา บิ (wasabi) หอมหัวใหญฝ าน นาํ้ จมิ้ ทาํ จากมริ นิ (mirin-สาเกหวาน) และ คตั สโึ อะบูชิ (เกล็ดปลาแหง )โซบะแบบน้หี ากเสิรฟ แบบเย็นบนซารุหรอื ถาด ไมไ ผ จะเรยี กวา ซารโุ ซบะ (zarusoba) ซึง่ เปนอาหารยอดนิยมในหนา รอ น

1.2) โซเม็ง (Somen) : เปนบะหมีน่ ยิ มทานในหนา รอ นเชน กนั เสนของโซเมง็ ทําจากขาวสาลี (sobako-ขา วสาลี) ดังนัน้ เสน จงึ มสี ขี าวนวลและเสน จะบางกวาโซบะ เสนโซเมง็ จะนุม สามารถดัดแปลงทาํ อาหารไดห ลายอยา ง โซเม็งสามารถเสิรฟ แบบโงะโมะคุ (gomoku-หา รส) โดยโรยไขเ จียวซอยเสน ไก และผกั ตางๆ หรอื เสริ ฟแบบโงะมะดาเระ (gomadare) ทม่ี ี มะเขือยาว ปลา และชิโสะ (shiso) เปนเคร่ืองเคยี ง เสริ ฟ แบบ เยน็ กม็ ี เรียกวา ฮิยะชิ-hiyashi ทใ่ี สแ ตซ อสถ่วั เหลอื งผสม นา้ํ มนั งา โซเมง็ เปนอาหารเบาๆที่ชวยทําใหสดชื่นในหนา รอ น

1.3) อดุ ง (Udon) : เปน อาหารยอดนยิ มในหนาหนาว อดุ ง ทาํ จาก ขาวสาลี และมเี สนหนาถงึ หนามาก โดยจะ เสริ ฟพรอมน้าํ ซุปซอส ถว่ั เหลอื งรอนๆ หอมหัวใหญฝ าน ผกั ชนิดตา งๆและไข อดุ งจะตาง จากโซบะและราเม็งเวลารบั ประทานตรงท่ี ไมตองจมุ เสนในนํา้ ซปุ กอนรับประทาน เสนอุดงจะมีขนาดเสน ท่ีใหญแ ละเหนียวนมุ จงึ ให ความอบอนุ เปนอยา งดใี นหนา หนาว

ซชู ิและซาซิมิ

ซูชิ หมายถึง การรวมกนั ระหวา งปลากบั ขาว ซูชมิ วี วิ ัฒนาการ มาเมือ่ หลายรอ ยปมาแลวซึ่งเกดิ จากความตองการถนอมอาหารของ คนญปี่ นุ ซชู ิ หรือขา วปนทีม่ หี นา ซึง่ เปนอาหารทีน่ ยิ มของคนญี่ปุน ซ่ึงขาวท่ีนํามาทําซูชินั้นจะมีสวนผสมของน้ําสม สายชู คนท่ีญีป่ นุ มักจะ กินคกู บั ปลา เนอื้ หรอื ของคาวชนิดตา งๆ ในประเทศญีป่ ุน ซูชมิ กั จะ หมายถึงอาหารที่มสี วนประกอบของ ซชู ิเมะชิ (ขา วทผ่ี สมน้ําสมสายชู) และมหี นา แบบตางๆซงึ่ เปน ทน่ี ยิ มไดแก อาหารทะเล ผกั ไข เหด็ เน้อื ที่ นาํ มาใชอ าจจะเปนเนอื้ ดบิ หรือ เนื้อท่ีผานกระบวนการทําอาหารแลว สําหรบั ในประเทศอน่ื

นิงริ ซิ ชู ิ (Nigiri Sushi) เปนซชู ทิ ี่พบไดบอ ยในภตั ตาคาร นงิ ิซูชิจะ มีลกั ษณะเปนขา วทีเ่ ปนกอนรปู วงรีแลววางเนอ้ื ปลาดบิ ปลาหมกึ ฯลฯ วาง ไวขางบน อาจจะใสวาซาบเิ ล็กนอย หรือตกแตงดว ยสาหรายทะเลกไ็ ด ซูชิแบบนเี้ ปน ที่นยิ มมากท่สี ุด

มากิซชู ิ เปนซชู ทิ ม่ี ีลักษณะเปน ขา วท่ีหอดว ยสาหราย และกอ็ าจะ มีปูอัดหรอื เน้ือปลา อยตู รงกลาง ซ่งึ รปู รางหนา ตาของนากซิ ูชิ นจี้ ะเปน วงกลม และทีส่ ําคัญ มากซิ ูชิ สามารถทําไดงาย แคม ว นขาวไวดานใน ของสาหรา ยทะเล หลังจากน้นั ก็ มวนไมไ ผ ใหขาวกบั สางหรา ยทะเล ออกมาเปน ลักษณะ วงกลม ยาว จากนน้ั ก็ ใชมีด อนั แหลมคมนัน้ ตดั เปน คาํ ๆ

โอชซิ ชู ิ (Oshi Sushi) หรอื รูปแบบคนั ไซจากเมอื งโอซากา เอา ขา วมาอัดลงในแมพ ิมพร ปู สีเ่ หลี่ยมตามยาวหัน่ ขนาดพอดีให รับประทานเปนคาํ ๆ แลว วางเนอ้ื ปลาไวดานบน

นาเบโมโนะ เปน อาหารประเภทหมอ อุนรอ นๆ ญปี่ นุ มอี าหารจาน รอน (นาเบะเรยี วริ-nabe-ryori) ใหล้ิมลองทกุ พน้ื ที่ นาเบะ โมโนะเปนอาหารของฤดูหนาวทีข่ ้ึนช่อื นอกจากน้ียงั มี อชิ ิคารนิ าเบะ ทใี่ สป ลาแซลมอน หวั หอม ผกั กาดขาว เตาหู คอนยะกุ(หัวบุก) และชงุ งกิ ุ(ใบตัง้ โอ), โฮโต (hoto) ท่ีใสอุ ดง ไดกง (หัวไชเทา ) นินจนิ (แครอท) โกะโบ หวั หอม ผกั กาดขาว และไก และชิรนิ าเบะ ทีใ่ สเ นื้อปลาปก เปา ขาว ผกั กาดขาว เห็ด เตา หูและเสน หมขี่ าว สว นอาหารจานดว นแบบ โตเกียว คอื โอเดง็ นาเบะ ซงึ่ ใสม ันฝร่ัง เตา หู บกุ ไขตม ปลาหมึก แครอท หวั ไชเทา สาหรา ยทะเล และอ่ืนๆตามสตู ร โอเดง็ เปนอาหารทห่ี าซอ้ื ไดงาย มขี ายตามรานสะดวกซ้อื และใหความอบอุน เปนอยางดใี นหนา หนาว

สุกียากี สกุ ้ยี ากี้ หรอื เรยี กโดยยอ วา สกุ ้ี เปน อาหารญ่ปี ุน ชนดิ หนึ่งซง่ึ เปนนยิ มของคนญ่ปี นุ ไมแ พกบั อาหาร ประเภทอน่ื ๆ สุก้ยี าก้นี ้จี ะมลี กั ษณะคลา ยซปุ โดยมี สว นประกอบไดแก ผกั เหด็ ไข เตา หู นา้ํ ซุป และเน้อื สัตว ซง่ึ อาจจะเปนเนื้อววั เนอ้ื หมู หรืออาหารทะเล ใสว ัตถุดิบ ลงในหมอเหลก็ แบบแบน แลว นาํ มาตม รวมกนั จากน้นั ก็ ปดฝาแลว รอใหส ุก จ้มิ เน้อื กบั ไขดิบสุกยี ากเี้ ปน อาหารที่ รับประทานพรอ มกันไดห ลายคน สุกยี ากีต้ มกบั เหลา หวานกบั ซอส ไมใชนํา้ อาหารชนิดน้ี ขอแนะนาํ วาให กินหนาหนาว ซง่ึ จะทาํ ใหเราได รูสึกถงึ ไออุนจากอาหาร ชนดิ นไี้ ดอ ยางชัดเจน

สึ เกโมโนะ สึเกโมโนะก็คือผกั ดองแบบญ่ีปนุ (tsukemono) อาหาร ญ่ปี นุ ทกุ ม้ือจะ เสริ ฟพรอ มสึเกโมโนะ ซ่ึงเปน เครอื่ งเคยี งเสรมิ หนาตาและรสชาติใหอาหารนารับประทานมากข้นึ นอกจากนี้ ผักดองยงั ชวยลา งปาก ลางคาวเพ่ือลิม้ ลองอาหารชนดิ ใหม เชน ถา ทานปลาดบิ แลวตามดวยผกั ดอง จะชวยลางความคาว ออกจากปาก เพื่อหนั ไปลองเทมปุระกุง ทชี่ มิ ความหวานของกงุ ไดเ ต็มปากเตม็ คาํ สวนผสมของผกั ดองจะตางไปตามฤดกู าล และมีความหลากหลาย ทีน่ ิยมทานกนั ทว่ั ไป คอื ผกั กาดขาว ไผ หัวผักกาด ควิ ริ(แตงกวาญี่ปนุ ) แฮกเบอรร่ี หวั ไชเทา ขงิ นะสุ(มะเขอื ยาวญป่ี ุน ) อูโดะ(หนอ ไมฝรั่ง) และอนื่ ๆ

เบ็นโต เนื่องจากความรีบเรง จึงเกดิ อาหารจานดว น ทจี่ ดั ลง ในกลองสวยงามอาหารกลอ งอยา งเบ็นโตราคาไมแพง ซ้อื หา สะดวกไดตามรานสะดวกซอื้ เบน็ โตถงึ แมจ ะเปน อาหารราคา ประหยัดแตก ็จดั เรียงอยางสวยงาม ในกลอ งท่ีมชี อ งเล็กชอ ง นอ ยเพือ่ วางอาหารและเครือ่ งเคยี ง สังเกตวารานอาหารญป่ี นุ ในเมืองไทย เบ็นโตก็เปน เมนทู ไี่ ดรบั ความนยิ มจากผทู ่ีชน่ื ชอบอาหารญป่ี นุ เพราะมอี าหารหลายอยางบรรจุลงในกลอ ง

เทมปุระ “เทมปุระ” เปนอาหารทค่ี นญ่ปี นุ ไดรับอทิ ธิพลมาจาก อาหารของชาวโปรตเุ กสตงั้ แตส มัยเอโดะ (ประมาณคริสต ศตวรรษที่ 16) ถึง “เทมปรุ ะ” จะเปนอาหารท่ีมรี ากเหงา มา จากปลาชุบแปง ทอดของฝร่ังกต็ าม แตค รวั ญป่ี ุน กไ็ ดท ํา การปรับปรุงเปล่ียนแปลง “เทมปุระ” จนมเี อกลกั ษณ เฉพาะตวั ทัง้ ในเรือ่ งความบางฟขู องตวั แปง เทคนคิ การ ทอดท่ีตองทอดออกมาแลวอาหารจะตอ งไมอ มน้ํามัน รวม ไปถงึ วิธีการรับประทานดว ย

ทงคัตสึ ทงคัตสึ คือ หมทู อด “ทง” หมายถึง เนอ้ื หมู “คตั สึ” หมายถงึ ช้นิ เนอื้ เปนแผนโรยดว ยเกลด็ ขนมปง ทอดในนํ้ามัน ในญ่ีปุนบางทีอาจจะเรียกสน้ั ๆ วา “คตั สึ” ซงึ่ กห็ มายถึง ท งคตั สึ หรืออาหารทช่ี บุ เกลด็ ขนมปง ทอดนนั่ เอง ซง่ึ เปนอีก หนึง่ อาหารยอดนยิ มของชาวญี่ปุนทีน่ ิยมทํากินกันเองท่ีบา น

ยากินิคุ ยากนิ คิ ุ คอื เนอื้ งยา งบนเตาถา น คนญป่ี นุ สว นใหญมกั นิยม รับประทานพรอ มกับเบียร รานยากนิ คิ ุจึงมกั เปนสถานท่สี งั สรรคหลงั เลิกงาน เนื้อที่นํามายางตองนมุ และมมี ันตดิ นดิ ๆ เม่อื ยางจนสุกแลว เนือ้ จะไดไมกระดางจนเกนิ ไป สามารถส่งั เปนเซตหรือสงั่ เปนจานก็ได

ทาโกยากิ ทาโกยากิคอื ขนมรูปรา งกลมๆมีขนาดประมาณ 3-5 เซนติเมตร ถือเปนของวางชนิดหน่ึงของคนญ่ีปุน สว นประกอบหลักๆมี แปง ปลาหมกึ ขงิ แดง พืชชนดิ หัวของประเทศญ่ีปุนทเ่ี รียกวาคอนยัคคุ และหัวหอม นอกจากน้ียงั ตองมีการราดหนา ทาโกยากิดว ยซอสสี ดาํ ๆซ่งึ เปนซอสชนดิ เดียวกับอาหารวา งอกี จานหน่ึง คอื โอโคโนมิยากิ บางคนขอบบี ซอสมายองเนสใสอกี เล็กนอ ย แถมมปี ลาฝอย หรอื ที่เรียกเปนภาษาญี่ปุน วา คทั ซึโอโบชิ โรยหนาเขา ใหอ กี เพ่ือเพิม่ ความอรอ ย

ข้าวหน้าเนือ ขาวหนาเนื้อเปน อาหารอิม่ ทอ งราคาประหยัดของคนญ่ีปุน ขาวในถวยจะ ราดดว ยเนอ้ื ผดั ซอสและหัว

จัดทําโดย นางสาว วลยั ลกั ษณ์ เพ็ชรศรี ปวส 1/14 เลขที 1 สาขาการตลาด