ชนิดของคำ

คำนำม คอื คำทใี่ ชเ้ รยี นชอื่ คน สตั ว ์ สงิ่ ของ และสถำนที่ เชน่ ครู นักปลำ ดนิ สอโตะ๊ บำ้ น โรงเรยี น

คำสรรพนำม คอื คำทใี่ ชแ้ ทนคำนำม เชน่ ผม ฉัน หนู เธอ คณุ ขำ้ พเจำ้ เขำ ท่ำน มนั เป็ นตน้

คำกรยิ ำ คอื คำแสดงอำกำรของนำม สรรพ นำม แสดงกำรกระทำของประโยค เชน่ เดนิ วงิ่ เรยี น อำ่ น น่ัง เลน่ เป็ นตน้

คำวเิ ศษณ์ คอื คำทใี่ ชข้ ยำยคำอนื่ ใหไ้ ด ้ ใจควำมชดั เจนยงิ่ ขนึ้

คำบพุ บท คอื คำทใี่ ชน้ ำหนำ้ คำอนื่ แบง่ ออกเป็ น 2 พวก คอื 1. ไม่เชอื่ มกบั บทอนื่ ไดแ้ ก่ คำทกั ทำย หรอื รอ้ งเรยี น เชน่ ดกู ร ขำ้ แต่ อนั วำ่ แน่ะ เฮย้ 2. เชอื่ มกบั บทอนื่ ไดแ้ ก่ โดย ของ บน - พวกเรำเดนิ ทำงโดยรถยนต ์ - ขนมเหลำ่ น้ันเป็ นของคณุ แม่ - นกเกำะอยู่บนตน้ ไม้ - เขำเดนิ ไปตำมถนน

คำสนั ธำน คอื คำเชอื่ มคำ หรอื ประโยคเชอื่ ม ประโยคใหต้ อ่ เนื่องกนั มี 2 ลกั ษณะ คอื 1. เชอื่ มคำกบั คำ เชน่ พกี่ บั นอ้ ง เขยี นกบั อำ่ น ลกู และหลำน 2. เชอื่ มประโยคกบั ขอ้ ควำม หรอื ขอ้ ควำมกบั ประโยค

คำอทุ ำน คอื คำทเี่ ปลง่ ออกมำบอกอำกำร หรอื ควำมรสู ้ กึ ของผูพ้ ูดแบง่ ออกเป็ น 2 พวก คอื 1. อทุ ำนบอกอำกำร หรอื บอกควำมรสู ้ กึ จะใช ้ เครอื่ งหมำย อศั เจรยี ์ ( ! ) กำกบั ขำ้ งหลงั เชน่ อยุ๊ ! พุทโธ่ ! วำ๊ ย! โอโ้ ฮ! อนิจจำ! 2. อทุ ำนเสรมิ บท เป็ นคำพูดเสรมิ เพอื่ ใหเ้ กดิ เป็ นคำทสี่ ละสลวยขนึ้ เชน่ - รถรำ - กระดกู กระเดยี้ ว - วดั วำอำรำม