โสนน้อยเรือนงาม

กล่าวถึงทา้ วกาลศึกแห่งกรุงนพรัตน์ มีมเหสีชื่อนางประไพ และพระโอรสช่ือวจิ ิตร จินดา เม่ืออายไุ ด้ 15 ปี พระวจิ ิตรจินดาลาบิดามารดาไปเท่ียวป่ าและถูกพษิ ของพญานาคที่มา คายทิ้งไวบ้ นแท่นหินจึงสลบไป แกไ้ ขอยา่ งไรกไ็ ม่ฟ้ื น โหรทานายวา่ อีก 7 ปี เน้ือคูข่ องพระองค์ จะมารักษาจนหาย เมืองโรมวสิ ยั มีพระราชาช่ือทา้ วหสั วิไชย มเหสีช่ือนางเกศสะณี และพระธิดาชื่อโสน นอ้ ยเรือนงาม เน่ืองจากเมื่อนางเกิดมามีเรือนนอ้ ยเป็นของคูบ่ ุญติดมาดว้ ย คร้ันเมื่อนางโสนนอ้ ยมีอายไุ ด้ 14 ปี โหรทานายวา่ นางมีกรรมจะตอ้ งออกจากเมืองไป แลว้ จะ พบเน้ือคู่แตจ่ ะไดร้ ับความทุกขย์ าก หากนางยงั อยใู่ นเมืองต่อไป ทา้ วหศั วไิ ชยและนางเกศสะณี จะสิ้นพระชนม์ นางโสนนอ้ ยจึงออกเดินป่ า พระอินทร์สงสารนางจึงเอาของวเิ ศษคือยาชุบคน ตายใหฟ้ ้ื นมาใหน้ าง วนั หน่ึงนางโสนนอ้ ยมาพบนางกลุ าที่ถูกงูกดั ตายจึงรักษาดว้ ยยาวเิ ศษจนฟ้ื น แลว้ ชวนเดินทางไปดว้ ยกนั กระทงั่ ถึงพลบั พลาที่พระวจิ ิตรจินดาประทบั นางโสนนอ้ ยใชย้ า วเิ ศษรักษาพระวจิ ิตรจินดาจนฟ้ื น ระหวา่ งน้นั ส่งเครื่องทรงใหน้ างกลุ าถือแลว้ เดินไปสรงน้า นางกลุ าฉวยโอกาสใส่เคร่ืองทรงนางโสนนอ้ ย อา้ งวา่ เป็นผรู้ ักษาพระวจิ ิตรจินดา และวา่ นาง โสนนอ้ ยเป็นขา้ ของนาง ทา้ วกาลศึกและนางประไพจึงตอ้ งรับนางกลุ าเขา้ เมืองดว้ ย

อยมู่ าวนั หนง่ึ พระวจิ ติ รจินดาลาบดิ ามารดาไปเท่ียวทะเล เม่ือจะออกเรอื ปรากฏวา่ ถอน สมอเรือไมข่ นึ้ คดิ วา่ เทวดาคงจะยบั ยงั้ เพ่ือใหร้ อส่งิ ใดสง่ิ หน่งึ จงึ ใหป้ ่าวรอ้ งวา่ ใครตอ้ งการฝากซือ้ สง่ิ ใดบา้ ง นางกานลั ทงั้ หลายตา่ งฝากซือ้ ของ แตก่ ็ยงั ถอนสมอเรอื ไมข่ นึ้ เสนาทลู วา่ ยงั เหลือนาง โสนนอ้ ยท่ียงั ไมไ่ ดถ้ าม เสนาจงึ ไปถามนาง นางวา่ ตอ้ งการฝากซือ้ เรอื นนอ้ ยเรอื จงึ ออกได้ เม่ือพระวจิ ติ รจนิ ดากลบั มาถงึ เมือง จงึ นาเรอื นนอ้ ยไปใหน้ างโสนนอ้ ย เม่ือไดเ้ รอื นนอ้ ย มาแลว้ พวกขา้ รบั ใชใ้ นเรอื นนอ้ ยก็เปิดประตมู ารบั นางเขา้ ไปอยใู่ นเรอื นนอ้ ย ฝ่ายพระวจิ ติ รจินดามี จิตรกั ใครน่ างโสนนอ้ ยลอบมาหา เหน็ นางอยใู่ นเรอื นนอ้ ยจงึ อธิษฐานวา่ หากเป็นเนือ้ คกู่ บั นาง ขอใหเ้ ขา้ ไปในเรอื นได้ นางกลุ ามาเห็นจงึ คดิ จะทาลายเรอื นนอ้ ย พระวจิ ิตรจินดาจึงใหจ้ บั นาง กลุ าแลว้ จงึ รูค้ วามจรงิ วา่ แทจ้ รงิ นางโสนนอ้ ยเป็นคนรกั ษาตน นางโสนนอ้ ยจงึ เลา่ ประวตั ิของนาง ใหท้ า้ วกาลศกึ นางประไพ และพระวิจติ รจินดาฟัง ทา้ วกาลศกึ จงึ จดั พิธีอภิเษกนางโสนนอ้ ยกบั พระวิจิตรจินดา และสง่ สาสน์ ไปแจง้ ใหท้ า้ วหศั วไิ ชยทราบ

ตอ่ มานางโสนนอ้ ยและพระวจิ ิตรจินดาลาทา้ วกาลศกึ ไปเมืองโรมวิไสย เกิดพายเุ รอื แตกทงั้ สองจงึ พลดั กนั พระวจิ ิตรจินดาไดไ้ ปอยกู่ บั พระฤาษี สว่ นนางโสนนอ้ ยขนึ้ ฝ่ังและไดพ้ บ กบั เงาะสองผวั เมียคือพทั ธุลแี ละนางวนั นาถกู เสอื กดั นางโสนนอ้ ยมาชว่ ยไวท้ งั้ สองจงึ ขอ ตดิ ตามไปดว้ ย จนพบยกั ษจ์ ตั ภุ กั ตรซ์ ง่ึ หลงรกั นาง และพานางไปไวใ้ นสวนกบั ตายาย เนือ้ ความเดมิ ของเรอ่ื งโสนนอ้ ยเรอื นงามนนั้ ตน้ ฉบบั จบลงเพียงเทา่ นี้