ถิ่นกำเนิดชนชาติไทย

ถินกําเนดิ ชนชาติไทย ครกู นษิ ฐา เรอื งเผา่ พนั ธุ์ โรงเรยี นโพธสิ มั พนั ธพ์ ทิ ยาคาร

-ถนิ กําเนดิ ของชนชาตไิ ทยมกี ารศกึ ษาโดยนกั วชิ าการชาวตะวนั ตก และ นกั วชิ าการสาขาตา่ งๆทงั คนไทย ชาวตา่ งประเทศ ซงึ การศกึ ษาคน้ ควา้ ไดอ้ าศยั หลกั ฐานตา่ งๆ เชน่ โครงกระดกู มนษุ ย์ เครอื งมอื เครอื งใช้ เอกสารโบราณจนี หลกั ฐานทางภาษาและวฒั นธรรมทอ้ งถนิ ผลจาก การคน้ ควา้ ปรากฏวา่ นกั วชิ าการและผสู้ นใจเรอื งถนิ กําเนดิ ของชนชาติ 5ไทยตา่ งเสนอแนวคดิ ไวห้ ลายประการ โดยสรปุ แนวคดิ ดงั นี

1.ถนิ กําเนดิ ของชนชาตไิ ทยอยทู่ างตอนเหนอื ของประเทศจนี แถบเทอื กเขาอลั ไต . . 2450แนวคดิ นเี กดิ ขนึ หลงั พ ศ เปนตน้ มา โดยนกั ประวตั ศิ าสตรใ์ นชว่ งนนั ตา่ ง มคี วามเชอื กนั วา่ แหลง่ กําเนดิ อารยธรรมของโลกมจี ุดกําเนดิ อยทู่ างแถบ เอเชยี .กลางใกลท้ ะเลแคสเปยน กอ่ นทกี ระจายไปยงั ทศิ ทางตา่ ง ๆ ดร วลิ เลยี ม คลฟิ ตนั ดอดหมอสอนศาสนาชาวอเมรกิ นั ไดน้ าํ ความเชอื นไี ปกลา่ วไวใ้ นงานเขยี น เกยี วกบั ชนชาตไิ ทยของเขาวา่ พวกมงุ ซงึ เชอื กนั วา่ เปนบรรพบรุ ษุ ของคนไทยไดอ้ พยพโยก ยา้ ยถนิ ฐานมาจากถนิ กําเนดิ ของตนในเอเชยี กลางมายงั ชายแดนดา้ น ตะวนั ตก ของจนี ( )ขนุ วจิ ติ รมาตรา สงา่ กาญจนาคพนั ธ์ ไดแ้ สดงความคดิ เหน็ ไวใ้ น ( . . 2471 )หนงั สอื หลกั ไท พ ศ เชอื วา่ แหลง่ กําเนดิ ของชนชาตไิ ทยอยบู่ รเิ วณ เทอื กเขา อิ ลั ไตของเอเชยี กลาง ซงึ เปนแหลง่ กําเนดิ ของพวกมองโกลดว้ ยกนั ภายหลงั จงึ ไดอ้ พยพมาตงั ถนิ ฐานแถบบรเิ วณลมุ่ แมน่ าํ เหลอื ง และแมน่ าํ แยงซตี อ่ มาเมอื ถกู รกุ ราน จงึ คอ่ ย ๆ อพยพลงมาสสู่ วุ รรณภมู ติ อ่ มาภายหลงั เมอื มกี าร ศกึ ษาทางดา้ นโบราณคดแี ละดา้ นภมู ศิ าสตร์ ทําใหแ้ นว ความคดิ นไี มไ่ ดร้ บั การ ยอมรบั อกี ตอ่ ไปเพราะทาง แถบบรเิ วณเทอื กเขาอลั ไตของเอเชยี กลางนนั เปนเขต แหง้ แลง้ อากาศมคี วามหนาวเยน็ และถา้ อพยพโยกยา้ ยลงมากต็ อ้ งผา่ นทะเล ทรายทกี วา้ งใหญแ่ ละทรุ กนั ดารมาก จงึ ไมเ่ หมาะสาํ หรบั จะเปนทอี ยอู่ าศยั ของOrganika Lifestyle Center will be open until midnight for your Cyber Monday needs. มนษุ ย์ Hurry while supplies last!

2.แนวคดิ ทเี ชอื วา่ ชนชาตไิ ทยอยูบ่ รเิ วณมณฑลเสฉวน เทเรยี น เดอ ลา คเู ปอรี ศาสตราจารยช์ าวฝรงั เศส เจา้ ของแนวความคดิ ที เชอื วา่ ความเปน มาของคนไทยอยบู่ รเิ วณมณฑลเสฉวนของจนี ไดแ้ สดง ความ เหน็ ไวว้ า่ คนเชอื ชาตไิ ทยตงั ถนิ ฐานเปนอาณาจกั รอยใู่ นดนิ แดนจนี มา 2,208 \" \"กอ่ น เมอื ประมาณ ปกอ่ นครสิ ตกาล ชนชาติ ไท ไดถ้ กู ระบไุ วใ้ น \" \"รายงานสาํ รวจ ภมู ปิ ระเทศจนี ในสมยั พระเจา้ ยู้ จนี เรยี กชนชาตไิ ทยวา่ มงุ \" \"หรอื ตา้ มงุ ถนิ ทอี ยขู่ องคนไทยซงึ ปรากฏในจดหมายเหตจุ นี นอี ยใู่ นเขตที เปนมณฑลเสฉวนปจจุบนั สมเดจ็ ฯ กรมพระยาดาํ รงราชานภุ าพ ทรง (เสนอความเหน็ ไวว้ า่ คนไทยนา่ จะอยแู่ ถบดนิ แดนทเิ บตตอ่ กบั จนี มณฑล ) . . 500เสฉวนปจจุบนั ราว พ ศ ถกู จนี รกุ รานจงึ อพยพมาอยทู่ ยี นู นาน ทางตอนใตข้ องจนี แลว้ กระจายไปตงั ถนิ ฐานบรเิ วณเงยี ว ฉาน สบิ สองจุไท ลา้ นนา ลา้ นชา้ ง หลวงวจิ ติ รวาทการ ไดก้ ลา่ วถงึ ถนิ กําเนดิ ของคนไทยไวว้ า่ คนไทยมี ถนิ กําเนดิ อยใู่ นดนิ แดนซงึ เปนมณฑลเสฉวน ฮูเป อนั ฮุย และเกยี งซตี อน กลางของ ประเทศจนี ปจจุบนั กอ่ นทจี นี จะอพยพเขา้ มา แลว้ คอ่ ย ๆ อพยพ สมู่ ณฑลยนู นาน และแหลมอนิ โดจนี ตอ่ มาภายหลงั เมอื มกี ารศกึ ษาคน้ ควา้ ทางดา้ นมานษุ ยวทิ ยาและ ภาษาศาสตรร์ วมทงั การตรวจสอบหลกั ฐาน จดหมายเหตขุ องจนี เปนจาํ นวนมาก ปรากฏวา่ สมมตฐิ านดงั กลา่ วไมน่ า่ จะ เปนไปไดท้ ําใหแ้ นวความคดิ ทวี า่ คนไทยมี ถี นิ ฐานเดมิ อยบู่ รเิ วณมณฑล เสฉวนของจนี ไมไ่ ดร้ บั การยอมรบั อกี ตอ่ ไป

3.ชนชาตไิ ทยอยูบ่ รเิ วณทางใตข้ องจนี และทางตอนเหนอื ของ ภาคพนื เอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต้ ตลอดจนบรเิ วณรฐั อสั สมั ของ อนิ เดยี อารซ์ บิ อล อาร์ โคลฮูน นกั สาํ รวจชาวองั กฤษ ไดเ้ ขยี นรายงานการ . . 2428สาํ รวจทปี รากฏอยู่ ในหนงั สอื ชอื ไครเซ ซงึ ตพี มิ พใ์ นประเทศองั กฤษเมอื พ ศ ไดพ้ บคนเชอื ชาตไิ ทยในบรเิ วณภาคใตข้ องจนี ตงั แตก่ วางตงุ้ ไปจนถงึ มณั ฑะเลยใ์ นพมา่ วูลแฟรม อเี บอรฮ์ าด นกั สงั คมวทิ ยาและ มนษุ ยวทิ ยา ชาวเยอรมนั ไดก้ ลา่ ววา่ เผา่ ไทยอยบู่ รเิ วณมณฑลกวางตงุ้ ตอ่ มาชนเผา่ ไทยไดอ้ พยพเขา้ สยู่ นู านและดนิ แดนในอา่ วตงั เกยี และไดม้ าส รา้ งอาณาจกั รเทยี นหรอื แถน ทยี นู นานซงึ ตรงกบั สมยั ราชวงศฮ์ นั ของจนี .เมอื ถงึ สมยั ราชวงศถ์ งั เผา่ ไทยกส็ ถาปนาอาณาจกั รนา่ นเจา้ ขนึ ทยี นู นาน วลิ เลยี ม เจ เกต็ นยี ์ นกั ภาษาศาสตรช์ าวอเมรกิ นั ผศู้ กึ ษาคน้ ควา้ . . 2508เกยี วกบั ภาษาไทยในเวยี ดนามตอนเหนอื ลาว และจนี ตอนใต้ ไดเ้ สนอ ความเหน็ ไวเ้ มอื พ ศ วา่ ถนิ กําเนดิ ของภาษาไทยมไิ ดอ้ ยทู่ าง มณฑลยนู นาน แตอ่ ยทู่ มี ณฑลทางตะวนั ออกเฉยี งใตข้ องจนี แถวเสน้ เขตแดนระหวา่ งมณฑลกวางสขี องจนี กบั เมอื งเดยี นเบยี นฟูของ เวยี ดนามตแอนนวเหคนดิ อื นี มผี เู้ ชยี วชาญอกี หลายทา่ นทสี นบั สนนุ

4.ถนิ กําเนดิ ของชนชาตไิ ทยอยูใ่ นประเทศไทย (Paul Benedict)ผสู้ นบั สนนุ แนวคดิ นี คอื พอล เบเนดกิ ต์ นกั ,วชิ าการชาวสหรฐั อเมรกิ า ศาสตราจารยน์ ายแพทยส์ ดุ แสงวเิ ชยี ร ผู้ เชยี วชาญดา้ นกายวภิ าคศาสตร์ และ ศาตราจารยช์ นิ อยดู่ ี ผู้ เชยี วชาญ ทางโบราณคดสี มยั กอ่ นประวตั ศิ าสตรใ์ นประเทศไทย โดยเหน็ วา่ พนื ทซี งึ เปนดนิ แดนประเทศไทยในปจจุบนั มรี อ่ งรอยของ ผคู้ นอาศยั อยมู่ าตงั แตย่ คุ หนิ เกา่ ยคุ หนิ กลาง ยคุ หนิ ใหม่ ยคุ โลหะ และเขา้ สยู่ คุ ประวตั ศิ าสตร์ เนอื งจากแตล่ ะยคุ ไดแ้ สดงความสบื เนอื ง ทางวฒั นธรรมของคนไทยจนถงึ ปจจุบนั เชน่ ประเพณกี ารฝงศพ เครอื งใชเ้ กยี วกบั การเกษตร ซงึ แนวคดิ นยี งั ไมเ่ ปนทยี อมรบั จากนกั วชิ าการในปจจุบนั มากนกั จงึ ตอ้ งอาศยั การคน้ ควา้ ดว้ ยวธิ กี ารตา่ ง ๆ เพอื หาขอ้ สรปุ ต่

5.ถนิ กําเนดิ ของชนชาตไิ ทยอยูบ่ รเิ วณคาบสมุทรอนิ โดจนี หรอื คาบสมุทรมลายู และหมูเ่ กาะตา่ ง ๆ ในอนิ โดนเี ซยี นายแพทยส์ มศกั ดิ พนั ธสุ์ มบญุ ไดท้ ําวจิ ยั ทางดา้ นพนั ธศุ าสตรเ์ กยี วกบั หมเู่ ลอื ดลกั ษณะของ จาํ นวนยนี พบวา่ หมเู่ ลอื ดของคนไทยคลา้ ยคลงึ กบั ชาวเกาะชวา ทอี ยทู่ างใตม้ ากกวา่ คนจนี ซงึ อยทู่ างเหนอื รวมทงั ลกั ษณะและ .จาํ นวนของยนี ระหวา่ งคนไทยกบั คนจนี กไ็ มเ่ หมอื นกนั ดว้ ย ดร ถาวร วชั ราภยั ไดท้ ําวจิ ยั กลมุ่ เลอื ดทที นั สมยั สรปุ ไดว้ า่ ไทยดาํ และผไู้ ทยมลี กั ษณะเลอื ดใกลเ้ คยี งกบั ชาวจนี แตไ่ มใ่ กลเ้ คยี งกบั ชาวมาเลย์ แตช่ าวมาเลยม์ ี ลกั ษณะเลอื ดใกลเ้ คยี งกบั ชาวเขมร ขากรรไกรและฟนกไ็ ด้ ผลเชน่ เดยี วกนั ศาสตราจารย์ นายแพทยป์ ระเวศ วะสี ไดท้ ําผลงานการวจิ ยั เรอื งฮโี มโกลบนิ อี พบวา่ ฮโี มโกลบนิ อี มมี ากในผคู้ นแถบเอเชยี ตะวนั ออก เฉยี งใต้ คอื ไทย ลาว เขมร พมา่ มอญ และอนื ๆ คนจนี เกอื บไมม่ อี ยเู่ ลย แตป่ จจุบนั นไี ดเ้ ลกิ ใชฮ้ โี มโกลบนิ อี เปนเครอื งพสิ จู นว์ า่ กลมุ่ ใดมบี รรพบรุ ษุ รว่ มกบั กลมุ่ ใด เพราะมกี ารพสิ จู นไ์ ดว้ า่ ดนิ แดนทมี ฮี โี มโกลบนิ อี มาก คอื ดนิ แดนทมี ไี ขม้ าลาเรยี มาก แนวความคดิ นปี จจุบนั ยงั เปนทถี กเถยี งกนั อยวู่ า่ มี ความเปนไปไดม้ ากนอ้ ยเพยี งใดและยงั ไมเ่ ปนทยี อมรบั กนั อยา่ งกวา้ งขวางนกั