หน่วย1_ประวัติและความสำคัญของพระพุทธศาสนา

เอกสารประกอบการเรยี น สงั คมศึกษา ส23101 ชน้ั มธั ยมศกึ ษาปีท่ี 3 เรอ่ื งประวตั แิ ละความสาคญั ของพระพุทธศาสนา โดย นางสาวดุธาสทิ ธิ์ แดงงาม กลุม่ สาระสงั คมศกึ ษาศาสนาและวฒั นธรรม โรงเรยี นนารายณค์ าผงวทิ ยา

๑หนว่ ยการเรียนรู้ที่ ประวัติและความสาคัญ ของพระพุทธศาสนา จุดประสงคก์ ารเรยี นรู้ ๑. อธบิ ายการเผยแผ่พระพุทธศาสนาหรอื ศาสนาทตี่ นนับถอื ได้ ๒. วิเคราะหค์ วามสาคญั ของพระพทุ ธศาสนาหรือศาสนาท่ตี นนบั ถือในฐานะท่ีชว่ ยสรา้ งสรรค์อารยธรรมและความสงบสขุ แก่โลกได้

การเผยแผพ่ ระพทุ ธศาสนา การเผยแผ่พระพทุ ธศาสนาในสมัยโบราณ ๑. การเผยแผด่ ว้ ยการแสดงธรรม • การเผยแผ่พระพุทธศาสนาโดยวิธีน้ี ผู้เผยแผ่จะต้องมีความรู้ หรือการเทศน์ ความเข้าใจในหลักธรรมคาสอนเป็นอย่างดียิ่ง การเทศน์หรือการ แสดงธรรมเป็นรปู แบบการเผยแผ่ทใี่ ชไ้ ดผ้ ลดมี าทุกยคุ ทกุ สมัย ๒. การเผยแผด่ ว้ ยการศกึ ษา • ในยุคแรกของการศึกษาพระพุทธศาสนา เป็นการศึกษาแบบ และการปฏบิ ัตธิ รรม ทอ่ งจาสืบทอดกนั มา เนื่องจากการถ่ายทอดด้วยวิธีการท่องจาทา ให้เกิดการคลาดเคลื่อน ต่อมาจึงได้มีการจดจารจารึกพระพุทธ ๓. สถาบนั พระมหากษัตรยิ ์ วจนะเป็นลายลักษณอ์ ักษร เปน็ ศูนยก์ ลางการเผยแผ่ • ในยุคแรกการเผยแผ่พระพุทธศาสนา กลุ่มเปูาหมายหลัก คือ ผู้นา สังคม เพราะถือเป็นศูนย์กลางความเช่ือของประชาชน โดยเฉพาะ พระมหากษัตริย์ ถ้าพระมหากษัตริย์เลื่อมใสและศรัทธา ประชาชน จะยอ่ มเชือ่ และนบั ถอื ตาม

การเผยแผ่พระพุทธศาสนา การเผยแผพ่ ระพุทธศาสนาในสมยั โบราณ ๑. การเผยแผ่ดว้ ยการแสดงธรรม • เป็นรูปแบบเฉพาะและเป็นธรรมเนียมปฏิบัติในพระพุทธศาสนา หรอื การเทศน์ โดยเฉพาะอย่างยง่ิ การแสดงปาฐกถาธรรม ๒. การเผยแผ่พระพทุ ธศาสนา • พระพุทธศาสนามีถ่ินกาเนิดที่ประเทศอินเดีย มีศูนย์กลางอยู่ใน ผ่านองคก์ รทางพระพุทธศาสนา ทวีปเอเชียช่วงพุทธศตวรรษท่ี ๒๕ พุทธศาสนิกชนชาวเอเชียได้ อพยพไปทามาหากินในทวีปยุโรปและทวีปอเมริกา ได้นาเอา พระพุทธศาสนาเข้าไปเผยแผ่ในดินแดนเหล่านั้นด้วย เพื่อความ เ ป็ น เ อ ก ภ า พ จึ ง ไ ด้ มี ก า ร ร ว ม ก ลุ่ ม กั น เ ป็ น อ ง ค์ ก ร ท า ง พระพุทธศาสนาในรปู แบบตา่ งๆ

การเผยแผพ่ ระพทุ ธศาสนา การเผยแผพ่ ระพทุ ธศาสนาในสมัยโบราณ องค์กรทางพระพทุ ธศาสนา สมาคม มลู นิธิ สถาบันเฉพาะทางพระพุทธศาสนา และชมรมทางพระพุทธศาสนา วดั หรอื พุทธศาสนสถาน ศนู ย์ส่งเสรมิ ศูนย์สง่ เสรมิ พระพุทธศาสนาแหง่ ประเทศไทย อ.ลาดหลมุ แกว้ จ.ปทุมธานี ตราสานักงานพระพทุ ธศาสนาแหง่ ชาติ วดั พระศรีรัตนศาสดาราม (วดั พระแกว้ )

การเผยแผพ่ ระพทุ ธศาสนา การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสมัยโบราณ ๓. การเผยแผ่พระพุทธศาสนา • การบรรลผุ ลหรอื เปูาหมายจากการปฏบิ ตั ิดว้ ยตนเอง พระพทุ ธเจ้า ด้วยการปฏิบัตธิ รรม พระสงฆ์ หรือผู้แสดงธรรมเปน็ เพียงกลั ยาณมิตรทค่ี อยแนะนาสิ่งที่ ถูกต้อง บุคคลจะประสบความสาเร็จได้ต้องลงมือปฏิบัติด้วย ตนเอง ๔. การเผยแผ่พระพทุ ธศาสนา • อทิ ธพิ ลจากความเจริญความกา้ วหนา้ ทางเทคโนโลยี ส่งผลให้การ ผา่ นสื่อเทคโนโลยี เผยแผ่พระพุทธศาสนามีการเผยแผ่หลักธรรมผ่านส่ือในรูปแบบ ต่างๆ ท่ีเรียกว่า มัลติมีเดีย ซึ่งคนทั่วไปสามารถ เข้าไปศึกษา คน้ ควา้ ได้อย่างสะดวก

การเผยแผ่และการนับถอื พระพุทธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ทวั่ โลก ทวีปเอเชีย ประเทศอนิ เดีย • เป็นดนิ แดนแหง่ พทุ ธมาตภุ มู ิ ซงึ่ เปน็ สถานทปี่ ระสตู ิของพระพุทธเจ้า • เม่ือประมาณพุทธศตวรรษที่ ๑๗ มีร่องรอยการเสอื่ มถอยของพระพุทธศาสนา • พระพทุ ธศาสนาไดก้ ลับมาเจริญร่งุ เรืองอกี ครัง้ ในสมยั การกอบกู้เอกราช ผู้ฟ้ืนฟูพระพุทธศาสนาคนสาคัญ เช่น เซอร์ อเล็กซานเดอร์ คนั นงิ แฮม, เซอร์เอด็ วิน อาร์โนลด์ และดร.เอม็ เบดการ์

การเผยแผ่และการนับถอื พระพทุ ธศาสนาในประเทศต่างๆ ทั่วโลก ทวปี เอเชยี ประเทศศรลี ังกา • พระพุทธศาสนาเรมิ่ เขา้ สูศ่ รีลังกาประมาณ พ.ศ. ๒๓๖-๒๘๗ • สมัยพระเจ้าเทวานัมปิยติสสะ ทรงประกาศให้พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจาชาติสืบมาถึง ปจั จุบัน • พระพทุ ธศาสนาในศรีลงั กามีความรงุ่ เรอื งและเสื่อมถอยโดยเปลี่ยนแปลงไปตามอานาจการปกครอง มีช่วงหนึ่งท่ีศรีลังกาส่งทูตมา ขอพระสงฆ์ไทยไปบวชใหก้ ุลบุตรชาวศรีลังกา

การเผยแผแ่ ละการนับถือพระพทุ ธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ท่วั โลก ทวีปเอเชยี ประเทศเนปาล • ในอดตี เนปาลเป็นดินแดนส่วนหน่ึงของอินเดีย และเป็นสถานท่ีตั้งของสวนลุมพินีวัน สถานท่ีประสูติ ของพระพทุ ธเจ้า • ในยุคแรกพระพุทธศาสนาเถรวาทรุ่งเรืองมาก ต่อมาเส่ือมถอยลงทาให้พระพุทธศาสนามหายาน นิกาย ตนั ตระซึง่ ผสมกับความเชอ่ื พนื้ เมืองเจริญขน้ึ มาแทน • ปจั จบุ นั พระพุทธศาสนานิกายเถรวาทได้รบั การฟน้ื ฟู โดยไทยเป็นกาลังสาคัญในการฟ้นื ฟูพระพุทธศาสนาเถรวาท

การเผยแผ่และการนบั ถอื พระพุทธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ท่ัวโลก ทวีปเอเชยี ประเทศภฏู าน • พระพุทธศาสนาเขา้ สปู่ ระเทศภฏู าน ราว พ.ศ. ๘๐๐-๑๒๐๐ โดยเป็นนิกายวัชรยาน และได้เป็นศาสนา ประจาชาติภูฏาน • พ.ศ. ๑๗๖๓ มีการก่อต้ังนิกายดรุกปะกัคยุขึ้นจนถึงยุคของท่านงาวังนัมเยล ได้สร้างพูนาคาซอง สถานทปี่ ระกอบพธิ ีกรรมสาคญั เช่น พิธสี ถาปนาสมเด็จพระสงั ฆราช • ชาวภูฏานนบั ว่ามีความศรทั ธาและยดึ ม่นั ในพระพทุ ธศาสนามาก

การเผยแผ่และการนบั ถือพระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆ ทั่วโลก ทวปี เอเชยี เขตปกครองตนเองทเิ บต • พระพุทธศาสนาในทิเบตเป็นมหายานแบบวชั รยาน • พระพุทธศาสนาจากอินเดียเข้าสู่ทิเบตในพุทธศตวรรษท่ี ๑๒ หลังจากนั้นกษัตริย์ทิเบตได้ทรงให้การ อุปถัมภเ์ ป็นอย่างดี • ก่อนจะรวมเข้าเป็นดินแดนส่วนหน่ึงของจีน พระพุทธศาสนาถูกแบ่งออกเป็น ๔ นิกาย โดยนิกายเคลุกปะเป็นท่ีนับถือแพร่หลายที่สุด พระสงฆใ์ นนิกายนี้เรียกวา่ ลามะ สว่ นผู้นาสูงสดุ ในการปกครอง เรยี กวา่ องคด์ าไลลามะ

การเผยแผแ่ ละการนับถอื พระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆ ทว่ั โลก ทวปี เอเชยี ประเทศจีน • ประเทศจีนเรม่ิ ยอมรับพระพุทธศาสนาในสมยั ราชวงศ์ฮ่ัน • พระพุทธศาสนาเจริญสูงสุดในสมัยราชวงศ์ถัง เพราะได้รับการสนับสนุนจากจักรพรรดิ จากน้ันก็เจริญ สงู สุดในบางสมยั และเสื่อมสุดในบางช่วงเวลา • ชว่ งทจ่ี ีนปกครองดว้ ยระบอบคอมมิวนิสต์ พระพุทธศาสนาได้รับผลกระทบมาก ภายหลังต่อมาก็ได้รับการฟื้นฟูให้กลับมาดี ดังท่เี ป็นอยูใ่ นปัจจบุ ัน

การเผยแผ่และการนบั ถือพระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆ ท่ัวโลก ทวีปเอเชยี ประเทศเกาหลี • ช่วงแรกชาวเกาหลีนับถือศาสนาชามาน ต่อมาภายหลังจึงนับถือพระพุทธศาสนาโดยจีนและ อินเดียนามาเผยแผ่ • เม่ือราชวงศ์ลีหรือราชวงศ์โชซอนเข้ามามีอานาจได้สนับสนุนให้ลัทธิขงจ๊ือเป็นศาสนา ประจาชาติ พระพทุ ธศาสนาจงึ เส่ือมโทรมลง • เมื่อเกาหลีอยู่ใต้การปกครองของญ่ีปุน พระพุทธศาสนาได้รับการฟื้นฟู จนกระท่ังเกาหลีถูกแบ่งออกเป็น ๒ ประเทศ พระพุทธศาสนาจึง รุง่ เรอื งเฉพาะในเกาหลใี ต้

การเผยแผแ่ ละการนับถอื พระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆ ทัว่ โลก ทวีปเอเชยี ประเทศญีป่ นุ่ • ช่วงพทุ ธศตวรรษที่ ๑๑-๑๓ กษตั ริย์เกาหลไี ดส้ ่งคณะทตู นาพระพุทธรปู และคัมภรี ท์ างพระพทุ ธศาสนาไปเจริญ สมั พันธไมตรีกับพระจักรพรรดิญ่ีปนุ • ในชว่ งพุทธศตวรรษท่ี ๑๒ พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองขึ้นตามลาดับ โดยเริ่มนับถือในหมู่ชนช้ันสูงก่อน แลว้ คอ่ ยแพร่หลายไปสปู่ ระชาชน • ในปลายพุทธศตวรรษที่ ๑๔ พระพุทธศาสนาแบ่งเป็น ๓ นิกายหลัก และเป็นที่นับถือกันมาจนถึงปัจจุบัน ได้แก่ นิกายโจโดหรือ สุขาวดี นิกายเซน และนิกาย นิชิเรน

การเผยแผ่และการนับถือพระพุทธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ทว่ั โลก ทวปี ยโุ รป ประเทศองั กฤษ • การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเริ่มขึ้นใน พ.ศ. ๒๓๙๓ เมื่อสเปนเซอร์ อาร์ดี ได้พิมพ์หนังสือ ชอื่ ศาสนจักรแห่งบรู พาทิศออกเผยแพร่ • ใน พ.ศ. ๒๔๒๒ เซอร์ เอด็ วิน อาร์โนลด์ ไดเ้ ขียนประทีปแห่งเอเชยี ทาให้ไดร้ ับความสนใจจากชาวอังกฤษมาก • องค์กรทางพระพุทธศาสนาไดเ้ ป็นศูนยก์ ลางในการเผยแผ่ จนเกดิ วดั พทุ ธในประเทศองั กฤษจานวนมาก

การเผยแผแ่ ละการนบั ถอื พระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆ ท่ัวโลก ทวีปยโุ รป ประเทศเยอรมนี • พระพุทธศาสนาได้เผยแผ่เขา้ สปู่ ระเทศเยอรมนีก่อนสงครามโลกครงั้ ที่ ๒ • ดร.คารล์ ไชเกนสติคเกอร์ ได้ก่อตงั้ พุทธสมาคมเยอรมันขึ้น เพอื่ เผยแผ่และทากิจกรรมทางพระพทุ ธศาสนา • หลงั สงครามโลกครง้ั ที่ ๒ สน้ิ สดุ พระพทุ ธศาสนาไดร้ บั การฟ้นื ฟขู ึน้ อีกครง้ั

การเผยแผแ่ ละการนบั ถือพระพทุ ธศาสนาในประเทศต่างๆ ทวั่ โลก ทวปี ยโุ รป ประเทศฝร่งั เศส • กลุม่ พทุ ธศาสนิกชนชาวฝร่งั เศสรว่ มกนั ก่อต้ังพุทธสมาคมขน้ึ ใน พ.ศ.๒๔๗๑ • มีการจัดกจิ กรรมตา่ งๆ ทางพระพทุ ธศาสนา • นมิ นต์พระสงฆ์จากไทย ลาว เมยี นมา ไปฝึกอบรม

การเผยแผแ่ ละการนับถอื พระพทุ ธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ทวั่ โลก ทวีปยโุ รป ประเทศรัสเซยี • พระพุทธศาสนาเข้าสู่สหภาพโซเวียตในอดีต ตัง้ แต่ พ.ศ.๑๗๖๖ แต่ไม่แพรห่ ลายนัก • หลงั สงครามโลกครง้ั ที่ ๑ มีความพยายามเผยแผพ่ ระพทุ ธศาสนาผ่านกลุ่มปัญญาชนรัสเวยี • ปัจจบุ นั มพี ุทธศาสนิกชนกระจายอย่ใู นประเทศต่างๆ ของอดีตสหภาพโซเวยี ต

การเผยแผแ่ ละการนับถอื พระพทุ ธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ท่วั โลก ทวปี ยโุ รป ประเทศเนเธอร์แลนด์ • พระพทุ ธศาสนาเขา้ สู่ประเทศเนเธอรแ์ ลนดท์ างการคา้ • หลังสงครามโลกคร้งั ที่ ๒ ได้มกี ารฟน้ื ฟชู มรมชาวพทุ ธข้นึ • มกี ารจัดตัง้ พทุ ธสมาคมข้นึ ใน พ.ศ. ๒๕๑๒

การเผยแผแ่ ละการนบั ถอื พระพุทธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ทั่วโลก ทวีปอเมริกาเหนือ • ภายหลังสงครามโลกครั้งท่ี ๒ มีชาวเอเชียอพยพเข้ามาในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาเพ่ิม มากขน้ึ และไดเ้ ผยแผ่พระพทุ ธศาสนาด้วย • ใน พ.ศ. ๒๔๔๘ ชาวพุทธญี่ปุนได้สร้างวัดนิกายสุขาวดีที่แซนแฟรนซิสโก ต่อมาได้มีการ กอ่ ตัง้ สมาคมพระพทุ ธศาสนาแหง่ อเมรกิ า รวมทัง้ มหาวิทยาลยั พทุ ธธรรมข้นึ • ปจั จบุ ันมวี ดั ไทยในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาหลายแห่ง

การเผยแผแ่ ละการนบั ถอื พระพุทธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ทัว่ โลก ทวีปอเมริกาใต้ • ส่วนมากเป็นการนับถือของผู้อพยพย้ายถ่ินฐานจากทวีปเอเชียเข้าไปทามาหากินใน ประเทศต่างๆ ในทวีปอเมริกาใต้ โดยเฉพาะชาวจนี ชาวเกาหลี ชาวญี่ปนุ • มีการจัดตั้งองค์กรทางพระพุทธศาสนาข้ึนเป็นจานวนมาก เพ่ือเป็นศูนย์กลาง การศึกษา การปฏบิ ตั ิ และการทากิจกรรมทางพระพทุ ธศาสนา • การนบั ถือพระพทุ ธศาสนายังคงจากัดในหมชู่ าวเอเชีย ส่วน ชาวพ้ืนเมืองนบั ถือกนั นอ้ ย

การเผยแผแ่ ละการนับถือพระพทุ ธศาสนาในประเทศต่างๆ ทว่ั โลก ทวปี ออสเตรเลยี ประเทศออสเตรเลีย • ใน พ.ศ. ๒๔๕๓ พระศาสนธชะ (มร.อี.สตีเวนสัน) พระภิกษุชาวอังกฤษได้เดินทางไปเผยแผ่ พระพทุ ธศาสนาในออสเตรเลยี ท่านแนะนาวา่ พระพุทธศาสนาเปน็ ศาสนาที่เน้นการพัฒนาจิตใจ จนทาให้ การเผยแผพ่ ระพุทธศาสนาเป็นรูปธรรมย่งิ ขึน้ • ใน พ.ศ. ๒๔๙๖ มกี ารจดั ตัง้ พุทธสมาคมข้นึ ในรฐั ควีนสแ์ ลนด์ นวิ เซาทเ์ วลส์ และวกิ ตอเรยี และ มีการตั้งองคก์ รทางพระพทุ ธศาสนาขน้ึ อีกหลายแห่ง • ปัจจบุ นั การเผยแผ่พระพทุ ธศาสนาในประเทศออสเตรเลียดาเนินไปได้ด้วยดี มีผู้ศรัทธาเล่ือมใสนับถือพระพุทธศาสนาเพิ่มข้ึน วัดไทย ในออสเตรเลีย เชน่ วัดพุทธรังษี เมอื งซดิ นยี ์ วัดธรรมรังษี เมอื งเมลเบิร์น

การเผยแผแ่ ละการนบั ถอื พระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆ ทั่วโลก ทวปี ออสเตรเลยี ประเทศนิวซแี ลนด์ • ปัจจบุ ันพระพุทธศาสนาในนิวซแี ลนดย์ ังไมร่ ุ่งเรืองเหมอื นในออสเตรเลยี แตม่ ีแนวโนม้ ที่ดีในอนาคต ส่วนการ เผยแผพ่ ระพุทธศาสนา เป็นการดาเนนิ การโดยพระสงฆ์ชาวองั กฤษ ทิเบต ญป่ี ุน และไทย โดยการสนับสนุน ของพุทธสมาคมแหง่ เมืองโอกแลนด์ • ปัจจบุ ันมจี านวนผู้นับถือพระพุทธศาสนาไม่มาก จากัดอยู่เฉพาะในเมืองใหญ่ เช่น เวลลิงตัน ไค รสตเ์ ชิรช์ ดูเนดนิ โอตาโก • การเผยแผพ่ ระพุทธศาสนาได้เปดิ กว้างมากข้ึน มีวดั ไทยในนิวซแี ลนด์ เช่น วัดญาณประทปี เมืองโอกแลนด์

การเผยแผแ่ ละการนับถือพระพทุ ธศาสนาในประเทศตา่ งๆ ทวั่ โลก ทวปี แอฟรกิ า • ร่องรอยการเผยแผ่พระพุทธศาสนาปรากฏเป็นหลักฐานอยู่บ้างในประเทศอียิปต์และเคนยา แตเ่ ป็นอยา่ งไม่เปน็ ทางการ • ในอียิปต์ พระพุทธศาสนาเข้าไปพร้อมกับชาวญ่ีปุน เกาหลี ไทย ศรีลังกา อินเดีย ซึ่งเดินทางไปศึกษา ทางาน และท่องเท่ียว ชาวพุทธเหล่านี้ได้ถ่ายทอดพระพุทธศาสนาผ่านชาวอียิปต์รุ่นใหม่ ท่ีไม่ยึดติดกับ วัฒนธรรมดั้งเดิม พร้อมรับแนวคิดใหม่แบบพระพุทธศาสนา ส่วนใหญ่จะอยู่ในกรุงไคโรและเมืองอะเล็ก ซานเดรยี • ในเคนยา มีการกอ่ ต้งั ชมรมชาวพุทธ และมกี ารนมิ นต์พระสงฆ์จากจีน ญ่ีปุน ไทย เดินทางไปแลกเปลี่ยนและเผยแผ่พระพุทธศาสนาใน ชว่ งเวลาสน้ั ๆ แตเ่ ปน็ ไปอยา่ งจากดั เน่อื งจากปญั หาเศรษฐกจิ และการเมืองภายในประเทศ รวมทง้ั ชาวพนื้ เมอื งยังไมเ่ ปิดกวา้ ง

ความสาคญั ของพระพทุ ธศาสนา พระพทุ ธศาสนาในฐานะท่ชี ่วยสร้างสรรคอ์ ารยธรรมให้แกโ่ ลก ด้านการปกครอง การปกครองระบอบราชาธิปไตย • ระบอบราชาธิปไตยหรอื สมบรู ณาญาสิทธิราชย์ พระมหากษัตริย์มีอานาจสิทธิ์ขาดในการปกครองแต่เพียงผู้เดียว พระพุทธศาสนามีหลักคาสอนสาหรับพระมหากษัตริย์เพ่ือให้เป็นผู้นาที่ดี มีคุณธรรม ได้แก่ ทศพิธราชธรรม จักรวรรดิวตั ร การปกครองระบอบสามคั คีธรรม • พระพทุ ธศาสนาไดม้ หี ลักอปริหานิยธรรมเพื่อประยุกต์ใช้ในการปกครอง เช่น หม่ันประชุม ปรึกษาหารือกิจการ งานอย่างพร้อมเพรียง เคารพ ให้เกียรติ ยอมรับฟังความคิดเห็นของผู้อาวุโสกว่า เคารพบูชาเจดีย์ ปูชนียสถาน และอนุสาวรยี ์ประจาชาติ จดั อารกั ขา บารงุ คุม้ ครองแก่บรรพชิตผทู้ รงศลี

ความสาคญั ของพระพุทธศาสนา พระพทุ ธศาสนาในฐานะท่ชี ่วยสรา้ งสรรค์อารยธรรมใหแ้ กโ่ ลก ด้านการจัดระเบยี บสงั คม สถาบันครอบครัว ความสมั พันธ์ระหว่าง ความสัมพนั ธร์ ะหวา่ ง สถาบนั สงั คม บิดามารดากับบุตรธดิ า สามกี ับภรรยา สถาบนั การศกึ ษา ความสัมพันธ์ระหว่าง ความสัมพันธร์ ะหว่าง สถาบันศาสนา มติ รกบั มิตร นายจ้างกับลูกจา้ ง ความสมั พันธร์ ะหว่างครูอาจารย์กบั ลกู ศิษย์ ความสมั พันธร์ ะหวา่ งพระสงฆ์กบั ประชาชน

ความสาคญั ของพระพทุ ธศาสนา พระพุทธศาสนาในฐานะที่ชว่ ยสรา้ งสรรค์อารยธรรมใหแ้ กโ่ ลก ดา้ นการสรา้ งสรรคอ์ ารยธรรมใหแ้ กโ่ ลก ด้าน • แม้ว่าคนเราล้วนต้องการปัจจัย ๔ เพ่ือตอบสนองความต้องการทางกาย แต่ก็ต้องการ จติ ใจ แสวงหาความสขุ ทางจติ ใจดว้ ย ดังจะเห็นไดว้ า่ คนพากนั สนใจศกึ ษาพระพุทธศาสนาเพมิ่ ข้ึน • พระพุทธศาสนามีลักษณะเป็นปรัชญา โดยอธิบายสรรพส่ิงทั้งปวงด้วยวิธีการของ ด้าน เหตผุ ล ซ่ึงมหาวิทยาลยั ชน้ั นาของโลกได้เปดิ สอนวชิ าพระพุทธศาสนากันแพรห่ ลาย วชิ าการ ด้าน • พระพุทธศาสนาไดส้ รา้ งสรรค์ส่ิงท่เี ปน็ วัตถใุ ห้เป็นมรดกแก่อารยธรรมของโลกด้วย วตั ถุ เช่น พระพุทธรูป เจดีย์ วัด สถูป ซ่งึ ลว้ นเกดิ จากแรงศรัทธาในพระพทุ ธศาสนา

ความสาคญั ของพระพทุ ธศาสนา พระพุทธศาสนาในฐานะที่ช่วยสร้างความสงบสุขให้แก่โลก • สอนไม่ให้เบยี ดเบยี นทั้งตนเองและผอู้ น่ื เหมอื นหลักธรรมคาสอน ๑ ในศีล ๕ ที่เนน้ การไมเ่ บยี ดเบยี นคนอน่ื ไมล่ ะเมิดสทิ ธ์ิและของรัก ของหวงของคนอน่ื • สอนให้มีความเมตตากันท้ังต่อหน้าและลับหลัง จะพูด จะทา ๒ จะคิด ก็มีจิตประกอบด้วยเมตตา มีความรักและให้อภัยซึ่งกัน และกัน • สอนให้มีความเสียสละ คือ เสียสละภายใน ละโลภ โกรธ หลง ๓ ความเห็นแก่ตัว และเสียสละภายนอก การแบ่งปันวัตถุสิ่งของท่ีมี สงเคราะหแ์ ก่คนอื่นบ้าง คนเราจะอยู่รว่ มกนั ได้อยา่ งมีความสุข

ความสาคัญของพระพทุ ธศาสนา พระพทุ ธศาสนาในฐานะท่ีชว่ ยสรา้ งความสงบสุขให้แกโ่ ลก • สอนให้มีความอดทน (ขันติ) และไม่ยึดมั่นในตัวตนเกินไป ๔ (อนัตตา) คนจะมีความอดทนได้ดีนั้นจะต้องเป็นคนยึดม่นั ในตัวตน นอ้ ย มีอตั ตาเบาบาง ไม่เหน็ ว่าตนสาคัญมากจนเห็นคนอื่นต่าต้อย หรือเปน็ คนไมด่ ี • สอนใหเ้ ปน็ คนใจกว้าง ยอมรับในความแตกต่างได้ สอนให้รู้ความ ๕ จรงิ ว่าในโลกทีม่ ีคนอยู่เปน็ จานวนมาก ย่อมมีความแตกต่างกันใน เร่อื งต่างๆ • สอนให้เอาชนะความช่ัวด้วยความดี เอาชนะคนโกรธด้วยการไม่ ๖ โกรธตอบ เอาชนะคนตระหน่ีด้วยการให้ เอาชนะเวรด้วยการไม่ จองเวร