คุณ(ว่าที่)สามี

ทรี่ า้ น หรอื คราวหลงั ถา้ กลวั หวิ กห็ อ่ จากบา้ นไป” ก�ำชบั พรอ้ มสา่ ยหนา้ แรงๆ และเปรยเสยี งระอา “เสียชอ่ื ร้านหมด” อาหารเป็นพิษนี่ก็เสียช่อื ร้านหรือ นนั ท์นพินรำ� พงึ “แล้ววนั นไ้ี ปหาหมอศิลามาแล้วไม่ใช่” “ไปทำ� ไมล่ะพีน่ ัทธ์ หนามหายแล้ว แข็งแรงดี ออกรายการได้ ในรายการครัวคุณต้อยไม่มีเอฟเฟกต์ แสงสีเสียงอะไรให้ตื่นตกใจ หนามไปสอบถามมาแล้ว” “ฉนั ไม่ได้ห่วงเรอ่ื งเอฟเฟกต์จากทางรายการ ฉนั ห่วงแก เดีย๋ ว ว่างๆ เราไปหาหมอศิลากนั ” “หนามไม่ไป หนามหายแล้ว” “แกหายมาหลายปีแล้ว อันน้ันฉันรู้ แต่มันมาก�ำเริบอีก เกิด ฉกุ เฉนิ เป็นข้างนอก โทรศพั ท์ดนั พังเหมอื นครั้งนั้นอกี ใครจะช่วยแก” นนั ท์นพินสบสายตาห่วงใยของพี่ชายผ่านกระจกเงาครู่หนงึ่ “หนามไม่เป็นอะไร ใช้ชีวติ ปกติได้ พี่กเ็ ห็น พน่ี ทั ธ์คะ อย่าทำ� เหมอื นหนามเปน็ ตวั อะไรทแี่ ปลกแยกนกั หนอ่ ยเลยคะ่ ปลอ่ ยใหห้ นาม ใช้ชวี ิตของหนามไปเถอะ หนามอยู่กบั มันได้” พชี่ ายยนื กอดอกจอ้ งมองนอ้ งสาวอยา่ งไมว่ างใจ กพ็ อดที โี่ พรดวิ - เซอรร์ ายการมาเรยี กไปซกั ซอ้ มควิ สองพน่ี อ้ งเลยจำ� ตอ้ งไปสแตนดบ์ าย และแน่นอนว่าพิธีกรชายท้ังหลายในรายการเอาแต่สนใจแม่ครัว คนสวยทีไ่ ปสาธติ การทำ� อาหาร “กินขนมร้านนี้แล้วรับรองว่าผิวสวย หน้าหวานเหมือนแม่ค้า ไม่ลองเดย๋ี วคณุ จะคยุ กบั เขาไม่รู้เรอ่ื ง” พิธีกรหนุ่มท่ียืนขนาบด้านซ้ายด้านขวาของนันท์นพินเอ่ย กระเซ้าเย้าหยอกเรียกเสียงหัวเราะ ตากล้องก็คอยแต่จับหน้าคนท�ำ และผวิ สวยๆ เนยี นละมนุ ของผู้ช่วยพ่อครัว “ถ้าอยากเจอแม่ค้าหน้าหวาน พ่อค้าหนุ่มหล่อ แถมอาหาร 56 คุณ (วา่ ท)ี่ สามี

อร่อยเลศิ แบบนี้ สามารถตดิ ต่อช่องทางไหนได้ครบั ” ขณะท่ถี งึ ขั้นตอนการชิมอาหาร พธิ กี รชายอกี คนก็เข้าประเดน็ เปิดช่องทางการติดต่อ นัทธ์ก็บอกช่องทางต่อติดร้านเพียงพอดีบาย เรอื นคณุ นทั ธพ์ รอ้ มขยบิ ตาใสก่ ลอ้ งหวา่ นเสนห่ ์ เรยี กเสยี งกรดี รอ้ งจาก บรรดาแม่ยกท่ีตามพ่อครัวหนุ่มมาในสตดู โิ อด้วยดงั สน่นั “แล้วเบอร์ติดต่อแม่ครัวล่ะครับ ติดต่อเบอร์ไหน” พิธีกรหนุ่ม รีบหยอด นันท์นพินย้ิมเขินอายพอเป็นพิธีเพราะมีแจ้งในสคริปต์มาแล้ว และพช่ี ายเธอกเ็ ล่นบทบาทหวงน้อง แจ้งเบอร์ทางร้านไปซำ�้ ๆ กวา่ จะบนั ทกึ รายการเสรจ็ กใ็ ชเ้ วลาไปแทบจะวนั ครง่ึ สองพน่ี อ้ ง และเดก็ ๆ ในร้านจึงได้ขนข้าวของบางส่วนท่ีเตรยี มมากลับ “คุณหนามครบั คณุ หนาม!” ตอนทีส่ องพ่ีน้องออกจากสตูดโิ อ พธิ ีกรช่วยท่หี น้าตาดสี ดุ และ ดูเด็กสดุ ในกลุ่มนามพีอ่ ๊อฟกต็ ามออกมาพร้อมร้งั นนั ท์นพินเอาไว้ “หนามบอกแล้วว่าหนามสวย เดี๋ยวก็มารบเร้าหนามไปเป็น ดาราอกี เชื่อส”ิ หญงิ สาวหนั ไปมองพีช่ ายพลางกระซบิ บอก ก่อนหนั ไปฉกี ยม้ิ ให้พธิ กี รท่านนนั้ “คือทราบมาว่าคุณหนามนี่รับสอนท�ำอาหารด้วย พอมีเบอร์ ตดิ ตอ่ ใหผ้ มหนอ่ ยไหมครบั เผอ่ื ผมจะตอ้ งเรยี นเรอื่ งอาหารเพม่ิ กอ็ ยา่ ง ทเ่ี หน็ นแี่ หละครบั ในรายการกต็ อ้ งเขา้ ใจเรอื่ งอาหารเรอ่ื งรสชาตอิ าหาร ต้องศึกษาเอาไว้บ้าง” นันท์นพนิ รู้สกึ เหมือนได้ยนิ เสยี งหน้าแตกดงั เพล้ง! นทั ธไ์ มไ่ ดห้ วั เราะเยาะความเขา้ ใจผดิ แบบมนั่ หนา้ ของนอ้ งสาว เพราะพักหลังมาน่ีลูกศิษย์ชายเยอะข้ึนมาก แล้วน้องสาวเขาก็แทบ ไม่รู้ตัวเลยว่าลูกศิษย์อยากมาเรียนท�ำขนม หรืออยากมาเรียนรู้เรื่อง ความรักกนั แน่ หทัยดารา 57

“มีครับๆ นี่นามบตั ร ตดิ ต่อไปเลย หรือถ้าอยากสอบถามแบบ สว่ นตวั ระบคุ รพู ห่ี นามเลยนะครบั ขอบใจทใ่ี สใ่ จและอยากศกึ ษาขนม ไทยกบั พวกเรา ถอื เปน็ เกยี รตมิ ากเลยนะครบั เพราะคนเดยี๋ วนไี้ มค่ อ่ ย สนใจรักษาวัฒนธรรมหรือแม้แต่อาหารไทยๆ เท่าไหร่” นัทธ์เข้ามาขวางพร้อมคำ� พูดทรงคุณค่า หน้าตาหล่อดูทรงภูมิ สาธยายยาวหวังดักให้พิธีกรรายการอาหารงุนงง แล้วก็จบจ๊อบด้วย การขอบคณุ ปิดท้าย “ขอบคุณคุณพธิ กี รเขาเสยี สิหนาม” ดงึ นอ้ งสาวมาทำ� ความเคารพ กอ่ นยดั นอ้ งสาวเขา้ ไปในรถแลว้ ปิดประตู “เอ่อ...เบอร์น้องไม่มหี รอื ครบั ” พิธกี รหนุ่มไม่ย่อท้อ “โทรศัพท์หนามพังน่ะครับ ตอนน้ีก็ท�ำงานหาเงินซื้อให้วุ่น ยุ่งยากน่ะครับ โทรศัพท์ทกุ วนั น้เี คร่อื งเป็นหมน่ื ๆ น่ีก็กะเดินสายออก รายการอีกสิบที่จะได้พอค่าโทรศัพท์ ก็ไม่มีสปอนเซอร์มาอุดหนุนส่ง โทรศพั ท์ถึงบ้านบ้าง ถ้ามแี บบน้ันป่านน้ีไอ้หนามมนั คงมเี บอร์ส่วนตัว ไปแล้วครับ” นัทธ์ทอดเสยี งยาว มองพิธกี รหนุ่มท่ตี ามตดิ น้องสาวเขา ต้ังแต่ในรายการแล้ว คอยถามซักนั่นซักน่ีนอกสคริปต์อยู่เรื่อยจน รำ� คาญตา “อ้อ...ท่อี ยู่ในนามบตั รเป็นทัง้ ที่ร้านและที่บ้านนะครบั ว่างๆ ก็ โทร. นดั จองควิ ไปทานอาหารได้ วันนย้ี ังไงก็ขอบคณุ มากนะครบั ทใ่ี ห้ โอกาสร้านของเรามาออกรายการ” กล่าวลาแล้วขนึ้ รถ ให้คนรถออก รถขณะที่นง่ั กระหย่มิ ยมิ้ ย่องลำ� พงั คนเดยี วจนน้องสาวอดใจไม่ไหว “ย้มิ อะไรน่ะพนี่ ัทธ์ หรอื พบรกั กบั พิธีกรนน่ั ” “เรอ่ื งของฉัน อย่างน้อยกไ็ ม่ม่ันหน้าว่าเขามาตามไปเป็นดารา อย่างแกหรอก” ยอกย้อนน้องสาวพร้อมกอดอกวางหน้าตึง “แล้วก็ เข้าไปตอบคำ� ถามทห่ี น้าเพจด้วย ไม่เข้าไปดเู ลยตัง้ แต่โทรศัพท์พงั ” 58 คุณ (ว่าท่ี) สามี

“ก็บอกให้ซอื้ โทรศพั ท์ให้หนาม พนี่ ่ะงก ให้หนามนงั่ รอของฟรี หล่นลงมาจากฟ้าหรือไง” “แนน่ อน แกไมร่ อู้ ะไร พวกคนรวยๆ หรอื พวกมชี อ่ื เสยี งนะ่ ของ พวกน้ีจะมีสปอนเซอร์ส่งมาให้ใช้ฟรีๆ น่าจะมีสปอนเซอร์มาถูกตา ต้องใจร้านเราบ้าง เขาอาจจะส่งให้แกใช้ ใครจะไปรู้” “จะ้ ! ร้านเราดงั นกั นิ และพน่ี ทั ธก์ บั หนามนกี่ ด็ งั ตดิ ลมบนเหลอื เกิน ดแู ค่เพจขนมก่อน มีคนตามกค่ี นกัน สปอนเซอร์หน้าโง่ทไ่ี หนจะ ส่งอะไรๆ มาให้” นทั ธ์ไม่ได้ขำ� เพียงสหี น้าอ่อนลง ยกมือขน้ึ ลูบหวั น้องสาว “แกตง้ั ใจเรียนไปเถอะน่า อย่าห่วงเรือ่ งพวกน้ีนักเลย” “หนามนห่ี รอื หว่ ง นอ้ ยๆ หนอ่ ยพนี่ ทั ธ์ พน่ี น่ั แหละมกั ลากหนาม มาห่วงด้วย สาวสวยขนาดหนามนีส่ มควรเรยี น เท่ียวเล่นอยู่กับเพอ่ื น ชอปปิงไปวันๆ” นันท์นพินรีบแย้ง ก่อนหลบมะเหงกของพ่ีชายที่เขก ลงมาด้วยความเรว็ แสง “ฉันหมายถึงเร่ืองดาราหรือว่าหนุ่มๆ อย่าเพ่ิงไปสนใจมันเลย ตั้งใจเรยี นให้จบ เอาตวั ให้รอดพอ” “ทีอย่างน้มี าทำ� หวง หน้าน้องพี่นส่ี วยนักนี่ โตจนป่านนี้ แฟน สกั คนกไ็ มม่ ี ถงึ มกี เ็ ปน็ แคต่ วั สำ� รอง” พดู แลว้ กท็ ำ� ทา่ จะนำ้� ตาซมึ นกึ ถงึ วนั ทโ่ี ทรศัพท์พังกป็ วดหวั ใจ ปวดใจเข้ากพ็ าลนกึ โกรธ “หนามจะต้ังใจเรียนให้จบ ท�ำงานหาเงินเยอะๆ จะได้สวยๆ รวยๆ เก่งๆ” กอดอกเชิดหน้าท้ังท่ีท�ำตาแดงๆ เหมือนจะร้องไห้ จนพี่ชายที่ นัง่ กอดอกเอนพิงเบาะนั่งด้านข้างใช้เท้าเตะเท้าน้องสาวเบาๆ “ฝันอยู่หรือไง แค่เรยี นจบ เอาตวั รอดก็พอแล้ว ฉนั ไม่ได้หวังให้ แกต้องสวย ต้องรวย ต้องเก่งหรอก แค่ไม่ไปถกู ใครหลอกก็พอ” “พนี่ ทั ธช์ อบมาเตะหนาม เดยี๋ วหนามจะหาแฟนเปน็ นกั ฟตุ บอล หทัยดารา 59

ลองพมี่ าเข่ยี หนามอกี คราวนี้ หนามให้แฟนหนามหวดหน้าแข้งใส่ไมร่ ู้ ด้วย” “เออๆ ฉนั จะรอ ถา้ แกเอาแมสซมิ าท�ำแฟนได้ ฉนั จะกราบเลย” นันท์นพินสะบัดหน้าใส่พี่ชาย แต่ก็อดยกมือไหว้ไม่ได้ตอนที่พ่ี ให้คนขบั รถมาส่งทคี่ อนโด ก่อนที่ตนเองจะเลยกลับบ้าน ช่วงหลงั ๆ นทั ธ์บอกทรี่ ้านคนเยอะ ไม่ค่อยอยากให้เธอพักทีน่ ัน่ นนั ทน์ พนิ เลยตอ้ งมาพกั ทคี่ อนโด ซง่ึ เขา้ ทางคนทไ่ี มอ่ ยากเขา้ ครวั อยา่ ง เธอพอดี “ไอ้พ่ีนัทธ์ อย่าให้หนามจีบเมสซิได้นะ เจอหวดแน่ๆ พี่อะไร แบบน้ี ไม่เขกหวั กถ็ บี นนี่ อ้ งหรอื ว่ากระสอบทรายกนั แน่” บ่นตอนเดนิ เขา้ ประตผู า่ นชน้ั โถงประชาสมั พนั ธด์ ว้ ยอาการออ่ นลา้ เหมอื นเหน็ รา่ ง สงู ๆ หนาๆ ของใครบางคนทางหางตา แตไ่ มไ่ ดใ้ สใ่ จ แตะคยี ก์ ารด์ เขา้ ด้านในโถงลฟิ ต์ แล้วกดลิฟต์ไปชั้นทีต่ นพกั “คิดอีกทีจีบนักมวยดีกว่า อองตวนเลิกกับชิปปีแล้ว ว่างไหม น้า...คราวน้ีอีพี่นัทธ์พูดมากนักจะได้สั่งให้ไปอัดซะให้น่วมเลย” บ่น พร้อมลูบกำ� ปั้นเล็กๆ อย่างอาฆาต ก่อนเดินออกจากลิฟต์เม่ือถึงชั้น ของตน เลยี้ วไปทหี่ นา้ หอ้ ง กดรหสั เขา้ หอ้ ง ปากกห็ าวไปดว้ ยตอนถอด รองเท้าหยิบเข้าชั้น “ไหนคณุ ว่าจะจีบผม” เสียงห้วนจัดดังข้ึนมา ท�ำเอาคนที่อ่อนเพลียทั้งตาโหลสะดุ้ง โหยง หนั กลบั มาเบกิ ตามองคนท่ีกำ� ลงั ยืนถอดรองเท้าอยู่ใกล้ๆ ตน “คะ...คุณทีป” “กผ็ มสิ คณุ คดิ ว่าใคร” ทีปกรกอดอกจ้องมองดวงหน้าสวยท่ียังคงมีเครื่องส�ำอางฉาบ ทับอยู่ ดูสวยจัดจ้านกว่าทุกคร้ัง แม้จะสวมชุดใส่เล่นอย่างเสื้อยืด กางเกงยนี กไ็ ม่ท�ำให้ความสวยลดลงสกั นิด 60 คุณ (วา่ ท่ี) สามี

ทีปกรโน้มดวงหน้าหล่อเข้ามาใกล้ พร้อมเค้นเสียงแขง็ ออกมา “หรอื คดิ ว่าผมเป็นเมสซิ หรอื อองตวน” “คะ...คุณเข้ามาได้ยงั ไงคะ มาตอนไหน” หญงิ สาวมองเลก่ิ ลกั่ วา่ ตนเองเขา้ หอ้ งถกู ไหม ซงึ่ กแ็ นใ่ จวา่ นห่ี อ้ ง ของตนเอง ก่อนจะเดนิ หา่ งจากเรอื นกายกำ� ยำ� ทโี่ น้มเขา้ มาใกล้ จนได้ กลิ่นอายหอมอ่อนจากเขา แล้วยิง่ ตอนนเี้ ขาอยู่ในชดุ เสอื้ เช้ิต กางเกง สแลก็ สีเทา เสอ้ื สทู คล้องอยู่ท่แี ขน ต่างจากทีเ่ ธอเจอทง้ั สองคร้ัง “กม็ าดว้ ยกนั ถา้ คณุ ไมม่ วั แตบ่ น่ ถงึ ชรู้ กั อยา่ งเมสซิ อองตวนอยู่ ก็คงได้ยินทีผ่ มทักคุณ และคงรู้ตัวว่าผมเดินตามคณุ มา” “ตามมาทำ� ไมคะ” ถามอยา่ งไมเ่ ขา้ ใจ แตก่ ย็ อมหลกี ทางใหเ้ ขาเดนิ นำ� เขา้ ไปยงั หอ้ ง รับแขกด้านใน เขาเลือกนั่งโซฟาตัวยาว ขณะทีเ่ ธอท้ิงกายนงั่ ท่ีโซฟา เด่ยี ว ห่างจากเขาพอประมาณ “ผมโทร. มาทำ� ไมไมร่ บั ไลนม์ ากไ็ มต่ อบ ไดเรกเมสเซจกไ็ มเ่ หน็ เปิดด”ู อาการร้อนใจทั้งหมดนั้น ทีปกรบอกตนเองว่าไม่ได้กังวลท่ีเธอ ไม่ติดต่อ เพียงแต่เกรงว่าเธออาจจะไม่ถึงบ้าน เกรงลูกสาวคนอ่ืนได้ รบั อนั ตราย เลยร้อนใจนั่งไม่ตดิ คอยไปแอบดูท่ีเรอื นคุณนัทธ์ หรอื ท่ี คอนโดนก่ี แ็ วะมาบ่อยมากจนแทบจะสนทิ กบั พนกั งานต้อนรบั ของทน่ี ี่ “อ้อ” นนั ท์นพินครางท้งั พยักหน้าเข้าใจสาเหตุการมาของเขา “โทรศพั ท์หนามพงั ค่ะ พงั ตอนลงจากรถพอดี วันน้หี นามว่าจะ เปิดโน้ตบุ๊กเชก็ สอื่ โซเชยี ลอยู่ทเี ดยี ว” ทีปกรพยักหน้ารบั แล้วก็นงั่ เงยี บไป นันท์นพินอดึ อดั ไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร แล้วมาเพ่ือถามแค่นี้ หรือยังไง คนตัวเล็กนั่งกุมมืออย่างท�ำตัวไม่ถูก จนกระทั่งเสียงห้วน ไม่สบอารมณ์ดังมา หทยั ดารา 61

“ห้องคณุ ไม่มีเครื่องด่ืมหรอื ” “มีค่ะ” “แขกมานง่ั ตง้ั นาน คณุ ไม่คดิ จะต้อนรับอะไรผมหรอื ไง ไหนว่า จีบผมอยู่” มุกน้อี ีกแล้วสิ น่สี นิ ะมาตรฐานสำ� หรบั คนท่ตี ามจบี เขา นันท์นพินอยากขอคนื คำ� ทบ่ี อกว่าจะจีบเขา ตอนแรกกแ็ ค่ชอบ แบบเด็กๆ ตอนน้ีรู้แล้วว่าไม่มีทางเป็นไปได้ และเธอไม่ชอบเป็นตัว ส�ำรองหรือของเล่นของใคร เพราะรู้สึกไม่สนุก แค่รับมือกบั พ่ีชายจอม หาเรอ่ื งกล็ �ำบากมากพออยู่แล้ว นนั ทน์ พนิ เดนิ เขา้ ครวั หยบิ แกว้ และนำ้� เปลา่ ทอ่ี ดั แนน่ เตม็ ตอู้ อก มารนิ ใส่แก้วให้เขา “มีอะไรให้กนิ ไหม” พอเสิร์ฟน้�ำ แขกไม่ได้รับเชิญก็เอ่ยขึ้น ท�ำเอานันท์นพินแทบ ครางออกมา เธออยู่ในสตูดิโอยืนท�ำอาหารมาจนขาแข็ง ตอนนี้สิ่งที่ เธอเกลยี ดและไม่อยากเข้าใกล้ทีส่ ดุ คือครวั “มอี ยมู่ ง้ั คะ หนามรบกวนคณุ ทปี เขา้ ไปหากนิ เองในครวั เพราะ วนั นหี้ นามเหนอื่ ยมาก หนามขอล้างหน้าแป๊บหนงึ่ นะคะ” อยากจะตอ้ นรบั ขบั สู้ แตเ่ ธอรสู้ กึ วา่ ลา้ ไปทงั้ ตวั และคดิ วา่ จะไม่ อยู่ในความสองมาตรฐานท่ีเขาสร้างข้ึนอย่างแน่นอน เลยห้ิวกระเป๋า เดนิ ขาลากเขา้ หอ้ งทอ่ี ยดู่ า้ นในสดุ แตพ่ อเขา้ หอ้ งได้ สมองกร็ าวกบั ลมื ว่าเขาอยู่ด้านนอก ท้งิ ตวั ลงเตียงได้ก็หลบั ไปเลย ‘เดก็ คนน้ไี ม่รู้จกั ระวังตวั เองเลย’ ทีปกรที่ถูกท้ิงให้อยู่ล�ำพังในห้องรับแขกตามเข้ามาในห้องด้วย หลังคนที่ขอตัวมาล้างหน้าหายไปนาน ตอนนี้เขายืนพิงกรอบประตู มองร่างบางทีน่ อนขดอยู่บนเตยี ง แอร์ไม่ได้เปิด ไฟไม่ได้เปิด รา่ งหนากา้ วเดนิ เขา้ ไปในหอ้ ง จดั การเปดิ แอร์ คลมุ ผา้ ใหอ้ กี คน 62 คุณ (วา่ ท่)ี สามี

ก่อนจะหยิบคีย์การ์ดในกระเป๋าของเธอ “หนาม รหสั เข้าห้องคณุ รหสั อะไร” เขย่าถามคนหลบั “คณุ ทีปหรือ...คุณหล่อจัง” คนหลบั บ่นงึมงำ� ออกมา “ผมทราบ บอกรหัสเข้าห้องคุณมา รหัสอะไร” คนงว่ งนอนมากปรอื ตางนุ งงอยนู่ าน กอ่ นจะเอย่ บอกเขาไป แลว้ ซกุ กายเข้ากับผ้าห่มอุ่น ทปี กรได้การ์ดและรหสั กล็ งไปหาซอ้ื ของกนิ ของใช้ ก่อนจะกลบั ข้ึนมา พร้อมเปิดดูบอลคู่ส�ำคัญรอบดกึ พกั ครึง่ แรกก็เข้าไปอาบนำ้� ใน ห้องนอนพี่ชายของนันท์นพิน พร้อมรื้อเส้ือผ้าในตู้มาสวมอย่างถือ วสิ าสะ ก่อนมานัง่ เอนกาย ขาพาดโต๊ะเลก็ ตาจ้องมองบอลนัดสำ� คญั หยู งั ไดย้ นิ คนงว่ งแสนนา่ รกั บอกวา่ เขาหลอ่ อยเู่ ลย นขี่ นาดหลบั ยงั คลง่ั ไคลเ้ ขาขนาดนี้ แลว้ หลอ่ ของเจา้ หลอ่ นนมี่ นั ตอ้ งมาตรฐานไหน “เมสซิไม่เหน็ จะหล่อตรงไหน เล่นบอลก็งนั้ ๆ” แต่แทนที่ทีปกรจะได้ลุ้นไปอย่างทุกแมตช์ กลับต้องต้ังค�ำถาม กับตนเองเป็นพนั ๆ หน แถมเริ่มเหม็นข้ีหน้านักเตะคนนี้ “เด็กทุกวันนี้ใจโลเลจริงๆ ดูไม่ออกหรือไงว่าอะไรเพชร อะไร กรวด” ทีปกรรู้ว่าไม่ควรลดตัวลงไปในสงครามแย่งชิงที่หญิงสาวสร้าง ขึ้น แต่พอพักโฆษณา เห็นนักมวยช่ืออองตวนในโฆษณาผลิตภัณฑ์ ยี่ห้อหนึง่ ก็อดหงดุ หงิดข้ึนมาไม่ได้ “นกั มวยคนน้ีกห็ น้าแหลม นึกว่าผู้หญิงเสียอกี ” ก�ำลังหงุดหงิดกับสองนักกีฬาบ้าก็พอดีห้องนอนที่เจ้าของห้อง หายเขา้ ไปซอ่ นตวั อยใู่ นนน้ั เสยี นานถกู เปดิ ออกมา ตอนนเ้ี จา้ ของเรอื น รา่ งอรชรอยใู่ นชดุ อยกู่ บั บา้ น เสอ้ื ยดื ตวั โตๆ กบั กางเกงขาสน้ั ทสี่ นั้ มาก จนนึกว่าไม่ได้นุ่งกางเกง ดวงหน้าท่เี คยแต่งแต้มถูกล้างออกหมดแล้ว กลน่ิ หอมอ่อนๆ ลอยฟุ้งมา บอกว่าเธอคงอาบนำ้� เรียบร้อยแล้ว หทยั ดารา 63

“ใครเปดิ ไฟ เปดิ ทวี ที ง้ิ ไวเ้ นยี่ พน่ี ทั ธค์ ะ พน่ี ทั ธ!์ จะมาใชไ้ ฟแลว้ ให้หนามจ่ายไม่ได้นะบอกก่อน” ตะโกนมาตามทางเดินก่อนจะหยุดยืนน่ิงตรงห้องรับแขกเมื่อ เห็นว่าเป็นใครกนั แน่ที่มาใช้ทรัพยากรในห้องเธออย่างฟุ่มเฟือย “คะ...คุณทปี นี่เราฝันยังไม่ตน่ื อกี หรอื เนย่ี ฝันว่าเจอไปแล้ว นี่ ยังฝันว่าต่ืนมาเจออีก” เอ่ยอย่างงุนงง ท�ำท่าจะเดินเข้าครัว แต่คน ตัวโตหันมามอง ทัง้ ยังชแู ก้วร้องบอกเธอ “เสริ ์ฟเบยี ร์ด้วย ให้ไวๆ” เสยี งออกดนุ ิดๆ กร้าวหน่อยๆ ดังมาบอกให้นันท์นพนิ ทราบว่า นไ่ี มใ่ ชฝ่ นั เธอเจอทปี กรจรงิ ๆ แลว้ กเ็ กดิ จำ� ไดข้ นึ้ มาวา่ ตนทงิ้ เขาไวแ้ ลว้ หนีเข้าไปนอน ตื่นมาอกี ทีตอนนี้กต็ ีสามคร่ึงไปแล้ว นี่ยังหน้ามึนอยู่อีกหรือเนี่ย หรือยังจะบริการส่งตรงมาให้จีบ ทำ� คะแนนถงึ ทอ่ี กี วะ นกึ อย่างระแวงแกมสับสน “คุณทีป...” ครางออกมาอย่างงุนงง “...เอ่อ...ห้องหนามไม่มี เบียร์” “อยู่ในตู้เยน็ ผมลงไปซอ้ื มาแล้ว” นนั ทน์ พนิ คดิ ถงึ ความฝนั วา่ เขาขอรหสั และคยี ก์ ารด์ หอ้ งเธอ นน่ั กค็ งจะเป็นเรอ่ื งจริงสนิ ะ และกจ็ รงิ มเี บยี รก์ ระปอ๋ งอยใู่ นตจู้ รงิ หญงิ สาวเลยหยบิ ออกมา หลายกระปอ๋ งเพอ่ื กนั เขาใชโ้ อกาสนจ้ี กิ หวั ใชเ้ ธออกี ครงั้ และโชคดที ใี่ น ตู้มีของว่างอย่างพวกไส้กรอก ลูกชิ้น หญิงสาวเลยยัดใส่ไมโครเวฟ ก่อนใส่จานก็หยิบช้อนส้อมใส่มา เดินเอาเบียร์มาส่งให้ทีปกร ส่วน ตนเองท้ิงกายลงนงั่ ท่พี ืน้ วางจานใส่ของว่างลงบนโต๊ะเลก็ “ทำ� ไมต้องเทเบยี ร์ใส่แก้วด้วยล่ะคะ” นนั ทน์ พนิ อดสงสยั ไมไ่ ด้ เพราะเธอตอ้ งลำ� บากลา้ งแกว้ ทเ่ี ขาดมื่ อกี แทนที่จะดื่มผ่านกระป๋อง ดม่ื หมดกข็ ยำ� ทิง้ ง่ายและสะดวกกว่า 64 คณุ (ว่าท่)ี สามี

หรอื เหน็ วา่ เธอเปน็ แมค่ รวั เกง่ เรอ่ื งทำ� ความสะอาด แตน่ แี่ ม่ครวั เวอร์ชนั ขีเ้ กยี จมากๆ นะขอบอก “เอาบรรยากาศ” ‘บรรยากาศอะไร น่ีไม่ใช่ลานเบียร์สักหน่อย’ อดค่อนขอด อีกคนในใจไม่ได้ แล้วใช้ช้อนหั่นไส้กรอกท่ีเวฟจนแตกบานเต็มจาน ตอนน้กี ็เร่ิมเห่ยี วไม่น่ากนิ “ผมถามจรงิ เถอะ คณุ เป็นแม่ครวั จรงิ ๆ หรือ” นนั ทน์ พนิ จม้ิ ไสก้ รอกทห่ี น่ั เปน็ ชน้ิ พอดคี �ำเขา้ ปาก เคยี้ วจนแกม้ ใสๆ พอง ปากสีชมพอู ่อนขยับหมบั ๆ น่ารกั คนท่ีมองจอทวี ีตอนแรก เผลอละสายตามาจ้องมองภาพน้ันจนได้ “ท�ำไมคะ” “เวฟไส้กรอกได้เหย่ี วและแตกบานขนาดน”้ี ชายหนุ่มมองจาน อาหารว่างของอีกคนพลางส่ายหวั แรงๆ “หนามชอบกนิ แบบนี”้ ทีปกรโน้มตัวลงมา เปิดกระป๋องเบียร์แล้วเทใส่แก้วขณะเอียง หน้ามองคนที่สนใจไส้กรอกเหี่ยวๆ ในจาน “ของผมยงั ไม่เหี่ยวแบบน้ีนะ บอกก่อน” “คะ?” นนั ทน์ พนิ เอยี งหนา้ มองอกี ฝา่ ย ก่อนจะลดสายตาลงมองหว่าง ขาอย่างไม่รู้ตวั พลันหน้าสาวก็แดงซ่านข้นึ มาอย่างไม่มเี หตุผล สำ� ลกั อาหารทีเ่ พ่ิงจะกลนื ลงคอ “แคก็ ๆ” เพราะความแสบรอ้ นทร่ี ะอมุ าตามลำ� คอและหนา้ อก มอื เลก็ เลย ยนื่ ออกไปควา้ แกว้ ทมี่ นี ำ�้ อยเู่ กอื บเตม็ ไดแ้ ลว้ กย็ กกระดกรวดเดยี วหมด พร้อมลบู อกหลงั จากทุเลาจากอาการแสบร้อน พอวางแกว้ ทน่ี ำ�้ หายไปเกอื บหมดลงทโ่ี ตะ๊ อาการแสบรอ้ นแนน่ หทยั ดารา 65

อกตอนแรกก็ถูกแทนที่ด้วยอาการมนึ ๆ อาจจะเพราะเหน่อื ยมาหลาย วนั พกั ผอ่ นไมเ่ พยี งพอ พอเตมิ แอลกอฮอลล์ งไป หนา้ กพ็ ลนั แดงระเรอ่ื ขนึ้ ทนั ตา “น�้ำอะไรคะนี่” “เบยี ร์” คนตัวโตเท้าแขนกับหน้าขา เอียงหน้ามองดวงหน้าแดงระเรื่อ ดวงตาคู่สวยเป็นประกายวิบวับน่ามองกว่าก่อนหน้านีม้ าก “ดื่มแล้วหนามรู้สึกหัวหมนุ มนึ ๆ ร้อนแปลกๆ นป่ี กตไิ หมคะ” นันท์นพินแตะฝ่ามือนุ่มลงท่หี น้าขาของทีปกร แล้วเงยหน้าขน้ึ มองจนผมยาวสลวยทง้ิ ตวั ไปดา้ นหลงั และเพราะเงยหนา้ เรว็ เลยท�ำทา่ จะหงายหลงั ดที ท่ี ปี กรควา้ แผน่ หลงั นมุ่ นม่ิ เอาไวไ้ ดท้ นั ลากเธอเขา้ มา ชิดต้นขา จนสมั ผสั ความอวบอ่มิ ของสองก้อนอวบได้ถนัดถน่ี “อาการปกต”ิ “งั้นแพ้ไส้กรอกเห่ียวๆ หรือเปล่า น่ีหัวหนามเร่ิมหนัก ตาเริ่ม ลาย เหน็ คณุ ทปี มสี องคนแลว้ คะ่ เอะ๊ ! ฝาแฝดไหม ท�ำไมหนา้ ตาดแี พก็ คู่แบบนี้” เอื้อมสองมือมาประกบดวงหน้าหล่อท่ีก้มต�่ำจ้องมองเธออยู่ ปากเขม้ ไดร้ ปู อยหู่ า่ งจากดวงหนา้ เธอนดิ เดยี ว กลน่ิ ลมหายใจปนกลน่ิ แอลกอฮอล์ดึงให้คนท่ีแหงนเงยเผยอปากนิดๆ หน้าแดงระเรื่ออย่าง น่ารกั นน้ั ดเู มามายหนักยิ่งข้นึ “บอกผมก่อนว่าผมกบั เมสซิและอองตวน ใครหล่อกว่ากัน” ยังคงหึงอยู่ไหม ไม่ใช่! แค่รู้สกึ ว่าไม่แฟร์มากกว่า ทีปกรถามและตอบตนเองอย่างหนกั แน่น คนในเอเชียโหวตให้ เขาเป็นหนึ่งในหนุ่มหน้าตาดี ถึงไม่ได้อันดับหน่ึง อย่างน้อยก็เป็น คนไทยคนเดยี วทต่ี ดิ อนั ดบั ทส่ี ำ� คญั เมสซกิ บั อองตวนไมต่ ดิ โพลอนั ดบั หน้าตาดดี ้วยซ้�ำ 66 คณุ (วา่ ท่)ี สามี

“มนั กต็ อ้ งคณุ ทปี ของหนามสคิ ะ หลอ่ ...คนอะไรหนา้ ตาดี ขนตา ยาว จมูกโด่ง” คนพดู ไลป้ ลายนวิ้ ไปตามดวงหนา้ ของเขา ทง้ั หวั เราะคกิ ชอบใจ อาการแบบน้ีท�ำให้ทีปกรยกย้ิมพร้อมกระซิบบอกเบาๆ แทบชิดใบหู น้อย “แบบน้ีเขาเรียกอาการเมาปกต!ิ ” หทยั ดารา 67