แกพงั บา้ นฉันไมไ่ ดห้ รอก
หมาป่าจึงขูค่ ารามและพงั บา้ นกระจุย
ลูกหมูทง้ั สองว่ิงไปท่ีบา้ นของหมูตวั ท่ีสาม
พ่ีครับ หมาป่ากาลงั มาทางน้ีเราจะทายงั ไงดี
หมูตวั โตตอบดว้ ยความมน่ั ใจ ไมต่ อ้ งหว่ งหมาป่าเขา้ มาไมไ่ ดห้ รอก
สกั พกั หน่ึงหมาป่าก็มาถึงบา้ นหมูตวั ท่ีสามท่ีทามากจากอิฐและหิน
เปิดประตูใหฉ้ ันเขา้ ไป ไมง่ น้ั ฉันจะขูค่ ารามและเป่าบา้ นกระจุย !!!
หมาป่าคารามใสบ่ า้ นแตก่ ็ไมเ่ กิดอะไรข้ึน เขาทาลายพงั บา้ นหลงั น้ีไมไ่ ด้
หมาป่าพยายามแลว้ พยายามอีกแตก่ ็ไมส่ ามารถขยบั อิฐไดซ้ กั กอ้ นเดียว
จนในท่ีสุดดว้ ยความเหน่ือยลา้ หมาป่าตดั สินใจยอมแพแ้ ละเดินจากไป
เม่ือปลอดภยั จากหมาป่าในท่ีสุด ลูกหมูก็กอดกนั อยา่ งมีความสุข
ลูกหมูสามตวั ไปท่ีบา้ นแมม่ าในวนั ตอ่ มา เพ่ือเลา่ วา่ เกิดอะไรข้ึน
แมพ่ ูดถูก “ไมว่ า่ เราจะทาอะไรในโลกน้ีเราตอ้ งทาใหด้ ีท่ีสุดถา้ เราตง้ั ใจทาส่ิงใดจริงๆ มนั ก็จะสาเร็จ”
หลงั จากวนั นัน้ เป็นตน้ มาลูกหมูสองตวั ก็ไมเ่ คยข้ีเกียจอีกเลย พวกเขาทางานหนักเหมือนพ่ีของเขา และใชอ้ ยูอ่ ยา่ งปลอดภยั และมีความสุข
นิ ทานเร่ื องน้ี สอนใหร้ ู้ว่า การเกียจครา้ นไมไ่ ดท้ าใหส้ บายจริงๆเลย แตจ่ ะทาใหน้ าทุกขภ์ ยั มาสูต่ น ควรท่ีจะเป็นคนขยนั ดีกวา่
Search
