สามก๊ก ตอนกวนอูไปรับราชการกับโจโฉ

ตอน กวนอไู ปรบั ราชการกับโจโฉ

ตวั ละครสาคญั

ตวั ละครสาคัญ โจโฉ : บุรุษผูย้ อมทรยศคนทั้งโลก แตไ่ มย่ อมใหโ้ ลกทรยศตน ตาแหนง่ สงู สดุ คอื มหาอุปราช เป็นผ้กู มุ อานาจทัง้ ปวง อยู่ เหนอื ฮ่องเต้ เดิมทาราชการอยูภ่ ายในราชสานกั คนทั้งปวงยาเกรง ถกู แตง่ ต้ังให้ไปสกัดการโจมตีของขบถโจรโพกผา้ เหลือง สดุ ทา้ ยแยกตวั หนอี อกมาหลงั จาก ลอบฆ่า ตัง๋ โต๊ะ ไม่สาเรจ็ รวบรวมเจา้ เมอื งตา่ งๆ เขา้ โจมตี ตงั๋ โตะ๊ แต่ไมส่ าเรจ็ จึงแยกตัว ออกมา ต่างหาก สะสมกาลงั พลและแสยานุภาพ ครอบครองหวั เมืองฝ่ายเหนอื จนถูกเชิญมาเป็น มหาอปุ ราช ไดใ้ ช้ความสามารถ การรจู้ ักใช้คน และเลหเ์ หลยี่ มกลยทุ ธ์ ทเี่ ปน็ ที่เลือ่ งลอื จนสามารถครอบครองสว่ นของแผน่ ดินจนี ไวม้ ากที่สดุ ที่ไดช้ ื่อว่า วุยกก๊ เล่าป่ี : ผู้อา้ งว่าสบื เชอ้ื สายราชวงศฮ์ นั่ เดิมเปน็ คนยากจน ทอเสอ่ื ขาย ไดร้ ่วมสาบานเปน็ พ่นี ้อง กับ กวนอู เตียวหยุ ปราบปรามขบถโจรโพกผ้าเหลือง นสิ ัยโอบออ้ มอารี เปน็ ทีร่ ักใครแ่ กค่ นท่ัวไป ได้เป็นเจา้ เมืองชจี ๋ิว ภายหลังต้องหกระเหเร่รอ่ น ไปอาศยั เจา้ เมืองต่างๆอยู่ จนได้ ขงเบง้ เปน็ ทีป่ รกึ ษา จึงได้ฟ้นื ตัวและสามารถครอบครองดนิ แดนเสฉวนไดใ้ นชอ่ื ว่า จ๊กก๊ก

ซุนกวน : ผู้บตุ รของ ซนุ เกี๋ยน และน้องของ ซนุ เซก็ ครอบครองดนิ แดนฝ่งั กงั ตงั๋ อายนุ อ้ ยกว่า โจโฉ กบั เลา่ ป่ี มาก อาศยั ความร่งุ เรอื งของการคา้ ขายติดแมน่ า้ สร้างความแขง็ แกร่ง ให้กบั ก๊กตวั เอง ได้ใช้ช่ือวา่ งอ่ ก๊ก กวนอู : น้องรว่ มสาบานของ เลา่ ปี่ หลงั จากตายไปไดถ้ กู ยกย่องวา่ เป็นเทพเจา้ แห่งความซือ่ สตั ย์ หนา้ แดงหนา้ แดง จกั ษุ ยาว หนวดเครางาม มงี ้าวค่กู าย ภายหลงั อยรู่ ่วมกับ กวนเปง๋ ผู้บตุ รบญุ ธรรม กับ จวิ ฉอง เปน็ เจา้ เมืองเกงจว๋ิ ถูกแผนกลยทุ ธ์ ของ ลกซุน และ ลิบอง ฆา่ ตาย

เตยี วหุย : นอ้ งร่วมสาบานของ เลา่ ป่ี และ กวนอู นสิ ยั ววู่ ามอารมณร์ อ้ น ชอบเหล้าสุรา ศรี ษะเหมือนเสอื จกั ษุโตกลม เสียงดัง มกี าลงั มาก ตดิ ตาม เล่าปี่ มาตลอด ตายเพราะถูกลอบสงั หารจากนสิ ยั วูว่ ามของตนเอง ขงเบ้ง : ผถู้ ูกยกยอ่ งวา่ หย่ังรดู้ ินฟา้ มหาสมทุ ร จากคาแนะนาของ ชีซี ทาให้ เล่าปี่ ตอ้ งมาเชญิ ดว้ ยตัวเอง ถงึ สามคร้งั สาม ครา มคี วามรู้เปน็ เลิศ รับใช้ราชวงศ์เล่าถึง 2 ชั่วอายคุ น ภายหลงั เลา่ ป่ี ตาย ได้ฝากฝัง เล่าเสี้ยน ใหด้ ูแลแตไ่ ม่อาจสาเร็จได้ เพราะ พระเจา้ เลา่ เสยี้ น หูเบา เช่ือแตค่ ายุยง ของขันที ฮยุ โฮ ยกทพั ไปปราบปรามชาวม่าน และได้สรู้ บกับวุยกก๊ หลายคร้งั มีค่ปู รบั คือ สุมาอี้

จลู ่ง : วีรบรุ ุษผู้เกง่ กาจตดิ ตาม เล่าป่ี และ ขงเบ้ง เป็น 1 ใน 5 ทหารเสือทเี่ ลา่ ปีแ่ ตง่ ตง้ั ขึ้น ซึ่งประกอบด้วย จูล่ง กวน อู เตยี วหยุ ม้าเฉียว และ ฮองตง สรา้ งวรี กรรมสาคญั คอื จูล่ง ฝา่ ทัพรับ อาเต๊า โดยทตี่ วั คนเดยี วฝา่ ชว่ ยชีวิตทา่ มกลาง ทหารและองครกั ษ์มากมายของ โจโฉ ท่ยี กทพั ลงใต้ หวงั ครอบครองแผน่ ดิน จลู ง่ ตีฝา่ ออกมาและนา อาเต๊า คนื แก่ เล่าปี่ อย่างแสนสาหสั ฆา่ ทหารเอกและทหารเลว ของ โจโฉ อยา่ งดาษดน่ื เป็นบุคคลทไี่ ด้รับความนิยมและชนื่ ชอบมากที่สดุ คนหนึ่ง ในเรอ่ื ง สามก๊ก ต๋งั โตะ๊ : ทรราชทอ่ี า้ งตัวมาชุบเลย้ี ง พระเจา้ เหย้ี นเต้ แตไ่ มอ่ ยใู่ นจริยธรรม ฆา่ คนอยา่ งสนุกสนาน แผ่นดนิ เดอื ดรอ้ นไปทกุ หย่อมหญ้า มที หารเอกคใู่ จ คือ ลโิ ป้ ไมม่ ีใครกลา้ ตอ่ กรดว้ ย ภายหลงั ตายพราะผหู้ ญิง โดยเป็นแผนของ ออ้ งอุ้น ใชก้ ลยทุ ธท์ ี่ เล่อื งลอื โดยมีแมน่ าง เตียวเสย้ี น หว่านลอ้ มเสนห่ ์ ให้พอ่ ลกู ตง๋ั โตะ๊ กบั ลโิ ป้ ผดิ ใจกัน

ลิโป้ : บตุ รบญุ ธรรมของ ต๋งั โต๊ะ ถูกชบุ เลีย้ งมาเปน็ องครักษข์ ้างกาย มฝี มี อื เปน็ หนึ่งในแผ่นดนิ จนี ยอมฆา่ พอ่ บุญ ธรรมคนเดมิ เต๊งหงวน เพราะเห็นแก่ลาภยศ มวั เมาลุม่ หลงอิสตรี ได้ขึน้ ชื่อเปน็ ลกู ทรพี 3 พอ่ ถกู กลยทุ ธแ์ มน่ าง เตียวเส้ียน ลมุ่ หลงจนฆ่า ต๋งั โตะ๊ ด้วยมอื ตนเอง หลบหนีไปพ่ึงใบบุญ เลา่ ป่ี แล้วทรยศซ้า ภายหลงั ถกู โจโฉ ไล่ตามตี จนมุมที่เมอื งแหฝ้ อื ถูกฆ่า ประหารชวี ติ ตดั ศรีษะไปเสียบประจาน จบยุคของผมู้ ฝี มี ือเก่งกาจทส่ี ุดในแผน่ ดนิ เตียวเล้ยี ว : ขนุ พลคนสาคัญของโจโฉ เดมิ อยรู่ บั ใช้ลิโป้ ตอ่ มาลโิ ป้ถูกจับไดท้ ีเ่ มอื งแห้ฝอื ถกู ประหาร ส่วนเตียว เลย้ี ว โจโฉเกล้ยี กล่อมให้มาร่วมงานด้วย และเปน็ บคุ คลที่กวนอูใหค้ วามเคารพนบั ถอื เพราะนับถอื ในความซ่ือสัตยแ์ ละ ฝีมือ ท้งั ๆ ที่อย่คู นละฝ่ายกนั ซ่งึ เตยี วเลีย้ วเป็นคนทอ่ี าสาโจโฉไปเกล้ียกลอ่ มกวนอขู ณะท่แี ตกทพั ใหม้ าอาศยั อยชู่ ่ัวคราว กบั โจโฉนัน่ เอง อว้ นเสี้ยว : สืบตระกลู ขุนนางเก่าแก่ หลงั จากเหตกุ ารณสบิ ขนั ทแี ล้ว อว้ นเสย้ี วได้แยกตัวออกมา สรา้ งกองทัพ จนใหญ่โต และเปน็ ผ้นู า 18 หัวเมอื งต่อตา้ นตงั๋ โตะ๊ เม่ือกาจดั ตั๋งโต๊ะไดแ้ ล้ว ด้วยความโลเล ใชค้ นไม่เป็น ชอบคนที่ ประจบสอพลอ คนดี ๆ จงึ หนีหาย พา่ ยแพต้ ่อกองทัพของโจโฉท่มี ที หารน้อยกว่าจนต้องกระอกั เลอื ดตาย

เน้อื เร่อื งยอ่ สามก๊ก ตอน กวนอไู ปรบั ราชการกับโจโฉ

ในสมัยพระเจา้ เห้ยี นเต้ โจโฉต้งั ตวั เป็นมหาอปุ ราชสาเรจ็ ราชการแผน่ ดิน และคดิ กาจดั เล่าปีซ่ ง่ึ ขณะนน้ั ครองเมอื งชีจิ๋วอยู่ โจโฉตีเมืองเสยี วพ่ายและเมอื งชจี ว๋ิ ได้ เล่าปจี่ งึ หนี ไปพ่งึ อว้ นเส้ยี ว โจโฉจงึ คิดจะไปตีเมืองแห้ฝอื ทีก่ วนอู รักษาครอบครวั ของเล่าปอ่ี ยใู่ น เมืองน้ี โจโฉไดใ้ ห้ เทยี หยก ลวง กวนอู ออกมาจากเมอื งแห้ฝอื และลอ้ มจบั ตวั กวนอไู ว้ เทยี หยก ไดใ้ ชอ้ บุ ายปลอ่ ยทหารของ เล่าปี่ ที่ โจโฉ จับเปน็ เชลย เข้าไปเปน็ ไส้ศึกในเมือง แห้ฝอื จน กวนอู เชอ่ื ใจ แล้วให้ แฮหวั ตนุ้ คุมทหารไปท้ารบกับ กวนอู และสกัดทางไมใ่ ห้ กวนอูกลับเข้าไปในเมืองได้ กวนอู จึงคมุ ทหารหนไี ปหยดุ พักอยู่บนเขา

ทหารไสศ้ กึ เปดิ ประตเู มอื งรบั โจโฉเข้าเมอื ง โจโฉใหจ้ ุดไฟเผาเมอื ง สาหรบั ครอบครัวเล่าปี่ นัน้ ให้ทหารรักษาไวด้ งั เดิม กวนอตู กอยู่ในวงลอ้ มของโจโฉ โจโฉต้องการ กวนอไู ว้ช่วงใช้ เตียวเล้ยี ว นายทหารของโจโฉจงึ อาสาเกล้ียกล่อมกวนอูใหเ้ ขา้ รับราชการกับโจโฉ เตยี วเลี้ยว เดมิ เปน็ ทหารเอกของลิโป้ ตดิ ตามลิโปม้ าตัง้ แต่อยเู่ มือง ตันลิว จนลโิ ป้ไดค้ รอง เมอื งชีจ๋ิว แลว้ ถูกโจโฉตแี ตก ขณะทลี่ ิโป้ถูกลากตวั ไปประหาร ลิโปโ้ กรธเลา่ ป่ี ทไ่ี มช่ ่วยเหลอื จงึ ร้องดา่ ไปตลอดทาง เตยี วเลีย้ วซ่ึงถกู คมุ ตวั มัดไว้ เดินสวนกับลโิ ป้ กใ็ ห้สติ เตอื นลโิ ป้วา่ เกดิ เปน็ ชายชาตทิ หาร จะกลัวความตายทาไม กวนอูซงึ่ อยใู่ นทนี่ น้ั ดว้ ยได้ฟงั ก็เกดิ ความชนื่ ชมในความกล้าหาญของเตียวเล้ียว จงึ ขอให้โจโฉไวช้ วี ติ แกเ่ ตยี วเล้ยี ว โจโฉกย็ กโทษใหแ้ ละรับไว้เป็นทหารของตนตง้ั แตน่ น้ั

เตยี วเล้ยี ว รับราชการในสงั กัดโจโฉ จนกระทั่งเลา่ ปีเ่ ปน็ ศัตรูกบั โจโฉต้ังตัวเป็นใหญอ่ ยู่ที่เมืองชจี ๋วิ แทนลิโป้ โจโฉจงึ ยกทัพมาปราบปราม เลา่ ปน่ี ั้นหนีไปอยกู่ บั อ้วนเสย้ี ว ส่วนเตยี วหยุ หนไี ปอยบู่ นเขาบองเอ๋ียงสัน แตก่ วนอถู ูกลอ้ มอยใู่ กล้ เมอื งแห้ฝือ เตยี วเลยี้ ว นายทหารของโจโฉจึงอาสาเกล้ียกล่อมกวนอใู หเ้ ข้ารบั ราชการ กับโจโฉ โดยกลา่ วกับกวนอวู ่า หากทา่ นแหกด่านคดิ ส้ตู ายกบั กองทพั โจโฉ ทา่ นจะมีความผดิ 3 ประการ คอื 1.เล่าปี่ กวนอู และ เตยี วหยุ ได้สาบานเปน็ พ่นี อ้ งกันท่สี วนดอกทอ้ วา่ แมไ้ ม่ได้เกิดวนั เดือนปเี ดยี วกัน กข็ อ ตาย วันเดือนปเี ดียวกัน หากกวนอู ถึงแก่ความตาย ก็จะถือเป็นความผิดขอ้ ท่ี 1 2.เล่าปี่ ซงึ่ เป็นเช้อื พระวงศค์ ดิ กอบกู้บ้านเมือง บดั นีเ้ ลา่ ปย่ี ังไม่สาเรจ็ การใหญ่ หากกวนอูตอ้ งตายลงเสียก่อน ก็ จะถือเปน็ ความผิดข้อที่ 2 เพราะมไิ ด้อยชู่ ่วยงานเลา่ ป่ีให้สาเรจ็ การใหญ่ 3.เลา่ ปฝ่ี ากครอบครวั ของตนแก่กวนอู หากกวนอตู าย กจ็ ะถือเปน็ ความผิดขอ้ ท่ี 3 เพราะหากกวนอูตาย ก็ยอ่ ม ไมม่ ใี ครดแู ลครอบครัวของเลา่ ป่ี

ในทีส่ ุดกวนอูตดั สินใจยอม แต่ขอคามน่ั สัญญา 3 ประการ ให้เตยี วเลีย้ ว นาไปบอกกบั โจโฉ วา่ 1.กวนอูขอเปน็ ขา้ พระเจ้าเหย้ี นเตต้ ามทเ่ี คยสาบานไวก้ ับเล่าปีแ่ ละเตียวหยุ 2.ขอปฎิบัตติ ่อพีส่ ะใภ้ของตน(นางกาฮหู ยินและบฮิ หู ยิน) โดยใชเ้ งินเบ้ยี หวัดของเล่าปที่ ่ีเคยได้ พระราชทานมาใหพ้ สี่ ะใภท้ ้ังสอง และหา้ มผู้ใดมากล้ากรายเข้าถึงประตู 3.ถา้ กวนอูรู้ว่าเลา่ ป่อี ยทู่ ีใ่ ด ตนกจ็ ะไปหา แม้จะไมไ่ ดร้ ่าลาโจโฉก่อนกต็ าม โจโฉตกลงให้คามัน่ สญั ญากับกวนอู ตั้งแตน่ ั้น กวนอู จงึ ตอ้ งอยรู่ บั ราชการในสังกดั ของโจโฉ โจ โฉพยามทจ่ี ะซื้อใจกวนอู อยทู่ กุ วนั มไิ ดข้ าด สามวนั แต่งโตะ๊ เลย้ี งทหี นึ่ง อกี ท้ังพากวนอูไปเฝา้ พระเจ้า เหี้ยนเต้ กวนอไู ด้รับพระราชทานนามวา่ 'บีเยยี งกง๋ ' แปลวา่ เจา้ หนวดงาม

วันหนึ่งโจโฉเห็นมา้ ของกวนอผู อมโซ จึงยก ม้าเซก็ เธาว์ ซึ่งเคยเปน็ ม้าฝเี ท้าดขี องลิโป้ ม้าเซก็ เธาวม์ ีกาลงั มากวิง่ ได้วันละพนั ล้ี กวนอู ปลาบปลืม้ ใจยิ่งนัก ถึงกับหลดุ ปากออกมาว่า ดีจรงิ วนั ใดเมอ่ื เราร้ขู า่ ววา่ ทา่ นพี่เล่าป่ีอยทู่ ใี่ ด เราจะไดไ้ ป หาเลา่ ปี่ไดเ้ รว็ ข้ึน โจโฉจงึ มีความวิตกย่งิ นกั ใจหนงึ่ กช็ นื่ ชมกวนอูว่ามคี วามกตญั ญูหาผใู้ ดเสมอมไิ ด้ แตอ่ ีกใจหน่งึ รู้สึก นอ้ ยใจท่ีพยายามเล้ียงดูกวนอูด้วยทรัพย์สมบัติและยศศกั ดิเ์ ท่าใด ก็ไม่สามารถทาให้กวนอูเส่ือมความภกั ดตี ่อเล่าปีไ่ ด้ โจโฉจึงปรกึ ษากับเตยี วเล้ยี ววา่ เหน็ จะเปลา่ ประโยชน์ทจ่ี ะเลย้ี งดูกวนอูอีกต่อไป เตียวเลย้ี วจงึ อาสาไปหย่ัง ความคิดเห็นของกวนอดู กู อ่ น แลว้ เตียวเลย้ี วก็ไดค้ าตอบจากกวนอวู า่ สาหรับโจโฉนั้น กวนอสู านึกในบญุ คณุ อยเู่ สมอ แต่เลา่ ปเี่ ป็นพีร่ ่วมสาบาน มีคุณแกก่ วนอูมากอ่ น ถา้ เลา่ ปี่ตาย กวนอกู ็จะตายตามไปดว้ ยดงั ทีส่ าบานไว้ แม้ว่ากวนอูจะต้องจากโจโฉ ไป ก็จะไม่ลมื บญุ คณุ ของโจโฉ และจะตอ้ งตอบแทนบญุ คณุ ของโจโฉอยา่ งแน่นอน

เตยี วเลย้ี วนาความไปบอกโจโฉ โจโฉได้แต่ถอนหายใจ วิตกกังวลที่ไม่สามารถซือ้ ใจกวนอูมา จากเลา่ ปีไ่ ด้ ซนุ ฮกจึงแนะนาแก่โจโฉวา่ เม่ือกวนอบู อกว่าจะแทนคุณก่อนจากไป เพราะฉะน้นั เวลามีศึกก็ อยา่ ใหก้ วนออู อกรบ เพราะถา้ ยงั ไม่มคี วามชอบ กวนอู กจ็ ะยังอยู่กับโจโฉเป็นมน่ั คง โจโฉ เห็นด้วยกบั ซุนฮก ซา้ ยังแสร้งใช้อบุ าย เพื่อใหน้ ้าใจของกวนอหู ักหาญแปรเปลย่ี นจาก เลา่ ป่ี ในคราวระหว่างเดนิ ทพั ทางไกล เมื่อหยดุ ทพั ณ ตาบลใด ยามตกค่า โจโฉกจ็ ดั ใหก้ วนอูกับ ฮูหยิ นของเล่าปี่ พกั อยรู่ ว่ มกระโจมเดียวกัน หมายว่าหากชายหญิงอยใู่ กล้ชดิ กนั ยอ่ มเสมือนน้ามันใกล้เปลว ไฟ ซงึ่ พร้อมทป่ี ะทุลกุ โชนด้วยเร่ืองความรกั ความใคร่ โจโฉจึงเปดิ ชอ่ งใหก้ วนอคู ดิ ล่วงเกินฮูหยนิ เลา่ ป่ี ซ่งึ นาไปสู่การแตกหักกับเล่าปี่

แต่การณ์ผดิ คาด ทุกคา่ คืน กวนอู จะออกมายนื อยู่หนา้ กระโจมพกั เพยี งลาพงั กมุ ง้าวมงั กร เขยี วไวอ้ ย่างมัน่ คง ยืนเฝา้ รกั ษาการณ์ภายนอกอยา่ งสงบน่ิงไม่ขยบั เขยอ้ี นตลอดคนื เปน็ เช่นนท้ี ุกคา่ คนื ฝา่ ยเล่าปีท่ ห่ี ลบหนไี ปอยูก่ ับอว้ นเส้ียว ได้ยใุ ห้อ้วนเสย้ี วออกรบกบั โจโฉ อว้ นเสี้ยวไดส้ ั่งให้ งันเหลียง ทหารเอก เปน็ ทพั หน้า เดนิ ทพั เขา้ ทางดา่ นแปะแบ๊ ทหารโจโฉ มคี วามกรง่ิ เกรง ครั่นคร้ามใน ฝมี อื ของงนั เหลียง ไม่มใี ครขันกลา้ ออกรบ กวนอจู ึงขันอาสาออกสูร้ บ โจโฉจาใจตอ้ งใหก้ วนออู อกสู้รบ กวนอใู ชง้ า้ วฟนั งันเหลยี ง คอขาดตายอ้วนเสี้ยวจงึ ส่ง บุนทวิ ผู้ซ่ึงมีฝีมือไม่ย่งิ หย่อนไปกวา่ งนั เหลยี ง ออกสรู้ บ กวนอกู ฆ็ า่ บนุ ทิวตายเสียอีกคน

กวนอูฆา่ แม่ทัพของอ้วนเสีย้ ว ตายถงึ สองคน ซง่ึ ควรจะถอื เป็นการตอบแทนบุญคุณของโจโฉได้ในระดบั หนง่ึ อยมู่ ากวนอูไดข้ า่ ววา่ เลา่ ป่ไี ปอย่ดู ้วยอ้วนเสย้ี ว จึงลาจากโจโฉ เพอ่ื เดนิ ทางไปหาเลา่ ปี่ กวนอูก็ลาโจโฉไปโดยใหค้ ามัน่ สญั ญาว่า จะหาโอกาสตอบแทนบุญคณุ ของโจโฉให้จงได้ โจโฉ นับถือในความ สัตย์ซื่อของกวนอู และยดึ มน่ั ในคาคาสัญญา 3 ข้อที่เคยให้ไวก้ ับกวนอู โจโฉขมี่ า้ ตามไปสง่ กวนอู พอตามกวนอทู นั โจโฉม อบเสือ้ ให้กบั กวนอเู ป็นทร่ี ะลกึ ตามมารยาท กวนอูตอ้ ง ลงจากหลงั มา้ เพ่ือรบั เสอื้ จากโจโฉ แต่กวนอู มิไดล้ งจากหลังมา้ ซา้ ย้ังใช้ใชง้ า้ วรับเสื้อ จากโจโฉ ซ่ึงในสมยั น้นั ถอื เป็นดูหมนิ่ ไม่ให้เกียรตกิ ันอยา่ งร้ายแรง การท่ีกวนอูไมย่ อมลงจากหลงั ม้า คงเพราะคานงึ ถึงความ ปลอดภัยของตวั เองกเ็ ป็นไปได้ และถอื เป็นความรอบคอบในเชิงทหาร ซงึ่ โจโฉเองก็คงเขา้ ใจเหตผุ ลในข้อนี้

คุณค่าด้านวรรณศิลป์ สามกก๊ ตอน กวนอไู ปรบั ราชการกับโจโฉ มกี ารใชภ้ าษา การเล่าเร่ืองใช้ บรรยายโวหารท่ีประโยคไม่ซับซ้อน ใชภ้ าษาไมย่ ากแม้วา่ จะเป็นภาษาโบราณ สามารถ เขา้ ใจได้ว่า ใครทา อะไร ทไี่ หน เมื่อใด อย่างไร แมว้ ่าชอ่ื ตวั ละครและสถานทีจ่ ะ มาจากภาษาจนี แต่ชื่อเหลา่ น้ันสะกดตรงตวั และมีวรรณยุกตก์ ากับชดั เจนทาให้อ่าน งา่ ย ผู้อา่ นสามารถเข้าใจได้ว่า ตัวละครเป็นใครและมีบทบาทในเรอื่ งอยา่ งไร ด้วยการพจิ ารณาจากบรบิ ทประกอบ มีสานวนเปรียบเทยี บทค่ี มคาย บทสนทนาของตัว ละครแสดงถึงวาทศลิ ป์ในการเจรจาความ มีการใช้ภาษาท่ีโน้มนา้ วใจที่ดี

สรปุ สาระความรู้จากเร่อื งสามกก๊ ตอน กวนอูไปรบั ราชการกบั โจโฉ ผู้แต่ง : เจา้ พระยาพระคลงั (หน) อานวยการแปล ลกั ษณะคาประพนั ธ์ : ร้อยแก้ว ประเภท ความเรยี งเรอ่ื งนิทาน จดุ ประสงค์ในการแตง่ : เพื่อใหค้ วามรู้เกี่ยวกบั อุบายการเมอื งและการสงคราม ประวัตผิ ู้แตง่ : เจา้ พระยาพระคลงั (หน) เกิดในสมัยกรุงศรอี ยธุ ยาตอนปลาย ในแผน่ ดนิ สมเด็จพระเจ้าบรมโกศ และถงึ อสัญกรรมเมอื่ ปี พ.ศ.2348 ในรัชกาลสมเดจ็ พระเจ้า กรงุ ธนบุรี ได้รบั ราชการ เป็นหลวงสรวชิ ติ ในสมยั รัชกาลท่ี 1 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ไดเ้ ลือ่ นตาแหนง่ เปน็ พระยาพพิ ัฒนโ์ กษาและเป็นเจา้ พระยาพระคลัง เจ้าพระยาพระคลงั (หน) มีความสามารถด้านการประพันธ์ท้ัง รอ้ ยแก้วและร้อยกรองงานประพันธ์ ที่สาคัญ ไดแ้ ก่ ราชาธริ าช สามกก๊ รา่ ยยาวมหาเวสสนั ดรชาดก (กัณฑ์ กมุ ารและกัณฑ์มัทรี) บทมโหรีเรื่องกากี ลิลิตเพชรมงกฎุ และอิเหนาคาฉันท์

ทม่ี าของเรอ่ื ง จดหมายเหตเุ รือ่ ง สามก๊ก เรยี กวา่ “สามกก๊ จ”่ี ตนั ซิว่ เป็นผ้บู นั ทกึ ในสมัยราชวงศ์จนิ้ (ปลายพทุ ธศตวรรษที่ 9) แบง่ เนอื้ หาออกเปน็ 3 เรือ่ ง คือ จดหมายเหตกุ ๊กวยุ่ (วยุ่ กก๊ ) จดหมายเหตุก๊กจ๊ก (จ๊กกก๊ ) จดหมายเหตกุ ก๊ งอ่ (งอ่ กก๊ ) ต่อมาในต้นราชวงศ์เหมง็ (ตน้ พุทธศตวรรษท่ี 21) หลอกวา้ นจง (ล่อกวนตง) ไดน้ าเอาจดหมายเหตขุ องตวั ซิ่ว มา แต่งใหส้ นกุ สนาน เรียกวา่ “สามกก๊ จ่ที งซกเอยี้ นหง”ี หมายความวา่ จดหมายเหตสุ ามกก๊ สาหรับ สามัญชน เร่ิมเหตกุ ารณ์ตัง้ แต่ รัชกาล พระเจ้าเลนเต้ ไปจนถึงรัชกาล พระเจา้ จ้นิ บู๊เต้สมุ าเอ๋ียน พระบาทสมเด็จพระพทุ ธยอดฟ้าจฬุ าโลกมหาราช มพี ระราชดารัสสง่ั ให้แปลพงศาวดารจีนเปน็ ภาษาไทย 2 เร่อื ง คือ ไซฮ่ ่ัน และสามก๊ก (พ.ศ.2345) เดิมเป็นหนงั สอื จานวน 95 เล่มสมุดไทย เม่ือนามาพิมพม์ จี านวน 4 เลม่ สมุดฝร่งั สานวนที่ นามาพมิ พ์ครั้งแรกท่โี รงพิมพห์ มอบรดั เลย์ มชิ ชนั นารีอเมริกนั เปน็ สานวนทไี่ ดส้ อบกบั ตน้ ฉบับของ สมเดจ็ เจ้าพระยามหาศรีสุริ ยวงศ์ และพมิ พอ์ อกจาหน่ายเป็นคร้ังแรกในปี พ.ศ. 2408 ในสมยั รัชกาลที่ 4

สาระสาคญั ของเรอ่ื ง โจโฉปรึกษาราชการทัพกบั เทียหยก เรอ่ื งยกทัพไปรบกบั เล่าป่ี ที่เมอื งซีจ๋ิว แต่กลวั ว่า อ้วนเสียว จะตเี มือง ฮโู ต๋ กยุ แกเหน็ ว่าควรจดั ทพั ไปตีเมอื งซีจว๋ิ ก่อน ซนุ เซยี นนาขา่ วไปแจง้ กวนอทู ี่เมืองแห้ฝือ แจ้งแก่ เลา่ ปี่ท่เี มอื งเสยี วพา่ ย เลา่ ป่ขี อความชว่ ยเหลอื จากอว้ นเส้ียวแต่ไมส่ าเร็จ เตียวหยุ ยกกองทหารออกมาปล้นค่ายโจโฉถกู กลศกึ พา่ ยแพ้ เลา่ ป่ีเข้าไปขอความช่วยเหลือจากอว้ นเสยี้ ว ทเ่ี มืองกจิ ิ๋ว โจโฉเขา้ ตเี อา เมืองเสียพ่ายไดแ้ ละยกกองทัพไปตเี มอื งซีจว๋ิ กวนอมู ฝี มี ือกลา้ หาญชานาญ ในการสงครามโจโฉอยากชบุ เลี้ยงไวเ้ ปน็ กาลังทพั เตียวเล้ียวอาสาไปเกลีย้ กลอ่ ม ในท่สี ุดกวนอูจาเป็นตอ้ งยอมไปอยกู่ ับโจโฉ โดยมีขอ้ เสนอ 3 ขอ้ คอื 1.ขอเปน็ ข้าพระเจ้าเหยี้ นเต้ 2.ขอพระราชทานเบีย้ หวัดของเลา่ ปี่ แกภ่ รรยาของเลา่ ปท่ี ้ังสองคน (นางเกาฮุหยนิ และนางบิฮหู ยิน) ห้ามผู้ใดเข้าออกถึงประตทู อี่ ยไู่ ด้ 3.ถา้ พบเล่าป่ี กจ็ ะกลับไปอยกู่ บั เล่าป่ี เพราะสาบานเป็นพน่ี อ้ งกนั กวนอเู ปน็ ผูม้ คี วามซือ่ สัตยก์ ตัญญู ถา้ ยงั ไม่ได้ทดแทนคุณโจโฉ กจ็ ะตอ้ งอยู่กบั โจโฉตอ่ ไป

ขอ้ คดิ ทไ่ี ดร้ บั 1.การอา่ นนิยายท่ีเปน็ วรรณคดมี รดก จุดประสงคส์ าคัญคือให้เหน็ ค่านิยม ของบรรพบุรุษว่ามแี นวคิด ในเรอ่ื งตา่ งๆอย่างไร เชน่ ความประพฤตขิ อง ตวั ละคร เหมาะสมหรอื ไม่ 2.ความกตัญญู รกั ษาความสตั ย์ และมคี วามซื่อตรง เป็นคุณธรรมที่ สมควรไดร้ บั การยกย่อง และนามาเปน็ แนวทางในการดาเนินชวี ิต 3.การอา่ นวรรณกรรมทดี่ ีจะชว่ ยยกระดับและพัฒนาจิตใจใหด้ งี ามไปดว้ ย

อา้ งองิ https://www.samkok911.com

จัดทาโดย นางสาวเมษา อ่อนประเสริฐ รหสั นักศึกษา ๔๐๖๐๐๑๐๐๑ สาขาภาษาไทยครุศาสตรบณั ฑติ ชั้นปที ่ี ๓ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา