Kinsang 5 Remaining : 17 I นิ้วมือเรียวยาวปัดเลื่อนหน้าจอมือถือไล่ดูรูปภาพในอัลบ้ัมอย่างคน ไม่มีอะไรจะท�ำ มันเป็นเหตุการณ์ปกติของชมรมต่อต้านยาเสพติด ชมรมท่ี ถูกก่อต้ังข้ึนโดยไม่มีกิจกรรมอะไรเป็นหลักเป็นแหล่งนอกจากงานวันต่อต้าน ยาเสพติดท่ีเพิ่งผ่านไปเมื่อสัปดาห์ก่อน ห้องเรียนสุดทางเดินบนชั้นห้าของ อาคารสองทถี่ กู เรยี กวา่ หอ้ งรงั นกเพราะไมไ่ ดใ้ ชง้ านมานานจนเคยมนี กมาทำ� รงั ถกู ใชเ้ ปน็ ทส่ี มุ หวั ของสมาชกิ ชมรม หอ้ งทถี่ กู ทง้ิ รา้ งกบั ชมรมทไ่ี มม่ สี าระในการ ท�ำกิจกรรมเทา่ ไรนกั จอมเป็นหนึ่งในสมาชิกชมรมท่ีเรียนอยู่ชั้น ม.ห้า คาบสุดท้ายของ วันจันทร์สมาชิกชมรมทุกคนจะมารวมตัวกันที่น่ี ใช้เวลาให้ผ่านไปโดย ไร้ประโยชน์อย่างการเล่นเกมหรือพูดคุย บ้างก็เอากีตาร์มาดีดน่ังล้อมวง รอ้ งเพลงกนั ไมต่ า่ งจากตวั เขาเองทก่ี ำ� ลงั ไลด่ รู ปู ในมอื ถอื ดว้ ยความเบอ่ื หนา่ ย ระหว่างรอเวลากลับบ้าน จอมใชน้ ว้ิ ปดั ผา่ นเลอื่ นดแู ตล่ ะรปู อยา่ งไมเ่ รง่ รบี จนสะดดุ เขา้ กบั รปู หนงึ่ ทีถ่ กู ถ่ายเม่อื ต้นเทอมหลังจากการเลือกชมรมเสรจ็ สิ้น มนั คงเปน็ เพยี งรูปถา่ ย ธรรมดาทั่วไปหากเขาไม่สังเกตเหน็ ส่ิงผิดปกตใิ นรปู เสยี ก่อน เขาไล่สายตามองใบหน้าย้ิมแย้มของสมาชิกชมรมในรูปไปทีละคน แลว้ กต็ ้องขมวดควิ้ เมื่อเหน็ บุคคลทไ่ี มเ่ คยรู้จักอยใู่ นภาพด้วย หมอนเ่ี ป็นใครกนั Page_Monday to Friday.indd 5 27/9/2562 BE 09:40
6 Monday to Friday จากจนั ทร์ลมื ศุกร์ \"ทุกคนมาน่ีหน่อย\" จอมเงยหน้ามองเพื่อนๆ ในห้องก่อนตะโกนเรียก พลางกวักมือให้เข้ามาหา แต่พวกเฉยชาอย่างคนชมรมน้ีไม่มีใครสนใจนัก นอกจากรุน่ น้องตัวสูงซึง่ นั่งอยขู่ า้ งๆ ท่ีชะโงกหนา้ เข้ามาดู \"ทำ� ไมเหรอพจ่ี อม\" \"มนั มีอะไรแปลกๆ ไปให้ทุกคนชว่ ยดูดกี ว่า\" จอมบอกกอ่ นลกุ ขึ้นไปหา คนกลุ่มใหญโ่ ดยมีร่นุ น้องตัวสูงเดนิ ตามมา \"มีอะไรวะ\" แทน รนุ่ พ่ี ม.หก ทค่ี วบตำ� แหน่งหวั หนา้ ชมรมเอย่ ถาม \"เจออะไรแปลกๆ มา อยากใหช้ ว่ ยกนั ดหู นอ่ ย\" จอมบอกแลว้ เอารปู ทว่ี า่ ให้ทกุ คนดู \"แปลกยงั ไง\" \"ก็รปู ที่ถ่ายกันคราวก่อนไมใ่ ช่เหรอ\" \"ไอ้แจห้ น้ามงึ โคตรตลก\" \"กหู ลับตาดว้ ย\" สมาชิกชมรมที่พากันมามุงดูต่างออกความเห็นไปตามความคิดของ ตวั เอง ไม่มใี ครเลยท่ีสงั เกตเห็นสง่ิ ผดิ ปกตอิ ยา่ งท่จี อมเห็น ยกเว้นกแ็ ต.่ .. \"ไอ้นี่ใครวะ\" สมายล์ นักเรยี นชั้น ม.หก ทักขน้ึ พร้อมชท้ี ่ีมมุ หน่ึงของรปู ท�ำให้วงสนทนาที่เอะอะโวยวายเมื่อครู่เงียบลงทันที ทุกคนต่างมองตามสิ่ง ผดิ ปกติที่รุ่นพี่ชี้บอก \"ใครวะ\" \"หนา้ ไมค่ ุ้น\" \"เพอ่ื นมงึ เปล่า\" \"ไมใ่ ช่ เพ่อื นมงึ อ่ะแหละ\" \"เพอ่ื นกูก็เพ่ือนมงึ มั้ยวะ\" \"แลว้ ใครวะ ขโมยเหรอ\" \"ขโมยที่ไหนจะน่งั ย้มิ หนา้ บานขนาดน\"้ี \"ไม่มีใครรู้จรงิ ๆ เหรอวะ\" \"แกลง้ หลอกกันหรอื เปลา่ ครบั พวกพีก่ ็ไมร่ ู้เหรอ\" Page_Monday to Friday.indd 6 27/9/2562 BE 09:40
Kinsang 7 \"กไู มร่ จู้ กั จริงๆ นะ\" กลมุ่ เดก็ ม.ต้น ท่ีตอนแรกเหมอื นจะเถยี งกนั เลน่ ๆ แตเ่ ม่อื หวั หน้าชมรม ท�ำหน้าเครียดพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธถึงได้รับรู้ว่ามันไม่น่าใช่เรื่องสนุก อีกต่อไป ท�ำไมถึงมีคนทท่ี ุกคนไม่รจู้ กั อยู่ในรปู หมขู่ องสมาชิกชมรมได้ \"ไอจ้ อม มงึ ตดั ตอ่ รปู ใชม่ ยั้ แอบเอาหนา้ ใครมาใส\"่ โตง้ รนุ่ พี่ ม.หก อกี คน ต้ังขอ้ สงั เกต แตก่ ลบั มีนอ้ ง ม.ส่ี ช่วยตอบข้อสงสัยใหแ้ ทน \"ไม่น่าจะใช่รูปตัดต่อนะ เพราะเคร่ืองจัสก็มีรูปนี้ คิดว่าของทุกคนก็ น่าจะมีเหมอื นกนั \" สมาชกิ ชมรมตา่ งหยบิ มอื ถอื ขนึ้ มาเปดิ ดรู ปู ทว่ี า่ อยา่ งพรอ้ มเพรยี ง เพราะ รูปนี้ถูกส่งเข้ากลุ่มแชตในไลน์ซ่ึงทุกคนน่าจะเซฟมันเก็บเอาไว้ รูปรวมของ สมาชิกชมรมในวันแรกของการเริ่มกิจกรรมที่ถูกถ่ายในห้องนี้ สมาชิกในรูป ท่ีมีท้ังหมดสิบเก้าคน แต่สมาชิกท่ีอยู่ในห้องมีเพียงสิบแปดคน แล้วคนที่อยู่ ในรูปละ่ คนทีไ่ มไ่ ดอ้ ยใู่ นห้องน้ี ณ เวลาน้ี เขาคนนนั้ เปน็ ใคร แลว้ ทำ� ไมถึงไมม่ ี ใครจำ� ได้ คนทส่ี บิ เกา้ ท่ีอยใู่ นรูปนนั้ \"มายงั ไงวะ\" \"ไม่ตลกแลว้ นะเนีย่ \" \"น่ากลวั วะ่ \" \"รูปถา่ ยตดิ วญิ ญาณเหรอวะ\" แตล่ ะคนเรม่ิ แสดงความคดิ เหน็ กนั ไปตา่ งๆ นานา กระทง่ั ความเหน็ หนง่ึ หลุดออกมาจากปากรุ่นน้อง คนท่ีกลัวเร่ืองลี้ลับพวกนี้อยู่แล้วอย่างโต้ง เลยโพลง่ ออกมาอย่างสดุ จะทน และพยายามหาคนมายอมรับผดิ \"เหี้ยอะไรวะเนี่ย! กูไม่ตลกนะ ใครแกล้งแล้วเราไม่รู้ตัว ไม่สังเกตเห็น ปะ้ วะ มึงใชม่ ยั้ ไอ้จอม มงึ เป็นคนแกล้ง รปู มันมาจากกล้องมงึ \" \"จอมไมไ่ ด้แกลง้ จริงๆ พ่ี รูปนจี้ อมกไ็ มไ่ ดเ้ ปน็ คนถา่ ย\" \"แล้วใครถา่ ย\" \"อาจารยน์ ติ \" Page_Monday to Friday.indd 7 27/9/2562 BE 09:40
8 Monday to Friday จากจนั ทร์ลืมศุกร์ ค�ำตอบของหัวหน้าชมรมท�ำให้ทุกคนกลับมาอยู่ในความสงบ แทน ถอนหายใจเสียงดัง มองรูปในมือถืออีกครั้งก่อนกดออกแล้วเก็บมันใส่ กระเปา๋ กางเกง \"ถ้าข้องใจกันนักกูจะไปถามอาจารย์ให้ วันนี้ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ไดแ้ ลว้ ไป\" แทนตดั จบประเดน็ ทไ่ี มม่ ใี ครรทู้ มี่ าทไี่ ป ถา้ ยงั ฝนื ถกเถยี งกนั อยแู่ บบนี้ คงไม่จบไม่สน้ิ สูไ้ ปถามอาจารย์ทปี่ รึกษาชมรมใหส้ น้ิ เรอื่ งสน้ิ ราวไปเลยดกี ว่า อีกอย่างไดเ้ วลาเลกิ เรยี นแลว้ เด็กๆ ควรรบี กลบั บ้าน น้อง ม.ต้น ที่ยังอยู่ในโอวาทพากันเก็บของสะพายกระเป๋าทยอย ออกจากห้อง แม้ประเด็นนี้จะยังถูกพูดถึงอย่างออกรสออกชาติอยู่ก็ตาม บางคนเห็นเป็นเรื่องสนุก บางคนคิดไปถึงเร่ืองอาถรรพ์สยองขวัญไปแล้วก็มี ต่างกับเด็ก ม.ปลาย ท่ีมีความด้ือร้ันสูงกว่า ในเม่ือยังคาใจอยู่จึงไม่ยอม ถอยกลับงา่ ยๆ \"ผมก็อยากรู้อ่ะพี่ พวกพี่จะไปหาอาจารย์นิตเลยมั้ย ผมขอไปด้วยคน\" เกอื้ เดก็ ม.สี่ ท่ีสูงท่สี ดุ ในชมรมเอย่ ขอ \"จะไปทำ� ไมเยอะแยะวะ ได้เร่อื งยงั ไงเด๋ียวกบู อกในกลุ่ม มึงก็กลับบ้าน ไปเถอะ\" แทนปฏิเสธ เขาสะพายกระเป๋าเดินน�ำออกจากห้อง เป็นการไล่ ให้สมาชกิ ทเี่ หลอื อยู่กลบั บา้ นไปในตวั จอมหันไปย้ิมบางๆ ให้เก้ือแล้วพยักหน้าเป็นการบอกให้รุ่นน้องตัวสูง เลิกต๊ือ เขาคว้ากระเป๋าเป้ตามแทนและคนอื่นๆ ออกมา เดินผ่านหน้าคนดื้อ แลว้ แตะหลงั มอื เตือนอีกที เกือ้ ถงึ ไดย้ อมแพ้แลว้ เดนิ ตามออกจากห้องมา เส้นทางเดินจากอาคารเรียนสู่ประตูทางออกในเวลาเลิกเรียนยังคึกคัก ไปด้วยผู้คน โรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนชายล้วนเปิดสอนเฉพาะระดับมัธยม มนี กั เรยี นราวสองพนั คน เนน้ ดา้ นวชิ าการมากกวา่ กจิ กรรม แมไ้ มไ่ ดม้ ชี อื่ เสยี ง โดง่ ดงั มากนกั แตก่ น็ บั ว่าเปน็ หนงึ่ ในโรงเรยี นในฝนั ของใครหลายคน เกอ้ื กบั จสั นงั่ อยทู่ โ่ี ตะ๊ หนิ ออ่ นใตต้ น้ ไมข้ า้ งทางเดนิ หลงั ลงมาจากอาคาร พวกเขากำ� ลงั รอรนุ่ พที่ ไี่ ปคยุ กบั อาจารยน์ ติ ยาซงึ่ เปน็ ทป่ี รกึ ษาชมรม รนุ่ พ่ี ม.หา้ Page_Monday to Friday.indd 8 27/9/2562 BE 09:40
Kinsang 9 และหกทรี่ ว่ มกนั กอ่ ตง้ั ชมรมไรป้ ระโยชนใ์ นการทำ� กจิ กรรมนขี้ นึ้ มา แตพ่ วกเขา ไมไ่ ดร้ อคนท้งั กล่มุ เพราะคนที่พวกเขารอมเี พียงจอมคนเดียวเทา่ นั้น \"มึงว่าจะได้เร่ืองมั้ยวะ\" จัสเปิดประเด็นร้อนของวันนี้ข้ึนมาอีกคร้ัง เขาก�ำลังดูรูปนั้นในมือถือ จ้องบุคคลปริศนาท่ีไม่มีใครจ�ำได้ เป็นเหตุการณ์ แปลกประหลาดท่ไี มค่ ิดว่าจะไดเ้ จอกับตัว \"ไม่รู้ว่ะ จะเป็นไปไดไ้ งวะเข้าชมรมกนั มาเปน็ เดอื นแต่ไม่มใี ครจ�ำได้\" \"มงึ วา่ เปน็ รปู ถา่ ยตดิ วญิ ญาณอะไรแบบนมี้ ย้ั แตแ่ มง่ กโ็ คตรชดั เลยเนยี่ ผบี ้าอะไรวะยม้ิ หน้าบานขนาดน\"้ี \"เพ้อเจอ้ แล้วมึงน่ะ\" \"ถา้ ไม่ใชจ่ ะเปน็ อะไรได้วะ หรืออาจจะปว่ ยแล้วหยดุ เรยี นนาน\" \"กูวา่ ไมใ่ ช่\" \"ง้นั ก็คงผีจริงๆ แลว้ งนั้ \" \"ผกี เ็ หย้ี ละ กวู า่ ตอ้ งมคี นแกลง้ ตดั ตอ่ รปู แลว้ สง่ มา แตต่ อนนนั้ ไมม่ ใี ครเหน็ \" \"ตาเกือบย่ีสิบคู่เนี่ยนะจะมองไม่เห็น แล้วมึงจะบอกว่าพี่จอมเป็นคน แกล้งเหรอ รปู นน้ั มาจากกล้องพีเ่ ขานะ\" \"เออวะ่ \" เกอ้ื ขมวดควิ้ มนุ่ อยา่ งคดิ ไมต่ ก เขาปกั ใจเชอื่ ไปแลว้ วา่ มคี นแกลง้ แต่คนคนนั้นไม่ใช่จอมอย่างแน่นอน ซ่ึงมันท�ำให้ทุกอย่างที่เขาสันนิษฐาน ดขู ัดกัน \"พอๆ เลิกคิด ถามอาจารย์เดี๋ยวก็คงรู้เอง ว่าแต่มึงกับพ่ีจอมน่ียังไงวะ สรปุ คบกนั ยงั \" \"มงึ นเี่ ปลยี่ นประเดน็ เรว็ เปน็ สกี งิ้ กา่ เลยไอห้ า่ \" เกอ้ื แคน่ ยมิ้ มองเพอ่ื นสนทิ ที่ตาเป็นประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็น ซ่ึงอีกฝ่ายก็ยอมรับอย่างตรงไป ตรงมา \"กเ็ ห็นมึงทำ� หนา้ เครียด หรอื คุยเรอ่ื งนแ้ี ลว้ เครียดกวา่ เดิมวะ อะไรยังไง บอกมา กูอยากเสือก\" \"แลว้ คิดว่าไง\" เกื้อยักคิว้ หล่วิ ตาใส่ ใช่วา่ เป็นเรอ่ื งทีบ่ อกไมไ่ ด้ แต่ใจจริง เขาเองก็ไม่ไดอ้ ยากอวดใคร เลยแกลง้ ลลี าใหม้ นั เดาเอาเอง Page_Monday to Friday.indd 9 27/9/2562 BE 09:40
10 Monday to Friday จากจันทร์ลมื ศุกร์ \"พจี่ อมออกจะดลู กู คุณหนู เขาจะเอามึงเหรอ\" เกื้อไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ แต่ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันมากกว่านี้ คนที่ พวกเขาก�ำลังรอกเ็ ดนิ มาทีโ่ ตะ๊ และเปน็ จัสท่กี ระตือรือรน้ รีบถามขน้ึ กอ่ น \"อาจารยว์ า่ ไงบ้างพ\"่ี จอมสา่ ยหนา้ วางกระเปา๋ บนโต๊ะแลว้ นัง่ ลงฝง่ั ตรงข้ามกบั เกอื้ \"ทำ� ไมอะ่ พ่ี แกกไ็ มร่ ู้เหรอ\" จสั ถามต่อ \"อืม อาจารย์ก็จ�ำไม่ได้ ไปค้นรายชื่อออกมาดูก็ไม่มีใครคุ้น\" จอม ส่ายหน้าอย่างจนปัญญา ความจริงอาจารย์ท่ีปรึกษาชมรมเขาก็เป็นคนท่ี ไม่ค่อยสนใจอะไรอยู่แล้ว ท่ีมาเป็นท่ีปรึกษาให้เพราะพวก ม.หก ไปขอ เลยเหมอื นไดม้ าแค่นาม \"มใี นรายช่อื ด้วยเหรอ\" \"ใช่\" \"มีชื่อ สรุปว่ามีตัวตนจริงๆ ใช่มั้ย\" เกื้อถามบ้าง เขากลับมาท�ำหน้านิ่ว คิ้วขมวดอีกคร้ัง \"มันตอ้ งมดี ิ ถา่ ยตดิ มาขนาดน้ัน ไมม่ ตี วั ตนกผ็ ีแล้ว\" \"ก็เหมือนอยู่หรอกพ่ี ทุกคนจ�ำไม่ได้แบบน้ี\" พูดไปจัสก็ชักรู้สึกขนลุก ขนพอง ในโรงเรียนย่อมมีเร่ืองลึกลับท่ีพวกเขาไม่รู้บ้าง และบางทีมันอาจจะ ก�ำลงั เกดิ ข้นึ กบั พวกเขากไ็ ด้ \"เขาชอ่ื อะไรเหรอ\" \"เคท คณุ านนท์ ห้าทบั สอง\" \"อ้าว ก็ห้องเดียวกับพ่ีไม่ใช่เหรอ\" เก้ือหลุดถามเสียงหลง หันมองหน้า กบั จสั แล้วได้แต่ทำ� หน้างง \"อมื \" จอมครางตอบ เขาพรลู มหายใจออกมา นงั่ กอดอกขมวดคว้ิ หนา้ ตา ยุง่ เหยิงอยา่ งคนคิดหนกั แต่คดิ เทา่ ไรกค็ ดิ ไมอ่ อก เรอื่ งนม้ี นั แปลกประหลาดทสี่ ดุ เทา่ ทพี่ วกเขาเคยเจอ จะบอกวา่ จอมรจู้ กั เพ่ือนในห้องไม่ครบทุกคนน้ันไม่มีทางเป็นไปได้ เขาช่วยงานกิจกรรมของ โรงเรยี นบ่อยๆ รู้จกั คนเยอะท้ังรนุ่ พ่ีร่นุ นอ้ ง กบั เพ่ือนรว่ มหอ้ งที่เรยี นมาดว้ ยกนั Page_Monday to Friday.indd 10 27/9/2562 BE 09:40
Kinsang 11 หน่ึงปีเต็มท�ำไมจะจ�ำไมไ่ ด้ แตเ่ รื่องท่ีไมน่ า่ จะเป็นไปไดม้ นั กลบั เกดิ ขนึ้ แลว้ คุณานนท์ คนท่ีไม่มีใครจ�ำได้เลย หรือแท้จริงแล้วคุณานนท์ไม่เคย มตี วั ตนอยู่ตัง้ แต่แรกกนั แน่ \"กลบั กนั เถอะพ\"ี่ เกอ้ื ลกุ ขน้ึ ควา้ กระเปา๋ เปข้ องจอมมาสะพายบา่ มอื อกี ขา้ ง ถือกระเป๋านักเรียนของตัวเอง เขาไม่อยากเห็นจอมท�ำหน้าเครียดแบบน้ี พวกเขาควรหยุดคยุ เร่อื งนกี้ ันไปกอ่ น \"เอามาพถ่ี อื เอง\" แล้วจอมกล็ กุ เดินมาคว้ากระเป๋าของเขากลับไป เก้ือยอมให้จอมแย่งกระเป๋าไปสะพายเองโดยดี แต่เขาไม่ยอมให้จอม เดนิ หนไี ปคนเดยี ว รนุ่ นอ้ งตวั สงู เลยควา้ มอื รนุ่ พม่ี าจบั ไว้ จบั โชวใ์ หเ้ พอื่ นขส้ี งสยั มนั ดู จะไดร้ ้วู า่ ลูกคณุ หนูท่ีมนั วา่ จะเอาเขาหรือไม่เอา จอมปล่อยให้เกื้อเดินจับมือไปตามทางเดินออกสู่ประตูใหญ่โดยไม่ว่า อะไร คนตวั สูงทีต่ ดิ จะกวนประสาทเล็กๆ หันกลบั ไปมองเพ่อื นที่เดินตามหลัง เหยียดย้ิมยักค้ิวให้รู้ว่าความจริงคืออะไร เขาก็แค่ไม่อยากเอาไปพูดอวด ปา่ วประกาศใหค้ นทั้งโรงเรียนรู้เทา่ นนั้ เอง ภาพตรงหน้าท�ำเอาจัสเบิกตากว้างมองอย่างไม่อยากเช่ือ เก้ือตามต๊ือ จอมมาต้ังแต่เปิดเทอม เป็นรุ่นพ่ีฝ่ายกิจกรรมที่เห็นหน้าค่าตาอยู่บ่อยๆ ด้วย ใบหนา้ ที่จะวา่ หลอ่ กห็ ล่อ หรือจะมองวา่ น่ารกั ก็ไดเ้ หมือนกัน รปู ร่างสงู เพรียว บวกกับผิวขาวสีน�้ำนมเลยมัดใจใครต่อใครได้ไม่ยากแม้กระท่ังคนที่มีดีแค่ ส่วนสูงกับผิวสีน้�ำผึ้งอย่างเพ่ือนของเขา ใครจะไปคิดว่าเวลาเพียงเดือนกว่าๆ ทถี่ กู ตามตอ๊ื จอมจะยอมใหเ้ กอ้ื ควา้ หวั ใจไปได้ จสั เองกไ็ มอ่ ยากจะเชอ่ื เหมอื นกนั เดินมาถึงประตูใหญ่เก้ือถึงได้ยอมปล่อยมือจอมออก จัสข้ึนรถเมล์ที่ หน้าโรงเรียน เกื้อกับจอมกลับด้วยกัน พวกเขาข้ามถนนไปอีกฝั่งเพ่ือรอ ข้นึ รถเมลก์ ลบั บ้าน บ้านของรุ่นน้องตัวสูงที่จอมไปเยือนเกือบทุกเย็นได้ครบหนึ่งอาทิตย์ วันนพี้ อดี กลอนประตูล็อกแน่นหนา ก�ำชับย้�ำชัดว่าห้ามใครรบกวน เบียดกาย Page_Monday to Friday.indd 11 27/9/2562 BE 09:40
12 Monday to Friday จากจันทรล์ ืมศุกร์ น่ังแนบชิด สองแขนโอบกอด มอบจูบแสนหวานให้กันและกันอย่างที่ใจ ต้องการ ความสมั พนั ธ์ครง้ั นี้เกดิ จากความกล้าท่จี ะเสี่ยง เกื้อรู้สกึ ว่าตวั เขาโชคดี ท่ีจอมยอมเปิดโอกาสให้ ในวันท่ีเขาเข้าไปสารภาพอย่างตรงไปตรงมา เผยความรูส้ ึกและขอในส่ิงท่ตี อ้ งการ เขาสมหวังอยา่ งงา่ ยดาย จึงไมส่ ามารถ คิดเป็นอย่างอ่ืนไปได้นอกจากจอมเองก็รู้สึกแบบเดียวกัน แม้รุ่นพี่คนน้ีจะ ไม่ไดแ้ สดงออกมากมายเช่นเขากต็ าม \"ท�ำไมยังท�ำหน้าเครียด\" เก้ือใช้นิ้วโป้งนวดระหว่างค้ิวให้คนที่น่ังพิงเขา อยู่ \"จ�ำเพ่อื นในหอ้ งไมไ่ ด้ไม่ใหเ้ ครยี ดได้ไง\" \"ยงั คิดเร่อื งน้อี ย่อู กี เหรอ\" \"เกื้อไม่คิดเหรอ มนั โคตรแปลกเลยนะ\" \"มีคนแกล้งอยู่แล้ว จะเป็นไปได้ไงท่ีอยู่ๆ ไม่มีใครจ�ำได้\" เก้ือยังเชื่อ อย่างนั้น ต้องมีใครสักคนกุเรื่องพิเรนทร์น้ีขึ้นมา และป่านนี้คงก�ำลังหัวเราะ สะใจทีแ่ ผนของตวั เองสำ� เร็จ ทางท่ดี ีเลกิ สนใจเรอ่ื งน้ีไปเลยจะดีกวา่ \"แลว้ จะแกลง้ ไปท�ำไม มนั ได้อะไรขนึ้ มา\" \"บางอยา่ งมันกไ็ ม่จำ� เป็นตอ้ งมเี หตุผลหรอก อาจจะนกึ สนุก หรอื อยาก กเุ รอื่ งหลอนๆ ขนึ้ มาหลอกคนอืน่ กไ็ ด\"้ \"หรอื ว่าเปน็ คนทำ� เอง พดู ซะขนาดน้ี\" \"ไมเ่ ชอื่ ใจเหรอ\" จอมหรตี่ ามองอยา่ งจบั ผดิ ยนื่ หนา้ เขา้ ไปใกลเ้ พอื่ จอ้ งตาจนเกอื้ หลดุ ขำ� แลว้ บบี จมกู คนื สดุ ทา้ ยการจบั ผดิ เลยกลายเปน็ หยอกเยา้ เลน่ บนเตยี ง กอดรดั ฟัดเหว่ียง ฉกฉวยโอกาสกดขโมยจูบโดยท่ีอีกฝ่ายเองก็เต็มใจ หากแต่ เสียงโทรศพั ทก์ ลบั ดงั ขดั จงั หวะความสขุ น้เี สยี กอ่ น จอมผลักเกื้อที่คร่อมอยู่บนตัวออก ลุกออกจากเตียงเดินไปค้นมือถือ ในกระเป๋านกั เรียนที่วางอย่ขู า้ งโตะ๊ แตย่ ังไมท่ นั ได้กดรับสายก็ตดั ไป ชื่อเพ่ือนร่วมช้ันที่อยู่ชมรมเดียวกันโชว์เป็นสายไม่ได้รับ แต่มันกลับ Page_Monday to Friday.indd 12 27/9/2562 BE 09:40
Kinsang 13 ไมน่ า่ สนใจเทา่ แชตจากกลมุ่ ไลนข์ องชมรมทโ่ี ชวอ์ ยกู่ อ่ นหนา้ น้ี จอมเลอื่ นอา่ นมนั ทงั้ ทยี่ งั ไมป่ ลดลอ็ กหนา้ จอดว้ ยความรบี รอ้ น แลว้ ควิ้ ทเี่ พง่ิ คลายไปเมอื่ ครกู่ ก็ ลบั มาขมวดชนกนั อกี ครง้ั ทำ� ใหเ้ ขาตอ้ งปลดลอ็ กเพอื่ เขา้ ไปอา่ นยำ�้ ใหแ้ นใ่ จอกี รอบ \"ใครโทรมา\" เห็นจอมเอาแต่ยืนนิ่งเกื้อเลยรีบลุกข้ึนเดินมายืนซ้อน ด้านหลัง เขากอดเอวรุ่นพี่ไว้หลวมๆ เกยคางบนไหล่แล้วก้มลงอ่านแชต ในมือถือทจ่ี อมก�ำลงั อา่ นอยู่ ไมม่ คี ำ� ตอบหรอื คำ� ถามอน่ื หลดุ ออกมาจากปากใครอกี เกอ้ื ผละออกจาก จอมเดินไปหยิบมือถือของเขามาเปิดดู ข้อความจากกลุ่มแชตของชมรม ไหลยาวเป็นสายน้�ำ ถ้าหากเป็นเวลาปกติเขาคงข้ีเกียจไล่อ่านและปล่อยมัน ผา่ นไปเหมอื นไมม่ ีอะไรเกดิ ข้นึ แต่เพราะมันไมใ่ ช่เร่ืองปกตเิ ขาจงึ ตอ้ งอา่ นมัน ทุกตวั อักษร และพิจารณารูปทกุ รูปทถ่ี กู สง่ มาวา่ มนั คือความจรงิ หรือไม่ ขา่ วสารทไี่ ดร้ บั ทำ� เอาตวั ชาวาบ ใจทง้ั คเู่ ตน้ แรงขนึ้ พรอ้ มกนั เงยหนา้ ขน้ึ สบตากันอย่างไม่อยากเช่ือในสิ่งที่ได้รับรู้ ความทรงจ�ำที่ขาดหายไปค่อยๆ ชดั เจนขน้ึ มา คนในรปู ถา่ ยทพ่ี วกเขาคดิ วา่ ไมร่ จู้ กั แตแ่ ทจ้ รงิ แลว้ ไมใ่ ช่ เขาคนนน้ั แคถ่ กู ลบออกไปจากความทรงจำ� ของทกุ คนเพยี งชวั่ ขณะ แตด่ ว้ ยสาเหตอุ ะไร นั้นไมม่ ีใครสามารถตอบได้ ส่ิงทพี่ วกเขาลืมเลอื นไปมนั กำ� ลงั กลบั มา ผ้ชู ายในรปู ถา่ ยคนน้ันคือหนึ่งในสมาชิกชมรมต่อตา้ นยาเสพติด \"เกื้อ\" จอมเรียกเสียงสั่นพร่า มือท่ีถือโทรศัพท์อยู่ก็อ่อนแรงพอกัน เขา ไมเ่ ข้าใจวา่ มนั เกดิ อะไรข้นึ ทำ� ไมถึงลืม แล้วท�ำไมอยู่ๆ ถึงจำ� ได้ อะไรคือสิ่งท่ี พวกเขาก�ำลงั เผชิญ และอะไรคือส่ิงทพ่ี รากเพอื่ นๆ ของเขาไป เก้ือโยนมือถือลงบนเตียงก่อนเดินเข้าไปกอดจอมไว้ พยายามพูด ปลอบประโลมแมใ้ จจะสบั สนและเจบ็ ปวดไมต่ า่ งกนั ขา่ วทไ่ี ดร้ บั รกู้ บั ความทรงจำ� ที่ยอ้ นกลบั มาท�ำใหพ้ วกเขาตง้ั รับไมท่ นั \"ตะวันตายแล้ว มันตายแล้ว\" น�้ำเสียงสั่นพร่าย�้ำออกมาอย่าง ไม่อยากยอมรับ เก้ือกอดจอมแน่นขึ้น ไม่มีน�้ำตาจากผู้สูญเสีย แต่เขารู้ว่า ใจของรุ่นพ่ีคนนก้ี �ำลังแตกสลายอกี ครง้ั พวกเขาจำ� ไดแ้ ลว้ จำ� ไดท้ กุ อยา่ ง ทงั้ เรอ่ื งราวของคนทจ่ี ากไปกอ่ นหนา้ นี้ Page_Monday to Friday.indd 13 27/9/2562 BE 09:40
14 Monday to Friday จากจนั ทร์ลืมศุกร์ และเร่ืองราวของคนท่ีเพ่ิงด่วนจากไป แม้จะยังไม่เข้าใจสาเหตุของเร่ืองราว เลวรา้ ยนกี้ ็ตาม เคท คณุ านนท์ และตะวนั กรชวลั นกั เรยี นชนั้ ม.หา้ ทบั สอง สมาชกิ ชมรม ต่อต้านยาเสพตดิ คือผ้ทู ี่จากไปแลว้ (ตดิ ตามอ่านตอ่ ไดใ้ นฉบบั เตม็ ) Page_Monday to Friday.indd 14 27/9/2562 BE 09:40
Search
Read the Text Version
- 1 - 11
Pages: