มหัศจรรย์ไดอารี่

อย่างนี้ เคยฝืนมาตั้งแต่เด็ก เพราะฉะนั้น ที่คุณยายบอกว่า พระนิพพานสอดละเอียดคงไม่ใช่เรื่องที่ท่านเอามาล้อเล่น ตอนนั้นรู้สิกแปลก ๆ ว่าเราไม่เคยคิดจะบวช และล้า จะบวชก็จะต้องมีลูกมีเมียเสืยก่อน หน้าที่ขนคนไปพระนิพพาน นี่น่า จะเป็นของพวกที่ประพฤติพรหมจรรย์ซึ่งไม่ใช่เราแน่ ๆ มาคิดดูอีกที เราก็เคยคิดจะสร้างวัดส์'ก 3 วัด อุทีศ ให้พ่อ 1 วัด แม่ 1 วัด และครูบาอาจารย์อีก 1 วัด ล้าจะขน คนก็คงขนเข้าวัดนี่แหละ แต่เราคงไม่อยู่วัดต้วย เข้าใจเสืย อย่างนั้นก็สบายใจดี ไม่เสียโครงการแต่งงาน ความจริงหน้าที่ขนคนเข้าวัดนี้ อาตมาถนัดมาก มา ปฏิบัติธรรมที่บ้านธรรมประสิทธี้ไม่นาน อาตมาก็ชวนน้อง ๆ ชมรมพุทธศาสตร์จากมหาวิทยาลัยต่าง ๆ มานั้งสมาธิกับ คุณยายไต้มากขึ้น ๆ แต่เพราะความไม่รู้จักเลือกไม่รู้จักกรอง คน อาตมาจึงทำความเดือดร้อนรำคาญใจให้คุณยายมาก ปกติคุณยายไม่ใช่คนช่างพูดช่างคุย และไม่ชอบคน พูดมากเพ้อเจ้อ แต่สำหรับอาตมาและคุณไชยบูลย์ คุณ ยายให้ความเมตตาอธิบายเรื่องละเอียด ๆ ในสมาธิให้พ้งเสมอ แม้เรื่องความฝืน ซึ่งเอาแน่อะไรไม่ไต้ คุณยายก็อุตส่าห์ตรวจ ดูให้ละเอียด คราวหนี่ง เมื่อฝากตัวเป็นลูกคิษย์คุณยายไต้ประมาณ 5-6 เดือน ดือประมาณกลางปี 2510 อาตมาฝืนว่า นั่งอยู่ 154 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ที่ศาลาแห่งหนึ่งเห็นหงส์ทองบินร่อนอยู่ไกล ๆ ใครเห็นก็วิ่ง ตามไป หวังจะจับตัวตอนมันร่อนลงพื้นดิน ในฝืนอาตมานึกอธิษฐานว่า \"ถ้าเป็นบุญของเรา ขอให้หงถ้ทองนี้จงเข้ามาหาเอง ไฝต้องให้ไปวิงไล่จับอย่างคนรนเขา\" พอจบคำอธิษฐาน หงส์ทองก็บินลงมาหาอาตมา จริง ๆ เข้ามาหมอบให้อิงหลังแต่โดยดี รุ่งขึ้นเช้า จึงนำความ ฝืนไปเล่าให้คุณยายฟ้ง คุณยายนั่งสมาธิตรวจดูลัก 5 นาทืก็ ลมตาจ้องมองอาตมาตาเขม็ง \"คุณเด็จ พักนี้ไม'ค่อยนั่งสมาธิใข่ไหม ?\" \"ครับยาย ไม'ค่อยไต้นั่ง งานมันมาก\" อาตมาตอบ รับเสิยงอ่อย \"บอกแถ้วไม'เชื่อ นี้กามกำเริบแถ้ว\" คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยง 155 www.kalyanamitra.org

คุณยายฉีกหน้าอาตมาตํอหน้าลูกสืษย์ของท่านทีใ!ง หน้าสลอน คุณยายนะคุณยาย สอนอาตมาแบบฝาตัดสด ๆ ไฝฉีดยาซาเลย อาตมารู้ตัวเองอยู่เหมือนกันว่า ถ้า'นั่งสมาธิน้อยฤทธิ้ เจ้าซู้ ก็โผล่ขึ้นมาเหมือนกัน แม้ผู้หญิงซาวบ้านธรรมดา ๆ ขึ้ริ้วขึ้เหร่ยังไงบางคราวก็เห็นเป็นสวยไปได้ อาตัยที่คุณยาย รู้เท่า'กันไปเสืยหมด และวางแผนสะกัดกั้นไวได้'ทุกที อาตมา จึงเอาตัวรอดได้บวซมาจน'ทุกวัน•นี้ อีก 5-6 เดือนต่อมา หลังจากแกสมาธิกับคุณยายมา ได้ประมาณ 1 ปี ตรงกับด้นปี 2511 อาตมาก็ฝืนว่า นั่ง เรือไป 4-5 คน เรือลำนี้แปลก ไฝมืเครื่องยนต์ หลวงพ่อ ธัมมซโย ตอนนั้นยังไม่ได้บวซ ยังเป็นคุณไซยบูลย์ สุทธิผล ทำ หน้าที่ถือท้าย อาตมายืนอยู่หัวเรือ คอยซื้ใท้แวะรับคนที่ หนีนํ้าท่วมไปติดอยู่ตามเกาะแก่งต่าง ๆ ที่ท้อยโหนอยู่ตาม ด้นไม้ก็มื อาตมาขึ้ไปตรงไหน นายท้ายก็แวะรับให้ทั้งหมด พอคนเต็มเรือ ก็ไปส่งขึ้นฝืงเสียทีหนั่ง มือยู่คราวหนั่ง เรือบรร•ทุกคนมากเกินกำลังจึงควํ่า ด้องซ่วยกันกู้เรือ พรรคพวกที่มาด้วยกันถูกนั้า'ตัดหายไป เหลือ อยู่เพียง 3 คน ดือ หลวงพ่อธัมมซโย อาตมาและคนที่มา ด้วยกันแต่ด้นอีก 1 คน นีกหวาด ๆ ในคำทำนายอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไปเล่า 156 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ให้คุณยายฟัง คุณยายบอกว่า \"นั่นเป็นหน้าที่ของคุณ คุณอธิษฐานร่วมกับคุณไขอ บลย์มาว่า จะชํวยกันรื้อสัตว์ ขนสัตว์ ตามแบบอย่างนัก บำ เพ็ญบารมีทั้งหลายโนอดีต พรรคพวกที่ตกนํ้าหายไป คือ คนทีบารมียังหย่อนอยู่ เขามาช่วยงานได้ระยะหนั่ง ก็จะ เปลี่ยนใจไปมีครอบครัว เลี้ยงลูกเลี้ยงเมียตามประสาโลก ๆ ของเขา ยายช่วยอะไรไม่ได้\" แล้วยายก็ส์'งต่อ \"คุณเด็จนะ คุณจะต้องทำหน้าที่เป็นเสากระโดงเรือ คุณไชยบูลยัจะถือทีาย แต่ทำงานตองรู้จักประมาณกำสัง กำ งานใหญ่นักมักจะไปไม่รอด เพราะหนักเกินกำสัง เล็กนักก็ไม่ พอมีอ เล็ยเวลาทำ\" อาตมาของร้องให้คุณยายแกไข เพราะสงสารเพื่อนที่ ตกป้าไป แต่คุณยายบอกว่า คุ ณยายอาจารย^นทร์ ขนนกยูง 157 www.kalyanamitra.org

\"มารมันสอดละเอึยดแล้วแก้ยาก ผังสำเร็จเป็นอย่าง นี้เล้ยแล้ว\" วันนั้นคุณยายซี้คุณของการประพฤติพรหมจรรย์ และ โทษของการครองเรือนมาก แต่ถึงขนาดนั้น อาตมาก็ยังไฝ คิดจะบวชอยู่นั้นเอง ต่อมาอีกประมาณ 3 เดือน อาตมาก็ฝืนว่า ได้ฟ้ามา 1 ตัว ฟ้านี้แปลกมีฤทธิ้มาก ขนาดยอดเขาสูงแหลมเหมือน ปลายเข็ม ฟ้าก็ยังพาอาตมาขึ้นไปได้ กระโดดจากยอดเขา หนึ่งไปอีกยอดเขาหนั้งก็ได้ อาตมาบังตับฟ้าให้ต้อนคนจำนวนมากขึ้นเขา เพราะ นั้ากำลังจะท่วม ฟ้าก็ช่วยต้อนคนให้อาตมาได้ตามความต้อง การทุกอย่าง เสิยงผู้คนอึงคะนึงไปหมด ขึ้นเขาต่อเนึ่องกัน ทั้งวันทั้งคืนไม่รู้จบ เอาความฝืนไปเล่าให้คุณยายฟ้งอีก คุณยายบอกว่า \"ล้าคุณตั้งใจประพฤติพรหมจรรยไปเรื่อย ๆ คุณก้จะ สามารถช่วยชาวโลกให้เข้าถึงพระรัตนตรัย และชวนมา ปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนาไดมาก เป็นปรากฏการถรั พิเศษของยุคนี้\" ตอนนั้นอาตมาฟ้งคุณยายทำนายฝืน ก็คิดคล้อยตาม ไปว่าเราคงเหมือนอนาถบิณฑิกเศรษฐี เป็นกองเสบียงใหญ่ ให้พระพุทธศาสนา เราจะช่วยกันทั้งครอบครัว ทั้งลูกทั้งเมืย 158 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

เลย อาตมายังไม่คิดเลิกล้มโครงการแต่งงานอยู่ดี ต่อมาถึงปลายปี 2512 ไดีที่ดินสร้างวัดจากการบริจาค ของ คุณหญิง!!ระหยัด แพทยพงศาวิสุทธาธิบดี จำ นวน 196 ไร่ ที่จังหวัดปทุมธานี แต่ยังไม่ได้ลงมือสร้าง อาตมาก็ฝืนแปลก ๆ อีก ฝืนว่ามืขบวนแห่ 3 ขบวนใหญ่ พอขบวนแห่นั้นเข้า มาใกล้เห็นคุณยายนำขบวนที่ 1 คุณยายส่งนกยูงแก้วให้ อาตมา 1 ตัว ใหญ่ขนาดเท่านกยูงจริง ๆ สวยงามมาก เหมือนแกะสลักจากเพชร เป็นนกยูงเป็น ทุ ในฝืนร้ว่าเป็น กายลิหสั ดีใจมาก ก้มกราบคุณยายถึง 3 ครั้ง ขบวนที่ 2 เป็นขบวนของหลวงพ่อวัดปากนํ้าฯ หลวง พ่อส่งราซสืห้แก้วให้ 1 ตัวเป็นกายลิทสัเหมือนกัน พอกราบ ท่านแล้วท่านก็เลยไป คุ ณยายอาจารฟ้จันทร์ ขนนกยง 159 www.kalyanamitra.org

ขบวนที่ 3 เป็นขบวนของหลวงพ่อธัมมชโย ท่านส่ง ครุฑแก้วกายสิทธิ้ให้ ในฝืนนั้นอาตมาดีใจมาก แม้ตื่นแล้วก็ยงดีใจไม่หาย เพราะรูล้กเหมือนรับมากับมือจริง ๆ และเหตุการณ์เพิ่งผ่าน ไปหยก ๆ พอไปเส่าให้คุณยายฟ้ง ท่านหัวเราะชอบใจ แต่ เราซักผวา กลัวคุณยายบอกกามกำเริบอีก แต่ท่านอธิบาย อย่างอารมณ์ดีว่า นกยูง หมายถึงว่าจะเป็นที่รักที่พอใจ ราซสีห แสดงถึงความมือำนาจ ไปถึงไหน จะเป็นที่ เกรงใจถึงนั่น ครุฑ หมายถึง การเผยแผ่พระพุทธศาสนาจะขจร ขจายไปทั่วโลกพร้อมกันนั้น คุณยายก็กล่าวยืนยันว่า \"งานสร้างวัดทุกอย่างจะสำเร็จ ไม่ว่าอุปสรรคจะเป็น อะไรก็จะชนะหมด\" ฟ้งคุณยายทำนายเหตุการณ์ล่วงหน้าอย่างนี้แล้ว ทำ ให้อาตมาย้อนนึกไปถึงคำทำนายของหลวงพ่อบุญธรรม วัด เขาแหลม จ.กาญจนบุรี ซึ่งอาตมาเคยไปแกสมาธิกับท่าน เมื่อครั้งที่ยังเรียนหนังสืออยู่ชั้นมัธยม 8โรงเรียนเตรียมอุดม กํอนท่านจะมรณภาพได้กล่าวกับอาตมาว่า \"หมั่นรักษาเนื้อรักษาตัวโห้ดี ต่อไปข้างหน้า ชื่อคุณ ไปถึงไหน พระพุทธศาสนาจะไปถึงนั่น\" 160 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ตอนนั้นอาตมาคิดว่า ตัวเองคงจะมีซื่อเสียงไปไกล อย่างกับขุนแผน ยังไม่คิดบวช อาจารย์ผู้นี้ ท่านสอนทำสมาธิแบบกำหนดลมหาย ใจเข้าออกไว้ที่กลางฟ้อง แล้วภาวนาเป็นมรณานุสติว่า ''ตาย ๆๆๆ...\"ท่านบอกว่า \"ถ้าเราตั้งใจปฏิบัติธรรม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะ เสด็จมาประทับอยู่โนตัวของทุกคน\" ท่านยังบอกอีกว่า ตัวของท่านเอง เวลาไหน วันไหน ที่นั้งสมาธิแล้วใจสบาย ๆ จะเห็นพระพุทธเจ้าใส ซัดเจน เหมือนทำด้วยแก้ว มานั่งอยู่กลางฟ้อง บางวันพูดกันได้ยิน บางวันก็ไม่ได้ยิน แล้วแต่ว่าสมาธิดีไหม ตอนนั้นอาตมาแย้งท่านข้างๆคู®?ว่า \"พระพุทธเจ้าจะมาอยู่โนท้องได้อย่างไร หมอเขา ฝาตัดคนไข้ไม่เหนเคยเจอเลย\" ท่านก็บอกว่ามันเป็นของละเอียด ให้แก']ไป อีก หน่อยก็จะเข้าใจเอง 0 คุ ณยายอาจารย์จันทf ขนนกยูง 161 www.kalyanamitra.org

162 มทัศจรรฟ้...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ก ระโถน คุ ผ ยา ย คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 163 www.kalyanamitra.org

164 มหัศจรร!โ...ไดอารี www.kalyanamitra.org

คุณยๆยฝ็กระโถนปัวนนํ้ๆลๆย ประจํๆตั'วอยูใบหนื่ง มีกระดาษหนังสีอพิมพ์ ตัดฟ้นส์เหลี่ยม ขนาดพอดีปากกระโถนวางไว้ เป็นตั้ง พอคุณยายบ้วนนํ้าลายหรือนํ้าล้างปาก ลงไปทีหนึ่ง ก็เอากระดาษที่ตัดไว้ใส่ปีดที'บลงไป แผ่นหนึ่ง ทิ้งเปลือกผลไมีหรือเศษผงอะไรลงไป เสร็จแล้ว ก็เอากระดาษปิดทับทุกที เห็นปอย เข้าอดสงนัยไม่ได้ก็เลยถาม คุณยายตอบว่า \"คุณเด็จ ยายแก่แล้ว ต้องอาตัยคนอื่น เขาเทกระโถน ล้างกระโถน คนทำแม้เป็นสก คุ ณยายอาจารย์4\"นทร์ ขนนกยูง 165 www.kalyanamitra.org

166 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

หลานของยายเอง ก็รู้สิกเกรงใจเขา พวกเสลดนํ้าลายที่ลอย เป็นฝา หรือของที่ทิ้งลงกระโถน เป็นของไม่น่าดู น่ารังเกียจ น่าขยะแขยง ถ้าปีดไม่ไหเขาเห็นเสีย เห็นแต่แฝนกระดาษ สะอาด ๆ เขาจะได้ไม่มีความรังเกียจ เวลาจะด้องทำให้แล้ว แบบนี้แกว่งนํ้าเดี๋ยวเดืยวก็เกลี้ยง ไม่ด้องออกแรงขัด\" ดูคุณยายซ ... ขนาดเป็นครูบาอาจารย์สอนลูกสืษย์ ลูกหาตั้งเยอะแยะยังเสงี่ยมเจียมตัว ไม่อยากให้ใครต้องไม่ สบายใจ หรือแนใจทำอะไรให้ท่าน แม้ผู้นั้นจะเป็นเด็กที่ท่าน อุปการะเลี้ยงดูมาเอง พวกเราเคยคิดอย่างนี้บ้างไหม ... Q ณ ย ายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 167 www.kalyanamitra.org

168 มฬศรรรย์...ไดอารี www.kalyanamitra.org

วมานย่อง ใ รเ คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 169 www.kalyanamitra.org

170 มหัศจรร!โ...ไดอารี www.kalyanamitra.org

ก่อนผาฝๆกตัวเป็นสืษย์คุณยาย อาตมาไม่เคยรู้เลยว่าท่านรักความสะอาดเป็น ชีวิตจิตใจ ครั้งแรก เฟ้นบ้านธรรมประสิทธี๊ สะอาดสะอ้านก็นึกว่าเป็นธรรมดาของบ้านที่มีผู้ หญิงอยู่ วันหนงไปถึงบ้านธรรมประสิทธิ้ก่อนเวลา นั่งสมาธิหลายชั่วโมง เฟ้นยายกำลังกวาดบ้าน อยู่ก็เข้าไปช่วย ยายกวาดจากเพดาน กวาดฝา บ้าน กวาดโต๊ะ แล้วกวาดพื้น นอกจากนั้น ยายยังเอาผ้าเชีดโต๊โต๊ะ ใต้บันได เลยถามยาย ว่ายายเข็ดใต้โต๊ะทุกครั้งด้วยหรือ ยายบอกว่า ทุกครั้ง ถามอีกทีว่าจำเป็นนักหรือ ยายก็ตอบว่า คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยง 171 www.kalyanamitra.org

จำ เป็น ก็แย้ง ว่าใครเขาจะมาดู ยายตอบว่า \"คนอื่นดูหรือไม่ดูไม่^าดัญ สำ คัญว่าประการที่ 1 เรา มันรู้อย่แกโจว่ามันเกลี้ยงจริงหรือไม่จริง แล้วประการที่2 เรา รักษาของโนบ้านเราสะอาดมากเท่าไร วิมานของเราที่เกิด แล้วคัวยอำนาจบุญของเรา มันจะผ่องใสขึ้นมาเท่านั้น\" นี่อาตมาก็เพิ่งเคยได้ยิน ฟ้งแล้วตกใจเคยเป็ดพระไตร ป็ฎก เจอแต่ว่าวันหนี่งพระโมคคัลลาน์ฟานไปเยี่ยมสวรรค์ ไปเจอวิมานหลังหนี่ง เจ้าของวิมานยังไม่มาอยู่ มีซื่อเจ้าของ บอกไว้ เป็นซื่อของคนที่ท่านรู้จักและยังมีชีวิตในโลกมนุษย์ ท่านเห็นว่าข้าวปลาอาหาร สิงของต่าง ๆ ที่เขาทำบุญให้ท่าน มันไปรอเขาอยู่ในวิมานในลักษณะเป็นทิพย์ ท่านก็แปลกใจ จึงมากราบถามพระลัมมาลัมพุทธเจ้าว่า เป็นไปได้ด้วยหรือ ที่ วิมานไปรอท่าเจ้าของตั้งแต่เจ้าของยังไม่ตายแล้วข้าวของที่ เขาทำบุญทำทานก็ไปรอเขาอยู่ พระลัมมาลัมพุทธเจ้าแทน ที่จะทรงตอบว่าเป็นไปได้หรือเป็นไปไม่ได้ กลับทรงตอบว่า \"โมคคัลลาน์ ก็เธอไปเห็นมาแล้วไม่โซ่หรือ\" ในพระไตรป็ฎก พระลัมมาลัมพุทธเจ้าก็ตรัสกับพระ โมคคัลลาน์เอาไว้ลัน ไม่ได้ขยายความ เพราะทรงเห็นว่า เป็นพระอรหันต์แล้ว เป็นพระอัครสาวกเบื้องซ้าย ตรัสแต่ นั้นก็เหลือเพืเอแล้ว หลวงพ่ออ่านแล้วก็เลยไม่ได้รายละเอียด ครั้นพอคุณยายมาขยายความ ก็ตกใจ นึกไม่ถึงเลยถามยาย ต่อไปอีกว่า 172 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

\"งั้นยาย คนที่เขาปล่อยบ้านรุงๆรังๆแต่เขาก็ทำ บุญทำทาน ก็แสดงวำวิมานเขาก็รุงๆรังๆไปด้วยซี\" ยายตอบว่า \"ก็โซ่นะซี\" 'พ.รน บ้านพักอาตมา ตอนนั้นยังกะโรงงิ้วโรงสิ๓ สมัยนั้นอยู่บ้านซายโสด ไม'ใซ่ ๗ วันกวาดบ้านทีหรอก เดือนห'นงถึงว่ากันส์โกที ทนไม่ไหวจริง ๆ ถึงจะทำ ตั้งแต่นั้นมาก็ขยันกวาดบ่อยฃื้น แต่ให้ถูน่ะยังยาก ยังเลี่ยง ๆ ไบ่ว่าเรามันผู้ซายไม่จำเป็น 'นี่ขนาดทั้ง ๆ รู้นะ เลย ได้แง่คิด'ฅี่ว่า ความดือะไรทั้งหลายนั้น ถึงรู้ ๆ นี่แหละ ถ้า ไม่ได้ทำจนคุ้น มันก็ไม่อยากทำ ใครมีลูกมีหลาน เห็นว่าอะไรที'เป็นความดื บอกลูก บอกหลานครั้งเดียวไม่พอ ด้องไซ้คำว่า จํ้าจี้จํ้าไซ ไม่งั้นไม่ ได้ลูกหลานดืหรอก อย่าอ้างว่าได้ บอกไบ่แล้ว ต้องยอมบ่ากเปียก บ่ากแฉะหน่อยลูกหลานจึงจะได้ดื แล้วตอนเราแก่เราจะสบายเพราะ ลูกหลานรู้ใจ คุ ณยายยังบอกอีกว่า เพราะฟานรักความสะอาด จึงได้ วิซซาของพระพุทธเจ้า พอได้ ธรรมกายแล้วก็เลยยิ่งทั้งรู้ทั้ง เห็นว่า ความสะอาดนี่สำคัญมาก คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 173 www.kalyanamitra.org

ต้องสะอาดทั้งกาย วาจา ใจ จะมีความสกปรกติดอยู่ไม่ไต้เลย เพราะมันติดข้ามภพข้ามชาติ ทำ ให้เข้าถึงธรรมกายไต้ยาก ความสะอาดมีอานุภาพถึงขนาดนี้เล่า คุณยายถึงไม่ ยอมให้ใครทิ้งความสกปรกไ^ห้ท่านเห็น จนขณะนั้นแม้อายุ ท่าน จะถึง 80 ปีแล้ว ท่านก็ยังพยายามส์'งสอนจํ้าจี้จํ้าไซ ให้ลูกสืษย์ทุกคนรักความสะอาดอยู่นั่นเอง บุญของอาตมาแห้ ๆ ที่คุณยายให้โอกาสคนแต่งตัว ปอน ๆ สกปรกอย่างอาตมาในครั้งนั้น ผ่านการตัดเลือกรอบ 174 มหัศจรรย...ไดอารึ๋ www.kalyanamitra.org

แรก จนได้มาเปีนลูกสืษย์ของท่านคนหนึ่ง ภายหลังอาตมาจึงได้ทราบเพิ่มขึ้นอีกว่า คุณยายไม่ ได้มองเห็นอาตมาด้วยตาเนื้อของท่านเท่านั้น หลวงพ่อธัมม- ชโยเล่าให้ฟ้งว่า \"คุณยายสั่งให้ตามตัวมาให้ฟาน บอกแด'เพียงว่าอย่ใน เกษตร เพิงมา แต่ไม่บอกว่าเป็นใคร ตอนแรกก็ไม่นึกหรอก ว่าจะใช่\" เอ้อ...เคราะห้ดีที่อาตมาไม่ถูกคัดทิ้งเสิยตั้งแต่ระดับ สายตาลูกด้ษย์ จึงอยากฝากข้อคิดกับทุกคนไว้ว่า ความ ประทับใจเมื่อแรกเห็นนั้นสำคัญมากนะ ในระหว่างสร้างวัด คุณยายยังเล่าให้ฟ้งอีกว่า หลวง พ่อวัดปากนํ้าฯ เคยสอนเสมอว่า ความสะอาดของวัดวาอาราม จะดูดปัจจัยการสร้างวัดมาเอง ไม่ด้องออกไปวิ่งหาให้เหนื่อย เพราะฉะนั้น พระทุกรูปในวัด พระธรรมกายจึงดำเนินตาม นโยบายรักษาความสะอาดอย่าง เคร่งครัด 0 คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ซนนกยูง 175 www.kalyanamitra.org

176 มหัศจรรย์.. .ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

มาเป็นล้าน...กเสัยงไค้ทั้งล้าน คุ ณยายอาจารย์จันทร ขนนกยูง 177 www.kalyanamitra.org

178 มทัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ทๆงด้วนอๆหๆรขนฉัน คุณยายห่วง พระมาก ท่านตั้งโรงทานหุงข้าวเลี้ยงพระเอง ตามแบบโรงครัววัดปากนํ้าฯ ตอนนั้นยังมีพระอยู่ ไฝกี่รูป กำ ลังสร้างโบสถ์ สร้างศาลาฟ้งธรรมกัน แม้ระยะหลังท่านไม่ได้ลงมีอทำเอง ท่านก็เข้าไป ดูแลตรวจตราความสะอาดในโรงทานทุกวัน คุณยายจะตื่นตี 4 นั่งสมาธิ พอสว่างก็ ปัดกวาดเช็ดถูกุฏิของตนเอง แล้วมาดูแลที่ครัว คุณยายสอนคนครัวให้หั่นผักหั่นเนื้อให้พอตีคำ อย่าให้ซนใหญ่ไป มีฉะนั้นขณะที่พระฉัน ชิ้น คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 179 www.kalyanamitra.org

เนื้อจะไปตุงที่แก้ม ดูไม่งาม ปลาก้ใฟ้เลาะเอาก้างออก ของ มันนัก เผ็ดนักอย่าจัดไป ขนม ผลไม้ ต้องจัดให้ประณีต คุณยายเตือนว่า ของทุกอย่างต้องทำให้ตืให้ประณีตจะไต้เป็น นิลํโยติดตัวข้ามชาติไป เมื่อไต้ดูแลเด็กวัดประเคนอาหารให้พระเสร็จแล้ว คุณยายจึงกลับไปรับประทานอาหาร ประมาณเวลา 6โมง ครึ๋ง หลังจากนั้นท่านจะกลับมาที่ครัวอีกครั้งหนื้งเพื่อดูแล ความเรียบร้อยแล้วจึงจะกลับไปซักผ้า {เพื่งจะเลิกซักเองมาไต้ 2-3 ปี)ทำ อะไรต่อมิอะไรของท่านไปจนกระทั่ง 9โมง จึง ไปนั่งสมาธิ จนถึงเวลาก่อนเพล (11.00 น.) เล็กน้อย ก็จะ กลับมาที่ครัวอีก เพื่อดูว่าข้าวปลาอาหารจัดถวายพระเรียบ ร้อยไหม พอเห็นว่าเรียบร้อย ท่านก็กลับออกไป ท่านจะไม่ อยูในบริเวณครัว หรีอที่ใกล้ ๆ ที่พระฉันอาหารในเวลาเพล เพราะเห็นว่าเป็นเวลาของเจ้าภาพที่นำข้าวปลาอาหารมาถวาย พระ ไม่อยากให้เจ้าภาพเกรงใจ ประมาณเที่ยงครึ๋ง พระฉันเสร็จให้พรเสร็จ แขกมี เวลาคุยกับพระพอสมควรแล้ว คุณยายจะออกมารับแขกอีก ครั้งหนั่ง จนถึงปายครึ่งหรีอปาย 2โมง จึงกลับเข้ากุฏิไป พักผ่อน ราวปาย 3โมง คุณยายจะลงสวน ปลูกกล้วย ปลูกมะละกอ ดูแลต้นไม้ ตรวจบริเวณวัด ราวๆ5โมง 180 มฟ้โศรรรย์...ไดอา^ www.kalyanamitra.org

จึงจะกลับไปอาบนํ้า แล้วมารอถวายนํ้าปานะให้พระ คุณยาย มาพูดมาคุยด้วย ใครทำอะไร มีปัญหาอะไรท่านจะรู้หมดโดย ไม'ด้องรายงาน จนกระทั่ง 1 ทุ่ ม แต่ไม่เกิน 1 ทุ่มครึ๋ง คุณยายจะกลับไปนั่งสมาธิถึง 3 ทุ่มครึ่งแล้วจึงนอน แต่ล้า เป็นช่วงเวลาเตรียมงานบุญ ต้องจัดเตรียมอาหารจำนวนมาก สำ หรับสาธุซนที่มาร่วมงาน คุณยายจะย้อนกลับมาดูที่ครัวอีก ครั้งแล้วถึงกลับไปนอน คุณยายให้ความสำคัญกับครัวมาก ครัวจะต้องสะอาด ไม่มีกลิ่นอับซื้นต่าง ๆ ที่เรียกว่า \"กลิ่นครัว\"จะต้องมีอาหารพอ ถวายพระเณรและเลี้ยงดูทุกคนที่มาที่วัดไต้ ยายอธิษฐานว่า \"ถ้ามีตนมาเป็นร้อยทโห้เลี้ยงได้ร้อย มาเป็นล้านกโห้ เลี้ยงได้ทั้งล้าน\" ซี่งการที่ใครจะสามารถเลี้ยงคนได้ขนาดนี้ จะต้อง สร้างทานบารมีเอาไว้มากทีเดียว นี่คือส่วนหนั่งจากหนังสือ \"เล่าเรื่องยาย\" ที่หลวง ฟอทัตตซีโวไต้เล่าถึงคุณ ความดีของคุณยายไว้อย่าง น่าประทับใจ ยากที่จะลืม เสือน @ คุ ณยายอาจารฝ็'<นท•? ขนนกยูง 181 www.kalyanamitra.org

182 มทัศจรรย์...ไดอารี www.kalyanamitra.org

ภาพสุคท้าย. • .ยังฅราฅ'!•ง คุ ณ ย า ย อ า ^ า ร ร <น ท f ซฆฆ ท {| ง 183 www.kalyanamitra.org

184 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ในซ่วงที่คุณยๆยอๆจๆรย์จันทร์ ขนนกยูง ได้เริ่มสร้างศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม (วัดพระธรรมกายในปัจจุบัน) เพื่อให้เป็นสมบัติ พระศาสนานั้น ท่านโหมทำงานหนักมาก เร่งวันเร่งคืนเพื่อที่จะสร้างวัดให้เสร็จ เพราะท่านเกรงว่า \"เวลาจะไม่คอย อายุมากแล้ว อยากจะทำให้สำเร็จทันทืที่ยังมีซวิตอยู่\" กิจวัตรที่คุณยายทำมาอย่างสม่าเสมอ ตลอดเวลากว่า 10 ปี ที่ท่านเริ่มย์ายมาอยู่ศูนย์ พทธจักรฯ เป็นดังนี้ คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 185 www.kalyanamitra.org

• เช้ามืด เวลาตี 3 หรือบางครั้งก็ตี 4 ท่านจะลุกขึ้น มานั่งธรรมะ • ดี 5 ท่านจะเดินไปที่โรงทานหรืออาคารยามาเพี่อ ไปต้มนํ้าร้อน โดยใช้กานํ้าอะลูมิเนียมใบเล็กที่ใช้ประจำแล้ว นำ กลับมาที่กุฎิ พร้อมกับปลุกเด็กวัดให้ลุกจากที่นอน •6โมงเช้า ท่านจะไปช่วยดูแลที่โรงทานหรือครัว ในสมัยนั้น สอนให้เด็กวัดจัดอาหารถวายพระอย่างเป็น ระเบียบ ประณีต สะอาด งดงาม • 7โมงเช้า ท่านจะรับประทานอาหารเช้าที่ครัว (อาคารยามา) • ประมาณ8โมงเช้าถึงเพล ท่านจะนั่งธรรมะ อธิษฐานจิตตามคนตีให้มาร่วมงาน ตามสมบัติทั้งหลายให้ มาเป็นปัจจัยในการทำงาน พร้อมทั้งทำวิชชาธรรมกาย แก1ข เหตุการณ์ต่าง ๆ เพี่อให้เกิดสิงที่ตีงามทั้งภายในวัด ทั้งใน ประเทศและทั่วโลก • เพล รับประทานอาหารกลางวัน • บ่ายโมง ถึง 4โมงเย็น ท่านจะลงปลูกต้นไม้เอง หรือคุยให้โอวาทแก่คนงานปลูกต้นไม้ หรือดูแลความเป็น ระเบียบเรืยบร้อย เดินตรวจตราดูความสะอาดของวัดทั้งหมด •5โมงเย็น อาบนั้า และดูแลให้เด็กวัดจัดเตรืยม นํ้าปานะถวายพระ 186 มฟ้'ศจรรย์...ไดอารwีww.kalyanamitra.org

• ทุ่มถึง 4 ทุ่ม นั่งธรรมะพร้อมทั้งอธิษฐานจิตตาม คน และตามสมบัติสำหรับการสร้างวัด คุณยายเบ็เนทั้งพ่อบ้านและแม่บ้าน ดูแลพื้นที่ 196 ไร่ของศูนย์พุทธจักรฯ อย่างครบถ้วน ทั้งการดูแลความเบ้นอย่ ภัตตาหารขบฉันของพระภิกษุและอาหารความเบ้นอยู่ของ คนในวัด เวลามีป้ญหาฟานก็จะช่วยแถ้ป้ญหาให้ทุกอย่างหาก เปรียบเทียบภับแม่บ้านที่ดูแลบ้านหนั่งหลังซึ่งก็นับว่าหนัก แล้ว แต่คุณยายต้องดูแลทั้งวัดในขณะที่ฟานอายุใกล้ 70 ปี คุณยายบอกว่า \"ที่ศูนย์ฯ เราเป็นเหมือนครอบครัว โหญํ ยายต้องแบกทุกอย่างตลอดเวลา คนที่อยู่ประจำโน ศูนย์ฯ ก็เหมือนอยู่โนรัศมืของยาย ถ้าเขาอดอยากไม่มืก็น ใม่มืโช้ก็ไม่ใต้ เขาลำบาก ยาย ก็ทนไม่ไต้ ต้องหาโห้เขามืก็นมื โช้ ไม่[ห้อดไม่โห้อยาก\" \"คนอื่นเขานอน ก็หลับ ไต้อย่างสบาย แต่ยายเวลาจะ นอน ก็จะต้องนึกว่า จะเอา สมบัติทีไหนมาเลี้ยงเขา ต้องดิ่ง ธรรมะตามสมบัติทุกคืน\" ดังนั่นปลายปี พ.ศ. 2522 คณยายอายุ 70 ปี พอติ คุ ณยายอาจารยจันทร์ ขนนกยูง 187 www.kalyanamitra.org

ท่านก็ล้มป่วย ซึ่งท่านบอกว่า \"เวลาไม่สบาย ใจมันไม่เอาอะไรทั้งนั้น ติดอยู่กับ ธรรมะเพียงอย่างเดียว คิดอยู่แตํว่า อยากสร้างวัดให้เสร็จ ก่อน และอยากให้พวกเราทุกคนเข้าถึงธรรมะ จะได้มีทีพึ๋ง ภายใน\" เมื่อคุณยายได้พบแพทย์ที่ให้ยาถูกต้องกับอาการของ โรค อาการของท่านจึงเริ่มดีขึ้นในระดับหนึ่ง แต่คุณยายก็ ยังคงออกมาบุกงานเหมือนเดิม ท่านเร่งงานเต็มกำลังของ คนอายุ 70 ปีต่อไปอีกโดยไม่ยอมหยุด เพื่อหวังจะบรรลุจุด หมายคือสร้างวัดให้สำเร็จ ใจของท่านจะจดจ่ออยู่กับงาน และธรรมะตลอดเวลา ไม่ได้สนใจกับคุณภาพของอาหารหรือ การที่จะต้องพักผ่อนให้เพียงพอ ดังนั้น ต่อมาในปี พ.ศ. 2525 ท่านก็ล้มป่วยหนักอีก ครั้งหนึ่ง ท่านบอกว่า \"ปวยครั้งนั้ ยายเจ็บหนักมาก ถึาเป็นคนอื่นคงไม่ รอด'\" แต่ด้วยควๆมที่มึใจล้ อดทนเป็นเลิศ แสะใจปีกแน่น อยู่กับบุญ คุณยายจึงประคองรักษาลังขารให้รอดพ้นมาได้ และในปี พ.ศ. 2525 ขณะที่ท่านอายุได้ 73 ปี ท่านมีอาการ ก้าวไม่ออก หมดแรงเดิน คุณยายเล่าว่า \"พยายามก้าวขา มันก็ก้าวไม่ออก พยายามมันก็ยก 188 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ไม่ขึ้น แต่มั่นใจว่าต้องก้าวออก ต้องไหว ก็เลยค่อย ๆ กระดิก ทีละนิ้ว ๆ พอครบห้านิ้วก็ก้าวขาและก้าวออก มันสำคัญที่ใจ ตั้งใจสู้ซะอย่างมันก็ทำได้\" ต่อมาอาการของคุณยายทรุดหนักมาก ท่านจึงไต้ บอกกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมซโยให้ทราบต้วยนํ้าเสียง ที่ราบเรียบเปีนปกดิว่า ''ยายใม่รู้ว่าเป็นอะไร คงจะต้องหาหมอมารักษามน หมดแรงไปเต้ยเฉย ๆ\" ซึ่งจากการตรวจของแพทย์ พบว่าคุณยายเปีนโรค ขาดสารอาหาร โดยในวันที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2525 เป็นช่วงที่คุณยายป่วยหนัก ท่านไต้เล่าให้ข้าพเจ้าฟ้งว่า \"เมื่อคืน ยายลุกขึ้นมานั่งเข้าที่บนเตียง ท่าใจใสมาก จนธรรมะใสสะอาดมาก เห็นพระธรรมกายในตัวใสมาก เห็น พระธรรมกายในตัวใสที่สุด ใสแจ้วที่สุด สว่างมาก มองเห็น คุ ณยายธาจาร๙ นทf ขนนกยูง 189 www.kalyanamitra.org

โลกนี้มืด กลางวันในโลกเหมือนเป็นความมืดเมื่อเทียบกับ ความสว่างชองพระธรรมกายที่ยายเห็น ยายจึงรู้ว่าป่วยครั้ง นี้ถ้าเป็นคนธรรมดาก็ตายไปนานแลว ยายจึงอรษฐานว่า ทุก ภพทุกชาติที่กังต้องลงมาสร้างบารมื ขอให้ปราศจากโรค กัยไข้เจ็บ ให้หูติฅาดึ ชาตินื้เป็นชาติสุดห้ายที่ป่วย ชาติต่อ ไปไฝให้มืโรคเลย เมื่อถึงคราวหมดอายุชัย ก็ให้ไปอย่าง ง่ายดายเหมือนนอนหลบไป'* การดูแลอาการป่วยของคุณยาย จึงทำอย่างเต็มที่ทุก วิถีทาง ทุกอย่างที่คิดว่าดีที่สุดถูกนำมาใช้หรือประคับประคอง สังขารของคุณยาย กระทั่งปี พ.ศ. 2529 นับเป็นเวลา 4 ปี คุณยายจึงเริ่มที่นดีขึ้นมาเป็นลำคับ ด้วยอาหารที่มืคุณภาพ อาหารเสริม วิตามิน และยาบำรุงร่างกายต่าง ๆ ที่จัดว่าเป็น เลิศได้นำมาบำรุงร่างกายของคุณยาย ต่อมาสุขภาพของ ท่านเริ่มแข็งแรง และตั้งแต่วันอาทิตย์ด้นเดือนในปี พ.ศ. 2530 เป็น ด้นมา ท่านก็สามารถออกมาเป็นผู้นำบูชาช้าวพระ ที่สภา ธรรมกายสากลหสังคาจากได้ เริ่มมิเรี่ยวแรงที่จะรับแขกใน ช่วงปายของวันอาทิตย์ที่อาคารยามาได้ตามลำดับ ครั้นวันเวลาล่วงเลยเช้าฟูเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2539 นับเป็นช่วงสุดท้ายที่คุณยายลงรับแขกในช่วงปายของวัน อาทิตย์ เพราะหลังจากนั้นคุณยายท่านก็เริ่มมิอาการไม่สบาย 190 มหัศจรรย์...ไดอารี www.kalyanamitra.org

อ่อนแรงด้วยความชรา ในบางอาทิตย์ด้นเดือนท่านด้องรับแขก เกือบ 200 คนที่เดินทางมาขอบารมี ให้ท่านช่วยเปีนที่พื่ง แกืไขปัญหาในเรื่องต่าง ๆ บางครั้งก็มีอาการเป็นลมหน้ามีด โดยไม่มีใครทราบ ท่านอดทนสูโดยไม่ปริปากหรือมีเสียงปน อันใดเลย ด้วยความเข้มแข็งของจิตใจที่ทรหด อดทน ส์ไม่ ถอยของท่าน เมื่อแพทย์ตรวจพบว่าเลือดในตัวท่านน้อยมาก แม้ จะเคยได้รับเลือดครั้งหนึ่งแล้ว แต่หลังจากนั้นก็ไม่สามารถ รับเลือดได้อีก เลือดของท่านกลายเป็นกลุ่มเลือดที่หาได้ยาก มาก ในคนทั้งประเทศจะมีเพียง 5 % จนกระทั่งด้วยอานุภาพบารมีธรรมของพระเดช พระคุณหลวงพ่อธัมมชโยที่ท่านได้อธิษฐานอย่างแรงกล้าที่ จะให้คุณยายมีอายุยืนนานที่สุด และได้อยู่รับบุญฉลอง ความสำเร็จของมหาธรรมกายเจดีย์ ที่ทำ ให้สามารถประตับ ประคองลังขารของคุณยาย ให้ได้อยู่ร่วมฉลองความสำเร็จ ของการสลาปนามหาธรรมกายเจดีย์ และยังความปีดิจน กระทั่งถึงวันที่ท่านละลังขารในวันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2543 ด้วยสีริอายุ 92 ปี Q คุ ณยายอาจารย์<นท-f ขนนกยูง 191 www.kalyanamitra.org

192 ม>fศรรรย์...ไดอา^ www.kalyanamitra.org

รอคฟ้นมฤฅยู...พายุ GAY คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ซนนกยูง 193 www.kalyanamitra.org

194 มหัศจรรย์...ไดอารี www.kalyanamitra.org

1รึองรๆวนบจวกนี้!'ช เป็นเรื่องของ อนุภาพแห่งบุญ ที่สืษยานุสืษย์ของคุณยาย ได้ ประสบก'บอนุภาพของคุณยายด้วยตนเอง อัน เป็นการยืนยันถึงการทำด้ได้ด้ฃองผู้ที่เลือกเด้น ตามรอยพระอัมมาอัมพุทธเจ้าด้วยหลักของ ทาน ด้ล ภาวนา โดยมีคุณยายอาจารย์ เป็น แบบอย่าง และเป็นขวัญกำลังใจให้เสมอมา ระหว่างความบ้าคลั่งของทะเลและเมฆ สิดำ ทะมึนที่รวมฤทสักันของทะเล ได้กลืนกิน หลายชีวิตให้สินไป จากเหตุการณ์ระทํกที่ไม่เคย คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนก ยู ง www.kalyanamitra.org

มีมาก่อนในรอบ 42 ปี 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2532 ทางทิศตะวัน ออกเฉียงใต้ ของ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ในช่วงเวลา 16.00 น. พายุไต้ทวี กำ ลังขึ้นกลายเป็นพายุไต้ฝุน มีความเร็วลมสูงสุดบริเวณ ศูนย์กลาง 64.8 นอต (120 กม./ซม.) \"ขณะนี้จุดศูนย์กลางพายุอยู่ห่างจากชายล่ง ประจวบคีรีขัฬ์ เพียง 24 กีโลเมตร ให้ทุกคนอพยพไปให้เรีว ที่สุด.. 6 กิโลเมตร จากชายล่ง จะถูกทำลายจนราบและ ได้รีบความเสียหายอย่างหนัก\" เสียงประกาศจากรถหวอเตือน ภัยและเสียงตามสายที่ยังใช้การไต้ ดังขึ้นเตือนซาวบ้านเป็น ระยะ ๆ ในขณะเดียวภันก็มีประกาศเตือนจากกรมอุตุนิยม วิทยาแจงมาเป็นฉบับที่ 7 \"โอย!..ทางราชการกิพูดเกินเหตุ เคยมีที่ไหนพายุ อะไรจะแรงขนาดนี้ อย่างมากกิแค่ฝนตกหนัก ๆ ไฝเป็นไป ตามที่เขาประกาศหรอก\" ตุณเฉลิม อภัยศรี หริอ อาจารย์ไก่ ผู้ช่วยผู้อำนวย การโรงเรียนอ่าวน้อยวิทยาคม รวมทั้งทุกคนในครอบครัวต่าง ก็ไฝเชื่อความรุนแรงจากการพยากรถi จึงทำให้เกิดความ อยากรู้อยากเห็น เขาจึงเดินออกไปยืนริมซายล่ง ฟลู้ว..ฟลู้ว.. ลมและฝนปรอย ๆ แต่มากไปดวยแรง 196 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ปะทะ กำ ลังทวี I ความแรงขึ้น เรื่อย ๆ ในขณะนั้น เขาคิดในใจต่อว่า ไหนดูซิ..จะเป็นจริง เหมือนข่าวที่ทาง ราชการเขาว่าหรือ เปล่า? ต้นมะพร้าวลู่เอนตามแรงกระหนั้าของกระแสลมที่ พัดโหมอย่างหนัก \"อะไรนั่น..ท้องฟ้ามืวงรีใหญ่ ๆ สีแดง อยู่ท่ามกลาง ความดำทะมึนนั้น มึนกำลังเคลื่อนตัวใกล้เข้ามา.. คลื่นไม่ ปกติเหมึอนที่เคยเป็น มึนสูงขึ้นเป็นทวีคูณโดยฉับพลัน ทะเลกลายเป็นสีดำและดูเหมึอนกำลังโถมเข้ามา\" เขามอง ปรากฏการณ์นั้นต้วยความตกใจ \"ถ้าจะจริงตามข่าว..\" เขาคิดพลางรีบหันหลังกลับ ทันที วิ่งไปที่บ้านที่อยู่ห่างจากซายฝืงไม่มากนักร่างกายถูก แรงลมปะทะแทบล้มแต่ในที่สุดเขาก็ถึงบ้าน ประดู หน้าต่างทุกบ้านถูกปีดสนิท.. พายุหมนนั้นกำลังเคลื่อนเข้ามาทุกขณะ ต้นมะพร้าว หักโค่นล้มลงเป็นแถบ บางต้นถูกถอนรากถอนโคน หลังคา คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 197 www.kalyanamitra.org

บ้านข้าง ๆ ได้เปิดปลิวไป เสาอากาศหลุดกระเด็นไม่เหลือ หลอ.. การตัดลินใจครั้งนี้ของเขา พลาดซะแล้ว ข่าวที่ทาง ราซการประกาศเตือนเป็นความจริง 6 กิโลเมตร !!! นับจากซายส่ง จะไม่เหลืออะไรเลย และบ้านของเขาล่ะ ห่างส่งไม่ถง 100 เมตร เขากำลัง ตกอยู่โนอันตราย เพราะไม่ได้คิดจะอพยพตามคำประกาศ เตือนภัยเลย ขณะนั้นพายุกำลังเคลื่อนตรงเข้าสู่ซๆยส่งประจวบฯ แล้ว คนทีไม่เซื่อข่าวการประกาศเตือนภัยถึงความรุนแรง ของพายุโนครั้งนี้ ไม่ได้มีเพยงเขาเท่านั้น ยังมีซาวประมงที่ ออกเดินเรืออยู่ท่ามกลางทะเลนับร้อยซีริต ที่ตองมากลายเป็น 198 มหัศจรรย์...ไดอารี www.kalyanamitra.org

เหยื่อให้ทะเลกลืนกินไป.. พลัง มหาศาลของคลื่นที่สูงกว่า 30ฟุต ในรัศมี 50 กิโลเมตร จากชาย ล่งของพายุครั้งนี้ ไฝเว้นซาว ประมงใด ๆ ให้เหลือรอดในห้อง ทะเลนั้นเลย.. ด้วยความกลัวสุดฃึด \"ห้องพระ\" เป็นที่พึ่งสุดห้ายที่เขาคิดว่าปลอดภัยที่สุด ธูป 3 ดอก ได้ถูกจุดขึ้น.. ทันใดนั้น \"ภาพคุณยาย\" ก็ได้ปรากฏขึ้นชัดเจนในใจเขา เขามองท่าน วางใจให้หยุด นี้งสนิท รวมเป็นดวงเดียวภับท่าน คุณยาย..คุณยายอาจารย์ จันทร์ ขนนกยูง คิษย์เอกของหลวงพ่อวัดปากนั้า ภาษีเจริญ \"คุณยาย โปรดช่วยลูกด้วย ให้ปลอดภัยจากพายุ ครั้งนี้\" เขารีบอธิษฐาน พร้อมภับระลืกได้ว่าคุณยายต้องช่วย เขาได้ เพราะคราวสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 คุณยายยโง จัดการภับลูกระเบิดได้เลย เขาเชื่อมั่นและศรัทธาคุณยายมาก เพราะตลอด เวลาที่ผ่านมา พอมีปัญหาอะไรเขามักจะไปกราบเรียนท่าน เสมอ ๆ และท่านก็เมตตาช่วยเหลือเขาได้อย่างอัศจรรย์ทุกครั้ง ด้วยความเชื่อมั่นและศรัทธาอย่างเปียมล้น โดยไม่มี ขอสงลัยใด ๆ นี่เอง ทำ ให้ดวงใจปักนิ่งดิ่งสนิทภับภาพของ คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 199 www.kalyanamitra.org

คุณยาย ที่เกิดฃึ้นทีศูนย์กลางกาย จนล่วงเวลาไปประมาณ 10 นาทีพายุมันน่าจะถึงแล้วและธรรมชาติของมันจะต้องทวี ความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ แตนดูเหมือนว่ามันไม่รุนแรงขึ้น ต้วย ความแปลกใจตรงนี้เอง เขาจึงลืมตาขึ้น แล้วลุกขึ้นซะโงก ดูที่นอกหน้าต่าง.. อัศจรรย์จริง!! \"พายุ ! พายุ! พายุมันหมุนกล้บไปแล้ว\" เขาพูดกับตัวเอง เลืยงซาวบ้านที่อยู่ใกล้ และเก็บ ตัวอยู่ในบ้าน ไต้ออกมาดูเหตุการณ์นั้นพากันล่งเลืยงขึ้น แล้วซวนกันดูลืงประหลาดกำลังถอยห่างออกไป ห่างออกไป จนหายไปกับความมืดมืดเบื้องหน้า แต่ฟิายังคงมืด ขมุกขมัวฝนตกอย่างหนักอึมคริม แรงลมผันผวนอยู่ตลอดเวลาจนถึงรุ่งเช้า ซากจากเริอที่แตกหักและผู้คนที่ถูกทะเลกลืนชีวิตไป ตอนนี้มัจจุราชแห่งทะเล ไต้คืนพวกเขากลับมาให้.. เป็นร่าง ไร้วิญญาณ ที่ถูกคลื่นซัดเช้าหาฝ่งพร้อมกับซากเริอไม้ที่ปริก หักพัง ทางการประกาศว่า ซาวเรือหลายร้อยคนเลืยชีวิต กับพายุโหดครั้งนี้ เพียงแค่หางพายุที่ม้วนตัวกลับเห่านั้น \"ผมรอดในครั้งนี้ เพราะคุณยๆยช่วยผม ผมเห็น พายุกำลังมุ่งตรงเซ้ๆมา ซึ๋งไม่มีทางเลยที่มันจะย้อนกลับ 200 มหัศจรรย์...ไดอารี่ www.kalyanamitra.org

ไปอปๆงง่าย ๆ มันห่างจากชาย ฝืงเฟ้ยงนิดเดียว!.ท่านั้น\" ความเชื่อมั่นศรัทธาในคุณยายของเขามั่นคงอย่างเต็ม เปียม เขาบอกต่อว่า ทุกครั้งที่เขานึกกงคุณยายนั้น ไฝเคย ผิดหวังใด ๆ เลย คุณยายช่วยให้แคล้วคลาด ปลอดภัยเสมอ เช่นเมื่อครั้งที่เจอพายุ \"สินดา\" อีกในวันที่ 4 พฤศจิกายน 2540 เวลาประมาณ ตี 2.. พายุล้นดาก็เข้ามาในทำนองเตียวภัน ชื่ง เขาก็อธิษฐานให้คุณยายช่วยปรากฏว่าก็รอดอีก ชื่งตอนช่วง พายุล้นดาเข้าประจวบคีรีขันธ์ นั้นสภาพบริเวณบ้านเนินแก้ว หมู่ 5 ตำ บลอ่าวน้อย อำ เภอเมืองถนนถูกตัดขาด.. เพราะแรง นํ้าบ้าขัดเรือประมงกว่า 50 ลำ อับปาง ขณะเจอมรสุมในอ่าว ตาฝองลำย แต่บริเวณบ้านเขากลับไม่ได้รับความเสิยหาย อะไรเลย!! ทั้งที่อยู่ตำบลเคียวกัน อีกครั้งหนึ๋งคือ งานพระราชทานเพล้งศพของคุณพ่อ ก็อธิษฐานให้คุณยายช่วยให้หยุดฝนด้วย ปรากฏว่าหยุดได้ จริงทั้งที่ฝนกำลังตกหนัก สามารถหยุดแบบปีดก๊อกนั้าทันที ทั้งหมดนั้คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ที่เกิดขึ้นแล้วแคล้ว คลาดทุกครั้ง เขายืนยันว่า \"เพราะคุณยายผมจึงปีวันนี้ผมเชื่อ มั่นโนวิชชาธรรมกาย\" ปัจจุบันคุณเฉล้มพลจึงหมั่นอยู่ในบุญด้วยการหมั่นทำ ทาน รักษาคีล เจริญภาวนาอยู่เป็นประจำและเชื่อมั่นว่าบุญ เท่านั้นเป็นที่พึ่งที่ระลึกได้เมื่อยามคับขัน.- Q คุ ณนายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 201 www.kalyanamitra.org

202 มหัศจรรย์...ไดอารึ๋ www.kalyanamitra.org

เรยกวิฉ)ดูๆโนมาเปิคเผย. • •พสิกกคฆาฅกรรม คุ ณยายอาจารย์จันทร์ ขนนกยูง 203 www.kalyanamitra.org