คาบูชาพระรัตนตรัย อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา พระผู้มพี ระภาคเจ้า เป็ นพระอรหันต์ ดบั เพลงิ กเิ ลส เพลงิ ทุกข์สิ้นเชิง ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
พทุ ธัง ภะคะวนั ตงั อภวิ าเทม.ิ ข้าพเจ้าอภวิ าท พระผู้มพี ระภาคเจ้า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบกิ บาน (กราบ)
สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม พระธรรม เป็ นธรรมทีพ่ ระ- ผู้มพี ระภาคเจ้า, ตรัสไว้ดแี ล้ว ธัมมัง นะมัสสาม.ิ ข้าพเจ้า นมัสการพระธรรม (กราบ)
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ พระสงฆ์สาวกของพระผู้มี- พระภาคเจ้า, ปฏิบตั ิดีแล้ว สังฆัง นะมาม.ิ ข้าพเจ้า นอบน้อมพระสงฆ์ (กราบ)
นะโม ตสั สะ ภะคะวะโต ขอนอบน้อมแด่พระผู้มพี ระ- ภาคเจ้า พระองค์น้ัน อะระหะโต ซึ่งเป็ นผู้ไกลจากกเิ ลส สัมมาสัมพทุ ธัสสะ ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
บทสวดพระพทุ ธคุณ อติ ปิ ิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพทุ โธ วชิ ชาจะระณะ สัมปันโน สุคะโต โลกะวทิ ู
อนุตตะโร ปุริสะธัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พทุ โธ ภะคะวาต.ิ
องค์ใดพระสัมพทุ ธ สุวสิ ุทธสันดาน ตดั มูลเกลศมาร บ่มิหม่นมหิ มองมวั
หน่ึงในพระทัยท่าน กเ็ บิกบานคือดอกบวั ราคี บ่ พนั พวั สุวคนธกาจร
องค์ใดประกอบด้วย พระกรุณาดงั สาคร โปรดหมู่ประชากร มละโอฆกนั ดาร
ชี้ทางบรรเทาทุกข์ และชี้สุขเกษมศานต์ ชี้ทางพระนฤพาน อนั พ้นโศกวโิ ยคภยั
พร้อมเบญจพธิ จกั - ษุจรัสวมิ ลใส เห็นเหตุทใ่ี กล้ไกล กเ็ จนจบประจักษ์จริง
กาจัดนา้ ใจหยาบ สันดานบาปแห่งชายหญงิ สัตว์โลกได้พง่ึ พงิ มละบาปบาเพญ็ บุญ
ข้าฯ ขอประณตน้อม ศิรเกล้าบงั คมคุณ สัมพทุ ธการุญ- ญภาพน้ันนิรันดรฯ (กราบ)
บทพระธรรมคุณ สวากขาโต ภะคะวาตา ธัมโม สันทฏิ ฐิโก อะกาลโิ ก เอหิปัสสิโก โอปะนะยโิ ก ปัจจัตตงั เวทิตพั โพ วญิ ญูหีต.ิ
ธรรมะคือคุณากร ส่ วนชอบสาธร ดุจดวงประทปี ชัชวาล
แห่งองค์พระศาสดาจารย์ ส่ องสัตว์สันดาน สว่างกระจ่างใจมล
ธรรมใดนับโดยมรรคผล เป็ นแปดพงึ ยล และเก้ากบั ท้งั นฤพาน
สมญาโลกอดุ รพสิ ดาร อนั ลกึ โอฬาร พสิ ุทธ์ิพเิ ศษสุกไส
อกี ธรรมต้นทางครรไล นามขนานขานไข ปฏบิ ัตปิ ริยตั ิเป็ นสอง
คือทางดาเนินดุจคลอง ให้ล่วงลุปอง ยงั โลกอดุ รโดยตรง
ข้าฯ ขอโอนอ่อนอุตมงค์ นบธรรมจานงค์ ด้วยจิตและกายวาจาฯ (กราบ)
บทสวดสังฆคุณ สุปะฏปิ ันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อชุ ุปะฏปิ ันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สามีจิปะฏปิ ันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
ยะทิทงั จตั ตาริ ปุริสะยุคานิ อฏั ฐะ ปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย อญั ชะลกี ะระณโี ย อนุตตะรัง ปุญญกั เขตตงั โลกสั สาติ.
สงฆ์ใดสาวกศาสดา รับปฏบิ ตั มิ า แต่องค์สมเดจ็ ภควนั ต์
เห็นแจ้งจตุสัจจ์เสร็จบรร- ลุทางทอ่ี นั ระงบั และดบั ทุกข์ภยั
โดยเสดจ็ พระผู้ตรัสไตร ปัญญาผ่องใส สะอาดและปราศมวั หมอง
เหินห่างทางข้าศึกปอง บ่มลิ าพอง ด้วยกายและวาจาใจ
เป็ นเนื้อนาบุญอนั ไพ- ศาลแด่โลกยั และเกดิ พบิ ูลย์พูนผล
สมญาเอารสทศพล มคี ุณอนนต์ เอนกจะนับเหลือตรา
ข้าฯ ขอนบหมู่พระศรา- พกทรงคุณา- นุคุณประดุจราพนั
ด้วยเดชบุญข้าอภวิ นั ท์ พระไตรรัตน์อนั อุดมดเิ รกนิรัตสิ ัย
จงช่วยขจดั โพยภัย อนั ตรายใดใด จงดบั และกลบั เส่ือมสูญฯ (กราบ)
บทสวดชยสิทธิคาถา พาหุง สะหัสสะมะภนิ ิมมติ ะ สาวุธันตงั ครีเมขะลงั อทุ ติ ะโฆ ระสะ เสนะมารัง ทานาทธิ ัมมะ วทิ นิ า
ชิตะวา มุนินโท ตนั เตชะสา ภะวะตุ เต ชะยะสิทธิ นิจจัง
ปางเม่ือพระองค์ปะระมะพทุ - ธะวสิ ุทธศาสดา ตรัสรู้อนุตตะระสมา- ธิ ณ โพธิบัลลงั ก์ ขุนมารสหัสสะพหุพา-
หุวชิ าวชิ ิตขลงั ขี่ครี ิเมขละประทัง คชเหีย้ มกระเหิมหาญ แสร้งเสกสราวุธะประดษิ ฐ์ กละคดิ จะรอนราญ
รุมพลพหลพยุหปาน พระสมุททะนองมา หวงั เพ่ือผจญวรมุนิน- ทะสุชินะราชา พระปราบพหลพยุหะมา
ระมะเลืองมลายสูญ ด้วยเดชะองค์พระทศะพล สุวมิ ละไพบูลย์ ทานาทธิ รรมะวธิ ิกลู ชนะน้อมมะโนตาม
ด้วยเดชะสัจจะวจนา และนมามิองค์สาม ขอจงนิกรพละสยาม ชยะสิทธิทุกวาร ถึงแม้จะมอี ริวเิ ศษ
พละเดชะเทียมมาร ขอไทยผจญพชิ ิตะผลาญ อริแม้นมุนินทร.
บทสวดเคารพคุณมารดาบิดา อะนันตะคุณะสัมปันนา ชะเนตติ ชะนะกา อโุ ภ มยั หัง มาตาปิ ตูนังวะ ปาเท วนั ทามิ สาทะรัง
ข้าขอนบชนกคุณ ชนนีเป็ นเค้ามูล ผู้กอบนุกลู พนู ผดุงจวบเจริญวยั ฟูมฟักทะนุถนอม
บ่บาราศนิราไกล แสนยากเท่าไรไร บ่คดิ ยากลาบากกาย ตรากทนระคนทุกข์ ถนอมเลยี้ ง ฤ รู้วาย
ปกป้องซึ่งอนั ตราย จนได้รอดเป็ นกายา เปรียบหนักชนกคุณ ชนนีคือภูผา ใหญ่พืน้ พสุนธรา
กบ็ ่เทียบบ่เทยี มทนั เหลือที่จะแทนทด จะสนองคุณานันต์ แท้ปูชไนยอนั อุดมเลศิ ประเสริฐคุณ
บทสวดเคารพครูอาจารย์ ปาเจรา จริยา โหนติ คุณุตตรา นุสาสกา ปัญญาวุฑฒกิ เร เตเต ทนิ โนวาเท นะมามหิ ัง
คาสวดเคารพครูอาจารย์ ปาเจราจะริยา โหนติ คุณุตตะรานุสาสกา
Search
