จิรพัชร

Andra 7 บทน�ำ \"อ๋อ น่ีญาติของคุณธีสามีกานตเ์ องเหรอ ก็วา่ นามสกลุ คุ้นๆ\" เสยี งทลี่ อยมาจากวงสนทนาตรงมมุ หอ้ งฉดุ ใหจ้ ริ ะประไพซง่ึ เพงิ่ เดนิ ทาง มาถงึ ออฟฟศิ หนั ไปมอง เพอื่ นรว่ มงานสามสคี่ นทม่ี าถงึ กอ่ นเธอกำ� ลงั รมุ ดู คอมพวิ เตอรเ์ ครอ่ื งหนง่ึ อยู่ พอวางกระเปา๋ เรยี บรอ้ ยและกดเปดิ คอมพวิ เตอร์ แลว้ เธอจงึ เดนิ สบื เทา้ ไปรว่ มวง \"ญาตสิ ามพี ี่กานตท์ ำ� ไมเหรอ\" กานต์คืออดีตสถาปนิกของบริษัท อีกฝ่ายลาออกไปก่อนจิระประไพ จะเข้ามาท�ำงาน โดยกานต์ไปท�ำงานเป็นนางแบบแทน แต่ก็ยังรับจ็อบ งานสถาปนิกและแวะมาที่บริษัทอยู่เนืองๆ ปัจจุบันน้ีเธอแต่งงานมีลูกกับ ธีรดนย์ ภักดิ์โภคินผู้เป็นนักธุรกิจใหญ่ ซ่ึงที่ทั้งสองมาเจอกันได้ก็เพราะ งานท่รี บั ผา่ นบรษิ ัท Archwin แหง่ นนี้ เี่ อง* \"ขา่ วใหญเ่ มอ่ื คนื วนั ศกุ ร์ไง ทวี่ า่ นางเอกทง้ิ แฟนไปคบกบั ผชู้ ายอกี คน แทน คนท่โี ดนทง้ิ นน่ั นะ่ คอื ญาตคิ ณุ ธ\"ี สรุ ทนิ สถาปนกิ ตวั กวนประจำ� บรษิ ทั หนั มาบอก \"แตจ่ ที ำ� โปรเจก็ ตข์ องคณุ กติ ตยิ ทุ ธคกู่ รณพี อดเี ลยนห่ี วา่ ตวั จรงิ * ตดิ ตามเร่ืองของกานต์และธีรดนย์ไดใ้ น 'ธีรกานต'์ Page �������.indd 7 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 8 เขาเป็นไงมง่ั \" \"กเ็ ปน็ เหมอื นในภาพถา่ ยทลี่ งในขา่ ว\" จริ ะประไพตอบ ขณะทตี่ ามอง บนจอซึ่งเป็นคลิปสัมภาษณ์ดาราคนสวยเมื่อวานนี้ แต่ตอนน้ีมันถูกหยุด เอาไว้ \"กวนละ หมายถงึ นิสยั เว้ย\" \"อา้ ว กไ็ มพ่ ดู ใหช้ ดั ๆ\" หญงิ สาวหวั เราะ \"กแ็ คค่ ยุ งานกนั ทว่ั ไป เราจะไปรู้ นสิ ยั ใจคอเขาไดไ้ ง แตใ่ นหอ้ งประชมุ ก็โอเคนะ ไมเ่ รอื่ งมากแบบไรส้ าระ แลว้ ก็ ใจดี ประชมุ นดั แรกแหง้ ๆ หวิ ๆ มแี คน่ ำ�้ พอนดั หลงั ขา้ วปลาอาหารบรบิ รู ณ์ เชยี ว เลขาฯ เขามาบอกทหี ลงั วา่ คณุ ยทุ ธใหจ้ ดั ให\"้ เมอื่ คนื วนั ศกุ รม์ ขี า่ วใหญส่ นั่ สะเทอื นโลกออนไลนข์ องเมอื งไทย นน่ั คอื อยู่ดีๆ นีน่ีหรือนีรัมพรนางเอกดังที่ใครๆ ต่างรู้กันว่าก�ำลังจะแต่งงานกับ แฟนหนมุ่ นกั ธรุ กจิ ซงึ่ คบกนั มานานหลายปกี ลบั ประกาศคบกบั ผชู้ ายอกี คน เสียเฉยๆ เร่ืองน้ีเป็นท่ีสนใจอย่างกว้างขวาง ขนาดปกติจิระประไพ ไมค่ อ่ ยได้สนใจข่าวคราวเก่ียวกับวงการบันเทิงไทยเท่าไหร่ยังได้ยินข่าวนี้ อย่างรวดเร็ว และเร่ืองนี้ก็ร้อนแรงต่อเน่ืองตลอดช่วงสุดสัปดาห์ท่ีผ่านมา จนถงึ วนั นี้ สว่ นหนง่ึ กเ็ พราะเมอ่ื คนื วานนรี มั พรไปออกอเี วนตเ์ ลยโดนนกั ขา่ ว รุมสมั ภาษณ์ แลว้ ดาราสาวกต็ อบตามตรง 'นนี ่รี ้สู กึ มาพักหนึ่งแล้วค่ะวา่ ไมอ่ ยากแต่งงาน แตด่ ้วยความทีค่ บกบั คุณพัชรมานานก็เลยคิดว่าคงจะอยู่ด้วยกันได้ แล้วก็ไม่อยากให้เขาเสียใจ ดว้ ย แตส่ ดุ ทา้ ยมนั กฝ็ นื ไมไ่ ดจ้ รงิ ๆ ยง่ิ มาเจอกบั คณุ ยทุ ธกย็ ง่ิ แน่ใจ สดุ ทา้ ย ก็เลยตัดสินใจเลิกกับคุณพัชรแล้วลองมาคบกับคุณยุทธดู...นีนี่ก็เสียใจ คณุ พชั รเปน็ คนดี เขาไมไ่ ดท้ ำ� อะไรผดิ นนี แ่ี คแ่ ตง่ งานกบั เขาไมไ่ ดแ้ คน่ น้ั เอง' เสยี งสว่ นใหญ่วพิ ากษว์ ิจารณ์ดาราสาวกับแฟนใหม่ในเชงิ ลบ เพราะ คำ� สมั ภาษณเ์ หมอื นยอมรบั กลายๆ วา่ ทง้ั สองคยุ กนั ตง้ั แตน่ รี มั พรยงั ไมเ่ ลกิ กับแฟน ทว่าก็ไม่ค่อยมีใครแปลกใจกับคำ� ให้สัมภาษณ์ เน่ืองจากเธอเป็น Page �������.indd 8 11/2/2563 BE 15:41

Andra 9 คนให้สมั ภาษณ์ในลกั ษณะนี้มาแต่ไหนแตไ่ ร เธอเคยบอกว่าไม่อยากโกหก เพราะถา้ ถูกจบั ได้จะล�ำบากกว่า อย่างไรก็ตามมีคนท่ีแสดงความเข้าใจนางเอกคนสวยอยู่เหมือนกัน สว่ นเร่ืองอนาคตในวงการนนั้ ยงั ดูยากเนอื่ งจากขา่ วยงั ใหม่ แต่บรรดาคนที่ ติดตามวงการบันเทิงก็บอกว่านีรัมพรอาจไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่แล้วก็ได้ เพราะกิจการเคร่ืองส�ำอางและร้านอาหารของเธอประสบความส�ำเร็จมาก ทสี่ ำ� คญั แฟนใหมก่ ร็ วยไมแ่ พแ้ ฟนเกา่ เรอ่ื งนก้ี ค็ งมแี ตเ่ วลาทช่ี ว่ ยบอกไดว้ า่ นรี มั พรยงั สนใจงานในวงการบนั เทงิ อยไู่ หม และความนยิ มของเธอจะตกลง หรอื ไม่ \"สงสารคุณพัชรอะไรนน่ี ะ จริงๆ ไมร่ กั แล้วก็เลิกไปดวิ ะ อันนีค้ บต่อ เพอื่ รอคนใหมช่ วั รก์ อ่ นชดั ๆ\" สรุ ทนิ ออกความเหน็ แลว้ หนั มาหาจริ ะประไพ \"ว่ามะจี\" \"ไม่รสู้ \"ิ \"อา้ ว\" \"ลกึ ๆ แลว้ มนั อาจมตี นื้ ลกึ หนาบางอะไรทมี่ ากกวา่ นก้ี ็ได้ เขาคบกนั มา ตง้ั หลายป\"ี มณั ฑนากรสาวช้ีใหเ้ หน็ ความจรงิ \"สว่ นเรอื่ งของเรากค็ อื ตอนน้ี ถงึ เวลาท�ำงานแล้ว\" \"โห่ ท�ำไมต้องท�ำลายบรรยากาศกันแบบน้ีอ่ะจี\" ชายหนุ่มกลอกตา \"นี่ขนาดพ่ีรัมภาไมอ่ ยยู่ ังคายตะขาบทิ้งไวอ้ กี \" จริ ะประไพถงึ กบั ขำ� ออกมาเบาๆ เมอ่ื ไดย้ นิ อกี ฝา่ ยพาดพงิ ถงึ ณฐั รมั ภา มัณฑนากรสาวรุน่ พซี่ ่งึ ตอนนีล้ าไปเรยี นคอรส์ ฮวงจยุ้ ทฮี่ ่องกง แต่ก็เปน็ แค่ คอรส์ ระยะสน้ั อกี ไมน่ านอกี ฝา่ ยนา่ จะกลบั มาลบั ฝปี ากกบั สรุ ทนิ สรา้ งสสี นั ให้ออฟฟิศตามเดิม หญงิ สาวเดนิ ยอ้ นกลบั ไปนงั่ ทโ่ี ตะ๊ ทำ� งาน ระบบปฏบิ ตั กิ ารคอมพวิ เตอร์ พรอ้ มใหใ้ ชง้ านแลว้ เธอจบั เมา้ สเ์ พอื่ เปดิ โปรแกรมท่ีใชง้ านประจำ� ไมท่ นั ไร Page �������.indd 9 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 10 อาชวนิ ผเู้ ปน็ เจา้ นายใหญก่ เ็ ดนิ เขา้ มา \"เขา้ งานแลว้ \" เขาพดู สน้ั ๆ แลว้ เดนิ เข้าห้องท�ำงานไป แต่แคน่ นั้ ก็เพียงพอจะท�ำให้ วงเม้าท์แตกฮือ ทุกคนแยกย้ายเข้าประจ�ำโต๊ะท�ำงานของตัวเอง ขณะท่ี บทสนทนาก็เปล่ียนไปเป็นเรื่องเพื่อนร่วมงานท่ียังไม่มาปรากฏตัว ซึ่งที่ บริษัทนี้มีช่วงเวลาให้สายได้ประมาณสิบห้านาทีโดยไม่มีปัญหา ทว่า ถา้ นานกว่านั้นอยา่ งนอ้ ยทส่ี ดุ ก็ต้องโดนเรียกพบ จิระประไพน่ังมองภาพหน้าปกของโปรแกรมระหว่างท่ีคอมพิวเตอร์ ก�ำลังเรียกมันขึ้นมาใช้งาน ขณะที่ความคิดล่องลอยกลับไปหาผู้ชาย นามสกุลภักดิ์โภคินที่โดนท้ิงอีกครั้ง...เธอไม่ได้รู้จักพัชรเป็นการส่วนตัว อันท่ีจริงเม่ือสักสิบปีก่อนเธอยังไม่เคยได้ยินนามสกุลน้ีด้วยซ้�ำ ต่อให้ พวกเขาเปน็ หนงึ่ ในมหาเศรษฐเี มอื งไทยกต็ าม จนกระทง่ั 'เกดิ เรอ่ื ง' เธอก็ จดจำ� นามสกลุ น้ีไดข้ นึ้ ใจ และไม่ใช่ในทางทดี่ เี ทา่ ไหรด่ ว้ ย เรอ่ื งนี้ไมม่ ีใครรู้ และเธอก็ไม่ไดค้ ิดจะเปดิ เผยให้ใครร้ดู ้วย ตอนนน้ั เธอยงั เดก็ อีกท้ังตระกูลภักดิ์โภคินก็ไม่ใช่เลก็ ๆ ไมร่ ู้ว่ามีใคร เกยี่ วขอ้ งกบั เรอื่ งทเี่ กดิ ขน้ึ กบั ครอบครวั ของเธอบา้ ง ธรี ดนยผ์ เู้ ปน็ สามขี อง กานตน์ า่ จะเกย่ี ว สว่ นพชั รซงึ่ เปน็ ญาตริ นุ่ นอ้ งอายนุ อ้ ยกวา่ หลายปนี น้ั ไมแ่ น่ ส่วนใหญ่แล้วหญิงสาวไม่ได้นึกอยากรู้ว่ามีใครเกี่ยวข้องบ้าง แต่บางที... อยา่ งเชน่ ในเวลานมี้ นั กม็ คี วามสงสยั วบู ขน้ึ มา แถมคร้ังนย้ี ังมีชอื่ นรี มั พรพ่วงมาด้วยอีกคน... ชา่ งเถอะ จริ ะประไพปดั ความสงสยั ใครร่ ทู้ งิ้ ไปเมอ่ื โปรแกรมถกู โหลด ขนึ้ มาพร้อมให้ใชง้ าน คิดเรอ่ื งเก่า สงสัยเรือ่ งเก่าไปแล้วจะไดอ้ ะไรขนึ้ มา Page �������.indd 10 11/2/2563 BE 15:41

Andra 11 บทท่ี 1 ความทรงจำ�สจี าง ไฟภายในห้องรับแขกสว่างไสวอัตโนมัติทันทีท่ีพัชร ภักด์ิโภคิน เปิดประตูเข้าไปในตัวบ้านหลังจากกดรหัสปลดล็อกแล้ว เขามองห้องท่ี ไดร้ บั การตกแตง่ อยา่ งสวยงามหรหู ราดว้ ยสายตาวา่ งเปลา่ มนั ตกแตง่ เสรจ็ ตง้ั แตส่ องเดอื นกอ่ น และเขากค็ วรจะยา้ ยจากคอนโดฯ มาอยทู่ น่ี ่ีในเดอื นนี้ หลังจากช่างมาติดต้งั ระบบอ�ำนวยความสะดวกไฮเทคเพ่ิมเตมิ ให้เรียบรอ้ ย แลว้ และปหี น้ามันก็ควรจะรับหนา้ ท่เี ป็นเรือนหอของเขากับนีรมั พร ทวา่ ส�ำหรับตอนน้ีแผนการทุกอย่างพังทลายโดยส้ินเชิง เขายกเลิกแผนการ จะยา้ ยเขา้ มาอยู่ และแนน่ อนวา่ รวมถงึ เรื่องเรือนหออะไรนน่ั ด้วย พชั รทงิ้ ตวั ลงนงั่ บนโซฟาราคาหกหลกั ทส่ี ง่ั มาจากอติ าลี แขนกางออก พาดพนัก ขณะท่ีดวงตาคมกวาดมองไปรอบๆ ดาราสาวเป็นคนเลือก คอนเซป็ ตก์ ารตกแตง่ ภายใน...บางทเี ขานา่ จะสง่ บลิ ไปเกบ็ เงนิ กบั อดตี คนรกั ชายหนมุ่ กบั นรี มั พรตกลงจะแตง่ งานกนั ตงั้ แตป่ ที แ่ี ลว้ แตท่ พี่ ธิ จี ะถกู จดั ในปหี นา้ เพราะเธออยากใหเ้ รอื นหอเสรจ็ กอ่ น รวมถงึ เธอตอ้ งการเคลยี รง์ าน ทงั้ ละครและอะไรตอ่ มอิ ะไรทร่ี บั เอาไวล้ ว่ งหนา้ ดว้ ย อนั ทจี่ รงิ เขาจบั สงั เกตไดว้ า่ ทา่ ทขี องดาราสาวแปลกไปหลงั จากตกลงแตง่ งานกนั ไมน่ าน และกส็ บื จนรู้ Page �������.indd 11 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 12 อย่างรวดเร็วด้วยว่าอีกฝ่ายแอบคุยกับกิตติยุทธอยู่ แต่ด้วยความท่ีตั้งใจ จะใช้เธอโปรโมตโปรเจ็กต์ใหม่ของภักด์ิโภคิน เขาเลยตัดสินใจนิ่งไว้ คอยเกบ็ ขอ้ มูลหลักฐาน รวมถึงรอดดู ้วยว่าเธอจะทำ� อยา่ งไรตอ่ ซึ่งถ้าพดู ตามจริงต่อให้เธอเขี่ยหมอนั่นทิ้งแล้วกลับมารักเขาคนเดียวเหมือนเดิม เขาก็ไม่แน่ใจว่าจะใหอ้ ภยั เธอไหม จวบจนโปรเจ็กต์ในความดูแลของเขาเปิดตัวเรียบร้อย หลังจาก แวะไปนอนกบั นรี มั พรในคนื หนง่ึ เขากเ็ ปดิ ประเดน็ แบบไม่ใหอ้ กี ฝา่ ยตง้ั ตวั หลงั ออกจากหอ้ งน�้ำ 'ผมรู้เร่ืองคุณกับไอ้ก๊ิกของคุณ และผมก็อยากให้คุณเลือกตอนนี้ กอ่ นคุณไปนอนกับมนั ' ดาราสาวดูตกใจอย่างยิ่ง ทว่าเขาก็ไม่ใส่ใจแล้วแต่งตัวต่อไปเรื่อยๆ จนกระท่ังติดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้ายเรียบร้อยแล้วเขาก็หันไปเลิกคิ้วใส่เธอ เป็นเชงิ ถาม 'นีน่ี...แต่งงานกับคุณไม่ได้' เม่ือโดนกดดันหญิงสาวก็ตอบออกมา จนได้ 'โอเค' พชั รไหวไหล่ 'ยงั ไงกส็ มั ภาษณ์ใหด้ ๆี แลว้ กนั อยา่ ไดค้ ดิ จะเอาดี ใส่ตวั ...ออ้ แล้วก็ขอบคณุ ด้วยสำ� หรับเม่อื ก้ี' แล้วชายหนุ่มก็จากมา ต้ังแต่วันนั้นถึงวันน้ีเขาไม่ได้ติดต่อนีรัมพร อกี เลย และเขาก็ใชช้ วี ติ ตามปกตทิ กุ อยา่ ง คงไมม่ ีใครรวู้ า่ เขาเลกิ กบั แฟน ถา้ ฝา่ ยหญงิ ไมไ่ ดอ้ อกมาประกาศ เธอไมย่ อมเสยี เวลาเลย ทวา่ เขากไ็ มแ่ ปลกใจ เพราะรจู้ กั เธอดี ถึงจะมีเวลาต้ังตัวก่อน แต่ตอนนี้ก็ใช่ว่าพัชรไม่เจ็บ ทว่าเขาไม่เห็น ประโยชนท์ จี่ ะเกบ็ คนทรยศเอาไวใ้ นชวี ติ นรี มั พรไมค่ วรคา่ พอ รกั ไดก้ เ็ ลกิ ได้ อารมณ์ที่รุนแรงที่สุดส�ำหรับเขาในตอนน้ีคือโมโหตัวเองท่ีดูคนผิด เพราะ เขาคิดว่าเธอดีพอถงึ ขนั้ คดิ จะสร้างครอบครัวดว้ ยกนั Page �������.indd 12 11/2/2563 BE 15:41

Andra 13 แตอ่ อกลายตอนนกี้ ด็ ี ดกี วา่ แตง่ งานมลี กู มเี ตา้ ไปแลว้ คอ่ ยเผยธาตแุ ท้ ตอนน้นั ... อย่างไรก็ตามในเมื่อตอนนี้นีรัมพรเป็นอดีตไปแล้ว ชายหนุ่มก็ ไมค่ ดิ จะเกบ็ อะไรของเธอไว้ ตอ่ ใหม้ นั เปน็ เพยี งผา้ มา่ นสที ผ่ี หู้ ญงิ ไรศ้ ลี ธรรม คนนน้ั ชอบกต็ าม หลงั จากใชค้ วามคดิ อยคู่ รหู่ นงึ่ เขากน็ กึ ขนึ้ มาไดว้ า่ ภรรยา ของธีรดนย์เคยทำ� งานเปน็ สถาปนกิ ดงั น้นั เธออาจจะพอรู้จักคนท่สี ามารถ ช่วยเขาจัดการเร่ืองน้ีได้ อาชวินเดินออกจากห้องท�ำงานแล้วไปหยุดยืนดูตรงหน้าบอร์ด ขนาดใหญ่ซ่ึงใช้ส�ำหรับรวบรวมโปรเจ็กต์ทั้งหมดของบริษัท มันบอก รายละเอยี ดสำ� คญั ๆ เกย่ี วกบั โปรเจก็ ตน์ น้ั ๆ ไมว่ า่ จะเปน็ สมาชกิ ทร่ี บั ผดิ ชอบ รวมถึงความคืบหน้า และโน้ตส�ำคัญต่างๆ เช่นวันเวลาท่ีต้องไปประชุม ในแตล่ ะสัปดาห์ หลังจากใช้เวลาพิจารณามันครู่หน่งึ ชายหนุ่มก็หนั ไปสง่ เสียงเรียก \"จี มาคยุ กับพ่ีหนอ่ ยสิ\" จิระประไพซึ่งน่ังสังเกตเจ้านายมาต้ังแต่แรกพยักหน้ารับ จากนั้นก็ หยิบสมุดโน้ตกับมือถือลุกจากโต๊ะท�ำงาน เข้าใจว่าอาชวินอาจจะเรียกคุย เกยี่ วกบั โปรเจก็ ตค์ อนโดมเิ นยี มทเ่ี ธอรบั ผดิ ชอบอยู่ เพราะมนั มคี วามลา่ ชา้ อยู่บ้าง โดยเป็นปัญหามาจากทางฝั่งของลูกค้า และตอนนี้วีรากรซึ่งเป็น สถาปนกิ ท่ีดูแลโปรเจก็ ต์น้ีไมอ่ ยู่ออฟฟิศ ถ้าจะคุยเรอ่ื งน้ีก็ตอ้ งเป็นเธอ \"โปรเจก็ ตเ์ ฟอรน์ เิ จอรก์ ำ� ลงั จะเสรจ็ หลงั จากนจี้ กี จ็ ะวา่ งหนอ่ ยใชไ่ หม\" \"คะ่ \" หญงิ สาวพยกั หนา้ รบั แปลกใจนดิ หนอ่ ยทอ่ี กี ฝา่ ยพดู ถงึ โปรเจก็ ต์ การสรา้ งมอลล์ใหก้ บั แบรนดเ์ ฟอรน์ เิ จอรแ์ ทนทจี่ ะเปน็ เรอื่ งโปรเจก็ ตค์ อนโดฯ \"พมี่ งี านรโี นเวตบา้ นงานหนง่ึ กานตเ์ พง่ิ สง่ มา\" อาชวนิ ยกสองแขนขนึ้ กอดอกขณะเอนหลงั พงิ พนกั เกา้ อท้ี ำ� งานตวั โต \"ไมใ่ ชบ่ า้ นเกา่ นะ บา้ นใหมเ่ อย่ี ม Page �������.indd 13 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 14 เลย เพิ่งตกแต่งเสร็จเม่ือเดือนสองเดือนก่อน แต่เจ้าของจะโละท่ีตกแต่ง ไปทงิ้ ท้งั หมดแล้วแตง่ ใหม\"่ \"คือลูกค้าคนน้ีซื้อบ้านแล้วไม่พอใจเฟอร์นิเจอร์ท่ีโครงการแถมมา เหรอคะ\" \"เปลา่ เดมิ บ้านหลังนีจ้ ะตอ้ งเป็นเรอื นหอ แตเ่ ขาเลกิ กบั แฟนกอ่ น... คขู่ องดาราทช่ี อ่ื นนี น่ี น่ั ไง คนทจ่ี ะตกแตง่ บา้ นใหมห่ มดคอื ผชู้ าย ชอ่ื คณุ พชั ร เขาเปน็ ญาติคุณธีสามขี องกานต์ กานตก์ ็เลยตดิ ต่อมาหาพ\"ี่ จริ ะประไพกะพริบตาปริบๆ นึกไมถ่ งึ ว่าพัชรจะผ่านเขา้ มาในวงโคจร แบบไม่ทันตั้งเนื้อตั้งตัวอย่างนี้...เธอมองใบหน้าหล่อเหลาครู่หนึ่งก่อนจะ ออกปากถาม \"พวี่ นิ รบั งานนแี้ ลว้ เหรอคะ\" หญิงสาวเพ่ิงเข้ามาท�ำงานที่น่ีได้สองปี ก่อนหน้าน้ีทั้งบริษัทมี มณั ฑนากรคนเดยี วคอื ณฐั รมั ภา ทวา่ พอบรษิ ทั ขยายตวั และรบั งานมากขน้ึ เลยมกี ารรับทั้งสถาปนิกท้ังมัณฑนากรเพิ่ม ไดย้ ินว่าเมอื่ ก่อนบริษทั รบั งาน ทกุ อยา่ งไมว่ า่ เลก็ ใหญ่ แตห่ ลงั เธอเขา้ มาทำ� งาน Archwin กแ็ ทบไมไ่ ดร้ บั งาน จำ� พวกตกแตง่ บา้ นหรอื ออกแบบอาคารขนาดเลก็ อกี ถา้ รบั กต็ อ้ งมเี หตผุ ลพเิ ศษ บางอย่าง \"คร้ังนี้มันพ่วงช่ือภักดิ์โภคินมาด้วยน่ะสิ ไม่ใช่แค่กานต์\" อาชวิน ระบายลมหายใจเบาๆ \"ตอ้ งยอมรบั นะวา่ การรกั ษาความสมั พนั ธก์ บั ทางนน้ั ไว้ จะดีทสี่ ดุ ...แต่อย่างน้อยงานน้กี ง็ บไม่อน้ั ด้วย จนี ่าจะทำ� งานไม่ยาก\" อีกคร้ังที่จิระประไพมองใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายโดยไม่ตอบ ในทันที...ฟังแล้วเธอก็ไม่แปลกใจ เพราะเหตุผลในการรับงานเป็นไปใน ทางเดยี วกบั ตอนทรี่ บั งานรโี นเวตบา้ นโบราณของธรี ดนย์ แมต้ อนนนั้ จะถงึ ขน้ั ต้องตามกานต์มารับจ็อบ แต่ก็ถือว่าเป็นการตัดสินใจที่ดี เพราะตั้งแต่น้ัน ภักด์ิโภคินก็กลายเป็นลูกค้าประจำ� ของ Archwin Page �������.indd 14 11/2/2563 BE 15:41

Andra 15 ถ้าเลือกได้เธอจะปฏิเสธงานนี้อย่างไม่ต้องสงสัย ไม่ว่าจะเงินดีหรือ งานง่ายแค่ไหนก็ตาม ประเด็นก็คือเธอเลือกไม่ได้นี่สิ...เป็นลูกจ้างเขา จะท�ำยังไงได้ พอณัฐรัมภาไม่อยู่ งานของมัณฑนากรที่เหลือในออฟฟิศ กล็ ้นมือ แตถ่ ้าเทียบกนั แลว้ เธอยงั วา่ งกว่าคนอื่น \"แล้วงานนเ้ี ม่อื ไหร่คะ\" \"เรว็ ทสี่ ดุ กพ็ อเขา้ ใจละ่ นะ จะใชเ้ ปน็ เรอื นหอ เจา้ สาวกด็ นั ทง้ิ ไปแลว้ ตอนตกแตง่ ฝา่ ยหญงิ คงมสี ว่ นดว้ ย เขากค็ งไมอ่ ยากเกบ็ ไวห้ รอก ยงิ่ มเี งนิ ก็ไม่ต้องคิดมาก เขาไม่ได้ขอคุยกับพ่ีสักค�ำด้วยซ�้ำ\" อาชวินหยุดนิดหนึ่ง \"มวี นั ไหนท่จี ีพอจะวา่ งเขา้ ไปดูบา้ นหลงั นน้ั ไดบ้ า้ งล่ะ\" \"พรงุ่ น้ีจมี ีส่งงาน กบั มะรืนจีมปี ระชุมบ่ายค่ะ\" \"งานเฟอรน์ เิ จอร์ใชไ่ หม ปกตโิ ปรเจก็ ตน์ สี้ ง่ งานเชา้ บา่ ยจวี า่ งไหมละ่ ถ้าวา่ งก็เขา้ ไปพร่งุ นี้เลย\" จิระประไพอ้ึงไปนิดหนึ่ง ตอนแรกเธอกะว่าจะขอเวลาเตรียมตัว เตรียมใจก่อน เพราะมะรืนนี้ก็วันศุกร์แล้ว พ้นไปก็ท�ำงานอีกทีวันจันทร์ แต่เมื่อเจ้านายของเธอแม่นเรื่องตารางงานแบบน้ีก็ช่วยไม่ได้ สุดท้าย เธอจงึ ไดแ้ ตพ่ ยักหน้าและตอบรบั \"ค่ะ\" จิระประไพลงจากมอเตอร์ไซค์รับจ้างแล้วหยิบเงินท่ีเตรียมไว้ส่งให้ คนขบั จากนน้ั เธอกเ็ ดนิ เขา้ ไปในอาคารพาณชิ ยส์ ามชนั้ ทเี่ ปดิ เปน็ รา้ นอาหาร พิทยาซ่ึงกำ� ลงั ใชผ้ ้าเชด็ โตะ๊ เงยหนา้ ขึ้นมา พอเห็นเธอกท็ กั \"อ้าว วันนก้ี ลับเรว็ \" \"งานเสรจ็ กก็ ลบั ได้เร็ว\" หญิงสาวยกมือไหว้พอ่ ท้งั รอยย้มิ \"ดแี ลว้ จะไดพ้ กั เยอะๆ...แมอ่ ยใู่ นครวั แนะ่ อยากกนิ อะไรกเ็ ขา้ ไปบอก\" เธอพยกั หนา้ แลว้ เดนิ ผา่ นโตะ๊ อาหารซงึ่ มลี กู คา้ จบั จองเกอื บเตม็ เขา้ ไปยงั Page �������.indd 15 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 16 ครัว อรพนิ กำ� ลังวนุ่ อย่ตู รงหน้าเตา แตท่ ่านกเ็ หลอื บเห็นเธออยา่ งรวดเร็ว \"อ้าว วันนก้ี ลับเร็ว\" จริ ะประไพอดย้ิมขำ� ไม่ได้ที่แม่ทกั ดว้ ยประโยคเดียวกบั พอ่ เปย๊ี บ เธอ ยกมอื ไหวแ้ ละตอบกลับไปดว้ ยประโยคเดิม \"แลว้ เย็นน้จี ะกินอะไรดี\" \"คะนา้ หมกู รอบ\" หญงิ สาวตอบทันที \"อีกแล้ว\" ผู้เป็นแม่หัวเราะเม่ือลูกสาวสั่งเมนูโปรดที่กินมาต้ังแต่เด็ก และยงั ไมม่ วี แี่ ววจะเบอ่ื \"เอา้ งนั้ ก็ไปลา้ งหนา้ ลา้ งตา แลว้ เดย๋ี วลงมากนิ ขา้ ว\" จริ ะประไพทำ� ตามโดยดี เธอเดนิ ยอ้ นออกจากครวั แลว้ ขน้ึ บนั ไดไปยงั ช้ันสอง ขณะเดียวกันก็นึกถึงเร่ืองของพัชร เธอชั่งใจต้ังแต่ตอนนั่งรถเมล์ กลับบ้านแล้วว่าจะเล่าเร่ืองงานล่าสุดท่ีต้องท�ำให้พ่อแม่ฟังดีไหม ทว่า จวบจนตอนนกี้ ย็ งั ตดั สนิ ใจไมไ่ ดเ้ ดด็ ขาด แมจ้ ะทราบวา่ พวกทา่ นคงไมม่ ปี ฏกิ ริ ยิ า ในทางลบก็ตาม ไม่ต้องเล่าแล้วกัน มันก็แค่งานงานหนึ่ง หญิงสาวบอกตัวเอง ขณะยืนเช็ดเครื่องส�ำอางในห้องน�้ำ ปกติแล้วเธอแต่งหน้าแค่พอให้ลูกค้า หรือเซลส์ไม่ตกใจตอนเจอหน้ากัน และพอถึงบ้านเธอก็จะรีบล้างหน้า ให้เร็วทสี่ ุด เพราะรู้สึกวา่ ตอนหนา้ เปลือยมนั สบายผิวมากกว่า จิระประไพใช้เวลาอยู่ในห้องน้�ำพักหน่ึงแล้วจึงค่อยเดินต่อไปยัง ห้องนอน พอหย่อนกระเป๋าสะพายลงบนเตียงแล้วเธอก็ทรุดตัวตามลงนั่ง สองขายืดเหยียดเพื่อคลายความอ่อนล้า จากน้ันเธอก็เอนตัวไปด้านหลัง โดยใช้สองแขนยันรับน�้ำหนักเอาไว้ ดวงตาทอดมองภาพแลนด์สเคปสีน้�ำ ซง่ึ เธอวาดเองและเอามนั มาแขวนประดบั หอ้ งนอน เมอื่ กอ่ นครอบครวั ของหญงิ สาวมฐี านะดที เี ดยี ว เรยี กไดว้ า่ เธอเตบิ โต มาอยา่ งคณุ หนคู นหนงึ่ มบี า้ นหลงั ใหญ่ มรี ถหลายคนั ไปเทย่ี วตา่ งประเทศ ทุกปี เรียนโรงเรียนเอกชนมีชื่อ มีทุกอย่าง จนกระทั่งช่วงที่เธอเรียน Page �������.indd 16 11/2/2563 BE 15:41

Andra 17 ชน้ั มธั ยมปลายแลว้ ครอบครวั ...ไมส่ ิ ทงั้ ตระกลู สนิ ธนุ านนทข์ องพอ่ ประสบ ปัญหาทางธรุ กจิ เดมิ ครอบครวั ทางฝา่ ยพอ่ ทำ� ธรุ กจิ แบบกงสี ญาตพิ น่ี อ้ งทำ� งานรว่ มกนั เกอื บทกุ คนมาสองรนุ่ แลว้ ถงึ จะมคี วามขดั แยง้ กนั ไมน่ อ้ ยแตก่ จิ การกร็ งุ่ เรอื งดี จนกระทงั่ มเี หตทุ ธ่ี รุ กจิ ของสนิ ธนุ านนทก์ ลายเปน็ คแู่ ขง่ ของพวกภกั ดิ์โภคนิ และไมว่ า่ ตอนนน้ั ใครจะมสี ว่ นในการตดั สนิ ใจให้ 'ชน' ผลกค็ อื 'พงั ' พอธรุ กจิ ของตระกลู ลม้ สมาชกิ สว่ นใหญก่ แ็ ทบหมดเนอื้ หมดตวั หนำ� ซำ้� หลงั จากนน้ั ความเป็นญาติพ่ีน้องยังแตกเป็นเส่ียง เน่ืองจากแต่ละคนล้วนพยายาม กลา่ วโทษกันไปมา จนทกุ วนั น้ีรอยร้าวน้นั กย็ งั คงอยู่ ครอบครวั ของจริ ะประไพไดร้ บั ผลกระทบจากเหตกุ ารณท์ เ่ี กดิ ขนึ้ รนุ แรง ไมแ่ พค้ รอบครวั อนื่ ๆ ยงั โชคดที อี่ รพนิ มนี สิ ยั ชอบเกบ็ ออมและมฝี มี อื ดา้ นการ ท�ำอาหาร ดังน้ันสุดท้ายจึงสามารถย้ายเข้ามาอยู่ในอาคารพาณิชย์แห่งนี้ และเปดิ รา้ นอาหารได้ แตก่ ระนน้ั ชวี ติ ในชว่ งนน้ั กถ็ อื วา่ ลำ� บากอยดู่ ี สว่ นหนงึ่ เนอ่ื งจากโลกทงั้ ใบเหมอื นพลกิ จากหนา้ มอื เปน็ หลงั มอื ดที เี่ ธอไมใ่ ชพ่ วกยดึ ตดิ และพ่อแมก่ ็ไม่ใชค่ นจมไมล่ ง ไมง่ ้นั ทกุ อยา่ งคงยากกว่านี้มาก หญิงสาวช่วยพ่อแม่ท�ำงานในร้านอาหาร เธอจ�ำต้องตัดใจจาก ความฝนั เดมิ ทต่ี งั้ ใจจะไปเรยี นดา้ นการออกแบบทตี่ า่ งประเทศ นอกจากนนั้ จริ ะประไพกท็ ำ� งานพเิ ศษเทา่ ทที่ ำ� ไดเ้ พอื่ แบง่ เบาภาระพอ่ แม่ ใชเ้ วลาหลายปี กวา่ ทกุ อยา่ งจะเรมิ่ ลงตวั และสมาชกิ สามชวี ิตในครอบครัวของเธอสามารถ กลบั มาใชช้ วี ติ แบบสบายมากขนึ้ พอเขา้ ชว่ งทา้ ยๆ ของการเรยี นมหาวทิ ยาลยั พ่อแม่ก็ส่ังให้เธอเลิกช่วยงานที่ร้านเพ่ือจะได้มีเวลาท�ำโปรเจ็กต์จบเต็มที่ ส่วนพวกท่านก็จ้างลูกจ้างมาช่วยงานแทน แต่เธอก็ยังช่วยท่านอยู่บ้าง ในยามว่าง ตอนน้ีจิระประไพเรียนจบและท�ำงานมาหลายปีแล้ว แต่พ่อแม่ก็ ไม่เคยรับเงินจากเธอสักบาท ท่านบอกว่าตั้งใจอยากให้เธอต้ังตัวได้อย่าง Page �������.indd 17 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 18 ม่ันคง และในเม่ือเธอหาเงินได้เองแล้ว นับจากน้ีพวกท่านก็จะท�ำงาน เพอื่ เตรยี มการเกษยี ณของตวั เอง เพอื่ ทยี่ ามพวกทา่ นแกต่ วั ไปจะไดร้ บกวน เธอให้น้อยท่ีสุด เพราะการที่ลูกคนเดียวจะเล้ียงดูพ่อแม่สองคนคงไม่ง่าย โดยเฉพาะในวันข้างหน้าซงึ่ ค่าใช้จา่ ยอาจพงุ่ สูงจนรายไดต้ ามไม่ทนั จิระประไพรู้สึกว่าตนเองโชคดีมาก จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ใช่ ทุกครอบครัวท่ีจะกลับมาตั้งต้นใหม่ได้เหมือนครอบครัวของเธอ บางคน ค่ังแค้นมาจนถึงวันน้ี บางคนถึงขั้นตรอมใจตายด้วยซำ้� ขณะท่ีพ่อแม่เธอ ไม่เคยแบกความโกรธแค้นเอาไว้ ทา่ นไมไ่ ดข้ นุ่ เคืองทางฝง่ั ภกั ดิ์โภคินและ มองวา่ มันเปน็ เหมอื นอุบัติเหตุคร้ังหนึ่ง ไมม่ ีใครอยากใหม้ ันเกดิ แต่มนั ก็ เกดิ ขึน้ ได้ 'ชีวิตคนมีดีมีแย่น่ะลูก บางทีทั้งสองอย่างก็เกิดข้ึนเพราะการกระท�ำ ของเรา บางทกี เ็ กดิ ขนึ้ แบบไมม่ เี หตผุ ลเลย แตไ่ มว่ า่ ยงั ไงพอมนั เกดิ ขนึ้ แลว้ เรากต็ อ้ งรับมือกับมนั ให้ได'้ ถงึ พอ่ แมจ่ ะมองวา่ สงิ่ ทเ่ี กดิ ขนึ้ กบั ธรุ กจิ ของสนิ ธนุ านนทเ์ ปน็ อบุ ตั เิ หตุ แตส่ ำ� หรบั หญงิ สาวมนั คอื การตดั สนิ ใจทผ่ี ดิ พลาด และบงั เอญิ เปน็ การตดั สนิ ใจ ครง้ั ใหญ่ พลาดครง้ั เดยี วจงึ ลม้ ทง้ั กระดาน มนั เกดิ จากความมน่ั ใจผดิ ๆ ซงึ่ เกิดขึ้นได้กับทุกคน ท่ีคิดแบบน้ีเพราะพอโตข้ึนมาแล้วเธอมีโอกาสได้ยิน ข่าวเก่ียวกับพวกภักด์ิโภคินอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ยักได้ยินว่าคู่แข่งของพวกเขา ถูกลบออกจากสารบบธุรกิจ ส่วนใหญ่ก็เป็นแค่การแข่งขันกันตามปกติ และเธอก็พอจะจับใจความจากบทสนทนาในอดีตได้ว่ามันน่าจะเพราะ ความมน่ั ใจท่ีมากเกนิ ไปของพวกลงุ ปา้ นา้ อาน่เี อง เสยี งเรยี กเขา้ โทรศพั ท์มือถอื ฉดุ ให้หญิงสาวหันไปมอง พอเห็นคำ� วา่ พ่ออยู่บนหน้าจอเธอก็หยิบมันมากดตัดสาย รับรู้ว่าพ่อโทรข้ึนมาเป็น สัญญาณบอกว่าข้าวเย็นเสร็จแล้ว เธอเหลือบมองนาฬิกาแขวนผนังแล้ว กเ็ พ่ิงตระหนกั วา่ ตนเองนงั่ คดิ อะไรเรือ่ ยเป่ือยนานทีเดียว Page �������.indd 18 11/2/2563 BE 15:41

Andra 19 เอาเถอะ แคน่ แี้ หละ พรงุ่ นก้ี ไ็ ปทบี่ า้ นของนายพชั รอะไรนน่ั แลว้ กท็ ำ� งาน จบแคน่ น้ั Page �������.indd 19 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 20 บทท่ี 2 เรือนหอรา้ งรัก โอโ้ ห... จิระประไพยืนมองบ้านทรงสเปนหลังงามที่ตั้งตระหง่านอยู่ด้านหลัง แนวรว้ั เหล็กดัด ตัวบ้านเปน็ สเี นยที่ดูท้ังนุม่ นวลทงั้ สดใสไปพร้อมกนั และ ท่ีบอกว่าทรงสเปนก็คือทรงสเปนจริงๆ ไม่ใช่แค่บ้านร่วมสมัยที่มีสีหรือ ประตูหน้าต่างในสไตล์น้ันแล้วเคลมว่าเป็นบ้านทรงสเปนเหมือนอย่างที่ พวกโครงการหมบู่ า้ นจดั สรรชอบทำ� ...เหน็ ไดช้ ดั วา่ บา้ นทตี่ ง้ั อยเู่ บอ้ื งหนา้ เธอ ตอนนี้ถกู สัง่ ใหส้ ร้างข้นึ อยา่ งเฉพาะเจาะจงและใส่ใจ \"คุณท่เี ปน็ นกั ตกแตง่ ภายในใช่ไหม\" เสียงถามท่ีลอยมาเข้าหูฉุดให้หญิงสาวหันไปมอง แล้วเธอก็พบกับ คชู่ ายหญิงวยั กลางคนทยี่ ืนอย่ดู ้านหลังประตรู ้ัว \"ใช่คะ่ \" \"กำ� ลงั รออยเู่ ลย\" อกี ฝา่ ยบอก จากนน้ั กม็ เี สยี งตดิ๊ เบาๆ กอ่ นทปี่ ระตเู ลก็ จะถกู เปิดออกมา \"เชิญเลยครบั ...พวกเราสองคนเฝา้ อยู่ท่นี ีค่ รับ ผมทอม และนี่เมยี ผมช่ือตกุ๊ \" \"สวัสดีค่ะ หนชู ่ือจี\" จริ ะประไพยกมือไหวท้ ง้ั สอง Page �������.indd 20 11/2/2563 BE 15:41

Andra 21 \"วนั น้คี ุณพชั รไมม่ านะครบั เดย๋ี วพวกเราจะพาคุณจดี รู อบๆ เอง\" หญิงสาวพยักหน้ารับ เธอทราบเรื่องน้ีล่วงหน้าจากอาชวินตั้งแต่ กอ่ นออกจากบรษิ ทั แลว้ ...พชั รเปน็ นกั ธรุ กจิ ดงั นน้ั เขาจงึ ไมม่ เี วลามากพอ ส�ำหรับการนัดหมายกะทันหัน ทว่าเขาก็บอกว่าจะมีคนดูแลเม่ือเธอมาถึง บา้ นหลงั น้ี และเขาก็ใหบ้ รฟี มาด้วย 'เปลีย่ นทงั้ หมด ไม่ให้เหลือเคา้ เดิม ใชเ้ งินเทา่ ไหร่กช็ ่าง' ตอนฟงั เจา้ นายถา่ ยทอดขอ้ ความนจี้ ริ ะประไพก็ไดแ้ ตก่ ะพรบิ ตาปรบิ ๆ และดเู หมอื นอาชวนิ จะเขา้ ใจความรูส้ ึกเธอดเี ลยให้คำ� แนะน�ำ 'คิดเสียว่าบ้านนั้นอายุสามสิบปี ควรรีโนเวต หรือจะคิดว่าเป็น บา้ นใหมโ่ ล่งๆ ต้องตกแตง่ ให้พร้อมเข้าอย่กู ็ได้' มนั กเ็ ปน็ ไอเดยี ทด่ี ที ง้ั คู่ แตแ่ คเ่ หน็ ตวั บา้ นจากภายนอกเธอกค็ อ่ นขา้ ง แน่ใจว่ามนั คงยากทจ่ี ะท�ำใจใหเ้ ชื่อค�ำแนะน�ำแรกได้ ส่วนคำ� แนะน�ำหลงั ... พอเข้ามาในบ้านแล้วก็ต้องบอกว่าเป็นไปไม่ได้อีกเหมือนกัน เพราะมัน ถกู ตกแตง่ อยา่ งสวยงามอลงั การในสไตลร์ ว่ มสมยั ฝมี อื การตกแตง่ ประณตี เสยี จนเธอยงั นบั ถอื มณั ฑนากรคนกอ่ น และทยี่ งิ่ กวา่ นนั้ คอื รสู้ กึ ผดิ เมอ่ื คดิ วา่ จะตอ้ งทำ� ลายมนั ยังดีท่ีเขาไมถ่ งึ กบั ส่ังให้ทบุ บ้านท้งั หลัง ความรกั เปน็ พิษแท้ๆ... บ้านของพัชรสวยท้ังหลังและสวยทุกมุม นั่นท�ำให้มันเป็นการยาก ทจ่ี ริ ะประไพจะวาดภาพของบา้ นหลงั นี้ในหวั ใหม่ แตเ่ มอื่ มองมนั ในแงท่ ว่ี า่ การตกแต่งแบบเดมิ ท�ำให้ผอู้ ย่อู าศัยไมม่ ีความสขุ ก็พอช่วยไดบ้ า้ ง พชั รเตรยี มการไวพ้ รกั พรอ้ มทเี ดยี ว เขาใชเ้ มสเซนเจอรส์ ง่ แบบแปลน และรายละเอียดการตกแต่งบ้านทั้งหมดที่มีมารอมัณฑนากรสาวตั้งแต่เช้า ดงั นน้ั หลงั จากเดนิ ชมทกุ ซอกทกุ มมุ ของบา้ นแลว้ เธอจงึ ขอนงั่ ศกึ ษาแบบแปลน และรายละเอียดปลีกย่อยอื่นๆ จ�ำพวกระบบไฮเทคท้ังหลายในบ้านที่ต้อง Page �������.indd 21 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 22 เกบ็ รกั ษาไว้ ลงุ ทอมกบั ปา้ ตกุ๊ เลยเปดิ หอ้ งทำ� งานใหเ้ ธอใชง้ าน ซงึ่ ดเู หมอื นวา่ หญิงสาวจะเป็นคนที่ได้ใช้ห้องท�ำงานน้ีเป็นคนแรก ก่อนหน้าเจ้าของบ้าน เสยี อีก โต๊ะท�ำงานตัวใหญ่มาก จิระประไพสามารถวางแบบแปลนได้สบาย เวลานเ้ี ธอยนื คำ�้ โตะ๊ มอื ไลแ่ ปะโพสตอ์ ติ แผน่ เลก็ ลงบนจดุ นนู้ จดุ นท้ี ว่ั แบบแปลน ความคดิ ในหวั ของเธอยงั กระจดั กระจาย และเธอกก็ ำ� ลงั พยายามรวบรวมมนั ใหเ้ ขา้ ที่ ปัญหาก็คือเธออยากคุยกับเจ้าของบ้านก่อน เธอต้องรู้ว่าเขาชอบ หรือไม่ชอบอะไร และที่ส�ำคัญเขาต้องการให้มีอะไรอยู่ในบ้านบ้าง... เงนิ สร้างท่พี กั อาศยั ได้ แตท่ �ำให้มนั เปน็ 'บ้าน' ไมไ่ ด้ หญงิ สาวจมอยกู่ บั ความคดิ ของตนเอง ดงั นนั้ เมอื่ มเี สยี งกระแอมดงั ขนึ้ เธอจงึ สะดงุ้ สดุ ตวั นอกจากเงยหนา้ ขนึ้ แลว้ รา่ งโปรง่ ยงั กระเดง้ ถอยไปดา้ นหลงั ด้วย ขาเรียวชนเข้ากับเก้าอ้ีท�ำงานตัวใหญ่ แต่เพราะเป็นเก้าอี้แบบมีล้อ มันจงึ ไถลไปดา้ นหลงั และหนงั ท่ีห้มุ เบาะอย่กู ็ชว่ ยใหเ้ ธอไม่เจ็บ \"ขอโทษ ผมไมค่ ดิ ว่าคณุ จะตกใจ\" ค�ำขอโทษผ่านเข้าไปในหัวของจิระประไพ ทว่าเธอกลับไม่รับรู้ถึง ความหมายของมัน ดวงตากลมโตหลังแว่นทรงกลมจับภาพผู้มาใหม่ด้วย ความงุนงงระคนตกตะลึง เขาสูง สวมชุดสูทเข้ารูปประณีต ดวงตาคมกริบสีเข้มอยู่ใต้แผงค้ิว สีด�ำสนิท ทั้งสองอย่างโดดเด่นตัดกับผิวขาวจัด แต่น่ันยังไม่เท่าริมฝีปาก สีแดงสดที่ผู้หญิงอย่างเธอยังต้องอิจฉา ย่ิงกว่านั้นคือรัศมีบางอย่าง ทแ่ี ผอ่ อกมาจากรา่ งสงู มนั ไมถ่ งึ ขน้ั ไมเ่ ปน็ มติ ร ทวา่ ก็ไมไ่ ดช้ วนใหเ้ ขา้ ใกล้ ไปตีสนิทด้วยแน่ๆ เขาดูเฉยชาและไว้ตัวซึ่งอย่างหลังกานต์ก็บอกเอาไว้ กอ่ นแล้ว ผู้ชายตรงหน้าของเธอคือพัชร ภักดิ์โภคิน...ใช่แน่ เขาคือพัชร Page �������.indd 22 11/2/2563 BE 15:41

Andra 23 เมอ่ื คนื เธอลองหาขอ้ มลู เกย่ี วกบั เขาจากอนิ เตอรเ์ นต็ มนั ไม่ใชเ่ รอื่ งยากเลย ในเม่ือเขาเป็นนักธุรกิจจากตระกูลใหญ่ร�่ำรวย อีกทั้งเขายังเคยคบหากับ ดาราสาวระดับนางเอก และด้วยรูปลักษณ์อันโดดเด่นของเขาก็ท�ำให้เธอ จดจ�ำใบหน้าน้ีไดไ้ ม่ยากเลย พอมาเจอตวั จรงิ ไดเ้ หน็ หนา้ ขาวๆ ปากแดงๆ กบั ทา่ ทางของเขาแลว้ ... เหมอื นเจา้ ชายแวมไพร์ในซรี สี่ ท์ เ่ี ธอชอบดู \"ผมพชั ร เป็นเจา้ ของบา้ นหลังนี้ คุณคือมัณฑนากรของผมใชไ่ หม... จาก Archwin\" ชายหนมุ่ พดู เรยี บๆ ขณะสบื เทา้ เขา้ ไปใกลโ้ ตะ๊ ทำ� งานมากขน้ึ \"ใชค่ ะ่ จี จริ ะประไพคะ่ \" คนเปน็ มณั ฑนากรยกมอื ไหว้ จากนน้ั กห็ นั ไป เปดิ กระเปา๋ สะพายเพอ่ื หยบิ นามบตั รสง่ ใหเ้ ขา พชั รพยกั หนา้ รบั ขณะเดยี วกนั กก็ วาดสายตาสงั เกตอกี ฝา่ ยอยา่ งรวดเรว็ กอ่ นจะกม้ ลงมองนามบตั ร...คนตรงหนา้ ดเู ดก็ กวา่ ทเี่ ขาคดิ เอาไวว้ า่ จะไดเ้ จอ ถงึ แมเ้ ธอจะรวบเกลา้ ผมยาวประบา่ สโี อวลั ตนิ กบั สวมใสช่ ดุ สทู ลำ� ลองเพอ่ื ให้ ดเู ปน็ ผใู้ หญ่ ทวา่ เครอ่ื งหนา้ กระจมุ๋ กระจม๋ิ บนดวงหนา้ หวานปานนำ�้ ผงึ้ กท็ ำ� ให้ เธอดเู ดก็ อยดู่ ี ชายหนุ่มทราบว่าบริษัท Archwin นั้นท�ำงานดีมีมาตรฐาน และ เท่าที่เคยเจอกันเขาก็ค่อนข้างแน่ใจว่าอาชวินจะไม่ปล่อยให้บริษัทตัวเอง เสียชื่อเสียง ปกติเขาไม่ค่อยตัดสินใครจากหน้าตาหรืออายุ ทว่าอย่างไร ทน่ี ี่ก็คอื บา้ นของเขา ดงั นน้ั เขาย่อมอยากให้มนั อยู่ในมือท่ีดี ไมร่ ู้เปน็ ความผดิ ของเขาเองหรอื เปลา่ ทร่ี บี ร้อนจนได้มัณฑนากรเด็ก ขนาดนม้ี า...แตไ่ หนๆ กไ็ หนๆ แลว้ เขากจ็ ะรอดฝู มี อื ของเธอกอ่ น ประสบการณ์ สอนพชั รวา่ คนเกง่ กค็ อื คนเกง่ อาชวนิ สง่ เธอมากน็ า่ จะพอรบั ประกนั ไดบ้ า้ ง \"เอ่อ คุณจะอยู่นานไหมคะ\" จิระประไพถามออกไป คร้ันเห็นว่า เขาละสายตาจากนามบัตรมามอง เธอก็พูดต่อ \"ตอนแรกเห็นว่าคุณจะ ไม่เข้ามานะ่ คะ่ \" Page �������.indd 23 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 24 \"อมื พอดผี มออกมาทำ� งานขา้ งนอก งานเสรจ็ เรว็ เลยคดิ วา่ ควรแวะ เข้ามาเสียหน่อย ยงั ไงผมกค็ วรมาคยุ กบั คณุ ใชไ่ หม\" \"ค่ะ\" หญิงสาวพยกั หนา้ รบั \"อยา่ งน้อยดฉิ นั ควรจะรวู้ ่าคณุ ชอบอะไร ไมช่ อบอะไร เพราะตอนนีด้ ิฉนั รู้แคว่ า่ ไม่เอาแนวรว่ มสมัยแล้ว\" \"ไม่ตอ้ งเป็นทางการขนาดน้ีก็ได้\" \"คะ?\" \"คำ� แทนตวั ของคณุ นะ่ \" พชั รบอก กอ่ นจะเปลย่ี นเรอ่ื งโดยไมไ่ ดส้ นใจ ทา่ ทขี องเธอ \"สว่ นเรอื่ งการตกแตง่ จะตกแตง่ แนวเดมิ ก็ได้ แค่ใหม้ นั ตา่ งไป จากเดมิ ...ผมไมค่ อ่ ยรเู้ รอ่ื งพวกนี้ แคอ่ ยากใหม้ นั ออกมาสวย คณุ พอมไี อเดยี อะไรบา้ งหรือยงั ล่ะ\" \"ก็ยังไม่ได้คิดอะไรจริงจังค่ะ ตอนน้ีก�ำลังไล่ดูว่าแต่ละส่วนของบ้าน มีระบบอะไรบ้างท่ีต้องระวังตอนรีโนเวต\" จิระประไพตอบ...อย่างน้อย พชั รก็ดูไม่ใช่พวกเจ้ายศเจ้าอยา่ ง \"ถ้าอยากติดต่อบริษัทที่รับผิดชอบระบบอะไรพวกน้ีคุณก็แจ้งเลขาฯ ของผมได้เลย\" เขาบอก \"คณุ มีเบอร์ทางผมแลว้ ใชไ่ หม\" \"มเี บอรเ์ ลขาฯ ของคณุ คะ่ คณุ บงั อร\" จริ ะประไพไดเ้ บอรม์ าจากอาชวนิ และเมอ่ื เชา้ นเี้ ลขานกุ ารของพชั รก็โทรมาหาเธอเรอื่ งทสี่ ง่ แบบแปลนมาให้ \"แล้วขาดเหลอื อะไรไหม\" \"คณุ ...จะให้ เออ่ ...\" หญงิ สาวอกึ อักเล็กน้อย ยังคิดไม่ตกวา่ ควรใช้ สรรพนามแทนตวั วา่ อะไร อกี ฝา่ ยเปน็ ลกู คา้ ทเ่ี พงิ่ เจอกนั ครงั้ แรก นอกจาก ดิฉันแล้วอย่างอื่นก็ดูไม่เข้าทีเลยในความคิดของเธอ แต่เขาก็ดันบอกว่า มันทางการเกนิ ไปเสยี อกี เป็นผหู้ ญิงช่างลำ� บาก ถา้ เป็นผู้ชายใช้ 'ผม' คำ� เดียวก็จบแลว้ ... \"เอ่อ ขอแทนตัวด้วยช่ือนะคะ\" จิระประไพตัดสินใจในท่ีสุด เพราะ คดิ วา่ มนั คงดกี วา่ 'หน'ู \"สรปุ วา่ คณุ พชั รจะใหจ้ ตี ดิ ตอ่ คณุ ผา่ นเลขาฯ เทา่ นนั้ Page �������.indd 24 11/2/2563 BE 15:41

Andra 25 ใชไ่ หมคะ\" \"อืม แบบน้ันจะสะดวกกว่า คุณจะส่งงานหรือมีค�ำถามอะไรก็ฝาก เลขาฯ ของผมไวน้ ่ันแหละ\" คำ� ตอบจากชายหนมุ่ ทำ� ใหม้ ณั ฑนากรสาวเกอื บจะถอนหายใจออกมา มนั ไม่ใชเ่ รื่องแปลกที่จะตดิ ตอ่ งานผ่านเลขานกุ ารของลกู คา้ ทว่าสว่ นใหญ่ งานพวกนน้ั จะเปน็ งานในเชงิ อาคารพาณชิ ย์ ทผ่ี า่ นมาเธอไมค่ อ่ ยไดท้ ำ� งาน เก่ียวกับบ้านพักของลูกค้าโดยตรง เพราะอาชวินไม่ค่อยรับงานจ�ำพวกน้ี แตเ่ ม่อื ขึ้นช่อื วา่ เป็นบ้าน การคุยกบั เจ้าของบา้ นโดยตรงย่อมดกี ว่า ทว่าถา้ เขายืนกรานแบบน้ีก็ชว่ ยไม่ได้... \"ถา้ อยา่ งนนั้ จขี อรบกวนเวลาคณุ สกั พกั ไดไ้ หมคะ ขอถามอะไรสกั หนอ่ ย เพอื่ รวบรวมเปน็ ไอเดยี \" \"เอาส\"ิ พชั รพยกั หนา้ แลว้ กม้ ลงมองแบบแปลนบา้ นซง่ึ เวลานมี้ โี พสตอ์ ติ สสี ะทอ้ นแสงแปะอยทู่ ว่ั ...เหน็ ไดช้ ดั วา่ เธอเปน็ คนละเอยี ดลออ สมกบั ทเี่ ปน็ มณั ฑนากร หญิงสาวถามค�ำถามง่ายๆ จ�ำพวกสีท่ีเขาชอบ รวมถึงถามถึง การท่องเท่ียวเดินทางของเขาว่าเคยพบเจอการตกแต่งที่ไหนที่ชอบ เป็นพิเศษไหม ถามเก่ยี วกบั หอ้ งทำ� งานว่าชอบหรือไม่ชอบอะไร ตามดว้ ย การชวนเขาไปดูห้องหลักอื่นๆ ของบ้านอย่างห้องนอน ห้องอาหาร และ หอ้ งรบั แขก ถึงที่น่ีจะเป็นบ้านของชายหนุ่ม แต่ก็ต้องยอมรับว่านี่เป็นครั้งแรก ที่เขาได้เหยียบย่างเข้าไปส�ำรวจบางห้องอย่างจริงจัง และเขาก็คิดว่า วิธีในการค้นหาความชอบความต้องการของจิระประไพนั้นดีใช้ได้ทีเดียว เพราะเธอไมพ่ ยายามคาดคน้ั ใหเ้ ขาบอกวา่ ชอบอะไร และไมพ่ ยายามบงั คบั ให้เขาท�ำความเข้าใจด้วยว่าสไตล์ที่ชอบมีชื่อเรียกอย่างไร เธอรับหน้าที่ ในการทำ� ความเขา้ ใจเปน็ ของตวั เองทง้ั หมด นอกจากเธอจะเรยี นรคู้ วามชอบ Page �������.indd 25 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 26 ของเขาแลว้ เขาก็ไดเ้ รยี นรคู้ วามชอบของตวั เองอยา่ งคาดไมถ่ งึ เหมอื นกนั \"คณุ มีบริการกำ� จัดเฟอร์นิเจอรท์ ่ีตอ้ งโละจากบา้ นหลงั น้ีไหม\" \"คะ?\" หญงิ สาวซงึ่ กำ� ลงั กม้ หนา้ จดรายละเอยี ดลงในสมดุ โนต้ เงยหนา้ ขนึ้ มองเจ้าของบ้านรปู หล่อ ไมแ่ น่ใจว่าเมือ่ ครูไ่ ด้ยินถูกตอ้ งหรอื เปล่า \"ในเม่ือจะต้องแปลงโฉมบา้ นหลงั น้ี ข้าวของเกือบทัง้ หมดน่าจะต้อง โละทงิ้ คณุ มีทางชว่ ยผมจัดการกับมนั ไหม\" \"ถ้ายังไงเดี๋ยวจีขอปรึกษาคุณอาชวินก่อนแล้วค่อยแจ้งอีกทีนะคะว่า จะมที างไหนยงั ไงบา้ ง\" จริ ะประไพบอก ไมเ่ คยมลี กู คา้ รอ้ งขอแบบนมี้ ากอ่ น ดงั นน้ั เธอจึงไมค่ ่อยแน่ใจว่าต้องท�ำอยา่ งไร \"ขอบคณุ ถา้ ทางคณุ จดั การไดก้ บ็ วกคา่ ใชจ้ า่ ยมาไดเ้ ลย\" เขาบอกแลว้ หยุดไปนิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อ \"ไม่ว่ายังไงก็เปล่ียนที่นี่ไม่ให้เหมือนโชว์รูม อยา่ งตอนนแ้ี ล้วกัน\" \"หมายถงึ หอ้ งน้ีเหรอคะ\" จริ ะประไพหนั ไปมองหอ้ งรับแขก \"ผมหมายถงึ ทวั่ ทงั้ บา้ นนเี้ ลย...มนั สวยแตก่ เ็ หมอื นโชวร์ มู หรอื สตดู โิ อ ทเ่ี อาไวถ้ า่ ยภาพลงนติ ยสาร เอาเปน็ วา่ ในเมอื่ ตกแตง่ ใหมผ่ มกอ็ ยากไดบ้ า้ น ที่มคี วามเป็นบ้านมากกวา่ นี้\" \"หมายความวา่ คณุ อยากใหม้ นั ...นมุ่ นวลอบอนุ่ ขน้ึ อยา่ งนน้ั หรอื เปลา่ คะ\" เธอหันมองไปรอบๆ อีกคร้ัง ตอนน้ีท่ีน่ีใช้โทนสีขาว เทา และด�ำ แม้จะ ไมถ่ งึ กบั เยน็ ชาแตก่ น็ บั วา่ เครง่ ขรมึ ซง่ึ โลหะทผี่ สมอยกู่ ช็ ว่ ยขบั เนน้ อารมณ์ ไปในทางเดียวกัน \"ผมอยากเปลยี่ นใหม้ นั ตา่ งจากตอนนจ้ี นจำ� ไมไ่ ด\"้ พชั รสรปุ ความตอ้ งการ ของตวั เองงา่ ยๆ จิระประไพพึมพ�ำรับค�ำเบาๆ...ดูเหมือนว่าน่ันจะเป็นกฎข้อแรกสุด ท่เี ธอต้องจดจำ� เอาไวใ้ นการตกแตง่ บ้านหลังนี้ Page �������.indd 26 11/2/2563 BE 15:41

Andra 27 มัณฑนากรสาวบอกกับพัชรว่าจะรีบลองร่างแบบแรกส่งให้เขาดู ระหวา่ งน้ันกจ็ ะหาทางจดั การกบั เฟอร์นเิ จอรท์ ี่เขาไมต่ อ้ งการแล้ว โดยเขา ยืนยันกับเธอว่าให้โละท้ิงได้ท้ังหมดแม้กระท่ังฟูกเตียง ให้เก็บไว้เพียง เครื่องใชไ้ ฟฟา้ หลักๆ เท่าน้นั \"คณุ ไมไ่ ดเ้ อารถมาใชไ่ หม แลว้ กลบั ยงั ไง\" ชายหนมุ่ ถามอยา่ งนกึ ขนึ้ ได้ หลงั จากเดนิ ผา่ นประตบู า้ นมาแลว้ เหน็ วา่ มรี ถของเขาจอดอยคู่ นั เดยี ว \"ใช้แอพฯ เรียกแท็กซ่ีค่ะ\" จิระประไพตอบ แปลกใจพอสมควรกับ ค�ำถามของเขา พัชรพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ \"โอเค ถ้ามีอะไรก็ติดต่อเลขาฯ ของผม แลว้ กัน\" หญิงสาวยกมือไหว้ลาหนุ่มหล่อ จากน้ันก็มองเขาเดินไปหยุดยืนคุย กับสองสามีภรรยาท่ีมีหน้าที่เฝ้าบ้านหลังน้ีสองสามประโยค แล้วในที่สุด พชั รกข็ น้ึ รถสปอรต์ คนั งามจากไป พอเจ้าของบ้านไปแล้วจิระประไพก็เดินไปหาคู่สามีภรรยาบ้าง เธอ เอานามบตั รไปใหแ้ ละขอเบอรท์ ง้ั สองเอาไวด้ ว้ ยเพราะคดิ วา่ ตอ่ ไปคงมเี หตใุ ห้ ตอ้ งตดิ ตอ่ กนั แนน่ อน...ปกตแิ ลว้ เวลาเจา้ ของบา้ นจะเลอื กมณั ฑนากรกม็ กั จะ คยุ กบั หลายคนและดพู อรต์ โฟลโิ อเพอ่ื ใหไ้ ดส้ ไตลก์ ารตกแตง่ ทต่ี อ้ งการ ทวา่ ดเู หมอื นพชั รจะไมใ่ สใ่ จพธิ รี ตี องนสี้ กั นดิ เขาแคอ่ ยากตกแตง่ บา้ นใหม่ แลว้ ก็ จิ้มเลือก Archwin จากความคุ้นเคย และก็ฝากบ้านหลังงามไว้ในมือเธอ โดยยงั ไม่รู้สไตล์การออกแบบของเธอดว้ ยซ�ำ้ แต่ไม่ว่าอย่างไรจิระประไพก็ต้องท�ำงานน้ีสุดฝีมือ นอกจากเป็น จรรยาบรรณแล้วเธอยังต้องรักษาชื่อเสียงทั้งของตัวเองและบริษัทด้วย อกี อยา่ ง...พชั รกด็ ูไม่ใชค่ นเลวรา้ ย ถงึ แมเ้ มอ่ื คนื นกี้ านตจ์ ะเพงิ่ เตอื นตอนเธอ ส่งข้อความไปถามว่ามีอะไรที่ควรระวังเก่ียวกับญาติของธีรดนย์คนน้ีไหม และรุ่นพกี่ ็โทรกลบั มาหา Page �������.indd 27 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 28 'พกี่ ็ไมค่ อ่ ยรจู้ กั คณุ พชั รเทา่ ไหรห่ รอก กบั คนนอกเขาจะคอ่ นขา้ งไวต้ วั แต่โดยปกติก็ไม่มีอะไรหรอก สุภาพและมารยาทดี พอรู้จักกันแล้วพ่ีว่า เขาคอ่ นขา้ งใจดเี ลย กบั คนทเี่ ขาอยากดดี ว้ ยอะ่ นะ...อมื เทา่ ท่ีไดย้ นิ มาคอื คุณพัชรเป็นคนชอบงานเนี้ยบๆ คิดเร็วท�ำเร็วอะไรท�ำนองนั้น แล้วก็ต้อง ระวังอย่าใหเ้ ขาหงุดหงิดหรอื โมโห ได้ข่าวว่าน่าดูชมเลยแหละ' จิระประไพเป็นมัณฑนากร เธอไม่คิดว่าจะมีโอกาสท�ำให้เขาโมโหได้ ยกเวน้ เขาจะอาละวาดถา้ เธอออกแบบไมถ่ กู ใจ ซงึ่ เขากไ็ มน่ า่ งเี่ งา่ ถงึ ขนาดนน้ั ท�ำงานให้เสร็จ จากน้ันก็ออกจากวงโคจรของพัชร กลับไปมีชีวิตท่ี ไม่เก่ยี วข้องกบั พวกภกั ดิ์โภคนิ ตามเดิม...นนั่ คอื ทง้ั หมดทีเ่ ธอตอ้ งทำ� Page �������.indd 28 11/2/2563 BE 15:41

Andra 29 บทที่ 3 พ่สี าวใจดี ความคกึ คกั และเสยี งโหวกเหวกทโ่ี อบลอ้ มรอบตวั ทำ� ใหจ้ ริ ะประไพอดยม้ิ ออกมาไมไ่ ด้ วนั นเ้ี ธอกลบั มาทม่ี หาวทิ ยาลยั เกา่ เพอื่ มาชว่ ยงานโอเพนเฮา้ ส์ ของคณะ ตง้ั แตเ่ รยี นจบเธอกก็ ลบั มารว่ มงานนท้ี กุ ปี ทง้ั นเ้ี พราะสมยั เรยี น เธอเหน็ ตวั อยา่ งจากรนุ่ พท่ี เี่ รยี นจบไปแลว้ สลบั สบั เปลย่ี นเวยี นกนั มาชว่ ยงาน ของคณะจนเหมอื นเปน็ ธรรมเนยี มปฏบิ ตั ิ พอมโี อกาสเธอจงึ ทำ� ตาม หญงิ สาวนง่ั เทา้ คางกบั โตะ๊ หนิ ออ่ น มองนนู่ มองนไ่ี ปเรอื่ ยเปอ่ื ย จนกระทงั่ มเี สยี งเรยี ก \"จี\" จริ ะประไพหนั ไปมอง ดวงตากลมโตฉายแววแปลกใจนดิ หนงึ่ เมอื่ เหน็ หนา้ คนเรียก กอ่ นทร่ี ิมฝีปากจะคลายตัวเป็นรอยย้ิมเลก็ ๆ \"แซม ไม่ได้เจอกนั นานเลย\" \"อมื ตง้ั แตร่ บั ปรญิ ญาเลยละ่ มง้ั \" ศวิ นาถพยกั หนา้ รบั จากนน้ั กน็ ง่ั ลง บนม้าหินตรงขา้ มเธอ \"จีมาช่วยงานน้องๆ เหรอ\" \"ฮอื่ เรามาทกุ ปแี หละ\" \"จนี เ่ี ปน็ คนมนี ำ้� ใจเหมอื นเดมิ เลย ตง้ั แตเ่ รยี นจบเราก็ไมไ่ ดก้ ลบั มาเลย Page �������.indd 29 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 30 พอดนี อ้ งกำ� ลงั จะเขา้ มหา'ลยั เลยพามาดู เผอ่ื จะเหน็ ภาพวา่ ควรเลอื กคณะอะไร\" จิระประไพเพียงส่งยิ้มให้อีกฝ่ายเป็นเชิงรับรู้โดยไม่มีทีท่าจะพูดอะไร จนเขาต้องพูดต่อเอง \"จีสบายดีใชไ่ หม แลว้ ตอนนที้ �ำงานอะไรอยทู่ ่ีไหน\" \"กส็ บายดอี ยา่ งทเ่ี หน็ นแี่ หละ ตอนนท้ี ำ� อนิ ทเี รยี อยทู่ บ่ี รษิ ทั Archwin แตแ่ ซมไมไ่ ดอ้ ยใู่ นวงการคงไมร่ จู้ กั หรอกมงั้ ...แลว้ แซมละ่ ตอนนท้ี ำ� อะไรอย\"ู่ \"เราชว่ ยงานทบี่ ้านตง้ั แต่เรยี นจบ\" เม่ือไม่มีค�ำถามต่อท้าย หญิงสาวจึงเพียงยิ้มเฉยโดยไม่พูดอะไรอีก ขณะที่ศิวนาถมองเธอ ท�ำท่าอึกอักอยากพูดอะไรบางอย่างอยู่นานกว่าจะ ส่งเสยี งออกมาในที่สดุ \"จยี งั ใช้เบอรเ์ ดิมใชไ่ หม เราโทรไปคยุ บ้างไดห้ รอื เปลา่ \" \"ใช้เบอรเ์ ดมิ โทรมาได้ แต่ไมร่ บั ปากว่าจะว่างคยุ ตลอด\" เธอยงั ย้มิ เช่นเดิม ชายหนมุ่ มองสบดวงตาหลงั แวน่ ทรงกลมอกี ครกู่ อ่ นจะเผยอรมิ ฝปี าก ทวา่ เขายงั ไม่ทนั พูดอะไรเด็กหนุม่ ในชุดนกั ศึกษาก็ปราดเข้ามา \"พีจ่ ี ข้างหนา้ พรอ้ มแลว้ ครับ\" \"โอเคจะ้ \" มณั ฑนากรสาวพยักหนา้ แล้วลุกยืน \"ไปกอ่ นนะแซม\" หญิงสาวเดินตามรุ่นน้องไปยังซุ้มของคณะ ตอนนี้มีเด็กมัธยมทั้งท่ี อยู่ในชดุ นักเรียนและชุดไปรเวตยืนออกนั อย่พู อสมควร เธอรับไมโครโฟน มาจากรุ่นน้อง จากนั้นก็เริ่มต้นด้วยการแนะน�ำตัวบอกช่ือและงานท่ีท�ำอยู่ แลว้ เธอกเ็ รม่ิ เลา่ ถงึ ประสบการณก์ ารเรยี น ไลเ่ รยี งไปจนถงึ ตอนหางานและ ตอนทำ� งานในปจั จบุ นั ซงึ่ นอกจากจะเลา่ ถงึ งานมณั ฑนากรแลว้ เธอกเ็ ลา่ ถงึ งานเสริมเล็กๆ น้อยๆ ระหว่างทางด้วยเพื่อให้เด็กๆ เห็นภาพว่าเรียนจบ คณะนแ้ี ลว้ สามารถไปทำ� มาหากนิ อะไรได้บ้าง ระหว่างที่จิระประไพก�ำลังถือไมโครโฟน เธอก็สังเกตเห็นศิวนาถ Page �������.indd 30 11/2/2563 BE 15:41

Andra 31 มายนื กอดอกฟงั เธอพดู อยหู่ า่ งๆ และไม่ใชก่ ารยนื ฟงั เพยี งครเู่ ดยี วเสยี ดว้ ย อยา่ บอกนะวา่ จะกลบั มาจีบเราอีก หญงิ สาวนกึ ขันๆ ศวิ นาถเปน็ หนมุ่ เศรษฐศาสตร์ เขารจู้ กั เธอเพราะมเี พอื่ นสมยั เรยี นมธั ยม เรียนอยู่คณะสถาปัตยฯ พอเขาแวะมาหาเพื่อนก็เลยได้เจอเธอ หลังจาก ผา่ นไปพักหนึ่งเขาก็เริ่มแสดงท่าทีจีบเธอ...จิระประไพคิดว่าเขาก็น่ารักดี แต่เธอไม่ได้คิดรีบร้อนอยากมีแฟนและคิดว่าดูไปเรื่อยๆ ก็ไม่เสียหาย จนกระทงั่ นรี มั พรก้าวเข้ามา แล้วเขาก็ไปเป็นแฟนกบั อีกฝ่าย ใช่ นีรมั พรคนเดยี วกบั ทีเ่ ปน็ ดาราดงั นั่นแหละ อีกฝ่ายอายุมากกว่าเธอสามส่ีปี แต่ที่ยังทันเจอกันในมหาวิทยาลัย เพราะดาราสาวเรยี นไปทำ� งานไปจนจบชา้ กวา่ ทค่ี วรจะเปน็ และทย่ี ง่ิ ไปกวา่ นนั้ คอื ดเู หมอื นอกี ฝา่ ยจะเกลยี ดเธอ นรี มั พรแสดงออกมาทางสายตาจนแมก้ ระทง่ั เพื่อนของจริ ะประไพยงั จบั สงั เกตได้ จิระประไพงุนงง ตอนแรกเธอนึกว่าโดนอีกฝ่ายเขม่นเพราะศิวนาถ เคยจีบเธอเฉยๆ จนกระทั่งวันหน่ึงเธอเห็นนีรัมพรบนหน้าจอโทรทัศน์ เลยบ่นให้พ่อแม่ฟัง แล้วก็เห็นพวกท่านท�ำท่าทางแปลกๆ สุดท้ายพิทยา ก็ออกปากเล่าให้ฟังว่าดูเหมือนครั้งหนึ่งญาติสินธุนานนท์ของเธอเคยใช้ เล่ห์กระเท่ห์ในลักษณะท่ีอาจเรียกว่าจงใจโกงพ่อของนีรัมพร นั่นท�ำให้ ครอบครวั ของนางเอกสาวลำ� บากมาก โชคดที น่ี รี มั พรไดเ้ ปน็ ดารา ทสี่ ำ� คญั คอื ดงั ทำ� ใหช้ ว่ ยกอบกสู้ ถานการณข์ องทบ่ี า้ นได้ ขณะทค่ี รอบครวั สนิ ธนุ านนท์ กลับตกต่�ำลง และท่ีพิทยาทราบเร่ืองความแค้นน้ีก็เพราะได้ยินเรื่องเล่า เก่ียวกับการท่ีพ่อของนีรัมพรย้อนมาเยาะเย้ยญาติผู้เป็นคู่กรณี กระน้ัน พทิ ยากไ็ มแ่ น่ใจวา่ รรู้ ายละเอยี ดของเรอ่ื งนม้ี าอยา่ งถกู ตอ้ งหรอื เปลา่ ทา่ นเลย ขอไม่บอกว่าญาติคนนี้คอื ใคร มัณฑนากรสาวพอเข้าใจในความเจ็บแค้นของคนท่ีโดนโกง แต่ ไมเ่ ขา้ ใจวา่ ทำ� ไมนีรมั พรถงึ เอาความแคน้ มาลงกับเธอท่ีไมร่ ้เู รอ่ื งรรู้ าวอะไร Page �������.indd 31 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 32 ด้วย ต่อให้ใช้นามสกุลเดียวกันก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องรับผิดแทนกัน ยงิ่ ไปกวา่ นนั้ หลงั จากรเู้ รอ่ื งน้ีไมน่ านจริ ะประไพกบ็ งั เอญิ ไดพ้ บกบั ดาราสาว เธอไม่ได้อยากยุง่ กับอีกฝา่ ย แต่กลายเป็นวา่ นรี ัมพรเขา้ มาใกล้เธอเอง 'ขอโทษด้วยนะเรื่องแซม เอาไวเ้ บ่ือแลว้ ฉนั จะคนื ให้' นั่นเป็นประโยคที่เกินความคาดหมายอย่างแท้จริง และมันก็ท�ำให้ จิระประไพตระหนักว่าที่แท้แล้วนีรัมพรไม่ได้รักศิวนาถเลย อีกฝ่ายก็แค่ มายุ่งกับเขาเพราะเกลียดเธอ แล้วหลังจากน้ันไม่นานดาราสาวก็เรียนจบ และทง้ิ ชายหนมุ่ ไปมคี นใหม่ โดยเพอื่ นของเธอกต็ งั้ ขอ้ สงั เกตวา่ คนใหมน่ น้ั ร�่ำรวยไฮโซกว่าศวิ นาถซ่ึงถึงจะมีธรุ กจิ ของตวั เองแตก่ ็ไม่ไดใ้ หญ่โต อันที่จริงจิระประไพไม่ได้เกลียดชังชายหนุ่ม ทว่าก็ไม่ได้เห็นใจ เชน่ กนั เพราะอยา่ งไรเสยี เขากเ็ ลอื กจะคบกบั นรี มั พรเอง แตก่ น็ กึ ไมถ่ งึ วา่ เขาจะกลับมาทักทายเธอในลักษณะนี้ เน่ืองจากตอนคบกับนางเอกสาว เขากพ็ ยายามเลยี่ งเธออยา่ งเหน็ ไดช้ ดั และตอนทที่ งั้ สองเลกิ กนั ถงึ เขาจะดู เจบ็ หนกั แตก่ ย็ ังคงหลกี เล่ียงเธอเหมือนเดิม ผ่านไปหลายปี พอบังเอิญเจอกันอีกทีเขากลับย้อนมาทักเธอ เสียอย่างน้ัน...เอาเถอะ ไม่ว่าศิวนาถจะขอกลับมาติดต่อเธอด้วย จุดประสงค์ใด ก็ให้เขาเรียนรู้เองแล้วกันว่าเธอไม่มีทางให้เขาได้มากกว่า ความเป็นเพ่ือนอกี แล้ว จิระประไพใช้เวลาพูดเล่าประสบการณ์ของตนเองกับตอบค�ำถาม จากเด็กๆ ราวคร่ึงช่ัวโมง หลงั จากน้ันก็ยังมีเด็กบางคนที่ยืนคยุ กบั เธอตอ่ เพ่ือถามถึงประเด็นท่ีสนใจอย่างเป็นส่วนตัว ซึ่งในช่วงหลังน้ีเองท่ีเธอ สังเกตเห็นเด็กสาวคนหนึ่งยืนเมียงมองมาจากวงนอก กระท่ังเด็กคนอ่ืนๆ ไปกนั หมดแลว้ และเธอหนั ไปคยุ กบั รนุ่ นอ้ งทเ่ี ปน็ คนดแู ลบธู ของคณะจนเสรจ็ แลว้ เดก็ สาวคนนน้ั กย็ งั ยนื มองมาเชน่ เดมิ แตไ่ มย่ กั เดนิ เขา้ มาหา หลงั จาก Page �������.indd 32 11/2/2563 BE 15:41

Andra 33 ช่งั ใจอยคู่ รหู่ นงึ่ เธอก็ตัดสินใจกา้ วเข้าไปหาอกี ฝ่ายเสยี เอง \"สวัสดีจ้ะ สนใจอยากเรียนคณะของพ่ีเหรอ\" มัณฑนากรสาวถาม ท้ังรอยยิ้ม ท�ำเป็นไม่เห็นอาการผงะของเด็กสาวซ่ึงดูตกใจต้ังแต่เห็นเธอ เดินมาแล้ว \"เอ่อ คะ...ค่ะ\" เดก็ สาวตอบกลับอยา่ งเงอะงะ \"พ่ีช่ือจีค่ะ\" จิระประไพยังคงย้ิมให้อีกฝ่ายอย่างเป็นมิตรเช่นเดิม \"น้องช่ืออะไรเหรอ\" \"ปุ้มค่ะ\" \"เมื่อก้ีคนเยอะเนาะ ตอนนี้คนน้อยลงแล้ว น้องปุ้มอยากเข้าไปดู ในบธู ไหมคะ พเ่ี ดนิ เปน็ เพอื่ นไดน้ ะ\" หญงิ สาวเสนอเสยี งออ่ น เธอสงั เกตวา่ อีกฝ่ายน่าจะเป็นพวกข้ีอายหรือไม่ก็ขาดความมั่นใจ \"หรือถ้าเพิ่งนึกได้ว่า อยากถามอะไรพ่กี ็ยินดตี อบนะ\" ปรีชยามองมัณฑนากรสาวอย่างตกตะลึง นึกไม่ถึงว่าจะได้รับ มติ รไมตรแี บบนี้ ครน้ั ผา่ นไปครหู่ นงึ่ จงึ ตระหนกั วา่ ยงั ไมไ่ ดต้ อบคำ� ถาม ซง่ึ มนั เสยี มารยาทมาก ดงั นัน้ เธอจงึ พูดละลำ่� ละลัก \"ขอบคณุ ...ขอบคณุ นะคะพี่ คอื หนู...ชอบวาดรูป แตก่ ็วาดไม่เกง่ \" \"งน้ั เรากเ็ หมอื นกนั นะ่ สิ พกี่ ช็ อบศลิ ปะมาตงั้ แตเ่ ดก็ เลย ไมเ่ กง่ หรอก แตพ่ กี่ เ็ รยี นจนจบไดน้ ะ\" จริ ะประไพสง่ ยมิ้ ใหเ้ ดก็ สาวอกี รอบ \"นอ้ งปมุ้ พอมี เวลาไหมล่ะ พี่แนะน�ำเรื่องการเตรียมสอบเข้าเรียนได้นะ ไม่ใช่แค่คณะน้ี แต่หมายถึงทว่ั ๆ ไปเลย\" \"พี่ใจดีจังคะ่ \" หญงิ สาวยม้ิ รบั คำ� ชม กอ่ นจะออกปากชวนอกี รอบ \"ตอนนบ้ี ธู กำ� ลงั วา่ ง เดนิ สบาย ไหนๆ กม็ าแลว้ นอ้ งปมุ้ แวะเขา้ ไปดหู นอ่ ยไหม เผอ่ื จะไดไ้ อเดยี อะไร ดีๆ\" Page �������.indd 33 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 34 จิระประไพสังเกตเห็นอย่างรวดเร็วว่าปรีชยามีความสนใจด้านศิลปะ และการออกแบบ แตข่ ณะเดยี วกนั เดก็ สาวกข็ ลาดเขนิ และขาดความมน่ั ใจ อยา่ งยิง่ โชคดที ่หี ลงั จากผา่ นไปพักหน่ึงอกี ฝ่ายกด็ ูสบายใจขึน้ ที่จะใชเ้ วลา กับเธอ ด้วยความท่ีไม่แน่ใจว่าเด็กสาวจะกล้าไปคุยกับใครอีกไหม ดังน้ัน เธอจึงพยายามบอกเล่าเรื่องเก่ียวกับชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยและการเรียน เทา่ ทที่ ำ� ได้ ไมว่ า่ จะในเอกทเ่ี ธอเรยี นหรอื เอกอน่ื ทเี่ ธอพอมขี อ้ มลู โดยหวงั วา่ มันจะเป็นประโยชน์ต่ออีกฝ่ายเน่ืองจากเรื่องการเรียนในชั้นอุดมศึกษานั้น เก่ียวพันกับอนาคต และส�ำหรับบางคนก็ต้องติดแหง็กกับการเลือกครั้งนี้ ของตวั เองไปตลอดชีวติ ทเี ดยี ว หลังออกจากบูธมัณฑนากรสาวก็พาปรีชยาไปนั่งคุยกันที่โต๊ะม้าหิน ตัวเดมิ เธอให้คำ� แนะน�ำวา่ ถ้าอยากเรียนในคณะนี้จะตอ้ งเตรียมตัวอย่างไร ตวิ วชิ าไหนเปน็ พิเศษ รวมถงึ ลองสเก็ตช์รูปเปน็ ตัวอยา่ งใหอ้ กี ฝา่ ยดูดว้ ย \"พจ่ี เี กง่ จงั ค่ะ\" \"ตอนพเี่ ขา้ เรยี นกไ็ มไ่ ดแ้ บบนหี้ รอก แตพ่ อเราฝกึ ซำ้� ๆ มนั กพ็ ฒั นาขนึ้ คะ่ \" จริ ะประไพบอก \"นอ้ งปมุ้ ยงั มเี วลาเตรยี มตวั พแ่ี นะนำ� วา่ ลองหาครตู วิ กอ่ น ก็ไดค้ ะ่ นา่ จะพอชว่ ยใหร้ วู้ า่ เราชอบหรอื ไมช่ อบ ถา้ ไมช่ อบกจ็ ะไดเ้ บนเขม็ ไปทางอน่ื \" ปรชี ยามองสาวรนุ่ พี่ เธออยากพดู อะไรบางอยา่ งแตก่ ล็ งั เล สดุ ทา้ ยแลว้ กเ็ พยี งพยกั หนา้ รบั เทา่ นนั้ หญงิ สาวยม้ิ รบั ไมถ่ ามแมจ้ ะสงสยั จากนน้ั เธอกก็ ม้ หนา้ ลงจรดปากกา ลงบนกระดาษสมดุ โนต้ อกี ครง้ั ขดี เขยี นลากเสน้ อยา่ งรวดเรว็ แลว้ อดึ ใจถดั มา กห็ นั สมดุ ใหอ้ กี ฝา่ ยดู \"พีจ่ วี าดการ์ตูนไดด้ ว้ ย น่ารกั จงั \" เดก็ สาวพึมพำ� ชืน่ ชม แม้จะงนุ งง อยู่บา้ งกต็ าม \"ต้องน่ารักสิ พเ่ี อาน้องปุ้มเป็นแบบ\" จิระประไพยิ้ม Page �������.indd 34 11/2/2563 BE 15:41

Andra 35 \"เอะ๊ \" \"พช่ี อบวาดการต์ นู แบบเอสด*ี กจ็ บั เอาคนใกลต้ วั มาเปน็ แบบนแ่ี หละ\" ปรีชยาหลุบตามองตัวการ์ตูนบนกระดาษ มันมีจุดเด่นของเธอ ครบถว้ น ไมว่ า่ จะเปน็ ผมหางมา้ แกม้ ยยุ้ ๆ ทรงแวน่ ที่ใส่ หรอื กระทง่ั เนอื้ ตวั ทีค่ อ่ นข้างเจ้าเน้อื ที่ตา่ งออกไปคือตวั การต์ นู นั้นนา่ รัก ขณะที่เธอไม่ใช่ \"หนูไมไ่ ดน้ า่ รกั แบบนีห้ รอกค่ะ\" \"ถ้าต้นแบบไม่น่ารัก พ่ีก็วาดให้มันออกมาน่ารักไม่ได้หรอก พ่ีวาด ตามท่ีตาตัวเองเห็น\" มัณฑนากรสาวบอกเสียงอ่อน คร้ันเห็นว่าอีกฝ่าย เงยหน้าขึ้นมาเธอก็ส่งยิ้มไปให้ ค่อนข้างแน่ใจว่าเด็กสาวตรงหน้าน่าจะ มีปัญหาบางอย่าง ไม่แน่ว่าอาจถูกกล่ันแกล้งในโรงเรียนก็ได้ เลยท�ำให้ ขาดความมน่ั ใจแบบน้ี \"พจ่ี ีใจดจี รงิ ๆ ด้วย\" ปรชี ยาพึมพ�ำ แตไ่ ม่ทนั ไดพ้ ดู อะไรมากกว่านั้น โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายใบเล็กก็ส่งเสียงร้อง เธอรีบร้อนรูดซิป หยบิ มนั ออกมารบั สาย มเี สยี งแวว่ ออกมาจากลำ� โพง จริ ะประไพจบั ใจความ ไมไ่ ด้ ขณะทเ่ี ดก็ สาวรบั คำ� เพยี งคะ่ ๆ สองสามครง้ั กอ่ นจะวางสาย \"หนตู อ้ งไป แล้วค่ะ\" \"จะ้ \" สาวรนุ่ พพ่ี ยกั หน้า \"แลว้ น่กี ลบั ยังไง\" \"คุณน้ามารบั ค่ะ\" \"แลว้ นัดกนั ท่ีไหน ให้พ่เี ดนิ ไปเป็นเพอ่ื นไหม\" \"ไม่เป็นไรค่ะ\" ปรีชยาส่ายหน้าพร้อมกับเก็บข้าวของของตนเอง จากน้ันเธอกย็ กมือไหว้สาวรุ่นพี่ \"วันน้ีขอบคุณพจ่ี ีมากเลยนะคะ\" \"จะ้ \" จริ ะประไพยมิ้ รบั แลว้ นง่ั มองเงยี บๆ ขณะเดยี วกนั กส็ งั เกตเหน็ วา่ อกี ฝา่ ยเหลอื บมองเธอ ทำ� ทา่ คลา้ ยอยากจะพดู อะไรบางอยา่ ง แตก่ ไ็ มพ่ ดู เสยี ที * SD ย่อมาจาก Super Deformed แปลว่าท�ำให้ผิดสัดส่วน ตัวการ์ตูนลักษณะน้ีคือมีสัดส่วนหัวท่ีค่อนข้างโต สว่ นล�ำตวั แขนขาจะเล็ก Page �������.indd 35 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 36 จนเธอตดั สินใจถามเสียเอง \"มอี ะไรหรอื เปล่า\" \"หน.ู ..ขอเบอรพ์ จี่ ไี ดไ้ หมคะ\" เมอื่ ไดร้ บั การกระตนุ้ เดก็ สาวก็โพลง่ ออกไป \"หรือไอดแี ชตก็ได้ค่ะ\" \"เอาไปทั้งสองอย่างเลยแล้วกัน\" มัณฑนากรสาวจรดปากกาลงบน กระดาษอกี ครงั้ เธอเขยี นทงั้ เบอร์โทรศพั ทแ์ ละไอดแี ชต จากนนั้ กด็ งึ กระดาษ ออกจากสมดุ โนต้ แลว้ ยน่ื ใหอ้ กี ฝา่ ย \"กระดาษแผ่นนี้...\" ปรีชยามองอีกด้านของกระดาษโน้ต มันคือ ตัวการต์ นู ทส่ี าวรนุ่ พวี่ าดโดยมีต้นแบบคอื เธอ \"ก็พ่ีวาดให้น้องปุ้มไง ถือว่าเป็นที่ระลึกส�ำหรับการเจอกันของเรา แล้วกันนะ\" \"ขอบคณุ มากนะคะ\" เดก็ สาวพดู อยา่ งซาบซงึ้ เธอมองสาวรนุ่ พคี่ รหู่ นง่ึ กอ่ นจะทำ� ทา่ นกึ ขน้ึ ไดแ้ ละยกสองมอื ประนม \"งน้ั หนูไปกอ่ นนะคะ แลว้ หนู จะตดิ ตอ่ ไป\" \"จะ้ กลับดๆี นะ ถ้ามอี ะไรกต็ ดิ ต่อมาไดเ้ ลยไมต่ อ้ งเกรงใจ\" ปรีชยาพยักหน้าเร็วๆ แล้วหมุนกายจากไป จิระประไพมองตามจน ร่างท้วมของเดก็ สาวลบั ไปจากสายตา จากนัน้ ก็กม้ ลงเกบ็ เครอื่ งเขียนของ ตวั เองกลบั เขา้ กระเปา๋ ...พดู ตามจรงิ เธอก็ไมร่ หู้ รอกวา่ อกี ฝา่ ยโดนกลนั่ แกลง้ หรือเปล่า แต่มันมีอะไรบางอย่างท่ีท�ำให้เธอเอนเอียงเช่ือข้อสันนิษฐาน ของตัวเอง ในฐานะท่ีเคยพบเจออะไรหลายอย่างในช่วงท่ีครอบครัวตกต�่ำ หญงิ สาวโชคดที ผ่ี า่ นมนั มาไดด้ ว้ ยนสิ ยั สว่ นตวั ท่ีไมเ่ กบ็ เรอ่ื งพวกนน้ั มาเปน็ สาระ แต่กต็ ระหนักดวี า่ ไม่ใชท่ กุ คนจะเป็นแบบเธอ ไมว่ า่ อยา่ งไร...ถา้ เธอสามารถชว่ ยเดก็ สาวคนหนง่ึ คน้ หาเสน้ ทางชวี ติ ของตวั เองเจอไดก้ ็คงดี พชั รหนั ไปมองหลานสาวทเ่ี พง่ิ ขน้ึ มาบนรถ พอเหน็ วา่ ปรชี ยาดงึ ประตรู ถ Page �������.indd 36 11/2/2563 BE 15:41

Andra 37 ปดิ สนทิ เรยี บรอ้ ยแลว้ เขาจงึ ออกรถ ขณะทเี่ ธอยกมอื ไหวเ้ ขา \"สวัสดคี ่ะคุณนา้ พัชร\" \"คาดเข็มขัดด้วย\" ชายหนุ่มเตือน พอเห็นเธอท�ำท่านึกขึ้นได้แล้ว เอี้ยวไปดึงเขม็ ขัดนริ ภยั มาคาดเขาก็ถาม \"หอบเชยี ว วงิ่ มาเหรอ\" \"นิดนึงคะ่ \" \"แล้วในมือถืออะไรอยู่นั่น\" ตอนแรกพัชรจะถามเธอว่าวันนี้เป็น อย่างไรบ้าง แต่พอดีสังเกตเห็นว่าหลานสาวท�ำทุกอย่างด้วยมือเดียว ในลกั ษณะแปลกๆ คลา้ ยเจบ็ มอื แตส่ ง่ิ ทแี่ ลบมาจากมอื ท่ีไมไ่ ดใ้ ชด้ ูไมน่ า่ ใช่ ผ้าพนั แผลหรือกระท่ังพลาสเตอร์ปิดแผล \"เอ้อ กระดาษค่ะ...มีพี่ใจดีคนนึงเขาช่วยแนะน�ำเร่ืองการเข้าเรียน แล้วก็วาดการ์ตูนให้ปุ้มด้วย\" ปรีชยายกกระดาษแผ่นเล็กขึ้นอวดผู้เป็นน้า ดวงตาคมตวดั ไปมองแวบหนึ่งก่อนจะกลับไปสนใจถนน \"วาดเหมอื นปุม้ ดนี ะ\" \"คณุ นา้ รู้เลยเหรอคะ\" เดก็ สาวทำ� ตาโต \"ก็เหมอื นออก\" \"พเี่ ขากบ็ อกวา่ วาดตามปมุ้ เหมอื นกนั แตป่ มุ้ วา่ การต์ นู นม่ี นั นา่ รกั กวา่ ปมุ้ เยอะเลย\" ปรชี ยากม้ ลงมองตวั การต์ นู \"มน่ั ใจในตวั เองหนอ่ ยสิ ทำ� ไมปมุ้ จะไมน่ า่ รกั \" พชั รเออื้ มไปโยกศรี ษะ หลานสาวเบาๆ เด็กสาวหันไปส่งย้ิมให้หนุ่มหล่อ ก่อนที่เธอจะหยิบมือถือข้ึนมา เพื่อกดบนั ทึกเบอร์โทรและแอดไอดีแชตของจริ ะประไพ \"พ่ีคนน้ีเป็นผู้หญิงใช่ไหม เขาเรียนอยู่ในคณะท่ีปุ้มอยากเข้าเหรอ\" ผู้เป็นน้าเปรยถามหลังจากผ่านไปครู่หน่ึง เขารับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายมีความสุข ซ่งึ ก็ไมบ่ ่อยนักที่จะเห็นเธอมีความสขุ ขนาดนี้ \"พ่เี ขาเรยี นจบแล้วคะ่ ตอนนท้ี �ำงานเป็นอินทีเรยี เขาแนะน�ำอะไรๆ Page �������.indd 37 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 38 ปุม้ เยอะเลย\" \"ดูใจดีนะ\" \"คะ่ พเ่ี ขาใจดมี าก\" ปรีชยาพยักหน้าหงึกหงัก จากนั้นก็เปิดกระเป๋าสตางค์แล้วเอา กระดาษโนต้ แผ่นเลก็ สอดเขา้ ไปเก็บอยา่ งระมัดระวงั พยายามไม่ใหม้ ันยับ ไปกวา่ ทเี่ ปน็ อย.ู่ ..ความจรงิ เธออยากเกบ็ มนั ใหด้ ตี งั้ แตแ่ รกแลว้ ทวา่ เพราะ ตอ้ งรบี มาขน้ึ รถของพชั รเลยถอื มา นนั่ ทำ� ใหม้ นั มรี อยยบั อยบู่ า้ ง แตก่ ถ็ อื วา่ เธอคิดถูกเนื่องจากการไม่เสียเวลาหยุดเก็บมันท�ำให้มาทันรถของน้าชาย ฉวิ เฉยี ด พชั รเหลอื บมองหลานสาวเปน็ ระยะ เขาทราบดวี า่ อกี ฝา่ ยมเี พอื่ นไมม่ าก อกี ทงั้ ไม่ใชค่ นทจี่ ะเขา้ ไปทกั ทายทำ� ความรจู้ กั ใครดว้ ย แคค่ ยุ กบั คนที่ไมร่ จู้ กั ยงั เปน็ เรอ่ื งยาก กระทง่ั การพดู คยุ กบั พวกพนกั งานท่ีใหบ้ รกิ ารทวั่ ไปบางที เธอยงั กงั วล ดงั นน้ั เมอ่ื เหน็ วา่ เธอมเี พอ่ื นใหมแ่ บบนเี้ ขากอ็ ดดีใจไมไ่ ด้ เผ่ือบางทีปรีชยาจะก้าวผ่านเรื่องที่ฝังใจและกลับมาม่ันใจเหมือนท่ี ควรจะเป็นเสยี ที Page �������.indd 38 11/2/2563 BE 15:41

Andra 39 บทที่ 4 สภุ าพบุรษุ รกั เดก็ จริ ะประไพพลกิ ขอ้ มอื ดนู าฬกิ า กอ่ นจะลว้ งมอื เขา้ ไปในกระเปา๋ สะพาย ใบใหญเ่ พอื่ ควานหาโทรศพั ทม์ อื ถอื ขณะเดยี วกนั สองขากก็ า้ วลงจากบนั ได ของตกึ สำ� นกั งานเพอ่ื ออกไปยงั ถนนใหญ่ เธอตอ้ งหาแทก็ ซเี่ พอ่ื เดนิ ทางตอ่ พอหามอื ถอื เจอเธอกด็ งึ มนั ขน้ึ มา ตงั้ ใจจะใชแ้ อพพลเิ คชน่ั เพอ่ื เรยี ก แทก็ ซ่ี แตย่ งั ไมท่ นั กดไอคอนของแอพพลเิ คชนั่ ทตี่ อ้ งการกม็ เี สยี งเรยี กลอยมา \"คุณจีครบั กำ� ลังจะไปสถานีรถไฟฟ้าหรอื เปลา่ ติดรถผมไปไหม\" จริ ะประไพเงยหนา้ ขน้ึ ตามเสยี งเรยี กและพบรถคนั หรจู อดอยู่ กระจก ถกู ลดลงมาครง่ึ หนงึ่ และคนทอี่ ยบู่ นเบาะคนขบั กไ็ ม่ใช่ใครนอกจากกติ ตยิ ทุ ธ \"เออ่ ค่ะ ขอบคณุ มากค่ะ แต่...\" \"มาเถอะครับ ไม่ตอ้ งเกรงใจหรอก ยังไงก็ไปทางเดียวกันอยู่แล้ว\" ชายหนุ่มไม่ฟังค�ำปฏิเสธของเธอสักนิด และไม่พูดเปล่าเขายัง เอ้ือมมาเปิดประตูฝั่งข้างคนขับให้เธอด้วย พอเป็นอย่างน้ีแล้วหญิงสาว ก็ไม่รู้จะท�ำอยา่ งไร ได้แตก่ า้ วขน้ึ รถโดยดี \"เออ่ ขอบคณุ นะคะ\" จริ ะประไพพมึ พำ� หลงั จากวางกระเปา๋ สะพายลง บนตัก จากน้ันกห็ นั ไปดึงเข็มขัดนริ ภัยคาดใหเ้ รยี บรอ้ ย Page �������.indd 39 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 40 \"เร่อื งแคน่ ี้เองครบั แล้วนี่คุณจีต้องรีบไปท�ำงานที่อ่ืนตอ่ เหรอ\" \"ค่ะ\" หญงิ สาวรบั คำ� ปกติแล้วเวลามาประชุมโปรเจ็กต์ของบริษัทกิตติยุทธจะต้องมีท้ัง สถาปนิกและมัณฑนากร นั่นก็คือเธอกับวีรากรผู้เป็นทั้งเพ่ือนสนิท และมือขวาของอาชวิน ท่ีผ่านมาหลังประชุมเสร็จเธอมักจะกลับออฟฟิศ พร้อมหนุ่มรุ่นพ่ี หรือถ้าเขามีธุระต่อก็จะให้เธอติดรถออกจากตึกไปลงที่ สถานรี ถไฟฟา้ เปน็ อยา่ งนอ้ ย แตว่ นั นกี้ ารประชมุ คอ่ นขา้ งยดื เยอ้ื พอออกจาก หอ้ งประชมุ ปบุ๊ อกี ฝา่ ยเลยออกเดนิ ทางตอ่ ปบ๊ั แถมวนั นจี้ ดุ หมายปลายทางตอ่ ไป ของเขากอ็ ยนู่ อกเมอื ง ดงั นนั้ จริ ะประไพเลยตอ้ งหาทางไปสถานรี ถไฟฟา้ เอง ซง่ึ อนั ทจ่ี รงิ มนั ก็ไมไ่ ดเ้ ปน็ ปญั หาหนกั หนาสำ� หรบั เธอ มณั ฑนากรสาวพอรวู้ า่ กติ ตยิ ทุ ธเปน็ พวกใจดมี นี ำ้� ใจ แตเ่ ธอก็ไมน่ กึ วา่ เขาจะชวนเธอขึ้นรถแบบนี้...มันก็ไม่ถึงกับแปลกหรอก เพราะอันที่จริง กม็ ลี กู คา้ ท่ีใจดใี หเ้ ธอตดิ รถอยบู่ า้ ง เพยี งแตก่ ติ ตยิ ทุ ธดนั เปน็ แฟนของนรี มั พร ด้วยน่ีสิ \"ผมได้ยินค�ำเล่าลือเกี่ยวกับ Archwin มานาน นี่เป็นงานแรกที่ผม ใช้บริการบริษัทของคุณ งานของพวกคุณดีสมค�ำเล่าลือเลยนะ ผมต้อง ขอบคุณพวกคุณท่ีช่วยประหยัดเวลาและลดภาระยุ่งยากให้ผมได้เยอะ\" กิตติยุทธพูดอย่างอารมณ์ดี \"ก่อนหน้าน้ีผมเคยจ้างบริษัทสถาปนิกท่ี... อืม จะว่ายังไงดีล่ะ ไม่คลิกกันน่ะ กว่าจะเสร็จงานต้องหมดยาแก้ปวด เป็นกระปกุ \" \"ขอบคณุ ทใ่ี หโ้ อกาส Archwin เหมอื นกนั คะ่ \" หญงิ สาวตอบตามมารยาท ขณะเดยี วกนั การเลอื กใชค้ ำ� ของอกี ฝา่ ยกท็ ำ� ใหเ้ ธออดคดิ ไมไ่ ดว้ า่ เขาใจดมี าก เพราะลกู คา้ บางคนกพ็ ดู ถึงบริษทั สถาปนิกทเ่ี คยท�ำงานดว้ ยแบบไม่ไว้หน้า เลยทเี ดยี ว \"บรษิ ทั คณุ รบั แตง่ านใหญๆ่ เชงิ พาณชิ ยห์ รอื เปลา่ งานพวกออกแบบบา้ น Page �������.indd 40 11/2/2563 BE 15:41

Andra 41 ตกแตง่ บ้านหรืออะไรทำ� นองนีร้ บั ไหม\" \"กต็ อ้ งดเู ปน็ เคสๆ ไปคะ่ \" จริ ะประไพแบง่ รบั แบง่ สู้ ในใจชกั หวาดระแวง \"คงต้องคุยกับคุณวีหรือคุณวินใช่ไหม เด๋ียวประชุมครั้งหน้าผมจะ ลองถามคณุ วีดู\" หญิงสาวกะพรบิ ตาปริบๆ จากน้นั ความกงั วลกเ็ พิ่มพูนอย่างรวดเร็ว เพราะเมอ่ื นกึ ถงึ เคสพชั รแลว้ กเ็ ปน็ ไปไดว้ า่ อาชวนิ อาจยอมรบั งานของกติ ตยิ ทุ ธ แตต่ อนนง้ี านเรากเ็ ตม็ มอื แลว้ มนั คงไมม่ าลงทเี่ ราหรอกมงั้ จริ ะประไพ คะเน และมนั กท็ ำ� ใหเ้ ธอสบายใจขนึ้ นดิ หนอ่ ย เธอไมร่ งั เกยี จถา้ จะตอ้ งตกแตง่ บา้ นใหก้ ติ ตยิ ทุ ธ เพยี งแตล่ มื ไมไ่ ดเ้ ลยวา่ แฟนของเขาคอื ใคร ตอ่ ใหเ้ ดาวา่ บา้ นทเ่ี ขาพดู ถงึ ไมน่ า่ จะใชเ่ รอื นหอในเมอื่ เขาเพ่ิงคบกับดาราสาวไม่นาน ทว่าถ้าอีกฝ่ายย่ืนมือมาเกี่ยวข้องล่ะก็... มนั ตอ้ งดูไมจ่ ดื แนต่ อนนรี มั พรเจอหนา้ เธอ ชายหนมุ่ เบอื นหนา้ มาตอนรถตดิ ไฟแดง เขาทำ� ทา่ จะพดู อะไรบางอยา่ ง แตโ่ ทรศพั ทข์ องเขากส็ ง่ เสยี งรอ้ งเตอื นวา่ มสี ายเรยี กเขา้ พรอ้ มกบั ทห่ี นา้ จอ ตรงคอนโซลเปลยี่ นภาพใหข้ อ้ มลู วา่ 'Baby' โทรมา เขาเลยหยบิ หฟู งั บลทู ธู มาใสแ่ ลว้ กดบนจอของรถเพอ่ื รบั สาย \"วา่ ไงครบั บ\"ี๋ คำ� วา่ 'บ'ี๋ นา่ จะยอ่ มาจากเบบซ๋ี ง่ึ พวกครู่ กั มกั ใชเ้ รยี กแทนตวั กนั มนั ก็ นา่ รกั ดี แตป่ ระเดน็ กค็ อื ปลายสายตอ้ งเปน็ นรี มั พรแนๆ่ และมนั กย็ ำ้� เตอื นให้ จริ ะประไพตระหนกั วา่ เวลานวี้ งโคจรของเธอกบั อกี ฝา่ ยกลบั มาเฉยี ดใกลก้ นั อกี ครงั้ แลว้ ซง่ึ กไ็ ดแ้ ตห่ วงั วา่ มนั จะไมถ่ งึ ขนั้ พาดผา่ นกนั เธอไมไ่ ดค้ ดิ ผกู ใจเจบ็ นรี ัมพร กลวั ใจอีกฝ่ายนนั่ แหละ ยิง่ ตอนนี้ดาราสาวเป็นแฟนของลกู คา้ ... เธอไมอ่ ยากใหง้ านมปี ญั หา มัณฑนากรสาวนั่งมองนู่นมองนี่นอกรถ ท�ำหูทวนลม ไม่ฟัง บทสนทนาของกติ ตยิ ทุ ธกบั คนรกั จนกระทงั่ สงั เกตวา่ ใกลถ้ งึ สถานรี ถไฟฟา้ Page �������.indd 41 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 42 จึงหันไปหาชายหนุ่ม เขาท�ำท่าว่าคุยโทรศัพท์เพลิน เธอจะส่งเสียงเรียก ก็เห็นว่าอาจไม่เหมาะในเม่ือเขาคุยกับแฟนอยู่ หลังจากหันรีหันขวาง อยู่ช่ัวขณะจึงตัดสินใจสะกิดแขนเขาเบาๆ พออีกฝ่ายหันมาเธอก็ชี้ไปท่ี สถานีรถไฟฟ้า เขาเลยทำ� ทา่ นกึ ขน้ึ ได้ ชายหนมุ่ หมนุ พวงมาลยั เปลยี่ นเลน สว่ นจริ ะประไพกป็ ลดเขม็ ขดั นริ ภยั แลว้ หยบิ ขา้ วของ พอรถจอดเทยี บบาทวถิ ีใกลบ้ นั ไดทางขน้ึ สถานรี ถไฟฟา้ เธอกห็ นั ไปยกมอื ไหวข้ อบคณุ เจา้ ของรถ ซง่ึ เขากส็ ง่ ยม้ิ มาให้ \"แล้วเจอกนั ครับ\" คนเป็นมัณฑนากรผงะไปนิดหน่ึง นึกไม่ถึงว่าเขาจะพูดออกมา แต่ สดุ ท้ายในเมอ่ื ท�ำอะไรไมไ่ ดเ้ ธอจงึ สง่ ยิม้ ใหเ้ ขาแล้วรีบลงจากรถ \"เฮ้อ\" หญิงสาวถึงกับถอนหายใจออกมาดังๆ ขณะมองรถคันหรู เคลอื่ นตวั หา่ งออกไป จากนน้ั เธอกห็ มนุ กายเดนิ ขน้ึ บนั ไดไปสสู่ ถานรี ถไฟฟา้ ความจริงจิระประไพไม่ได้ก�ำลังจะกลับออฟฟิศเหมือนทุกคร้ัง ทว่า เธอกำ� ลงั จะไปตกึ สำ� นกั งานของภกั ดิ์โภคนิ หลงั จากคยุ แตก่ บั บงั อรคนเดยี ว มาพกั หน่ึง ในท่สี ดุ เธอกส็ ามารถขอนดั เจอเจ้าของบ้านไดส้ �ำเรจ็ ...ก็ไดแ้ ต่ หวังวา่ พชั รจะชอบงานที่เอาไปเสนอ เธอจะได้พน้ ไปจากคนกลมุ่ นเี้ สียที \"ถา้ ยังไงรบกวนคณุ จีรอสกั ครู่นะคะ\" \"ค่ะ\" จิระประไพส่งย้ิมให้สตรีวัยกลางคน จากน้ันก็เฝ้ามองอีกฝ่าย ถอื แฟ้มเอกสารเดินห่างออกไป บังอรเป็นเลขานุการของพัชร เนื่องจากเขาบอกให้ติดต่อเร่ืองบ้าน ผ่านเลขาฯ มัณฑนากรสาวก็ท�ำตามน้ัน ก่อนหน้านี้เธอติดต่อบังอรเรื่อง การทำ� บญั ชเี ฟอรน์ เิ จอร์ในบา้ น ตอนแรกยงั คดิ วา่ อาจตอ้ งเขา้ ไปจดั การเอง แต่อีกฝ่ายบอกว่าพวกภักด์ิโภคินท�ำบัญชีทรัพย์สินกันเป็นปกติ ดังน้ัน บงั อรจงึ บอกวา่ จะสง่ คนไปจดั การทำ� บญั ชเี ฟอรน์ เิ จอรท์ บี่ า้ นของเจา้ นายให้ Page �������.indd 42 11/2/2563 BE 15:41

Andra 43 และเพยี งสองวันให้หลังบญั ชที ี่วา่ ก็ถกู ส่งมาถงึ มอื เธอท่ี Archwin บญั ชนี นั้ สมบรู ณม์ าก เฟอรน์ เิ จอรท์ กุ ชนิ้ ถกู ถา่ ยภาพไวอ้ ยา่ งละเอยี ดลออ และมีการท�ำรหัสเอาไว้อย่างเป็นระบบ อาชวินติดต่อบริษัทข้างนอกมา ประเมนิ ราคาเฟอรน์ เิ จอรเ์ พอื่ จะไดไ้ มม่ ปี ญั หาเรอื่ งความโปรง่ ใส และเขาก็ บอกใหท้ มี มณั ฑนากรลองเลอื กเฟอรน์ เิ จอรพ์ วกนไ้ี วก้ อ่ นเลย เพราะมนั อาจจะ สามารถเอาไปใชใ้ นงานอื่นๆ ทที่ ำ� อย่ไู ด้ เน่อื งจากเฟอร์นเิ จอร์ในบ้านพัชร ทั้งหมดหรอื เกอื บทง้ั หมดน่าจะมีสภาพดีเทยี บเท่าของใหมท่ เี ดยี ว ส่วนวันน้ีจิระประไพเอาตัวอย่างงานออกแบบแรกมาให้พัชรดู และ เธอก็จะใช้คอมเมนต์ของเขาในวันน้ีเป็นจุดต้ังต้นในการท�ำงานต่อ เพราะ ถึงจะเก็บข้อมูลจากตอนเจอกันคร้ังแรกไว้พอสมควร แต่เธอก็ไม่แน่ใจ เกี่ยวกบั ความตอ้ งการของเขา ในเม่อื ส่ิงท่เี ขาพดู มามันคอ่ นขา้ งกว้าง ตอนนชี้ ายหนมุ่ ประชมุ อยู่ มณั ฑนากรสาวเลยมาเคลยี รเ์ รอ่ื งเฟอรน์ เิ จอร์ กบั เลขาฯ ของเขา ตงั้ แตเ่ รอ่ื งการยา้ ยเฟอรน์ เิ จอรอ์ อกจากบา้ นเพอื่ เคลยี รพ์ นื้ ท่ี สำ� หรบั การตกแตง่ ใหม่ ไลไ่ ปจนถงึ ขน้ั ตอนการซอ้ื ขายลงบญั ชตี า่ งๆ เพอ่ื ให้ ทกุ อยา่ งราบรน่ื และทางฝง่ั ของพชั รกจ็ ะสามารถตรวจสอบตดิ ตามไดง้ า่ ย... นไ่ี ม่ใชง่ านปกตขิ องเธอ ยงั ดที อ่ี าชวนิ ชว่ ยดแู ลวางแผนใหท้ ง้ั หมด สว่ นเธอก็ มหี นา้ ทเ่ี อามาถา่ ยทอดประสานงานเทา่ นน้ั นถ่ี อื วา่ เปน็ บรกิ ารพเิ ศษสดุ ๆ ทเี ดยี ว ซงึ่ ถา้ ไม่ใชล่ กู คา้ ระดบั วไี อพแี บบนอ้ี าชวนิ กค็ งไมท่ ำ� ให้ แตก่ ระทง่ั เลขาฯ ของพชั รกย็ งั ยงุ่ ...จริ ะประไพเอนหลงั พงิ พนกั โซฟา ขณะเดยี วกนั กน็ กึ ถงึ อกี งานทย่ี งั คา้ งอยู่ ตอนแรกเธอคดิ วา่ ถา้ เสรจ็ ธรุ ะทนี่ เ่ี รว็ กส็ ามารถกลบั ไปเคลยี รง์ านทอ่ี อฟฟศิ ได้ แตถ่ า้ ไมเ่ ปน็ ตามทค่ี ดิ กต็ อ้ งไปเรง่ งาน พรงุ่ น้ี ซง่ึ เธอไมช่ อบเลย หญงิ สาวรตู้ วั วา่ ไม่ใชพ่ วกทท่ี ำ� งานเรง่ ไดด้ เี ทา่ ไหร่ \"จ\"ี เจา้ ของชอื่ หนั ตามเสยี งเรยี ก กอ่ นจะทำ� ตาโตเมอ่ื เหน็ กานต์ สถาปนกิ รนุ่ พี่ ผซู้ ง่ึ ตดิ ตอ่ งานรโี นเวตบา้ นพชั รให้ Archwin นนั่ เอง Page �������.indd 43 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 44 \"พี่กานต์ สวัสดีค่ะ\" สาวรุ่นน้องยกมือไหว้แล้วลุกข้ึนยืนทันที ขณะเดียวกันสายตาก็ย้ายไปหาเด็กน้อยที่อีกฝ่ายอุ้มอยู่ \"ปกติพี่กานต์ พากกี ี้มาบรษิ ัทดว้ ยเหรอคะ\" \"ไม่หรอก พอดีวันนพี้ ากกี ้อี อกมาท�ำพาสปอร์ต เสรจ็ แลว้ เลยแวะมา ทนี่ \"ี่ กานต์บอก \"เมอื่ กพ้ี ่เี จอคณุ บงั อร เขาบอกวา่ มีคนจาก Archwin มา พ่เี ลยเดนิ มาดู...วันนีจ้ ีมาเรอื่ งตกแต่งบา้ นคณุ พัชรหรอื เปลา่ \" \"ใชค่ ่ะ\" \"รออกี พกั เดย๋ี วคณุ พชั รกน็ า่ จะประชมุ เสรจ็ แลว้ ละ่ เขาประชมุ กบั คณุ ธี นแี่ หละ\" สถาปนกิ สาวเอย่ ถงึ สามขี องตนเอง จากนน้ั กห็ วั เราะเมอ่ื เหน็ รนุ่ นอ้ ง ท�ำหนา้ ท�ำตาตลกๆ เลน่ กบั ลกู สาวของเธอ \"ไม่ได้เจอแป๊บเดียว กีก้ีโตเร็วมากเลยพี่กานต์ นี่พวกท่ีออฟฟิศ ตอ้ งอิจฉาจีแน่ๆ ท่ีได้มาเจอหลาน\" จริ ะประไพหนั กลับไปย้มิ กับรนุ่ พี่ ถึงเธอจะไม่ทันได้ท�ำงานกับกานต์ แต่ด้วยความท่ีอีกฝ่ายแวะเวียน กลับไปท่ีบริษัทบ่อย กระทั่งช่วงท่ีท้องอยู่ก็ยังเคยแวะเอาของกินอร่อยๆ ไปฝาก ดงั นนั้ พวกเธอทงั้ สองจงึ สนทิ สนมคนุ้ เคยกนั ดี ครง้ั ลา่ สดุ ทไี่ ดเ้ จอกนั กค็ อื ตอนทกี่ านตค์ ลอด พนกั งานของ Archwin เกอื บทง้ั หมดยกพลไปเยย่ี ม และรับขวัญหลานท่ีโรงพยาบาล ทว่าหลังจากนั้นก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เพราะอกี ฝา่ ยมลี กู เลก็ จงึ ไมไ่ ดแ้ วะเขา้ ไปทบ่ี รษิ ทั เหมอื นกอ่ นหนา้ น้ี แตเ่ ธอ ก็ยังไดเ้ หน็ ภาพเด็กหญิงทีผ่ ูเ้ ปน็ แมถ่ า่ ยส่งมาใหพ้ วกเพ่ือนๆ ดบู า้ ง \"ถา่ ยรปู อวดเลยๆ\" กานตย์ อุ ยา่ งอารมณ์ดี จิระประไพหยิบมือถืออย่างว่าง่าย สองสาวถ่ายรูปเด็กน้อยกันอย่าง สนุกสนาน จนผ่านไปพักหนึ่งกานต์ก็ออกปากฝากลูกสาวไว้กับรุ่นน้อง เพราะตอนนปี้ ล่อยให้พเ่ี ล้ียงไปพัก แลว้ ตัวเธอก็ผละไปเขา้ ห้องน้�ำ เด็กหญิงธีรกานต์ก�ำลังอารมณ์ดี มัณฑนากรสาวจึงรับฝากเด็กน้อย อย่างไม่กังวล เธออุ้มเด็กเดินวนแถวโซฟาและเล่นกับหนูน้อยไปด้วย Page �������.indd 44 11/2/2563 BE 15:41

Andra 45 ไมท่ นั สงั เกตวา่ มใี ครอกี คนมาหยดุ ยนื มอง จวบจนเธอหนั ไปเจอหนา้ อกี ฝา่ ยเขา้ เลยชะงกั ไปนดิ หนึ่ง \"นนั่ ยายหนูกกี ้ีใชไ่ หม\" พัชรออกปากถาม \"คะ่ \" \"แล้วท�ำไมยายหนูมาอยู่กับคุณได้\" ชายหนุ่มสืบเท้าเข้าไปหา สาวหน้าหวาน ถงึ เดก็ หญงิ จะเปน็ หลานของเขาเอง แตก่ ็ใชว่ า่ จะไดเ้ จอบอ่ ย เดก็ หญงิ ยังเล็กและไม่ค่อยถูกพาออกมานอกบ้านเท่าไหร่ ถ้าจะเจอก็ต้องไปหา ทบี่ า้ นของธรี ดนย์ ซงึ่ เขาก็ไม่ใชพ่ วกทจี่ ะไปเยยี่ มบา้ นญาตบิ อ่ ยๆ เสยี ดว้ ย ที่ส�ำคัญคือเขาไม่อยากรบกวนกานต์ซ่ึงเป็นแม่ลูกอ่อน ล�ำพังเลี้ยงเด็ก กน็ า่ จะเหนอ่ื ยมากแลว้ ตอ่ ใหม้ ผี ชู้ ว่ ยกต็ าม เธอไมค่ วรตอ้ งสน้ิ เปลอื งเรยี่ วแรง กบั การรับแขก \"พกี่ านต์ไปเข้าหอ้ งน�้ำคะ่ \" จริ ะประไพตอบแบบเกรง็ ๆ \"กกี ี้ แกม้ ยยุ้ เชยี ว...จำ� อาไดไ้ หมคะ\" พชั รพมึ พำ� ดว้ ยความมนั เขยี้ ว นกึ อยากบบี แกม้ ยยุ้ ๆ ของเดก็ นอ้ ย แตเ่ ขากย็ งั้ มอื ไวเ้ พราะยงั ไมไ่ ดล้ า้ งมอื จริ ะประไพมองชายหนมุ่ เลน่ กบั หลานแบบอง้ึ ๆ นกึ ไมถ่ งึ วา่ จะไดเ้ หน็ มมุ นข้ี องเขา ตอนนคี้ นตรงหนา้ ดอู อ่ นโยน ไมม่ เี คา้ 'เจา้ ชายแวมไพร'์ สกั นดิ ... อนั ทจี่ รงิ เธอไมน่ กึ วา่ เขาจะชอบเดก็ ดว้ ยซำ้� ตอ่ ใหเ้ ปน็ หลานของเขาเองกต็ าม \"ท่ีโต๊ะคุณบังอรมีเจลล้างมือค่ะ\" หญิงสาวบอก พอจะเดาความคิด ของเขาไดเ้ พราะสงั เกตเหน็ วา่ เขายงั้ มอื ซง่ึ นกี่ เ็ ปน็ อกี เรอื่ งทน่ี า่ ทง่ึ เนอ่ื งจาก เทา่ ที่เคยเจอคนทว่ั ไปท่ีไม่เคยมลี กู จะไม่ค่อยระวังเท่าไหร่ ชายหนุ่มหันไปมอง จากน้ันเขาก็เดินไปกดเจลล้างมือ ก่อนจะ ยอ้ นกลบั มาบบี แกม้ ยยุ้ ๆ ของหลานสาวอยา่ งรกั ใคร่ ขณะทค่ี นซงึ่ อมุ้ เดก็ อยู่ ยังคงมองเขาด้วยสายตาพศิ วงต่อไป มีเสียงฝีเท้าลอยมา สองหนุ่มสาวหันไปมองพร้อมกันแล้วก็พบว่า Page �������.indd 45 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 46 เป็นพ่อแมข่ องเดก็ น้อยที่เดนิ เคียงข้างกนั มา \"ขอบคุณนะจี กีก้ีไม่งอแงใช่ไหม\" กานต์ถามพร้อมกับเอื้อมมารับ เด็กหญิงกลบั ไป \"ไมเ่ ลยคะ่ อารมณด์ มี าก\" จริ ะประไพตอบแลว้ หนั ไปยกมอื ไหวธ้ รี ดนย์ อีกฝ่ายยกมือรับไหว้และท�ำท่าว่าจดจ�ำเธอได้ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรและ หันไปสนใจลูกสาวตวั น้อยท่ีสง่ เสยี งออ้ แอ้อย่างรวดเรว็ \"เดีย๋ วค่อยอ้มุ จะ้ คุณพอ่ มอื เปือ้ น\" ธีรดนย์น้ันเป็นที่เล่ืองลือเร่ืองความดุและความโหด แถมมาดปกติ ของเขาก็สมกับเป็นนักธุรกิจใหญ่ ทว่าผู้ชายท่ีอยู่ตรงหน้าเธอไม่มีแวว ความดโุ หดและไมม่ มี าดทวี่ า่ เลยสกั นดิ ...พอผชู้ ายตวั โตๆ ทำ� นา่ รกั กบั เดก็ แลว้ มันก็ชวนใหเ้ อ็นดอู ยา่ งช่วยไมไ่ ด้ \"ทโ่ี ตะ๊ คณุ บงั อรมเี จลลา้ งมอื \" พชั รบอกญาตเิ หมอื นทจี่ ริ ะประไพบอกเขา พอไดย้ นิ อยา่ งนนั้ ธรี ดนยเ์ ลยหนั ไปมองแลว้ เดนิ ไปดู \"อุ้มไหมคะ\" กานต์ถามญาติสามีอย่างเป็นมิตร เมื่อครู่ตอนเดินมา เธอสังเกตเห็นเขากำ� ลงั เล่นกับเด็กหญิงอยู่ \"ไม่เป็นไรครับ\" ชายหนุ่มปฏิเสธ ดวงตายังจับจ้องมองเด็กน้อย ทยี่ กไมย้ กมอื ไปทางทผี่ เู้ ปน็ พอ่ เดนิ ไป \"ไดย้ นิ วา่ กกี ตี้ ดิ พอ่ ทา่ ทางจะตดิ จรงิ ๆ\" \"ตดิ คะ่ ลูกตดิ พอ่ พ่อก็ตดิ ลกู \" กานตห์ ัวเราะ \"อ้าว อยู่กันพร้อมทั้งคุณธีคุณพัชรเลย เชิญหน่อยค่ะ\" บังอรท่ีเพ่ิง เดนิ กลบั มาที่โตะ๊ ทำ� งานของตนเองทำ� หนา้ แปลกใจนดิ หนง่ึ กอ่ นจะออกปาก พอพชั รไดย้ นิ อย่างน้ันเลยหมนุ กายไปสมทบกับญาติผพู้ ี่ \"โอ๋ๆ รอคุณพ่อแป๊บนึงนะคะ\" ผู้เป็นแม่ปลอบลูกน้อยเม่ือสังเกตว่า เดก็ หญงิ ทำ� ทา่ จะงอแง ซง่ึ ก็ไมร่ วู้ า่ เกย่ี วกบั การทธี่ รี ดนยเ์ ดนิ หา่ งไปเหมอื น ไมส่ นใจหรือเปล่า จากนน้ั กานตก์ ห็ ันมายมิ้ กบั สาวรนุ่ น้องแล้วเปดิ ประเด็น ชวนคยุ \"หนุม่ ๆ บา้ นนีเ้ ขารักเดก็ กันมากเลยแหละ\" Page �������.indd 46 11/2/2563 BE 15:41

Andra 47 \"ทกุ คนเลยเหรอคะ\" จิระประไพเลกิ คิว้ \"เท่าที่พี่เจอก็ทุกคนนะ โดยเฉพาะลูกหลานของตัวเองเน่ีย...น้าบุษ คุณน้าคุณธีเขายังบอกว่าสงสัยมันอยู่ในดีเอ็นเอ บางคนดูน่ิงๆ โหดๆ ลองปล่อยอยูก่ ับเด็กสิ ยิง่ เด็กเลก็ นะ แทบเป็นคนละคน\" มัณฑนากรสาวฟังแล้วอดยิ้มไม่ได้ เพราะเท่าที่เห็นเมื่อครู่ก็พอจะ ทำ� ใหเ้ ธอเชอ่ื อยเู่ หมือนกัน ขณะเดยี วกนั ธรี ดนยก์ ค็ ยุ งานกบั พชั รอยตู่ รงหนา้ โตะ๊ ทำ� งานของบงั อร เขาใช้เวลาครู่หน่ึงก่อนจะพยกั หน้าสง่ สญั ญาณเรยี กภรรยา \"กลับห้องผมกนั \" \"พี่ไปกอ่ นนะจี ถา้ มอี ะไรกต็ ดิ ตอ่ พี่ไดต้ ลอดเลยนะ\" กานตห์ นั ไปลำ่� ลา รุ่นน้อง \"ขอบคุณค่ะ\" จิระประไพยกมือไหว้อีกฝ่าย เข้าใจว่าประโยคหลัง น่าจะหมายถงึ เร่อื งงานรโี นเวตบา้ นของพัชร สาวหน้าหวานยืนมองคู่สามีภรรยาอุ้มลูกจากไป และนั่นก็ท�ำให้เธอ ได้เห็นว่าพัชรยืนมองไปในทางเดียวกัน แล้วเธอก็นึกถึงการเล่นกับหลาน ของเขาขน้ึ มา เมอ่ื บวกกบั เรอ่ื งทก่ี านตบ์ อกวา่ หนมุ่ ๆ บา้ นภกั ด์โิ ภคนิ รกั เดก็ เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเขาก�ำลังคิดเร่ืองการสร้างครอบครัวของตัวเอง หรอื เปล่า ซ่งึ ถ้าคิดมันก็ต้องพว่ งกลบั ไปถึงอดตี คนรักท่ีทิ้งไปทั้งทว่ี างแผน จะแตง่ งานกนั แล้วด้วยซ�้ำ คดิ แลว้ กน็ า่ เหน็ ใจอยู่ พอธีรดนย์กับกานต์ลับไปจากสายตาแล้ว ชายหนุ่มก็หันไปพูดอะไร บางอยา่ งกบั บังอร จากน้นั เขากก็ ้าวยาวๆ ตรงมาหาจริ ะประไพ \"ผมยังไม่ได้กินมื้อเท่ียงเลย เด๋ียวคุณเอางานให้ผมดูท่ีโต๊ะอาหาร แล้วกนั เสรจ็ แล้วคอ่ ยกลับข้ึนมาคุยกบั คณุ บงั อรต่อ\" \"ได้คะ่ \" หญิงสาวพยักหน้ารบั จากนัน้ กห็ มุนกายไปหยิบข้าวของ... ก่อนหน้านี้ก็มีกิตติยุทธเป็นสารถี ตอนน้ีจะได้น่ังร่วมโต๊ะกับพัชรอีก นี่ยัง Page �������.indd 47 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 48 ไม่ต้องนับถงึ ศวิ นาถท่อี ยู่ดๆี ก็กลับมาทักเธอ อยู่ดีๆ ก็เหมือนเราจะดวงสมพงศ์กับเหล่าผู้ชายของนีรัมพรขึ้นมา เสยี อยา่ งน้นั เลยแฮะ หวงั ว่าจะไมม่ ีเรื่องยงุ่ แลว้ กัน รา้ นอาหารทพ่ี ชั รมากนิ ขา้ วนน้ั อยทู่ ชี่ นั้ ลอ็ บบนี้ น่ั เอง มนั เปน็ รา้ นทเ่ี นน้ ขายอาหารจานเดียว เนื่องจากพ้นช่วงเวลากินม้ือเที่ยงของคนท่ัวไปแล้ว ดงั นน้ั ภายในรา้ นจงึ มลี กู คา้ แคไ่ มก่ โ่ี ตะ๊ บรรยากาศปลอดโปรง่ สามารถนงั่ คยุ งาน ได้สบาย \"สั่งตามสบายเลยนะ ไมต่ อ้ งเกรงใจ\" \"ขอบคุณค่ะ\" มัณฑนากรสาวตอบพร้อมกับพลิกเมนูไปดูรายการ เครอ่ื งดมื่ ชายหนุ่มสั่งอาหารอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าเขามีเมนูอาหาร ท่ีอยากกินในใจแล้ว ดังน้ันจิระประไพจึงเลือกเครื่องด่ืมท่ีคุ้นเคย แล้วก็ ปดั ความคดิ ทจี่ ะสงั่ ของกนิ เลน่ ทงิ้ ไปเพราะปกตเิ ธอไม่ใชค่ นเลอื กเมนอู าหารเรว็ และเธอกค็ ิดวา่ ไม่ควรปลอ่ ยให้เขานั่งรอ ทวา่ ยงั ไม่ทันสง่ เมนูอาหารคนื ให้ บริกร กระเพาะเจ้ากรรมของเธอก็ส่งเสียงร้องดังลั่น อย่าว่าแต่เธอชะงัก กระทงั่ บรกิ รยงั มองมา สว่ นพชั รนน้ั เธอไมก่ ลา้ แมแ้ ตเ่ หลอื บแลไปมอง ทแ่ี นๆ่ สองแกม้ ของเธอร้อนผา่ วดว้ ยความอับอายทีเดียว \"คุณกนิ อะไรเป็นเพอื่ นผมหนอ่ ยสิ ร้านนี้อรอ่ ยหลายอยา่ งนะ\" พชั ร เปรยเสยี งเรยี บเรอ่ื ยขณะพลกิ เมนดู ตู อ่ แมจ้ ะสง่ั อาหารไปแลว้ \"อยากใหผ้ ม แนะน�ำไหม\" \"ค่ะ\" เธอพึมพ�ำ ดวงตากลมโตหลังแว่นหลุบมองกระดาษรองจาน ที่พิมพ์โฆษณาโปรโมช่ันในช่วงน้ีของร้านอาหารเพราะไม่รู้จะเอาสายตา ไปไว้ที่ไหน เนอ่ื งจากการประชมุ ชว่ งเชา้ ยดื เยอื้ หญงิ สาวเลยไมม่ เี วลากนิ มอื้ เทยี่ ง Page �������.indd 48 11/2/2563 BE 15:41

Andra 49 ก่อนมาท่ีตึกน้ี หลังลงจากรถไฟฟ้าแล้วเธอเลยแวะร้านสะดวกซ้ือ ซ้ือ ซาลาเปาลกู หนงึ่ มากนิ แทนขา้ วเทย่ี ง แนน่ อนวา่ มนั ไมอ่ ยทู่ อ้ งเทา่ กบั กนิ ขา้ ว จริงๆ แต่เธอก็คิดว่าดีกว่าไม่ได้กินอะไร และปกติถ้าได้กินอะไรไปบ้าง กระเพาะของเธอกจ็ ะไม่แสดงอาการประท้วงหนักแบบนี้ด้วย \"สเต๊กที่นี่ใช้ได้ สปาเกตตี้ครีมปูก็ดี แล้วก็มีก๋วยเตี๋ยวหลอด หรือ ถ้าอยากกนิ ขา้ วก็เมนูข้าวแกงกะหร่หี มทู อดทผ่ี มส่งั ไป ผมกนิ บอ่ ย\" \"เอาขา้ วแกงกะหรกี่ ็ไดค้ ะ่ \" \"งนั้ เอาขา้ วแกงกะหรส่ี องจาน แลว้ กเ็ อาพติ า้ พซิ ซา่ ไกบ่ ารบ์ คี วิ มาดว้ ย\" ชายหนมุ่ หนั ไปบอกบรกิ รพรอ้ มกบั สง่ เมนอู าหารคนื และเมอื่ อกี ฝา่ ยผละไปแลว้ เขากเ็ บนความสนใจกลบั มาหาเธอ \"เราคยุ งานกนั เลยดไี หม เผอื่ คยุ เสรจ็ เรว็ จะไดก้ นิ ขา้ วกนั สบายๆ\" \"คะ่ \" จริ ะประไพรบั คำ� แลว้ รบี หนั ไปเปดิ กระเปา๋ ซงึ่ วางอยบู่ นเกา้ อตี้ วั ขา้ งๆ อยา่ งรวดเรว็ ไอรอ้ นตรงแกม้ จางลงไปบา้ งแลว้ ขณะทคี่ วามตระหนกั รคู้ อ่ ยๆ หลง่ั ไหลเขา้ มา เมื่อครู่ชายหนุ่มชวนเธอกินข้าวเป็นเพ่ือน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขา ไดย้ นิ เสยี งทอ้ งรอ้ งของเธอหรอื เปลา่ ทวา่ เขากท็ ำ� ประหนงึ่ ไมม่ อี ะไรเกดิ ขน้ึ หนำ� ซำ�้ ยงั ช่วยแกส้ ถานการณ์ไม่ให้เธอต้องอบั อายได้ดยี ่งิ กานต์บอกว่าพัชรใจดีกับคนท่ีอยากดีด้วย ซ่ึงเธอก็ไม่นึกเลยว่า ตนเองจะอยู่ในกลุ่มทว่ี า่ ด้วย นอกจากนีเ้ ขายังสุภาพและฉลาดมากดว้ ย... พูดตามจริง ต่อให้มีสองสมองเธอก็ไม่คิดว่าตนเองจะสามารถคิดหาทาง แก้ไขสถานการณ์ได้ดเี ท่าทเ่ี ขาท�ำเมื่อครู่ ทวา่ เธอก็ยังไมอ่ ยากเขา้ ใกลเ้ ขา มากเกนิ ไปอยดู่ ี ใบหน้าหลอ่ เหลาเรยี บนงิ่ มัณฑนากรสาวสบตากบั ชายหนมุ่ นิดหนึ่ง กอ่ นจะเปดิ หนา้ จอแท็บเลตให้เขาดภู าพตวั อยา่ งงานออกแบบ \"จีเลือกลองท�ำห้องรับแขกก่อนเพราะคิดว่ามันเป็นจุดศูนย์กลาง Page �������.indd 49 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 50 ของบ้าน การออกแบบส่วนอนื่ ๆ ของบ้านหลังจากนีจ้ ะใชห้ อ้ งรบั แขกเปน็ เรเฟอเรนซค์ ะ่ \" จริ ะประไพอธบิ ายขณะวางแทบ็ เลตลงตรงกลางโตะ๊ \"ลองทำ� มาสามแบบคะ่ ยงั ไงคุณลองดกู อ่ นนะคะ\" พัชรยกแท็บเลตขึ้นไปดู นิ้วยาวปัดเล่ือนดูภาพสามมิติท้ังสามภาพ ท่ีเธอพูดถึง และเขาก็สังเกตเห็นอย่างรวดเร็วว่าแม้แต่ละภาพที่เขาดู จะมีสไตล์การออกแบบท่ีแตกต่างกัน ทว่ามันก็มีจุดร่วมอย่างหน่ึงคือ มู้ดอบอุ่นนุ่มนวลกว่าการตกแต่งเดิมที่เขาบอกเธอว่าเหมือนโชว์รูม ไม่ว่า จากโทนสีหรือองค์ประกอบภายในห้อง ที่ส�ำคัญคือมันแตกต่างจาก ห้องรับแขกเดิมจนถ้าไม่บอกก็ไม่รู้เลยว่าเป็นพื้นท่ีเดียวกัน ซ่ึงนั่นท�ำให้ เขาพอใจอยา่ งย่ิง ถือวา่ เธอท�ำงานใชไ้ ด.้ .. \"แบบแรกดูหนักและคอนเซอร์เวทีฟไป ส่วนแบบท่ีสองก็เหมือน รสี อร์ตไปหนอ่ ย...แบบทส่ี ามกำ� ลังดี\" \"ค่ะ\" หญิงสาวพยักหน้ารับ มันเป็นงานแบบร่วมสมัยท่ีเธอใส่ความ เป็นสเปนลงไปด้วย และทีส่ ำ� คัญคือเน้นใช้โทนสที ี่สวา่ งขึ้น บวกกับงานไม้ ซึ่งต่างกับการตกแต่งเดิมที่ใช้โลหะแบบสมัยใหม่ \"แล้วมีตรงไหนท่ีคุณ อยากใหป้ รบั ไหมคะ โทนสี เฟอรน์ ิเจอร.์ ..\" \"คุณก็ใช้โทนสีฟ้าที่ผมชอบแล้ว ส่วนเฟอร์นิเจอร์...เอาเป็นว่าขอให้ มนั ใชง้ านไดจ้ รงิ ไม่ใชแ่ คส่ วย อยา่ งโซฟากข็ อใหน้ งั่ สบายอะไรทำ� นองนน้ั \" ดวงตาคมหลุบลงมองภาพบนหน้าจออกี คร้งั \"คะ่ \" จริ ะประไพรบั คำ� หนกั แนน่ นน่ั เปน็ หลกั ทเ่ี ธอยดึ ถอื เสมอในยาม ท�ำงานตกแต่งภายใน โดยเฉพาะเมื่อเป็นบ้านที่พักอาศัยด้วย \"ถัดจากน้ี มีภาพจากงานตกแต่งเก่าๆ ด้วย ถ้ายังไงคุณจะเปิดดูไหมคะ เผื่อจะเจอ อะไรทชี่ อบ\" \"อมื \" ชายหนมุ่ สง่ เสยี งรบั ในลำ� คอ ขณะเดยี วกนั กต็ วดั สายตาไปมอง Page �������.indd 50 11/2/2563 BE 15:41

Andra 51 จานพติ า้ พซิ ซา่ ทบี่ รกิ รนำ� มาวางเสริ ฟ์ จากนนั้ เขากพ็ ยกั พเยดิ \"คณุ กนิ เลย เดี๋ยวผมเปิดดเู อง\" มณั ฑนากรสาวพมึ พำ� รบั เบาๆ จากนน้ั กห็ ยบิ ชอ้ นสอ้ มโดยดี ไมค่ ดิ จะ ลีลาใดๆ เพราะอย่างไรเขาก็ต้องรู้อยู่แล้วว่าตอนน้ีเธอหิวจัด...ถ้านับจาก วันแรกท่ีเจอกันจนถึงตอนน้ีก็ต้องบอกว่าพัชรไม่ใช่ลูกค้าเรื่องมากเลย อันท่ีจริงออกจะ 'น้อย' เกินไปด้วยซ�้ำ ขอแค่งานสวยถูกใจและไม่ซ�้ำเดิม ก็พอ ดูทรงแล้วถ้าจะปิดจ็อบให้เร็วก็คงพอได้ แต่สุดท้ายเธอก็ท�ำไม่ลง ไมว่ า่ อยา่ งไรเธอกอ็ ยากใหง้ านออกมาดี และใหล้ กู คา้ ไดม้ บี า้ นทเ่ี ขาสามารถ ใช้ชวี ิตด้วยความพงึ พอใจสูงสุด หวงั ว่ามนั จะไม่เป็นการหาเร่ืองใส่ตัวแลว้ กัน Page �������.indd 51 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 52 บทที่ 5 นา้ ชายกับหลานสาว จิระประไพชะงักไปนิดหน่ึงเม่ือเดินเข้าไปในบ้านหลังงามแล้วพบกับ ความวา่ งเปลา่ เฟอรน์ เิ จอรถ์ กู ขนยา้ ยออกไปเกอื บทงั้ หมดแลว้ แมอ้ นั ทจ่ี รงิ เธอจะทราบตั้งแต่แรกว่าตอนน้ีเฟอร์นิเจอร์ส่วนใหญ่ถูกขนไปเก็บในโกดัง ระหวา่ งอยู่ในขนั้ ตอนตามหาเจา้ ของใหม่ สว่ นทเ่ี หลอื อยู่ในบา้ นไมก่ ชี่ น้ิ คอื พวกทมี่ เี จา้ ของใหมแ่ ลว้ แตย่ งั ไมถ่ กู ขนไป เมอื่ ครตู่ อนเจอลงุ ทอมกบั ปา้ ตกุ๊ ท้งั สองก็บ่นใหฟ้ ังว่าบรษิ ัทขนย้ายนดั วา่ จะมาเมื่อเทยี่ ง ทวา่ จนบ่ายแกก่ ็ยงั ไมโ่ ผลม่ า ไมร่ สู้ ดุ ท้ายวนั น้จี ะมาไหม หญงิ สาวกวาดตามองไปรอบหอ้ งรบั แขกกวา้ ง จากนน้ั กเ็ ลอื กนง่ั ลงบน พน้ื ตรงกลางหอ้ ง การทำ� งานเปน็ มณั ฑนากรทำ� ใหเ้ ธอไดพ้ บเจอคนหลากหลาย บางคนในจ�ำนวนน้ันพยายามทุกทางท่ีจะเก็บภาพอันงดงามในใจตนเอาไว้ ขณะทบี่ างคนอยา่ งเชน่ พชั รกท็ ำ� ทกุ อยา่ งเพอ่ื ลบภาพเกา่ ทง้ิ ใหร้ าบคาบ มันก็นา่ แปลกดี... จริ ะประไพปลอ่ ยทง้ั อารมณแ์ ละความคดิ ใหล้ อ่ งลอย วนั นเ้ี ธอเหนอ่ื ย มาก เมอ่ื เชา้ เธอไมไ่ ดเ้ ขา้ ออฟฟศิ แตต่ รงดง่ิ จากบา้ นไปประชมุ เลย มนั เปน็ การประชมุ ทหี่ นกั หนาหนกั หนว่ งเอาเรอ่ื ง เพราะเปน็ โปรเจก็ ตห์ า้ งสรรพสนิ คา้ Page �������.indd 52 11/2/2563 BE 15:41

Andra 53 ระดบั นานาชาติ ตวั แทนผบู้ รหิ ารจากบางบรษิ ทั ถงึ ขนั้ บนิ ตรงมาจากสงิ คโปร์ แบบเชา้ เยน็ กลบั เพอ่ื รว่ มประชมุ นดั นี้โดยเฉพาะดว้ ยซำ�้ งานนเี้ ปน็ งานใหญ่ อาชวนิ กบั วรี ากรถงึ กบั เขา้ รว่ มการประชมุ นด้ี ว้ ยกนั ทง้ั ทปี่ กตจิ ะแยกกนั ทำ� งาน ตวั เธอนนั้ ถกู เลอื กมารว่ มโปรเจก็ ตน์ สี้ ว่ นหนงึ่ เพราะความสามารถทางภาษา จากการทเ่ี ธอเรยี นโรงเรยี นอนิ เตอรม์ าตง้ั แตเ่ ดก็ เนอื่ งจากมผี เู้ กยี่ วขอ้ งจำ� นวนไมน่ อ้ ย การตกลงรายละเอยี ดในเรอื่ งตา่ งๆ จงึ คอ่ นขา้ งยงุ่ ยากซบั ซอ้ น ถงึ จะเรม่ิ ประชมุ ตงั้ แตเ่ ชา้ ทวา่ มนั กล็ ากยาวมาจน บา่ ยแก่ พอออกจากหอ้ งประชมุ แลว้ เธอกแ็ ยกตวั จากเจา้ นายมายงั บา้ นของ พชั ร แมเ้ มอื่ ครง้ั กอ่ นทม่ี าบา้ นนจี้ ริ ะประไพจะสำ� รวจบา้ นคอ่ นขา้ งละเอยี ดแลว้ แต่ก็ยังมีรายละเอียดบางอย่างที่เธอต้องมาตรวจสอบซ�้ำ เช่นวัสดุปูพื้น ที่ซ่อนอยู่ใต้พรม เธอไม่ได้อยากร้ือท�ำลายทุกส่ิง อะไรที่ใช้ได้ถ้าเก็บไว้ กส็ ามารถประหยดั ทงั้ งบประมาณและเวลา ตอ่ ใหเ้ จา้ ของบา้ นจะไมค่ อ่ ยสนใจ อยา่ งแรกเทา่ ไหร่กต็ าม งานบ้านพัชรไม่คืบหน้าเท่าไหร่ หลักๆ เพราะเธอติดงานอื่นท่ีเร่ง มากกวา่ อยา่ งไรเสยี งานนกี้ เ็ ปน็ งานแทรก ทส่ี ำ� คญั ยงั ไมม่ กี ารกำ� หนดเวลา เท่าที่รู้มีการเซ็นสัญญาเกี่ยวกับการจัดการเฟอร์นิเจอร์แล้ว ทว่าสัญญา เกี่ยวกบั งานออกแบบน่าจะมีการแกไ้ ขบางอย่าง แตเ่ รื่องนนั้ เป็นภาระของ อาชวิน สว่ นท่เี ธอต้องสนใจคอื งานออกแบบ ซง่ึ พชั รกด็ ูไม่ไดร้ บี มาก แค่ ขนเฟอรน์ เิ จอรเ์ กา่ ออกไปเขากด็ พู อใจแลว้ เพยี งแตเ่ ปน็ ตวั เธอเองทอ่ี ยากเรง่ ให้งานนี้จบ เพื่อท่ีเธอจะได้ไม่ต้องพัวพันกับพวกภักด์ิโภคินนานนัก... ถึงพชั รจะดเู ปน็ คนดีใชไ้ ดก้ ็เถอะ สุดท้ายจิระประไพก็ไม่ค่อยได้อะไรจากการนั่งคุยงานควบกินข้าวกับ ชายหนุ่มเท่าไหร่ มีแค่รายละเอียดเพ่ิมเติมนิดหน่อยเกี่ยวกับการท่ีเขา ตั้งใจจะท�ำห้องให้หลานสาววัยรุ่น เมื่อพิจารณาจากการท่ีเขาบังเอิญชอบ งานออกแบบสไตล์ท่ีเธอถนัดและชื่นชอบเป็นการส่วนตัว หญิงสาวเลย Page �������.indd 53 11/2/2563 BE 15:41

จิรพัชร 54 ตัดสินใจวา่ จะตกแต่งท่นี ่ีเหมือนเปน็ บา้ นของตวั เองเสียเลยเพื่อใหง้ ่ายเข้า ว่าแต่...เธอคงจะต้องขอคุยกับหลานสาวเขาสักหน่อยล่ะมั้งว่า อยากได้หอ้ งแบบไหน ขณะท่ีก�ำลังครุ่นคิดอยู่น้ันโทรศัพท์ของเธอก็ส่งเสียงร้องบอกว่า มีข้อความถูกส่งเข้ามาเป็นชุด เธอเลยเปิดกระเป๋าสะพายท่ีวางอยู่ข้างตัว เพื่อหยิบมันข้ึนมาดู คร้ันเห็นช่ือว่าศิวนาถเป็นผู้ส่งข้อความเธอก็นิ่งไป นิดหนง่ึ 'เปน็ ไงบ้างจ.ี ..' 'เยน็ นี้วา่ งไหม...' 'เผ่ือจะไดเ้ จอ...' ถึงจะไม่ได้เปิดอ่านข้อความท้ังหมด ทว่าแค่ส่วนต้นของข้อความ แต่ละทอ่ นกเ็ พยี งพอให้หญงิ สาวเดาไดว้ ่าอกี ฝ่ายน่าจะชวนเธอไปไหนสกั ที่ อาจเปน็ การกนิ มื้อเยน็ ก็ได้ จริ ะประไพหยอ่ นโทรศพั ทม์ อื ถอื กลบั เขา้ กระเปา๋ จากนนั้ กย็ นั ตวั ลกุ ขน้ึ พร้อมคว้ากระเป๋าสะพายไหล่ เดินลึกเข้าไปในบ้านเพ่ือไปดูห้องอื่นๆ ตามความตงั้ ใจทเ่ี ดนิ ทางมาในวนั นี้ ไม่ใส่ใจจะตอบขอ้ ความของเพอื่ นเกา่ เธอตงั้ ใจว่าเด๋ียวกลบั ถึงบา้ นแล้วค่อยตอบ ถงึ ตอนนม้ี ณั ฑนากรสาวกย็ งั แปลกใจทศี่ วิ นาถทำ� ทา่ วา่ อยากเดนิ กลบั เข้ามาในชีวติ เธอ ถงึ แมจ้ ะไม่ได้โกรธเรือ่ งเมอ่ื หลายปกี อ่ น ทวา่ เรอื่ งมนั ก็ ผ่านมานานขนาดนั้นแล้ว หลังเลิกกับนีรัมพรเขาน่าจะได้เจอผู้หญิงดีๆ อกี หลายคนแลว้ ดว้ ยซำ้� ไม่รนู้ กึ ยังไงถึงกลบั มาแสดงทา่ ทีแบบนก้ี ับเธออีก หรอื เราจะดสู น้ิ ไรไ้ มต้ อก นา่ จะจบี งา่ ยกไ็ มร่ ู้ จริ ะประไพยม้ิ ขำ� กบั ตวั เอง ลำ� พงั Page �������.indd 54 11/2/2563 BE 15:41

Andra 55 ขณะเดยี วกนั ทอ่ี กี ฟากของเมอื ง ปรชี ยากเ็ พงิ่ เดนิ เขา้ สหู่ อ้ งทำ� งานของ พชั ร หลงั จากทกี่ อ่ นหนา้ นแี้ วะไปทกั ทายญาตคิ นอน่ื ๆ เพราะตอนเธอมาถงึ พัชรอยู่ในห้องประชุม จนได้ยินว่าคุณน้ารูปหล่อท่ีสนิทสนมและดูแลเธอ ใกลช้ ดิ ทสี่ ดุ กลบั มาทห่ี อ้ งทำ� งานแลว้ เธอจงึ ยอ้ นกลบั มาหาเขา \"สรุปว่าปิดเทอมนี้อยากลองเรียนดรอว์อิ้งเหรอ ท่ีใช้สอบเข้าพวก คณะสถาปตั ยฯ ออกแบบอะไรพวกนนั้ ใชไ่ หม...เอาสิ แลว้ มนั มโี รงเรยี นสอน หรอื ยงั ไง\" พชั รไมค่ อ่ ยแปลกใจเทา่ ไหรเ่ มอื่ รแู้ ผนการของหลานสาว เพราะ เธอกแ็ สดงออกใหเ้ หน็ วา่ ชอบทางนมี้ าพกั หนง่ึ แลว้ ยง่ิ หลงั กลบั จากวนั ท่ีไป งานโอเพนเฮา้ ส์ที่มหาวิทยาลยั ยิง่ ชดั เจน \"ปุ้มว่าจะลองถามพี่คนนั้นดูว่าเขารับสอนหรือเปล่า\" ปรีชยาหยุด นิดหนึ่ง บนใบหน้าปรากฏแววลังเลวูบหน่ึง \"แต่เท่าที่คุยกันเหมือนพี่เขา น่าจะยุ่งมาก ปมุ้ เลยไมก่ ล้าถาม เกรงใจพ่เี ขา\" \"หมายถึงคนท่ีวาดการ์ตูนให้ปุ้มวันน้ันใช่ไหม\" ชายหนุ่มเลิกคิ้ว ก่อนจะออกปากกระตุ้นเน่ืองจากเขารู้นิสัยของหลานสาวดี \"ลองถามดู ไมเ่ หน็ เปน็ ไร ถา้ เขาไมว่ า่ งกบ็ อกปมุ้ เองนน่ั แหละ แลว้ เขากอ็ าจจะแนะนำ� เพือ่ นทเี่ กง่ ๆ ให้มาชว่ ยสอนปมุ้ ก็ได\"้ \"พเ่ี ขาใจด.ี ..เหมอื นจะรวู้ า่ ปมุ้ ไมค่ อ่ ยกลา้ ยงุ่ กบั ใครดว้ ย ปมุ้ เลยกลวั เขา จะรบั ปากสอนปมุ้ ทงั้ ท่ีไมว่ า่ ง\" สาวนอ้ ยพมึ พำ� หลังจากแอดจิระประไพทางแอพพลิเคชั่นแชตแล้วปรีชยาก็คุยกับ อีกฝ่ายเนืองๆ หลายครั้งที่สาวรุ่นพ่ีเป็นคนทักมาคุยกับเธอก่อนด้วยซ้�ำ ส่วนใหญ่เป็นการคุยกันเรื่องสัพเพเหระ บางคร้ังมัณฑนากรสาวก็ให้ ค�ำปรึกษาเรื่องการเรียน หรือกระท่ังเรื่องแบบผู้หญิงๆ ที่บางทีเธอก็ไม่รู้ จะไปคยุ กบั ใคร ดงั นน้ั ถงึ หลงั จากวนั งานโอเพนเฮา้ สจ์ ะไมไ่ ดเ้ จอหนา้ กนั อกี แต่เธอก็รู้สึกสนิทสนมกับอีกฝ่ายมากขึ้นเร่ือยๆ และปรีชยาก็ตระหนักว่า รนุ่ พที่ ี่บังเอิญพบนั้นใจดมี ากขนาดไหน Page �������.indd 55 11/2/2563 BE 15:41