ปรารถนา...คุณอีกสักครั้ง ชุด Wishing You ด้วย...และปรารถนา

นัทธิมา (นัธ) 7 บทนำ� \"หมนื่ นึงเนย่ี ใช้ใหม้ ันเพลาๆ ลงหนอ่ ยนะยะ\" ด�ำเกิงอดีตโปรดิวเซอร์ค่ายเพลงที่หญิงสาวเคยท�ำงานด้วยบ่นพลาง เล่อื นซองเงินให้ \"รแู้ ลว้ นา่ เจ๊ ตอนแพมมเี งนิ แพมก็ใหเ้ จย๊ มื ตลอด ไมเ่ คยทวงเลยดว้ ย\" ภูรติ าสวนกลับทันควัน \"ฉันจ�ำได้ย่ะว่าแกเคยให้ฉันยืม แค่จะเตือนให้แกมีสติ ไม่ใช่เอะอะ กอ็ วดโลกไวก้ ่อน\" คนถูกบ่นถอนหายใจแรงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อเสียชีวิต ภูริตาคงไม่รู้ความจริงว่าบริษัทมีหน้ีสิน มากมาย และนอ้ งชายของพอ่ กแ็ อบเชดิ เงนิ กอ้ นโตของบรษิ ทั พาครอบครวั หนไี ปเมืองนอก ท้ิงหนีก้ อ้ นเบ้อเรมิ่ เท่มิ ไวใ้ หเ้ ธอรับผิดชอบเพยี งล�ำพัง เป็นคร้ังแรกท่ีคุณหนูสายเปย์อย่างภูริตารู้รสชาติของการหนีเจ้าหนี้ ชนิดหัวซุกหัวซุน แต่พอต้ังสติได้ในไม่กี่วันถัดมาเธอก็เรียกบรรดาเจ้าหน้ี มาพบ และขอร้องให้อดีตทนายประจ�ำตระกูลช่วยจัดแจงขายทรัพย์สิน ทงั้ หมดเพอื่ ใชห้ น้ี ไมเ่ วน้ แมแ้ ตบ่ า้ นหลงั งามซง่ึ เปน็ ทซี่ กุ หวั นอนแหง่ สดุ ทา้ ย Page �������... ��������������.indd 7 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 8 \"ก็มันอดไม่ได้นี่เจ๊ เพื่อนไฮโซบางคนมาค่อนแคะว่าแพมตกอับ ฟังแล้วมันจ๊ีดก็เลยต้องอวดให้โลกรู้ว่าคนอย่างภูริตาไม่ยอมอับจนหนทาง ง่ายๆ หรอก\" เพราะความจมไม่ลงนี้เองบีบบังคับให้เธอละเลงเงินก้อนสุดท้ายหลัง จากปลดหนี้ไปกับค่าเช่าคอนโดฯ หรูสามเดือน กระเปา๋ แบรนด์เนม และ อาหารมอ้ื หรู แล้วตอนนี้เงนิ กอ้ นน้นั ก็หมดลงเป็นทเ่ี รยี บรอ้ ย \"ฉันถามจริง แกจะอวดโลกไปได้อีกสักก่ีน�้ำ บอกไว้ก่อนนะยะว่า ไมม่ ีกอ๊ กสอง ค่าผ่อนบ้าน ผอ่ นรถ ไหนจะต้องให้แม่ แล้วก็เลย้ี งผู้ชายอกี ฉันออกท้งั นนั้ \" \"แพมมลี ทู่ างรอดแล้วเจ\"๊ \"ลทู่ างอะไรของแก\" \"แพมวา่ แพมจะกลบั ไปงอ้ แฟนเกา่ ตอนนเ้ี ขาเปน็ ถงึ นายหวั เจา้ ของ ฟาร์มไข่มุกท่ีภูเก็ต แพมกะจะไปขออยู่ด้วย แพมเคลียร์หน้ีได้แล้ว แต่ แพมไมม่ ที อี่ ยู่ เงนิ เชา่ คอนโดฯ ก็ไมม่ แี ลว้ ดว้ ย แพมวา่ แพมไปงอ้ เขาดกี วา่ \" \"แต่เท่าที่ฉันจ�ำได้ แกบอกว่าแกหักอกแฟนเก่าเสียยับเยิน เขาจะ ยอมคืนดีเรอะ\" ริมฝีปากของภูริตาขบเม้มเข้าหากันคล้ายไม่อยากยอมรับความจริง ขอ้ น้ี \"แตเ่ ราโตมาดว้ ยกนั พอ่ กม็ บี ญุ คณุ กบั เขา แลว้ ...แลว้ เขากร็ กั แพมมาก\" \"ก็ไหนแกว่าเขาไมเ่ คยบอกรกั ไม่เคยขอเป็นแฟนดว้ ยซ�้ำ\" \"ของแบบน้ีไมไ่ ดอ้ ย่ทู ี่คำ� พูดเจ๊ มันอยูท่ ีก่ ารกระท�ำ แค่มองตาก็ร้แู ล้ว ว่าเรารกั กันแค่ไหน แถมตอนนเี้ ขาหล่อข้นึ ตั้งเยอะดว้ ยนะเจ\"๊ \"แลว้ แกรู้ได้ไง ไหนวา่ หา่ งกนั เปน็ สบิ ปีแล้ว ไม่ได้ติดตอ่ กนั เลย\" \"แพมเหน็ รปู ในไอจนี ะ่ สิ เขารบั รางวลั อะไรสกั อยา่ งบนเวที ใสส่ ทู ผกู ไท หล่อมากอะ่ เจ๊\" Page �������... ��������������.indd 8 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 9 \"มีรูปไหมยะ ขอเจ๊ส่องหนอ่ ย\" ภูริตาจัดแจงเปิดรูปถ่ายท่ีตนบันทึกหน้าจอไว้ พออีกฝ่ายเห็นเข้า ถงึ กบั ยกมอื ทาบอก สหี น้าตนื่ ตะลงึ \"ทำ� ไมแกไมเ่ คยบอกวา่ แฟนเก่าหลอ่ ขนาดน\"้ี \"กเ็ ม่อื กอ่ นพี่เขมไมไ่ ด้ล่�ำแบบน้ี แลว้ ผวิ ก็ไม่เขม้ เท่านด้ี ว้ ย\" \"ดูดบิ ๆ เถื่อนๆ แบบนที้ า่ จะแรงดดี ้วยนะยะ\" \"อย่ามาทะลง่ึ นี่แฟนแพมนะเจ๊\" \"แฟนเก่าย่ะ ดๆู ไปฉันว่าหลอ่ กวา่ นงั คมิ บอมเป็นไหนๆ เลยนะ\" \"เจ๊อย่าพูดถึงมันเลย คิดแล้วยังเคืองไม่หาย ถ้าไม่ใช่เพราะมันกับ ผู้จดั การ แพมคงไม่ถูกแฟนคลับมนั ถล่มแบบน้หี รอก\" \"เรื่องมันแลว้ ไปแลว้ น่า\" \"แล้วไปแล้วได้ไงล่ะเจ๊ ทุกวันน้ียังมีแฟนคลับบางคนเข้ามาเหน็บ เวลาแพมลงรูปในไอจีอยูเ่ ลย\" \"ก็ถือเสียว่าโปรดสัตว์ผู้ยากไป อีกหน่อยคนรู้ความจริงก็เลิกวอแว แกเอง\" \"แพมต้องกลายเป็นจำ� เลยสงั คมไปถงึ เม่อื ไรละ่ เจ๊ นักร้องก็ไม่ไดเ้ ป็น ปรญิ ญาก็ไมม่ ี รูง้ ้ีแพมไม่ยอมเลิกเรยี นหรอก\" \"อยา่ มาอา้ งว่าเลิกเรยี นเพราะอยากเปน็ นกั รอ้ งหนอ่ ยเลยยะ่ ฉนั เหน็ คนทำ� งานไปดว้ ยเรยี นไปดว้ ยเยอะแยะ แตแ่ กนะ่ ขเี้ กยี จกเ็ ลยไมย่ อมไปเรยี น จนโดนไลอ่ อกจากมหา'ลัยต่างหาก\" \"เจอ๊ ่ะ นน่ี ้องนะ\" \"ย่ะ ถ้าไม่ใช่น้อง ฉันสาปส่งแกไปแล้ว ไม่ปากเปียกปากแฉะบ่น แบบนี้หรอก\" ใบหนา้ ของหญงิ สาวงองำ้� ลงครู่หนึ่งกอ่ นจะกูก้ ลับมาไดด้ งั เดมิ ทง้ั คพู่ ดู คยุ หยอกลอ้ กนั อกี พกั ใหญ่ ภรู ติ าก็โบกมอื ลาอดตี โปรดวิ เซอร์ Page �������... ��������������.indd 9 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 10 แล้วเดนิ เล่นในห้าง เผ่ือหาเรื่องใช้เงินกอ้ นใหมเ่ สยี หน่อย จังหวะท่ีหญิงสาวก�ำลังหยุดยืนรอที่ลิฟต์แก้ว สายตาเจ้ากรรม ดันเหลือบเห็นป้ายเซลส์ขนาดใหญ่ที่ร้านเสื้อผ้าฝั่งตรงข้ามเข้าพอดี เธอ จึงสะบัดหน้าเดินลิ่วๆ ไปทางร้านเสื้อผ้า แต่ยังไม่ทันก้าวเข้าร้าน จู่ๆ หญิงสาวหน้าสวย ตาคม ผิวสีน�้ำผง้ึ ก็ขยับมายืนขวางทางไว้ \"แพมรึเปล่า\" เรยี วค้วิ สวยขมวดเขา้ หากัน กอ่ นจ้องอกี ฝา่ ยอยา่ งเอาเรอื่ ง \"ฉันเคยรูจ้ ักเธอเหรอ\" \"เวไง กาลเวลา\" \"เว...กาลเวลา!\" ภูริตาขมวดควิ้ กอ่ นเบกิ ตาโพลง \"เว ท่ีเคยออกคา่ ยอาสาดว้ ยกันปะ่ \" \"เออ เวเอง\" บางคร้ังโลกก็กล๊มกลม ใครจะคาดคิดว่าคนท่ีไม่ได้เห็นหน้าค่าตา ไม่ได้พูดจากันมาหลายปีจะหวนกลับมาเจอกันอีกคร้ัง แล้วความทรงจ�ำ ก็ไหลบ่าเขา้ มาราวกับกระแสนำ้� ในฤดูน�ำ้ หลาก คุณหนูสายเปย์ผู้เกิดมาไม่เคยกร�ำงานหนัก ไม่เคยท�ำอะไรเพ่ือใคร แต่กลับจ�ำต้องยอมแปลงตัวเป็นไฮโซบ้านนอกนงั่ รถกระบะปเุ ลงๆ ไปร่วม ค่ายอาสาพัฒนาชนบทที่จังหวัดเชียงราย ก็เพราะถูกอาจารย์บังคับให้ไป ออกคา่ ยอาสาเพอื่ แลกกบั คะแนนชว่ ยเหลอื เลก็ ๆ นอ้ ยๆ ในวชิ าสงั คมศาสตร์ ท่คี ะแนนของเธอคาบลกู คาบดอก ความล�ำบากเรียกร้องให้เธออยากหนีกลับใจจะขาด แต่ท�ำไม่ได้ เพราะมีคะแนนค�ำ้ คอ แล้วการทนลำ� บากเพอื่ คะแนนในครัง้ น้นั ก็ทำ� ให้เธอ รู้จกั กาลเวลาและจิรัศยารนุ่ น้องอกี คน ตอนเจอกาลเวลาครั้งแรกภูริตาเรียนอยู่ช้ันปีท่ีสามและเป็นดาวเด่น ของคณะมาโดยตลอด หญิงสาวผูเ้ ช่ือม่ันในเสน่ห์รา้ ยกาจของตนกลบั ต้อง Page �������... ��������������.indd 10 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 11 พ่ายแพ้ให้กับสาวสวยตาคมผิวสีน้�ำผ้ึงซึ่งป็อปในหมู่รุ่นพี่ค่ายอาสา กาลเวลาจึงถูกเธอกระแทกแดกดันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่หลายครั้ง แต่อกี ฝา่ ยกลบั สนใจแต่งานเทา่ นัน้ 'ถา้ จะมาออกค่ายกต็ ้องมาชว่ ยกนั สิ มัวแตน่ ัง่ อยู่ในร่มทำ� ไม' 'ก็ฉันร้อน ผิวแดงไปหมดแล้วเน่ีย เห็นไหม' ว่าพลางยื่นแขนที่มี รอยแดงยาวเป็นทางโชวอ์ กี ฝา่ ย 'คนอน่ื กร็ อ้ นกก็ ลัวด�ำเหมือนกัน' 'เธอดำ� อยแู่ ล้ว จะกลัวดำ� ทำ� ไม เอาง้ี ไวเ้ ยน็ ๆ แล้วฉนั ค่อยช่วยละกนั เดีย๋ วจะหาว่าแล้งน้�ำใจ' 'เยน็ ๆ ก็เสรจ็ หมดแลว้ ปะ่ แพม' ภูริตาเชิดหน้า ไม่ยอมลุกจากท่ีน่ังในร่มเด็ดขาด พลางเหลียวหา เหยื่อสาวหนา้ ใสซง่ึ กำ� ลงั เดินหนา้ เริดมาหา 'น้องจิช่วยอุ้มลังหนังสือหน่อยได้ไหมคะ พ่ีแสบผิวไปหมดแล้ว เนี่ยดสู ิ ผิวพีแ่ ดงไปหมดเลย' 'ไดค้ ะ่ พ่ีแพม' จิรัศยาท�ำตามอย่างว่าง่าย ท�ำเอากาลเวลาเท้าเอว มองเขม่น แต่คนอยา่ งภูริตามีหรอื จะสนใจ การอยู่ค่ายอาสาคือความทุกข์ทรมานแสนสาหัสส�ำหรับคุณหนู ผู้ไม่เคยตกระก�ำล�ำบาก เอะอะก็ไม่ได้ไม่ดีสักอย่างจนรุ่นพ่ีและคนอื่นๆ เออื มระอา ยกเวน้ อยู่สองคนคอื กาลเวลากับจริ ัศยา 'ทำ� ไมดีกบั ฉนั ล่ะ ฉนั พดู ไมด่ กี บั เว แล้วก็หลอกใช้งานนอ้ งจิด้วย' ภูริตาพูดเสียงอ่อนลงเม่ือออกฤทธิ์ออกเดชไปมากจนถูกทิ้งให้อยู่ เพียงลำ� พัง 'ถา้ ฉนั กบั น้องจไิ มท่ น แลว้ ใครจะทนเธอละ่ ' 'จไิ มไ่ ดค้ ดิ วา่ พแ่ี พมใชง้ านหรอกคะ่ จเิ หน็ พแี่ พมตวั แดงเถอื กไปหมด Page �������... ��������������.indd 11 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 12 กเ็ ลยอยากชว่ ยนะ่ คะ่ ' 'ขอบใจนะ' เป็นครั้งแรกท่ีภูริตานอนมองดาวเต็มฟ้ากับเพื่อนอีกสองคนบน สนามหญ้า และเป็นคร้ังแรกอีกเช่นกันท่ีเธอยอมเผยเรื่องราวความรัก ครง้ั แรกออกมาจนหมดเปลอื ก ไมเ่ ชอ่ื กต็ อ้ งเชอื่ วา่ หลงั กลบั จากคา่ ยอาสาพวกเธอกส็ นทิ สนมกนั มากขน้ึ มาหา่ งการตดิ ตอ่ ไปกต็ อนภรู ติ าถกู มหาวทิ ยาลยั ไลอ่ อกเพราะขาดเรยี นและ ผลการเรียนไม่ถึงเกณฑข์ องมหาวิทยาลยั ภรู ติ ากวาดตามองสาวสวยตาคมซง่ึ ดสู วยขนึ้ ทง้ั ทอ่ี ย่ใู นชดุ ลำ� ลองงา่ ยๆ กเ็ ลยอดหม่ันไส้ไมไ่ ด้ตามประสาคนหลงตวั เอง ไมช่ อบเห็นใครเดน่ กว่า \"เวไปท�ำอะไรมา ทว้ มข้ึนนะ แล้วก็ด�ำขึ้นเยอะเลย\" อว้ นขนึ้ ...ดำ� ขนึ้ ...คำ� ตอ้ งหา้ มของผหู้ ญงิ ทง้ั นน้ั แตก่ เ็ นยี่ แหละภรู ติ า พดู จาไมน่ ึกถึงใจคนฟงั แต่ดูเหมือนหญงิ สาวจะไมร่ ตู้ วั สกั นดิ ยังคงพดู จอ้ ตอ่ ไมห่ ยุด \"หมูน่ ีก้ นิ เยอะไปรเึ ปลา่ เว แก่ไปจะลดล�ำบากนะ\" กาลเวลาหวั เราะขน่ื ๆ อยากจะยกมอื ฟาดอกี ฝา่ ยสกั ปา้ บ แตก่ ไ็ มไ่ ดท้ ำ� \"ฉนั เปน็ บลอ็ กเกอรร์ วี วิ สถานทที่ อ่ งเทย่ี วนะ่ ทำ� งานหนกั เลยกนิ หนกั มอื แลว้ ก็ตากแดดเยอะไปหน่อยเลยผิวเข้มขนึ้ แลว้ แพมละ่ เป็นไงบา้ ง เตย้ี ลง รเึ ปลา่ \" ภูริตาชักสีหน้า เธอเต้ียอยู่แล้ว เรื่องจะเต้ียลงกว่านี้คงเป็นไปไม่ได้ นอกจากอกี ฝ่ายจงใจเหน็บ \"พดู จาไม่เขา้ หู เดยี๋ วจะโดนไม่น้อยนะเว\" \"แลว้ นแ่ี พมมาทำ� อะไรท่นี ี่ จะชอ็ ปปิ้งเหรอ รา้ นนี้ปะ่ เดี๋ยวฉันช็อป เปน็ เพ่ือน มสี วยๆ หลายตวั เลย\" \"คนอยา่ งภรู ติ า ไมเ่ คยซื้อของเซลส์\" กาลเวลาย่นค้ิว เม่ือครู่เห็นชัดว่าภูริตาก�ำลังจะก้าวเท้าเข้าร้านนี้ Page �������... ��������������.indd 12 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 13 ด้วยซ�้ำไป แต่ขืนพูดไปกค็ งหกั หน้าอีกฝา่ ยเปลา่ ๆ จึงแสร้งยม้ิ ออ่ น \"เออๆ ไม่เคยก็ไมเ่ คย แล้วนีแ่ พมจะไปไหนตอ่ รเึ ปล่า ไปหาอะไรกนิ กนั ไหม\" \"ไปสิ ฉันรู้จักอยู่ร้านนึงขายไวน์กับสเต๊ก อยู่แถวพลาซ่าใกล้ๆ ทางเช่อื มรถไฟฟา้ \" \"เอาดิ นา่ สนใจ ร้านไหนล่ะ\" แลว้ ทง้ั สองคนกม็ งุ่ หนา้ สโู่ ซนพลาซา่ ซง่ึ เปน็ แหลง่ รวมของรา้ นอาหาร หลายแห่ง จังหวะท่ีก�ำลังลงบันไดเล่ือนภูริตาก็ได้ยินเสียงสดใสตะโกน เรียกเธอกับกาลเวลา พอหันไปทางต้นเสียงก็พบหญิงสาวคนหน่ึงก�ำลัง โบกไมโ้ บกมือให้อยู่บนบันไดเล่ือนฝ่ังตรงขา้ ม \"พเ่ี ว...พ่ีแพมใชไ่ หมคะ\" ภูรติ าย่นคิ้วมองหญงิ สาวดว้ ยสีหน้าฉงน \"แกรู้จกั ไหมเว\" กาลเวลายงั ไม่ทันให้ค�ำตอบ หญิงสาวกต็ อบเองเสร็จสรรพ \"จไิ งคะ...น้องจ\"ิ ภรู ติ าและกาลเวลาออกจากบนั ไดเลอื่ นพลางหนั ไปมองหญงิ สาวหนา้ ใส ที่ตะโกนต่อว่า \"อยา่ เพิ่งไปนะคะ อยู่ตรงน้นั นะ จิจะลงไปหาเองค่ะ\" สองสาวท�ำตามค�ำสั่งอย่างว่าง่าย ครู่เดียวหญิงสาวหน้าใสก็ลง บนั ไดเลอื่ นมาหาดว้ ยสหี นา้ เป้อื นย้ิม ทั้งสามคนทักทายกันอยู่ครู่หนึ่ง ภูริตาก็ชักชวนจิรัศยาให้ไปทาน อาหารเยน็ ดว้ ยกนั ทรี่ า้ นไวนซ์ ง่ึ ตนเคยมาใชบ้ รกิ ารบอ่ ยสมยั ทยี่ งั มเี งนิ จบั จา่ ย ไมข่ าดมอื แถมโซนรา้ นอาหารยงั อย่ใู กลก้ บั ทางเชอ่ื มสถานรี ถไฟฟา้ สะดวก แกก่ ารเดินทางกลับย่งิ นกั \"วันน้พี ีเ่ ล้ยี งเองน้องจิ\" \"ไมไ่ ด้หรอกค่ะพแี่ พม จิกบั พเี่ วทำ� งานกันแล้ว จิเกรงใจคะ่ \" Page �������... ��������������.indd 13 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 14 \"พ่ีไมร่ ดี เลอื ดกบั ปจู นๆ หรอกนะ โดยเฉพาะยายจิ ใหพ้ เี่ ลย้ี งนะ่ ดแี ลว้ \" \"แตว่ ่า...\" \"เถอะนา่ อย่าเถยี งผใู้ หญ่ อยากกินอะไรส่ังเลย เดี๋ยวพเ่ี ล้ียงเอง\" กาลเวลากับจิรัศยามองหน้ากันคล้ายจดจ�ำข่าวในหนังสือพิมพ์ซึ่ง ระบวุ ่าบิดาของภูริตาเสยี ชีวติ บริษัทมหี นส้ี ินรุงรัง คนงานถูกลอยแพ และ ภรู ติ ากก็ ำ� ลงั เขา้ ตาจน แตจ่ ะใหส้ องสาวถามออกไปกท็ ำ� ไมไ่ ดเ้ พราะไมอ่ ยาก ให้อีกฝ่ายเสียน�ำ้ ใจและเปน็ การเสยี มารยาทจงึ แกลง้ เลยตามเลยไปกอ่ น เวลาเคลอ่ื นคลอ้ ยจากชว่ั โมงสหู่ ลายชวั่ โมง แตล่ ะคนขดุ เรอ่ื งราวของ ตนออกมาเมา้ ทแ์ ละเผากนั อยา่ งสนกุ ปาก จากลกู คา้ เตม็ รา้ นเหลอื เพยี งโตะ๊ ของสามสาวซง่ึ ยงั นงั่ ดมื่ กนั ไมห่ ยดุ ดวงหนา้ ของแตล่ ะคนแดงกำ่� คำ� พดู คำ� จา ก็อ้อแอ้เตม็ ที \"แลว้ ตอนนน้ั พแ่ี พมได้กลับไปคนื ดีกบั แฟนเกา่ รึเปลา่ คะ\" ภรู ติ าสา่ ยหนา้ เศรา้ ๆ \"ไมไ่ ดก้ ลบั หรอกยายจิ พี่ไมร่ วู้ า่ เขาหายไปไหน แตต่ อนนพ้ี รี่ แู้ ลว้ และกจ็ ะไมป่ ลอ่ ยใหเ้ ขาหนหี ายไปอกี แนน่ อน พดู ถงึ แตพ่ ่ี แลว้ เราล่ะเม่ือไรจะมีแฟนกับเขาสกั ที\" \"พแี่ พมกช็ อบลอ้ จอิ ยเู่ รอื่ ย จไิ มไ่ ดส้ วยเหมอื นพแ่ี พมกบั พเ่ี วสกั หนอ่ ย\" \"ใครวา่ ไมส่ วย ทง้ั นา่ รกั ทงั้ ออ่ นหวานแบบนี้ ใครไมช่ อบละ่ ตาตำ�่ ทส่ี ดุ จรงิ ไหมเว\" กาลเวลาพยกั หนา้ หงึกหงกั \"เห็นดว้ ยที่สดุ \" \"พีว่ า่ นะ ไหนๆ ก็อยู่เซ็นทรลั เวิลด์แลว้ เราไปขอพรพระตรมี ูรตกิ นั เม่ือก่อนนัดกันเสียดิบดีว่าจะมาขอพรก็ไม่ได้ไปสักที วันน้ีจัดสักหน่อย เผอ่ื สมหวังบา้ ง\" ภรู ิตาเสนอ อกี สองสาวมองหน้ากนั แล้วพยักหน้าคลอ้ ยตาม ภรู ติ าจงึ เรยี กพนกั งานเชก็ บลิ แตท่ นั ทที เ่ี หน็ ตวั เลขบนกระดาษหญงิ สาว กลบั ขบรมิ ฝปี าก อยากยอ้ นเวลากลบั ไปชว่ งกอ่ นเขา้ มานง่ั ทร่ี า้ นอาหารนกั Page �������... ��������������.indd 14 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 15 เพราะค่าอาหารปาเข้าไปเกือบห้าพันบาท ท้ังเน้ือท้ังตัวเธอเหลือเงินแค่ หนึ่งหมื่นบาทเอง กาลเวลาเห็นใบหน้าเผือดสีของภูริตาก็แย่งบิลไปมุงดูกับจิรัศยา ภูริตาเห็นเข้าก็รู้สึกเสียหน้า จึงย่ืนมือออกไปหมายจะคว้าบิลกลับมา แต่ กาลเวลากลบั ตเี พียะเขา้ ท่ีหลังมอื เพื่อนเสียก่อน \"ฉนั บอกแลว้ ไงวา่ ฉนั จะเลย้ี ง\" \"แล้วพวกฉนั บอกตอนไหนวา่ โอเค\" \"แต่มันเสยี ศักดศ์ิ รคี ณุ หนูสายเปยอ์ ย่างฉนั \" \"ถกู แคน่ ห้ี ยามหนา้ คณุ หนภู รู ติ าเปลา่ ๆ ไวฉ้ นั กบั นอ้ งจคิ อ่ ยใหแ้ กเลยี้ ง มื้อหน้าแล้วกัน\" กาลเวลาควักบัตรเครดิตท่ีร่วมรายการกับร้านอาหารแห่งน้ีข้ึนมา ส่งใหพ้ นกั งาน แล้วโบกมอื ใหร้ ีบไปชำ� ระเงนิ \"แกแย่งฉนั จ่ายแบบนี้ ฉันเสยี หนา้ นะเว\" ภรู ติ าแหวเสยี งแผว่ จะโกรธก็โกรธไมล่ งเพราะเธอกเ็ สยี ดายเงนิ จรงิ ๆ นน่ั แหละ \"เดี๋ยวแกกับน้องจิค่อยคืนเงินสดฉันไง ฉันก�ำลังอยากได้แต้ม บัตรเครดติ เอาไปแลกตวั๋ เคร่อื งบิน\" \"ใชค่ ่ะ พ่แี พมอยา่ คดิ มากสิ\" จิรัศยาปลอบเสียงอ่อนโยน \"ม้ือหน้าฉันเลยี้ งนะ\" \"ฉนั จะล้างทอ้ งรอเลยย่ะ\" หลังจากรับสลิปบัตรเครดิตคืนแล้ว ภูริตาก็ส่งเงินสดครึ่งหน่ึงของ ค่าอาหารคนื ให้กาลเวลา \"ฉนั กับแกหารคนละครึ่ง เลีย้ งนอ้ งจ\"ิ \"ดลี !\" กาลเวลาแปะมอื พลางรบั เงนิ อีกฝา่ ยมา Page �������... ��������������.indd 15 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 16 \"ได้ไงคะพ่แี พม จทิ านดว้ ยกห็ ารดว้ ยสิ\" \"ไม่ใช่เร่อื งของเด็กจะ้ \" \"แต่ว่า...\" \"ลุกๆ ไปขอพรกัน\" ภูริตาตัดบทพลางเดินน�ำอีกสองคนสู่บันไดทางเชื่อมรถไฟฟ้าเพราะ ประตหู า้ งปดิ เรยี บรอ้ ยแลว้ กอ่ นเดนิ ลดั เลาะรมิ ถนนไปจนถงึ ศาลพระตรมี รู ติ ซง่ึ ต้ังตระหงา่ นอยู่บริเวณด้านหน้าหา้ งเซน็ ทรัลเวลิ ด์ เพงิ รา้ นคา้ ขายเครอ่ื งเซน่ ไหวป้ ดิ ทำ� การไปแลว้ ทำ� เอาภรู ติ าหนา้ เครยี ด  \"ทา่ นจะงอนไหมอะ่ เว มาขอความรกั แตด่ น๊ั ไมม่ ขี องอะไรมาตดิ สนิ บน ท่านเลย\" \"น่นั สิ สงสัยจะนกอีกเหมือนเคย\" สองสาวสง่ เสยี งออ้ แอพ้ ลางหวั เราะใหก้ นั พานใหจ้ ริ ศั ยาซง่ึ เมานอ้ ยสดุ ถงึ กบั ลอบถอนหายใจ \"จวิ า่ แคพ่ นมมือตัง้ จติ อธิษฐานก็คงพอมงั้ คะพ่แี พมพีเ่ ว\" \"เออ จรงิ ของนอ้ งจนิ ะ แคพ่ นมมอื ขอทา่ นก็คงพอ\"  ภูริตาเงยหน้าขึ้นมองเทวรูปสีทองอร่ามท่ีมีไฟสปอตไลต์ส่องสว่าง ไมร่ ูว้ า่ เพราะเมารเึ ปล่าเธอจึงรู้สึกวา่ ทา่ นดูเปล่งปล่ังสกุ สกาวเป็นพิเศษ ภูริตากล่าวค�ำสวดตามป้ายซ่ึงติดต้ังอยู่บริเวณน้ันเสร็จจึงเร่ิมต้น ขอพรในใจ ...ขอใหพ้ เ่ี ขมยงั ไมแ่ ตง่ งาน ยงั ไมม่ ลี กู หรอื ถา้ แตง่ แลว้ กข็ อใหร้ บี หยา่ ในวันสองวันนี้ ขอให้พี่เขมรักแต่แพมคนเดียว แพมสัญญาว่าแพม จะไม่ทำ� ร้ายจติ ใจพี่เขมอีก ทา่ นช่วยแพมด้วยนะคะ...สาธ!ุ เธอขอพรเสร็จก็กราบท่ีพ้ืนสามครั้งพอเป็นพิธี เงยหน้าขึ้นมาอีกที กพ็ บว่าอกี สองสาวขอพรเสร็จเรียบร้อยแล้ว \"โทษที รอนานปะ่ \" Page �������... ��������������.indd 16 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 17 \"กส็ ักพกั ขออะไรแพม ยาวเปน็ กโิ ลเชียว\" กาลเวลาหยอกย้ิมๆ \"ของแบบนหี้ า้ มบอกคนอ่นื ยะ่ เด๋ียวไมศ่ ักดส์ิ ิทธ\"์ิ \"แตฉ่ นั อยากบอก...\" กาลเวลาหวั เราะคกิ \"ฉนั บอกของฉนั คนเดยี วกไ็ ด้ ฉนั ขอใหฉ้ นั ไดแ้ ฟนหน้าตาเหมือนพคั ซอจุน\" กาลเวลาโชว์รูปพระเอกเกาหลีชื่อ 'พัคซอจุน' จากโทรศัพท์มือถือ ท�ำเอาภรู ติ าและจิรัศยาทำ� หน้าแปลกใจ \"ขอมากไปมั้ยแก\" ภรู ติ าถามตรงๆ \"สำ� เรจ็ หรือไมส่ �ำเรจ็ อกี หกเดือนนัดเจอกันมั้ยล่ะ\" \"จิโอเคค่ะ\" \"ดีล ถ้าฉนั งอ้ แฟนเก่าสำ� เร็จ ครั้งหน้าตอ้ งใหฉ้ ันเล้ยี งด้วย\" \"สรปุ วา่ แกขอพรใหง้ อ้ แฟนเกา่ สำ� เรจ็ วา่ งน้ั \" กาลเวลาดกั คอ แตเ่ พราะ กลัวคำ� อธิษฐานไมศ่ ักด์ิสทิ ธ์ิ ภรู ติ าจึงเม้มปากแนน่ \"ย่ะ ครั้งหนา้ ฉนั จะส่ัง ไม่ยัง้ มือเลย\" สามสาวแปะมือกันเปน็ สัญญาณนัดแนะถึงค�ำสัญญาที่ให้ไว้แก่กัน และแลว้ เรอื่ งราวความรกั ของภรู ติ ากเ็ รม่ิ บรรเลงขน้ึ อกี ครง้ั ในอกี สองวนั ตอ่ มา Page �������... ��������������.indd 17 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 18 บทที่ 1 โลกต้องเหน็ ภูเกต็ หรือนรกกนั เน่ีย ร้อนจนอยากควักตับไตไส้พงุ ออกมาผึ่งแอร์! ภูริตายกมือเรียวบางขึ้นปาดเหง่ือเม็ดโตบนหน้าผากกลมมนพลาง ลากกระเปา๋ เดนิ ทางชนดิ มลี อ้ ลากออกจากอาคารผโู้ ดยสารขาเขา้ ดว้ ยสหี นา้ เหนอ่ื ยอ่อน หญงิ สาวหยดุ ยนื แถวประตทู างออกพลางปลดเสื้อแจก็ เก็ตยนี ลงพาดดา้ มจบั กระเปา๋ เหลอื เพยี งเสอื้ กลา้ มสขี าวกบั กางเกงยนี สเี ขม้ เขา้ รปู และรองเท้าสน้ สงู สีครีมมหี มดุ เหล็กประดับอยู่รอบหนา้ เท้า ผิวขาวใสเนียนละเอียดดึงดูดสายตาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่บริเวณ ทางออกสนามบินได้ไม่น้อย ย่ิงรู้ว่ามีคนมอง ภูริตาก็ย่ิงชอบอกชอบใจ จึงไม่คิดจะปิดบังอ�ำพรางทรวดทรงอ้อนแอ้นอรชรที่จงใจเติมแต่งให้มี ความเซก็ ซี่เลก็ ๆ แม้แต่นอ้ ย ชายหนุ่มส่ีห้าคนรุมเข้ามาล้อมเสนอบริการแท็กซี่และรถเช่า ภูริตา เพียงโปรยรอยยิม้ ออ่ นหวาน ก่อนยกแว่นกันแดดทรงสเี่ หลยี่ มกรอบโตขึน้ สวมด้วยมาดเก๋ราวกับนางแบบ \"ไปฟาร์มมกุ ดาเท่าไรคะ\" ทันทีท่ีได้ยินราคาหลักพันจากปากของโชเฟอร์ ภูริตาถึงกับใจแป้ว Page �������... ��������������.indd 18 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 19 เธอเหลือเงินติดตัวเพียงนิดเดียวหลังหมดเงินหลายพันบาทไปกับเสื้อผ้า ชุดใหม่และค่าตั๋วเคร่ืองบินเที่ยวเดียว ขนาดด�ำเกิงยังวีนว่าเธอใช้เงิน เกนิ ตัว 'ตั๋วถกู แบบนัน้ ไมร่ ูว้ า่ เครอื่ งยนต์ซอ่ มครัง้ ล่าสดุ เม่อื ไร แพมยงั สาว จะให้รบี ตายไปไหนเจ๊' 'โลว์คอสต์ดีๆ ก็มีย่ะ แล้วที่แกจะไปหาพี่เขมอะไรของแกเนี่ย เขาร้ไู หมว่าแกยังมีชีวิตอยูบ่ นโลกน้ี' หญงิ สาวขบริมฝปี ากลงั เล แต่ก็ฝนื ตอบไปด้วยเสียงที่ไม่ม่ันคงนัก 'รู้สิ เขาลืมแพมไม่ลงหรอก' กอ่ นจากกนั เมอื่ สบิ ปกี อ่ นเธอสรา้ งความทรงจำ� แสบสนั ทง้ิ ไวใ้ นหวั ใจเขา แต่...ภูริตามั่นใจว่าความรักความผูกพันที่ท้ังคู่เคยมีให้กันจะหลอมละลาย ความข่นุ ข้องหมองใจระหวา่ งเขาและเธอไดใ้ นทส่ี ดุ \"ตกลงไปไหมน้อง\" ชายคนขบั รถเรง่ \"ทา่ รถแอร์พอรต์ บสั ไปทางไหนคะพ่ี\" ภูริตาขบริมฝีปากเมื่อชายหนุ่มช้ีมือส่งๆ ให้จบๆ ไป อย่าให้มีเงิน ขึ้นมาล่ะ จะเอาเงนิ ฟาดใหป้ ากเบย้ี วเชยี ว เธอท้งิ ความหงดุ หงิดไวต้ รงนน้ั แลว้ สะบดั หน้าเดนิ ต่อไปอีกไม่ไกลกพ็ บรถบสั สสี ้มคนั ใหญจ่ อดอยทู่ ที่ า่ รถ พนักงานหญิงวยั กลางคนเหน็ ทา่ ทางเกก้ ังของหญงิ สาวจงึ ถามขึ้น \"จะขนึ้ แอร์พอรต์ บัสรึเปลา่ คะนอ้ ง\" \"เอ่อคะ่ คอื หนจู ะไปฟาร์มมุกดาคะ่ \" \"ฟารม์ นายหัวเขมน่ะเหรอ\" \"คะ่ ๆ ฟารม์ น้ันแหละคะ่ หนูตอ้ งลงแถวไหนถึงจะใกล้สุดคะ\" \"ลงเซ็นทรัลก็ได้ แล้วค่อยต่อสองแถวไปนิดนงึ กถ็ ึง\" หลังจากช�ำระเงินแล้วเธอยังพอเหลือแบงก์สีแดงในกระเป๋าสามใบ กับแบงก์สีเขียวอีกสามใบ การมีเงินเพียงแค่หยิบมือในจังหวัดท่ีข้ึนช่ือว่า Page �������... ��������������.indd 19 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 20 ค่าครองชีพแพงเปน็ อันดับตน้ ๆ ของประเทศ เรียกวา่ มาตายเอาดาบหนา้ ล้วนๆ แต่เพอ่ื ความรกั แล้วภรู ติ าพรอ้ มเทหมดหน้าตกั \"อกี นานไหมคะกวา่ รถจะออก\" \"อีกครึ่งชั่วโมง จะข้ึนไปรอบนรถก่อนก็ได้ แต่ถ้าจะไปเดินเล่น กก็ ลบั มาให้ทนั ละ่ รถออกตรงเวลา\" ภูริตาใช้เวลาระหว่างนั้นไปเข้าห้องน�้ำและซ้ือน้�ำด่ืมด้านในอาคาร ผโู้ ดยสาร กอ่ นกลบั มายนื ตอ่ ควิ ขนึ้ รถบสั หลงั นกั ทอ่ งเทยี่ วผมสที อง แตแ่ ลว้ จ่ๆู ภูรติ าก็หน้าถอดสี เดนิ ออกจากคิวไปหาพนักงานหญงิ คนเดิม \"พ่ีคะ หนูลมื กระเปา๋ ลากไว้ในห้องนำ้� รอแปบ๊ นะคะ\" ไม่รอค�ำตอบรับจากสาวใหญ่ ภูริตาก็รีบว่ิงตื๋อกลับไปที่ห้องน�้ำ แต่ ไมพ่ บแมแ้ ตเ่ งาของกระเปา๋ เดนิ ทางซงึ่ บรรจเุ สอ้ื ผา้ ราคาแพงและเครอื่ งสำ� อาง แบรนด์ดงั ระดับโลก ตอนน้ีเธอมีเพียงเสื้อผ้าสวมติดกายชุดเดียว กระเป๋าสะพาย แบรนด์เนมใบยอ่ มตดิ ตวั และเงินไมก่ ่รี ้อยบาท จะพอเอาชวี ติ รอดในภเู ก็ต รเึ ปลา่ กไ็ มร่ ู้ หลงั จากเจา้ หนา้ ทสี่ นามบนิ ตรวจสอบอยคู่ รหู่ นง่ึ ก็ใหค้ ำ� ตอบวา่ \"เทา่ ทพี่ บในกลอ้ งวงจรปดิ ผหู้ ญงิ คนนน้ั ลากกระเปา๋ ขนึ้ รถยนตส์ ว่ นตวั ไปแล้วครับ ยังไงหากได้รายละเอียดเพิ่มทางเราจะรีบแจ้งไปตามเบอร์ ที่ใหไ้ วน้ ะครบั \" ภูริตารับค�ำอย่างหมดหวัง เสือหลุดจากกรงไปแล้วไฉนเลยจะตาม กลบั มาไดโ้ ดยงา่ ย เธอเดนิ คอตกกลบั มาทท่ี า่ รถโดยสาร แตร่ ถโดยสารสสี ม้ เมอื่ ครู่กลับอนั ตรธานหายไปเสยี แล้ว \"รถไปไหนแลว้ คะพ\"ี่ \"ออกไปแลว้ ทำ� ไมสายละ่ กบ็ อกแลว้ วา่ ออกตรงเวลา\" พนกั งานหญงิ วัยกลางคนต่อว่ากลายๆ ท�ำให้คนที่เพ่ิงถูกขโมยกระเป๋ามาหยกๆ ถึงกับ ฟิวส์ขาด Page �������... ��������������.indd 20 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 21 \"กก็ ระเป๋าหาย จะใหท้ �ำยงั ไงล่ะคะ ใครจะอยากตกรถละ่ !\" ถา้ มเี งนิ เหลอื เยอะ เธอนงั่ แทก็ ซี่ไปแลว้ ไมม่ าตอ่ ควิ ขนึ้ รถบสั ใหเ้ มอ่ื ย หรอก \"แลว้ จะมาข้นึ เสยี งทำ� ไม ความผดิ ของพท่ี ี่ไหน ทำ� หายเองแลว้ จะมา โทษคนอน่ื ได้ไง\" ภูริตาขบรมิ ฝปี ากแน่น ไม่ทนั ไรก็ประเดิมความซวยดว้ ยกระเป๋าหาย และตกรถแลว้ ไมอ่ ยากจะคดิ วา่ วนั ขา้ งหนา้ ความซวยจะเลน่ งานอะไรเธออกี หน่ึงชั่วโมงต่อมาภูริตาก็ข้ึนรถแอร์พอร์ตบัสมาลงท่ีห้างเซ็นทรัล แต่ด้วยเสียงท้องร้องครวญครางหญิงสาวจึงฝากท้องกับร้านอาหารญ่ีปุ่น ระดบั ไฮเอ็นด์ซึ่งมีสาขาอยู่ในกรงุ เทพฯ หลังจากกวาดตามองเมนูอาหารพร้อมกับค�ำนวณเงินในกระเป๋าแล้ว ภูริตาก็สั่งได้เพียงข้าวหน้าปลาดิบแบบห่ันทรงลูกเต๋าและชาเขียวเย็น เพียงหนงึ่ แกว้ ถ้วน ภรู ติ าไมแ่ น่ใจวา่ การมาตายเอาดาบหน้าที่ภเู ก็ตคุม้ คา่ หรือไม่ แต่... เธอไม่ใช่คนคิดเยอะอยู่แล้ว เธออยากท�ำอะไรก็ท�ำ ดีกว่าต้องมาเสียใจ ภายหลัง และเพราะนสิ ยั แบบนเ้ี ธอจึงยอมถูกไล่ออกจากมหาวิทยาลัยเพอื่ ไล่ล่าความฝัน แม้สุดทา้ ยเธอจะควา้ ไดเ้ พยี งความวา่ งเปล่าก็ตามที \"อาหารได้แลว้ คะ่ \" ภูริตามองชามข้าวหน้าปลาดิบด้วยความขมขื่น เมื่อก่อนเธอจะสั่ง เซ็ตซาชิมิ ไม่ใช่กินกระเบียดกระเสียรแบบน้ี แต่เอาเถอะ ไหนๆ ชีวิตก็ ดำ� เนินมาถึงจุดนีแ้ ล้ว เธอก็ตอ้ งเชดิ หน้ายม้ิ ส้ตู ่อไป หญิงสาวลุกข้ึนจากเก้าอี้ จัดชามให้ได้องศาสวยงามก่อนยก โทรศัพท์มือถือขึ้นถ่ายภาพอาหารและส่งขึ้นอวดในอินสตาแกรมให้ โลกโซเชียลรู้วา่ เธอไมไ่ ด้ตกอับอยา่ งที่ใครๆ ว่ากัน 'ขอบคณุ เจ้าภาพนะคา้ บ...ภูเกต็ จา๋ แพมมาแลว้ จะ้ ' Page �������... ��������������.indd 21 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 22 หลังจากทานไปได้ครู่หนึ่งหญิงสาวก็หยิบมือถือข้ึนมาส�ำรวจ ความปอ็ ปปูล่ารข์ องตน และพบว่ารูปของเธอเรียกยอดไลค์และคอมเมนต์ ได้ไม่นอ้ ย ส่วนใหญก่ ็ไม่พ้นคอมเมนต์จากหนุ่มๆ 'น่าร้ากกกก...น่ากินท้ังอาหารทั้งคน...อยากเล้ียงจังครับ ขอพิกัด หน่อย' หญงิ สาวคลยี่ ม้ิ กวา้ งยามอา่ นขอ้ ความของหนมุ่ ๆ ทเี่ ขา้ มาขายขนมจบี ขณะทค่ี อมเมนตจ์ กิ กัดจากสาวๆ ที่หมัน่ ไสเ้ ธอเปน็ ทุนเดิมก็ตามมาติดๆ 'หมน่ั ไสพ้ วกอวดรวย...แหวะ ไมเ่ หน็ นา่ กนิ ...เมนนู ล้ี ดหา้ สบิ เปอรเ์ ซน็ ตน์ ี่ เพิ่งกนิ เมอื่ วาน...ของเก๊นี่หวา่ ' ภรู ติ าถลงึ ตาใสโ่ ทรศพั ทม์ อื ถอื เดอื ดปดุ กบั คอมเมนตจ์ ากพวกเกรยี น คยี ์บอร์ด \"แกนะ่ สเิ ก!๊ \" เธอเล่ือนปลายน้ิวไถหน้าฟีดอินสตาแกรมต่ออีกครู่หน่ึง ด�ำเกิงก็ โทรศัพท์มาราวกบั สิงสถิตอยูบ่ นหนา้ จอมือถอื อย่างน้ันแหละ \"แกไปจกหน่มุ ที่ไหนมาเลย้ี งขา้ วยะ\" \"ไมม่ ีหรอก เงนิ เจท๊ ้งั นน้ั \" \"จนแลว้ ยังไมส่ ำ� นกึ อีกนะแกเนย่ี \" \"บน่ อะไรนักหนาเจ๊ เดยี๋ วแพมก็เจอพี่เขมแล้ว\" \"แล้วแกแน่ใจได้ยังไงว่าเขาจะให้แกอยดู่ ว้ ย\" \"เขาไม่ใจร้ายกับแพมหรอก พ่อแพมมีบุญคุณกับเขานะ แล้วเรา กเ็ คยรักกันมากด้วย\" \"ของอยา่ งนก้ี ไ็ มแ่ นห่ รอกยะ่ ไมเ่ จอกนั ตง้ั สบิ ปี อาจจะมลี กู หวั ปที า้ ยปี แล้วก็ได้ แล้วอีกอย่างตลอดเวลาสิบปีเขาเคยโผล่มาที่บ้านหรือโทรหาแก รเึ ปลา่ \" \"ก.็ ..จากกนั ไมค่ ่อยดเี ท่าไร พี่เขมจะกล้าตดิ ตอ่ มาไดไ้ งล่ะ\" Page �������... ��������������.indd 22 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 23 \"ถ้าเขารกั แกมากอยา่ งทแี่ กคุยไว้ เขากต็ อ้ งกลับมางอ้ แกสิ\" ภูริตาเม้มปากขัดใจ ก่อนเสตัดบทเพราะไม่อยากนึกถึงประโยค ไมร่ น่ื หู \"เจร๊ ไู้ หมแพมโดนขโมยกระเปา๋ เสอ้ื ผา้ ตงั้ แตม่ าถงึ เลยนะ ดที กี่ ระเปา๋ เงนิ อยู่ในกระเป๋าสะพายใบเลก็ ไมง่ ัน้ แย่แน่\" \"แล้วหายได้ไง\" \"แพมลมื ไวใ้ นหอ้ งนำ�้ ของสนามบนิ นกึ ขนึ้ ไดอ้ กี ทกี ม็ คี นขโมยไปแลว้ ทัง้ เส้อื ผ้า เครอ่ื งประทนิ ผิวท้งั หลาย แพงๆ ทง้ั น้ันเจ๊กร็ ู้ แต่ไมเ่ ปน็ ไรหรอก พ่ีเขมออกจะรวย เป็นเจ้าของฟาร์มไข่มุกด้วย เด๋ียวแพมขอเงินพี่เขม ไปซ้อื ใหมก่ ็ได\"้ \"เอะอะกข็ อพเ่ี ขม ฉันว่าแกอยา่ เพิ่งม่นั หนา้ จะดีกว่า รอเจอแฟนเกา่ แลว้ เขายงั โสด ไมถ่ กู สอยไปกินแล้วค่อยมาคุย\" \"ขู่อยู่ได้อ่ะเจ๊ น้องเพิ่งขวัญเสียมาหยกๆ เงินยิ่งไม่ค่อยเหลือ ตดิ กระเป๋าด้วย\" \"ไม่มเี งิน แลว้ แกจะไปเจอแฟนเก่าแกยงั ไง\" หญิงสาวกระตกุ ย้ิมเจ้าเล่ห์พลางตอบเสียงใส \"แพมมวี ิธีแลว้ เจ\"๊ Page �������... ��������������.indd 23 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 24 บทท่ี 2 กระเป๋าแบน แฟน (เก่า) ทง้ิ ความเจ้าเล่ห์แสนกลของภูริตาแผ้วถางอุปสรรคท้ังหลายจนราบ เปน็ หนา้ กลอง เพราะหญงิ สาวเรยี กใชบ้ รกิ ารรถยนต์โดยสารสว่ นบคุ คลผา่ น แอพพลิเคชั่นในมอื ถือ โดยเรยี กเกบ็ เงินปลายทางแทน ทำ� ไมเพ่งิ คิดไดน้ ะ รู้อยา่ งนก้ี ดเรยี กรถต้ังแตอ่ ยสู่ นามบินแล้วดกี วา่ \"มาเทย่ี วเหรอครบั \" \"มาหาแฟนคะ่ เขาเป็นเจา้ ของฟารม์ มกุ ดา\" เธออา้ งเชน่ นนั้ เพราะการโดยสารรถยนตข์ องคนแปลกหนา้ ตามลำ� พงั ไม่มีอะไรรับประกันความปลอดภัยสักหน่อย ดังน้ันอะไรที่พอจะยกขึ้นมา เป็นยนั ตก์ นั ภยั ได้เธอกต็ ้องอา้ งไว้ก่อน \"แฟนนายหัวเขมเหรอครับเน่ยี \" \"รจู้ ักพี่เขมด้วยเหรอคะ เซอร์ไพรส์จงั !\" \"นายหัวดงั ออกครับ ผมเคยรบั ส่งลกู คา้ ของฟารม์ นายหัวเป็นประจ�ำ ครับ แต่ผมไมเ่ คยได้ยินมากอ่ นว่านายหวั มแี ฟนแลว้ นกึ วา่ คบกับคณุ ฉัตร เสียอกี \" ฉตั ร...ฉัตรไหน! Page �������... ��������������.indd 24 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 25 ในข่าวท่ีเธอบังเอิญเลื่อนเจอในอินสตาแกรมไม่เห็นบอกเลยว่า เขมมีแฟนแล้ว บอกแค่ว่าเปน็ หนมุ่ เนื้อหอมของภูเกต็ \"ฉัตรไหนคะเน่ีย แพมไม่เหน็ รูเ้ รอื่ ง\" \"คุณกมลฉัตร ลูกสาวนายหัวธานี นักธุรกิจใหญ่ของภูเก็ตครับ ผมได้ยินคนเขาลือกันว่าคุณฉัตรเป็นแฟนนายหัว เพราะไปมาหาสู่กัน หลายปีแลว้ แต่ไม่รู้หรอกครบั วา่ ขอ้ เทจ็ จริงเปน็ ยงั ไง\" ภูริตารู้สึกเหมือนมีไฟกองโตสุมอยู่กลางอก มันร้อนรุ่มจนนั่งแทบ ไม่ติดเบาะ อยากแล่นไปเค้นความจรงิ จากปากเขมใหร้ ูแ้ ล้วรู้รอด \"แพมไปเรียนเมืองนอกเสียนาน เพ่ิงลงเคร่ืองก็แวะซื้อของที่ห้าง แล้วเรียกรถมาหาพ่ีเขมนี่แหละค่ะ ตอนแรกก็อยากให้พี่เขมไปรับ แต่ แพมอยากเซอร์ไพรส์พี่เขมน่ะค่ะ ไม่คิดว่าจะเจอเซอร์ไพรส์กลับแบบน้ี ถ้าเจอหน้าพเ่ี ขมล่ะกแ็ พมจะบิดให้เน้ือเขียวเชยี ว\" หญงิ สาวแสรง้ เยา้ ทเี ลน่ ทจี รงิ ทำ� เอาคนขบั ยม้ิ แหยพลางลอบพจิ ารณา หญิงสาวตรงเบาะหลงั ดวงหน้าสวยน่ารักกระจุ๋มกระจิ๋ม ผิวขาวผ่องอมชมพูดูนวลเนียน รปู รา่ งเลก็ บอบบางนา่ ทะนถุ นอมแบบลกู ผลู้ ากมากดใี นเมอื งกรงุ ตรงขา้ มกบั กมลฉตั รท่ีรปู ร่างสูงโปร่ง ใบหน้าสวยเฉี่ยว ดูทะมดั ทะแมง เทียบกันแล้วเขาม่ันใจว่าผู้ชายร้อยทั้งร้อยชอบผู้หญิงน่ารักบอบบาง คนนี้มากกว่าผูห้ ญิงมัน่ ใจในตวั เอง นายหัวเขมก็คงไม่ตา่ งกันนกั \"ไม่น่าเช่ือนะครบั ว่าแฟนนายหวั หน้าเด็กแบบน้\"ี ภรู ติ าแสรง้ หวั เราะคกิ คกั \"ไมเ่ ดก็ หรอกคะ่ แพมจะยส่ี บิ หกแลว้ นะคะ\" \"จรงิ เหรอครับเน่ยี หนา้ คุณเด็กมาก ผมนึกวา่ สิบเจ็ดสิบแปด\" ภรู ติ ายกมมุ ปากขน้ึ เปน็ รอยยมิ้ ออ่ นหวาน พดู จารนื่ หแู บบนค้ี อ่ ยคยุ กนั ได้ยาวหน่อย \"ใครๆ กบ็ อกแพมแบบนั้นแหละคะ่ \" Page �������... ��������������.indd 25 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 26 \"วา่ แต่รจู้ ักนายหัวได้ยังไงเหรอครบั \" \"รู้จักกันที่เมืองนอกคะ่ \" หญิงสาวไม่อยากถูกอีกฝ่ายซักไปมากกว่าน้ี จึงแสร้งตัดบทด้วย การยกมอื ถือขน้ึ มากดเล่น หลังจากนั้นไม่ถึงสิบนาที รถยนต์สัญชาติญ่ีปุ่นก็เคลื่อนมาจอด หนา้ บรษิ ทั ซ่งึ มปี ้ายตดิ ไวด้ ้านหน้าว่า 'บรษิ ทั มกุ ดาเจมส์ จ�ำกัด' \"ถึงแลว้ ครับ\" \"ไมไ่ ดช้ ่ือว่าฟารม์ มุกดาเหรอคะ\" \"นนั่ ชอ่ื ทค่ี นพน้ื ทเ่ี รยี กกนั ครบั แตช่ อ่ื ทางการคอื บรษิ ทั มกุ ดาเจมสค์ รบั \" เขาตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม มองหญิงสาวก�ำลังร้ือค้นของใน กระเป๋าสะพายใบย่อมอยู่หลายรอบด้วยความสงสัย \"ไปไหนนะ เม่ือก้ี ทร่ี ้านอาหารยังเหน็ อยเู่ ลย\" เธอแสรง้ ควานมอื ลงไปในกระเปา๋ อกี สองสามครง้ั กอ่ นเงยหนา้ ขนึ้ มอง คนขบั อยา่ งรอ้ นรน \"สงสยั แพมลมื กระเปา๋ สตางค์ไวท้ ร่ี า้ นอาหารแนเ่ ลย รอสกั ครไู่ ดไ้ หมคะ แพมไปขอยืมเงินพีเ่ ขมกอ่ น\" สีหนา้ ของคนขับรถเปล่ยี นไปเล็กนอ้ ย แตก่ ย็ อมพยักหน้าในทสี่ ดุ ภูริตารีบสาวเท้าเข้าไปในตัวอาคาร ก่อนหยุดยืนหน้าเคาน์เตอร์ ประชาสมั พันธ์บรเิ วณโถงทางเข้า แล้วแจง้ ความประสงค์ทันที \"พ่เี ขมอยไู่ หมคะ\" \"ไม่ทราบวา่ นดั นายหัวไวร้ เึ ปล่าคะ\" \"เปลา่ คะ่ ไปบอกพเี่ ขมทวี า่ แพม ภรู ติ ามาขอพบคะ่ เขาใหแ้ พมพบแน\"่ \"นายหวั ตดิ ประชมุ คะ่ แจง้ เรอ่ื งไวแ้ ลว้ เดย๋ี วดฉิ นั จะเรยี นใหท้ า่ นทราบคะ่ \" \"แตฉ่ นั มีธุระด่วน ตอ้ งการพบพีเ่ ขมเดย๋ี วน\"้ี น้�ำเสียงร้อนรนปนออกค�ำสั่งของภูริตาท�ำให้ดวงหน้าแฉล้มของ Page �������... ��������������.indd 26 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 27 พนกั งานสาวเปล่ยี นเป็นสีเขม้ ขนึ้ \"นายหัวไมอ่ ย่อู อฟฟศิ คะ่ คณุ \" \"เอะ๊ ก็ไหนวา่ ประชุมอย่\"ู \"ท่านออกไปประชมุ ขา้ งนอกคะ่ \" \"แต่พี่เขมก็น่าจะรับโทรศัพท์ได้นี่ โทรสิคะ จะรออะไร ฉันรีบนะ คนขบั รออยู่ด้วย\" ความซวยก�ำลังไล่ล่าเธอจนหยดสุดท้าย และคราวนี้ดูเหมือนจะ ปรากฏออกมาในรูปของคนขับรถรับจ้างซ่ึงก�ำลังก้าวผ่านประตูรั้วออฟฟิศ เขา้ มาแลว้ \"เร็วสิคะ โทรหาพ่เี ขมเร็ว ฉันอยากพบพเ่ี ขม ฉันมีธรุ ะจรงิ ๆ นะ\" \"ดิฉันคงท�ำเช่นนั้นไม่ได้หรอกค่ะ คุณท้ิงเร่ืองไว้ดีกว่าค่ะ นายหัว เข้ามาแล้วดฉิ นั จะแจง้ ให้คะ่ \" \"เอ๊ะ! พดู ไมร่ ูเ้ รอ่ื งรึไง ก็บอกว่าฉันรบี จะซกั อะไรนักหนา ถ้าพ่ีเขม รู้ว่าเธอปฏิบัตกิ ับฉันแบบนี้ เขาไล่เธอออกแน\"่ การโตเ้ ถยี งระหวา่ งสองสาวทำ� ใหพ้ นกั งานทอ่ี ยดู่ า้ นในเรมิ่ เดนิ ออกมา เมียงมอง และหนึ่งในน้ันก็คือชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใส่แว่นกรอบเงิน ทา่ ทางเป็นมติ ร \"มอี ะไรรเึ ปล่า\" \"คือคณุ ผ้หู ญิงคนนต้ี อ้ งการพบนายหวั คะ่ \" \"มีอะไรสัง่ ผมไวก้ ็ไดค้ รบั ผมเป็นลูกน้องของนายหวั \" ถา้ งน้ั กค็ งพอมเี งนิ คา่ รถใหเ้ ธอยมื นะ่ สิ ความหวงั เรม่ิ ฉายชดั บนดวงหนา้ สวยใส ภูริตาจึงเท้าความให้ชายหนุ่มฟังคร่าวๆ ว่าเธอลงจากเครื่องบิน แล้วกระเป๋าเงินหาย จึงเรียกรถมาหาเขมท่ีนี่โดยใช้วิธีเก็บเงินปลายทาง กอ่ นสรปุ ปิดท้ายว่า \"แพมขอยืมเงินคุณก่อนได้ไหมคะ พ่ีคนขับรออยู่ แต่กระเป๋าแพม Page �������... ��������������.indd 27 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 28 ถูกขโมยไป พี่เขมเข้าออฟฟิศเมื่อไร แพมจะให้พี่เขมคืนเงินคุณทันที เลยคะ่ \" ชายหนมุ่ หนา้ ตาเปน็ มติ รนงิ่ ไปครหู่ นง่ึ กอ่ นรบั คำ� และเดนิ ตามเธอออกไป ช�ำระเงินคา่ โดยสารใหก้ ับคนขบั รถ หลังจากชำ� ระเงินเสร็จ ภูริตากร็ บี กลับ มายืนรอหน้าประตูกระจกหน้าออฟฟิศ ไม่ได้อยู่สนทนากับสองคนน้ันต่อ แต่เดาว่าเรื่องราวในบทสนทนานั้นต้องเกี่ยวกับเธออย่างแน่นอน ทั้งสอง จึงหันมามองเป็นระยะแบบนี้ ครู่หน่ึงผู้ชายใจดีใส่แว่นจึงเดินกลับมา สมทบ \"ผมได้ยินว่าคณุ เปน็ แฟนของนายหวั เหรอครบั \" \"ค่ะ เราเคยคบกนั \" \"ถ้าง้ันผมจะเรียนนายหัวให้ครับ คุณเข้าไปรอที่โซฟาก่อนสิครับ\" เขาคลี่รอยย้ิมเป็นมติ ร \"ขอบคุณนะคะคณุ ...\" \"อนวุ ตั ครับ\" ภรู ติ ากระพมุ่ มอื ไหว้ \"ขอบคุณมากคะ่ คณุ อนวุ ัต\" \"ไม่เปน็ ไรครบั เรื่องเล็กนอ้ ย\" ผชู้ ายคนนน้ั เดนิ หายเขา้ ไปในออฟฟศิ ในขณะทภ่ี รู ติ ามองซา้ ยมองขวา ส�ำรวจหนา้ ตาออฟฟศิ ของเขมซง่ึ ตง้ั อยรู่ มิ ถนนใหญ่ในตวั เมอื งภเู กต็ อยอู่ กี คร่หู น่งึ เนื้อที่ราวๆ สองไร่เศษประกอบด้วยลานจอดรถกว้างใหญ่แบ่งเป็น ลอ็ กๆ ดเู ปน็ ระเบยี บ ชว่ งบา่ ยแบบนมี้ รี ถจอดอยหู่ นาตาจนยากจะแยกแยะวา่ รถคนั ไหนคอื รถของผบู้ รหิ ารบรษิ ทั เพราะไมม่ ปี า้ ยระบชุ อ่ งจอดรถส�ำหรบั ผบู้ รหิ ารเสียดว้ ย  ถดั จากลานจอดรถไปไมไ่ กลนกั จะพบอาคารสขี าวสงู ราวสช่ี น้ั ระบวุ า่ เป็นโรงงานคัดแยกและเจยี ระไนไขม่ กุ ส่วนตึกหลังใหญ่สูงสิบชน้ั ซง่ึ ต้งั เดน่ Page �������... ��������������.indd 28 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 29 เป็นสง่าในเน้ือท่ีสองไร่กว่าคือออฟฟิศส�ำนักงานซึ่งภูริตาก�ำลังจะเดินตาม อนวุ ตั เขา้ ไป ประตูกระจกออฟฟิศออกแบบเป็นสีทึบมองไม่เห็นจากทางด้านนอก หนา้ ประตูมชี ุดเกา้ อี้หินอ่อนวางอยู่หนึ่งชดุ เมอื่ เธอผลกั ประตกู ลบั เขา้ ไปกพ็ บเคานเ์ ตอรต์ อ้ นรบั ซงึ่ มพี นกั งานสาว คนเดิมนั่งประจ�ำอยู่ มีชุดโซฟาหนังเทียมสีน้�ำตาลวางอยู่สองชุดทางซ้าย และขวามอื และอนวุ ตั ทีย่ งั คงรออยู่ \"ขอบคุณส�ำหรับค่ารถนะคะคุณอนุวัต เดี๋ยวแพมเจอพี่เขมแล้ว จะรีบคืนเงินใหน้ ะคะ\" อนุวัตยม้ิ ใหอ้ ยา่ งสภุ าพ \"ยนิ ดีครับ ไม่ทราบว่าคณุ ...เออ่ ...\" \"ภรู ิตาค่ะ เรียกแพมเฉยๆ ก็ได\"้ \"ยนิ ดที ่ีไดร้ ู้จักครับ\" \"เช่นกนั ค่ะ แล้วคุณอนุวตั ท�ำงานกับพเี่ ขมมานานแล้วเหรอคะ\" \"กส็ ักห้าปไี ด้แล้วครบั \" \"แล้วบรษิ ทั นีเ้ ปดิ มานานรยึ ังคะ\" \"ก็ราวๆ สามสบิ ปีได้แลว้ ครับ\" \"ถา้ งั้น...\" \"ขอโทษทคี รบั บงั เอญิ ผมมปี ระชมุ ตอ่ ตอ้ งขอตวั กอ่ นนะครบั \" อนวุ ตั ตัดบท ไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวแปลกหน้าไต่ถามเรื่องภายในของบริษัท ไปมากกวา่ น้ี \"งั้นแพมไม่รบกวนแล้วค่ะ ถ้าติดต่อพ่ีเขมได้ ฝากบอกว่าแพม อยากพบนะคะ\" \"ไดค้ รบั \" แล้วอนุวัตก็เดินหายเข้าไปด้านใน ปล่อยให้หญิงสาวแปลกหน้า นั่งแหมะบนโซฟาริมประตูพลางเล่นมือถือต่อ พนักงานสาวท่ีเคาน์เตอร์ Page �������... ��������������.indd 29 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 30 ชักกงั วลจงึ รีบตามอนวุ ตั เข้ามายนื หลบมมุ คยุ กนั ดา้ นใน \"ตกลงแม่นี่เป็นใครคะคุณอ\"ู \"ผมกไ็ มแ่ นใ่ จ คงตอ้ งรอถามนายหวั อกี ที เดย๋ี วผมจดั การเอง ไปเฝา้ ไว้ ให้ดี อยา่ ใหเ้ พ่นพ่าน\" \"คะ่ คณุ อู\" หลังจากพนักงานต้อนรับย้อนกลับไปประจ�ำต�ำแหน่งแล้ว อนุวัต กห็ ลบเข้าหอ้ งประชมุ ขนาดเลก็ แลว้ กดโทรศพั ทห์ าผเู้ ป็นนายทันที \"ว่าไงอ\"ู \"อีกนานไหมครับกว่านายหวั จะเขา้ ออฟฟิศ\" \"นา่ จะอกี สกั สองชว่ั โมง ฉนั มปี ระชมุ กบั คณุ ฉตั รและหวั หนา้ บรษิ ทั ทวั ร์ ของญป่ี นุ่ แป๊บนะ เดย๋ี วฉนั เดินออกมานอกห้องก่อน แกมีอะไรรึเปลา่ \" \"คอื ...มผี ู้หญงิ มาหานายหัวครับ\" \"ผู้หญงิ ?\" \"ครับ เขายืนกรานจะขอพบนายหัวให้ได้ครับ เห็นบอกว่าช่ือภูริตา ช่อื เลน่ ช่ือแพมครบั \" ปลายสายนิ่งไปเกอื บอึดใจก่อนเสยี งลมหายใจหนักๆ จะสวนกลบั มา \"ไลก่ ลับไป!\" \"ตะ...แต่นายหวั ครับ\" \"ไล่ไป ฉนั ไม่อยากเจอหน้า\" \"แต่ว่าคุณแพม...เธอ...เธอบอกว่าเธอนั่งเครื่องบินมาจากกรุงเทพฯ แล้วกระเป๋าเงินหาย ต้องเรียกรถมาหานายหัวท่ีบริษัท แล้วมาเก็บเงิน ปลายทางที่นี่ บงั เอิญนายหัวไม่อยู่ ผมก็เลยสำ� รองจา่ ยไปก่อนครับ\" \"แล้วไปออกให้ท�ำไม แกร้จู ักเขารึไง\" \"กเ็ ธอนา่ สงสารนคี่ รบั แลว้ เธอกอ็ ้างวา่ เปน็ แฟนนายหวั ดว้ ย\" ปลายสายเงยี บไปอกี ครงั้ แตค่ ราวนน้ี านกวา่ เดมิ คลา้ ยกบั วา่ ถกู คำ� พดู Page �������... ��������������.indd 30 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 31 ของลกู นอ้ งฮคุ เขา้ ทอ้ งจนเจา้ นายพดู ไมอ่ อก ครถู่ ดั มาชายหนมุ่ จงึ แคน่ หวั เราะ ราวกบั เร่ืองท่ีได้ยนิ ช่างนา่ ขนั สนิ้ ดี \"แกโดนหน้าสวยๆ หลอกแล้วละ่ สไิ ออ้ ู\" \"แต่เธอพูดเสียงหนักแน่นว่าเคยคบกับนายหัวนะครับ แล้วอีกอย่าง เธอน่าสงสารออก หมาแมวพลัดหลงมานายหัวยงั ให้นำ้� ใหข้ ้าวจนแขง็ แรง แตน่ ่คี นนะครับ\" \"ให้น�้ำให้ข้าวหมาแมวมันยังรู้จักบุญคุณ แต่ลองใจอ่อนให้แม่นี่สิ คงไดข้ ่ีคอจกิ หวั แกแน\"่   พดู จากระแหนะกระแหนอยา่ งกบั เปน็ ผหู้ ญงิ คดิ แลว้ อนวุ ตั กอ็ ดแปลกใจ ไม่ได้ เพราะนายหัวที่เขารู้จักมาตลอดห้าปีไม่เคยแสดงอาการค่อนขอด ผู้หญิงแบบน้ีมาก่อน หรือว่าแท้จริงแล้วผู้หญิงคนนี้จะเคยหักอกนายหัว เสียบอบช้�ำ จนปา่ นน้กี ็ไมย่ อมมีแฟนเปน็ ตวั เปน็ ตนสักที \"ผมว่าคุณแพมไม่น่าใชค่ นแบบนน้ั หรอกครบั \" \"อ้อ แกหลงกลแมน่ เี่ ขา้ ใหแ้ ลว้ สิ อยากจะขนไปเลี้ยงท่บี า้ นไหมล่ะ\" \"นายหวั อนุญาตไหมล่ะครบั \" \"ไอ้อ!ู \" อนวุ ตั กระตกุ ยมิ้ ทำ� เปน็ ไลท่ ำ� เปน็ ไมส่ นใจ พอจะสวมรอยรบั เลยี้ งดแู ทน ทำ� เปน็ ขนึ้ เสียงใหญ่ \"แล้วนายหัวจะให้ผมท�ำยังไงล่ะครับ เธอไม่มีท่ีไป เงินติดตัวก็ไม่มี สักบาท ขืนไล่ออกไปแล้วเธอเกิดคิดสั้นขึ้นมานายหัวจะเสียใจภายหลัง รึเปลา่ ครับ\" ปลายสายเงยี บไปอกี ครูห่ น่งึ ก็พน่ ลมหายใจแรงๆ \"อยากรอกร็ อไป วนั นฉี้ นั ไมเ่ ขา้ \" \"อ้าว ก็ไหนนายหวั บอกวา่ อีกสองชัว่ โมงจะเขา้ บริษัท\" \"ฉันเปลี่ยนใจแล้ว อยากรอก็ปลอ่ ยให้รอซะใหเ้ ข็ด\"  Page �������... ��������������.indd 31 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 32 เขมตดั สาย ทงิ้ ภาระเปน็ หญงิ สาวหนา้ ใส รปู รา่ งเลก็ ออ้ นแอน้ ไวใ้ หเ้ ขา ดแู ลต่อ จะเข้าไปสวมรอยแทนเจ้านายก็เกรงจะโดนไล่ออกฟา้ ผา่ น่ะสิ Page �������... ��������������.indd 32 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 33 บทท่ี 3 รอแลว้ ไดอ้ ะไร หา้ ชวั่ โมง...ภรู ติ ารอเขมมาแลว้ หา้ ชว่ั โมงเตม็ ๆ รอแลว้ รออกี จนลกุ ขนึ้ ไปถามท่ีเคานเ์ ตอร์อยู่หลายครงั้ ก็ได้คำ� ตอบเหมอื นเดมิ ทกุ ครง้ั \"ไมท่ ราบค่ะ\" \"ไมท่ ราบได้ยงั ไง คณุ เป็นพนักงานประชาสมั พนั ธน์ ะ\" \"เป็นพนักงานค่ะ ไม่ใช่เมีย ดิฉันจะทราบทุกเร่ืองของนายหัวได้ ยงั ไงคะ\" ภูรติ าชกั สีหนา้ กอ่ นกระแทกเทา้ เดินกลบั มาน่งั ท่ีโซฟาดังเดิม แสงตะวันที่เคยสาดแสงทอดยาวผา่ นกระจกเข้ามาเริ่มทยอยลดนอ้ ย ลงจนหมดไป ความมดื โรยตวั เขา้ มาทกุ ทจี นหญงิ สาวหวนั่ ใจ ตอ้ งลกุ ขน้ึ ไป ถามพนกั งานคนเดมิ ซ่งึ ก�ำลงั เก็บโทรศัพท์มือถือลงกระเปา๋ สะพาย \"ฉันขอเบอร์พเี่ ขมหน่อย...คะ่ \" \"ไม่ทราบค่ะ\" \"จะไม่ทราบไดย้ ังไง คุณทำ� งานท่ีนี่นะ เวลามลี ูกค้าอยากพบเจ้าของ บรษิ ัทก็ตอ้ งติดต่อให้ไดส้ \"ิ \"อยา่ งทบี่ อกคะ่ ดฉิ นั เปน็ พนกั งาน ไม่ใชเ่ มยี นายหวั คงไมม่ ารายงาน Page �������... ��������������.indd 33 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 34 ดิฉันทุกย่างก้าวว่าอยู่ท่ีไหน แล้วถ้าคุณอ้างว่าสนิทกับนายหัว ท�ำไมถึง ไมม่ ีเบอร์โทรศพั ท์นายหวั ล่ะคะ\" พนักงานสาวย้อนกลับมาเสียเจ็บแสบท�ำเอาภูริตาขบริมฝีปาก อยากตอกกลับไปแรงๆ ให้สาแก่ใจ แต่ก็ยังหาถ้อยค�ำมาตอกอีกฝ่ายให้ หน้าหงายไมไ่ ด้ จึงได้แตท่ �ำเสียงจึ๊กจ๊ักในลำ� คออย่างหงดุ หงดิ \"แต่คิดไปคิดมาบางทีตกเย็นอย่างน้ีนายหัวอาจก�ำลังดินเนอร์กับ คุณฉัตรอยู่ก็ไดค้ ่ะ\" ได้ยินชอ่ื นเ้ี ป็นครัง้ ท่ีสองแล้วนะ เหน็ ทีจะนง่ิ นอนใจไม่ได้เสียแล้ว \"คุณฉตั ร...คณุ ฉัตรไหน\" เสียงของภรู ติ าแข็งขน้ึ \"กแ็ ฟนนายหัวนะ่ สคิ ะ\" \"พ่ีเขมอยไู่ หน บอกมานะ ฉนั จะคุยกับพ่เี ขมใหร้ ูเ้ ร่ือง\" \"ไม่ทราบค่ะ\" พนักงานสาวยักไหล่กวนๆ พลางเก็บของลง กระเปา๋ สะพายตอ่ \"แลว้ น่เี ธอจะไปไหน\" \"ได้เวลาเลกิ งานแล้วคะ่ น่หี กโมงกว่าแล้ว\" \"แล้ว...คณุ อนุวตั ละ่ \" \"คณุ อนวุ ัตกลับไปสักพักแล้วค่ะ\" \"กลับได้ยงั ไง ฉันน่ังอย่ตู รงน้ีตลอด ไม่เหน็ เขาจะออกมาเลย\" \"ก็ออกทางประตหู ลังนะ่ สคิ ะ\" ภูริตาเม้มปาก ใบหน้าเร่ิมถอดสี ไฟในออฟฟิศเริ่มดับทีละดวง สองดวงพรอ้ มกบั เสียงเครอ่ื งปรับอากาศที่ดบั สนิท \"นอ่ี ยา่ ปิดแอรน์ ะ ฉันร้อน\" \"ท�ำไมจะปดิ ไม่ได้ละ่ คะ น่ีเลกิ งานแล้ว แมแ้ ตค่ ณุ กอ็ ยไู่ มไ่ ดค้ ่ะ\" \"แลว้ ฉนั จะไปรอพเ่ี ขมท่ีไหน\" พนกั งานสาวยกั ไหล่กวนๆ Page �������... ��������������.indd 34 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 35 \"ไม่ทราบสิคะ ดิฉันรู้แต่ว่าออฟฟิศจะปิดแล้ว กรุณาออกไปจาก ออฟฟิศดว้ ยคะ่ \" \"แต่ฉนั จะรอพ่เี ขมในน้\"ี \"ไม่ไดค้ ่ะ\" \"แตฉ่ ันเป็นแฟนพเ่ี ขมนะ เธอท�ำแบบน้ีกับฉันไมไ่ ด\"้ \"ถา้ คณุ เปน็ แฟนนายหวั จรงิ ๆ นายหวั คงไมป่ ลอ่ ยใหค้ ณุ รอเกอ้ แบบนี้ หรอกค่ะ โกหกก็ไม่เนียนอย่าพยายามดีกว่านะคะ\" \"ฉนั ไม่ได้โกหกนะ ฉนั เคยคบกบั พเ่ี ขมจริงๆ\" \"เคยคบคอื อดตี ค่ะ แปลวา่ ปจั จุบนั ไมไ่ ด้คบ เพราะฉะนัน้ เชญิ คะ่ \" \"ฉันไมอ่ อก!\" ภรู ิตาวิ่งไปแหมะตวั ลงบนโซฟาพลางยดึ ทเ่ี ท้าแขนโซฟาไว้แน่น \"ถ้าคณุ ไมอ่ อก ดฉิ ันจะเรยี กยามมาลากคณุ ออกไปนะคะ\" ริมฝีปากสีชมพูของภูริตาส่ันระริก น�้ำตาพานจะหล่นจากขอบตา เสียให้ได้ จากท่ีเคยออกฤทธ์ิออกเดช วางก้ามต้ังแต่ต้นก็เร่ิมคลายท่าที ออ่ นยวบลง \"แลว้ จะใหฉ้ ันไปอยู่ท่ีไหน ฉันไม่มเี งนิ ติดตวั สักบาท กระเปา๋ สตางค์ ฉนั หาย\" \"ถ้าคณุ ยืนกรานจะรอนายหัวจรงิ ๆ กร็ อตรงโตะ๊ ม้าหนิ ดา้ นนอกไดค้ ่ะ ยงั ไงตอนกลางคนื ก็เปิดไฟอยู่แล้ว\" \"แต่ฉนั ...\" \"คณุ อยู่ในออฟฟศิ ไม่ได้คะ่ \" ภรู ติ าเหน็ สหี นา้ จรงิ จงั ของอกี ฝา่ ยก็ไดแ้ ตล่ กุ ขน้ึ ยนื คอตก ลากสงั ขาร ออกไปนง่ั ชนั เขา่ อยู่บนเกา้ อม้ี ้าหินหนา้ ออฟฟิศดว้ ยหวั ใจห่อเห่ียว เรอื่ งอดตี กล็ มื ๆ ไปไมไ่ ดร้ ไึ ง เขาเจบ็ คนเดยี วทไี่ หน เธอกเ็ จบ็ ไมแ่ พก้ นั หรอก! Page �������... ��������������.indd 35 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 36 แล้วจู่ๆ ฝนเจ้ากรรมกด็ นั กระหน�ำ่ ลงมาโดยไม่ใหส้ ุ้มใหเ้ สียง ละม้าย จะลงโทษอดตี เดก็ รา้ ยกาจอยา่ งไมป่ รานี ทงั้ ทภ่ี รู ติ าซอ่ นตวั อยใู่ ตก้ นั สาดอาคาร แต่ละอองฝนเม็ดหนาก็สาดกระเซน็ เขา้ มาจนเปยี กปอนไปทัง้ เนื้อทงั้ ตัว 'ถา้ คณุ เป็นแฟนนายหวั จริงๆ นายหวั คงไมป่ ล่อยให้คุณรอเกอ้ แบบน้ี หรอกคะ่ ' ถอ้ ยคำ� เยาะหยนั ของพนกั งานคนนนั้ ทำ� ใหห้ ยาดนำ�้ ตารว่ งพรแู ขง่ กบั สายฝน เขมท�ำราวกับวา่ เธอและเขาไม่เคยมีความทรงจำ� แสนหวานต่อกนั ภรู ติ ารวู้ า่ เธอนสิ ยั ไมด่ ี เคยทำ� รา้ ยจติ ใจเขากบั แมข่ องเขาไวเ้ สยี เจบ็ แสบ รู้ว่าเขาควรโกรธเกลียดไมไ่ ยดี แตอ่ ยา่ งนอ้ ยเขาก็นา่ จะนึกถงึ บุญคณุ ที่พอ่ ของเธอเคยเล้ยี งดูเขากับแมย่ ามสน้ิ ไรไ้ ม้ตอกสิ หญงิ สาวสะอนื้ ไหแ้ ขง่ กบั สายฝนพลางยกมอื ขนึ้ กอดตวั เองตามลำ� พงั \"พี่เขมใจรา้ ย แลว้ ดสู ิ แบตฯ กด็ ันมาหมดอีก จะขอความช่วยเหลอื จากเจด๊ มั มีก่ ็ไม่ได\"้ ภรู ติ าลองเปิดเครอื่ งอกี ครั้ง แตห่ น้าจอมอื ถอื กย็ งั ข้ึนสดี �ำ แบตเตอรี่ ส�ำรองกด็ นั อยู่ในกระเปา๋ ลอ้ ลาก ใหม้ ันไดอ้ ยา่ งนีส้ !ิ \"แพมจะน่ังให้รากงอกไปเลย ดูซิว่าพ่ีเขมจะหลบหน้าแพมได้อีก สักก่นี ้ำ� !\" หญงิ สาวแหวลนั่ ใสอ่ ากาศ ฟบุ หนา้ รอ้ งไหซ้ บเขา่ ของตนอยา่ งออ่ นแรง โดยหารู้ไม่ว่ามีใครบางคนซ่อนตัวอยู่ในรถโฟร์วีลส์ซึ่งจอดอยู่ริมประตูร้ัว เหล็กดัดด้านนอก และก�ำลังทอดตามองร่างเล็กนั่งคู้ตัวบนเก้าอ้ีม้าหิน ผา่ นกระจกหนา้ รถด้วยความร้สู กึ ขมขน่ื แกมเยย้ หยนั เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ แทนที่จะเช่ือฟังสมองแล้วหมุนพวงมาลัย กลับบ้าน แต่ดันขับมาจอดซุ่มอย่างเงียบเชียบอยู่หน้าร้ัวบริษัท เฝ้ามอง หญงิ สาวซง่ึ เคยมคี วามทรงจำ� รว่ มกนั กำ� ลงั รอ้ งไหโ้ ฮใหญด่ ว้ ยความวา้ วนุ่ ใจ ครหู่ นง่ึ เสยี งโทรศพั ทม์ อื ถอื ก็ฉดุ ความคิดคำ� นึงของเขาออกจากอดตี Page �������... ��������������.indd 36 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 37 อนั ไกลโพน้ \"ครับแม\"่ \"เขมจะกลบั มาทานข้าวบา้ นไหมลูก\" \"คนื นี้ผมคงค้างในเมือง ไมไ่ ดก้ ลบั ไปทเ่ี กาะครบั แม\"่ เขมตอบเสียงเรียบแต่นัยน์ตาคมกล้าไม่ได้ห่างหายไปจากหญิงสาว รา่ งเล็กซ่งึ ฟบุ หนา้ อยกู่ ับหัวเขา่ เลยแมแ้ ต่น้อย เสน้ ผมดำ� สลวยของเธอเปยี กลแู่ นบศรี ษะ เสอ้ื ผา้ เปยี กปอนจนดชู น้ื แฉะ ขนื เปน็ แบบนต้ี อ่ ไปเธอคง...เขมหยดุ ความคดิ ฟงุ้ ซา่ นของตนไวเ้ พยี งเทา่ นนั้ เม่อื ตะกอนบางอย่างถูกตีฟุ้งขึน้ มาอกี ครงั้ 'แพม...แพมรกั พ่ีเขมคะ่ ' ภรู ติ าในวยั สบิ หา้ ปสี ารภาพความในใจพลางยน่ื กลอ่ งชอ็ กโกแลตใหเ้ ขา ในวันวาเลนไทน์ เขมได้แต่ยืนจ้องกล่องช็อกโกแลตรูปหัวใจสีหวานด้วย ความร้สู กึ อมิ่ เอบิ ซ่านลกึ อยเู่ ต็มหวั ใจ แต่เขากลับพูดไปว่า 'พ่ีไม่ชอบกินของหวาน แพมไม่รู้รึไง' ภูริตาเงยหน้าข้ึนมองเขา คล้ายยังจับต้นชนปลายไม่ถูก 'ชอบพ่ีประสาอะไร แค่น้ีก็ไม่รู้ว่าพี่ชอบกิน อะไร' 'แพมรู้ๆ พเ่ี ขมชอบกนิ หมกู ระทะ' เขมหวั เราะพลางยเี ส้นผมเด็กสาวอยา่ งเอ็นดู 'พี่เขมยอมเป็นแฟนแพมแล้วใช่ไหม' ชายหนุ่มร่างสูงชะลูดในชุดนักศึกษาส่ายศีรษะ 'ดูพฤติกรรมก่อนว่า จะเกเรอีกไหม' 'แพมจะไม่ดื้อไม่ซน ไม่ก่อเร่ือง ไม่เถียงพี่เขมด้วย นะๆ พี่เขม เปน็ แฟนแพมนะ' 'จะรบี รอ้ นมีแฟนไปไหน อายแุ คส่ บิ หา้ เอง' 'เพอ่ื นวยั เดยี วกบั แพมมแี ฟนแลว้ ทง้ั นน้ั บางคนมตี ง้ั สองสามคนแนะ่ ' Page �������... ��������������.indd 37 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 38 'จะเอาอยา่ งเขารึไง' ภรู ิตาสา่ ยหนา้ พลางเข้ามาสวมกอดเขาไว้ 'แพมบอกพ่ีเขมแล้วไงว่าแพมจะรักพ่ีเขมคนเดียว พี่เขมจะเป็น แฟนคนเดียวของแพมนะ!' ความทรงจ�ำแสนหวานกะเทาะปราการที่เขาเพียรสร้างไว้ล้อมหัวใจ อนั บอบชำ�้ อยา่ งแนน่ หนามากวา่ สบิ ปใี หเ้ รม่ิ สน่ั สะเทอื น หากไมม่ คี วามทรงจำ� ขมข่ืนแทรกผ่านเข้ามาเขมคงรบี ลงจากรถไปรวบรา่ งเล็กเข้ามาพรมจูบให้ คลายคิดถึงแล้ว \"เขมเปน็ อะไรรเึ ปลา่ ลูก แม่ถามต้งั หลายคร้ังเขมก็เอาแต่นิ่ง\" \"ปละ...เปล่าครับ แม่ถามว่าอะไรเหรอครับ ผมมัวแต่คิดอะไร เรอ่ื ยเปือ่ ย\" \"ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ แม่แค่ห่วงเวลาเขมขับเรือกลับเกาะตอนมืด ยง่ิ ช่วงนฝี้ นตกแมก่ ็ยิง่ ห่วง\" \"แมค่ รบั สมมตถิ า้ แมไ่ ดเ้ จอคนที่ไมไ่ ดเ้ จอกนั มานาน แมจ่ ะรสู้ กึ ยงั ไง ครบั \" \"เขมหมายถงึ ใครล่ะลูก\" \"ก็...คนรู้จกั ท่ีไม่ได้เจอกันนานนะ่ ครบั \" \"กค็ งเขา้ ไปทกั ทาย ถามไถท่ กุ ขส์ ขุ นะ่ สิ เขมเจอใครจะ๊ แมร่ จู้ กั รเึ ปลา่ \" \"คนเคยรูจ้ กั น่ะครับ ไม่คอ่ ยสนทิ เทา่ ไร\" \"แม่จะเชือ่ ดีไหมหมื ถ้าไมส่ นิทเขมจะเกบ็ มาคิดมากแบบนี้เหรอ\" \"เออ่ แค่นี้ก่อนนะครับแม่ ผมตดิ ธุระพอดี\" เขมกดตัดสาย รีบกระโจนลงจากรถท่ามกลางฝนเม็ดโตท่ีกระหน่�ำ เทลงมาราวกบั ฟา้ รวั่ วง่ิ ผา่ นประตรู วั้ ซงึ่ เปดิ อยคู่ รงึ่ หนงึ่ เขา้ ไปชอ้ นรา่ งบอบบาง ทลี่ ม้ ตงึ ลงไปกบั พน้ื และไมม่ ที ที า่ จะฟน้ื ขน้ึ มาออกฤทธอ์ิ อกเดชแมแ้ ตน่ อ้ ย \"แพม!\" Page �������... ��������������.indd 38 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 39 เขารวบรา่ งเลก็ เขา้ มากอดแนบอก สหี นา้ รอ้ นรนปม่ิ จะขาดใจเสยี ใหไ้ ด้ \"ฟน้ื สิแพม!\" ยามหนมุ่ วยั ฉกรรจส์ องคนรบี วง่ิ หนา้ ตน่ื มาพรอ้ มรม่ คนั ใหญเ่ พอ่ื บดบงั ความฉำ�่ ชน้ื ของสายฝนใหผ้ เู้ ปน็ นาย ตา่ งคนตา่ งมองหนา้ กนั เลกิ่ ลก่ั เมอื่ เหน็ นายหวั ผขู้ น้ึ ชอ่ื ลอื ชาเรอื่ งความเขม้ งวดเยน็ ชากลบั ทะนถุ นอมผหู้ ญงิ แปลกหนา้ ในอ้อมแขนอย่างออ่ นโยนราวกับวา่ เธอเปน็ ...คนรักของนายหัว! Page �������... ��������������.indd 39 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 40 บทที่ 4 ผู้ชายมกั งา่ ย แสงอาทติ ยแ์ รงกลา้ สอ่ งผา่ นหนา้ ตา่ งเขา้ มาปลกุ รา่ งเลก็ ใหส้ ะดงุ้ ตวั ตนื่ ดวงตากลมโตหร่ีลงเพราะยังไม่ชินกับแสงจ้า หลังจากปรับสายตาได้แล้ว เธอจงึ ขยบั ตวั ลกุ ขนึ้ นงั่ พงิ หวั เตยี ง กวาดตามองไปทวั่ หอ้ งสเี่ หลย่ี มขนาดเลก็ ซงึ่ เตม็ ไปดว้ ยเครอ่ื งเรอื นแสนธรรมดา ตู้ เตยี ง หรอื แมแ้ ตผ่ า้ มา่ นลว้ นหาได้ ตามหา้ งสรรพสนิ คา้ ระดบั รากหญา้ ไมม่ เี ครอ่ื งปรบั อากาศใหค้ วามเยน็ ชมุ่ ฉำ่� มแี ต่พดั ลมสคี รมี หมุนเอื่อยๆ อยบู่ นเพดาน เหตใุ ดคณุ หนสู ายเปยถ์ งึ มาอยหู่ อ้ งเชา่ รหู นแู บบนไี้ ด้ หญงิ สาวกลอกตา ไปมาพลางตวดั ผา้ หม่ ใหพ้ น้ กาย รบี กา้ วลงจากเตยี ง แตแ่ ลว้ จงั หวะทหี่ ยดุ ยนื หนา้ กระจกบานยาวดวงตากลมโตถงึ กับเบกิ โพลงเมอ่ื เหน็ สภาพของตน เสื้อยืดตัวหลวมโพรกกับกางเกงผ้าขาบานสีน�้ำตาลเข้มราคาถูกคือ เสื้อผ้าประดับกาย แล้วเส้ือกล้ามเคนโซสีขาว กางเกงยีนรัดรูปโดลเช่ แอนด์ กาบบานา่ และแจก็ เก็ตยนี อาร์มานหี ายไปไหน แต่ละชน้ิ ไม่ใช่ถูกๆ ใครกนั ถือวสิ าสะจบั เธอแกผ้ ้าแบบนี้ \"คอยดเู ถอะ แมจ่ ะวีนใหแ้ หลกกนั ไปขา้ ง\" ภรู ติ ารบี สาวเทา้ ออกจากหอ้ งนอนกอ่ นจะพบวา่ หอ้ งทเ่ี ธอใชซ้ กุ หวั นอน Page �������... ��������������.indd 40 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 41 เมื่อคืนไม่ใช่ห้องเช่า แต่เป็นห้องในอาคารเก่า หน้าต่างไม้หลายบาน สลักลวดลายโบราณไมต่ า่ งจากอาคารสไตล์ชิโนโปรตกุ สี ฝั่งตรงข้าม \"เพงิ่ ตื่นหรอื คะคณุ \" ภูริตาหันไปทางหญิงวัยกลางคนซ่ึงถือตะกร้าหวายบรรจุเส้ือผ้าใช้ แล้วออกมาจากห้องพักหอ้ งถดั ไป \"ป้าเป็นใครคะ แลว้ แพมมาอยู่ท่ีนี่ไดย้ งั ไง ท่ีนีท่ ี่ไหนคะ\" \"นายหวั พาคณุ มาคะ่ ปา้ เปน็ แมบ่ า้ นของนายหวั ทน่ี กี่ บ็ า้ นนายหวั คะ่ \" กระจอกจัง! เปน็ ถงึ นายหวั ฟารม์ ไข่มกุ ชือ่ ดัง แตบ่ า้ นกลบั เลก็ เทา่ รังหนู ดเู หมือน สาวใหญ่จะอา่ นสีหน้าเยาะหยันของเธอออกจงึ แก้ตวั แทนเจ้านายวา่ \"บา้ นนเี้ ปน็ ตกึ ในเขตเมอื งเกา่ คะ่ นายหวั มบี า้ นอกี หลงั ทเ่ี กาะไมเ้ คย่ี ม หลังใหญ่กวา่ น้มี ากค่ะ\" ภรู ติ าค่อยย้ิมออกมาได้หนอ่ ย \"แลว้ พีเ่ ขมไปไหนคะ\" \"นายหัวไปธุระค่ะ คุณไปกินข้าวสิคะ ป้าตั้งโต๊ะไว้แล้ว มีข้าวต้ม กนุ เชียงทอด แลว้ ก็ไข่เจียวหมูสบั ค่ะ\" สาวใหญน่ ำ� เสนอด้วยทา่ ทางกระตือรอื รน้ แต่อีกฝ่ายกลับแบะปาก \"แพมขอผ่านนะคะ ขอสลัดอะโวคาโดกับเอสเพรสโซเพียวชอต ดกี วา่ คะ่ เชา้ ๆ แพมไมท่ านของหนกั \" สาวใหญ่หน้าตึง เขม่นมองหญิงสาวหน้าใส มิน่าล่ะก่อนนายหัว ออกไปท�ำงานถึงก�ำชับว่าหากหญิงสาวเรื่องมากก็ไม่ต้องสนใจ คิดว่า เปน็ อากาศไปเลยก็ได้ \"ท่ีนี่ไม่มีสลัดอะไรน่ันหรอกค่ะ แต่ถ้าคุณอยากดื่มกาแฟ ลงไปสั่ง ชัน้ ลา่ งได้ ร้านกาแฟเปดิ ตัง้ แต่เจ็ดโมงแลว้ คะ่ \" \"เดย๋ี วนะ...ปา้ จะบอกว่าหอ้ งแถวน่เี ปิดเป็นรา้ นกาแฟด้วยเหรอคะ\" \"ค่ะ นายหวั ใหค้ นมาเช่าท่ดี ้านลา่ งทำ� เปน็ ร้านกาแฟ ส่วนช้ันสองทำ� Page �������... ��������������.indd 41 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 42 เปน็ ทีพ่ กั อาศยั ค่ะ\" ภรู ิตากลอกตาอยา่ งไมอ่ ยากจะเช่อื หตู นเอง \"แล้วอย่างนจ้ี ะสว่ นตัวเหรอคะ เกิดมีใครก็ไมร่ ูข้ ึ้นมาบนนล้ี ะ่ คะ\" \"ประตทู างขน้ึ ลอ็ กไว้คะ่ ปกตกิ ลางวนั นายหัวออกไปท�ำงาน กว่าจะ กลับก็ค่�ำ ร้านปิดเรียบร้อยแล้วค่ะ คุณไปกินเถอะค่ะป้าเตรียมอาหาร ไวใ้ ห้แลว้ ส่วนจะดืม่ กาแฟกค็ อ่ ยลงไปสง่ั เอาเอง\" พูดจบสาวใหญ่ก็เดินผ่านหน้าเธอไป ภูริตาไม่รู้จะออกฤทธ์ิออกเดช กบั ใครกเ็ ลยจำ� ยอมเดนิ ไปตกั ขา้ วตม้ มานง่ั รบั ประทานที่โตะ๊ เงยี บๆ กนิ เสรจ็ แล้วกเ็ ตรยี มสะบัดกน้ เดินออกจากโต๊ะ แตส่ าวใหญ่กลับเรียกเธอไวก้ อ่ น \"แล้วท�ำไมไม่นำ� ไปวางไวใ้ นซิงก์ใหเ้ รียบร้อยละ่ คะ\" \"ป้าเปน็ คนใช้ ปา้ ก็ทำ� เองสิคะ ท�ำไมแพมต้องทำ� ด้วยล่ะ\" สาวใหญ่เม้มปาก ชักเหลืออดกับยายเด็กคนนี้เต็มที ไม่น่าใจอ่อน แตแ่ รกเลย \"คะ่ ถงึ ไมอ่ ยากลา้ งจาน อยา่ งนอ้ ยกน็ า่ จะชว่ ยนำ� ไปวางไวท้ ซ่ี งิ กล์ า้ งจาน ไม่ใชว่ างเลอะเทอะอยูบ่ นโตะ๊ แบบนี้\" ภรู ติ าเบห้ นา้ เมอ่ื ถกู เทศน์แต่เชา้ \"ก็แพมไมเ่ คยท�ำนีค่ ะ\" \"ไม่เคยกห็ ดั ไวส้ ิคะ\" \"ท�ำไมต้องหัดล่ะคะ ไม่งั้นจะจ้างคนใช้ไว้ท�ำไม\" หญิงสาวถามกลับ ด้วยความเคยชนิ ตามประสาคณุ หนซู งึ่ ถูกตามใจมาจนเคยตัว \"นิสัยแบบน้ีไงล่ะ นายหัวถึงสั่งให้คุณเก็บข้าวของออกไปทันทีที่ต่ืน ไม่รัง้ ตวั ไวส้ กั นดิ \" ภูริตาเบกิ ตาแทบถลนดว้ ยไมอ่ ยากเชือ่ หตู นเอง \"ป้าต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ พ่ีเขมไม่มีวันส่ังแบบนั้นหรอกค่ะ แพม เปน็ ...\" \"ป้าฟังไม่ผิดแน่นอน แล้วไม่ว่าคุณจะเคยเป็นอะไร นายหัวบอกว่า Page �������... ��������������.indd 42 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 43 ไมส่ �ำคัญค่ะ\" รมิ ฝปี ากบางขบเมม้ เขา้ หากนั ดว้ ยความนอ้ ยใจ 'อดตี ' ไมไ่ ดส้ ำ� คญั กบั เขาสกั นดิ เลยเหรอ ไมเ่ ลยเหรอ! \"พเี่ ขมอยู่ไหนคะ\" \"นายหัวไปธุระค่ะ\" \"ตอ่ โทรศพั ท์ใหแ้ พมหนอ่ ยคะ่ ปา้ แพมมธี รุ ะ\" \"ไม่ได้หรอกค่ะ แค่ให้คุณกินข้าวเช้าด้วย ป้าก็ท�ำเกินค�ำสั่งแล้ว อ้อ แลว้ กจ็ ดั การลา้ งจานใหเ้ รยี บรอ้ ยกอ่ นออกไปดว้ ยนะคะ\" สาวใหญ่ตีหนา้ ถมงึ ทงึ พร้อมวางทา่ ขึงขัง ภูริตาจงึ จ�ำใจรวบจานชาม วางซ้อนกันลวกๆ ก่อนหอบหิ้วข้ึนอ้อมแขนไปกระแทกลงในซิงก์ล้างจาน อยา่ งเสียไม่ได้ เสียงจานชามกระทบกันท�ำให้ป้าหวายถอนหายใจพรืดพลางสาวเท้า ตามไปดหู ญงิ สาวลา้ งจานแลว้ ถงึ กบั ปรดี๊ แตก เพราะเศษอาหารหกกระจาย เกล่ือนซิงก์ แล้วหญิงสาวก็ท�ำเพียงหมุนก๊อกน�้ำให้น�้ำประปาช�ำระเศษ อาหารให้ไหลลงไปในรรู ะบายนำ้� ขนาดเล็ก \"ตายแล้วคุณ ใครให้ล้างจานแบบนี้ ท�ำไมไม่เก็บกวาดเศษอาหาร ใหเ้ รียบรอ้ ยกอ่ นคะ\" ภูริตาเงยหน้าขึ้น ยมิ้ กวนๆ \"กแ็ พมบอกแลว้ ไงคะวา่ ทำ� ไมเ่ ปน็ ถา้ ใหท้ ำ� แพมกจ็ ะทำ� แบบนแ้ี หละ\" \"จะไปไหนก็ไปเถอะค่ะ เด๋ียวป้าลา้ งเอง ขืนท�ำแบบน้ที ่อตันหมด\" หญิงสาวรีบล้างมือช�ำระคราบสกปรกออกจากฝ่ามือขาวผ่องก่อน สะบดั หนา้ เดนิ ออกมายนื รออยู่ตรงโตะ๊ อาหาร แลว้ ทันทที ส่ี าวใหญ่ออกมา จากหลังครวั หญิงสาวกย็ ื่นมือขา้ งหนงึ่ ออกไปหา \"อะไรคะ\" Page �������... ��������������.indd 43 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 44 \"แพมขอยืมเงินหนอ่ ยคะ่ จะลงไปสัง่ กาแฟ\" \"ปา้ ว่าปา้ พดู ชัดเจนแลว้ นะคะ นายหัวใหค้ ณุ ออกไปจาก...\" \"แพมรู้แล้วค่ะ แพมต้องออกจากบ้านทันทีท่ีตื่น แต่แพมง้วงง่วง อยากไดก้ าแฟสกั แกว้ จะได้มีแรงเดนิ เหนิ ไงคะ\" \"ถ้าคุณจะรับกาแฟ มีกาแฟผงตรงโน้น คุณไปชงเองแล้วกัน จะได้ ไมต่ อ้ งเสียเงนิ \" ปา้ หวายบุย้ ใบไ้ ปท่คี รวั ซึ่งมอี ปุ กรณ์ชงกาแฟวางอย่างเปน็ ระเบยี บ \"แพมอยากด่ืมกาแฟสดตามร้านกาแฟนี่ กาแฟชงมันเปร้ียว ไมเ่ หน็ อร่อยเลย\" \"ปา้ ให้เงินคุณไมไ่ ด้หรอกค่ะ ปา้ ไม่อยากขัดค�ำส่งั นายหวั \" \"ถา้ ง้ันแพมลงไปสัง่ แลว้ ลงบญั ชีพี่เขมไวก้ ็ไดค้ ่ะ\" ภรู ติ าสะบดั กน้ เปดิ ประตกู ระจกซงึ่ เชอ่ื มระหวา่ งชนั้ บนกบั ชน้ั ลา่ งแลว้ สาวเท้าลงไปยังไม่ทันพ้นสามก้าว สาวใหญ่ก็รีบกดล็อกประตูกระจกทันที ท�ำเอาหญงิ สาวถลันข้ึนไปทุบประตูรัวๆ \"เปดิ นะ ลอ็ กทำ� ไมคะ!\" \"คุณกา้ วออกไปกถ็ อื ว่าเปน็ คนนอกแล้วค่ะ\" \"แพมแค่จะลงไปส่ังกาแฟ เด๋ียวก็ขึ้นมาแล้ว เปิดเดยี๋ วนน้ี ะคะปา้ !\" \"ไมไ่ ด้คะ่ ปา้ ไม่อยากขดั คำ� สั่งนายหวั \" หญงิ สาวหวั ดอื้ ยังคงไม่ละมือจากกระจก ตอ่ ให้กระจกจะแตกก็ไม่ใช่ เร่ืองของเธอ ในท่ีสุดสาวใหญ่จึงอดรนทนไม่ได้ ยอมคลายลูกบิดประตู เปดิ ล็อกให้ \"ขอบคุณนะคะปา้ \" ภูริตาคลี่ยิ้มหวานพลางเดินลอดช่องว่างประตูที่เปิดเพียงเล็กน้อย เขา้ ไปดา้ นใน กอ่ นยดึ โซฟาไวเ้ ปน็ ฐานท่มี น่ั \"อ้าว ไม่ลงไปสงั่ กาแฟแลว้ เหรอคะคณุ \" Page �������... ��������������.indd 44 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 45 \"ไม่ล่ะค่ะ กาแฟชงก็ได้ ของแพมใส่กาแฟสองช้อน น�้ำตาล ขอเป็นอิควลนะคะ แลว้ ก็ไม่ใส่นมคะ่ \" ทวา่ สาวใหญ่กลับท�ำหน้าเฉย \"อ้าว ไปสคิ ะป้า แพมง้วงงว่ ง ตาจะปิดแล้วคะ่ \" \"เดนิ ไปชงเองสคิ ะ อย่แู ค่นัน้ เอง\" หญงิ สาวจำ� ใจลกุ ไปชงกาแฟเพราะสาวใหญไ่ มม่ ที า่ ทยี อมทำ� ตามงา่ ยๆ พอชงกาแฟเสรจ็ เธอกเ็ ดนิ กลบั มานั่งที่โซฟาตามเดิม \"มคี ุกก้ีไหมคะป้า ปกติแพมทานคกุ ก้กี ับกาแฟคะ่ \" \"ไมม่ คี ่ะ นายหัวไม่ทานพวกขนมนมเนย\" ภูริตาเลิกค้ิว ลืมไปเสียสนิทว่าเขมไม่ชอบทานของหวานทุกชนิด อยแู่ ล้ว \"แล้วป้าล่ะคะ อย่าบอกนะคะว่าป้าก็ไม่ชอบ ดูจากขนาดตัวแล้ว คงกินจุน่าดูถงึ จ�้ำมำ�่ แบบน้\"ี สาวใหญ่หน้าแดงก่�ำด้วยไม่เคยมีใครกล้าล้อเลียนหุ่นอวบอ๋ันเจ้าเน้ือ ของตนซึง่ ๆ หนา้ มาก่อน \"รีบกนิ กาแฟเข้าเถอะค่ะ กินเสร็จแล้วจะได้รีบไป\" \"ป้านี่ชอบไล่จัง แพมไมไ่ ปหรอกค่ะ แพมจะรอเจอพี่เขม\" \"แต่นายหวั สงั่ ...\" \"ทราบค่ะ แต่ไม่ไป ถ้าจะไล่ก็ให้พี่เขมมาไล่แพมเอง แพมจะรอ จนกวา่ พี่เขมจะกลับ\" หญิงสาวลอยหน้าลอยตาพูด ปักหลักมั่นคงเหนียวแน่น ต่อให้ช้าง ท้งั โขลงมาขไู่ ลก่ ็อย่าหวงั ว่าจะยอมลุก \"นายหวั อาจจะไม่กลบั มาคา้ งทีบ่ ้านคืนนก้ี ็ไดค้ ะ่ \" \"ถ้าพเี่ ขมไม่กลบั บา้ นแลว้ จะไปท่ีไหนไดล้ ะ่ คะ\" \"นายหัวอาจกลบั บา้ นทีเ่ กาะไม้เคยี่ มน่ะสิคะ\" Page �������... ��������������.indd 45 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 46 \"ง้ันป้าโทรไปเช็กให้แพมหน่อยสิคะว่าคืนนี้พ่ีเขมจะกลับไหม ถ้าไม่กลับ แพมจะได้ไปเจอเขาที่ออฟฟิศ\" \"คุณเข้าใจอะไรยากจัง นายหัวไม่อยากเจอคุณ ต่อให้คุณไปดักรอ ที่ออฟฟิศก็ไม่ได้เจอหรอกค่ะ\" \"แล้วทำ� ไมพ่ีเขมต้องหลบหนา้ แพมด้วยล่ะคะ\" \"ป้าไม่ทราบหรอกค่ะว่าระหว่างคุณกับนายหัวบาดหมางอะไรกัน แต่นายหัวสั่งแบบน้ี ป้าก็ต้องท�ำตาม แล้วคุณก็ควรจะรีบออกจากบ้าน ก่อนท่ปี ้าจะเรยี กคนมาลากคณุ ออกไปนะคะ\" แทนทจ่ี ะกลัวคำ� ขู่ ภรู ิตากลับกลอกตามองบน พ่นลมหายใจออกมา แรงๆ \"ไม่ต้องเสยี เวลาไล่หรอกค่ะ เพราะแพมไม่ไปแน่นอน แพมจะรอเจอ พี่เขม\" \"ท�ำไมคณุ ถงึ ได้ดือ้ นกั นะ ผู้ชายเขาไม่สนใจก็ยงั จะตามตอื๊ อยไู่ ด้\" \"แล้วป้าคิดว่าแพมอยากท�ำแบบนี้เหรอคะ แพมมาหาพ่ีเขมเพราะ จ�ำเป็นต่างหาก\" หญงิ สาวแสรง้ บบี เสยี งออ่ น ปน้ั หนา้ หมองเหมอื นตอนซอ้ มการแสดง ในคลาสเรยี นของคา่ ยเพลงเพอ่ื เตรยี มพรอ้ มรบั บทนางเอกละครหลงั ซงิ เกลิ เปิดตัว แต่ที่ไหนได้คา่ ยเพลงดนั เจ๊งเสยี ก่อน หยดน�้ำตากลิ้งลงจากหางตา ภูริตาแสร้งยกมือเรียวบางข้ึนทาบ หน้าท้องแบนราบ สีหน้าขมข่ืนเกลื่อนอยู่บนดวงหน้าสวย ปล่อยให้ จนิ ตนาการของสาวใหญ่เร่มิ ท�ำงาน \"หรอื วา่ ...คณุ ท้อง!\" \"แพมไม่ได้อยากให้พี่เขมเดือดร้อน แต่...แต่เร่ืองน้ีพี่เขมก็มีส่วน รับผดิ ชอบไม่ใช่เหรอคะปา้ \" \"นายหวั ไม่ใช่ผชู้ ายมักงา่ ย ท�ำผู้หญิงท้องแลว้ ...\" Page �������... ��������������.indd 46 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 47 สาวใหญม่ สี หี นา้ ยงุ่ ยากใจ เพราะนายหวั ไมเ่ คยพดู ถงึ เรอ่ื งราวความรกั ให้ใครฟังมาก่อน แล้วแม่หนคู นน้กี ส็ วยนา่ รักตาแป๋วแบบต๊กุ ตา บอบบาง อ้อนแอ้นน่าทะนุถนอม สเป็กผู้ชายส่วนใหญ่ชัดๆ นายหัวก็อาจเผลอไผล ทำ� อะไรผิดพลาดไปบา้ ง \"แพมไม่รู้จะท�ำยังไงจริงๆ ค่ะ แพมอยากคุยกับพี่เขมให้รู้เรื่อง ถ้าเขาอยากใหแ้ พมเอาลกู ออก แพมก.็ ..\" \"วา้ ย ไม่ได้นะคะคณุ ท�ำแท้งบาปหนักเลยนะ\" ปา้ หวายตาลตี าเหลอื กรอ้ งหา้ มตามประสาคนเขา้ วดั ถอื ศลี เปน็ ประจำ� \"แพมก็ไม่อยากท�ำค่ะ แต่แพม...แพมไม่รู้จะท�ำยังไงแล้วค่ะ ป้าอย่าไล่แพมไปเลยนะคะ\" ภรู ติ าพนมมือขอร้อง น�ำ้ ตาร่วงพรอู าบแก้ม \"แลว้ นายหัวไมร่ ู้เรอื่ งนเี้ ลยเหรอคะ\" \"ไม่ค่ะ เราจบกันไม่ค่อยดีนัก พอรู้ว่าท้องแพมก็ท�ำอะไรไม่ถูก คดิ อย่างเดยี ววา่ ควรปรกึ ษาพเ่ี ขมกอ่ น เมอื่ วานแพมไปหาพี่เขมที่ออฟฟศิ เขาก็ไมย่ อมพบ เช้านแ้ี พมฟื้นเขากย็ งั ไลแ่ พมอีก ใจรา้ ยชะมัด\" \"นายหัวก็ไม่ถึงกับใจร้ายนักหรอกค่ะ ไม่ง้ันคงไม่อุ้มคุณกลับมาที่น่ี ให้ป้าเช็ดเนื้อเช็ดตัวเปล่ียนเสื้อผ้าให้คุณ แล้วยังเรียกเพ่ือนที่เป็นหมอมา ดูอาการคุณอกี แต่แปลกท�ำไมคณุ หมอไม่ยักบอกว่าคุณท้อง\" \"หมออาจจะตรวจแค่เป็นไขต้ ัวร้อนรึเปลา่ คะ\" \"อาจจะจริงของคณุ \" \"ขอแพมคุยกับพ่ีเขมให้รู้เรื่องก่อนนะคะป้า ส่วนเขาตัดสินใจยังไง แพมกจ็ ะเคารพคะ่ \" ป้าหวายระบายลมหายใจยาวยืดกับความใจเร็วด่วนได้ของหนุ่มสาว สมยั นี้ \"นายหวั อยทู่ ก่ี ระชงั กวา่ จะกลบั กค็ งเยน็ ๆ คณุ กำ� ลงั ทอ้ งกำ� ลงั ไสแ้ บบนี้ Page �������... ��������������.indd 47 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 48 อย่าคิดอะไรมากเลยค่ะ เด๋ียวป้าโทรบอกคุณนายก่อน เผ่ือจะช่วยกัน คดิ หาทางออก\" \"คุณนาย? เมียพเี่ ขมเหรอคะ\" \"คณุ แมข่ องนายหัวค่ะ\" \"นา้ เดอื น!\" \"คณุ ร้จู ักคณุ นายด้วยเหรอคะ\" \"ค่ะ นานมาแลว้ \" เสยี งนนั้ ชา่ งเบาหววิ และเจอื ความโศกสลดอยลู่ กึ ๆ เสยี ดายทป่ี า้ หวาย ไมท่ นั สังเกต \"พีเ่ ขมคง...ยังไมม่ แี ฟนใชไ่ หมคะ เราหา่ งกันมาหลายเดอื น แพมจะ ห้ามไม่ให้เขามีคนอ่ืนกค็ งไมไ่ ด้\" \"ยงั ไมม่ แี ฟนหรอกคะ่ แตถ่ า้ สาวๆ นะ่ แวะเวยี นมาหาหวั กระไดไมแ่ หง้ หรอกค่ะ\" แค่ได้ยินว่าผู้ชายที่เคยขโมยหัวใจเธอไปครองทั้งดวงยังไม่มีแฟน รอยยม้ิ กก็ วา้ งแทบจรดใบหู เธอเคยทำ� ให้เขารกั มาได้ครั้งหนึง่ แล้ว จะยาก อะไรกับการเอาชนะใจเขา...อกี สกั ครั้ง! Page �������... ��������������.indd 48 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 49 บทที่ 5 ปากโกรธ ใจคดิ ถึง \"มีอะไรหนักใจรเึ ปลา่ ครับนายหวั \" เขมเงยหน้าขึ้นจากปึกเอกสารบนโต๊ะท�ำงานพลางย่นคิ้ว \"ท�ำไมแก คิดแบบนั้นล่ะ\" \"ก็ผมเห็นนายหัวนั่งถอนหายใจแบบนี้ตั้งหลายรอบ ตามองเอกสาร ก็จรงิ แตม่ ันดูใจลอยชอบกล หรือว่าจะคิดถึงคุณแพมอยูค่ รับ\" คราวน้ีชายหนุ่มร่างใหญ่ถึงกับขึงหลังตรง วางมาดเข้มข้ึนมาเลย ทีเดียว \"ท�ำไมฉันต้องคิดถงึ ผู้หญงิ คนนน้ั ด้วย\" \"กย็ ามทอี่ อฟฟศิ บอกวา่ เมอื่ วานนายหวั จอดรถอยหู่ นา้ ประตรู วั้ ตง้ั นาน สองนาน ไมย่ อมลงจากรถสักที จะเขา้ ไปถามวา่ เป็นอะไรก็ไม่กล้า แตพ่ อ คุณแพมล้มตึงลงไปท่พี ้ืน นายหวั ก็แทบกระโจนลงจากรถเลยนคี่ รับ\" \"ฉนั เปน็ แบบน้นั ที่ไหน พวกมนั มว่ั นะ่ ส\"ิ เจ้านายหนุ่มหน้าแดงหูแดง แสร้งลุกจากเก้าอี้เดินไปยืนมอง ผนื นำ้� ทะเลสีครามจากหนา้ ต่างห้องทำ� งาน \"พวกมันยังบอกอีกว่านายหัวช้อนคุณแพมข้ึนจากพื้นแล้วก็กอดไว้ Page �������... ��������������.indd 49 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 50 แนบอก เรียกคุณแพมเท่าไรเธอก็ไม่ฟื้น พวกมันเลยเดากันว่าคุณแพม น่าจะเป็นผู้หญิงของนายหัว เพราะน�้ำเสียงและสีหน้านายหัวเหมือนจะ ขาดใจใหไ้ ด้\" \"ไร้สาระ! ฉนั แคไ่ มอ่ ยากใหย้ ายนนั่ มาตายในบริษัทเทา่ นน้ั เอง\" \"เทา่ นน้ั เองเหรอครับ\" \"เออ!\" เขมหันมากระแทกเสียง เกลียดสายตาสอดรู้สอดเห็นของอนุวัตนัก ป่านนี้ไมร่ ู้พวกคนงานลือกนั ไปถงึ ไหนตอ่ ไหนแล้ว \"แกไปแกไ้ ขเร่ืองเสยี ใหมด่ ้วย ไม่งั้นเข้าใจผดิ กันหมด\" \"แล้วนายหัวจะให้ผมแก้ว่าอะไรล่ะครับ แก้ว่าคุณแพมไม่ใช่ผู้หญิง ของนายหวั แต่เป็นแฟนเกา่ อยา่ งน้ีเหรอครบั \" เขมถอนหายใจแรงๆ เดนิ กลบั มานง่ั แหมะลงทเ่ี กา้ อตี้ วั เดมิ คลา้ ยไมร่ ู้ จะนิยามความสมั พนั ธ์ของตัวเองกับภรู ิตาอย่างไรดี \"เขาไม่ได้เปน็ อะไรกบั ฉนั ทงั้ น้นั \" \"แต่เท่าท่ีผมคุยกับคุณแพม เธอไม่คิดอย่างน้ันนะครับ เธอบอกว่า เธอเปน็ แฟนเกา่ นายหวั \" อนวุ ตั เหน็ สหี นา้ ของนายหวั เปลยี่ นเปน็ แดงเรอ่ื ขนึ้ จงึ แสรง้ หยอดไขเ่ ตมิ สสี นั เพมิ่ ขนึ้ อกี นดิ \"เธอวา่ เธอคดิ ถงึ แลว้ กย็ งั รกั นายหวั อยู่ครับ\" มุมปากของเจ้านายยกข้ึนเป็นรอยยิ้มบางๆ แต่เพียงชั่วแวบเดียว ริมฝีปากก็คลอ่ี อกเหมือนก�ำลังเหยยี ดย้มิ หยันเสียมากกวา่ \"แม่นี่เก่งเร่ืองเสแสร้งแกล้งท�ำนักล่ะ หลงกลเม่ือไรมแี ตจ่ ะเจ็บหนกั \" \"แต่ผมเห็นแววตาเวลาคุณแพมพูดถึงนายหัวแล้วออกจะอ่อนหวาน ไมเ่ หมือนเสแสรง้ เลยนะครับ\" \"แกยังรู้จกั แมน่ ีน่ ้อยไป\" แตอ่ นวุ ตั กลบั เชอื่ มน่ั สายตาตนเอง แววตายามหญงิ สาวพดู ถงึ เจา้ นาย Page �������... ��������������.indd 50 18/2/2563 BE 14:32

นัทธิมา (นัธ) 51 ของเขาเต็มไปด้วยความรักล้นหัวใจ แล้วสีหน้าของเจ้านายยามได้ยิน เร่อื งราวของภรู ิตาก็ไมแ่ พก้ นั หรอก บางคร้งั ดูเย็นชา แต่หลายๆ ครง้ั กลบั ดูเก้อเขินเหมือนคนก�ำลังอินเลิฟด้วยซ้�ำไป ไม่ผิดแน่ๆ เจ้านายของเขา ยงั รกั ภรู ิตาอย่างแน่นอน \"แตถ่ ึงอยา่ งนน้ั นายหัวกย็ งั ช่วยคุณแพมไวน้ ีค่ รบั \" \"ฉันเหน็ วา่ เปน็ ลกู หมาลกู แมวหรอก ก็เลยชว่ ยไว้\" \"แล้วตอนนี้คุณแพมเปน็ ยังไงบา้ งครับ ฟื้นรยึ งั \" \"ฉันจะรู้ไดย้ ังไง ปา่ นน้ปี า้ หวายคงไลอ่ อกจากบ้านไปแลว้ \" \"โธ่ เธอนา่ สงสารออกครบั เธออตุ สา่ ห์บินมาหานายหัว กระเปา๋ เงนิ กห็ าย แลว้ เธอจะไปไหนมาไหนยงั ไงล่ะครบั \" \"แลว้ มนั เร่อื งของฉันรึไงถงึ ต้องเดือดร้อนแทนแม่น่นั เงนิ ก็ไม่มีแล้ว ยังไมร่ ู้จกั คิด แทนทจ่ี ะนง่ั รถทวั รก์ ลับน่ังเคร่อื งบิน\" \"หมายความว่าไงครับ ผมงงไปหมดแล้ว นายหัวพูดยังกะรู้ว่า คุณแพมก�ำลงั ช็อตเงิน\" \"ช่างเถอะ แกไม่ตอ้ งรมู้ ากหรอก\" \"ผมว่านายหัวน่าจะโทรถามป้าหวายหน่อยนะครับว่าคุณแพมเป็น ยังไงบ้าง ผู้หญงิ ตวั คนเดยี วนา่ สงสารออก\" \"ไม่! แลว้ นนั่ แกหิ้วอะไรอยู่ในมอื \" อนุวัตย้ิมแหย \"ขนมของน้องมุกครับ น้องมุกชอบกินขนมโตเกียว ผมกเ็ ลยแวะซอ้ื จากในห้างครับ\" \"พวกขนมนมเนยอยา่ เอาไปใหน้ อ้ งมกุ เยอะเลย เคา้ ไมค่ อ่ ยไดอ้ อกมา ข้างนอก กินแล้วก็น่ังอยู่แต่ในห้อง กินของหวานมากๆ มันสะสม เด๋ียว อกี หน่อยโคเลสเตอรอลสงู \" \"ไหนๆ ผมก็ซ้ือมาแล้ว ขอเอาไปให้น้องมุกนะครับ แต่ถ้านายหัว ไมอ่ นญุ าต ผมเอาไปใหค้ ุณแพมก็ได้\" Page �������... ��������������.indd 51 18/2/2563 BE 14:32

ปรารถนา... คุณอีกสักครั้ง 52 เขมตวดั มองลูกน้องตาขวาง ละม้ายจะบอกเปน็ นยั ว่า...อย่าเสือก! \"แกจะไปหานอ้ งมกุ กไ็ ปสิ ไหนๆ แกกม็ นี ำ้� ใจซอื้ มาฝากนอ้ งมกุ อยแู่ ลว้ \" \"ถ้างนั้ ผมขอตัวกอ่ นนะครบั \" อนุวัตกระชับถุงขนมในมือ เตรียมจะเดินออกจากห้อง แต่แล้วก็ ชะงักฝเี ทา้ หันมาส�ำทับอกี รอบ \"ผมว่านายหัวโทรหาป้าหวายหน่อยกด็ นี ะครับ ผมเปน็ ห่วงคุณแพม\" \"ถ้าหว่ งนกั แกก็โทรเองสิ\" เขมกระแทกเสียง \"ผมกลวั คนแถวนี้จะเคืองเอานะ่ สคิ รับ\" พดู จบอนุวัตกร็ บี เผน่ ออกจากหอ้ งทำ� งาน เพราะกลวั ถกู ถบี ตกทะเล มีใครบา้ งไมร่ วู้ า่ ลกู ถบี ของนายหวั หนกั แคไ่ หน คนงานชายทกี่ ระดา้ ง กระเดื่องหรือก่อเร่ืองทะเลาะเบาะแว้งผิดกฎของฟาร์มล้วนถูกนายหัวยัน ตกทะเลจนขวัญหนดี ฝี อ่ มานักต่อนักแลว้ พออนวุ ตั เดนิ ลบั ตาไปแลว้ เขมจงึ ขยบั เขา้ มาใกลโ้ ตะ๊ ทำ� งาน เหลอื บมอง โทรศพั ทม์ อื ถอื อยา่ งครนุ่ คดิ เขาควรทำ� ตามคำ� แนะนำ� ของอนวุ ตั หรอื ปลอ่ ยให้ ผู้หญิงคนนน้ั หลุดลอยไปเปน็ แค่คนใน 'อดตี ' กันแน่ (ติดตามอ่านต่อไดใ้ นฉบบั เต็ม) Page �������... ��������������.indd 52 18/2/2563 BE 14:32