นางอุตตรา

ชดุ นทิ านอา นสบาย ลาํ ดบั ท่ี 4 หนงั สอื และบทความธรรมะ แจกฟรี ในรูปแบบ E-book

นางอุตตรานนั ทมารดา สตรีผจู างหญงิ คณิกาใหท ําหนาทป่ี รนนบิ ัติสามีแทนตนเพ่ือการทําบญุ นางอุตตราเปน ลกู สาวของปุณณเศรษฐ0ี1 แหง กรุงราชคฤห12 ซ่งึ สมุ นเศรษฐไี ดทําการสขู อนางเพื่อมาเปน ลูกสะใภใหกับ บุตรของตน แตเพราะลูกชายของสมุ นเศรษฐนี ้นั เปนพวกมิจฉาทฐิ ิ23 ตางกบั นางอุตตราซ่ึงไดบรรลุธรรมเปน พระโสดาบนั ปุณณเศรษฐีจึงไดป ฏิเสธไป 1 เรอื่ งราวของปุณณเศรษฐี อานไดใน นทิ านอา นสบาย ลาํ ดับที่ 3 นาย ปณุ ณะ ผไู ถดินใหเ ปน ทอง 2 เปน ชอ่ื เมอื งหลวงของแควนมคธในสมัยพทุ ธกาล เปน เมืองในหุบเขา มภี เู ขาลอ มรอบ 5 ลูก จงึ มชี ื่อเรยี กอกี อยา งหน่ึงวา เบญจคีรนี คร ราชคฤหเ ปน เมอื งตงั้ หลกั พระพทุ ธศาสนาของพระพทุ ธเจา โดย พระพทุ ธเจาเสดจ็ ไปโปรดพระเจา พิมพิสารผคู รองนคร เปนเมืองทม่ี ีประวัตคิ วาม เกีย่ วของกับพระพทุ ธศาสนามากทส่ี ุด ทม่ี า : วิกพิ เี ดยี 3 ผูที่มคี วามเห็นผิดไปจากกฎธรรมชาติ คือผูทไ่ี มเ ชื่อเรือ่ งสวรรคมจี ริง นรกมจี ริง ท่ีมา : www.sil5.net

แตสุมนเศรษฐีก็อา งวา กอนท่ีปณุ ณเศรษฐจี ะราํ่ รวยมากขนาด น้กี ไ็ ดเคยอาศัยตวั เขาเกือ้ หนุนอยู ควรจะเห็นแกความดีในขอ นี้ รวมทง้ั บรรดาเศรษฐีและคฤหบดคี นอ่ืนๆ ตางก็พากนั มาชว ยวงิ วอนขอรอ ง เม่ือขดั ไมไ ดป ณุ ณเศรษฐกี ต็ องจาํ ใจยกนางอุตตราใหก ับลกู ชายของสุมนเศรษฐี โดยจัดงานแตงงานข้นึ ในดิถีเพ็ญเดือนอาสาฬหะ34 เมอื่ นางอุตตราไดแ ตง งานกับลกู ชายของสุมนเศรษฐีแลว ก็ บอกกบั สามีวา “ตามปกติดฉิ ันจะถืออุโบสถศีล (ศีล8) เดือนละ 8 วัน ขอทา น โปรดยินยอมดวย” แตส ามที ี่เปนมิจฉาทฐิ เิ หน็ วาเปน เร่ืองไรส าระจึงไมย ินยอมให ตามท่นี างขอ นางอุตตราจงึ ไมไดร ักษาอุโบสถศีลเลยแมแตว ันเดยี ว 4 เดอื นท่ี 4 ตามปฏิทินของประเทศอนิ เดีย ตรงกบั วันเพญ็ เดือน 8 ตาม ปฏิทินจันทรคติของไทย ซงึ่ มกั จะตรงกับเดอื นมถิ นุ ายน หรือเดอื นกรกฎาคม แต ถา ในปใ ดมีเดือน 8 สองหน กใ็ หเ ลอื่ นไปทําในวันเพญ็ เดอื น 8 หลงั แทน ทม่ี า : http://mahap9.igetweb.com

ในระหวางชวงเขา พรรษา นางอตุ ตราก็พยายามขอโอกาสจาก สามีอกี แตก็ไมไ ดรับความยินยอม เวลาลว งไปไดประมาณ 2 เดือนครง่ึ นางอตุ ตราไมม ีโอกาสไดรักษาอุโบสถศลี ทําการถวายทาน หรือฟง ธรรมเลยสกั ครั้ง นางจงึ มีความทกุ ขใจมาก วันหนง่ึ นางอุตตราถามสาวใชวา \"ยงั เหลอื เวลาในชว งเขา พรรษาอีกสักเทาไร?\" สาวใชตอบวา “ยังเหลอื อีกครง่ึ เดือนเจา คะ ” นางอตุ ตราจงึ ตัดสินใจสงจดหมายไปหาปุณณเศรษฐีซ่ึงเปน บิดาของตน ตัดพอ วา “เหตใุ ดทานพอจงึ ไดสงลูกมาขังไวในท่ีอยางนี้ ถา ทานพอ ทําให ลกู เสียโฉม หรือสงใหเ ปนนางทาสของบุคคลอืน่ ก็ยงั ดีเสียกวา สงมาอยู ในบา นทมี่ ีแตพ วกมจิ ฉาทฐิ แิ บบน้ี ต้ังแตลูกมาอยูที่น่ี ลูกไมเ คยได รกั ษาอุโบสถศลี ไมไดทําบุญ แมกระทัง่ พระภิกษกุ ย็ ังมิไดพบเลย”

จดหมายของนางอุตตราทาํ ใหป ณุ ณเศรษฐีรสู กึ เปน ทุกขใจ อยา งมาก จงึ สง เงนิ ไป 15,000 กหาปณะ45 แลว ส่ังวา “ในเมอื งน้ีมีหญงิ คณิกาช่ือวา สริ มิ า อยู จงใชเ งนิ นจี้ า งนางวนั ละ 1,000 กหาปณะ เพือ่ นํานางมาบาํ เรอแกสามีของเจา สว นตัวเจาก็ จงรักษาอุโบสถศลี ทําบุญตามทพ่ี อใจเถิด”56 นางอตุ ตราจงึ ไดวาจางนางสิรมิ าใหท าํ หนาทแี่ ทนตน เปน เวลา ครงึ่ เดือนดวยเงินวนั ละ 1,000 กหาปณะ ฝา ยสามีเม่ือเหน็ นางสริ มิ าก็ ถกู ใจในความงามจึงยอมตกลงตามทีน่ างอุตตราขออยา งงา ยดาย 5 1 กหาปณะ เทา กบั 4 บาท แตห ากตรี าคา 4 บาทในปจ จุบัน กต็ อ ง เทยี บเคยี ง 1 กหาปณะ กบั นา้ํ หนกั ทองคาํ แท จะไดเ ทา กับนา้ํ หนกั ของ 20 เมลด็ ขา วเปลอื ก น่นั แหละคอื 1 กหาปณะ ทม่ี า: http://antique.exteen.com ในครั้งพทุ ธกาลมเี รอ่ื งที่ทําใหพอประมาณคา ของกหาปณะได คอื 1. สมยั น้นั ลกู โคตัวหนง่ึ ราคา 1 กหาปณะ แตถา เปนแมโคตวั หนึ่งราคาจะเพ่ิม เปน 2 กหาปณะ คาของเงนิ กหาปณะก็มีประมาณเทานี้ ท่มี า: Freebird guru.google.co.th 6 บา งกว็ า นางอตุ ตราขอเงนิ จากบดิ าเพอื่ วาจางนางสิริมาเอง

เม่ือนางอุตตราไดโอกาสทําบญุ จึงไปขอนมิ นตพระภิกษุสงฆ โดยมีองคส มเด็จพระสัมมาพระพุทธเจาเปนประมขุ วา \"ขา แตพระองคผูเจริญ ขอพระองคโปรดอยา เสดจ็ ไปที่อ่ืน กรุณารบั การถวายภัตตาหารในบา นของขาพเจา แหงเดียว ตลอดครึ่ง เดอื นน้ีเถดิ \" เมือ่ องคสมเด็จพระสมั มาสัมพทุ ธเจาทรงรบั การนมิ นตแลว นางอุตตราก็ยนิ ดีนกั หนาท่ีจะไดทาํ การอปุ ฏฐากพระศาสดา และฟง ธรรมตั้งแตน ี้ไป ตลอดจนถงึ วนั มหาปวารณา67 นางจงึ จดั การกํากบั 7 มหาปวารณา เปน วันสําคัญในพทุ ธศาสนา ตรงกับวนั ขน้ึ 15 คาํ่ เดอื น 11 พระพุทธเจา ทรงอนญุ าตใหพ ระภิกษุทาํ ปวารณา คอื ยอมใหว า กลา ว ตกั เตอื นซึง่ กนั และกัน หมายถึงยอมมอบตนใหสงฆก ลาวตักเตือน ในขอ บกพรอ ง ท่ีภกิ ษทุ ้ังหลายไดเหน็ ไดย นิ หรือมีขอ สงสยั ดว ยจติ เมตตา เพ่ือจกั ไดสาํ รวมระวัง ปรบั ปรุงแกไ ขตนเอง เพ่อื ความเจรญิ ของพระธรรมวนิ ยั และความผาสุกในการอยู รว มกนั ปจ จบุ ันวันทพี่ ระสงฆท ํามหาปวารณา รจู ักดใี นช่อื วนั ออกพรรษา ท่มี า: วกิ ิพีเดยี

ดแู ลการทํางานทุกอยางในโรงครวั ดวยตนเองไมว า จะเลก็ นอ ยขนาด ไหน นางอุตตราไดท าํ การถืออุโบสถศีลและอุปฏ ฐากพระศาสดา พรอมดว ยหมูภิกษสุ งฆเ รอ่ื ยมา จนกระทั่งเวลาผานไป วันรงุ ขึ้นก็จะ เปนวันออกพรรษา ครง้ั นัน้ สามขี องนางอุตตราไดย นื อยูตรงหนา ตา งหนั มองไป ทางโรงครัวใหญจ ึงเห็นนางอุตตราขะมุกขะมอมไปดว ยเหงอื่ เปรอะไป ดว ยเถา มอมแมมไปดว ยถา นและเขมาควัน งว นจดั เตรยี มอาหาร สําหรับการถวายทานอยู จึงคิดวา “นางคนน้ีคงจะเปนสัตวนรกมาเกิดแทๆ จงึ ไดชอบทาํ ตนให สกปรกเต็มไปดวยเหงอ่ื ไคล ใชแ รงงานเหมือนพวกทาส แทนทจี่ ะชอบ เสวยสมบัติอยูอยา งสบาย คิดอยากจะอุปฏ ฐากสมณะศีรษะโลน ทําไป ได ไมส มควรเลย\" สามีของนางจงึ แสดงอาการหัวเราะย้ิมเยาะทม่ี มุ ปาก ฝายนางอุตตราพอเห็นสามี ก็คิดวา

“สามขี องเรา ชา งเปน บุคคลทีโ่ งเ ขลาจริงๆ ท่ีคิดวา ทรัพยสมบัติ จะสามารถคงอยูไดตลอดไป” แลว กแ็ สดงอาการแยมยิม้ บาง ดา นนางสริ ิมา เมอื่ เห็นสองสามีภรรยาตางกย็ ้ิม จงึ คิดวา ท้งั คู นน้ั คงจะยมิ้ ใหกันดวยความพึงใจเปน แน ดว ยความทีล่ ืมวาตัวเองนนั้ เปน เพยี งหญิงคณิกาซงึ่ ถูกจางมาเพอ่ื ทําหนา ท่แี ทนภริยาตวั จรงิ แคครง่ึ เดอื นเทานัน้ นางสิริมาจงึ เกิดอาการหึงหวงผกู อาฆาตตอ นางอตุ ตรา เพราะเผลอสําคญั ตนไปวา ตัวเองเปนภรรยา และเปน นายหญงิ ในบาน แหง น้ี นางจงึ รบี ลงจากปราสาทตรงเขา ไปยงั โรงครัวใหญ มองเหน็ เนยใสที่ใชทอดขนมซึง่ เดือดพลา นอยู กเ็ อาทพั พตี กั เนยใสรอนๆ พุงตรง เขาไปหานางอุตตรา ฝายนางอุตตราเมอ่ื เห็นนางสิรมิ าเดนิ มาพรอมดว ยทัพพีซง่ึ เต็ม ไปดว ยเนยใสรอนๆ ก็รดู ีวาคงจะตอ งโดนทํารายแน นางจึงตง้ั จิตแผ เมตตาไปยงั นางสิรมิ า คดิ ในใจวา

\"นางสริ ิมาผูน้ีมีบุญคุณกับตัวเรามาก บุญคุณของนางถาเทียบ กบั จกั รวาล จกั รวาลก็คงแคบเกินไป ถงึ เทียบกบั พรหมโลก พรหมโลกก็ ยังตาํ่ นกั เพราะไดน างสริ ิมานี้เราจงึ ไดม โี อกาสถวายทานและฟงธรรม” ท้งั ยังตั้งจติ อธฐิ านวา “นางสริ มิ ามีบญุ คุณกับเรามากเพยี งนัน้ ไมวา นางจะคดิ โกรธ เคอื งตัวเราดว ยเรื่องอันใดก็ตาม เราก็จะไมโ กรธตอบ ถาหากเรามจี ิต โกรธเคืองตอนางสริ ิมาแมส กั นิดหน่งึ ขอใหเ นยใสน้จี งลวกเราเถดิ แต ถา เราไมม ีความโกรธเคืองในตัวนางสิรมิ าแลวไซร ขอใหเ นยใสนจ้ี ง อยาไดทาํ อันตรายแกเ ราเลย\" บดั นนั้ เนยใสเดือดพลา นทนี่ างสริ ิมาราดใสนางอุตตราก็กลับ เยน็ ชมุ เหมอื นน้ําเย็น นางสิริมาเหน็ ดังนั้นดวยความโกรธกท็ ําใหคิดไปวา เนยใสที่ตน ถอื มาน้ีคงจะเย็น จงึ ไดกลับไปตกั เนยใสท่ีเดอื ดพลา นมาอีก หวงั จะทํา รายนางอุตตราอีกคร้งั

พวกสาวใชเมอ่ื เห็นนางสริ มิ าทํากบั เจานายของตนเชนนั้นกพ็ า กันเขาไปทาํ รายทุบตีนางสิริมาจนบอบชํ้าไปท้ังตัว นางอุตตรารบี เขาไป หาม และสงั่ ใหน ําตัวนางสิริมาไปอาบนา้ํ ทายา รกั ษาแผลใหอ ยา งดี นางสิรมิ าเมอ่ื ไดสติ จงึ รูสกึ ตัววาตนเองไดก ระทําความผดิ มหันตล งไป ดวยสําคญั ตัวผิด ลมื คิดวาตนเปน เพียงหญงิ ภายนอกซงึ่ เขาจางใหม าทาํ หนา ที่ภรรยาเทานนั้ ก็สํานกึ ผิด คิดไดว า “เรารดเนยใสที่เดือดพลา นใสนางอุตตราแทๆ แทนที่นางอุตต ราจะสั่งใหคนรับใชจ ับตวั เราไวลงโทษ กลับสัง่ หา มพวกเขาไว และยงั พาเรามาทําแผลให โอ เรานี้ไดทํากรรมหนกั กับผูที่ไมส มควรแลว” นางสิรมิ าจงึ ไดหมอบลงแทบเทาของนางอุตตรา แลว กลาววา \"ขอไดโปรดยกโทษใหดิฉันดวยเถดิ \" นางอุตตราตอบวา “อนั ตัวเราเปนธดิ าท่ีมีบดิ า เมอ่ื บิดาของเรายกโทษให เราก็จะ ยกโทษให”

นางสิรมิ ากลา ววา “ถา เชนนนั้ ดฉิ นั จะไปขอใหปุณณเศรษฐีผูเ ปนบิดาของทานยก โทษให” แตน างอุตตรากลาววา “อนั ตัวปณุ ณเศรษฐีเปนบิดาของเราตอนท่ียงั เวียนวายตาย เกิดอยูเทานัน้ แตเม่อื บิดาผูอยูเหนอื การเวียนวา ยตายเกิดของเรายก โทษให เรานัน้ จงึ จะยกโทษ”78 นางสริ ิมาจึงถามตอวา “ถา เชนนั้นผูใดเลา คือบดิ าผูอยูเ หนือการเวยี นวายตายเกิด ของทา น” นางอุตตราตอบวา “องคสมเด็จพระสมั มาสัมพุทธเจา” 8 ในหนังสือใชว ฏั ฏะ และ วิวฏั ฏะ แตผ จู ัดทาํ ไมร จู ะอธิบายอยา งไรให งายตอ การเขา ใจ จงึ ไดเ ลือกใช ยงั เวยี นวา ยตายเกิด แทน วัฏฏะ และ เหนือการ เวียนวา ยตายเกดิ แทน ววิ ฏั ฏะ ถา เห็นผิดพลาดไมเ หมาะสมประการใดตอ ง กราบขออภัยดว ยนะคะ ผูจดั ทํา

นางสิริมาจงึ บอกวา “อนั ตัวดิฉันนั้นไมรูจกั เคยคุนกบั พระองค” นางอุตตราจึงบอกวา “ถา เชน นนั้ เราจะจัดการใหเอง พรุงน้ีพระศาสดาจะทรงพา พระภิกษุสงฆเ สด็จมาท่นี ่ี เธอจงถอื ของสกั การะตามแตจะหาไดม าทีน่ ี่ แลวขอใหพ ระองคย กโทษใหเถดิ ” นางสิรมิ าไดย นิ อยา งน้ันกร็ ับคํา แลวจึงกลบั ไปยังทีพ่ กั ของตน จัดเตรียมเคร่ืองสกั การะ พอวนั รงุ ขนึ้ ก็มายงั ท่พี ักของนางอุตตรายืนรีๆ รอๆ อยูเพราะไมก ลา จะเขา ไปทาํ เอง นางอุตตราก็รับเอาสง่ิ ของทงั้ หมด นน้ั มาจดั ใหเ พ่ือถวายทาน เมื่อเสรจ็ ภัตกจิ แลว นางสริ ิมาก็หมอบลงแทบเบือ้ งพระบาท ของพระศาสดา กลาวขอใหพระองคโปรดยกโทษใหกับความผดิ ของ นางดวย

องคสมเด็จพระสัมมาสัมพทุ ธเจา ตรัสถามนางวา \"เจา มคี วามผิดอะไร?\" นางสริ มิ าจึงไดเลาเรอื่ งทเ่ี กิดขึ้นทุกอยา งโดยละเอียด และ ขอใหองคสมเดจ็ พระสัมมาสัมพุทธเจา ซงึ่ นางอตุ ตราถือวาเปนบิดาผู อยเู หนือการเวียนวายตายเกิดยกโทษให องคส มเด็จพระสมั มาสัมพุทธเจาตรสั ถามนางอุตตราวา “เปน เชนนั้นจริงหรอ?” นางอตุ ตราตอบวา “จริงแลวเจาคะ ” พระศาสดาจงึ ตรสั ถามตอวา “ในตอนนั้นเธอมีความคิดเชนไร?” นางอุตตราจึงไดตอบสิง่ ทตี่ นคิดในตอนท่ีเห็นนางสิรมิ าเดินตรง มาหานางพรอมดวยทัพพีซ่ึงมีเนยใสเดอื ดพลา น ไปตามจริง

พระศาสดาจงึ ตรัสวา \"ดีแลว ดีแลว อุตตรา การชนะความโกรธอยางนน้ั สมควรแลว ธรรมดาคนมกั โกรธ พงึ ชนะดวยความไมโกรธ, คนดา ตัดพอ กพ็ ึงชนะ ไดด ว ยความไมด า ตอบ ไมต ัดพอ ตอบ, คนตระหนจ่ี ดั พึงชนะไดด ว ย การใหข องตน, คนมกั พูดเท็จ พึงชนะไดดว ยคาํ จรงิ \" พระผูม ีพระภาคเจาทรงอภยั โทษใหแ กนางสิริมา จากนน้ั นาง สิริมากไ็ ปขอใหนางอุตตรายกโทษใหด ว ย ในวันนั้นองคส มเด็จพระสมั มาสมั พุทธเจาทรงโมทนาภตั ทาน ของนางอุตตรา ดวยพระคาถาวา อกโฺ กเธน ชิเน โกธํ อสาธุ ํ สาธนุ า ชเิ น ชิเน กทรยิ ํ ทาเนน สจฺเจนาลกิ วาทินํ. พงึ ชนะคนโกรธ ดวยความไมโ กรธ

พึงชนะคนไมด ี ดวยความดี พึงชนะคนตระหน่ี ดวยการให พงึ ชนะคนพูดเหลวไหล ดวยคาํ จริง เม่ือองคสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจา ตรสั จบ นางสิริมากไ็ ด บรรลโุ สดาบันในทันใด ขณะทพ่ี ระบรมศาสดาประทับอยู ณ วัดเชตะวันมหาวหิ าร ทรง สถาปนานางอุตตราไวในตาํ แหนง เอตทคั คะผเู ปน เลิศในดานการ บาํ เพญ็ เมตตาฌาน สาธ.ุ ..

คาํ ชแ้ี จงจากผจู ดั ทาํ สวสั ดคี ะ เร่ืองของนางอุตตรานนั ทมารดานี้บางทา นอาจสงสัย วา ทาํ ไมถงึ ไมใช นางอุตตรานนั ทมารดา เอตทัคคะในทางผเู พงดวย ฌาน ละ ในเมอื่ กม็ ีกลาวถึงทานในกรณีน้อี ยูแลว น่ันก็เปนเพราะ ผูจ ดั ทาํ อยากใหบ ุคคลทั่วไปรูสกึ สนใจและหยิบข้ึนมาอานดูคะ ถาทาน เหน็ วา ไมเหมาะสมประการใดตองขออภัยดวยจริงๆ นะคะ สําหรับเร่ืองของนางอตุ ตรานั้นสําหรับตัวผจู ัดทําแลวถอื วามี ความแปลกในตัวเอง “เสียทองเทาหัว ไมยอมเสียผัวใหใคร” ไมว า ผหู ญิงคนไหนก็คงจะมีความรูส ึกอยางนี้ดวยกันทัง้ นัน้ แต นางอุตตรา จะเรียกวาเสยี ทองเทาหวั แลวยังเสียผวั (เปนระยะเวลา หนึ่ง) ใหก ับนางสิริมาอีกดว ย ดังน้ันการกระทําของนางอตุ ตราจึงสะกดิ ใจของผูจัดทาํ มากวาทานคดิ เหน็ ประการใดถึงไดจา งหญิงอ่นื ใหไป ปรนนบิ ัตสิ ามี แถมยงั โดนหญิงทวี่ า นั้นจอ งจะทาํ รายแตก็ยงั ไมโ กรธอีก ตา งหาก การกระทําของทาน หาไดยากยิง่ จริงๆ คะ ไหนๆ กไ็ หนๆ ทํามาจนเกือบครบดังนัน้ เรื่องตอไปก็จะเปนเร่อื ง ของนางสริ มิ า หญิงคณิกาท่ีนางอตุ ตราวาจา งมาใหปรนนิบัติสามีคะ

เนอื้ เร่อื งทั้งหมดผูจัดทํารวบรวมมาจากเว็บเหลา นี้คะ ขอ อนุโมทนาบญุ ดว ยนะคะ www.84000.org www.larndham.net www.larnbuddhism.com ในการจัดทําหนังสือเลม นี้ ผูจัดทาํ ไดพ ยายามอยางเตม็ ท่ีแลว ที่ จะทาํ ออกมาใหดที ีส่ ุดตามความสามารถอันนอยนิดท่มี ีอยู เพยี งเพราะ อยากใหค นอ่นื ๆ ไดอา นเรื่องราวสนุกๆ ทเี่ มอื่ พจิ ารณาแลวกจ็ ะเห็นถงึ ความลึกซงึ้ ทั้งในดานการใชชวี ติ ความคิดเห็นของแตล ะตวั บุคคล ซึง่ สามารถนาํ มายอ นดูตัวเอง ทง้ั ยงั นาํ มาปรับใชใ นการคิดตดั สินใจใน การดําเนนิ ชวี ิตของผูอา นเองไดอ ีกดวยคะ ซึง่ การจดั ทาํ หนังสอื ธรรมะผูจัดทําเหน็ แตประโยชน ไมเ ห็นโทษ อนั ใดแมแตน ิดเลย แตถ า มสี วนหน่งึ สวนใดผิดพลาด ไมส มควร ไมเปนการถูกตอ ง ไมวาจะเล็กนอ ยสักแคไ หน ผูจดั ทาํ ขอนอ มรับความผิดนน้ั ไวดว ยตนเอง แตเ พยี งผูเดยี วคะ วนั ศกุ รท ่ี 1 กุมภาพนั ธ พ.ศ. 2556 วสิ าขปุนมวี ัน ชนิ ปญจญาณรกั ษ [email protected] (เปล่ยี นเมลแลวนะคะ)

˹§Ñ ÊÍ× áÅк·¤ÇÒÁ¸ÃÃÁÐã¹Ã»Ù Ẻ E-book ᨡ¿ÃÕ ·Õè·Òí äÇጠÅÇŒ ·§Ñé ËÁ´¤Ð‹ ¢ÍàªÞÔ âËÅ´ä»ÍÒ‹ ¹ä´µŒ ÒÁªÍºã¨àŹФР·èÕ http://www.ebooks.in.th/dhamma_courtyard

ขอเชญิ ผมู ีจติ ศรัทธารว มสรา งศาลาเพ่ือประดษิ ฐาน พระพทุ ธเจา ทง้ั 5 พระองค ฐานรองพระปางเปด โลก และกุฏิสงฆ ณ สํานกั สงฆวัดปา เทพนิรมิต ต. โปง นก อ.เทพสถติ ย จ.ชยั ภมู ิ คะ ภาพท1่ี : พระพุทธเจา ทัง้ 5 พระองคค ะ

ขอเชิญชวนผมู จี ิตศรทั ธารวมสรางศาลา เพือ่ ประดิษฐาน พระพุทธเจาทง้ั 5 พระองค และสรา งฐานรองพระปางเปด โลก ที่ สํานักสงฆว ดั ปาเทพนริ มิต ต. โปงนก อ.เทพสถติ ย จ.ชยั ภูมิคะ เนือ่ งจากมีส่ิงกอสรา งเพ่ิมเตมิ ท่ี ทางวดั ประสงค คือ กฏุ สิ งฆ ช่อื บญั ชี นางนงคราญ สายสนุ ทร ธนาคารออมสนิ สาขาหนองบวั แดง จ.ชยั ภูมิ ประเภทออมทรัพย หมายเลขบัญชี 020-081-202-762 จึงขอเลอื่ นเวลา อีกครั้งคะ ตง้ั แตว นั นี้ – 29 กุมภาพันธ 2556 คะ เบอรโ ทรศัพท 087-553-8977 สาํ หรับสอบถาม หรือตองการเพอ่ื ยนื ยัน ตวั ตนคะ หรอื เมลม าที่ [email protected] กไ็ ดคะ ต้ังแตว นั นี้ – 29 กุมภาพนั ธ 2556

ตอนนศ้ี าลามหี ลังคา เทพ้ืนแลวคะ กําลงั จะกอฐานพระ ชางกลับไป บานปใหมเลยตองรอไปกอน ตอนนี้ยังไมย อมกลับมาเลยคะ เนือ่ งจากทางวัดมคี วามประสงคเพมิ่ เตมิ คือ กุฏิสําหรับพระภิกษุ สงฆ ซึ่งก็กาํ ลังทําอยคู ะ การกอ สรา งกเ็ ลยยืดตอไปอีกหนอย ทา นใดมีความประสงคจ ะรว มสรา งบญุ กนั ก็ขอเชญิ นะคะ รายละเอยี ดเพม่ิ เตมิ รูปภาพ ความคบื หนา สามารถติดตามไดที่ http://www.facebook.com/media/set/?set=a.422292047838975. 94435.421557314579115&type=3 ภาพที่ 2 ไดห ลังคาแลว คะ สว นทมี่ ีคนยืนอยู คอื สวนท่ยี ่ืนออกไปเพ่อื ทาํ กฏุ ิของพระท่ที านประสงคคะ

ภาพท่ี 3 ภาพอกี มุมหน่ึงคะ วันนี้ ไดรบั SMS วา คณุ สกุ ญั ญา แซฟ ู ไดร ว ม บรจิ าคเปนเงนิ 1,050 บาทคะ ขออนุโมทนาบญุ ดว ยนะคะ ดังนัน้ ตอนน้ี วันที่ 1 กุมภาพันธ 2556 เทา ทท่ี ราบ (เพราะยังไมไดไปอพั บุคเพ่มิ จากวนั ที่ 15 มกราคม 2556) ยอดกค็ ือ 3,375.74 บาทคะ ขออนโุ มทนาบุญกบั ทกุ ทานดว ยนะคะ

ภาพท่ี 4-5 สมุดบัญชคี ะ ครง้ั ที่แลว ถา ยโดยใชม อื ถือเลยไมชัด คราวนีใ้ ชกลอ งแทนคะ แตก็ยงั ไมไ ดไปอพั บุคเน่ืองจากธนาคารอยู ไกลคะ ลาสุดคอื วนั ท่ี 15 มกราคม 2556 คะ

ภาพประกอบ Vector Flower Patterns Background จากเว็บ Wallcoo.net