รายงานสถานการณ์การจมน้ำ(ฉบับภาษาไทย)

การปอ้ งกันการจมน้ำในภูมภิ าคเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต้: ความกา้ วหนา้ ถงึ ปัจจบุ นั การทบทวนกฎหมายในประเทศเหล่านี้โดยละเอียด สำหรับเรือขนาดเล็ก และอินโดนีเซียไม่ม ี แสดงให้เหน็ ว่า: กฎหมายท่ีกำหนดว่าบุคคลที่ใช้เรือในการ l กฎระเบียบมักจะแตกต่างกันไปตามขนาดของเรือ ประกอบอาชพี ตอ้ งมีใบอนุญาต มหี า้ ประเทศในเจด็ ประเทศทม่ี กี ฎหมายในการกำหนด การตรวจสอบความปลอดภัยเป็นระยะ เป็นการ และจัดการเรือท่ีแตกต่างกันไปตามความยาว รับรองว่าเรืออยู่ในสภาพที่ใช้งานได้ และเป็นการ หรือขนาดของเรือ และมีส่ีประเทศที่มีการจำแนก ยืนยันว่าบนเรือมีอุปกรณ์ด้านความปลอดภัยที่มี ประเภทของเรือเป็นเรือขนาดใหญ่และขนาดเล็ก คุณภาพท่ีสามารถเข้าถึงและพร้อมใช้งานได้ แต่ละประเทศจะมีการกำหนดขนาดที่แตกต่างกัน ประมาณร้อยละ 70 ของประเทศต่าง ๆ มี ออกไป เร่ิมต้นตั้งแต่ 7 เมตรในประเทศอินเดีย กฎหมายควบคุมการตรวจสอบความปลอดภัย ไปจนถงึ 24 เมตรในประเทศเมียนมาร ์ ของเรือ ประเทศส่วนใหญ่มีวิธีการตรวจสอบ l ทุกประเทศมีกฎหมายท่ีจำแนกประเภทของเรือ ทางกฎหมายในด้านตา่ ง ๆ อยา่ งไรก็ตามกฎหมาย โดยจำแนกเป็นการใช้งานเพื่อพักผ่อนหย่อนใจ ในอนิ เดยี และอนิ โดนเี ซยี ไมก่ ำหนดใหเ้ รอื ขนาดเลก็ เพื่อประกอบอาชีพส่วนบุคคล การใช้งานโดย ตอ้ งไดร้ บั การตรวจสอบ ในประเทศอนิ โดนเี ซยี ไมม่ ี หน่วยงานขนาดใหญ่ การให้บริการโดยเก็บ การตรวจสอบเรอื ทใ่ี ชเ้ พอื่ ประกอบอาชพี สว่ นบคุ คล ค่าธรรมเนยี ม มีเจ็ดประเทศ (รอ้ ยละ 70) ท่ีกำหนดว่าผู้เดนิ เรือ/ l ทุกประเทศมีกฎหมายควบคุมการจดทะเบียนและ ผู้บังคับเรือ/หัวหน้า/กัปตันต้องมีใบอนุญาต การออกใบอนุญาต แต่บางประเทศก็ไม่มีกฎหมาย เดินเรือ มีเจ็ดประเทศท่ีมีกฎหมายกำหนดการ ควบคุมระยะการเดินทางจากฝ่ัง ประเทศอินเดีย ออกใบอนุญาตใชเ้ รือ ไม่มีกฎหมายท่ีกำหนดว่าต้องมีใบอนุญาตใช้เรือ

l ในประเทศอินเดียและอินโดนีเซียไม่มีกฎหมาย การเข้าถึงอุปกรณ์ช่วยชีวิตที่ถูกประเภทและ กำหนดให้มีการออกใบอนุญาตสำหรับผู้เดินเรือ/ เ ห ม า ะ ส ม บ น เ รื อ คื อ สิ่ ง ส ำ คั ญ ใ น ก า ร รั บ ร อ ง ผู้บังคับเรือ/หัวหน้า/กัปตันสำหรับเรือขนาดเล็ก ความปลอดภัยของผู้โดยสารหากเรือพลิกคว่ำหรือ นอกจากนี้ ในอินเดียยังไม่มีการออกใบอนุญาต จมลงใต้น้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้โดยสาร ใช้เรือเพ่ือการพักผ่อนหย่อนใจและการประกอบ ท่ีว่ายน้ำไม่เก่งหรือว่ายน้ำไม่เป็น มีเจ็ดประเทศใน อาชีพสว่ นบุคคล สิบประเทศมีกฎหมายที่กำหนดให้มีอุปกรณ ์ l มีส่ีประเทศที่มีกฎหมายห้ามมิให้เดินเรือหากม ี ช่วยพยงุ ตัว: การใช้แอลกอฮอล์หรือยาออกฤทธ์ิต่อจิตประสาท มีหน่ึงประเทศท่ีมีกฎหมายกำหนดการใช ้ l สี่ประเทศท่ีมีข้อบังคับเก่ียวกับอุปกรณ ์ แอลกอฮอล์ขณะเดินเรือ โดยข้ึนอยู่กับระดับ ลอยน้ำส่วนบุคคล (personal flotation ความเขม้ ขน้ สงู สดุ ของแอลกอฮอลใ์ นเลอื ด (blood devices หรือ PFDs) นอกจากนี้ alcohol concentration หรือ BAC) หรอื ปริมาณ ในบงั กลาเทศและอนิ เดยี มขี อ้ บงั คบั เกย่ี วกบั แอลกอฮอล์ในลมหายใจ (breath alcohol แพชชู พี content หรอื BrAC) l ทุกประเทศ มีกฎหมายท่ีกำหนดมาตรฐาน สำหรับเสื้อชูชีพ ยกเว้นอินโดนีเซีย ขณะท่ี ความแออัดของผู้โดยสารเพิ่มความเสี่ยงต่อการพลิกคว่ำ บังกลาเทศและไทยใช้มาตรฐาน EN ISO และอาจทำให้อุปกรณ์ความปลอดภัยท่ีมีอยู่บนเรือน้ัน 12402 ส่วนอินเดียและเมียนมาร์ใช ้ ไม่เพียงพอสำหรับผู้โดยสารทุกคน การบรรทุกสินค้า มาตรฐาน SOLAS และที่มัลดีฟส์และ เกนิ พกิ ดั เกดิ ขน้ึ เมอ่ื เรอื บรรทกุ นำ้ หนกั มากเกนิ ไปซง่ึ กจ็ ะเพมิ่ ศรลี ังกาใช้มาตรฐานแหง่ ชาตขิ องตนเอง ความเส่ียงต่อการพลิกคว่ำโดยเฉพาะอย่างย่ิงในสภาพ l ไม่มีประเทศใดกำหนดว่าผู้โดยสารต้อง อากาศท่ีเลวร้าย และจะลดการตอบสนองของเรือ ใสเ่ ส้ือชชู พี ขณะอย่บู นเรือ ในสถานการณฉ์ กุ เฉนิ มเี จด็ ประเทศทม่ี กี ฎหมายหา้ มบรรทกุ l ทุกประเทศยกเว้นประเทศไทยกำหนดว่า ผโู้ ดยสารเกนิ จำนวนและสินคา้ เกินพิกดั ต้องตดิ สายรดั เส้อื ชชู ีพในขณะสวมใส่ l บังกลาเทศ มีกฎหมายที่ห้ามบรรทุกผู้โดยสารเกิน l ทุกประเทศมีกฎหมายกำหนดว่าต้องม ี โดยจำนวนจะถูกกำหนดจากขนาด (ของเรือ) อุปกรณ์ช่วยพยุงตัวบนเรือท่ีเพียงพอกับ เทา่ นน้ั จำนวนผ้โู ดยสาร l อินโดนีเซีย กฎหมายไม่มีผลบังคับใช้กับเรือ ขนาดเลก็ และเรอื ทใ่ี ชเ้ พอ่ื ประกอบอาชพี สว่ นบคุ คล l อินเดีย กฎหมายท่ีป้องกันการบรรทุกเกินพิกัด ไม่ได้มีการกำหนดตามขนาดของเรือ ส่วนใน อินโดนีเซีย กฎหมายจะครอบคลุมเฉพาะเรือ ขนาดใหญ่เทา่ น้นั l ประเทศไทย ปัจจุบัน มีกฎหมายท่ีป้องกันการ บรรทุกเกินพิกัด ที่เป็นการบังคับใช้กับเรือเฉพาะ ในเขตการเดินเรอื เทา่ นัน้

ภาพท่ี 15 สดั สว่ นของประเทศทีร่ ายงานว่ามกี ารดำเนินมาตรการปอ้ งกนั การจมน้ำ (คดิ จาก 10 ประเทศ ใน 11 ประเทศสมาชกิ ท่เี ข้าร่วมการทำรายงานฉบับน)้ี สัดส่วนของประเทศ ่ีทรายงาน ่วา มีการดำเนินการ ัสดส่วนของประเทศ ี่ทรายงานว่า มีการดำเนินการ มาตรการปอ้ งกนั การจมน้ำ มาตรการป้องกันการจมน้ำ ทน่ี ำมาดำเนินการ ท่ีนำมาดำเนินการ 50% 80% 70% เครอ่ื งกีดขวางทางกายภาพ สรา้ งความตระหนกั เก่ียวกบั แอลกอฮอล์ และการว่ายนำ้ /การเดนิ เรอื 100% ตดิ ต้ังเคร่ืองกดี ขวางเพอื่ สรา้ งความตระหนกั รเู้ กย่ี วกบั จำกดั การเข้าถึงแหลง่ น้ำ อันตรายของการดม่ื (เช่น ประตรู ั้ว ปดิ ฝาบ่อน้ำ แอลกอฮอลก์ อ่ นหรอื ตดิ ตงั้ รว้ั สระวา่ ยน้ำ) ขณะวา่ ยนำ้ หรอื เดินเรือ การช่วยเหลือและการชว่ ยชวี ติ การฝกึ สอนทักษะการวา่ ยน้ำ ฝกึ ผ้เู ห็นเหตกุ ารณใ์ ห้รู้จัก 70% สอนทักษะการวา่ ยนำ้ วธิ กี ารช่วยเหลือและ การช่วยชวี ติ ที่ปลอดภัย ขัน้ พนื้ ฐาน ความปลอดภยั ทางนำ้ และทกั ษะการชว่ ยเหลอื เจา้ หนา้ ที่ช่วยชวี ิต อยา่ งปลอดภัยใหเ้ ดก็ วัยเรยี น จดั ใหม้ เี จา้ หน้าทีช่ ว่ ยชีวิต คนตกน้ำในพนื้ ท่วี ่ายน้ำ การดูแลเดก็ สาธารณะ 30% จัดใหม้ ีสถานทีป่ ลอดภัย สำหรับเด็กเลก็ กอ่ นวัยเรยี น ทมี่ ีการดแู ลเด็กได้อย่างด ี การตระหนกั รูข้ องประชาชนเก่ยี วกบั การจมนำ้ การค้นหาและช่วยชีวติ 100% 70% สง่ เสรมิ การตระหนักร้แู ละ หนว่ ยคน้ หาและช่วยชีวติ ผู้ประสบภยั โดยเฉพาะ เนน้ ยำ้ ถึงการจมนำ้ ของเด็ก ซงึ่ เกดิ ขนึ้ ได้งา่ ย บริหารจัดการความเส่ยี งจากอุทกภัย 90% ความปลอดภยั ทางทะเล 70% สรา้ งความเขม้ แขง็ และจดั การ กฎข้อบงั คบั ดา้ น ความเส่ียงจากอทุ กภยั และ ความปลอดภัยทางทะเล ภยั อันตรายอน่ื ๆ ทัง้ ในระดับ ทอ้ งถนิ่ และระดับประเทศ ระบบเตอื นภัยพบิ ัต ิ สื่อ 60% 100% ระบบเตอื นภยั พายุไซโคลน/ การรณรงค/์ สือ่ สาร ประชาสมั พนั ธ์เพือ่ ปอ้ งกนั อทุ กภยั /สนึ ามลิ ว่ งหนา้ การจมนำ้ ในวงกวา้ ง



บทเรียนและขอ้ เสนอแนะ การประเมินระดับภูมิภาคเก่ียวกับการป้องกันการจมน้ำในเอเชีย ตะวันออกเฉียงใต้ครั้งนี้เป็นครั้งแรก นับว่าเป็นก้าวสำคัญในการทำ ความเข้าใจว่า ทำไมถึงเกิดการจมน้ำ และต้องทำอะไรเพ่ือให้สามารถ ปอ้ งกนั การจมนำ้ ได้อย่างมีประสทิ ธิภาพสูงสุด รายงานนี้เปน็ การเผยแพร ่ ความกา้ วหนา้ ทเี่ กดิ ขนึ้ ทวั่ ทงั้ ภมู ภิ าค ในขณะเดยี วกนั กร็ ะบถุ งึ ชอ่ งวา่ งและ โอกาสต่าง ๆ ในการแกไ้ ขปญั หาด้านสาธารณสขุ ท่สี ามารถหลกี เลีย่ งได้ การจมน้ำเป็นภัยคุกคามต่อสุขภาพและสวัสดิภาพที่คนส่วนใหญ ่ ไม่ทราบ ในหลายประเทศ การขาดความตระหนักรู้นี้มักนำไปสู่การขาด ทรัพยากรและความสามารถทางเทคนิคในระดับประเทศในการกำหนด กลยุทธ์การป้องกันการจมนำ้ ท่ตี อ้ งร่วมมอื กบั หลายภาคส่วน ผลกระทบของการจมน้ำและวิธีการป้องกันท่ีมีประสิทธิภาพมักจะ แตกต่างกันไปในระดับประเทศและระดับแต่ละรัฐ/ภาคซ่ึงสะท้อนถึง ความหลากหลายในภูมิภาค ในขณะที่บางประเทศมีกลยุทธ์ด้าน ความปลอดภยั ทางนำ้ ทไี่ ดร้ บั การพฒั นาเปน็ อยา่ งดแี ละมกี ลไกระดบั ชาตใิ นการ ป้องกันการจมน้ำ แต่บางประเทศก็ยังอยู่ในระยะเริ่มต้นของการขยาย หรือเช่ือมโยงมาตรการด้านความปลอดภัยทางน้ำขนาดเล็กในระดับ ชุมชน เป็นสิ่งสำคัญย่ิงในการแบ่งปันเรื่องราวจากประสบการณ์ท ี่ หลากหลายเหล่าน้ีเพ่ือส่งเสริมความก้าวหน้าในทุกระดับในการยกระดับ วาระการปอ้ งกนั การจมนำ้

รายงานสถานการณก์ ารจมน้ำในภมู ภิ าคเอเชยี ตะวันออกเฉียงใต้ บทเรียนสำคัญเจ็ดบทและข้อเสนอแนะท่ีเป็น การติดตามความคืบหน้าของความพยายามในการ ผลลัพธม์ าจากการประเมนิ ในคร้งั น:ี้ ดำเนนิ งานปอ้ งกนั การจมนำ้ หากเปน็ ไปได้ การดำเนนิ งาน ปอ้ งกนั การจมนำ้ สามารถเรมิ่ ตน้ ไดจ้ ากแผนยทุ ธศาสตร ์ บทเรียนที่ 1 หลายประเทศ ระดับชาติอ่ืน ๆ ท่ีมีความเก่ียวข้อง หากกระทรวง ไ ม่ มี แ ก น ห ลั ก สาธารณสุขเป็นผู้นำงานด้านนี้ การรวมการป้องกัน การดำเนินงานระดับชาติท่ีชัดเจนในการรณรงค์ การจมน้ำไว้ในยุทธศาสตร์การป้องกันการบาดเจ็บ การป้องกันการจมน้ำ: การจัดต้ังหน่วยงานหลัก ระดับชาติในวงกวา้ งอาจทำได้สะดวกกวา่ หรอื หน่วยงานประสานงานเพอื่ ปอ้ งกันการจมน้ำทมี่ ี ขดี ความสามารถตามความเหมาะสมและมงี บประมาณ ขอ้ แนะนำที่ 2 รัฐบาลระดับชาติควร ต่อเน่ืองน้ันเป็นสิ่งสำคัญต่อความม่ันใจในการ พัฒนาและดำเนินการตามแผนความปลอดภัยทางน้ำ มีอำนาจที่ชัดเจนและความมุ่งมั่นในการทำงาน แห่งชาติซ่ึงมีตัวช้ีวัดระดับชาติสำหรับการป้องกัน ระยะยาว นี่อาจเป็นข้ันตอนสำคัญในการก้าวข้าม การจมน้ำ ตัวชี้วัดควรรวมถึงวิธีการวัดผลลัพธ์และ อุปสรรคด้านขีดความสามารถของหน่วยงานและ ผลการปฏิบัติงาน และสอดคล้องกับเป้าหมายของ ทำให้โครงการริเร่ิมท่ีเสริมสร้างการทำงานของ SDG หน่วยงานน้ันได้รับการออกแบบให้เหมาะสมกับ ขดี ความสามารถของประเทศ บทเรยี นที่ 3 การเสริมสร้าง ความเข้มแข็งใน ข้อแนะนำท่ี 1 รัฐบาลระดับชาติควร ความร่วมมือของพหุภาคี การประสานงาน และ กำหนดหน่วยงานหลักหรือสนับสนุนการจัดตั้ง ความรับผิดชอบร่วมกันเป็นส่ิงจำเป็น ในขณะท่ ี หนว่ ยงานประสานงานเพอื่ ขบั เคลอื่ นการดำเนนิ การ หลายประเทศมกี ารรว่ มมอื จากหลายภาคสว่ นในระดบั ชาต ิ ปอ้ งกันการจมนำ้ ในการป้องกันการจมน้ำ แต่ยังจำเป็นต้องมีการทำงาน อย่างเป็นรูปธรรมและในเชิงลึกมากขึ้นเพื่อส่งเสริมการ บทเรียนท่ี 2 หลายประเทศ ทำงานในสว่ นตา่ ง ๆ การจดั ทำแนวทางตา่ ง ๆ อยา่ งเปน็ ไ ม่ มี แ ผ น แ ล ะ ทางการอาจช่วยให้เห็นปัญหาชัดเจนขึ้นในระดับชาติ นโยบายด้านความปลอดภัยทางน้ำระดับชาต ิ ส่งเสริมการเรียนรู้ร่วมกันและยกระดับการพัฒนา มีเพียงร้อยละ 40 ของประเทศท่ีเข้าร่วมโครงการน้ี ยุทธศาสตรก์ ารปอ้ งกันการจมนำ้ ระดับชาต ิ ท่ีมีแผนความปลอดภัยทางน้ำระดับชาติตามท่ี แนะนำไว้ในรายงานการจมน้ำทั่วโลกขององค์การ ข้อแนะนำที่ 3 รัฐบาลระดับชาติและ อนามยั โลก แผนระดบั ชาตคิ วรมเี ปา้ หมายทเ่ี หมาะสม ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียท่ีเก่ียวข้องควรจัดทำกลไกร่วมกับ ประสานงานกันและบูรณาการร่วมกับผู้มีส่วนได้ หลายภาคส่วนเพื่อดำเนินการป้องกันการจมน้ำและ ส่วนเสียและทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ตั้งอยู่ ความปลอดภัยทางน้ำโดยการสร้างความร่วมมือกับ บนหลักฐานและขับเคลื่อนด้วยข้อมูล และมีการ ห ล า ย ภ า ค ส่ ว น แ ล ะ ก ำ ห น ด บ ท บ า ท แ ล ะ ห น้ า ท่ ี ติดตามเพ่ือการประเมินผลอย่างต่อเน่ือง ตัวชี้วัด ความรบั ผิดชอบทีช่ ดั เจน ความก้าวหน้าในการดำเนินงานเป็นส่ิงสำคัญต่อ การแจ้งให้สาธารณชนทราบและผู้มีอำนาจในการ ตดั สนิ ใจเกยี่ วกบั การจมนำ้ เพอื่ ใชเ้ ปน็ ขอ้ มลู ทจ่ี ำเปน็ ในการดำเนนิ การแกไ้ ขปญั หาการจมนำ้ และสำหรบั

บทเรยี นที่ 4 การแบ่งปัน บทเรยี นและข้อแนะนำ ค ว า ม รู้ มี น้ อ ย การแบ่งปันความรู้เป็นองค์ประกอบสำคัญต่อ บทเรยี นที่ 6 มกั ไมม่ กี ารประเมนิ นวัตกรรมและการดำเนินงาน และมีความสำคัญ การดำเนินการ ในระดบั ชาติ ระดบั ภมู ภิ าค และระดบั โลก ควรมกี าร ป้องกันการจมน้ำ: ประเทศส่วนใหญ่ท่ีเข้าร่วม มุ่งเน้นการส่งเสริมการรับและการใช้แนวทางและ ในรายงานสถานการณ์ฉบับนี้ระบุว่า มีการปฏิบัติ มาตรฐานตา่ ง ๆ ทมี่ อี ยู่ สร้างพนั ธมติ รเพื่อสนับสนนุ ตามมาตรการป้องกันการจมน้ำหลายข้อ แต่มี เครือข่ายงานป้องกันการจมน้ำท่ีมีประสิทธิภาพ มาตรการเพียงไม่ก่ีข้อเท่านั้นท่ีได้รับการประเมิน และจัดให้มีการฝึกอบรมและเสริมสร้างศักยภาพ การประเมนิ จะแสดงใหเ้ หน็ ถงึ ผลกระทบ ประสทิ ธภิ าพ ควรให้ความสำคัญกับการตีพิมพ์ข้อค้นพบในรูปของ และความคมุ้ คา่ ของมาตรการ บทความวิชาการท่ีมีผู้อ่านตรวจทาน (peer- reviewed articles) และการนำเสนอในการ ข้อแนะนำท่ี 6 รัฐบาลระดับชาติและ ประชุมนานาชาติ (ที่เก่ียวกับสาธารณสุข ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่เกี่ยวข้อง ควรประเมิน การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และการลด แผนการดำเนินงานป้องกันการจมน้ำตั้งแต่เร่ิมแรก ความเสยี่ งจากภยั พบิ ตั ิ) เพ่ือให้แน่ใจว่าการประเมินผลมีการวางแผนและ ได้รับงบประมาณอย่างเพียงพอ ควรพิจารณา ข้อแนะนำที่ 4 รัฐบาลระดับชาติและ ตพี มิ พก์ ารประเมนิ ผลในวารสารทมี่ ผี อู้ า่ นตรวจทาน ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่เก่ียวข้อง ควรจัดทำเอกสาร (peer-reviewed literature) และแบ่งปันความรู้ท่ีได้รับจากการดำเนินงาน ปอ้ งกนั การจมน้ำ บทเรียนท่ี 7 ข้อมูลเกี่ยวกับ การจมนำ้ (เสยี ชวี ติ บทเรยี นท่ี 5 กฎหมายด้าน และไม่เสียชีวิต) มักไม่ครอบคลุมและไม่ครบถ้วน: ความปลอดภัย ถึงแม้ว่าเกือบทุกประเทศท่ีเข้าร่วมในเรื่องน้ีจะมีการ ทางน้ำ มักจะตีความได้ยากและมีการบังคับใช้ เก็บข้อมูลการจมน้ำ แต่บางประเทศก็ไม่ได้รวบรวม อย่างหละหลวม: ประเทศที่เข้าร่วมส่วนใหญ่ ข้อมูลเหล่านี้ไว้ในรายงานอย่างเป็นทางการ ทำให้ รายงานว่ามีกฎหมายว่าด้วยความปลอดภัยทางน้ำ เป็นการยากสำหรับผู้มีอำนาจตัดสินใจในการทราบ อยู่แล้ว แต่กฎหมายเหล่านั้นมักมีลักษณะล้าสมัย ขนาดของปญั หา กำกบั ติดตาม ตรวจสอบ และทราบ หรือตีความยาก นอกจากน้ี หลายประเทศยัง ถึงจุดที่เป็นปัญหา/ภาระการจมน้ำ ข้อมูล ร า ย ง า น ว่ า ข า ด ค ว า ม ส า ม า ร ถ แ ล ะ ท รั พ ย า ก ร เชิงประจักษ์ไม่เพียงแต่เป็นข้อมูลจำนวนผู้เสียชีวิต ในการนำไปปฏิบัติและการบังคับใช้กฎหมายท่ีมีอยู่ และบาดเจ็บเท่าน้ัน แต่ยังรวมถึงความเข้าใจถึง อยา่ งมปี ระสิทธิภาพ ปัจจัยเส่ียงต่อการจมน้ำ ผลลัพธ์ระยะกลาง (intermediate outcomes) และค่าใช้จ่ายทาง ขอ้ แนะนำที่ 5 รัฐบาลระดับชาติควร เศรษฐกจิ และสงั คมอกี ด้วย ดำเนินการทบทวนกฎหมายป้องกันการจมน้ำ อย่างครอบคลุมเพ่ือให้แน่ใจว่ามีการพัฒนา ข้อแนะนำท่ี 7 รัฐบาลระดับชาติควร กฎหมายท่ี ใช้ในการปฏิบัติท่ีเป็นเลิศ แ ล ะ เพ่ิมประสิทธิภาพของระบบข้อมูลในการบันทึก มที รพั ยากรทเ่ี หมาะสมสำหรบั การนำไปปฏบิ ตั แิ ละ เหตุการณ์การจมน้ำ พร้อมท้ังปรับปรุงความพร้อม การบังคบั ใชก้ ฎหมาย และคุณภาพของการรายงาน

รายงานสถานการณ์การจมนำ้ ในภูมิภาคเอเชียตะวนั ออกเฉยี งใต้ ขอ้ เสนอแนะที่สำคัญสำหรบั การปอ้ งกันการจมน้ำในภมู ภิ าคเอเชยี ตะวันออกเฉยี งใต้ มี ก า ร ก ำ ห น ด ห น่ ว ย ง า น ห ลั ก ห รื อ ส นั บ ส นุ น ก า ร จั ด ตั้ ง หน่วยประสานงานเพ่ือขับเคลื่อนการดำเนินงานป้องกัน การจมน้ำ พัฒนาและดำเนินการตามแผนความปลอดภัยทางน้ำ แห่งชาติทม่ี ีตัวชวี้ ัดระดบั ชาตใิ นการป้องกันการจมนำ้ กำหนดกลไกการทำงานกับหลายภาคส่วนอย่างเป็นทางการ เพื่อจัดการป้องกันการจมน้ำและความปลอดภัยทางน้ำ ผา่ นการสรา้ งความรว่ มมอื ระหวา่ งภาคสว่ นตา่ ง ๆ และกำหนด บทบาทและความรบั ผิดชอบทชี่ ัดเจน บันทึกและแบ่งปันความรู้ท่ีได้รับจากความพยายามในการ ดำเนนิ งานปอ้ งกันการจมนำ้ ดำเนนิ การทบทวนกฎหมายปอ้ งกนั การจมนำ้ อยา่ งครอบคลมุ เพื่อให้แน่ใจว่ามีการพัฒนากฎหมายท่ีมีข้อปฏิบัติท่ีเป็นเลิศ และเพื่อให้มีทรัพยากรท่ีเหมาะสมสำหรับการดำเนินงาน และการบงั คบั ใช้ ประเมินแผนการดำเนินการสำหรับการป้องกันการจมน้ำ ต้ังแต่แรกเร่ิมเพื่อให้แน่ใจว่ามีการวางแผนและเงินทุน สนับสนนุ การประเมนิ ผลนน้ั อย่างเพียงพอ เพิ่มประสิทธิภาพของระบบข้อมูลท่ีใช้บันทึกเหตุการณ ์ การจมน้ำ พร้อมท้ังปรับปรุงความพร้อมของการใช้งาน และคณุ ภาพของการรายงาน





บทสรปุ รายงานฉบับน้ีเป็นการนำเสนอข้อค้นพบจากการประเมินผลครั้งแรก ในการป้องกันการจมน้ำในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รายงานน้ี เป็นข้ันตอนสำคัญในการเร่งผลักดันการสนับสนุนและการดำเนินการ เพื่อลดและหลีกเล่ียงการเสียชีวิตจากการจมน้ำ จำนวน 70,000 ราย ท่เี กดิ ข้ึนในแตล่ ะปีในภูมภิ าคน้ี ซ่ึงเป็นสิง่ ท่ปี อ้ งกันได้ รายงานนี้ยังเปน็ พ้ืนฐานในการวัดความก้าวหน้าของภูมิภาคในการป้องกันการจมน้ำ ในอนาคต มี 10 ประเทศจาก 11 ประเทศที่เป็นสมาชิกขององค์การอนามัยโลก ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (SEARO) ท่ีสมัครใจเข้าร่วม ในกระบวนการประเมินผลคร้ังนี้ สิ่งนี้มีความสำคัญและเป็นคร้ังแรก ในภูมิภาคทนี่ ำเสนอมุมมองในระดบั ภมู ิภาคท่ีเกี่ยวข้องกับขนาด ขอบเขต และมาตรการต่าง ๆ ในการป้องกันการจมน้ำและนโยบายท่ีเกิดขึ้นและ มอี ย่ใู นภมู ิภาค จากการปรกึ ษาหารอื เพอ่ื การจดั ทำรายงานฉบบั นพี้ บวา่ แมจ้ ะมคี วามทา้ ทาย และอุปสรรคมากมาย ประเทศสมาชิกทั่วทั้งภูมิภาคก็ยังคงผลักดัน ให้การป้องกันการจมน้ำเป็นวาระที่ต้องเดินหน้าต่อไป ผ่านการส่งต่อ งานท่ีเก่ียวข้องเพ่ือสร้างความตระหนักถึงผลกระทบต่อการจมน้ำ และการดำเนนิ งานและโครงการต่าง ๆ เพือ่ ป้องกันอนั ตราย งานในภาคส่วนนี้กำลังเติบโต การป้องกันการจมน้ำเป็นความพยายาม ที่ส่งผลท่ีทำให้เกิดความร่วมมือและการดำเนินงานร่วมกับหลายภาคส่วน ที่แข็งแกร่ง (และมักจะแข็งแกร่ง) แม้ว่าอาจไม่ได้รับการยอมรับ อยา่ งเป็นทางการเสมอไปกต็ าม นับตั้งแต่การตีพิมพ์รายงานการจมน้ำระดับโลก ขององค์การอนามัยโลก ในปี พ.ศ. 2557 งานป้องกันการจมน้ำในระดับภูมิภาคก็เติบโตข้ึน อย่างไรก็ตาม การดำเนินงานเหล่าน้ียังคงมีความแตกต่างกันท่ัวทั้ง ภูมิภาคซ่ึงสะท้อนถึงความหลากหลายทางภูมิศาสตร์และเศรษฐกิจสังคม

รายงานสถานการณก์ ารจมน้ำในภูมิภาคเอเชียตะวนั ออกเฉียงใต ้ ของภมู ิภาค กระบวนการปรกึ ษาหารอื ในระดบั ภูมิภาค เม่ือพัฒนายุทธ์ศาสตร์ในการป้องกันการจมน้ำ ไดด้ งึ ผ้มู สี ว่ นร่วมจากหลายประเทศมารว่ มงานกัน และ จำเป็นอย่างย่ิงที่จะต้องมีแผนมารองรับ เพ่ือให้ ในบางกรณีเป็นการร่วมงานกันครั้งแรก ประสบการณ์ ม่ั น ใ จ ว่ า มี ก า ร ส นั บ ส นุ น ยุ ท ธ์ ศ า ส ต ร์ ดั ง ก ล่ า ว ที่พวกเขาแบ่งปันซึ่งกันและกันจากภาคส่วนต่าง ๆ ได้ ยุทธศาสตร์การป้องกันการจมน้ำระดับชาติภายใน จุดประกายการยอมรับและสร้างแรงผลักดันในหมู่ ภูมิภาคเกิดการหยุดชะงักระหว่างการพัฒนาและ ประเทศสมาชิกถึงความจำเป็นในการดำเนินงานต่อไป การรับรองเนื่องจากไม่มีการจัดทำแผนมารองรับ เพ่ือลดการจมน้ำ น่ีเป็นการส่งเสริมกันและเป็นโอกาส การดำเนินงานดงั กลา่ ว ในการยกระดับและขยายเครือข่ายท่ีมีอยู่เพ่ือจัดการ กบั การปอ้ งกนั การจมนำ้ รว่ มกบั บรรดาผมู้ สี ว่ นไดส้ ว่ นเสยี รายงานฉบับน้ีเน้นถึงความสำเร็จและความกา้ วหนา้ ทที่ ำงานรว่ มกนั อยแู่ ลว้ บนความทา้ ทายจากหลายภาคสว่ น การดำเนินงานจนถึงปัจจุบัน และมีเป้าหมาย ที่ช่วยกันสร้าง แบ่งปนั และยอมรับร่วมกนั ที่จะเผยแพร่และเอาชนะปัญหานี้ วิสัยทัศน ์ ของเราคือให้รายงานฉบับนี้เป็นเคร่ืองมือท่ีมี เพื่อให้สอดคล้องกับคู่มือปฏิบัติการ: การป้องกันการ ประโยชน์สำหรับประเทศสมาชิกเพื่อขยายการ จมน้ำ ขององค์การอนามัยโลก พ.ศ. 2557 มาตรการ ดำเนินงานของประเทศตนเองในการป้องกันการ ต่าง ๆ ควรมีหลักฐานรองรับและยกระดับการป้องกัน จมนำ้ สง่ ผลใหม้ คี วามปลอดภัยทางน้ำเพม่ิ ขน้ึ และ การจมน้ำผ่านการเก็บข้อมูลและการศึกษาที่ออกแบบ ลดจำนวนผู้เสยี ชีวิตจากการจมนำ้ ในภูมิภาคน้ี มาอย่างดี นับเป็นส่ิงสำคัญที่การประเมินและ การดำเนินโครงการต่าง ๆ จะต้องต้ังอยู่บนผลกระทบ อยา่ งทกี่ ลา่ วเนน้ ยำ้ ไวใ้ นรายงานฉบบั นวี้ า่ การจมนำ้ และความคุ้มค่าดา้ นคา่ ใชจ้ า่ ยในการลดการจมน้ำ เป็นสิ่งที่สามารถป้องกันได้ ข้อมูลที่เก็บรวบรวมไว้ ในรายงานฉบับน้ีเน้นให้เห็นถึงความหลากหลาย การประสานงานและความร่วมมือที่ดีกับความเป็นผู้นำ และความมุ่งมั่นของชุมชนในการป้องกันการจมน้ำ ท่ีแข็งแกร่งเป็นสิ่งสำคัญ เช่นเดียวกับการริเริ่มในการ ท่ัวท้ังภูมิภาค เราต้องทำงานร่วมกันต่อไปเพ่ือเสริม ป้องกันการบาดเจ็บ การจัดการกับปัญหาการจมน้ำ ความเข้มแข็งให้กับความพยายามน้ี ข้อเสนอแนะ ต้องใช้วิธีการดำเนินงานร่วมกับหลายภาคส่วน ต่าง ๆ ในรายงานฉบับนี้เป็นแนวทางในการดำเนิน การสรา้ งใหเ้ กดิ กระบวนการดำเนนิ งานอยา่ งเปน็ ทางการ การป้องกันการจมน้ำ เรายังคงต้องติดตามและ เป็นสิ่งสำคัญ (ผ่านการพัฒนายุทธศาสตร์ นโยบาย ประเมนิ ผลการดำเนนิ งานตอ่ ไปเพอ่ื ปรบั ปรงุ โครงการ หรอื การจดั ตัง้ กลไกการประสานงานตา่ ง ๆ) การกำหนด ต่าง ๆ รบั มือกบั ความท้าทายใหม่ ๆ ท่เี กิดขน้ึ และ บทบาทและหน้าที่ความรับผิดชอบที่ชัดเจนให้กับ ที่สุดคือการพัฒนาสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของ ภาคส่วนและองค์กรต่าง ๆ และพัฒนาแผนการกำกับ ชมุ ชนของพวกเราทกุ คน ติ ด ต า ม ท่ี มี ตั ว ช้ี วั ด เ ชิ ง ป ริ ม า ณ เ พื่ อ ใ ห้ มั่ น ใ จ ว่ า เกดิ ความกา้ วหน้าในการดำเนนิ งาน





ขอ้ มลู ประเทศ

ประเทศบังคลาเทศ ประชากร: กลุ่มรายได:้ รายได้ประชาชาต ิ 163 046 000 ปานกลาง เฉล่ยี ตอ่ คน: การจัดการและประสานงานปอ้ งกนั การจมน้ำ ในระดบั ต่ำ 5200 ดอลลาร์สหรฐั ประเทศบังกลาเทศมีกลไกประสานงานระดับชาตใิ นการป้องกันการจมน้ำหรอื ไม่? กลยทุ ธ์และเป้าหมายการป้องกันการจมนำ้ ไมม่ ี ไม่มี ประเทศบงั กลาเทศมยี ทุ ธ์ศาสตร์ดา้ นความปลอดภัยทางน้ำระดับชาติหรือไม่? ภาคส่วนและหน่วยงานทเี่ ก่ยี วข้องในการป้องกนั การจมนำ้ : มีเปา้ หมายที่วดั ได้เกีย่ วกบั การลดการจมน้ำหรอื ไม่ - หากมี โปรดระบ:ุ - กระทรวงสาธารณสุข | กระทรวงศึกษาธิการ | ตำรวจ | หน่วยงานลดความเส่ียงจากภัยพิบัติ | กลยทุ ธเ์ หลา่ นสี้ อดคลอ้ งกบั SDGs หรอื ไม่? หน่วยงานรักษาความปลอดภัยทางทะเล | ยามชายฝ่ัง/ทหาร | หน่วยดับเพลิงและป้องกันพลเรือน | องค์การ คมนาคมทางนำ้ แหง่ บังคลาเทศ | กระทรวงการกฬี าและเยาวชน มาตรการป้องกันการจมน้ำ มแี ผนกำลงั ดำเนนิ การหรือมีความสนใจทจ่ี ะพฒั นายทุ ธศาสตร์ทางน้ำระดับชาติหรือไม่? ม ี สิ่งกีดขวาง มมี าตรการ ความครอบคลมุ มีการประเมิน การฝึกทักษะการวา่ ยนำ้ การดูแลเด็ก l ตำ่ ไมม่ ี กฎหมายและระเบยี บขอ้ บงั คับในการปอ้ งกนั การจมนำ้ การสรา้ งความตระหนกั เกีย่ วกับการจมนำ้ การจดั การความเสย่ี งจากอุทกภัย l ตำ่ ม ี การบังคับใช้ ระบบเตือนภัยพบิ ตั ิ น้อย มาก การสรา้ งความตระหนกั เกย่ี วกับแอลกอฮอล ์ l ตำ่ มี ความปลอดภยั ทางทะเล และการวา่ ยนำ้ /การเดนิ เรอื การช่วยเหลือและการช่วยฟน้ื คนื ชีพ l ปานกลาง ไม่ม ี กำหนดให้มกี ารจดทะเบยี นเรือ มี เจา้ หนา้ ที่ชีวพทิ กั ษ ์ กำหนดให้เรือต้องมใี บอนญุ าต มี การค้นหาและชว่ ยเหลือ l ปานกลาง ไม่มี ความปลอดภยั ทางทะเล สื่อ l สูง มี กำหนดใหม้ กี ารตรวจสอบความปลอดภัยของเรอื เป็นระยะ มี - - - กำหนดใหผ้ ขู้ บั เรอื ต้องมใี บอนุญาต มี l ตำ่ ม ี บุคคลทรี่ ับผดิ ตอ่ ความปลอดภัยโดยรวมของเรอื เจ้าของ / ผู้ขบั เรอื /ลกู เรือ l ตำ่ ม ี กฎหมายหา้ มบรโิ ภคเครื่องด่ืมแอลกอฮอล์ในผทู้ ี่อยูบ่ นเรอื ไม่มี - l สงู มี หากมี ให้ระบรุ ะดบั แอลกอฮอล์ในเลือดท่จี ำกัด: - - - - l ตำ่ ม ี กฎหมายหา้ มใชส้ ารเสพติดกับการเดนิ เรือ - - จำกดั จำนวนผูโ้ ดยสารบนเรอื ม ี แหล่งที่มาของขอ้ มลู การจมน้ำ จำกดั นำ้ หนักบรรทุกของเรือ มี ประเภทของข้อมูลการจมน้ำท่ีจัดเกบ็ บทบงั คบั เรือ่ งเส้ือชชู พี บนเรือ ม ี มาตรฐานเสอ้ื ชูชพี EN ISO 12402 เสยี ชวี ติ ข้อมลู ท่ีเก็บ ไม่เสียชีวติ ขอ้ มูลท่ีเกบ็ แหล่งขอ้ มูล รวบรวมได*้ รวบรวมได้* กำหนดจำนวนเส้ือชชู พี มี มรณบัตร เรือทม่ี กั ได้รบั การยกเว้นจากกฎหมายการเดนิ เรือแห่งชาติ: การชันสูตรพลกิ ศพ เรือทหาร/ เรอื ที่มเี คร่อื งยนต์ <16 BHP ข้อมลู รบั ไว้รกั ษาในโรงพยาบาล ความปลอดภัยของเดก็ - - ติดตั้งรัว้ กนั้ เพอื่ ไม่ให้เดก็ เขา้ ถึงสระวา่ ยนำ้ - - ข้อมูลแผนกฉุกเฉนิ ของโรงพยาบาล การสอนวา่ ยน้ำในหลกั สูตรของโรงเรียน - - จดั ใหม้ ผี ใู้ หญ่ดแู ลเด็กก่อนวัยเรียนอยา่ งเปน็ ระบบ - - ตำรวจ การดำเนนิ คดีหากปล่อยปละละเลยเด็ก ภาคขนสง่ - - ทักษะดา้ นความปลอดภยั ทางนำ้ - - ภาคการศกึ ษา ทักษะทจี่ ำเปน็ ต้องมสี ำหรบั ครสู อนว่ายน้ำ ความปลอดภัยทางทะเล ทักษะทีจ่ ำเป็นต้องมสี ำหรับเจา้ หนา้ ท่ชี วี พิทกั ษ์ ม ี หน่วยยามชายฝง่ั การลดความเส่ยี งจากภัยพบิ ัติ ชอ่ งทางการส่ือสารเฉพาะเพื่อประกาศคำเตอื นเร่ืองภยั พบิ ัติ ม ี - ภาคการทอ่ งเที่ยว - ไมม่ กี ารตอบกลบั หรอื ไมเ่ ก่ียวขอ้ ง สื่อ ขอ้ มลู การจมน้ำ การสำรวจในชมุ ชน มหี น่วยงานหลกั ท่ีเกบ็ รวบรวมขอ้ มูลสถติ ทิ ้งั หมด อายุ เพศ ประเภทเหตุการณจ์ มน้ำ กิจกรรม แหลง่ น้ำ มกี ารเก็บขอ้ มูลการเสียชวี ิตจากการจมน้ำในชุมชน: มี บุคคลสูญหายในทะเลจะถอื ว่าเสยี ชีวิต: ไม่มี บุคคลสญู หายในทะเลจะถอื วา่ จมนำ้ : ไม่ม ี สดั ส่วนการเสยี ชวี ติ จากการจมนำ้ ทเี่ กยี่ วข้องกับแอลกอฮอล:์ การเสยี ชวี ติ จากการจมน้ำจำแนกตามกลุ่มอายุ (ปี) อัตราการเสียชวี ิตจากการจมนำ้ a อตั รา* (รวม) อัตรา (ชาย) อัตรา (หญิง) ้ขอ ูมลตั้งอ ่ยูบนฉันทามติแ ่หงชา ิตและได้ ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อัตรา = อตั ราการเสยี ชวี ติ ท่ปี รบั ตามโครงสรา้ งมาตรฐานอายุ

ประเทศภูฏาน ประชากร: กลุ่มรายได:้ รายได้ประชาชาติ 763 000 ปานกลาง เฉลยี่ ต่อคน: การจัดการและประสานงานป้องกนั การจมนำ้ ในระดบั ต่ำ 11 230 ดอลลาร์สหรฐั ประเทศภฏู านมกี ลไกประสานงานระดับชาตใิ นการปอ้ งกันการจมนำ้ หรอื ไม?่ กลยทุ ธ์และเปา้ หมายการป้องกันการจมน้ำ ไม่ม ี ไม่ม ี ประเทศภูฏานมมี ียุทธ์ศาสตร์ด้านความปลอดภัยทางน้ำระดบั ชาตหิ รือไม่? ภาคสว่ นและหนว่ ยงานทีเ่ ก่ียวข้องในการปอ้ งกนั การจมนำ้ : มีเปา้ หมายท่วี ัดไดเ้ กี่ยวกบั การลดการจมน้ำหรอื ไม ่ หากมี โปรดระบ:ุ ไม่มี กระทรวงสาธารณสุข | กระทรวงศึกษาธกิ าร | ตำรวจ | หนว่ ยงานลดความเสี่ยงจากภัยพิบตั ิ | กระทรวงคมนาคม | กรมอุตนุ ิยมวิทยา | โครงการโรงไฟฟา้ พลังนำ้ กลยุทธเ์ หลา่ น้ีสอดคลอ้ งกบั SDGs หรอื ไม?่ มีแผนกำลังดำเนินการหรอื มีความสนใจที่จะพัฒนายุทธศาสตร์ทางนำ้ ระดับชาตหิ รือไม่? มาตรการปอ้ งกันการจมน้ำ มมี าตรการ ความครอบคลุม มกี ารประเมนิ สงิ่ กีดขวาง ตำ่ ไม่มี กฎหมายและระเบียบข้อบังคบั ในการปอ้ งกนั การจมนำ้ การฝกึ ทกั ษะการว่ายนำ้ การดแู ลเดก็ การสร้างความตระหนักเกยี่ วกบั การจมนำ้ การจัดการความเสยี่ งจากอุทกภยั การบงั คับใช ้ ระบบเตอื นภยั พิบตั ิ นอ้ ย มาก การสร้างความตระหนักเกยี่ วกับแอลกอฮอล ์ ไม่มี ความปลอดภัยทางทะเล และการว่ายนำ้ /การเดนิ เรอื การช่วยเหลือและการชว่ ยฟ้นื คนื ชีพ ต่ำ ไมม่ ี กำหนดให้มีการจดทะเบียนเรือ เจา้ หนา้ ท่ชี วี พทิ ักษ ์ กำหนดใหเ้ รือตอ้ งมใี บอนุญาต การค้นหาและชว่ ยเหลอื ปานกลาง ไม่มี ความปลอดภยั ทางทะเล สื่อ กำหนดให้มกี ารตรวจสอบความปลอดภยั ของเรือเป็นระยะ กำหนดใหผ้ ู้ขบั เรอื ต้องมใี บอนญุ าต บคุ คลทร่ี บั ผิดต่อความปลอดภัยโดยรวมของเรอื ปานกลาง ไมม่ ี กฎหมายห้ามบริโภคเครื่องด่ืมแอลกอฮอลใ์ นผทู้ ี่อยู่บนเรือ หากมี ใหร้ ะบุระดบั แอลกอฮอล์ในเลือดท่ีจำกัด: กฎหมายหา้ มใชส้ ารเสพตดิ กับการเดินเรือ จำกัดจำนวนผ้โู ดยสารบนเรือ แหล่งที่มาของขอ้ มลู การจมนำ้ จำกดั นำ้ หนกั บรรทุกของเรอื แหลง่ ขอ้ มูล ประเภทของขอ้ มลู การจมนำ้ ทีจ่ ดั เกบ็ บทบังคบั เรอื่ งเสือ้ ชูชพี บนเรอื มรณบัตร มาตรฐานเส้ือชชู พี การชนั สตู รพลิกศพ เสยี ชีวิต ขอ้ มลู ท่เี กบ็ ไม่เสียชวี ิต ข้อมูลทีเ่ กบ็ ขอ้ มูลรับไวร้ ักษาในโรงพยาบาล รวบรวมได้* รวบรวมได้* กำหนดจำนวนเสอ้ื ชชู ีพ ขอ้ มลู แผนกฉกุ เฉนิ ของโรงพยาบาล ตำรวจ เรือท่มี กั ไดร้ บั การยกเว้นจากกฎหมายการเดนิ เรอื แหง่ ชาติ: ภาคขนสง่ ภาคการศกึ ษา ความปลอดภยั ของเดก็ ความปลอดภยั ทางทะเล ติดตง้ั ร้วั กนั้ เพ่ือไมใ่ ห้เด็กเข้าถงึ สระวา่ ยนำ้ หน่วยยามชายฝัง่ ภาคการทอ่ งเทยี่ ว การสอนวา่ ยนำ้ ในหลักสูตรของโรงเรยี น สอ่ื จดั ให้มีผูใ้ หญ่ดูแลเดก็ กอ่ นวยั เรียนอยา่ งเป็นระบบ การสำรวจในชุมชน การดำเนินคดีหากปลอ่ ยปละละเลยเดก็ ทกั ษะด้านความปลอดภยั ทางน้ำ ทักษะทีจ่ ำเป็นต้องมีสำหรับครูสอนวา่ ยนำ้ - ทักษะทจี่ ำเปน็ ต้องมีสำหรับเจา้ หนา้ ท่ชี วี พิทกั ษ์ อายุ เพศ ประเภทเหตุการณจ์ มน้ำ กิจกรรม แหล่งนำ้ การลดความเสีย่ งจากภัยพบิ ตั ิ มกี ารเก็บข้อมลู การเสียชีวติ จากการจมนำ้ ในชุมชน: มี ชอ่ งทางการส่ือสารเฉพาะเพอื่ ประกาศคำเตอื นเร่ืองภยั พบิ ตั ิ บคุ คลสญู หายในทะเลจะถือว่าเสยี ชีวติ : บุคคลสญู หายในทะเลจะถือวา่ จมน้ำ: ไม่มี ขอ้ มูลการจมน้ำ สัดสว่ นการเสยี ชวี ติ จากการจมนำ้ ท่เี กีย่ วข้องกบั แอลกอฮอล์: ไม่มี มหี นว่ ยงานหลกั ทเ่ี ก็บรวบรวมข้อมูลสถิติท้ังหมด - - ไม่มีการตอบกลบั หรอื ไมเ่ กี่ยวขอ้ ง การเสยี ชวี ติ จากการจมน้ำจำแนกตามกลมุ่ อายุ (ป)ี อตั ราการเสยี ชวี ิตจากการจมน้ำa อัตรา* (รวม) อตั รา (ชาย) อตั รา (หญิง) ข้อมูลตั้งอ ่ยูบนฉันทาม ิตแห่งชา ิตและไ ้ด ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อตั รา = อตั ราการเสยี ชวี ติ ท่ีปรบั ตามโครงสรา้ งมาตรฐานอาย ุ

ประเทศอนิ โดนิเซยี ประชากร: กลุ่มรายได:้ รายได้ประชาชาต ิ 270 626 000 ปานกลาง เฉล่ียตอ่ คน: การจัดการและประสานงานปอ้ งกันการจมน้ำ ในระดบั ต่ำ 11 970 ดอลลาร์สหรฐั ประเทศอินโดนเิ ซยี มีกลไกประสานงานระดบั ชาติในการป้องกนั การจมนำ้ หรือไม่? กลยุทธแ์ ละเป้าหมายการป้องกันการจมน้ำ ไมม่ ี ไมม่ ี ประเทศอนิ โดนิเซยี มียุทธศ์ าสตรด์ ้านความปลอดภัยทางน้ำระดับชาตหิ รือไม?่ ภาคสว่ นและหนว่ ยงานทเี่ กยี่ วขอ้ งในการปอ้ งกนั การจมน้ำ : มเี ป้าหมายทวี่ ดั ได้เกีย่ วกบั การลดการจมนำ้ หรอื ไม่ หากมี โปรดระบุ: กระทรวงสาธารณสุข | กระทรวงศึกษาธิการ | ตำรวจ | หน่วยงานลดความเส่ียงจากภัยพิบัติ | กลยทุ ธ์เหล่านี้สอดคล้องกับ SDGs หรอื ไม?่ หน่วยงานรักษาความปลอดภัยทางทะเล | ยามชายฝ่ัง/ทหาร | องค์กรพัฒนาเอกชน | กระทรวงคมนาคม | กระทรวงมหาดไทย | กระทรวงสง่ิ แวดลอ้ มและปา่ ไม้ | กระทรวงการกฬี าและเยาวชน มีแผนกำลงั ดำเนินการหรือมีความสนใจทีจ่ ะพฒั นายทุ ธศาสตร์ทางน้ำระดบั ชาติหรือไม?่ ม ี มาตรการปอ้ งกนั การจมน้ำ มมี าตรการ ความครอบคลมุ มีการประเมิน กฎหมายและระเบียบข้อบังคับในการป้องกันการจมน้ำ สง่ิ กีดขวาง ตำ่ ไม่มี การบังคบั ใช ้ การฝึกทักษะการว่ายนำ้ การดูแลเด็ก ต่ำ ไม่มี ความปลอดภัยทางทะเล นอ้ ย มาก การสรา้ งความตระหนกั เกยี่ วกบั การจมนำ้ กำหนดให้มีการจดทะเบยี นเรือ ม ี การจัดการความเสีย่ งจากอทุ กภัย ตำ่ ไม่ม ี กำหนดใหเ้ รอื ตอ้ งมใี บอนุญาต มี ระบบเตือนภัยพิบัต ิ การสร้างความตระหนกั เก่ียวกบั แอลกอฮอล ์ ตำ่ ไมม่ ี และการว่ายนำ้ /การเดนิ เรือ การชว่ ยเหลอื และการชว่ ยฟนื้ คืนชีพ ปานกลาง ไม่ม ี เจ้าหน้าทชี่ วี พทิ ักษ ์ การค้นหาและช่วยเหลอื ปานกลาง ไมม่ ี กำหนดใหม้ กี ารตรวจสอบความปลอดภยั ของเรือเปน็ ระยะ มี ความปลอดภยั ทางทะเล กำหนดให้ผขู้ ับเรอื ตอ้ งมใี บอนุญาต ม ี สื่อ ป านกลาง ไมม่ ี บคุ คลทรี่ บั ผดิ ตอ่ ความปลอดภยั โดยรวมของเรือ เจ้าของ / ผู้ขับเรือ /ลกู เรือ ปานกลาง ไมม่ ี กฎหมายหา้ มบรโิ ภคเครอ่ื งดืม่ แอลกอฮอล์ในผูท้ ่ีอยูบ่ นเรือ ม ี - ปานกลาง ไม่มี หากมี ให้ระบรุ ะดบั แอลกอฮอล์ในเลือดท่จี ำกดั : - ปานกลาง ไมม่ ี ปานกลาง ไมม่ ี กฎหมายหา้ มใชส้ ารเสพตดิ กบั การเดนิ เรือ มี - จำกัดจำนวนผูโ้ ดยสารบนเรือ มี ตำ่ ไมม่ ี จำกัดนำ้ หนักบรรทุกของเรือ มี แหล่งที่มาของขอ้ มลู การจมน้ำ บทบังคบั เรอ่ื งเสอ้ื ชชู ีพบนเรือ ม ี แหลง่ ขอ้ มลู ประเภทของข้อมลู การจมน้ำที่จดั เกบ็ มาตรฐานเส้อื ชชู พี ไมม่ ี มรณบัตร การชันสตู รพลกิ ศพ เสยี ชีวิต ขอ้ มูลที่เกบ็ ไมเ่ สยี ชวี ิต ขอ้ มลู ท่เี กบ็ กำหนดจำนวนเสอ้ื ชชู ีพ มี ข้อมูลรับไว้รักษาในโรงพยาบาล รวบรวมได้* รวบรวมได*้ ขอ้ มูลแผนกฉกุ เฉินของโรงพยาบาล เรือท่มี ักไดร้ ับการยกเว้นจากกฎหมายการเดินเรอื แหง่ ชาติ: ตำรวจ ภาคขนสง่ ภาคการศกึ ษา ความปลอดภยั ของเด็ก ม ี ความปลอดภยั ทางทะเล ตดิ ตง้ั รัว้ กน้ั เพ่อื ไม่ใหเ้ ด็กเขา้ ถึงสระวา่ ยนำ้ ม ี หน่วยยามชายฝง่ั การสอนว่ายนำ้ ในหลักสตู รของโรงเรยี น มี ภาคการทอ่ งเทย่ี ว จัดใหม้ ผี ้ใู หญด่ แู ลเด็กกอ่ นวัยเรียนอย่างเปน็ ระบบ ม ี สื่อ การสำรวจในชุมชน การดำเนินคดหี ากปล่อยปละละเลยเดก็ ม ี ไมม่ ี อาย ุ เพศ ประเภทเหตกุ ารณจ์ มน้ำ กิจกรรม แหลง่ นำ้ ทักษะดา้ นความปลอดภัยทางน้ำ ทกั ษะทจ่ี ำเปน็ ตอ้ งมีสำหรับครสู อนวา่ ยน้ำ ม ี มกี ารเกบ็ ขอ้ มลู การเสยี ชีวติ จากการจมน้ำในชุมชน: ทักษะทจ่ี ำเป็นต้องมสี ำหรับเจา้ หนา้ ที่ชวี พิทักษ ์ บุคคลสูญหายในทะเลจะถอื ว่าเสียชีวิต: บุคคลสูญหายในทะเลจะถือวา่ จมนำ้ : การลดความเสย่ี งจากภยั พบิ ตั ิ ช่องทางการสื่อสารเฉพาะเพอ่ื ประกาศคำเตอื นเร่ืองภัยพิบัต ิ ไมม่ ี ขอ้ มูลการจมน้ำ ไม่มี มีหน่วยงานหลกั ท่ีเกบ็ รวบรวมขอ้ มูลสถติ ทิ ง้ั หมด ไมม่ ี ไมม่ ี สัดส่วนการเสยี ชวี ติ จากการจมน้ำทเี่ กย่ี วขอ้ งกับแอลกอฮอล์: ไม่มีการตอบกลบั หรือไมเ่ ก่ยี วขอ้ ง การเสียชวี ติ จากการจมนำ้ จำแนกตามกล่มุ อายุ (ป)ี อตั ราการเสียชวี ิตจากการจมน้ำa อตั รา* (รวม) อัตรา (ชาย) อตั รา (หญิง) ้ขอ ูมลตั้งอ ่ยูบนฉันทามติแ ่หงชา ิตและได้ ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อตั รา = อตั ราการเสียชีวิตท่ีปรับตามโครงสร้างมาตรฐานอาย ุ

ประเทศอนิ เดยี ประชากร: กลมุ่ รายได:้ รายไดป้ ระชาชาติ 1 366 418 000 ปานกลาง เฉล่ียต่อคน: ในระดับตำ่ 6920 ดอลลาร์สหรัฐ การจดั การและประสานงานป้องกันการจมนำ้ ไม่มี กลยุทธแ์ ละเป้าหมายการป้องกันการจมนำ้ ม,ี กระทรวงเฉพาะท่ดี ำเนินงาน ดา้ นการบาดเจบ็ ซ่ึงรวมถงึ การจมนำ้ ประเทศอนิ เดียมกี ลไกประสานงานระดับชาติในการปอ้ งกนั การจมน้ำหรอื ไม?่ ประเทศอินเดียมมี ียุทธศ์ าสตร์ ด้านความปลอดภยั ทางน้ำระดับชาตหิ รือไม่? ภาคส่วนและหน่วยงานทีเ่ กีย่ วข้องในการปอ้ งกนั การจมน้ำ : มีเป้าหมายท่ีวดั ไดเ้ ก่ียวกบั การลดการจมนำ้ หรือไม ่ กระทรวงสาธารณสขุ | กระทรวงศึกษาธกิ าร | ตำรวจ | หน่วยงานลดความเส่ียงจากภยั พิบัติ | กระทรวงคมนาคม | หากมี โปรดระบุ: หน่วยรักษาความปลอดภัยทางทะเล | ยามชายฝั่ง/ทหาร | กระทรวงกลาโหม | คณะกรรมการกลางด้านน้ำ | กรมทรพั ยากรนำ้ | กระทรวงการขนสง่ ทางทะเล | กระทรวงการทอ่ งเทยี่ ว | กระทรวงสารสนเทศและการกระจายเสยี ง | กลยุทธ์เหล่านีส้ อดคลอ้ งกบั SDGs หรอื ไม?่ กระทรวงกฎหมายและความยุติธรรม | กระทรวงพัฒนาทักษะและผู้ประกอบการ | กระทรวงการพัฒนาสตรี มีแผนกำลังดำเนินการหรอื มคี วามสนใจท่จี ะพฒั นายทุ ธศาสตรท์ างนำ้ ระดับชาติหรอื ไม?่ มี และเด็ก | กระทรวงสรรพากร | กระทรวงการพฒั นาเมือง | กระทรวงมหาดไทย มาตรการปอ้ งกนั การจมน้ำ มีมาตรการ ความครอบคลมุ มกี ารประเมนิ กฎหมายและระเบียบขอ้ บงั คบั ในการปอ้ งกันการจมนำ้ ส่งิ กดี ขวาง ความปลอดภยั ทางทะเล การบงั คบั ใช ้ กำหนดให้มกี ารจดทะเบียนเรอื ม ี น้อย มาก การฝกึ ทกั ษะการว่ายน้ำ กำหนดให้เรือต้องมใี บอนญุ าต ม ี การดูแลเดก็ ปานกลาง ไม่มี การสรา้ งความตระหนกั เกี่ยวกับการจมนำ้ กำหนดใหม้ กี ารตรวจสอบความปลอดภัยของเรือเปน็ ระยะ มี การจัดการความเส่ยี งจากอทุ กภัย ปานกลาง ไมม่ ี กำหนดใหผ้ ขู้ ับเรอื ต้องมใี บอนุญาต ม ี ระบบเตือนภัยพบิ ัต ิ การสร้างความตระหนักเกย่ี วกับแอลกอฮอล ์ สูง ไม่มี และการว่ายน้ำ/การเดินเรือ บคุ คลท่รี ับผิดตอ่ ความปลอดภัยโดยรวมของเรือ หเจัวา้ หขอนง้า//ผก้ขู ัปบั เตรันอื / ผบู้ งั คับการเรอื / การชว่ ยเหลอื และการช่วยฟน้ื คืนชีพ ตำ่ ไมม่ ี กฎหมายหา้ มบริโภคเครื่องดมื่ แอลกอฮอล์ในผทู้ ีอ่ ยบู่ นเรือ มี สูง ไม่ม ี เจา้ หน้าทช่ี วี พิทักษ ์ สูง ไมม่ ี หากมี ใหร้ ะบุระดับแอลกอฮอลใ์ นเลือดท่ีจำกัด: การค้นหาและชว่ ยเหลอื สงู ไม่ม ี กฎหมายห้ามใช้สารเสพติดกบั การเดินเรือ มี ความปลอดภยั ทางทะเล จำกดั จำนวนผู้โดยสารบนเรือ ม ี สอ่ื จำกัดนำ้ หนักบรรทกุ ของเรอื มี แหลง่ ทมี่ าของข้อมูลการจมน้ำ บทบังคบั เรอ่ื งเสือ้ ชูชีพบนเรอื มี แหล่งข้อมูล ประเภทของข้อมลู การจมนำ้ ที่จัดเกบ็ มาตรฐานเส้อื ชชู พี SOLAS มรณบตั ร การชันสตู รพลกิ ศพ เสยี ชีวิต ขอ้ มลู ทเี่ ก็บ ไมเ่ สียชวี ติ ข้อมูลทเ่ี กบ็ กำหนดจำนวนเส้ือชูชีพ ม ี รวบรวมได้* รวบรวมได*้ ข้อมลู รบั ไวร้ ักษาในโรงพยาบาล เรอื ที่มักไดร้ ับการยกเวน้ จากกฎหมายการเดินเรอื แหง่ ชาติ: ขอ้ มลู แผนกฉกุ เฉนิ ของโรงพยาบาล เรือพื้นบา้ นขนาดเลก็ ตำรวจ ภาคขนส่ง ความปลอดภัยของเด็ก ภาคการศกึ ษา ความปลอดภัยทางทะเล ติดต้งั รัว้ กัน้ เพอ่ื ไม่ใหเ้ ด็กเข้าถงึ สระวา่ ยนำ้ ไมม่ ี หนว่ ยยามชายฝง่ั การสอนว่ายนำ้ ในหลักสูตรของโรงเรยี น ไม่มี ภาคการทอ่ งเทยี่ ว จดั ให้มผี ู้ใหญ่ดแู ลเด็กกอ่ นวยั เรยี นอย่างเป็นระบบ ไม่มี สอื่ การสำรวจในชมุ ชน การดำเนนิ คดีหากปล่อยปละละเลยเด็ก ไม่มี ทกั ษะด้านความปลอดภยั ทางน้ำ ทักษะทีจ่ ำเปน็ ต้องมสี ำหรับครูสอนวา่ ยนำ้ ไม่มี ทักษะทจี่ ำเป็นต้องมีสำหรับเจ้าหน้าทช่ี วี พทิ ักษ์ ไม่ม ี อายุ เพศ ประเภทเหตุการณจ์ มน้ำ กิจกรรม แหล่งนำ้ การลดความเส่ียงจากภัยพิบตั ิ ช่องทางการส่ือสารเฉพาะเพื่อประกาศคำเตอื นเรื่องภยั พบิ ัติ ไมม่ ี มกี ารเกบ็ ขอ้ มลู การเสียชวี ิตจากการจมน้ำในชมุ ชน: บุคคลสญู หายในทะเลจะถือวา่ เสยี ชวี ิต: ไม่มี ข้อมลู การจมนำ้ บคุ คลสูญหายในทะเลจะถือวา่ จมนำ้ : มหี นว่ ยงานหลักที่เก็บรวบรวมขอ้ มูลสถิติทง้ั หมด ไมม่ ี ไม่มี สัดสว่ นการเสยี ชวี ติ จากการจมน้ำที่เก่ียวข้องกบั แอลกอฮอล:์ ไมม่ ี - ไมม่ กี ารตอบกลับหรือไม่เกย่ี วข้อง การเสยี ชีวติ จากการจมนำ้ จำแนกตามกลมุ่ อายุ (ปี) อัตราการเสียชีวิตจากการจมนำ้ a อัตรา* (รวม) อตั รา (ชาย) อัตรา (หญงิ ) ข้อมูลตั้งอ ่ยูบนฉันทาม ิตแห่งชา ิตและไ ้ด ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อัตรา = อตั ราการเสียชวี ิตทปี่ รบั ตามโครงสรา้ งมาตรฐานอาย ุ

ประเทศมัลดฟี ส ์ ประชากร: กลุม่ รายได้: รายไดป้ ระชาชาติ 531 000 ปานกลาง เฉล่ียต่อคน: การจัดการและประสานงานป้องกันการจมนำ้ ในระดบั สูง 18 380 ดอลลาร์สหรัฐ ประเทศมัลดฟี ส์มีกลไกประสานงานระดบั ชาตใิ นการป้องกันการจมนำ้ หรอื ไม่? กลยทุ ธ์และเปา้ หมายการป้องกนั การจมนำ้ ไม่มี ไม่ม ี ประเทศมลั ดฟี สม์ ยี ุทธศ์ าสตรด์ ้านความปลอดภยั ทางนำ้ ระดบั ชาติหรือไม?่ ภาคส่วนและหน่วยงานทเี่ กย่ี วข้องในการป้องกันการจมนำ้ : มีเป้าหมายที่วัดไดเ้ กย่ี วกบั การลดการจมน้ำหรือไม ่ หากมี โปรดระบุ: กระทรวงสาธารณสุข | กระทรวงศกึ ษาธกิ าร | ตำรวจ | กรมอตุ ุนยิ มวทิ ยา | กระทรวงคมนาคม | หน่วยรักษา ความปลอดภยั ทางทะเล | ยามชายฝงั่ /ทหาร | องคก์ รพฒั นาเอกชน | องคก์ ารบรหิ ารสว่ นทอ้ งถนิ่ | กระทรวงการทอ่ งเทย่ี ว กลยุทธ์เหล่านส้ี อดคล้องกบั SDGs หรือไม?่ ม ี มีแผนกำลงั ดำเนนิ การหรอื มคี วามสนใจที่จะพฒั นายทุ ธศาสตรท์ างนำ้ ระดบั ชาติหรือไม่? มาตรการปอ้ งกันการจมนำ้ มีมาตรการ ความครอบคลุม มกี ารประเมนิ กฎหมายและระเบยี บขอ้ บังคับในการปอ้ งกนั การจมนำ้ ปานกลาง ส่ิงกดี ขวาง ความปลอดภัยทางทะเล การบังคับใช้ การฝึกทกั ษะการวา่ ยน้ำ ปานกลาง นอ้ ย มาก การดูแลเดก็ ปานกลาง การสรา้ งความตระหนกั เกย่ี วกับการจมน้ำ ปานกลาง กำหนดใหม้ กี ารจดทะเบยี นเรอื มี การจัดการความเสี่ยงจากอทุ กภยั ปานกลาง กำหนดใหเ้ รือตอ้ งมใี บอนุญาต ม ี ระบบเตอื นภัยพบิ ตั ิ สงู การสรา้ งความตระหนกั เกีย่ วกับแอลกอฮอล ์ กำหนดให้มีการตรวจสอบความปลอดภยั ของเรอื เป็นระยะ มี และการว่ายน้ำ/การเดนิ เรือ การช่วยเหลอื และการชว่ ยฟ้ืนคนื ชพี ปานกลาง กำหนดให้ผูข้ ับเรอื ตอ้ งมีใบอนญุ าต มี เจ้าหน้าทชี่ วี พทิ ักษ ์ บคุ คลที่รับผิดต่อความปลอดภัยโดยรวมของเรอื เจา้ ของ / ผู้ขับเรือ /ลูกเรอื การคน้ หาและชว่ ยเหลอื สงู ความปลอดภยั ทางทะเล สงู กฎหมายห้ามบรโิ ภคเครื่องดม่ื แอลกอฮอลใ์ นผู้ท่อี ยูบ่ นเรอื ไมม่ ี ส่อื หากมี ใหร้ ะบุระดับแอลกอฮอล์ในเลือดทจ่ี ำกดั : - กฎหมายห้ามใชส้ ารเสพติดกบั การเดินเรอื ไมม่ ี จำกัดจำนวนผู้โดยสารบนเรอื ม ี แหลง่ ท่ีมาของขอ้ มลู การจมน้ำ จำกัดนำ้ หนักบรรทกุ ของเรอื ม ี ประเภทของข้อมลู การจมนำ้ ทจ่ี ัดเกบ็ บทบงั คบั เรือ่ งเส้อื ชชู ีพบนเรือ มี มาตรฐานเส้อื ชูชพี National Standard base on IMO แหล่งข้อมูล เสียชีวติ ขอ้ มูลทเี่ กบ็ ไมเ่ สยี ชีวติ ขอ้ มลู ที่เก็บ รวบรวมได้* รวบรวมได้* กำหนดจำนวนเสอื้ ชชู ีพ ม ี มรณบัตร เรือทม่ี กั ได้รบั การยกเว้นจากกฎหมายการเดนิ เรอื แหง่ ชาติ: การชันสตู รพลิกศพ ข้อมูลรบั ไวร้ กั ษาในโรงพยาบาล ความปลอดภยั ของเดก็ ไม่มี ขอ้ มลู แผนกฉกุ เฉินของโรงพยาบาล ติดต้ังรั้วกนั้ เพอ่ื ไม่ให้เด็กเขา้ ถงึ สระวา่ ยน้ำ ไม่ม ี ตำรวจ การสอนว่ายนำ้ ในหลักสตู รของโรงเรียน ไมม่ ี ภาคขนสง่ จัดให้มผี ้ใู หญ่ดแู ลเดก็ ก่อนวัยเรียนอย่างเป็นระบบ มี ภาคการศึกษา การดำเนนิ คดหี ากปล่อยปละละเลยเดก็ ความปลอดภยั ทางทะเล ไมม่ ี หนว่ ยยามชายฝง่ั ทกั ษะดา้ นความปลอดภัยทางน้ำ ไมม่ ี ภาคการทอ่ งเทย่ี ว ทกั ษะทีจ่ ำเปน็ ต้องมีสำหรบั ครูสอนว่ายน้ำ สือ่ ทักษะที่จำเป็นตอ้ งมีสำหรบั เจา้ หนา้ ท่ชี วี พทิ ักษ ์ ไมม่ ี การสำรวจในชุมชน การลดความเสย่ี งจากภยั พบิ ตั ิ ช่องทางการส่อื สารเฉพาะเพอื่ ประกาศคำเตอื นเรอ่ื งภัยพบิ ัติ ไม่มี อาย ุ เพศ ประเภทเหตุการณจ์ มนำ้ กจิ กรรม แหลง่ น้ำ ข้อมูลการจมนำ้ มีการเกบ็ ขอ้ มลู การเสียชีวิตจากการจมน้ำในชมุ ชน: ไมม่ ี มหี น่วยงานหลักท่ีเกบ็ รวบรวมขอ้ มูลสถิตทิ ้ังหมด บคุ คลสูญหายในทะเลจะถือว่าเสียชีวติ : ไมม่ ี บุคคลสญู หายในทะเลจะถือว่าจมน้ำ: ไมม่ ี สดั ส่วนการเสียชีวติ จากการจมนำ้ ท่เี กย่ี วข้องกับแอลกอฮอล์: การเสยี ชีวติ จากการจมนำ้ จำแนกตามกลุม่ อายุ (ป)ี อัตราการเสยี ชีวติ จากการจมน้ำa ไม่มีการตอบกลับหรอื ไมเ่ ก่ยี วข้อง อัตรา (หญงิ ) อตั รา* (รวม) อัตรา (ชาย) ้ขอ ูมลตั้งอ ่ยูบนฉันทามติแ ่หงชา ิตและได้ ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อตั รา = อตั ราการเสียชวี ิตที่ปรับตามโครงสรา้ งมาตรฐานอายุ

ประเทศเมียนมา ประชากร: กลุ่มรายได้: รายได้ประชาชาติ 54 045 000 ปานกลาง เฉล่ยี ต่อคน: การจัดการและประสานงานป้องกนั การจมน้ำ ในระดับตำ่ 5170 ดอลลารส์ หรัฐ ประเทศเมียนมามกี ลไกประสานงานระดบั ชาตใิ นการปอ้ งกนั การจมนำ้ หรอื ไม่ ? กลยทุ ธ์และเป้าหมายการปอ้ งกนั การจมนำ้ ไมม่ ี ไมม่ ี ประเทศเมียนมามีมยี ทุ ธศ์ าสตรด์ า้ นความปลอดภยั ทางนำ้ ระดบั ชาตหิ รอื ไม?่ ภาคส่วนและหนว่ ยงานทเี่ กยี่ วขอ้ งในการปอ้ งกนั การจมนำ้ : มเี ปา้ หมายทีว่ ดั ได้เก่ียวกับการลดการจมน้ำหรือไม ่ หากมี โปรดระบุ: กระทรวงสาธารณสขุ และกฬี า | กระทรวงศกึ ษาธิการ | กระทรวงมหาดไทย | กระทรวงสวสั ดิการสังคม | กระทรวง กลยทุ ธเ์ หล่านส้ี อดคล้องกบั SDGs หรือไม่? สารสนเทศ | กระทรวงคมนาคมและการสื่อสาร | หน่วยรักษาความปลอดภัยทางทะเล | ยามชายฝั่ง/ทหาร | สภากาชาด | กระทรวงการวางแผนและการคลงั | กระทรวงเกษตรและชลประทาน มาตรการป้องกันการจมน้ำ มีแผนกำลงั ดำเนนิ การหรือมคี วามสนใจทจี่ ะพัฒนายทุ ธศาสตร์ทางน้ำระดับชาติหรอื ไม?่ มี มีมาตรการ ความครอบคลุม มกี ารประเมิน สิง่ กดี ขวาง ปานกลาง ไมม่ ี กฎหมายและระเบียบขอ้ บังคบั ในการป้องกนั การจมนำ้ การฝกึ ทกั ษะการว่ายนำ้ ต่ำ ไมม่ ี การบังคับใช้ การดูแลเด็ก ปานกลาง นอ้ ย มาก ตำ่ ไมม่ ี ความปลอดภัยทางทะเล ม ี การสรา้ งความตระหนักเกี่ยวกบั การจมนำ้ ปานกลาง ไมม่ ี กำหนดใหม้ กี ารจดทะเบียนเรือ ม ี ปานกลาง ไมม่ ี กำหนดให้เรอื ต้องมใี บอนญุ าต การจัดการความเสีย่ งจากอุทกภยั ต่ำ มี ม ี ม ี ระบบเตอื นภยั พิบตั ิ ปานกลาง ไมม่ ี กำหนดใหม้ ีการตรวจสอบความปลอดภยั ของเรือเป็นระยะ เจ้าของ / ผู้ขบั เรือ /ลูกเรือ การสรา้ งความตระหนกั เกีย่ วกับแอลกอฮอล ์ ต่ำ และการว่ายนำ้ /การเดนิ เรือ ปานกลาง ม ี สูง กำหนดให้ผขู้ ับเรือตอ้ งมใี บอนุญาต 0.0025 มลิ ลกิ รัม การชว่ ยเหลอื และการช่วยฟื้นคนื ชพี ไม่ม ี บุคคลทร่ี บั ผดิ ตอ่ ความปลอดภยั โดยรวมของเรือ ไมม่ ี เจ้าหน้าทช่ี ีวพทิ กั ษ ์ ไมม่ ี กฎหมายหา้ มบริโภคเคร่อื งด่ืมแอลกอฮอล์ในผทู้ ีอ่ ยบู่ นเรอื การค้นหาและชว่ ยเหลอื หากมี ให้ระบรุ ะดบั แอลกอฮอลใ์ นเลอื ดท่ีจำกดั : ม ี ความปลอดภัยทางทะเล กฎหมายหา้ มใชส้ ารเสพติดกับการเดินเรือ มี - สอ่ื จำกัดจำนวนผู้โดยสารบนเรือ ม ี แหล่งทมี่ าของขอ้ มลู การจมน้ำ ประเภทของขอ้ มลู การจมนำ้ ท่ีจัดเก็บ จำกัดน้ำหนักบรรทกุ ของเรือ มี แหลง่ ข้อมูล เสียชวี ิต ข้อมูลทเ่ี ก็บ ไม่เสยี ชีวิต ข้อมลู ท่ีเกบ็ บทบังคบั เร่อื งเสื้อชูชพี บนเรอื มี มรณบตั ร รวบรวมได*้ รวบรวมได้* มาตรฐานเส้ือชูชีพ SOLAS การชนั สตู รพลิกศพ กำหนดจำนวนเสือ้ ชชู ีพ มี เรือที่มักได้รับการยกเว้นจากกฎหมายการเดนิ เรอื แหง่ ชาติ: ขอ้ มูลรับไว้รักษาในโรงพยาบาล ความปลอดภยั ของเด็ก ขอ้ มลู แผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาล ตำรวจ ติดต้ังรว้ั ก้ันเพือ่ ไม่ให้เด็กเข้าถึงสระวา่ ยน้ำ ไมม่ ี ภาคขนสง่ การสอนวา่ ยนำ้ ในหลกั สูตรของโรงเรียน ไม่มี ภาคการศึกษา ไม่มี ความปลอดภัยทางทะเล จดั ใหม้ ผี ู้ใหญด่ ูแลเดก็ ก่อนวยั เรียนอยา่ งเป็นระบบ ม ี หน่วยยามชายฝ่งั การดำเนนิ คดีหากปลอ่ ยปละละเลยเดก็ ภาคการท่องเทยี่ ว ไม่มี สือ่ ทักษะดา้ นความปลอดภยั ทางน้ำ ไม่มี ระบบเฝ้าระวงั การบาดเจบ็ แหล่งน้ำ ทักษะท่จี ำเป็นตอ้ งมีสำหรบั ครสู อนว่ายน้ำ ไมม่ ี อาย ุ เพศ ประเภทเหตุการณ์จมนำ้ กจิ กรรม ทกั ษะทีจ่ ำเปน็ ตอ้ งมสี ำหรับเจ้าหน้าทีช่ วี พทิ ักษ์ ไม่ม ี มกี ารเก็บข้อมูลการเสียชีวติ จากการจมนำ้ ในชมุ ชน: ไมม่ ี การลดความเสี่ยงจากภัยพบิ ตั ิ บคุ คลสญู หายในทะเลจะถือว่าเสยี ชีวิต: ไม่ม ี ช่องทางการส่ือสารเฉพาะเพือ่ ประกาศคำเตอื นเรื่องภัยพิบตั ิ บุคคลสูญหายในทะเลจะถอื ว่าจมนำ้ : ไมม่ ี ขอ้ มูลการจมน้ำ สดั ส่วนการเสียชีวติ จากการจมนำ้ ทเ่ี กยี่ วขอ้ งกับแอลกอฮอล์: - มีหนว่ ยงานหลักท่เี กบ็ รวบรวมขอ้ มลู สถติ ิทง้ั หมด - ไมม่ ีการตอบกลบั หรือไม่เกีย่ วขอ้ ง การเสยี ชวี ติ จากการจมนำ้ จำแนกตามกลมุ่ อายุ (ปี) อตั ราการเสยี ชวี ติ จากการจมนำ้ a อตั รา* (รวม) อตั รา (ชาย) อตั รา (หญิง) ข้อมูลตั้งอ ่ยูบนฉันทาม ิตแห่งชา ิตและไ ้ด ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อัตรา = อัตราการเสียชวี ิตท่ีปรบั ตามโครงสร้างมาตรฐานอายุ

ประเทศเนปาล ประชากร: กลมุ่ รายได้: รายไดป้ ระชาชาติ 28 609 000 ปานกลาง เฉล่ยี ตอ่ คน: การจดั การและประสานงานป้องกนั การจมนำ้ ในระดับตำ่ 3610 ดอลลารส์ หรัฐ ประเทศเนปาลมีกลไกประสานงานระดับชาตใิ นการป้องกันการจมนำ้ หรอื ไม่? กลยุทธแ์ ละเปา้ หมายการป้องกนั การจมนำ้ ไม่มี ไมม่ ี ประเทศเนปาลมียุทธ์ศาสตร์ด้านความปลอดภยั ทางน้ำระดับชาตหิ รอื ไม?่ ภาคส่วนและหนว่ ยงานทีเ่ กยี่ วขอ้ งในการป้องกนั การจมนำ้ : มีเป้าหมายทวี่ ัดได้เกยี่ วกับการลดการจมนำ้ หรอื ไม ่ - หากมี โปรดระบุ: กระทรวงสาธารณสุข | กระทรวงศึกษาธิการ | ตำรวจ | กรมอุตุนิยมวิทยา | กระทรวงมหาดไทย | - กองกำลงั ตำรวจติดอาวุธ กลยุทธเ์ หล่าน้สี อดคลอ้ งกบั SDGs หรือไม่? มี มแี ผนกำลังดำเนนิ การหรอื มคี วามสนใจที่จะพัฒนายุทธศาสตรท์ างนำ้ ระดบั ชาตหิ รอื ไม่? มาตรการป้องกันการจมนำ้ มีมาตรการ ความครอบคลุม มกี ารประเมิน ส่ิงกีดขวาง ต่ำ ไม่ม ี กฎหมายและระเบียบข้อบังคับในการปอ้ งกนั การจมน้ำ การฝกึ ทกั ษะการวา่ ยนำ้ ต่ำ ไม่มี การดูแลเดก็ ปานกลาง ไม่มี ความปลอดภยั ทางทะเล การบงั คบั ใช้ การสรา้ งความตระหนักเก่ียวกับการจมน้ำ ตำ่ กำหนดให้มกี ารจดทะเบียนเรือ น้อย มาก การจัดการความเส่ยี งจากอทุ กภัย ปานกลาง ไม่มี ก ำหนดให้เรือต้องมใี บอนญุ าต ระบบเตอื นภัยพิบตั ิ ปานกลาง ไมม่ ี การสรา้ งความตระหนักเกย่ี วกบั แอลกอฮอล์ ม ี กำหนดใหม้ กี ารตรวจสอบความปลอดภยั ของเรือเป็นระยะ และการว่ายนำ้ /การเดินเรอื ต่ำ ไ มม่ ี การชว่ ยเหลือและการช่วยฟ้นื คืนชีพ ต่ำ ไมม่ ี กำหนดใหผ้ ขู้ ับเรือตอ้ งมีใบอนุญาต เจ้าหน้าทชี่ วี พิทกั ษ ์ การค้นหาและชว่ ยเหลือ ปานกลาง ไมม่ ี บุคคลท่ีรับผดิ ตอ่ ความปลอดภัยโดยรวมของเรือ ความปลอดภยั ทางทะเล ปานกลาง ไม่มี กฎหมายห้ามบรโิ ภคเครอ่ื งดื่มแอลกอฮอลใ์ นผทู้ ี่อยบู่ นเรอื ไม่มี หากมี ให้ระบุระดบั แอลกอฮอลใ์ นเลอื ดท่ีจำกัด: ส่ือ ต่ำ ไม่ม ี กฎหมายหา้ มใชส้ ารเสพติดกบั การเดินเรอื จำกัดจำนวนผูโ้ ดยสารบนเรือ แหล่งท่มี าของข้อมูลการจมน้ำ จำกดั นำ้ หนกั บรรทุกของเรือ ประเภทของข้อมลู การจมน้ำทจ่ี ัดเกบ็ บทบงั คบั เรื่องเสื้อชูชีพบนเรอื มาตรฐานเส้อื ชูชีพ แหล่งข้อมูล เสียชีวิต ข้อมูลที่เกบ็ ไม่เสยี ชีวติ ข้อมลู ท่เี กบ็ รวบรวมได้* รวบรวมได้* กำหนดจำนวนเส้ือชชู พี มรณบตั ร เรือที่มักได้รบั การยกเวน้ จากกฎหมายการเดินเรือแหง่ ชาต:ิ การชันสตู รพลิกศพ ความปลอดภยั ของเด็ก ไม่มี ตดิ ต้ังร้วั ก้ันเพอื่ ไมใ่ หเ้ ดก็ เข้าถึงสระว่ายน้ำ ไม่ม ี ขอ้ มูลรบั ไวร้ กั ษาในโรงพยาบาล การสอนว่ายนำ้ ในหลกั สตู รของโรงเรียน ไม่มี ขอ้ มูลแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาล จดั ใหม้ ผี ใู้ หญด่ ูแลเดก็ ก่อนวัยเรียนอย่างเปน็ ระบบ มี ตำรวจ การดำเนินคดีหากปลอ่ ยปละละเลยเดก็ ภาคขนส่ง ไม่มี ภาคการศึกษา ทักษะดา้ นความปลอดภัยทางน้ำ ไม่ม ี ความปลอดภยั ทางทะเล ทกั ษะท่ีจำเปน็ ตอ้ งมสี ำหรับครสู อนวา่ ยน้ำ หนว่ ยยามชายฝั่ง ทักษะท่ีจำเปน็ ต้องมสี ำหรบั เจา้ หน้าท่ีชีวพทิ กั ษ ์ ไม่มี ภาคการท่องเท่ียว การลดความเสีย่ งจากภยั พบิ ัติ สื่อ ช่องทางการส่อื สารเฉพาะเพือ่ ประกาศคำเตอื นเรื่องภยั พบิ ตั ิ ม ี อื่นๆ ขอ้ มลู การจมน้ำ อาย ุ เพศ ประเภทเหตกุ ารณจ์ มนำ้ กิจกรรม แหลง่ น้ำ มีหนว่ ยงานหลักทเ่ี กบ็ รวบรวมขอ้ มูลสถติ ิทง้ั หมด มีการเกบ็ ขอ้ มูลการเสียชวี ติ จากการจมน้ำในชุมชน: ม ี บุคคลสญู หายในทะเลจะถือวา่ เสียชีวติ : ไมม่ ี ไมม่ ี บุคคลสญู หายในทะเลจะถือว่าจมน้ำ: 21.9% สดั สว่ นการเสยี ชวี ติ จากการจมนำ้ ทเี่ กยี่ วขอ้ งกบั แอลกอฮอล:์ การเสยี ชวี ติ จากการจมนำ้ จำแนกตามกลุ่มอายุ (ปี) อัตราการเสยี ชวี ิตจากการจมน้ำa ไม่มกี ารตอบกลบั หรือไมเ่ กย่ี วข้อง อัตรา (หญงิ ) อัตรา* (รวม) อัตรา (ชาย) ้ขอ ูมลตั้งอ ่ยูบนฉันทามติแ ่หงชา ิตและได้ ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อตั รา = อัตราการเสียชวี ติ ที่ปรับตามโครงสรา้ งมาตรฐานอาย ุ

ประเทศศรีลังกา ประชากร: กลมุ่ รายได้: รายได้ประชาชาติ 21 324 000 ปานกลาง เฉลยี่ ตอ่ คน: ในระดับต่ำ 13 260 ดอลลาร์สหรัฐ การจัดการและประสานงานป้องกันการจมนำ้ กลยุทธแ์ ละเป้าหมายการปอ้ งกันการจมนำ้ ประเทศศรลี งั กามีกลไกประสานงานระดบั ชาติในการปอ้ งกนั การจมนำ้ หรอื ไม่? มี ประเทศศรลี งั กามยี ทุ ธศ์ าสตรด์ า้ นความปลอดภยั ทางนำ้ ระดบั ชาตหิ รอื ไม?่ ม,ี ยุทธศาสตรร์ ะดับชาต/ิ นโยบาย ด้านการบาดเจบ็ ซงึ่ รวมถงึ การจมน้ำ ภาคส่วนและหน่วยงานทีเ่ ก่ยี วข้องในการป้องกันการจมน้ำ : มีเป้าหมายท่ีวดั ได้เกีย่ วกับการลดการจมนำ้ หรือไม ่ ไมม่ ี หากมี โปรดระบุ: ม ี กระทรวงสาธารณสุข | กระทรวงศึกษาธิการ | ตำรวจ | หน่วยงานลดความเส่ียงจากภัยพิบัติ | หน่วยรักษา กลยุทธ์เหลา่ นสี้ อดคล้องกับ SDGs หรอื ไม?่ ความปลอดภัยทางทะเล | ยามชายฝ่ัง/ทหาร | กระทรวงการท่องเท่ียว | สมาคมช่วยชีวิตแห่งศรีลังกา | สถาบันการศกึ ษา มาตรการป้องกนั การจมนำ้ มีแผนกำลังดำเนนิ การหรอื มีความสนใจท่ีจะพัฒนายุทธศาสตร์ทางนำ้ ระดบั ชาตหิ รือไม่? มี มมี าตรการ ความครอบคลมุ มกี ารประเมิน ส่ิงกีดขวาง ไม่ม ี การฝกึ ทกั ษะการว่ายน้ำ ไมม่ ี กฎหมายและระเบยี บขอ้ บงั คบั ในการปอ้ งกนั การจมน้ำ การดูแลเดก็ ไม่มี ความปลอดภัยทางทะเล การบงั คบั ใช้ การสรา้ งความตระหนักเกย่ี วกับการจมน้ำ ไมม่ ี กำหนดใหม้ ีการจดทะเบียนเรอื นอ้ ย มาก ไมม่ ี กำหนดใหเ้ รือตอ้ งมใี บอนุญาต ม ี การจัดการความเส่ียงจากอทุ กภยั ไม่ม ี ม ี ระบบเตอื นภัยพิบตั ิ กำหนดให้มีการตรวจสอบความปลอดภัยของเรอื เป็นระยะ การสร้างความตระหนกั เกีย่ วกับแอลกอฮอล ์ ม ี และการวา่ ยน้ำ/การเดินเรือ การช่วยเหลือและการชว่ ยฟ้นื คืนชพี ไมม่ ี กำหนดให้ผขู้ ับเรือต้องมใี บอนุญาต มี เจ้าหนา้ ทช่ี วี พทิ ักษ์ ไม่ม ี บุคคลท่ีรบั ผดิ ตอ่ ความปลอดภัยโดยรวมของเรือ เจ้าของ การคน้ หาและช่วยเหลอื ไม่ม ี ไม่ม ี กฎหมายห้ามบริโภคเครือ่ งดื่มแอลกอฮอลใ์ นผู้ทอี่ ย่บู นเรือ - สงู ไมม่ ี หากมี ให้ระบรุ ะดบั แอลกอฮอล์ในเลือดที่จำกดั : ไมม่ ี - ความปลอดภัยทางทะเล ส่ือ กฎหมายหา้ มใชส้ ารเสพติดกับการเดนิ เรือ จำกดั จำนวนผู้โดยสารบนเรอื ม ี แหลง่ ทีม่ าของขอ้ มูลการจมนำ้ ประเภทของข้อมูลการจมน้ำท่ีจัดเก็บ จำกัดน้ำหนกั บรรทกุ ของเรอื มี บทบงั คบั เร่ืองเส้อื ชูชพี บนเรือ ไม่ม ี แหลง่ ข้อมูล เสียชวี ิต ขอ้ มลู ท่เี กบ็ ไม่เสียชวี ติ ขอ้ มูลทเ่ี ก็บ มาตรฐานเสื้อชชู พี 1570/32 Ai 9th October - 2008 รวบรวมได*้ รวบรวมได้* กำหนดจำนวนเส้อื ชชู พี มี มรณบัตร การชันสตู รพลิกศพ เรือทีม่ กั ไดร้ บั การยกเวน้ จากกฎหมายการเดินเรือแหง่ ชาติ: ขอ้ มลู รบั ไว้รกั ษาในโรงพยาบาล ขอ้ มลู แผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาล ความปลอดภยั ของเด็ก ไมม่ ี ตำรวจ ไม่มี ตดิ ต้ังรว้ั กน้ั เพ่ือไมใ่ ห้เด็กเขา้ ถงึ สระว่ายน้ำ ไมม่ ี ภาคขนส่ง การสอนวา่ ยนำ้ ในหลักสูตรของโรงเรียน ภาคการศึกษา จดั ให้มผี ูใ้ หญ่ดแู ลเดก็ ก่อนวยั เรยี นอย่างเป็นระบบ ความปลอดภัยทางทะเล หน่วยยามชายฝงั่ แหล่งนำ้ การดำเนนิ คดีหากปล่อยปละละเลยเดก็ ม ี ภาคการท่องเท่ยี ว ทกั ษะด้านความปลอดภยั ทางนำ้ ไมม่ ี สอ่ื ไมม่ ี ระบบเฝ้าระวังการบาดเจ็บ ทกั ษะท่จี ำเป็นตอ้ งมสี ำหรับครสู อนว่ายนำ้ มี ทกั ษะทจี่ ำเป็นต้องมสี ำหรบั เจา้ หนา้ ที่ชวี พิทกั ษ์ อายุ เพศ ประเภทเหตุการณจ์ มน้ำ กิจกรรม มี การลดความเส่ียงจากภยั พบิ ัต ิ มีการเกบ็ ขอ้ มลู การเสียชีวิตจากการจมน้ำในชมุ ชน: มี ช่องทางการสอ่ื สารเฉพาะเพอ่ื ประกาศคำเตือนเรื่องภยั พบิ ัติ บุคคลสูญหายในทะเลจะถอื วา่ เสียชีวิต: ไม่ม ี บุคคลสญู หายในทะเลจะถอื ว่าจมนำ้ : ไมม่ ี ข้อมูลการจมน้ำ สดั ส่วนการเสียชวี ิตจากการจมนำ้ ท่ีเกีย่ วขอ้ งกบั แอลกอฮอล์: มีหนว่ ยงานหลักที่เกบ็ รวบรวมข้อมูลสถิตทิ ้ังหมด - ไมม่ กี ารตอบกลับหรือไมเ่ กย่ี วขอ้ ง การเสยี ชวี ติ จากการจมน้ำจำแนกตามกลมุ่ อายุ (ป)ี อตั ราการเสยี ชวี ติ จากการจมนำ้ a อัตรา* (รวม) อตั รา (ชาย) อัตรา (หญิง) ข้อมูลตั้งอ ่ยูบนฉันทาม ิตแห่งชา ิตและไ ้ด ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อัตรา = อตั ราการเสียชีวติ ทป่ี รับตามโครงสรา้ งมาตรฐานอายุ

ประเทศไทย ประชากร: กลมุ่ รายได:้ รายไดป้ ระชาชาต ิ 69 626 000 ปานกลาง เฉลีย่ ตอ่ คน: ในระดบั สูง 18 570 ดอลลารส์ หรัฐ การจัดการและประสานงานปอ้ งกนั การจมนำ้ กลยทุ ธแ์ ละเป้าหมายการป้องกันการจมนำ้ ประเทศไทยมีกลไกประสานงานระดบั ชาตใิ นการปอ้ งกนั การจมนำ้ หรอื ไม่? มี ประเทศไทยมียุทธศ์ าสตรด์ า้ น ม,ี ยทุ ธศ์ าสตร/์ นโยบายระดับชาต ิ ความปลอดภัยทางน้ำระดบั ชาตหิ รอื ไม?่ และระดับกระทรวง ทด่ี ำเนนิ งานด้านการบาดเจ็บ ภาคสว่ นและหนว่ ยงานทเ่ี ก่ียวขอ้ งในการปอ้ งกันการจมนำ้ : ซ่ึงรวมถึงการจมน้ำ กระทรวงสาธารณสุข | กระทรวงศึกษาธิการ | ตำรวจ | กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย | กรมเจ้าท่า | มีเปา้ หมายท่ีวดั ไดเ้ กี่ยวกับการลดการจมนำ้ หรอื ไม ่ มี ยามชายฝั่ง/ทหาร | องค์กรพัฒนาเอกชน | กระทรวงมหาดไทย | กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา | หากมี โปรดระบ:ุ สถาบันการแพทยฉ์ ุกเฉนิ แหง่ ชาต ิ อตั ราการเสียชีวติ ตอ่ ประชากรแสนคนจากการจมน้ำของเด็กอายุตำ่ กวา่ 15 น้อยกวา่ 2.5 อตั ราการเสียชวี ติ ตอ่ ประชากรแสนคนจากการจมนำ้ ของทุกกลุ่มอายุ ลดลงอยา่ งน้อยรอ้ ยละ 50 มาตรการป้องกันการจมน้ำ กลยุทธเ์ หล่านส้ี อดคลอ้ งกบั SDGs ทเ่ี กี่ยวข้องหรอื ไม?่ ม ี มีมาตรการ ความครอบคลุม มกี ารประเมิน มแี ผนกำลังดำเนินการหรือมคี วามสนใจที่จะพัฒนายทุ ธศาสตรท์ างน้ำระดับชาติหรอื ไม่? สิ่งกดี ขวาง ต่ำ ม ี กฎหมายและระเบียบขอ้ บงั คบั ในการป้องกนั การจมนำ้ การฝกึ ทักษะการว่ายนำ้ ปานกลาง ม ี การดูแลเดก็ สงู ม ี การบังคับใช ้ น้อย มาก การสร้างความตระหนักเกี่ยวกบั การจมนำ้ ปานกลาง ม ี ความปลอดภัยทางทะเล การจัดการความเส่ยี งจากอุทกภัย ปานกลาง ม ี กำหนดใหม้ ีการจดทะเบียนเรอื มี กำหนดใหเ้ รือต้องมใี บอนุญาต มี ระบบเตือนภัยพบิ ัต ิ สงู ม ี สูง ม ี การสร้างความตระหนักเกี่ยวกับแอลกอฮอล์ สงู กำหนดใหม้ กี ารตรวจสอบความปลอดภัยของเรือเปน็ ระยะ มี และการว่ายน้ำ/การเดนิ เรือ มี การชว่ ยเหลอื และการชว่ ยฟน้ื คืนชพี กำหนดใหผ้ ู้ขับเรอื ตอ้ งมีใบอนุญาต ม ี บคุ คลทรี่ บั ผิดตอ่ ความปลอดภยั โดยรวมของเรือ เจา้ ของ / ผขู้ ับเรอื /ลกู เรือ เจา้ หนา้ ทช่ี วี พทิ กั ษ ์ ตำ่ มี สูง มี การค้นหาและช่วยเหลอื กฎหมายห้ามบริโภคเครอื่ งดมื่ แอลกอฮอลใ์ นผู้ทอี่ ยูบ่ นเรือ มี สูง ม ี หากมี ให้ระบุระดบั แอลกอฮอลใ์ นเลอื ดท่จี ำกดั : - ความปลอดภยั ทางทะเล สูง มี ส่อื กฎหมายห้ามใชส้ ารเสพติดกบั การเดนิ เรือ มี แหลง่ ทีม่ าของข้อมลู การจมน้ำ จำกัดจำนวนผ้โู ดยสารบนเรอื มี ประเภทของขอ้ มลู การจมนำ้ ท่จี ดั เกบ็ จำกดั นำ้ หนักบรรทกุ ของเรือ มี บทบังคบั เร่อื งเสื้อชชู พี บนเรอื ไม่ม ี แหล่งขอ้ มูล เสยี ชวี ิต ขอ้ มูลที่เก็บ ไม่เสียชวี ติ ขอ้ มูลทเ่ี ก็บ รวบรวมได*้ รวบรวมได้* มาตรฐานเสอื้ ชชู ีพ EN ISO 12402 and IMO มรณบัตร กำหนดจำนวนเสือ้ ชชู ีพ มี การชนั สตู รพลิกศพ เรือที่มกั ไดร้ บั การยกเวน้ จากกฎหมายการเดนิ เรอื แหง่ ชาติ: ขอ้ มูลรบั ไว้รกั ษาในโรงพยาบาล ความปลอดภยั ของเดก็ มี ข้อมลู แผนกฉกุ เฉินของโรงพยาบาล ตดิ ต้งั รว้ั กั้นเพ่ือไม่ใหเ้ ด็กเข้าถึงสระว่ายนำ้ ไม่มี ตำรวจ การสอนวา่ ยนำ้ ในหลักสูตรของโรงเรียน มี จดั ใหม้ ผี ใู้ หญ่ดูแลเด็กกอ่ นวัยเรียนอยา่ งเป็นระบบ มี ภาคขนสง่ การดำเนินคดีหากปลอ่ ยปละละเลยเด็ก ภาคการศกึ ษา ไมม่ ี ความปลอดภยั ทางทะเล ทักษะด้านความปลอดภยั ทางน้ำ ไม่ม ี หน่วยยามชายฝง่ั ทักษะท่ีจำเปน็ ตอ้ งมสี ำหรับครสู อนว่ายนำ้ ภาคการทอ่ งเทีย่ ว ทักษะทจ่ี ำเปน็ ต้องมสี ำหรับเจ้าหน้าท่ชี ีวพทิ กั ษ ์ มี ส่ือ รแะลบะบกาเฝรา้เฝรา้ะรวะงั วกงัาเรหบตาุกดาเรจณบ็ ์ การลดความเส่ียงจากภยั พบิ ตั ิ มี ช่องทางการสื่อสารเฉพาะเพอ่ื ประกาศคำเตือนเรอ่ื งภยั พบิ ัต ิ ไม่มีการตอบกลบั หรอื ไมเ่ กี่ยวขอ้ ง อายุ เพศ ประเภทเหตกุ ารณ์จมน้ำ กจิ กรรม แหล่งนำ้ ขอ้ มลู การจมน้ำ มีการเกบ็ ขอ้ มูลการเสียชวี ติ จากการจมน้ำในชมุ ชน: ม ี มหี น่วยงานหลักทเี่ ก็บรวบรวมข้อมลู สถิติทง้ั หมด บคุ คลสญู หายในทะเลจะถือวา่ เสยี ชวี ิต: ไมม่ ี บุคคลสูญหายในทะเลจะถอื ว่าจมน้ำ: ไม่ม ี สดั สว่ นการเสยี ชวี ติ จากการจมนำ้ ทเี่ กยี่ วขอ้ งกบั แอลกอฮอล:์ 10.86% การเสียชวี ติ จากการจมนำ้ จำแนกตามกลุ่มอายุ (ป)ี อัตราการเสียชีวิตจากการจมนำ้ a อัตรา* (รวม) อัตรา (ชาย) อัตรา (หญงิ ) ้ขอ ูมลตั้งอ ่ยูบนฉันทามติแ ่หงชา ิตและได้ ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อัตรา = อัตราการเสยี ชีวติ ทีป่ รบั ตามโครงสรา้ งมาตรฐานอาย ุ

ประเทศตมิ อร-์ เลสเต ประชากร: กลมุ่ รายได้: รายได้ประชาชาต ิ 1 293 000 ปานกลาง เฉลยี่ ตอ่ คน: ในระดบั ต่ำ 4970 ดอลลาร์สหรัฐ การจดั การและประสานงานปอ้ งกันการจมนำ้ กลยทุ ธแ์ ละเป้าหมายการปอ้ งกันการจมน้ำ มี ประเทศตมิ อร์-เลสเตมีกลไกประสานงานระดบั ชาตใิ นการปอ้ งกนั การจมน้ำ หรอื ไม?่ ไมม่ ี ประเทศตมิ อร์-เลสเตมียุทธศ์ าสตรด์ า้ นความปลอดภยั ทางน้ำระดบั ชาตหิ รอื ไม?่ ภาคสว่ นและหนว่ ยงานที่เกย่ี วข้องในการป้องกนั การจมน้ำ : มีเป้าหมายทวี่ ัดได้เกยี่ วกบั การลดการจมนำ้ หรือไม่ ไมม่ ี หากมี โปรดระบุ: ไมม่ ี กระทรวงสาธารณสุข | กระทรวงศึกษาธิการ | ตำรวจ | หนว่ ยงานลดความเส่ียงจากภัยพบิ ตั ิ | กรมอตุ ุนยิ มวิทยา | กลยุทธเ์ หล่านี้สอดคลอ้ งกับ SDGs หรอื ไม?่ กระทรวงคมนาคม | หนว่ ยงานความปลอดภยั ทางทะเล | ยามชายฝง่ั | ทหาร | องคก์ รพฒั นาเอกชน | หนว่ ยดบั เพลงิ กระทรวงมหาดไทย | กระทรวงเกษตรและประมง | หนว่ ยงานปอ้ งกนั ความขดั แยง้ กระทรวงมหาดไทย มาตรการปอ้ งกันการจมน้ำ มีแผนกำลังดำเนนิ การหรอื มคี วามสนใจทีจ่ ะพฒั นายุทธศาสตร์ทางนำ้ ระดับชาติหรอื ไม?่ ไมม่ ี มีมาตรการ ความครอบคลมุ มีการประเมิน สง่ิ กดี ขวาง กฎหมายและระเบยี บข้อบังคับในการป้องกันการจมนำ้ การฝึกทกั ษะการว่ายนำ้ การบังคับใช้ น้อย มาก การดูแลเดก็ ความปลอดภยั ทางทะเล กำหนดให้มกี ารจดทะเบยี นเรอื การสรา้ งความตระหนักเกย่ี วกบั การจมน้ำ กำหนดให้เรือตอ้ งมใี บอนุญาต การจดั การความเส่ยี งจากอุทกภยั ระบบเตือนภยั พิบัต ิ กำหนดให้มีการตรวจสอบความปลอดภัยของเรือเปน็ ระยะ การสรา้ งความตระหนักเกยี่ วกับแอลกอฮอล ์ และการว่ายน้ำ/การเดนิ เรอื กำหนดใหผ้ ้ขู ับเรอื ต้องมีใบอนุญาต การช่วยเหลือและการช่วยฟ้ืนคืนชพี บคุ คลท่รี บั ผิดตอ่ ความปลอดภัยโดยรวมของเรือ เจ้าหนา้ ท่ชี วี พทิ ักษ ์ กฎหมายหา้ มบรโิ ภคเครอื่ งดมื่ แอลกอฮอล์ในผทู้ ี่อยูบ่ นเรือ การคน้ หาและช่วยเหลือ หากมี ให้ระบรุ ะดบั แอลกอฮอล์ในเลือดที่จำกัด: ความปลอดภยั ทางทะเล สอ่ื กฎหมายห้ามใช้สารเสพติดกับการเดนิ เรอื จำกัดจำนวนผู้โดยสารบนเรอื แหลง่ ทีม่ าของข้อมูลการจมนำ้ จำกดั นำ้ หนักบรรทุกของเรือ แหล่งข้อมลู ประเภทของข้อมลู การจมน้ำท่จี ัดเกบ็ บทบงั คับเรื่องเสือ้ ชชู พี บนเรือ มรณบตั ร การชนั สตู รพลิกศพ เสยี ชวี ิต ขอ้ มลู ทเ่ี ก็บ ไม่เสยี ชีวติ ขอ้ มลู ท่ีเก็บ มาตรฐานเสอ้ื ชูชพี ขอ้ มูลรบั ไวร้ ักษาในโรงพยาบาล รวบรวมได้* รวบรวมได้* ข้อมลู แผนกฉุกเฉนิ ของโรงพยาบาล กำหนดจำนวนเสือ้ ชชู พี ตำรวจ ภาคขนส่ง เรอื ท่มี ักไดร้ ับการยกเวน้ จากกฎหมายการเดินเรือแหง่ ชาติ: ภาคการศกึ ษา ความปลอดภัยทางทะเล ความปลอดภัยของเด็ก หนว่ ยยามชายฝ่ัง ภาคการท่องเทีย่ ว ติดตัง้ รั้วกนั้ เพ่อื ไม่ให้เด็กเข้าถงึ สระวา่ ยน้ำ ส่ือ การสอนวา่ ยนำ้ ในหลักสตู รของโรงเรยี น หนว่ ยดบั เพลิง จดั ใหม้ ีผู้ใหญ่ดแู ลเดก็ ก่อนวยั เรยี นอย่างเปน็ ระบบ การดำเนนิ คดีหากปลอ่ ยปละละเลยเด็ก อาย ุ เพศ ประเภทเหตกุ ารณ์จมนำ้ กิจกรรม แหลง่ นำ้ ทักษะด้านความปลอดภัยทางน้ำ ทกั ษะทจี่ ำเปน็ ต้องมีสำหรบั ครสู อนวา่ ยน้ำ มีการเก็บข้อมูลการเสียชวี ติ จากการจมน้ำในชมุ ชน: มี ทักษะที่จำเปน็ ตอ้ งมสี ำหรบั เจา้ หนา้ ที่ชวี พทิ กั ษ ์ บคุ คลสญู หายในทะเลจะถอื วา่ เสียชวี ิต: การลดความเส่ยี งจากภัยพบิ ัต ิ บุคคลสญู หายในทะเลจะถือวา่ จมนำ้ : ไม่มี ช่องทางการส่อื สารเฉพาะเพื่อประกาศคำเตอื นเรือ่ งภัยพิบตั ิ สดั ส่วนการเสยี ชวี ิตจากการจมนำ้ ทเ่ี กย่ี วขอ้ งกบั แอลกอฮอล:์ ไม่ม ี ขอ้ มลู การจมนำ้ มีหนว่ ยงานหลักทเ่ี ก็บรวบรวมขอ้ มูลสถติ ทิ ัง้ หมด ไม่มกี ารตอบกลับหรือไมเ่ กี่ยวขอ้ ง การเสียชีวติ จากการจมนำ้ จำแนกตามกล่มุ อายุ (ปี) อตั ราการเสยี ชวี ติ จากการจมน้ำa อัตรา* (รวม) อตั รา (ชาย) อตั รา (หญิง) ข้อมูลตั้งอ ่ยูบนฉันทาม ิตแห่งชา ิตและไ ้ด ัรบการตรวจสอบโดยกระทรวงสาธารณ ุสข * อตั รา = อัตราการเสยี ชวี ิตท่ีปรับตามโครงสรา้ งมาตรฐานอายุ

รายงานสถานการณก์ ารจมนำ้ ในภูมภิ าคเอเชียตะวนั ออกเฉยี งใต้ ภาคผนวก 1 รายชื่อผู้ประสานงานข้อมลู แห่งชาต ิ ประเทศ ผ้ปู ระสานงานข้อมลู ภาคส่วน/หนว่ ยงาน ตำแหน่ง แห่งชาต ิ บงั กลาเทศ Rajib Al-amin Ministry of Health Deputy Injury Prevention, ภูฏาน Programme อนิ เดยี Sonam Wangdi HMIS Unit, Policy and Planning Senior Planning Officer Division, Ministry of Health อินโดนเี ซยี Tanu Jain Ministry of Health Assistant Director General มลั ดฟี ส ์ เมยี นมาร ์ drg. Dyah Erti Occupational Health and Deputy Director เนปาล Mustikawati Surveillance, Ministry of Health ศรลี งั กา Mariyam Seeza Health Protection Agency, Public Health Programme ไทย Ministry of Health Manager Htoo Lwin Red Cross Society Program Manager Mukti Nath Khanal Ministry of Health Under Secretary Samitha Sirithunge Non-Communicable Disease Consultant Community Unit - Ministry of Health Physician Suchada Division of Injury Prevention, Public Health Technical Gerdmongkolgan Department of Disease Control, Officer, Senior Professional Ministry of Public Health Level ตมิ อร-์ เลสเต Helder Juvinal Non-Communicable Disease Head of Department Neto da Silva Unit - Ministry of Health

ภาคผนวก ภาคผนวก 2 รายชื่อผตู้ ิดตอ่ หลกั ของสำนักงานองคก์ ารอนามัยโลกประจำประเทศ ประเทศ ผตู้ ดิ ต่อหลกั ขององคก์ ารอนามัยโลก บงั กลาเทศ Hasina Momotaz ภฏู าน Kencho Wangdi อินเดีย อนิ โดนีเซีย Gaurav Gupta มัลดฟี ส์ Farrukh Qureshi เมยี นมาร์ Fathimath Hudha เนปาล Aye Moe Moe Lwin Khurshid Alam ศรีลังกา Hyder Kedar Marahatta ไทย Dona Mallawaarachchi ตมิ อร-์ เลสเต Rattanaporn Tangthanaseth Jermias Da Cruz

รายงานสถานการณก์ ารจมน้ำในภูมิภาคเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต ้ ขอ้ มูลอา้ งองิ